Moja pierwsza analiza taktyczna, tak sentymalnie. Jak ją teraz czytam stwierdzam, że nie była zła, choć pewne rzeczy można było zrobić lepiej. WYŻSZY POZIOM ROZUMIENIA FUTBOLU NA: www.graanalizagra.pl www.facebook.com/graanalizagra www.twitter.com/kwojkowski www.youtube.com/graanalizagra.pl

1. Gdańsk, 23.10.2013
Metodologia GRA Analiza GRA
podejście systemowe do analizy
taktycznej
opracował Kamil Wojkowski
1

2. „Bo wszyscy powinniśmy mieć coś, o co
walczymy”
2

3. Dziękuje z góry za poświęcony
czas !
3

4. Kamil Wojkowski, ur. 24 sierpnia 1987 w Płocku
Instruktor piłki nożnej (2011), dyplom UEFA B uzyskany we współpracy z
DFB(2011)
Absolwent studiów I stopnia na kierunku Ekonomia,
student AWFiS w Gdańsku na kierunku Sport II st., specjalność: Zarządzanie w
sporcie
Przebieg kariery trenerskiej
03.2011 – 09.2011: Stoczniowiec Płock – asystent trenera pierwszej
drużyny
10.2011 – 03.2012: Football Academy Płock – trener U6-U12
04.2012 – 01.2013: KS Królewscy Płock – trener koordynator
04.2012 – 07.2013: KS Królewscy Płock – trener drużyny kobiecej
07.2012 – aktualnie: Polish Soccer Skills – trening indywidualny, obozy
10.2013 – aktualnie: SKS Polonia Gdańsk – trener U16
4
Dzień dobry
Staże, konsultacje, obserwacje trenerskie:
08.2011: konsultacje i obserwacje Reprezentacji Polski U15 podczas zgrupowania
w Płocku
04.2013: tygodniowy staż w MKS Polonia Warszawa
04.2013: tygodniowy staż w Akademia Lechia Gdańsk
05.2013: konsultacje i wizytacja ośrodków szkoleniowych Ciudad Real Madrid
oraz Hiszpańskiej Federacji Piłki Nożnej
06.2013: konsultacje z dyrektorem sportowym Bolton Wanderers International
Soccer Schools Dave’m Bailey

5. Jako zwolennik podejścia systemowego w swojej pracy trenerskiej korzystam z doświadczeń
zdobytych w innych dziedzinach nie związanych bezpośrednio z piłką nożną:
 Prowadząc na studiach agencje marketingową oraz telewizję internetową zrozumiałem jak ważne
jest zrozumienie drugiego człowieka, umiejętność sprzedawania swojej wiedzy oraz używanie
klarownych komunikatów
• Zarabiając dodatkowo sprzątaniem grobów poznałem: czym jest ciężka praca w trudnych
warunkach, czym jest biznes i czym skutkuje brak solidnego planu, przekształcając pracę
dodatkową w działalność gospodarczą
• Podczas wakacyjnego wyjazdu do pracy do Anglii zrozumiałem, że granice istnieją tylko w naszej
głowie, popełnianie błędów jest częścią naszego życia, a podejmowanie wyzwań to najlepszy
nauczyciel
•Dzięki moim pierwszym studiom patrzę na piłkę z perspektywy zarządzania, ekonomii i analityki
• Interesuje się zagadnieniami z zakresu socjologii, psychologii rozwoju człowieka, inteligencji emocjonalnej, zarządzania
systemowego, marketingu, a także informatyki
Ponadto:
Uczestnik wielu konferencji trenerskich na terenie całego kraju ▪ ukończone szkolenie skautingowe PRO
FOOTBALL Tomasz Pasieczny ▪ licencjonowany trener oraz wykładowca na obozach PSS ▪ współtwórca
programu szkolenia KS Królewscy Płock, ▪ organizator szkoleń dla trenerów KS Królewscy Płock ▪
prowadzenie wykładów dla studentów AWFiS w Gdańsku o analizie gry ▪ piszę dla portalu Taktycznie.net
oraz prowadzę swój autorski projekt poświęcony analizie taktycznej GRA ANALIZA GRA
5
w księżyc, bo nawet
jeśli nie trafisz, będziesz między
gwiazdami
Dzień dobry
Moje motto: Celuj

6. Podejście systemowe do analizy taktycznej (5
aspektów)
Analiza gry (własnej drużyny i przeciwnika; zespołowa oraz
indywidualna) w poszczególnych fazach gry (atak, obrona, przejście
ofensywne, przejście defensywne) oraz strefach boiska w pionie (lewy
bok, środek pola, prawy bok) i poziomie (strefa
bezpieczna, dokładna, kreatywna) z uwzględnieniem w szczególności
procesów percepcyjnych (obserwacja, analiza, decyzja) w powiązaniu z
jakością współpracy w pionie i poziomie
Modelowanie – identyfikacja pożądanych zachowań i
charakterystycznych cech zawodników na poszczególnych pozycjach
Scouting jako identyfikacja mocnych i słabych cech oraz potencjału zawodników innych klubów w odniesieniu do
oraz ich gry
modelu implementacja w proces szkolenia dzieci i młodzieży zgodna z
przyjętym modelem gry
Wywiad środowiskowy jako gromadzenie danych bezpośrednio i pośrednio wpływających na jakość gry zespołu i
zawodnika.
„Sztab trenerski Mourinho nie kończy się na asystentach, którzy towarzyszą mu podczas treningów.
Istnieje jeszcze druga grupa – „niewidzialnych” profesjonalistów(…) Aktualnie Morais (szef grupy)
koordynuje pracę sześcioosobowej grupy, w której są obserwatorzy, montażyści filmowi i projektanci
graficzni. Mają za zadanie przygotowanie raportów i filmów wideo z informacjami na temat cech
przeciwników, ich słabych punktów, aspektów, które trzeba przeanalizować i tym podobne. Każdy
przeciwnik wymaga przynajmniej czterech obserwacji na żywo i dwóch kolejnych na wideo. Proces
szpiegowania nie kończy się jednak na meczach Raporty uzupełniane są informacjami z
gazet, obserwowaniem treningów, a nawet telefonami wykonywanymi do osób blisko związanych z
przeciwnikami.”
6
Mourinho. Za kulisami zwycięstw (2013)
Metodologia GRA Analiza GRA
Statystyka (soccermetrics) z wykorzystaniem oprogramowania typu InSTAT jako dziedzina uzupełniająca
obserwacje gry

7. Głównym ideą metodologii GAG jest pojmowanie gry zespołu jako jednego organizmu (systemu).
Pojęcie drużyny to coś więcej niż suma umiejętności poszczególnych zawodników, dlatego raporty
mają na celu przede wszystkim zoptymalizowanie zadań taktycznych do możliwości gry
jednostki, formacji oraz całego zespołu. Za tym idzie spojrzenie na grę z perspektywy przyczyny
powstania sytuacji, aniżeli jej skutku – zamiast stwierdzenia „gracz x popełnił błąd i straciliśmy
bramkę”, pytanie – jak doszło do sytuacji, w której gracz x podejmuję taką decyzję?
Zdiagnozowane przyczyny następnie są wdrażane w proces treningowy – stworzenie sytuacji
treningowych odpowiadających realnej sytuacji w meczu.
 Jeżeli istnieje taka możliwość przeciwnika należy obejrzeć w dwóch meczach na żywo (najlepiej
w roli gospodarza i gości), by następnie skonfrontować to z materiałem wideo
 Analiza przeciwnika odbywa się na podstawie obejrzenia nagrań z min. 2 meczów na wyjeździe
w roli gospodarza oraz gości, zawsze uaktualnione najnowszymi doniesieniami prasy i, o ile to
możliwe, opinii
 Przeciwnika oceniamy w różnych sytuacjach boiskowych:
gospodarz/goście, 11v10/10v11, prowadzi/goni wynik, rola faworyta/rola outsidera

7 Sztab odpowiedzialny za analizę gry powinien składać się z min. 3 osób
Metodologia GRA Analiza GRA
Wytyczne:
 Praca analityka nigdy się nie kończy
Analiza opiera się na znalezieniu odpowiedzi na pytania: Co – Jak – Kiedy/Gdzie – Dlaczego?
 Raport sporządzany jest według opracowanego arkusza analizy
 Każdy raport składa się z 10 części
 Najważniejszym etapem każdej analizy jest sporządzenie podsumowania i wyciągniecie
wniosków.
 Cykl analizy kończy się wprowadzeniem do procesu treningowego realnych sytuacji meczowych.
Cykl rozpoczyna się z następnym meczem
 Statystki brane są pod uwagę tylko w odniesieniu do obserwacji meczu

8. 1)
8
Metodologia GRA Analiza GRA
Informacje wykorzystane do stworzenia raportu: wszystkie mecze obejrzane
do stworzenia analizy przeciwnika, raportu meczowego wraz z ostatnimi
wynikami obydwu drużyn
2) Wyjściowe ustawienia oraz składy: grafiki składów w 1. i 2. połowie wraz z
tendencjami zachowań na pozycjach oraz krótka charakterystyka
poszczególnych zawodników przeciwnika
3) Wywiad środowiskowy: bieżąca forma, doniesienia z gazet, wiadomości
związane z otoczeniem przeciwnika
4) Ogólna analiza gry zespołu: informacje na temat systemu gry, stylu gry
drużyny, ustawienia na boisku, schematów współpracy, zachowań zawodników
na pozycjach
5) Analiza poszczególnych faz meczu: faza ataku: wszystko na temat jak
drużyna buduje atak, jak próbuje finalizować akcje, jakie strefy boiska
wykorzystuje, informacje o schematach gry itp.
6) Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony: informacje na temat
ustawienia poszczególnych formacji, wolnych strefach boiska, rodzaju
pressingu, stylu bronienia, rodzaju krycia itp..
7) Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia ofensywnego: informacje
na temat zachowań drużyny po odzyskaniu piłki, organizacja gry
ofensywnej, schematy gry, wykorzystywania konkretnych stref boiska itp..
8) Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia defensywnego:
informacje na temat szybkości i jakości organizacji zawodników w blok
obrony, kontrpressingu itp.
9) Analiza poszczególnych faz meczu: SFG: informacje o wykonywanych rzutach
wolnych, rożnych, autów z różnych części boiska zarówno w ofensywie jak i
defensywie
10) Podsumowanie i wnioski: określenie sposobu gry przeciwnika, wskazanie
mocnych i słabych stron oraz sugestie co do założeń taktycznych

9. Formy prezentacji
Analiza multimedialna: forma raportu przygotowana w programie
power point wypełniona konkretnymi informacjami na temat gry
drużyny/zawodnika. Raport zbudowany według określonego
schematu dostosowanego do potrzeb klubu. Zawartość stanowi
odpowiednio sformatowany tekst, opisane klatki z
meczu, tabele, wykresy ze statystykami oraz grafiki
Przykładowe analizy:
http://www.slideshare.net/kwojkowski/raport-obserwacji-zawodnikam-majerowska
http://taktycznie.net/2013/10/jak-padaly-bramki-el-ms-2014-angliapolska.html
Przykładowe analizy można znaleźć pod tym linkiem:
http://www.youtube.com/user/graanalizagra/videos
9
Metodologia GRA Analiza GRA
Analiza wideo: wybrane fragmentu meczu w raz
graficznym, przejrzystym oznaczeniem najważniejszych części.

10. Analiza taktyczna Lechii Gdańsk w
meczu przeciwko Lechowi Poznań
opracował Kamil Wojkowski
10

11. Ten dokument ma na celu pokazanie potencjału analizy meczowych i przygotowanie
raportów dotyczących gry przeciwnika. Oczywiście całość przygotowanego raportu
najlepiej przedstawić w formie krótkiej i zwięzłej odprawy.
Raport zawiera nie bierze pod uwagę kilku kluczowych punktów w celu
przeprowadzenia całościowej analizy i wyciągnięcia prawidłowych wniosków. By
stworzyć pełną analizę należy wziąć pod uwagę:
Model gry zespołu oraz założenia taktyczne na dany mecz
Zwrócenie uwagi na bieżącą formę zawodników
Analiza opiera się na badaniu zachowań w 4 fazach gry: atak, obrona, przejście
ofensywne oraz defensywne, w szczególności ich zdolności percepcyjne, procesy
decyzyjne oraz jakość współpracy w pionie i poziomie.
Raport nie zawiera analizy poszczególnych zawodników. By w sposób efektywny
opisać zawodników należy dodatkowo posłużyć się oprogramowaniem analitycznym
typu InSTAT
Zalecenia znajdującego się na końcu raportu mają za zadanie zapobiegnięcia
popełniania błędów przez drużynę. Są one przedstawiane całemu sztabowi
szkoleniowemu wraz z propozycją ewentualnych środków treningowych.
Najważniejsze fragmenty powinny być przedstawione w formie wideo
Wstęp
11

12. 12. Kolejka
T-Mobile Ekstraklasa
19. października 2013
godz. 20:30
Lechia Gdańsk
:
Miejsce w tabeli:
PGE ARENA
Gdańsk
vs LECH
Poznań
Lech Poznań
7.
Bramki (dom/wyjazd)
Ostatni mecz u siebie
2:2 Korona
Ostatni mecz na wyjeździe
1:4 Widzew
Seria 5 spotkań (malejąco)
P-R-P-R-R
Miejsce w tabeli:
5.
Ostatni mecz u siebie
Ostatni mecz na wyjeździe
0:0 Podbeskidzie
Seria 5 spotkań (malejąco)
12
1:0 Widzew
R-W-W-P-P
Raport meczowy
Bramki (dom/wyjazd)

13. 1) Informacje wykorzystane do stworzenia raportu
2) Wyjściowe ustawienia oraz składy
3) Ogólna analiza gry zespołu
4) Analiza poszczególnych faz meczu: faza ataku
5) Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
6) Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
ofensywnego
7) Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
defensywnego
9) Analiza sytuacji bramkowych
10)Podsumowanie i wnioski
13
Zawartość raportu
8) Analiza poszczególnych faz meczu: SFG

14.  Raport sporządzony na podstawie materiału wideo stacji telewizyjnej CANAL +
 Statystyki meczowe na podstawie danych z serwisu ekstraklasa.org
 Statystyki przedmeczowe opracowane na podstawie portalu 90minut.pl
Microsoft Office Power Point 2007
MS Notepad
Sony Vegas 11.0
Dartfish Easy TAG
 Część merytoryczna została wykonana na podstawie wytycznych opracowanych w
oparciu o:
Handbook of match analysis Adin Osmanbasic
wytyczne KNVB
wytyczne Goncalo Feio
wytyczne analiz Andre Villas-Boasa
doświadczenia i przemyślenia własne
14
1. Informacje wykorzystane do stworzenia raportu
 Do tworzenia raportów wykorzystuje programy:

15. Trener: Mariusz RUMAK
Wyjściowy system gry: 1-4-2-3-1
REZERWOWI
Krzysztof KOTOROWSKI
Manuel ARBOLEDA
Szymon PAWŁOWSKI
Rafał MURAWSKI
Szymon DREWNIAK
Bartosz ŚLUSARSKI
Dimitrije INJAC
15
2. Wyjściowe ustawienie oraz skład: Lech Poznań
LECH Poznań

16. Trener: Michał PROBIERZ
Wyjściowy system gry: 1-4-2-3-1
REZERWOWI
Mateusz BĄK
Patryk TUSZYŃSKI
Piotr GRZELCZAK
Adam DUDA
Marcin PIETROWSKI
Christopher OUALEMBO
Bernard POWSZUK
16
2. Wyjściowe ustawienie oraz skład: Lechia Gdańsk
LECHIA Gdańsk

17. Ustawienie taktyczne w poszczególnych fazach
•System – faza ataku: 4-2-3-1 ze schodzącym do środka skrzydłowymi przy posiadaniu piłki na połowie przeciwnika, z Matsui poruszającym się
po całej szerokości boiska . W drugiej połowie przy wyniki 1:3 Lechia przeszła na 4-4-2 z Tuszyńskim i Dudą z przodu
•System – faza obrony: klasyczne 4-4-2, czasami Dawidowicz cofał się głębiej między 1. a 2. linię
System vs System w teorii i praktyce
•Teoretycznie w Lech powinien mieć przewagę w środku pola (3v2) poprzez grającego głęboko Hamalainena
•W pierwszej połowie obydwaj defensywni pomocnicy nie brali na siebie ciężaru rozgrywania, a wąsko grająca w szerokości Lechia skutecznie
blokowało możliwości gry tą częścią boiska
•W drugiej połowie, Murawski wziął na siebie ciężar rozgrywania akcji i rozciągał formację Lechii częstą grą na skrzydła.
Ustawienie w szerokości (poziomie) i długości (pionie)
•Wyjściowo skrzydłowi ustawieni szeroko, na połowie przeciwnika schodzący do środka. Boczni obrońcy rozstawieni szeroko. Pazio aktywnie
uczestniczył w akacjach ofensywnych (po jego wsparciu na skrzydle padła bramk..Janicki ustawiał się maksymalnie na wysokości linii
środkowej. W drugiej połowie Deleu podłączał się mniej niż Pazio i nie trzymał się cały czas skrzydła, schodził do środka nie dając rozciągnięcia
w ataku pozycyjnym
•Po stracie próba odzyskania piłki, przy nieskutecznej próbie ustawienie bloku obronnego na wysokości koła środkowego. Zespół wycofał się
głębiej po stracie bramki i te ustawienie zachował do końca meczu, w momentach przejścia defensywnego zespół bardzo rozciągnięty.
•W szerokości zespół zachowywał prawidłowe odległości między zawodnikami, natomiast w długości zostawiał sporo miejsca między liniami.
Najwięcej wolnego miejsca zawodnicy zostawiali w fazie przejścia defensywnego.
Schematy współpracy między zawodnikami w odniesieniu do systemu
•Przez cały mecz widoczny była tendencja do jak najszybszego szukaniem podaniem wysuniętego napastnika, która grał na linii spalonego.
Takiego zagrania szukał każdy zawodnik niezależnie od pozycji
•Pazio, lewy obrońca, tworzenie sytuacji 2v1 ze skrzydłowym i gra kombinacyjna na jeden kontakt. W drugiej połowie podobna współpraca Deleu
z Frankowskim , ten drugi często schodził do środka tworząc korytarz dla bocznego obrońcy.
•Matsui, ustawiony jako 10 schodził do boku tworząc przewagę ze skrzydłowym
• W pierwszej połowie skuteczna asekuracja skrzydeł przez defensywnych pomocników (Dawidowicz, Zyska)
Rola bramkarza
•Bramkarz wprowadzał piłkę do gry dalekim, celnym wykopem, w większości przypadków piłka była kierowana na defensywnych pomocników
Zyskę lub Dawidowicza. Zdarzało się też grać do skrzydłowych..
•Przy bramce pierwszej bramce Teodorczyka przy większych umiejętnościach przewidywania mógł zareagować skuteczniej.
• Pewnie wyłapywał lub parował dośrodkowania zza wyjątkiem jednej sytuacji, w której sędzia odgwizdał faul
17
3. Ogólna analiza gry zespołu
Styl gry: aktywny, pasywny, półaktywny
•Lechia prezentowała styl półaktywny. Nastawienie na szybki odbiór piłki w środkowej części pola i jak najszybsze uruchomienie napastników.
•W pierwszej połowie Lechia starała się budować ataki pozycyjne przede wszystkim tworząc przewagę na skrzydłach (wsparcie Matsui oraz
Pazio). To z takiej gry najczęściej zdobywała pole
•Z prezentowanej taktyki wynikała duża przewaga w posiadaniu piłki na korzyść przeciwnika

18. Zawodnicy Lechii, gdy tylko mieli możliwość, szukali
długim podaniem napastnika. Linia Lecha w tym
meczu była ustawiona dosyć głęboko co nie ułatwiało
tego typu zagrań. Próby te nasiliły się w momencie
stracenia drugiej bramki
obrońcy, prawie zawsze mieli oni możliwość podania
do lepiej ustawionego zawodnika w środku. Co
więcej, gdy piłka była wprowadzana do środka,
wtedy zespół stwarzał większe zagrożenie i
dezorganizowało to blok obronny Lecha
18
3. Ogólna analiza gry zespołu
Długie zagranie na napastnika wykonywali również

19. Faza ataku – budowanie ataku na połowie przeciwnika
•Najczęściej piłkarze starali się jak najszybciej uruchomić długim podaniem napastnika, kierując piłkę za linię obrony.
•Rzadko kiedy zespół zdobytą wysoko piłkę wycofywał do tyłu. W ten sposób w akcji ofensywnej brało udział 3-4 zawodników
• W tym sektorze boiska najwięcej pożytku Lechia miała ze współpracy na bokach obrony (w pierwszej połowie na lewej stronie za sprawą
Pazio, w drugiej zarówno na lewej – Pazio, Grzelczak – i prawej – Deleu, Frankowski. Więcej pola zespół zdobywał lewą stroną boiska.
Faza ataku – budowanie ataku na własnej połowie
Sposób budowania ataku (wykorzystywanie szerokości, cyrkulacja piłki, jakość podań i przyjęć, gra bez piłki)
•Budowanie akcji ofensywnych charakteryzował brak cierpliwości i zbędny pośpiech
•Lechia rzadko zmieniała strony przy posiadaniu piłki, co ułatwiło zamykanie sektora przez zespół gości.
•Cyrkulacja piłki z reguły odbywała się zbyt wolno, podania nie miały odpowiedniej siły i nie były zagrywane w kierunku gry. Próby przeniesienia
ciężaru gry były zbyt mozolne i czytelne, przeciwnik bez problemu przesuwał cały blok obronny
•Obydwaj boczni pomocnicy byli wykorzystywani zdecydowanie za mało, w pierwszej połowie Frankowski grał szeroko razem z Pazio, Deleu z
kolei schodził bardziej do środka. W drugiej połowie na lewej stronie zarówno Pazio jak i Grzelczak zaczęli szukać gry 1v1 czego brakowało
przez całe spotkanie.
•Brakowało ruchu zawodników bez piłki, najczęściej to zawodnik z piłką musiał wymuszać odpowiednie zachowania kolegów z drużyny
Sposób penetracji linii obrony przeciwnika
•Głównie zespół próbował sforsować linię obrony za pomocą długich podań. Najlepsze efekty osiągała jednak stosując krótkie i średnie podania
(sytuacja bramkowa) w bocznych sektorach.
•Zespół dezorganizował najbardziej Lecha w momencie wymian piłki na skrzydłach i wprowadzania jej w boczne sektory. Robił to do momentu
utraty bramki.. Na uwagę zasługuje dobra współpraca Pazio z Grzelczakiem
Schematy rozegrania w fazie finalizacji ataku
•W tym meczu Lechia miała mało sytuacji, gdy znajdowała się w ostatniej fazie ataku, nie mniej akcje te kończy się głównie dośrodkowania na
środek pola karnego w poszukiwaniu napastników
• Często w ostatniej fazie na skrzydło wbiegał Tuszyński, a na jego miejsce „9” wchodził Grzelczak,
• Zespół rzadko oddawał strzały z dystansu, czyniąc to niezbyt dokładnie. Za słabo w tej fazie funkcjonowała rozciąganie formacji poprzez wolną
cyrkulację piłki
.
19
4. Analiza poszczególnych faz meczu: faza ataku
•Lechia rzadziej próbowała budować atak pozycyjny. Zdecydowanie więcej ataków to były próby szybkiego ataku z pominięciem drugiej linii.
•Defensywni nie brali udziału w budowaniu akcji
•Matsui, gdy cofał się po piłkę rozpoczynał atak pozycyjny szukając gry ze skrzydłowymi, by następnie szybko wprowadzić piłkę w środek boiska
•Sytuacja bramkowa to rozpoczęcie akcji na swojej połowie i stworzenie przewagi na skrzydle. W tej akcji wzięło udział 5 zawodników, co
zdarzało się rzadko

20. Szukanie długich podań za linię obrony nie
przynosiło zamierzonych efektów w tym meczu.
do przenoszenia ciężaru gry. Zamiast tego po
wymianie kilku podań decydował się próbę
uruchomienia napastników.
Brak alternatywy dla Matsuiego przy rozgrywaniu
piłki skłaniało też zawodników do grania dalekich
piłek. Szczególnie w drugiej połowie brakowało
zawodnika, do przetrzymania piłki ze środkowego
sektora – Matsui był wtedy mniej aktywny. Często
też zespół Lechii miał problemy z ustawieniem się
szeroko co sprzyjało prawidłowej organizacji w grze
obronnej Lecha.
20
4. Analiza poszczególnych faz meczu: faza ataku
Zespół nie wykorzystywał środkowych pomocników

21. ofensywnej, gdy podłączał się Pazio
(czerwony), który przede wszystkim kończył tego
typu akcje dośrodkowaniami w pole karne. Często
Grzelczak wymieniał się z Tuszyńskim, który
wyciągał zawodników ze środka pola
Nawet podczas gry w przewadze Lechia nie mogła
stworzyć klarownej sytuacji. W ataku grała
stanowczo za wąsko. Tutaj widzimy Deleu, który
dopiero rusza ku bokowi, gdy piłka znajduje się w
środku (przestrzeń otworzył mu Frankowski
schodząc do środka). Ponadto w takich sytuacjach
zawodnicy nie podawali piłki z odpowiednią siłą
21
4. Analiza poszczególnych faz meczu: faza ataku
Lechia miała więcej możliwości w grze

22. Odległości w szerokości (poziomie) i długości (pionie) bloku obronnego
•Zespół zostawiał praktycznie zawsze dużo miejsca środkowej części pola między 3., a 2. linią. Gdy przeciwnik przedzierał się bokami, często
też tworzyło się miejsce do wykorzystania między 2., a 1. linią. Długość bloku obronnego była jednak za duża – ok. 40 metrów.
•W szerokości pola (odległości w formacji) nie było większych niedociągnięć. .
•Przy szybkich atakach drużyna bardzo często podąża za zawodnikiem z piłką nie zwracając uwagę na zawodników przeciwnika za ich plecami,
co zostawia wolną przestrzeń do wykorzystania przed polem karnym.
•W drugiej połowie po wycofaniu Deleu, zawodnik ten wychodził wysoko i zostawiał dużo miejsca za swoimi plecami.
Pressing
•W pierwszej połowie za pressing odpowiadał Buzała i to on głównie dawał sygnał do ataku. W drugiej połowie dużo bierniejsza postawa jeżeli
chodzi o pressing aktywny.
•Buzała często nie otrzymywał wsparcia przez co przeciwnik miał możliwość rozegrania piłki
•W bocznych sektorach na wysokości środka boiska Lechia natychmiast próbowała zamykać pressingiem ten sektor boiska odbierając bądź
zmuszając Lecha do dalekiego wybicia
•Brak asekuracji wolnych stref po założeniu nie udanego pressingu
•Po zagranej górnej piłce na połowę Lechii, zawodnicy szybko starali zamknąć strefę i odebrać piłkę
Krycie i asekuracja
• W pierwszej połowie bardzo dobrze ubezpieczali skrzydłowych i bocznych obrońców defensywni pomocnicy. W drugiej połowie ze względu na
zmęczenie robili to dużo gorzej
• W pierwszej połowie Deleu na całej długości wspierał Janickiego często asekurując jego wyjścia
• W drugiej połowie po cofnięciu Deleu na bok obrony zostawiał on za dużo przestrzeni za sobą co często wykorzystywał Lech
• Obrońcy Lechia mają problemy z odpowiednim ustawieniem się wobec przeciwników, często mieli ich na plecach, bez możliwości kontroli ich
pozycji, zwłaszcza przy dośrodkowaniach
• W pobliżu pola karnego obrońcy wykazywali się dużą biernością i pozwalali na penetrację pola karnego podaniami z okolic 20 metra
22
5. Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
Ustawienie bloku obronnego
•Lechia w obronie grała klasycznym ustawieniem 4-4-2 (czasami Dawidowicz wchodził między 1. i 2. linię dla lepszego wsparcia obrońców i
uniemożliwić grę środkiem).
•Zespół ustawiał blok obronny na wysokości koło środkowego na połowie przeciwnika
•W pierwszej połowie napastnicy ustawiali blok obronny na wysokości koła środkowego na połowie przeciwnika, przy czym za dużo miejsca
pozostawiała między 3., a 2. linią.
•Formacja obrony łamała linię zwłaszcza przy akcjach bocznymi sektorami i słabo współpracowała z 2. linią (odległości oraz asekuracja strefy).
•Po straconej bramce Lechia ustawiła się głębiej, nadal nie zachowując odpowiednich odległości i Lech mógł wprowadzać piłkę na połowę
gospodarzy.
•Gdy piłka wycofywana była do bramkarza przeciwnika napastnicy ustawiali się wysoko pod polem karnym. Kończyło się to ogromną dziurą w
środku pola, ponieważ zazwyczaj nie dostawali oni wsparcia.

23. Organizacja bloku defensywnego Lechii pozostawia
wiele do życzenia. Lech nie potrafił tego wykorzystać
w pierwszej połowie. W drugiej połowie mocno
wykorzystywał to Murawski
skrzydłowe błąd w ustawieniu. Wychodził za wysoko
przez co tworzyła się przestrzeń do wykorzystania za
jego plecami.
Zarówno przy pierwszej bramce Teodorczyka jak i
później formacja obrony Lechii nie pilnowała linii
spalonego. W tej sytuacji biernie zachowywali się
pomocny pozwalając na zagrania z okolic 20 metra
23
5. Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
W drugiej połowie Deleu popełniał przy kryciu

24. Buzała często atakował agresywnym pressingiem. O
ile przynosiło to zamierzony efekt, gdy partnerzy
reagowali na jego ruch jak lub piłka była w ruchu w
momencie startu. W sytuacji jak ta, gdy Kamiński
wprowadzał piłkę między zawodników Lechii. Buzała
powinien w tej sytuacji atakować nie piłkę, lecz
przestrzeń przed obrońcami
Bardzo dobry pressing i błyskawiczny doskok
stosowała Lechia, przede wszystkim w pierwszej
połowie przy wyrzutach z autu na własnej połowie
Lecha skutecznie blokując możliwość budowy ataku
pozycyjnego i zmuszając do dalekich wykopów
obrońców. Dopóki Lechia nie straciła drugiej bramki
element bardzo skuteczny
24
5. Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
miał tę futbolówkę opanowaną z łatwością

25. Lechia na wiele pozwalała w środku pola
zawodnikom Lecha. Było to spowodowane głównie
nie zabezpieczaniem przestrzeni między formacjami.
Zbyt duże odległości i brak odpowiedniego
przewidywania sytuacji doprowadzały co chwila do
drugiej połowie za sprawą Murawskiego
Wysokie ustawienie 3. linii bez wsparcia reszty
zespołu kończyło się dużą ilością miejsca w
środkowej części boiska dla środkowych
pomocników Lecha oraz dodatkowymi przebieżkami
dla napastników Lechii
Na tym obrazku widzimy prawidłowe ustawienie w
takiej sytuacji. Bramkarz zmuszony wznowić grę
dalekim wykopem
25
5. Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
dobrych sytuacji dla Lecha przede wszystkim w

26. Największym mankamentem organizacji bloku
obronnego była pozostawiona przestrzeń między 3. a
2. linią
potrafili jednak tego wykorzystać przez swoją
bierność i słabą grę bez piłki
W drugiej połowie po wejściu Murawskiego Lechia
miała bardzo duże problemy z tym elementem.
Pomocnik Lecha często otrzymywał piłkę w środku
pola po czym często uruchamiał szybkich
skrzydłowych. W tej sytuacji brakowało tutaj wyjść
defensywnych pomocników do stojącego między
formacjami Murawskiego
26
5. Analiza poszczególnych faz meczu: faza obrony
W pierwszej połowie Trałka oraz Linetty z Lecha nie

27. Strefy do wykorzystania
•Przeciwnik dąży do zagęszczenia środka co powoduje odsłonięcie bocznych sektorów do kontrataku. Brak jednak reakcji na te zachowanie
przez zawodników Lechii w pierwszej połowie.
•W drugiej połowie już częściej szukali wolnych przestrzeni jednak zabrakło dokładności w wykonaniu podania
•Zawodnicy szukają częściej podania do zawodnika, niż na wolne pole, które spowalniało grę.
Umiejętności gry w kontrpressingu
•Po odzyskaniu piłki drużyna za wszelką cenę chcę ten moment wykorzystać, często zdarzają się tutaj niedokładne podania i kolejne szybkie
straty piłki
•Z drugiej strony piłka przetrzymywana jest za długo umożliwiając ponowną organizację Lecha lub szybką jej stratę
•Zawodnicy za często szukają też automatycznego zagrania do napastnika, nawet jeśli ten nie ma odpowiedniej pozycji
27
6. Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
ofensywnego
Charakterystyka fazy
•Zespół preferuje kontrataki, które zazwyczaj chcę przeprowadzać środkiem, co przy dużym zagęszczeniu pola przez rywala kończy się
niepowodzeniem.
•Brak wykorzystania szerokości boiska przez skrajnych zawodników.
•Drużyna polega przede wszystkim na współpracy 3, czasami 4 najbardziej wysuniętych zawodników
•Zawodnicy przede wszystkim próbują uruchomić szybkim zagraniem napastnika (Buzała w pierwszej połowie, Tuszyńskiego i Dudę w drugiej),
nawet gdy inni partnerzy są lepiej ustawieni
•Zdarza się też zawodnikom zbyt duże zwlekanie z przekazaniem piłki, które kończyło się najczęściej stratą lub w najlepszym wypadku rzutem
wolnym
•Zdarzyło się też stracić futbolówkę przy wyprowadzaniu piłki ze swojego pola karnego

28. Błąd decyzyjny Pazio - podaje piłkę do Zyski
(czerwony), który ma na plecach Murawskiego, na
dodatek jest ustawiony plecami do kierunku. W tym
sektorze boiska zawodnicy powinni grać przede
wszystkim bezpiecznie. Pazio powinien podjąć inną
części lub szukać zagrania na drugie skrzydło
Tutaj widzimy nie wykorzystaną przestrzeń na
prawym skrzydle. Dodatkowo zawodnik za długo
prowadzi piłkę (prowadzenie przy nodze), co kończy
się faulem na nim. Dobre kontrataki powinny być
nastawione na wykorzystanie wolnych stref oraz
szybkiej wymianie piłki
Zawodnik podejmuje tutaj dobrą decyzję, zagranie do
Matsui wykorzystujące przestrzeń przed nim. Nie
mniej zabrakło tutaj dobrego wykonania. Alternatywą
dla tego rozwiązania mogłoby być wykorzystania
zawodnika i przestrzeni na prawym skrzydle
28
6. Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
ofensywnego
decyzję, np. do Bieniuka ustawionego w centralnej

29. Organizacja bloku obronnego
•Gdy Lechia traci piłkę bliżej bramki rywali i jej szybki obiór jest nie udany, zostawia dużo wolnego miejsca w bocznych sektorach i między 2, a 3
linią co pozwala na szybkie przeprowadzenie kontrataku.
•Lechia zawsze stara się odzyskać piłkę w przeciągu kilku sekund, gdy zrobi to nieskutecznie wtedy zawodnicy biorący udział w pressingu
zostawiają dużo miejsca zarówno na bokach jak między blokiem obronnym.
• Formacja obrony organizuje się dosyć szybko, problemy są natomiast z drugą linią, która robi to dużo wolniej przez co zostawała dużo miejsca
do wykorzystania
• W pierwszej połowie dobrze wspierali boki boiska defensywni pomocnicy
Straty w niebezpiecznej strefie
•Zespół rzadko łapał na spalone, zazwyczaj starał się ustawić linię obrony trochę głębiej i bronić całym zespołem. W niebezpiecznej
strefie, zawodnicy podejmują dużo mniej ryzyka w odbiorze i blokowaniu gry i przez to zostawiają więcej miejsca zawodnikom rywala (bramka na
1:3).
29
7. Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
defensywnego
Zachowanie po stracie piłki
•Drużyna reaguje różnie, przede wszystkim zależne to jest od miejsca w którym utracili posiadanie piłki.
•Zazwyczaj kilku zawodników natychmiast próbuje doskoczyć do rywala i odebrać mu piłkę.
•Zespół stara się szybko odzyskać piłkę, robi to skutecznie przede wszystkim na skrzydłach na wysokości środka boiska oraz w środku pola
oraz, zmuszając przynajmniej Lecha do długich wykopów w kierunku Teodorczyka, które były niedokładne i Lechia odzyskiwała piłkę. W drugiej
połowie element uległ pogorszeniu.
•Gorzej wygląda to, gdy próbują szybko odebrać piłkę wysoko. Dużym problemem w tej fazie jest zorganizowanie się w poprawny blok
obronny, gdzie momentami zespół był rozciągnięty nawet na ponad 50 metrów zostawiając dużo miejsca w środku pola.

30. zawodników najbliżej stojących oraz zabezpieczenie
strefy bezpośrednio za strefą pressingu
Próby odzyskania futbolówki wysoko absorbowały
duża ilość zawodników jednak bez zabezpieczenie
pozostałych stref, w tym wypadku całe prawe
skrzydło
Po stracie piłki wysoko i nie udanym założeniu
pressingu zawodnicy szybko starali się organizować
blok obronny, podczas gdy jeden z nich utrudniał
rozegranie piłki rywalowi. Czym wyżej Lechia traciła
piłkę, tym szybciej organizowali się w obronie.
30
7. Analiza poszczególnych faz meczu: faza przejścia
defensywnego
Po straci błyskawiczny doskok do rywala

31. Gra ze środka boiska
•Lechia starała się wycofać piłkę do obrońców, a następnie szukać zagrania długiej piłki na skrzydłowych bądź napastnika.
•Piłkarze nie starali się wprowadzać piłki na połowę przeciwnika zagraniami po ziemi, ich czynności charakteryzował pośpiech, skutkujący
niebezpiecznymi stratami lub niedokładnymi piłkami.
Wprowadzenie przez bramkarza
•Bramkarz wprowadza piłkę najczęściej na Zyskę lub Dawidowicza w boczne sektory (raz lewy, raz na prawy bok boiska).
•Bramkarz również wykonywał rzuty wolne ze sektora na swojej połowie w podobny sposób co rzut od bramki
Rzuty rożne
•Rzuty rożne wykonywał Matsui, piłki dochodzące, podobnie jak w przypadku rzutów wolnych uczestniczyło w tej akcji 6-7 zawodników. Wbiegali
oni formacją 3-2 z tym jeden zawodnik zawsze markował wejście i zostawał w środku pola. Raz grana piłka na długi słupek była zgrywana
właśnie w środku pola karnego, jednak zabrakło wtedy tego zawodnika. Dodatkowo przynajmniej jeden zawodnik zostaje na zabezpieczenie
kontrataku przed polem karnym.
Wrzuty z autów
•Najczęściej zawodnicy reagowali na bieżącą sytuację na boisku
• W drugiej połowie na wysokości pola karnego przeciwników piłka była wrzucana w pole karne (Pazio)
31
8. Analiza poszczególnych faz meczu: SFG w ataku
Rzuty wolne
•Rzuty najczęściej wykonuje Matsui dysponujący dobry dośrodkowaniem zarówno z prawej jak i lewej nogi. Dodatkowo ze strefy bezpośredniego
zagrożenia ten sam zawodnik próbował uderzać na bramkę (dwie próby, lewy górny róg bramki – rzuty wolne z lewej strony). W każdym
rozegraniu rzutów wolnych bierze udział duża ilość zawodników 6-7, jeden z nich przejawia stałą tendencje do pozostawiania na 16 metrze,
pozostali zazwyczaj wchodzą w pole karne w sposób 3-2
•Przy rzutach wolnych z własnej połowie wznawia je bramkarz, analogicznie do rzutów od bramki. Ze środkowej części piłka zagrywana jest w
okolice pola karnego, gdzie drużyna liczy na skuteczne zebranie drugiej piłki – czyniąc to często w sposób niezorganizowany. Dodatkowo jedna
osoba najczęściej zabezpiecza kontratak i z reguły otrzymuje dobrą odległość od zawodników w polu karnym.

32. Rzut wolny ofensywny bezpośredni
18 m, Matsui, prawa noga, trochę z lewej strony, bezpośrednie zagrożenie,, wcelowany strzał w lewy górny róg nad murem, 1 osoba w
murze, po jednej osobie wchodzi na długi, krótki i środek bramki, do końca za piłką, jedna osoba przed polem karnym.
Rzut wolny ofensywny z prawej strony
35m, Matsui, lewa noga, na długi słupek 6 zawodników, wbiegają w ustawieniu 3-2 w kierunku dośrodkowania, jeden zostaje na 16
metrze, jeden zawodnik również zabezpiecza środek pola przed polem karnym
Rzut wolny ofensywny z lewej strony
45 metr, Matsui, prawa noga, gra na drugi słupek za linie obrońców, 6 osób wchodzi w miejsce dośrodkowania zwarta grupą, jeden zawodnik
trochę z tyłu za grupą i oczekuje drugiej piłki, jedna zostaje przed polem karnym
Rzut wolny ofensywny z lewej strony
27 m.,Matsui, prawa noga, wcelowany lewy górny róg nad murem 6 osób wchodzi, 1 krótki , 2 środek, 1 długi, 1 osoba zamyka akcje szerzej, 1
osoba przed polem karnym
Rzut wolny ofensywny z lewej strony
45m, Matsui prawa noga, w środek pola karnego, 6 zawodników, 1 zostaje na 16 metrze, 1 biegnie na długi słupek 4 w kierunku lotu piłki, w tym
wypadku zawodnik zabezpieczający środek poza polem karnym w zbyt dużej odległości od przeciwnika
Rzut wolny ofensywny z lewej strony
ok. 35 m.,Matsui prawa noga, na krótki słupek za linię obrony, 6 zawodników w polu karnym wbiega, 5 w tym jeden zostaje na wysokości 16
metra, 1 zawodnik zabezpiecza środek pola
Rzut różny ofensywny z lewej strony
Matsui, lewa noga, środek bramki, wejście na krótki i długi słupek oraz jeden zawodnik na środku bramki na 7 metrze, dodatkowo Janicki
markuje wejście i ustawia się przed polem karnym, z drugiej linii nabiegnięcie dodatkowych dwóch, zawodników
Rzut rożny ofensywny z lewej strony
Matsui, lewa noga, na długi słupek na zamykającego i wbijającego piłkę w pole karne zawodnika, pozostali wbiegają w pole karne, jeden z nich
wyciąga poza pole karne zawodnika z centralnej części szesnastki gdzie zresztą jest adresowana piłka. zabrakło tam zawodnika
32
8. Analiza poszczególnych faz meczu: SFG w ataku
Rzut wolny ofensywny z prawej strony
30 m., Grzelczak, lewa noga, na krótki słupek, wbiegają w ustawieniu 3-2 w kierunku dośrodkowania, Matsui przed polem karny, zabezpieczenie
kontrataku Deleu, dośrodkowanie na krótki słupek

33. Przy długich wybiciach na wysokość pola karnego
zajmował wolnych przestrzeni na boisku. Mało
zawodników również uczestniczyło w przejęciu
drugiej piłki
Gdy piłka była grana daleko na zamykającego akcję,
szukał on dogrania w środek pola karnego. Podobnie
jednak jak wyżej zabrakło zawodnika w wolnej strefie
pola karnego
33
8. Analiza poszczególnych faz meczu: SFG w ataku
przeciwnika zespół był bardzo rozciągnięty i nie

34. Gra ze środka boiska
•Zawodnicy rozpoczynają szybkim pressingiem (Matsui i Buzała), zmuszając do wybicia pierwszej piłki na połowę boiska, gdzie reszta zespołu
ma za zadanie przejąć futbolówkę
•Po strzeleniu bramki spokojnie ustawiali blok obronny na wysokości koła środkowego
Wprowadzenia piłki przez bramkarza
• Zawodnicy preferowali pojedynki powietrzne, z których większość wygrywali (Dawidowicz, Bieniuk)
•Rzuty rożne
•Lechia przy rzutach rożnych skutecznie ustawiała się w obronie nie pozostawiając na wysokości światła bramki zawodników bez opieki.
•Podczas rzutów rożnych krycie indywidualne nie jest kryciem ścisłym, także napastnicy mają szansę znaleźć sobie trochę miejsca do oddania
strzału.
•Bramkarz: Piłka była zagrywana przede wszystkim na 10-11 metr i tam bramkarz nie interweniował. Nie można więc stwierdzić, czy
zachowywał się pewnie czy nie.
•Rodzaj krycia: Przy rzutach rożnych drużyna stosuje krycie mieszane.
•Przygotowanie do kontrataku: Drużyna koncentruje się na zabezpieczeniu własnej bramki. Pozostawienie jednego napastnika świadczy o tym,
że nie myśli zbytnio o kontrataku w fazie bronienia SFG.
•Druga piłka: Przy rzutach rożnych zawodnicy starają się jak najszybciej oddalić piłkę z własnego pola karnego, nie zauważyłem tutaj
konkretnego adresata wybijanych piłek. Natomiast przy odzyskaniu piłki poza polem karnym próbuje organizować kontratak, często zbyt długo
piłka jest przytrzymywana co prowadzi do straty
Wrzuty z autu
•Skutecznie blokowane wyrzuty z autów na połowie przeciwnika poprzez szybki doskok do rywali. W pierwszych minutach meczu Lechia dobrze
zabezpiecza pole wprowadzanie piłki z autów na własnej połowie,
•Nie widać jednak stałej powtarzalności tego typu zachowań (stracona bramka).
34
8. Analiza poszczególnych faz meczu: SFG w obronie
Rzuty wolne
•Przy górnych piłkach wprowadzanych z połowy przeciwnika zawodnicy dążyli do jak najszybszego odbioru piłki. Zawodnicy podejmowali tutaj
często pojedynki powietrzne.
•Często zawodnicy w tym elemencie byli źle ustawieni – plecami do przeciwnika, co uniemożliwiało im dobrą interwencje
• Zawsze przynajmniej jeden zawodników zostawał przed polem karny w celu zabezpieczenia zgarnięcie drugiej piłki kierowanej przed pole
karne

35. •Należy zwrócić uwagę na ustawienie ich ciała, niektórzy zawodnicy w polu karnym są zwróceni całym ciałem w
kierunku piłki, powinni ustawić tak swoje ciało by widzieć piłkę i przeciwników.
•Zawodnicy na żółto również powinni być ustawieni dalej od siebie z perspektywy szerokości boiska
35
8. Analiza poszczególnych faz meczu: SFG w obronie
•W teorii zawodnicy dobrze zabezpieczają strefy boiska za pomocą krycia mieszanego

36. Analiza bramki: LECHIA – LECH
1:0, Deleu
•Dobra gra kombinacyjna na lewym skrzydle pomiędzy Pazio
i Frankowskim pozwala na zdobycie pola na skrzydle
•Pazio świetnie podąża za akcją idąc na obieg
Frankowskiemu co ściąga uwagę 4 zawodników Lecha.
piłka skierowana za plecy oraz mała siła podania..
•Trzeba zwrócić uwagę na to, że wchodzący zawodnicy
Lechii ustawieni są w jednej linii co nie daje wielu
możliwości dla skrzydłowego
•Słabe zagranie Frankowskiego przechodzi przez dziurę
między 1. a 2. linią do zamykającego akcję Deleu –
któremu pomógł zawodnik Lecha ustawiony stanowczo za
daleko
36
9. Analiza sytuacji bramkowych
•Następnie Frankowski „źle” podaje piłkę do środka pola –

37. Analiza bramki: LECHIA – LECH
1:1, Teodorczyk
•Po prawej stronie widzimy podobną sytuację, do tej kiedy
Lechia . W tym momencie widzimy dobrze zabezpieczone
wszystkie strefy boiska,, a przede wszystkim środek pola i
dobry pressing.
•Odległości między zawodnikami na skrzydle są zbyt duże,
w tej strefie powinno nastąpić ścisłe krycie i doskok do
zawodników.
• Wszyscy zawodnicy koncentrują swoją uwagę na
•Janicki i Matsui w tym momencie nikogo nie kryją, powinni
skupić się na zabezpieczeniu niebezpiecznych stref boiska
(w tym wypadku środka pola
• Obydwaj zawodnicy koncentrują się na zawodniku z piłką, zamiast
na potencjalnym zagrożeniu
•Bieniuk w tej sytuacji złamał linię spalonego
•Ich pozycja ciała nie pozwoli im słusznie zainterweniować – wyskok
do tyłu jest dużo słabszy niż wyskok w przód lub w górę oraz
ustawieni są plecami do zawodnika. Obrońca zawsze powinien
widzieć zawodnika, którego kryje i tego co ma piłkę
37
9. Analiza sytuacji bramkowych
zawodniku z piłką

38. Analiza bramki: LECHIA – LECH
1:2, Lovrencics
•Znowu mamy do czynienia z koncentracją na zawodniku z
piłką.
• Deleu zostawia za dużo miejsca zawodnikowi z piłką przez
co może on skutecznie podać piłkę
•Dawidowicz powinien zwrócić tutaj uwagę na wbiegającego
z drugiej linii zawodnika Lecha
za akcją (czerwony)
•Bierne zachowanie Dawidowicza, który w bardzo
powolny sposób wraca wspomóc kolegów przez co jego
odległość od serca akcji jest zbyt duża i może skutecznie
interweniować
•Matsui (żółty na dole) powinien przewidywać dokąd
może być grana piłką i przesunąć się bliżej środka
boiska.
38
9. Analiza sytuacji bramkowych
•Deleu po przegranym pojedynku na skrzydle nie wraca

39. Analiza bramki: LECHIA – LECH
1:3, Hamalainen
•Przed przyjęciem piłki przez Możdzenia można zauważyć
jakość powrotu Grzelczaka do obrony
•W tym sektorze boiska zawodnicy przede wszystkim nie
powinni pozwolić do oddania strzału lub wprowadzenia jej w
pole karne
•W tej sytuacji cała 3-4 zachowuje się biernie doprowadzając
do podania w pole karne.
Lecha, nie widzisz jego ruchu w pole karne
•Po zagraniu w pole karne cała 4 stoi w miejscu
odprowadzając wzrokiem wbiegającego Hamalainena
39
9. Analiza sytuacji bramkowych
•Zaznaczony Dawidowicz ustawiony plecami do zawodnika

40. Analiza bramki: LECHIA – LECH 1:4,
Teodorczyk
• Brak ścisłego krycia Teodoryczka (żółty)
• Brak odpowiedniej asekuracji przez Bieniuka, który cały czas obserwował piłkę i nie
wiedział co się dzieje za jego plecami
9. Analiza sytuacji bramkowych
40

41. 41
10. Podsumowanie i wnioski
źródło: ekstraklasa.org

42. Wnioski
Lechia ten mecz zdecydowanie przegrała przede wszystkim organizacją gry. Trzeba zwrócić uwagę, że przez cały mecz
utrzymywała się tendencja do ustawienia w zbyt dużych odległościach między poszczególnymi formacjami, co w drugiej
połowie za sprawą Murawskiego zostało bezwzględnie wykorzystane, wszystkie bramki oprócz tej zdobytej po rzucie
rożnym spowodowane były nieodpowiednim zabezpieczeniem wolnych przestrzeni. O ile w pierwszej połowie świetnie
asekurowali defensywni pomocnicy zarówno środek pola jak i boki, to w drugiej ten element został strasznie zaniedbany
czego efektem była lekkość w rozgrywaniu piłki na połowie przeciwnika przez Lecha. W drugiej połowie zabrakło
również agresywnego pressingu po stracie co w pierwszej połowie przynosił wymierne efekty, zmuszając zawodników
Lecha do wybijania piłek na osamotnionego Teodorczyka. Agresywnego doskoku brakowało też przy własnym polu
karnym (bramka Hamalainena). Czym dalej w meczy tym słabo wyglądał moment przejścia defensywnego. Formacja
obrony robiła to szybko, tyle że drugiej linii wykonanie tego elementu zajmowało dużo czasu, co sprawiło rozciągnięcie
bloku obronnego na dobre kilkadziesiąt metrów.
Klarownych sytuacji Lechia miała jak na lekarstwo, oprócz sytuacji Matsui w pierwszej połowie, w drugiej połowie
najlepszą miał Grzelczak po stałym fragmencie gry oraz Tuszyński po wygraniu pojedynku 1v1 z Ceesay’em na boku
boiska.
Zespół zarówno w obronie jak i ataku koncentrował się przede wszystkim na piłce. Ważnym elementem jest ocena
pozycji przeciwnika, swoich partnerów oraz wolnych przestrzeni na boisku. Obserwując poszczególnych
zawodników, wyłączając Matsui, można zauważyć duże braki jeżeli chodzi o umiejętnośc przeglądu pola gry, co
przekłada się potem na ustawienie i podejmowanie odpowiednich decyzji.
42
10. Podsumowanie i wnioski
W ofensywie w pierwszej połowie Lechia potrafiła stworzyć sobie przewagę na skrzydle poprzez zejścia Matsui oraz
ofensywną grę Pazio na lewej stronie boiska. Ich grę charakteryzował brak cierpliwości i szybkie dążenie do
sfinalizowania akcji. Zawodnicy rzadko przenosili ciężar gry z lewej strony na drugą, a gdy to miało miejsce jakość i czas
tego przenoszenia bez problemu pozwolił Lechowi na odpowiednią reakcję i organizację. O ile lewa strona dawała
szerokość w grze ofensywnej to w drugiej połowie za wąsko funkcjonowała prawa strona (szczególnie Deleu). W drugiej
połowie Grzelczak razem z Pazio próbowali pojedynków 1v1 na lewym skrzydle, co przyniosło Lechii kilka dośrodkowań
w pole karne. Brakowało też wsparcia w ataku ze strony Dawidowicza i Zyski. Słabo też wyglądały kontrataki, które
ograniczały się do jak najszybszego przeniesienia piłki na napastnika, nawet gdy ten nie był w dogodnej pozycji.

43. Zalecenia do treningu (w formie gier)
Organizacja gry w defensywie:
trzymanie odpowiednich odległości między poszczególnymi formacjami
ciągła kontrola swojego ustawienia względem partnerów, piłki oraz pozycji przeciwników
Zabezpieczenie środka pola w fazie przejścia defensywnego (2 formacje)
Organizacja gry w ofensywie:
wykorzystanie szerokości boiska przy ataku pozycyjnym na zorganizowanych w defensywie przeciwników
zwiększenie prędkości cyrkulacji piłki
defensywny pomocnik jako dodatkowa alternatywa do rozgrywania piłki
wykorzystanie wolnych przestrzeni
10. Podsumowanie i wnioski
43

44. Wejdź na wyższy
odwiedzając:
poziom rozumienia futbolu
BLOG
www.graanalizagra
.pl
facebook.com/graanalizagra
@kwojkowski
Email: kontakt@kamilwojkowski.pl
Kontakt
44
youtube.com/graanalizagra