Δημιουργία φυτολογίου από τους μαθητές τους Δ1, 3ο Δ.Σ. Παλλήνης

1. Η γαριφαλιά
Ο Δίας κοινώς γαριφαλιά καλλιεργείται από την αρχαιότητα . Το ύψος της είναι 60 εκ.
έχει πυκνή βλάστηση , τα φύλλα της είναι στενόμακρα λογχοειδή ενώ οι ρίζες της είναι
δυνατές και είναι βαθιά στο βάθος . Τα άνθη της , που ονομάζονται γαρύφαλλα είναι
πολύχρωμα , έχουν ωραίο άρωμα και 5 πέταλα που σχηματίζουν σωλήνα.
Μυρτώ, Γ1, 3ο
Δ.Σ. Παλλήνης

2. Η Γκαζάνια
Η γκαζάνια είναι ετήσιο, ποώδες , καλοκαιρινό λουλούδι που χαρακτηρίζεται από
χαμηλή ανάπτυξη, πυκνή βλάστηση και μεγάλα άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Τα
χρώματα των λουλουδιών της γκαζάνιας είναι πολλά και εντυπωσιακά: πορτοκαλί, κίτρινο,
μπορντώ, λευκό, καθώς και δίχρωμα σε πολλούς συνδυασμούς.
Η Γκαζανιά καλλιεργείται ευρέως ως καλλωπιστικό φυτό, καθώς αποτελεί ένα από τα
καλύτερα φυτά για εδαφοκάλυψη στον κήπο, αλλά και στα μπαλκόνια σε χαμηλές
γλάστρες.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό, ότι κατά την περίοδο της ανθοφορίας της γκαζανιάς όταν έχει
λίγα σύννεφα τα πέταλα του άνθους μαζεύονται σταδιακά το ένα δίπλα στο άλλο και
κλείνουν. Μόλις κάνει την εμφάνισή του ο ήλιος ξανά ψηλά στον ουρανό, τα λουλούδια της
ανοίγουν και χαρίζουν πάλι απλόχερα την πολύχρωμη ανθοφορία τους.
Λουκία, Εύα 3ο
Δημοτικό σχολείο Παλλήνης

3. Η Μαργαρίτα
Η μαργαρίτα είναι η ονομασία πολλών φυτών που έχουν άνθη κατά κεφάλια με μια φανερή
στρογγυλή στεφάνη. Συνήθως το άνθος τους είναι κίτρινο και περιβάλλεται από μικρά
φύλα που έχουν ποικιλία σχημάτων. Το ύψος της μαργαρίτας δεν ξεπερνάει τα δέκα
εκατοστά. Η μαργαρίτα έχει αντισηπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Η μαργαρίτα
φυτρώνει μόνη της σε πεδιάδες και λιβάδια αλλά καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό φυτό!
Υρώ, Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης

4. Η τουλίπα
Η τουλίπα είναι ένα καλλωπιστικό φυτό που αντί για ρίζες έχει βολβούς. Καλλιεργούνται σε
κήπους, βραχόκηπους, πάρκα και παρτέρια. Είναι πολύ όμορφο λουλούδι και γι’ αυτό
χρησιμοποιείται σε κήπους. Η τουλίπα προέρχεται από το Ιράν και την Τουρκία. Τον 17ο
αιώνα όταν η τουλίπα έφτασε στην Ολλανδία την χρησιμοποιούσαν πάρα πολύ και γι’ αυτό
λέγεται « τουλιπομανία». Την βρίσκουμε σε βραχώδεις τόπους, συχνά στα ορεινά ή σε
περιοχές με ποώδη βλάστηση ή, περιστασιακά, σε σταθεροποιημένες απότομες πηγές. Στην
Ελλάδα απαντούν αυτοφυή 10 είδη περίπου.
Υπάρχουν πολλοί μύθοι για την τουλίπα. Ένας μύθος είναι ότι κάποτε ζούσε ένας πρίγκιπας
που τον έλεγαν Φαρχάντ. Ήταν πολύ ερωτευμένος με την Σιρίν. Μια μέρα σκοτώθηκε η
Σιρίν και τότε ο Φαρχάντ έπεσε με το άλογό του σ’ έναν γκρεμό γιατί ήθελε ν’
αυτοκτονήσει. Κάθε σταγόνα του αίματός του έγινε μια τουλίπα. Κι έτσι η τουλίπα έγινε το
έμβλημα της αγάπης.
Έκτορας Γ’1 3ο
Δημοτικό Σχολείο Παλλήνης

5. Ο μαϊντανός
Ο μαϊντανός είναι διετές και ιθαγενές φυτό, που ανήκει στο γένος πετροσέλινων της
οικογένειας των σελινοειδών. Καλλιεργείται κυρίως στις εύκρατες περιοχές με μεσογειακό
κλίμα καθώς δεν αντέχει τις ιδιαίτερα χαμηλές θερμοκρασίες. Μπορεί εύκολα να
καλλιεργηθεί και σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι μας σε δροσερό και φωτεινό μέρος. Υπάρχει
μια μεγάλη ρίζα όμοια με εκείνη του σέλινου που τρώγεται βραστή σε αρκετές χώρες της
Ευρώπης. Ο μαϊντανός πρωτοχρησιμοποιήθηκε πριν δύο 2000 χρόνια αρχικά ως φάρμακο
και αργότερα ως βασικό συστατικό των μαγειρικών συνταγών.
Μάριος,
Γ1,
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης

6. Ο βασιλικός
βασιλικός είναι ένα ετήσιο αρωματικό
φυτό ποώδες. Είναι ένα σκληραγωγημένο
φυτό που το χρησιμοποιούμε στη
μαγειρική και σαν βότανο. Πολλά κράτη τον βάζουν
στη μαγειρική τους. Η λέξη βασιλικός προέρχεται
από την Ελληνική λέξη βασιλιάς και εδώ εννοείται
ο Ιησούς Χριστός. Τον χρησιμοποιούμε στην
ιατρική σε αλοιφή και σε μπάνιο. Πολλοί μάγειρες
τον θεωρούν βασιλιά των βοτάνων.
Φωτεινή, Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης
Η Δάφνη
δάφνη είναι αρωματικό φυτό της οικογένειας των δαφνοειδών. Ανήκει στο γένος
Δάφνη. Στην Ελλάδα απαντάται και αυτοφυής. Επίσης , στον ελληνικό χώρο
καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά,
δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα.
Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα φύλλα του είναι εναλλασσόμενα ,ακέραια, λογχοειδή
βαθυπράσινα με μικρό μίσχο και ελαφρά κυματοειδή μορφή. Η οσμή τους είναι αρωματική
και η γεύση του είναι λίγο πικρή. Τα άνθη βγαίνουν Μάρτιο με Απρίλιο. Ο καρπός είναι
δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα. Το χρώμα του είναι κυανό μαύρο ή
μαύρο όταν ωριμάσει ,έχει σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής ελιάς. Από τους καρπούς
παράγετε το δαφνελαίο, που έχει μορφή αλοιφής και στη συνηθισμένη θερμοκρασία είναι
πράσινο.
Νίκος, Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης
Ο
Η

7. ΜΕΝΤΑ
ίναι αρωματικό φυτό και χρησιμοποιείται στη μαγειρική. Επίσης χρησιμεύει στην
κατασκευή αρωμάτων και σαπουνιών. Συχνά χρησιμοποιείται ως ρόφημα, τσάι με
γεύση μέντας. Πολλοί λαοί αρωματίζουν με μέντα το νερό του μπάνιου. Στην αρχαία
Ελλάδα η μέντα χρησίμευε στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, του βήχα, του κρυολογήματος
και του πονόλαιμου. Υπάρχουν 26 είδη μέντας σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα η πιο
συνηθισμένη είναι η Μίνθη η πιπερώδης.
Μιχάλης, Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης
Ε

8. Ο Πανσές
Οι πανσέδες είναι από τα πιο δημοφιλή ετήσια ανοιξιάτικα λουλούδια που ξεχωρίζουν
στον κήπο και στις γλάστρες των μπαλκονιών μας. Ο πανσές χαρακτηρίζεται από ζωηρή,
χαμηλή ανάπτυξη 15-25 εκατοστών , πυκνή βλάστηση και πρώιμη ανθοφορία με
εντυπωσιακά άνθη. Η καλύτερη εποχή για τον πανσές είναι η άνοιξη, αφού ξεκινά να
ανθίζει από νωρίς στα τέλη του χειμώνα και διαρκεί μέχρι τα τέλη του Ιούνη.
Χριστίνα, Δ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης

9. Το Ανθούριο
Το Ανθούριο είναι ιδανικό φυτό εσωτερικού χώρου. Η καταγωγή
του είναι από την Λατινική Αμερική και πιο συγκεκριμένα από
την Κολομβία. Υπάρχουν διάφορα είδη αποκλειστικά ως
εσωτερικού χώρου.
Το γυαλιστερό πράσινο χρώματα στα φύλλα του και το
εντυπωσιακό άνθος του , το κατάσταση στα πιο αγαπητά και πολύ συχνά φυτά εσωτερικού
χώρου.
Αντώνης Γκούμας Γ1

10. Το γεράνι
Το γεράνι είναι το πιο διάσιμο λουλούδι στην Ελλάδα. Η σκούφια του κρατάει από τη
νότια Αφρική . Ιδιαίτερα στις μεσογειακές χώρες καθώς το ευνοούν οι κλιματολογικές και
βέβαια στη χώρα μας όπου είναι ένα από τα πλέον δημοφιλή λουλούδια . Το γεράνι
χρειάζεται τακτικό πότισμα , όχι όμως συχνότητα άλλων αντίστοιχων φυτών ενώ
προσαρμόζεται εύκολα σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους. Τις πολύ ζεστές ημέρες του
καλοκαιριού ωστόσο , το καθημερινό πότισμα είναι μάλλον απαραίτητο . Με τα πρώτα
γερά κρύα η ανθοφορία του σταματάει , ωστόσο παραμένει καταπράσινο στολίζοντας
κήπους και μπαλκόνια . Αυτό που είναι αξιοσημείωτο για το γεράνι είναι ότι είναι ιδιαίτερα
ανθεκτικό στη ζέστη και στην ξηρασία, πράγμα σπάνιο για λουλούδι.
Ζέτα Δ1

11. Το Ζουμπούλι
Ο Υάκινθος ή Ζουμπούλι είναι βολβώδες καλλωπιστικό πολυτελές φυτό. Ανήκει στην
οικογένεια Asparagaceae και στο γένος Hyaeinthus όπου κατατάσσονται περισσότερα από
30 είδη φυτών. Κατάγεται από τις περιοχές ανατολικής Μεσογείου όπως τη Μικρά Ασία και
την Συρία . Σε μερικά μέρη της Ελλάδας λέγετε διατσέντο ή διατσίντο.
Στέλιος, Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης

12. Το Κυκλάμινο
Το Κυκλάμινο είναι πολυτελές φυτό με μωβ άνθη ή σπανιότερα λευκά και χαρακτηριστικά
καρδιοειδή φύλα με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Στην Ελλάδα συναντάμε 5 είδη
Κυκλάμινου. Κάποια είδη Κυκλάμινου ανθίζουν την Άνοιξη και κάποια άλλα το
Φθινόπωρο. Φύονται από παραθαλάσσιες περιοχές μέχρι και σε υψόμετρα άνω των 1.000
μέτρων στην ύπαιθρο. Το πιο κοινό είδος Κυκλάμινου στην Ελλάδα είναι το Κυκλάμινο το
Γραικό. Το συγκεκριμένο Κυκλάμινο ανθίζει τη φθινοπωρινή περίοδο και έχει πυκνά μωβ
άνθη. Αναπτύσσετε σε περιοχές με χαμηλό υψόμετρο και είναι ιδιαίτερα διεσπαρμένο σε
χέρσες περιοχές . Επίσης το συνηθισμένο Κυκλάμινο το Κισσόφυλλο αναπτύσσεται σε
μεγαλύτερα υψόμετρα από το προηγούμενο και η περιόδος ανθοφορίας του είναι επίσης
Φθινόπωρο . Η διαφορά του με το κυκλάμινο με το Γραικό είναι ότι τα φύλλα του δεν
είναι καρδιοειδή αλλά σχηματίζουν ελαφριές γωνιές.
Ανδριάνα Μπενέκου

13. Το Νυχτολούλουδο
Το νυχτολούλουδο είναι θάμνος και κατάγεται από την Κεντρική Αμερική και τις Δυτικές
Ινδίες . Το τελικό του ύψος μπορεί να φτάσει έως τα 2 μέτρα . Τα φύλλα του είναι μεγάλα ,
μακρόστενα , μυτερά και γυαλιστερά . Ανθίζει από τα τέλη της άνοιξης ως το φθινόπωρο .
Τα λουλούδια του είναι μικρά και έχουν πλούσιο , γλυκό και μεθυστικό άρωμα . Το άρωμα
αυτό είναι έντονο μετά τη δύση του ηλίου και όλη τη νύχτα , γι ‘αυτό ονομάζεται
νυχτολούλουδο . Συχνά αποκαλείται και « Βασίλισσα της Νύχτας » ή « Γιασεμί της Νύχτας »
Μαριάννα ,Δ1

14. Το σέλινο
Έντονα αρωματικό φυτό, με σκληρό βλαστό, ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις, φύλλα
με διαιρεμένο έλασμα, οι μίσχοι κυρτωμένοι δημιουργούν αυλάκι. Το ύψος του
φτάνει τα 90 εκατοστά και τα σπόρια του είναι αρωματικά, με ίδιο άρωμα με
αυτό του φυτού αλλά με πικρότερη και πιο καυστική γεύση .Πολλαπλασιάζεται με
σπορά σε θερμοκήπια ή ειδικά σπορεία και στη συνέχεια μεταφυτεύεται σε μικρά
σακουλάκια αφού περάσουν 5-7 εβδομάδες. Όταν το ύψος των φυτωρίων φτάσει τα
20 εκατοστά περίπου τότε φυτεύονται στην τελική τους θέση. Οι απαιτήσει σε νερό
είναι μεγάλες και το τακτικό πότισμα είναι απαραίτητο ενώ η λίπανση του
εδάφους είναι αναγκαία και πρέπει να γίνεται είτε με κοπριά είτε με ειδικά
λιπάσματα. Το έντονο άρωμα που έχει το σέλινο οφείλεται σε αιθέριο έλαιο που
στο φυτό ορεκτικές, χωνευτικές και τονωτικές ιδιότητες.
Λουκία, Γ1
3ο
.Σ. Παλλήνης

15. Το χαμομήλι
Το χαμομήλι είναι ένα φυτό που ζει ένα χρόνο . Το όνομά του σημαίνει μήλο που
είναι κάτω στο έδαφος « Χάμω - μήλο ». Έχει άνθη μικρά και άσπρα σαν μαργαρίτες.
Το ύψος του φτάνει τα 60 εκατοστά. Βρίσκεται στη Ελλάδα , σε όλοι την Ευρώπη και στην
βόρια Ασία. Το χαμομήλι είναι πολύ γνωστό βότανο και το έλαιό του χρησιμοποιείται για
καλλυντικά και φάρμακα.
Νίνα , Δ1

16. Η τριανταφυλλιά
Είναι καλλωπιστικό και φυλλοβόλο φυτό. Αποτελείτε από τη ρίζα, τον βλαστό, τα φύλλα και
τα μπουμπούκια της. Η ρίζα της τριανταφυλλιάς είναι αποξυλωμένη και διακλαδίζεται προς
όλες τις κατευθύνσεις. Συνεχίζοντας, ο βλαστός της αρχικά είναι τρυφερός και πράσινος,
ενώ κάποια στιγμή αρχίζει να σκληραίνει και να αποξηραίνεται. Επίσης, ο βλαστός
εξωτερικά έχει αγκάθια, όπως και τα φύλλα στις άκρες τους. Τα άνθη της τριανταφυλλιάς
βγαίνουν στις άκρες των τρυφερών βλαστών. Στην αρχή είναι κλειστά τα μπουμπούκια της,
ενώ σιγά σιγά αρχίζουν να ανοίγουν και να ξεπετάγονται τα πέταλα. Τα πέταλα έχουν
διάφορα χρώματα όπως λευκό, κόκκινο, ροζ, κίτρινο και άλλα. Το χρώμα των λουλουδιών
τους είναι ανάλογο με την ποικιλία της κάθε τριανταφυλλιάς.
Αλέξιος , Γ1
3ο
Δ.Σ. Παλλήνης