2. • Μετά από έρευνα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι στον 19o αιώνα δεν υπάρχουν γυναίκες
ζωγράφοι. Aυτό είναι πολύ πιθανόν να συμβαίνει για αρκετούς λόγους μερικοί από αυτούς είναι οι
παρακάτω: η θέση της γυναίκας εκείνη την εποχή και συγκεκριμένα στις πατριαρχικές οικογένειες που
υπήρχαν τότε ήταν να ασχολείται μόνο με τις δουλείες του σπιτιού. Ήταν υποχρέωσή της να μένει
συνεχώς κλειστή μέσα στο σπίτι και να φροντίζει για την καθημερινή φροντίδα όλων των μελών της
οικογενείας της. Ζούσαν μια πολύ καταπιεστική ζωή στην οποία είχαν ελάχιστες πρωτοβουλίες αφού
όλες τις αποφάσεις για τη ζωή τους μέχρι και ποιων θα παντρευτούν τις έπαιρναν άλλοι, αρχικά οι
οικογένειές τους και συγκεκριμένα οι πατεράδες τους και αργότερα οι σύζυγοί τους.
• Ο κυριότερος ωστόσο λόγος είναι ότι οι γυναίκες της δεδομένης χρονικής περιόδου δεν
μορφώνονταν, δεν είχαν το δικαίωμα να μορφωθούν όπως τους άντρες. Δεν υπήρχε κανένας τρόπος
εκπαίδευσης και πνευματικής καλλιέργειας για αυτές, αφού τους απαγορευόταν να πηγαίνουν σχολείο,
να βγαίνουν από το σπίτι και γενικά δεν διέθεταν τρόπους επικοινωνίας ώστε να διευρυνθούν
πνευματικά και να καταλάβουν ότι εκτός από υποχρεώσεις έχουν και δικαιώματα, σε αντίθεση με τους
άντρες που ήταν ποιο ελεύθεροι και μορφώνονταν με διάφορους τρόπος.
• Οι άντρες στηρίζονταν από τις οικογένειες τους σε ό,τι και αν αποφάσιζαν και ήταν ελεύθεροι να
ασχοληθούν με οτιδήποτε τους ενδιέφερε. Επομένως αφού ασχολούνταν με ποιο πολλά πράγματα
από τις γυναίκες ήταν ποιο καλλιεργημένοι πνευματικά και διέθεταν ανοικτούς ορίζοντες
3. • Η μορφή της γυναίκας παρουσιάζεται πολύ περιορισμένη, η μονή της
ασχολία είναι οι δουλείες του σπιτιού. Συνήθως απεικονίζονται εν ώρα
‘εργασίας’. Ωστόσο αρκετές είναι οι φόρες που φαίνονται να κοιτούν έξω
από το παράθυρο νοσταλγικά ή ακόμα και να φιλάνε τον αγαπημένο τους
μέσα από το παράθυρο όμως πάντα είναι ζωγραφισμένη η λύπη, η
απελπισία και η νοσταλγία στο πρόσωπό τους. Συχνά όμως
παρουσιάζονται γυμνές. Σε αρκετούς πίνακες παρόλα αυτά φαίνονται να
είναι περιποιημένες και καλοντυμένες.
4. • Πράγματι τα όσα διαβάσαμε και είδαμε συσχετίζονται με τα όσα αναφέρουν
και περιγράφουν η Μουτζάν και η Γαλανάκη στα έργα τους. Όσα διαβάσαμε
και μας φάνηκαν παράξενα και άδικα για της γυναίκες εκείνης της εποχής
επαληθεύονται στα γραπτά κείμενα των δυο αυτών γυναικών.