γυμνασιο κορινου

1. Περιβαλλοντική
Εκπαίδευση
Γ Υ Μ Ν Α Σ Ι Ο Κ Ο Ρ Ι Ν Ο Υ
«ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ»
ΣΧΟΛ. ΕΤΟΣ 2011 - 2012
Παιδαγωγική Ομάδα:
Λάζος Χρήστος (Γεωλόγος)
Βουρνούκας Εμμανουήλ (Μαθηματικός)
Λαζάκη Ράνια (Γερμανικών)

2. Η Περιβαλλοντική Ομάδα
• Αβραμίδης Ιωάννης
• Ανδρονικίδου Βαλεντίνη
• Αρσένη Μακρίνα
• Γαϊτανάκης Γεώργιος
• Γρηγοριάδου Μαρία
• Εφραιμίδου Ελένη
• Εφτιμιέ Άννα Μαρία
• Ζιάκα Μαρία
• Ηλβανίδου Κωνσταντίνα
• Θεοχαροπούλου Γλυκερία
• Καλτσίδης Αλέξανδρος
• Λυκίδης Κωνσταντίνος
• Μπάκα Μαρία Γαλάτεια
• Μπαρές Αλέξανδρος
• Μπίνος Ιωάννης
• Μπόγλου Μαρία
• Νικολαΐδης Παναγιώτης
• Παταρίδης Κωνσταντίνος
• Πεπόνη Όλγα
• Ποιμενίδου Άννα
• Πολυχρονιάδου Ελευθερία
• Σεϊταρίδου Αφροδίτη Ελισσάβετ
• Σέφας Γεώργιος
• Σιδηροπούλου Αικατερίνη
• Στανεβα Ντενίτσα
• Ταγκαλίδου Ευγενία
• Τερζίδου Άννα
• Τοπουζλής Ηρακλής
• Τσεβαχίρογλου Αλέξανδρος
• Τσοντεκίδης Χαράλαμπος
• Χατζοπούλου Κωνσταντίνα

4. Δουλέψαμε σε ομάδες
Ψάξαμε
Στη βιβλιοθήκη του
Σχολείου
Στο Internet
Ρωτήσαμε
Τους Γονείς μας
Τους καθηγητές μας
Γεωπόνους

5. ΝΕΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Η Ιστορία της καλλιέργειας των φυτών
Οι καλλιέργειες στην Ελλάδα
από την αρχαιότητα έως σήμερα
Καλλιέργειες και νερό
Οι καλλιέργειες στην περιοχή μας
Νέες καλλιέργειες στην Ελλάδα
Καλλιέργειες και περιβάλλον

6. Η Ιστορία της καλλιέργειας των φυτών
Η γεωργία ξεκίνησε πριν από 10.000 χρόνια. Αυτό κατά μια
άποψη συνέβη στην Μεσοποταμία, δηλαδή την περιοχή ανάμεσα
στον Τίγρη και τον Ευφράτη. Οι άνθρωποι είχαν στο καθημερινό
τους διαιτολόγιο αρκετά από τα άγρια φυτά που αργότερα
καλλιέργησαν. Προφανώς κάποιοι παρατήρησαν ότι φυτεύοντας
τους σπόρους αναπαράγονται τα φυτά. Το πιθανότερο είναι να
ήταν γυναίκες λόγω της κατανομής των εργασιών.
Τα πρώτα φυτά που καλλιέργησαν οι άνθρωποι ήταν σιτάρι,
κριθάρι , μπιζέλια, φακή και βίκος.

7. • Γύρω στο 4.000 π.Χ. ο άνθρωπος
έφτιαξε και χρησιμοποίησε τα πρώτα
γεωργικά εργαλεία από ξύλο ή κόκαλο
όπως το δρεπάνι, που το ακόνιζε σε
κοφτερές πέτρες (Νεολιθική Εποχή).
Τα σιτηρά ήταν τα πρώτα φυτά που
καλλιεργήθηκαν.
Παράλληλα δημιουργήθηκε η ανάγκη
μόνιμης εγκατάστασης, διότι έπρεπε να
συλλέγει τους καρπούς των
καλλιεργειών του. Έτσι σχηματίστηκαν
οι πρώτες κοινότητες.
• Αργότερα, την εποχή του Μετάλλου
και γύρω στο 2.800 π.Χ., άρχισε η
κατασκευή μεταλλικών εργαλείων, που
αποτέλεσαν την προέκταση του
ανθρώπου και του έδωσαν τη
δυνατότητα να ελέγχει το περιβάλλον
του. Την περίοδο αυτή θα
συναντήσουμε την ανάπτυξη της
πρωτογενούς παραγωγής, τις
αρδευόμενες πεδιάδες και το
ανταλλακτικό εμπόριο.

8. •
Στην αρχαία Ρώμη (300 π.Χ. έως 400 μ.Χ.)
γνώριζαν πολλά για τις μεθόδους καλλιέργειας
διαφόρων ειδών και για τη χρήση των γεωργικών
εργαλείων.
Οι μεγάλες εξερευνήσεις, κατά τον 14ο και 15ο
αιώνα, είχαν ως αποτέλεσμα την εισαγωγή και
ανταλλαγή διαφορετικών ειδών προϊόντων και
φυσικά την επιρροή στον τρόπο διατροφής των
λαών.
Οι Ισπανοί ήταν εκείνοι που εισήγαγαν νέα είδη
φυτών στην Ευρώπη, όπως το καλαμπόκι από
την Αμερική (Νέο Κόσμο) και την πατάτα από το
Περού. Οι Ευρωπαίοι με τη σειρά τους διέδωσαν
το καλαμπόκι στην Αφρική αι τα φιστίκια, τα
φασόλια και τον καπνό στην Κίνα.
• Το 1760 γίνεται η «Βιομηχανική Επανάσταση»
που ξεκινά από τη Δυτική Ευρώπη. Νέα
μηχανήματα άρχισαν να κατασκευάζονται και να
διευκολύνουν κατά πολύ τον αγρότη ως προς τον
τρόπο καλλιέργειας, να μειώνουν το χρόνο
εργασίας και, συγχρόνως, να συμβάλλουν
αποτελεσματικά στην αύξηση της παραγωγής
 Ο 19ος αιώνας χαρακτηρίζεται από σημαντική
ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Συγχρόνως η εκμηχάνιση της γεωργίας, η
δημιουργία νέων βελτιωμένων ποικιλιών φυτών
και φυλών ζώων και η εξέλιξη του κλάδου της
βιομηχανίας των τροφίμων, συνετέλεσαν στην
αναβάθμιση της ποιότητας, της ποσότητας και
της ποικιλίας των αγαθών που χρησιμοποιεί ο
άνθρωπος για τη διατροφή του.

9. Η καλλιέργειες στην Ελλάδα από την
αρχαιότητα έως σήμερα
• Κατ' εξοχή θεά της γεωργίας στο Ελληνικό
δωδεκάθεο ήταν η Δήμητρα παρ' όλο που
και άλλες θεές και θεοί έχουν δικαιοδοσίες
που αφορούν τις καλλιέργειες. Είναι
γνωστός ο μύθος της Περσεφόνης, με τον
οποίο εξηγούνταν και οι εποχές. Σ΄αυτό το
μύθο επίσης λέγεται ότι η Δήμητρα
θυμωμένη από την απαγωγή της κόρης της
έστειλε ξηρασία και τα χωράφια δεν
βλάσταιναν και έπεφτε πείνα στους
ανθρώπους. Μ΄ αυτό το μύθο
προσπαθούσαν να εξηγήσουν τις ξηρασίες
που συνέβαιναν λόγω των περιοδικών
κλιματικών μεταβολών.
• Είναι γνωστός επίσης ο μύθος του
Ερυσίχθονα που επειδή έκοψε μια ιερή
βελανιδιά που ανήκε στην Δήμητρα
τιμωρήθηκε από τη Θεά με ακατάσχετη
πείνα. Εδώ παρουσιάζεται και μια
οικολογική καταστροφή αφού ο Ερυσίχθονας
είχε κόψει πάρα πολλά δέντρα για να
κατασκευάσει το παλάτι του. Έτσι ο μύθος
αυτός ουσιαστικά μας εισάγει στην έννοια
της αειφορίας.
• Επίσης ο Διόνυσος σχετίζεται με την
καλλιέργεια της αμπέλου, η Αθηνά με την
καλλιέργεια της ελιάς κ.λπ.

10. Οι καλλιέργειες στην αρχαία Ελλάδα
Πληροφορίες παίρνουμε από αρχαία κείμενα
Σιτάρι : Όλυρα, ζειά, τίφη/τύφη
Όσπρια : κ αμος, πισ ς, ραξ,φακή, φ κη,ύ ό ἄ ἀ ά
ροβοςὄ
Άμπελος: Νικοστράτιοι της Αττικής, ροδιακαί
σταφυλαί, απύρηνοι,
Άμπελοι της Λήμνου και της Νάξου
Οίνοι: πράμνιος, ισμαρικός, κ.ά.,ανάλογα με την
προέλευσή τους.
Πληροφορίες επίσης βρίσκονται κρυμμένες
μέσα στο χώμα της ανασκαφής
(εργαλειακός εξοπλισμός και
αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα)

11. Πληροφορίες για τα φυτά που
κατανάλωναν οι προϊστορικοί
κάτοικοι της Ελλάδας αντλούμε από
πολλές θέσεις της Νεολιθικής
και της Εποχής του Χαλκού (7η – 2η
χιλιετία π.Χ.).

12. Εργαλειακός εξοπλισμός

13. Αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα

14. Καλλιέργειες και νερό
Σε μια άνυδρη εποχή, η Ελλάδα επιμένει να ξοδεύει
αλόγιστα και συχνά ζημιωτικά για τις ίδιες τις καλλιέργειες,
το 87% της συνολικής ποσότητας νερού για τη γεωργία, με
άθλια δίκτυα, απαρχαιωμένες μεθόδους άρδευσης και
παράνομες γεωτρήσεις. Κι αυτά όχι γιατί το αντίθετο θα είχε
κόστος, αλλά για λόγους ευκολίας ή αδιαφορίας...

15. Η χλωρίδα της Ελλάδας
Ένας από τους λόγους που η Ελλάδα αποτελεί σημαντική περιοχή για την ευρωπαϊκή
φύση είναι η ιδιαιτερότητα της χλωρίδας που υπάρχει σ’αυτή. Υπολογίζεται ότι
υπάρχουν περισσότερα από 5500 είδη φυτών, από τα οποία πάνω από 1000 είναι
ενδημικά.
Η αξία όλων αυτών των ειδών είναι θεμελιώδους σημασίας αφού αποτελεί τη βασική
προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία και την επιβίωση των περισσοτέρων
οικοσυστημάτων. Όλα αυτά τα είδη συνεισφέρουν στη διατήρηση των περιβαλλοντικών
συνθηκών που απαιτούνται για τη δική μας επιβίωση.
Και όλα αυτά γιατί:
1. Ρυθμίζουν το κλίμα και διατηρούν την ποιότητα της ατμόσφαιρας, διατηρώντας το
κατάλληλο επίπεδο οξυγόνου, μέσο της φωτοσύνθεσης.
2. Καθαρίζουν το νερό και σταθεροποιούν την υδρολογία των περιοχών κατακρατώντας
τα επιφανειακά νερά.
3. Συνεισφέρουν στη διαδικασία σχηματισμού του εδάφους, διασφαλίζοντας τη γονιμότητα
του εδάφους μέσω της ωρίμανσης, καθώς και την απόθεση και μεταφορά των
ουσιωδών θρεπτικών στοιχείων.
4. Αφομοιώνουν τα απόβλητα και απορροφούν και καταστρέφουν τους ρύπους.
Η ποικιλία ειδών του φυτικού βασιλείου είναι πολύ σημαντική για την ανθρώπινη
υγεία. Για αιώνες σχεδόν όλες οι ιατροφαρμακευτικές θεραπευτικές μέθοδοι
βασίζονται κυρίως σε φυτικά παράγωγα. Αυτές οι μέθοδοι παραμένουν ουσιώδεις
ακόμη και σήμερα, καθώς η παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιείται εκτεταμένα για τη
βασική ιατροφαρμακευτική φροντίδα σε πολλές χώρες. Η σύγχρονη ιατρική δείχνει
έντονο ενδιαφέρον για αυτούς τους πόρους, ελπίζοντας στην ανακάλυψη νέων
θεραπειών και φαρμάκων.

16. Όμως…
Παρόλες τις ευεργετικές προσφορές της χλωρίδας στο άνθρωπο και γενικότερα
στη λειτουργία του περιβάλλοντος, αυτός με τις ενέργειες του (δραστηριότητες)
καταστρέφει μεγάλο μέρος από τα είδη της χλωρίδας.
Ένας λόγος εξαφάνισης μεγάλου μέρους από το φυτικό βασίλειο είναι η εισαγωγή,
σκόπιμη ή τυχαία, ξενικών ειδών τα οποία διαταράσσουν τη λειτουργία των
οικοσυστημάτων, π.χ. ο ευκάλυπτος.
Ένας δεύτερος λόγος είναι η μορφή που έχει πάρει η σημερινή γεωργία, η οποία
χαρακτηρίζεται από μονοκαλλιέργειες (εντατικής μορφής γεωργίας) και άφθονη
χρήση αγροχημικών προϊόντων. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται η γενετική
ποικιλότητα και εξαφανίζονται πολλά είδη.
Η καταπάτηση από τον άνθρωπο μέχρι τελευταίο σημείο γης, είτε για δημιουργία
κατοικίας είτε για δημιουργία καλλιεργήσιμης γης, είναι ακόμη ένας λόγος.
Ενώ η συνήθεια ορισμένων συλλεκτών να «κλέβουν» και ένα κομμάτι της φύσης
από όποια χώρα επισκέπτονται και η ανεξέλεγκτη ελεύθερη βόσκηση έχουν οδηγήσει
στην εξαφάνιση πολλών ειδών του φυτικού βασιλείου.
Η καταστροφή του φυτικού βασιλείου σημαίνει και την καταστροφή του ζωικού
βασιλείου αφού αυτά τα δύο βασίλεια βρίσκονται σε συνεχή αλληλεξάρτηση και
αλληλεπίδραση.
Κατά συνέπεια επείγουσα κρίνεται η ανάγκη προστασίας του συνόλου της χλωρίδας
μας και κυρίως η προστασία των ενδημικών * ειδών μας.
(* ενδημικά: τα είδη που υπάρχουν σε μικρό αριθμό μόνο σε μια συγκεκριμένη
περιοχή και πουθενά αλλού)

17. Οι καλλιέργειες στην περιοχή μας
• Το νότιο και δυτικό τμήμα της
Πιερίας είναι ορεινό. Αντίθετα το
παραλιακό είναι μια εκτεταμένη και
πλούσια πεδιάδα, που καλύπτει το
40% του εδάφους του νομού.
• Στο νομό καλλιεργούνται σημαντικά
γεωργικά προϊόντα, όπως
δημητριακά, κτηνοτροφικά φυτά,
βαμβάκι, όσπρια, σταφύλια, κεράσια
ακτινίδια (με ονομασία προέλευσης
«ακτινίδια Κατερίνης») και καπνός.

18. Ανάγκη για νέες καλλιέργειες
Ένα ζήτημα το οποίο καίει τόσο τους ίδιους τους παραγωγούς, όσο και την
πολιτεία, που αμφότεροι αναζητούν εδώ και χρόνια λύσεις να την πάνε ένα
βήμα πιο μπροστά… να την αναπτύξουν στο επίπεδο που πρέπει - αλλά
κυρίως μπορούν - λόγω των δυνατοτήτων που έχει το ίδιο το έδαφος και το
κλίμα της χώρας μας.
Γιατί όμως η αγροτική παραγωγή είναι τόσο στάσιμη στην Ελλάδα;
Ίσως ο ίδιος ο φόβος των αγροτών να κάνουν κάτι διαφορετικό, να φύγουν
πλέον από τις συμβατικές καλλιέργειες - που αποδείχτηκε στο πέρασμα των
τόσων χρόνων ότι δεν αποφέρουν έσοδα- τόσο στους ίδιους, όσο και στο
κράτος, να είναι η πραγματική τροχοπέδη. Τη στιγμή λοιπόν που ελληνικά
αγροτικά προϊόντα θα μπορούσαν να είναι σε καταστήματα και ράφια σε όλο
τον κόσμο, τη στιγμή που θα μπορούσαν να είναι το πρώτο εξαγωγικό προϊόν
της χώρας μας, τη ίδια στιγμή εμείς όχι μόνο δεν τα εξάγουμε, αλλά τα
κρατάμε στις αποθήκες απούλητα ή τα φρούτα μας σαπίζουν και
θάβονται… Γιατί δεν αλλάζουμε; Γιατί δεν αναζητούμε εναλλακτικές
καλλιέργειες, αφού δεν μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αυτά που ήδη έχουμε;
Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα πολλές και κρύβονται στις εναλλακτικές και
ενεργειακές καλλιέργειες αλλά και στην φύτευση, καλλιέργεια και
παραγωγή φυτών τα οποία μπορεί να μας ακούγονται παντελώς άγνωστα
ή και καμιά φορά ακόμα και αστεία…

19. Νέες καλλιέργειες
• Οι νέες καλλιέργειες
αναφέρονται σε φυτά που
είναι πολύ ΠΑΛΙΑ.
• Η καλλιέργεια τους είναι
ΝΕΑ.
• Στην Ελλάδα και
ειδικότερα στην ΒΟΡΕΙΑ
ΕΛΛΑΔΑ λόγω του
κλίματος μπορούν να
εφαρμοστούν σχεδόν όλες
αυτές οι νέες
καλλιέργειες.

20. ΣΠΕΡΝΕΙΣ ΚΕΝΑΦ…
ΘΕΡΙΖΕΙΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑΡΤΙ!
Ένα τέτοιο φυτό είναι και το κενάφ, το οποίο όχι μόνο μπορεί
να ανοίξει νέους δρόμους στην αγροτική παραγωγή, αλλά να
περιορίσει την καταστροφή των δασών και να αυξήσει, σε
αστρονομικό μάλιστα επίπεδο, την αγροτική οικονομία!
Μέλος της οικογενείας των ιβίσκων το κενάφ, που μοιάζει
πολύ με κάνναβη, αλλά δεν...καπνίζεται, είναι μακρινός συγγενής
του βαμβακιού και συνδεδεμένο με τη μπάμια, καθώς οι ψηλοί
μίσχοι και τα λουλούδια του μοιάζουν πολύ με αυτούς της
μπάμιας. Πρόκειται για τροπικό φυτό, αφρικανικής προέλευσης,
της οικογένειας Malvaceae, το οποίο μπορεί να φτάσει σε ύψος
και τα 3m. Είναι ικανό να απορροφά τριπλάσιο διοξείδιο του
άνθρακα απ’ ότι τα δέντρα. Μετά το θερισμό οι ίνες και ο πολτός
από τους μίσχους μπορούν να επεξεργαστούν και να
χρησιμοποιηθούν για κλωστές για ρούχα, για μια ευρεία ποικιλία
υλικών για πακετάρισμα και για άλλα βιομηχανικά υλικά, καθώς
και ως υποκατάστατο για τον πολτό ξύλου, που τώρα
χρησιμοποιείται για την παρασκευή χαρτιού.

21. Ουσιαστικά το κενάφ προσφέρει την πρώτη ύλη για την
παραγωγή οικολογικού χαρτιού, σχοινιών, απορροφητικών
υφασμάτων, εξαρτημάτων επίπλων και αυτοκινήτων,
μονωτικών-συνθετικών υλικών, ξύλου, βιομηχανικών ελαίων,
καλλυντικών και ροφημάτων. Οι καλλιέργειες κενάφ μπορούν
να αποδώσουν 2 τόνους προϊόντος/στρέμμα και 1
τόνοχαρτόμαζας/στρέμμα.
Αντικαθιστά εύκολα τα βαμβάκια - προσελκύει επενδύσεις
Η παγκόσμια παραγωγή κενάφ είναι πολύ περιορισμένη και
μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, ενώ μπορεί και να
αποτελέσει διέξοδο για τους βαμβακοκαλλιεργητές
πουστοχεύουν σε αναδιάρθρωση των καλλιεργειών τους.
Παράλληλα το Κενάφ ανοίγει το δρόμο για ελληνική παραγωγή
στο χαρτί, κάτι που στην Ελλάδα δεν υπάρχει με αποτέλεσμα οι
δραστηριοποιούμενες στη χώρα μας χαρτοβιομηχανίες να
προμηθεύονται την πρώτη ύλη από το εξωτερικό. Επίσης οι
βαμβακοκαλλιεργητές δεν χρειάζεται να αγοράσουν καινούρια
μηχανήματα, αφού μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα υπάρχοντα
για το καλαμπόκι ή το βαμβάκι, ενώ ταυτόχρονα το κενάφ έχει
υψηλές αποδόσεις σε βιομάζα με σχετικά χαμηλές απαιτήσεις σε
νερό, λίπασμα και χημικά φυτοφάρμακα και μπορεί να
ενσωματωθεί σε συστήματα αμειψισποράς.

22. ΣΟΥΡΒΙΑ
(ένα ξεχασμένο δένδρο της Μακεδονίας)
Ευδοκιμεί σχεδόν σε όλη την Ελλάδα σε ορεινές
περιοχές με υψόμετρο 800-1.000 μέτρων, ενώ
πλέον οι επιστήμονες τη συνδέουν με τις θεραπείες
κατά του διαβήτη. Η σουρβία η οικιακή αποκαλύπτει
τα κάλλη της και δηλώνει δένδρο φαρμακευτικό και
πολλά υποσχόμενο. Πρόκειται για τη λεγόμενη
"σουρβιά", ένα φυτό το οποίο σύμφωνα με
εργαστηριακές αναλύσεις, που βρίσκονται σε
πειραματικό στάδιο, είναι θαυματουργό, καθώς
σύμφωνα με τους ερευνητές επιστήμονες θεραπεύει
τον διαβήτη. Πρόκειται για δέντρο ύψους 15-20
μέτρων με μεγάλη και ισχυρή κόμη. Αναπτύσσεται σε
βαθιά, νωπά και πλούσια σε θρεπτικές ουσίες
εδάφη. Η σορβιά ανθίζει τον Μάιο. Ο καρπός της
είναι ραγοειδής, ωοειδής ή αχλαδοειδής, διαμέτρου
12-14 χιλιοστών, ώριμος κίτρινος με κόκκινες
παρειές. Ωριμάζει το Σεπτέμβριο του χρόνου
άνθησης. Εκχυλίσματα του καρπού του φυτού
σουρβία αναστέλλουν τα δυσμενή συμπτώματα του
διαβήτη σε διπλάσιο ποσοστό από τα αντίστοιχα
φάρμακα. Το παραπάνω τουλάχιστον δείχνουν μέχρι
στιγμής οι έρευνες που διεξάγονται για τη δράση του
φυτού. Πριν από 5 χρόνια ξεκίνησε πειραματικά να
καλλιεργείται στην Ελληνική επικράτεια. Το δένδρο
αυτό ευδοκιμεί κυρίως στη περιοχή του Πηλίου
χωρίς συστηματική καλλιέργεια

23. Ιπποφαές
(το φυτό του μέλλοντος)
Σε εντελώς εμβρυακό επίπεδο βρίσκεται σήμερα
στη χώρα μας η καλλιέργεια του ιπποφαούς, ενός
από τα αρχαιότερα φυτά στη γη.
Για του λόγου το αληθές, αυτή τη στιγμή στην Ξάνθη
καλλιεργούνται 3.000-4.000 φυτά, ενώ σε λίγες
ημέρες αναμένεται να ξεκινήσει η φύτευση φυτών
σε περίπου 60 στρέμματα στην Κοζάνη, από τον
νεοσύσταστο Συνεταιρισμό Ιπποφαούς και
Δυναμικών Καλλιεργειών Δυτικής Μακεδονίας που
έχει έδρα την Αιανή Κοζάνης.
Τι είναι όμως το ιπποφαές; Είναι θάμνος που
μπορεί να αναπτυχθεί σχεδόν οπουδήποτε, όπως
λέει ο κ. Γάτσιος, γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη στην
Κίνα και τη Ρωσία, ενώ στην Ευρώπη η χρήση του
δεν είναι ευρέως γνωστή. Τα προϊόντα που
παράγονται από αυτόν είναι υψηλής προστιθέμενης
αξίας, περιζήτητα από τη βιομηχανία καλλυντικών,
τροφίμων και συμπληρωμάτων διατροφής.
Συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των
«υπερτροφών»(super foods), ενώ περιέχει 190
πολύτιμες ουσίες, οι περισσότερες από τις οποίες
έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Oι
περισσότερες και δραστικότερες έχουν εντοπιστεί
στο έλαιο που περιέχουν οι καρποί του.

24. Μύρτιλλο
(Πηγή αιώνιας νιότης)
Μια πολλά υποσχόμενη νέα
καλλιέργεια για τη χώρα μας, που
αναμένεται να αναπτυχθεί σε
σημαντικό βαθμό στα επόμενα χρόνια,
αποτελεί το μύρτιλλο ή blueberry.
Σύμφωνα με τον κ. Γάτσιο, η
καλλιέργεια του μύρτιλλου δεν είναι
απαιτητική και μπορεί να είναι
επιτυχής σε όλα τα μέρη της Ελλάδας,
εφόσον επιλεγούν οι κατάλληλες
ποικιλίες και ακολουθηθεί το
κατάλληλο καλλιεργητικό σύστημα.
Αν και η ιστορία του ξεκινά πολύ παλιά
από τη μακρινή Σιβηρία, σήμερα το
μύρτιλλο καλλιεργείται σε 16 χώρες,
με τις ΗΠΑ να βρίσκονται στην πρώτη
θέση των παραγωγών χωρών και τον
Καναδά να ακολουθεί.

25. Στη χώρα μας έκανε την εμφάνισή του το 2006. Ο κ. Νίκος
Παπουτσής και ο γιος του Γιάννης έφεραν από τη Σιβηρία το
πολύτιμο αυτό φυτό και δημιούργησαν στον νομό Δράμας την
πρώτη και μέχρι σήμερα μοναδική φυτεία στην Ελλάδα. Το
2007 σύστησαν τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Βιοκαλλιεργητών
και Βιοκτηνοτρόφων νομού Δράμας με διακριτικό τίτλο
«Βιόδραμα».
Ήδη ο Συνεταιρισμός αυξάνει την καλλιεργήσιμη έκταση από
τα 42 που είναι σήμερα στα 100 στρέμματα, ενώ δρομολογεί τη
δημιουργία νέας μονάδας παραγωγής, μεταποίησης και
συσκευασίας. Προϊόντα της μεταποίησης του φρούτου, πέρα
από τον χυμό και το λικέρ, θα είναι το ηδύποτο, το
φρουτοποτό και το αναψυκτικό.
«Στόχος μας είναι η καλλιεργήσιμη έκταση να φτάσει τα 1.000
στρέμματα και ήδη βρισκόμαστε σε συζητήσεις με
καλλιεργητές για να συνάψουμε συνεργασίες. Άμεσα εκτιμούμε
ότι θα πραγματοποιηθούν επεκτάσεις στους γειτονικούς
νομούς, από την Πέλλα έως και την Ορεστιάδα», αναφέρει ο
κ. Παπουτσής.
Ως πηγή αιώνιας νιότης χαρακτηρίζεται από επιστήμονες το
πολύτιμο αυτό φυτό, που με τις πλούσιες αντιοξειδωτικές του
ουσίες συμβάλλει -μεταξύ άλλων- στην ενίσχυση του
καρδιαγγειακού συστήματος και παρέχει προστασία στα
ηλικιωμένα άτομα από νευροεκφυλιστικές ασθένειες που
συνδέονται με τη γήρανση του ατόμου όπως η νόσος
Alzheimer και η Parkinson.

26. Αρωνία (Aronia melanocarpa)
Το φυτό Αρωνία ίσως δεν είναι γνωστό τους
περισσότερους καλλιεργητές ή καταναλωτές.
Ανήκει σε ένα από τα θρεπτικότερα φυτά
(super food) και για τα Ελληνικά δεδομένα
μπορεί να αποτελέσει άλλη μία εναλλακτική
καλλιέργεια. Ανήκει στην Οικογένεια
Rosaceae. Είναι ευρέως διαδεδομένη και ως
Black choceberry.
Η Αρωνία είναι φυλλοβόλος θάμνος και το
ύψος του μπορεί να φτάσει τα 2 έως 2.5 μέτρα.
Είναι πολύ ανθεκτικό φυτό σε ποικίλες
εδαφοκλιματικές συνθήκες και το εύρος
θερμοκρασιών της καλλιέργειας είναι από -25
έως + 40 βαθμούς κελσίου. Οι δε απαιτήσεις
του σε θρεπτικά στοιχεία είναι πολύ
περιορισμένη ενώ μπορεί να καλλιεργηθεί σε
πολλούς τύπους εδαφών από αμμώδη έως
αργιλώδη. Το φυτό ανθίζει ανάλογα, από τον
Ιούλιο έως τον Αύγουστο και ο καρπός
ωριμάζει αργά το φθινόπωρο.
Σήμερα στον κόσμο καλλιεργούνται 54.000
στρέμματα στην Ρωσία αλλά και σε μικρότερες
εκτάσεις στον Καναδά και την Αμερική. Το
Εθνικό κέντρο Γεωργικών ερευνών έχει
μελετήσει την καλλιέργεια της Αρωνίας στην
Ελλάδα και μελέτες δείχνουν ότι η καλλιέργεια
του σε ευρύτερη κλίμακα είναι εφικτή στην
χώρα μας.

27. Ο καρπός της Αρωνίας περιέχει βιταμίνες :Α, Β1, Β2, Β3, Β5, Β6, Β9, C, E, K, P.
Το πιο χαρακτηριστικό της αρώνιας είναι ασύγκριτα η υψηλή περιεκτικότητα των ζωτικών
πολυφαινολών της βιταμίνης p.
Η ιδιαίτερη περιεκτικότητα του φυτού σε πεκτίνη βοηθά στην απορρόφηση και την προστασία
των οργανισμών από την ραδιενέργεια. Για αυτό τον λόγο στις Ανατολικές χώρες της Ευρώπης
και στην πρώην ΕΣΣΔ ο καρπός της Αρωνίας χορηγείται σε εργάτες πυρηνικών εργοστασίων και
κοσμοναύτες, πριν και μετά τις διαστημικές τους αποστολές.
Επιπλέον ο καρπός θεωρείται εξαιρετικά ωφέλιμος για τον ανθρώπινο οργανισμό αφού :
1. Ομαλοποιεί την αρτηριακή πίεση
2. Βοηθά στην καταπολέμηση της υπέρτασης 50ml χυμό 3 φορές την ημέρα. (Κλινικές δοκιμές)
3. Προλαμβάνει και αντιμετωπίζει μια σειρά από καρδιαγγειακά νοσήματα.
4. Ενισχύει τους συνδετικούς ιστούς.
5. Μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες.
6. Προκαλεί απελευθέρωση του ραδιόφωνου δραστικών ουσιών και βαρέων μετάλλων
7. Βοηθά την θεραπεία του καρκίνου.
8. Έχει Ισχυρές αντιοξειδωτικές δράσεις
9. Αυξάνει την ζωτικότητα του σώματος, υπερνικά νευρικές διαταραχές, και την κόπωση ,
διεγείρει την ανάπλαση των μυών και των ιστών, το σχηματισμό του αίματος και το
μεταβολισμό.
10. 'Έχει Αντισηπτικές ιδιότητες: Ισχυρό εργαλείο για την καταπολέμηση του ιού της γρίπης.
Υψηλή περιεκτικότητα του ιωδίου οφέλη την ανάπτυξη στα παιδία. Ανακουφίζει από βρογχίτιδα.
11. Είναι Επωφελής για τις εγκύους, παιδιά, διαβητικούς, αθλητές και για ασθενείς που
υποβάλλονται σε πολύπλοκες αγωγές.
12. Αντιμετωπίσει τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
13. Έχει Υποαλλεργικά αποτελέσματα: Χρησιμοποιείται σε γαστρίτιδα, αιμορραγία, αναιμία,
ρευματισμούς.
Ο καρπός του φυτού Αρωνία μπορεί να καταναλωθεί σε μορφές
Μαρμελάδας - κρασιού- λικέρ- χυμού- καρπός νωπός και κατεψυγμένος

28. Ιδού η ροδιά, ιδού και το κέρδος
Μεγάλη ανάπτυξη έχει γνωρίσει τα τελευταία τρία με
τέσσερα χρόνια η καλλιέργεια της ροδιάς, καθώς ήδη
στη Βόρεια Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 10.000
στρέμματα. Εξ αυτών τα 3.000 στρέμματα καλλιεργεί η
Ομάδα Παραγωγών Ροδιού Άγιος Αθανάσιος Δράμας
που αποτελείται από 100 άτομα.
«Βρισκόμαστε στη δεύτερη χρονιά καλλιέργειας ροδιάς,
ενώ από την τρίτη και μετά ξεκινά η απόδοση του
φυτού», διευκρινίζει ο κ. Γκότζιας, προσθέτοντας ότι
ήδη βρίσκεται σε συζητήσεις για τη διάθεση του
προϊόντος το επόμενο έτος. Έτσι, το 80% της
παραγωγής θα κατευθυνθεί σε Ολλανδία και Γερμανία,
ενώ όπως λέει ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αγορά της
Ρωσίας.
Όσον αφορά στην απόδοση της ροδιάς, την τρίτη χρονιά
αποδίδει 300-500 κιλά ανά στρέμμα, ενώ μετά τον
τρίτο χρόνο μπορεί να φτάσει έως 4 τόνους ανά
στρέμμα. Η πρώτη ποιότητα του καρπού τιμάται 1 ευρώ
το κιλό, ενώ η δεύτερη 30-40 λεπτά.
Σημειώνεται ότι το εκχύλισμα του καρπού του ροδιού
είναι πλούσιο σε ουσίες που έχουν ισχυρότατη
αντιοξειδωτική δράση Στις ισχυρές αντιοξειδωτικές
ιδιότητές του αποδίδονται και πολλές από τις άλλες
δράσεις του όπως η αντιαθηροσκληρωτική, η
αντιφλεγμονώδης, η αντινεοπλασματική και άλλες.
Σημειώνεται ότι το ελαιώδες παρασκεύασμα από τους
σπόρους του ροδιού και του υδατικού εκχυλίσματος από
το περικάρπιο είναι πανάκριβο και χρησιμοποιείται στην
κοσμετολογία.

29. ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΦΥΤΑ
Δενδρολίβανο ή Αρισμαρί: Rosmarinus officinalis
Αειθαλής φρυγανώδης θάμνος, αυτοφυής στη Μεσόγειο.
Έχει ύψος 0,5-1 μ. ή και περισσότερο, αν το έδαφος είναι
γόνιμο. Έχει φύλλα γραμμοειδή, δερματώδη, πράσινα πάνω
και άσπρα από κάτω και άνθη κυανόλευκα που βγαίνουν
πολλά μαζί στις μασχάλες των φύλλών σχηματίζοντας
επάκρυος βότρυς.
Ως φαρμακευτικό, όπως φανερώνει και το όνομα του
(officinalis), έχει σπουδαίες ιδιότητες. Είναι εξαίρετο
τονωτικό, σπασμολυτικό, χολαγωγό, αντιφυσητικό, ισχυρό
εμμηναγωγό και εκτρωτικό. Σε γαργάρες εξαλείφει τις άφθες
και τον πονόλαιμο.
Το δεντρολίβανο θεωρείται τονωτικό και βοηθητικό της
σεξουαλικής λειτουργίας. Τονώνει τη λειτουργία του ήπατος,
βοηθά στη μείωση της χοληστερίνης και αναζωογονεί τον
κουρασμένο οργανισμό. Σαν προσθετικό σε διάφορα
παρασκευάσματα ανακουφίζει τον πονόδοντο. Κατά της
τριχόπτωση και της πιτυρίδας. Στην μαγειρική θεωρείται
εξαιρετικό αρωματικό για ψητά και τηγανητά ψάρια.

30. Βασιλικός: Ocimum basilicum
Ο βασιλικός έχει καταγωγή από τροπικές περιοχές. Ανήκει στο γένος Ocimum
που περιλαμβάνει 60 είδη. Υπάρχουν βασιλικοί με φύλλα μεγάλα, μήκους μέχρι
και 10 εκ., με τα οποία έκαναν ντολμάδες στη Κρήτη παλαιότερα! Το άρωμα τους
είναι επίσης διαφορετικό, μπορεί να θυμίζει λεμόνι, λιβάνι, κανέλα, γαρύφαλλο
κ.α. Η ονομασία του προέρχεται από την ελληνική λέξη βασιλεύς. Μονοετής ή
πολυετής (σε θερμές περιοχές) πόα 20-100 εκ., με φύλλα ωοειδή ακέραια ή
οδοντωτά, πράσινα ή ιωδίζοντα ή μελανωπά και άνθή μικρά, λευκά ή
λευκορόδινα, σε επάκριους στάχεις. Είναι πολύμορφο είδος όσον αφορά το
μέγεθος και το χρώμα των φύλλων κ.λ.π. με ονόματα όπως σγουρός,
πλατύφυλλός, αθάνατος (πολυετής) κ.λ.π. Φυτό λαϊκό, ευδοκιμεί σε έδαφος
πλούσιο σε οργανική ουσία. Δεν πρέπει να αφήνουμε να διψά, διαφορετικά
ανθίζει πρόωρα και καταστρέφεται.
Ο Ιπποκράτης έδινε τον βασιλικό ως φάρμακο εναντίον της δυσκοιλιότητας,
ως αντιεμετικό και για την καρδιά. Ο Πλίνιος συνιστούσε αρωματισμένο με
βασιλικό ξύδι για τις λιποθυμίες. Ο Διοσκουρίδης τον θεωρούσε μαλακτικό της
κοιλιάς, διουρητικό, γαλακταγωγό αλλά και δύσπεπτο. Συνιστούσε το χυμό του
για το θάμπωμα των ματιών και για την καταρροή. Ο ίδιος αναφέρει ότι
έφτιαχναν ένα άρωμα από βασιλικό, το «ωκίμινον μύρον». Η λαϊκή ιατρική
θεωρεί τον βασιλικό φυτό με σπασμολυτικές ιδιότητες, ηρεμιστικό και βοηθητικό
των λειτουργιών του στομάχου. Πιστεύεται πως εκείνος που διέδωσε τον
βασιλικό στη Μεσόγειο ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Εκείνος τον είδε στην Ινδία,
εντυπωσιάστηκε, και ο στρατός του τον μετέφερε στην Ευρώπη. Είναι βέβαιο,
όμως, ότι οι Έλληνες τον γνώριζαν πολύ πριν από την εκστρατεία του
Αλέξανδρου και τον αναφέρουν προγενέστεροί του ποιητές.
Η ελληνική λαϊκή παράδοση συνδέει το φυτό με την Αγία Ελένη: Όταν πήγε
στην Παλαιστίνη αναζητώντας το σταυρό του χριστού, είδε ένα θάμνο που
μοσχομύριζε. Το θεώρησε θεϊκό σημάδι. Έσκαψε κάτω από τη ρίζα του και
βρήκε τον σταυρό, το πιο ιερό σύμβολο του χριστιανικού κόσμου!
Χρησιμοποιείται στην μαγειρική για αρωματισμό σαλτσών. Το εκχύλισμα του
βασιλικού προλαμβάνει τις άφτρες, τους πονοκεφάλους, βοηθά στην πέψη και
καταπραΰνει νεύρα και σπασμούς.

31. Δάφνη ή Βαγιά ή Φυλλάδα: Laurus nobilis
Αειθαλές δένδρο ή δενδρύλλιο, αυτοφυές στη
Μεσόγειο. Τα φύλλα είναι δερματώδη και έχουν σχήμα
λογχοειδές. Τα άνθη βγαίνουν στις μασχάλες των
φύλλων σε ομάδες ανά 4-6 και είναι εύοσμα. Ο καρπός
ωοειδής, κυανόμαυρος, μοιάζει σε μέγεθος με τον καρπό
της αγριελιάς.
Στη δάφνη αποδίδονται φαρμακευτικές ιδιότητες από
τα προϊστορικά χρόνια. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως
αναλγητικό μετά τον τοκετό και σε διάφορα
γυναικολογικά προβλήματα. Με δαφνέλαιο θεράπευε τη
στειρότητα. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της
σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους
καρπούς της στο άσθμά και στη φυματίωση και το χυμό
τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Στη λαϊκή
θεραπευτική θεωρείται ως αντιρρευματικό, εναντίον της
παραμορφωτικής αρθρίτιδας και ως βοηθητικό της
πέψης. Με μηχανική συμπίεση των καρπών παίρνουμε το
δαφνέλαιο και από την απόσταξη των φύλλων αιθέριο
έλαιο. Από το γιο Όρος εξάγεται άριστης ποιότηταςʼ
δαφνέλαιων με βρασμό των καρπών. Το εκχύλισμα της
δάφνης καταπολεμά τα φουσκώματα, ανοίγει την όρεξη
και τονώνει τα τεμπέλικα στομάχια. Αντισηπτική, είναι
πολύτιμη για το συνάχι και τη βρογχίτιδα. Το δαφνέλαιο
είναι κατάλληλο για τους ρευματισμούς.

32. Δυόσμος ή Αβάρσαμος:
Mentha spicata
Φυτό ποώδες, πολυετές, όμοιο με τη μέντα,
διαφέρει ότι έχει ιδιάζουσα οσμή, τα φύλλα
του είναι άμισχα, λεπτότερης υφής και λίγο
ρυτιδωμένα, οι ταξιανθίες του πιο λεπτές και
πιο μικρές. Η καταγωγή αυτού του είδος
είναι άγνωστη.
Στην αρχαιότητα ήταν φάρμακο εναντίον της
χολέρας αλλά και αντιεμετικό. Ο
Διοσκουρίδης τον συνιστούσε ως
κατάπλασμα για πονοκεφάλους. Ο χυμός του
θεράπευε πόνους των αυτιών.
Χρησιμοποιείται πολύ στην μαγειρική. Στον
δυόσμο αποδίδονται πολλές ευεργετικές
ιδιότητες, όπως καταπολέμηση των πόνων
του στομάχου, της ναυτίας, του λόξυγκα και
υποβοήθηση στην πέψη. Επίσης προσφέρει
πολλά κατά της νευρώσεων και τις διάφορες
εκδηλώσεις της: αϋπνίες, σπασμοί,
τρεμούλες, ημικρανίες, ταχυπαλμίες.

33. Μέντα: Mentha piperita
Ήταν ένα σπουδαίο αρωματικό φυτό για
τους αρχαίους (Αιγυπτίους, Έλληνες και
Ρωμαίους). Ο Διοσκουρίδης, ο Ιπποκράτης
και ο Πλίνιος, το ανέφεραν συχνά σαν
φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία και
ωραιότατο άρωμα. Οι αρχαίοι Έλληνες
έτριβαν τα τραπέζια τους με δυόσμο, πριν
καθίσουν να φάνε. Επίσης τον έριχναν στο
νερό του μπάνιου τους. Υπάρχουν πάρα
πολλές ποικιλίες. Περιέχει μια δροσιστική
ουσία, τη μενθόλη. Είναι εξαιρετικά
αντισηπτική, καταπολεμά το συνάχι τη
γρίπη και τον πονόλαιμο. Είναι επίσης
χωνευτική, ηρεμιστική σε μικρή δόση και
αφροδισιακή σε μεγάλες δόσεις. Τα αιθέρια
έλαια από αυτά τα φυτά έχουν εξαιρετική
αξία στον αρωματισμό αρκετών προϊόντων
(οδοντόπαστες, τσίχλες κ.λ.π.)

34. Τσουκνίδα:
Urtica pilulifera και Urtica urens
Κοινότατο φυτό που μπορεί να συναντήσει κανείς παντού, κυρίως σε
χέρσα και αζωτούχα εδάφη, σε ερείπια παλαιών κατοικιών και σε στάνες.
Είναι πόα ετήσια με απλό και όρθιο στέλεχος η διακλαδισμένο. Ύψος 20-
70 εκ. Τα φύλλα της είναι ωοειδή, οξέα, πριονωτά και τα άνθη της
πράσινα, μικρά επί του ίδιου σταχυόμορφου βότρυ. Είναι φυτό μονόικο
δίκλινο. Χαρακτηρίζεται από τις κνηστικές τρίχες που υπάρχουν σε
ολόκληρο το φυτό. Οι τρίχες αυτές είναι επιμήκεις με οξύ άκρο το οποίο
καταλήγει σε ένα εύθραυστο σφαιρίδιο, γεμάτο με ουσίες που προκαλούν
κνησμό. Μόλις η επιμήκης άκρη εισχωρήσει στο δέρμα, σπα το σφαιρίδιο.
Πολύτιμη πηγή μετάλλων και χλωροφύλλης. Είναι η κύρια πηγή της
χλωροφύλλης που διακινείται στο εμπόριο. Στα φύλλα της υπάρχει
μυρμηκικό οξύ καθώς και τανίνες και βιταμίνες A και C.
Χρησιμοποιήθηκε από την ιατρική για τις αιμοστατικές, αντιδιαβητικές
και διουρητικές της ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποίησε κυρίως
για την αντιμετώπιση γυναικολογικών προβλημάτων. Ο Διοσκουρίδης
συνιστούσε τσουκνίδα για τα δαγκώματα των σκύλων, τις γάγγραινες,
καρκινικά έλκη, ρινική αιμορραγία, αναπνευστικά προβλήματα, πνευμονία,
ως αποχρεμπτικό, εμμηναγωγό και ως θεραπευτικό της στοματικής
κοιλότητας. Πίστευε, ακόμη, ότι η τσουκνίδα έχει διεργετικές ιδιότητες.
Η λαϊκή ιατρική τη χρησιμοποίησε σε πλήθος νοσημάτων του
αναπνευστικού, σε δερματολογία και γυναικολογικά προβλήματα. Στην
Κρήτη παλαιότερα έφτιαχναν σαπούνι με τσουκνίδα για τόνωση των
μαλλιών και καταπολέμηση της πιτυρίδας. Το αφέψημα από φύλα
τσουκνίδας συνίσταται ως διουρητικό και καθαρτικό. Πολύ
αναζωογονητική, διαθέτει ιδιότητες κατά της κόπωσης και του άγχους.
Το κατάπλασμα από πολτοποιημένα φύλλα τσουκνίδας χρησιμοποιείται
για τη θεραπεία των τραυμάτων.

35. Πρόσθετο εισόδημα από την καλλιέργεια
μανιταριών στο σπίτι!
Η λέξη μανιτάρι είναι υποκοριστικό της αρχαιοελληνικής αμανίτης. Αρχαιοελληνικής
προέλευσης είναι και η ονομασία του είδους Boletus Edulis (βασιλομανίταρο), οι λέξεις
Boletus και Edulis (εδώδιμον-έδεσμα) προέρχονται από το αρχαιοελληνικό γλυκόριζα
(κομμάτι γης) και από το μέλλοντα του ρήματος εσθίω (τρώγω), έδομαι.
Μανιτάρι ονομάζεται κοινώς το ορατό μέρος πολυκύτταρων μυκήτων με τη
χαρακτηριστική, συνήθως ομβρελοειδή μορφή. Στην ουσία, αυτό που βλέπουμε είναι το
σώμα του μανιταριού, δηλαδή το όργανο στο οποίο θα αναπτυχθούν τα σπόρια που θα
εξασφαλίσουν τη διαιώνιση του είδους. Το κυρίως μέρος του μύκητα είναι υπόγειο και
σχεδόν πάντα αθέατο το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Είναι το μυκήλιο που
αναπτύσσεται σαν ιστός στο υπόστρωμα με τη μορφή των μυκηλιακών υφών.
Μια πρωτότυπη ιδέα που μπορεί εύκολα και με ελάχιστο οικονομικό κόστος να
συμπληρώσει το οικογενειακό εισόδημα.
Χωρίς την ανάγκη απόκτησης ειδικού εξοπλισμού και με μοναδικό κόστος την αγορά
υποστρωμάτων πάνω στο οποίο αναπτύσσονται τα μανιτάρια, μπορεί κάποιος να στήσει
τη δική του μικρή μονάδα παραγωγής μανιταριών με σκοπό τη διάθεσή τους στο εμπόριο,
ακόμα και απευθείας σε επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.
Μια συμφέρουσα ενασχόληση που, εκτός από την ιδιωτική παραγωγή κατ΄ οίκον, μπορεί
να προσφέρει ένα πρόσθετο εισόδημα σε αγροτικές οικογένειες, και όχι μόνο, σε όλες τις
περιοχές της Ελλάδας. Εάν σκεφτεί κανείς ότι με κόστος 2-2,5 ευρώ και χονδρική
τιμή πώλησης στα 4 ευρώ το κιλό, το ποσοστό του κέρδους μπορεί να ανέλθει σε
100%. Από κει και πέρα, το εύρος των κερδών από την παραγωγή μανιταριών στο σπίτι
εξαρτάται από τον διαθέσιμο χώρο και τον αριθμό των υποστρωμάτων που καθορίζουν
και τον όγκο παραγωγής.
Παραδείγματος χάριν, υποστρώματα για έναν χώρο όχι μεγαλύτερο από 10
τετραγωνικά μέτρα φθάνουν να παράγουν μέσα σε διάστημα 10-12 εβδομάδων 125
κιλά μανιτάρια.

36. Μαύρη τρούφα, η πολύτιμη
Η τρούφα (ιταλ. tartufo, αγγλ. truffle) είναι ένα
σχετικά σπάνιο είδος υπόγειου μανιταριού, που
συμβιώνει και αναπτύσσεται στις ρίζες ορισμένων
ειδών δένδρων ή και θάμνων. Οι τρούφες είναι οι
καρποφορίες υπόγειων μυκήτων του γένους Tuber
H γαστρονομική και θρεπτική του αξία κάνουν
αυτόν τον μύκητα ένα από τα πλέον περιζήτητα
εδέσματα παγκοσμίως. Του αποδίδονται, επίσης,
θεραπευτικές δράσεις κατά μυϊκών και αρθριτικών
πόνων και υψηλών επιπέδων χοληστερόλης.
Κυρίως, όμως, του αποδίδονται ισχυρές
αφροδισιακές ιδιότητες. Σποραδικά σε διάφορα
μέρη της Μακεδονίας καλλιεργείται η μαύρη
τρούφα, ενώ έχει βρεθεί και αυτοφυής. Ωστόσο η
καλλιέργεια αυτού του είδους μανιταριού είναι πολύ
περιορισμένη Υπάρχει ένα θέμα με την τρούφα στην
ελληνική αγορά. Συνήθως βαφτίζεται και πωλείται
ως μαύρη άλλο είδος τρούφας, π.χ. η θερινή τρούφα
που είναι πολύ φθηνότερη.
Η μαύρη τρούφα είναι πολύ επικερδής καλλιέργεια,
ωστόσο απαιτητική και δαπανηρή.
Η γαστρονομική και θρεπτική της αξία την
καθιστούν ως ένα από τα πιο περιζήτητα εδέσματα
παγκοσμίως.
Το κόστος παραγωγής της διαμορφώνεται σε 1.000
ευρώ το στρέμμα, ενώ η απόδοση ξεκινά μετά τον
τέταρτο χρόνο καλλιέργειας με λίγα γραμμάρια
προϊόντος. Μετά τα 10-12 χρόνια η παραγωγή
διαμορφώνεται σε 3-5 κιλά το στρέμμα. Η τιμή του
κιλού της μαύρης τρούφας διαμορφώνεται από 600
έως και 1.500 ευρώ. Η συγκομιδή της γίνεται με
ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά ή γουρούνια, τα οποία
εντοπίζουν την τρούφα στις ρίζες των δέντρων.