1. Τα φυτά από το σχολείο
Βαγιωνιάς
Gym-
vagionias
2. • Στα πλαίσια του μαθήματος βιωματικές
δράσεις και της βιολογίας της Β’ γυμνασίου
με την βοήθεια και του καθηγητή Φυσικής
κυρίου Πρέκα μεταβήκαμε στο διπλανό
χωράφι από το σχολείο μας για να
παρακολουθήσουμε τα φυτά που φύονται και
να μελετήσουμε τον πληθυσμό τους.
• Τα φυτά που βρήκαμε είναι τα ακόλουθα:
5. ΕΛΙΑ
• Ελιά, ένα δέντρο σταλμένο από τον θεό με καρπούς
πραγματικό χρυσαφί.
•
Η ιστορία της ελιάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη ζωή των
ανθρώπων της μεσογείου. Η πρώτη καλλιέργεια
ελαιόδεντρων στον κόσμο έγινε στην Ελλάδα και πιο
συγκεκριμένα στην Κρήτη. Αυτό άλλωστε μαρτυρούν και
αρχαιολογικά δεδομένα αλλά και οι ιστορικές πηγές. Εικόνες
που βρεθήκαν στο παλάτι της Κνωσού στις αρχές του αιώνα ,
επιβεβαιώνουν ότι οι άνθρωποι της εποχής εκείνης
καλλιεργούσαν την ελιά. Στην Κνωσό και σε μια εστία στις
Αρχάνες βρεθήκαν επίσης αγγεία μέσα στα οποία ήταν
τοποθετημένες ελιές. Επίσης κουκούτσια ελιάς βρεθήκαν σε
μινωικούς τάφους στην περιοχή της Μεσσαράς καθώς και ένα
μέρος ενός υποτυπώδους ελαιουργείου στη Φαιστό, που
χρησιμοποιούσαν για την παραγωγή ελαιόλαδου από τον
ελαιόκαρπο τα χρονιά εκείνα. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι
ένας από τους κυρίους λογούς της οικονομικής άνθησης που
παρουσιάστηκε κατά τη μινωική εποχή ( 3500πχ- 1000πχ)
οφείλονταν στο ελαιόλαδο και το εμπόριο αυτού που
6. • Μέσα από την ιστορία αποδεικνύεται περίτρανα ότι η
Κρήτη και η ελιά είναι αλληλένδετα στο πέρασμα των
χρόνων. Η ελιά από τη Κρήτη μεταφέρθηκε και στην
υπόλοιπη Ελλάδα και αποτέλεσε το σύμβολο της Ελλάδας
στην αρχαιότητα. Η συμβολική σημασία της ελιάς όπως και
η κοινωνική και οικονομική αξία του ελαιόλαδου διείσδυσε
σε όλους τους τομείς της ζωής κατά της αρχαιότητα. Το
κλαδί της ελιάς αποτέλεσε βραβείο στους ολυμπιακούς
αγώνες οπού χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα. Δεν είναι
τυχαίο βεβαία που χρησιμοποιήθηκε και ως σύμβολο
ειρήνης, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα την αξία του και
την συμβολή του στην ανθρωπότητα γενικότερα. Τέλος το
ελαιόλαδο χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα έως και
σήμερα για φαρμακευτικούς σκοπούς.
7. • Το ελαιόλαδο και η ελιά έχουν παίξει καταλυτικό ρολό στην
διαμόρφωση του πολιτισμού στη χωρά μας και παίζει σημαντικό
ρολό τόσο στη κουλτούρα όσο και στην οικονομική ζωή της χωράς.
Στις γεωργικές περιοχές της χωράς, όπως η Κρήτη. Μια ελιά
φυτεύεται όταν γεννιέται ένα νέο παιδί. Η ελιά και το παιδί θα
μεγαλώνουν ταυτόχρονα. Όταν το παιδί ξεκινάει το σχολείο σε
ηλικία 6 ετών η ελιά θα είναι έτοιμη να καρποφορήσει. Η ελιά θα
μεγαλώσει με την οικογένεια, θα επιζήσει και θα βρίσκεται εκεί
πολλές γενιές αργότερα για να θυμίζει την συνέχιση και την εξέλιξη
της ζωής.
Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν γύρω στα 800 εκατομμύρια
ελαιόδεντρα και περισσότερες από 70 διαφορετικές ποικιλίες στον
κόσμο με την συντριπτική πλειοψηφικά τους στις μεσογειακές
χώρες. Η φυσιολογική διάρκεια ζωής ενός ελαιόδεντρου είναι 300
έως και 600 χρονιά ενώ υπάρχουν και ελιές που ξεπερνούν τα 1000
χρονιά ζωής.
9. Η λατινική ονομασία του είναι Chrysanthemum coronarium
(Χρυσάνθεμο το στεφανωματικό) και ανήκει στην οικογένεια των
Αστερίδων (Σύνθετα) η οποία περιλαμβάνει περίπου 20 ποικιλίες που
υπάρχουν σε Ευρώπη, κεντρική και ανατολική Ασία. (Οικογένεια
Compositae). Είναι ο Αρχαίος Αμάρακος ή το Αμάρακον, και με αυτό οι
γιατροί της αρχαιότητας έφτιαχναν αλοιφή που την χρησιμοποιούσαν για
τη διάλυση των ογκιδίων και για τα έλκη. Τα άνθη της χρησίμευαν για τον
ίκτερο και χρησιμοποιήθηκε ως συστατικό στη θεραπεία της γονόρροιας
και της σύφιλης.Εξ αιτίας του χρυσού χρώματος των ανθέων οι αρχαίοι
αποκαλούσαν το φυτό «Διός Όφρυς». Πιθανώς πρόκειται
για το «χάλκινον άνθος» του Νίκανδρου, και το μαγικό και ιαματικό φυτό
της Μήδειας,κόρης της Εκάτης, ο έρωτας της οποίας για τον Ιάσονα είναι
γνωστός σε όλους μας. Στην Αθήνα, τα νεαρά βλαστάρια ήταν μια
λιχουδιά στις αρχές του 11ου αιώνα. Παραδοσιακά στην Κρήτη
την Μεγάλη Σαρακοστή μάζευαν τους τρυφερούς βλαστούς του
φυτού και αφού αφαιρούσαν τα φύλλα την έτρωγαν με λαδόξιδο. Επίσης
έβαζαν φυτόκαι άνθη κάτω από το κρεβάτι για να μην πηγαίνουν οι
ψύλλοι. Με τους στήμονες της
μαντηλίδας έβγαζαν ένα ωραίο κίτρινο χρώμα για βαμβακερά νήματα και
πανιά. Στην Κρήτη μαντηλίδα ονομάζουν και το χρυσάνθεμο το σιτόφιλον,
το οποίο έχει άνθη
κίτρινα μικρά και φύλλα λίγο σαρκώδη. Θεωρούνται όμως δηλητηριώδη
και δεν χρησιμοποιούνται ούτε κόβονται..
11. • Η οξαλίδα (Oxalis sp. της οικογένειας Oxalidaceae) είναι ένα
όμορφο φυτό το οποίο
φύεται κατά κόρον στο χώμα των χωραφιών.Είναι γνωστή σαν
ξυνήθρα ή ξυνίτσα ή
ξυνίδα ή ξυνάλατη επειδή τη χαρακτηρίζει μία υπόξινη και ελαφρά
αλμυρή γεύση. Η
βρώση της σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να αποβεί πολύ
επικίνδυνη για τον άνθρω-
πο, αλλά σε μικρές χρησιμοποιείται στη βοτανοθεραπεία.Το όνομα
της ετυμολο-
γείται από τα αρχαία ελληνικά οξύς (= ξινός) και άλας (=
αλάτι). Παρότι το φύλλωμα
της είναι τρίφυλλο ή τετράφυλλο δεν έχει καμιά συγγένεια με
το γνωστό μας τριφύλλι.
Τη νύχτα τα φύλλα της διπλώνουν και κλείνουν.
