2. Ο «χρόνοσ» μπορεί να δηλωθεί:
με τουσ χρόνουσ των ρημάτων:
παροντικούσ
παρελθοντικούσ
μελλοντικούσ
3. Ο χρόνοσ μπορεί επίςησ
να δηλωθεί με:
ουςιαςτικά
επίθετα
επιρρήματα
προθετικά ςύνολα
μετοχέσ
χρονικέσ προτάςεισ
4. Ουςιαςτικά
(με λειτουργία επιρρήματοσ)
εβδομάδα, πρωί, μεςημέρι, βράδυ, μέλλον,
παρελθόν κτλ
Π.χ. το απόγευμα (θα έρθω)
Επίθετα
ςύντομοσ, ιςόβιοσ, διετήσ, πολυήμεροσ,
προγενέςτεροσ, κτλ
Επιρρήματα
αργά, γρήγορα, χτεσ, ςήμερα, πριν, μετά,
νωρίσ, αρχικά, τελικά κτλ
5. Προθετικά ςύνολα
Π.χ. Μένουν ςτην Αθήνα από πέρυςι.
Σε λίγουσ μήνεσ θα πάρει το πτυχίο τησ.
Μετοχέσ
Π.χ. Παρατηρούςε το ςπίτι, ελέγχοντασ κάθε
ύποπτη κίνηςη.
Πληςιάζοντασ ςτο δάςοσ, άρχιςε να παίρνει
βαθιέσ ανάςεσ.
6. Χρονικέσ προτάςεισ
Αρχίζουν με τουσ χρονικούσ ςυνδέςμουσ:
Όταν, ςαν, ενώ, καθώσ, αφού, αφότου, πριν,
μόλισ, προτού, ώςπου, ωςότου, όςο που,
όποτε
Π.χ. Όταν τρέχει, χαίρεται τη διαδρομή.
Αφού κλείςτηκε η ςυμφωνία, ήπιαν
ςαμπάνια.
Γιάννησ Φερεντίνοσ
