1. L’imbèrri di lu tempu
Guttigghj di lintóri
brìddhani stanotti
móini a pianu li frondi
e ascultani
lu rispiru di la sarra.
La luna
appustata illu muntigghju
è avvilguendi
li cuattéddhi di lu bugghju
e lu céli, spannatu
s’affagna amantiósu
a la tarra drummita.
S’aùnini li stélli
pa’ allumà la nuttata
e una frinaréddha licéri
si pésa, ninnendi lu taddhólu.
Lu patrittu, appugghjósu
gudendi a lu sirenu
rimuti li rèsi allaunìti
e la cionca s’abbenta
candu illu stazzu
intendi la chimera
d’un catéddhu abbagghjendi.
Ill’oru di la notti…
l’óra dulciali s’incanta ’juchendi
ma, lu spantu sirîgghja
illu saltu
l’imbèrri, di lu tempu passendi.