1. … a calata di soli
Cumprimenta li scoddhi
lu cuntrasteddhu minutu di la ruàzza
ghjuchendi cu’ la rena.
L’óra dulci di la séra
sirîgghja l’alenu galbatu di la tarra…
Ill’abbentu d’una dì
l’intragni di lu mari
spaglini cristaddhi di luci ill’òru di l’èa,
e briddhani e luccichigghjani
infattu a lu soli bistintendi prizzósu.
La sarra di mari 1
laca l’àitu abbaltu,
si ’olta risintuta la custera!
In chissa… ruiastru, infucatu, lu céli
dissigna l’imberri di lu tempu
scuncendi, sfraizzósu, lu spantu.
Néuli sfaccindati arrunzani lu soli
ghjàbbani li rèni dirrugghjàti.
Fala lu friscòni, cand’è intramacinendi
s’incrispa lu mari, l’unda si scuti
… lu soli è calendi.
Innariendisi maistosu
lu gabbianu chjama, e lu ’entu
piddhendi fiatu sinni pésa cu’ l’unzi.
Chista poca ’intulata!
La capàgghjna di la séra
accumpagna illa marina
la balca scarrunzendi.
… e intrina.
Lu saliori affagna li grundi di lu tempu,
candu lu rispiru impustatu di lu bugghju
suppolta lu frascugliu di la ciurrata.
Da ’nnantu a li scoddhi
un piscadori, pinsarósu, figghjula la sciuma:
è bona pa’ l’ucchjata!
Lampa lu brumèzu… lu tantu d’una magnata.
1
Orizzonte sul mare