2. Σύμφωνα με τον ομηρικό μύθο γεννήθηκε στην Πέτρα
του Ρωμιού, μια ακτή της Πάφου στην Κύπρο.
Σπρωγμένη από το Ζέφυρο στη θάλασσα, η θεά
καλλωπίστηκε από τις θεραπαινίδες της Ώρες και
μεταφέρθηκε στον Όλυμπο, όπου παρουσιάστηκε στο
Δία και τους υπόλοιπους θεούς.
3. Σύμφωνα με την εκδοχή του Ησίοδου, η Αφροδίτη
γεννήθηκε στα ανοιχτά των Κυθήρων από τον αφρό
που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού
πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό του
από τον Κρόνο. Πάλι με τη βοήθεια του Ζέφυρου
ταξίδεψε μέχρι την Πάφο.
4. Πέρασε από τα Κύθηρα και κατόπιν κατευθύνθηκε στην
Κύπρο. Τα Κύθηρα θεωρούνται το νησί της Ουράνιας
Αφροδίτης, όπου και υπήρχε το πρώτο ιερό της στον
Ελλαδικό χώρο. Ήταν γνωστή ως Αφροδίτη η "Πάφια",
ενω ο Όμηρος στην Ιλιάδα την αναφέρει ως "Κυθέρεια
θεά του έρωτα τροφός"
5. Αφροδίτη - Venus
Γη - Earth
Η Αφροδίτη είναι το πλησιέστερο στη Γη ουράνιο σώμα μετά το
δορυφόρο της τελευταίας, τη Σελήνη. Απέχουν κατά μέσο όρο 41
εκατομμύρια χιλιόμετρα ή τρεις μήνες ταξίδι με τη σημερινή
ταχύτητα των διαστημοπλοίων. Με αεροπλάνο θα φτάνατε σε 12
χρόνια και με αυτοκίνητο σε 106 χρόνια.
6. Αφροδίτη - Venus
Γη - Earth
Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα το κλίμα της Αφροδίτης ήταν παρόμοιο
με αυτό της Γης. Ακριβώς για πόσο δεν είναι γνωστό με σιγουριά. Η ακτίνα
της Γης στον ισημερινό είναι 6.378,1 χιλιόμετρα, ενώ της Αφροδίτης 6.051,8.
Η βαρυτική επιτάχυνση της Γης στην επιφάνεια είναι 9,8 ( m/s2 ), ενώ της
Αφροδίτης 8,9 (m/s2). Πραγματικά δίδυμες δηλαδή
7. Η Αφροδίτη φθάνει τὸ
μέγιστον της
λαμπρότητάς της λίγο
πριν την ανατολή ή
Αφροδίτη μετά τη δύση του
Ηλίου. Ως εσωτερικὸς
πλανήτης (δηλαδή
μεταξὺ Γῆς καὶ Ήλιου)
Σελήνη δὲν φαίνεται νὰ
ἀπομακρύνεται απὸ τον
Ήλιο, πέραν των 47,8°.
Όταν φθάνει σὲ αὐτὴ τη
θέσιν είτε εμπρὸς
(Ἕσπερος) είτε πίσω
(Ἑωσφόρος) από τον
Ήλίο ἔχει καὶ τὴ μέγιστη
χρονικά παραμονή
στον ουρανό.
8. Η Αφροδίτη, έχει τροχιά με κλίση από 3,4 ° σε σχέση με τη Γη,
συνήθως φαίνεται να περνά κάτω (ή πάνω) από τον Ήλιο Η διέλευση
συμβαίνει όταν η Αφροδίτη φτάνει συνδυασμό με τον Ήλιο σε ένα από
τους κόμβους όπου η Αφροδίτη περνά από το τροχιακό επίπεδο της Γης
(εκλειπτική) και φαίνεται να περνά ακριβώς απέναντι από τον Ήλιο.
Ακολουθίες των διελεύσεων επαναλαμβάνονται κάθε 243 χρόνια.
9. Η «μαύρη σταγόνα» της Αφροδίτης
Οι ηλιακές διελεύσεις της Αφροδίτης μπορεί να συμβούν μόνον Δεκέμβριο η
Ιούνιο, διότι τότε μόνο η Γη κατά την ετήσια τροχιά της περνά από τας θέσεις των
δεσμών - εάν και η Αφροδίτη συμβεί το ίδιο διάστημα να ευθυγραμμίζεται με την
Γη (εσωτερική σύνοδος), τότε έχουμε διέλευσιν. Πρόκειται για σπάνιο φαινόμενον
και συμβαίνει δυό φοράς εντός κύκλου 243 ετών. Η κάθε φορά αποτελείται από
ζεύγος διελεύσεων που απέχουν 8 έτη μεταξύ των. Είς τον κύκλον των 243 ετών
τα ζεύγη συμβαίνουν ανά 121,5 ±8 έτη, δηλαδή ανά 129,5 και 113,5 έτη (ο ρυθμός
είναι 8 - 121,5 - 8 - 105,5).
10. Η πρώτη γνωστή παρατήρηση της διέλευσης της Αφροδίτης έγινε από τον Ιερεμία
Horrocks από το σπίτι του στο Carr House στο Much Hoole, κοντά στο Πρέστον
της Αγγλίας, στις 4 Δεκεμβρίου 1639 (24 του Νοέμβρη κατά το Ιουλιανό
ημερολόγιο που ίσχυε τότε στην Αγγλία). Ο φίλος του, ο William Crabtree,
παρατήρησε επίσης η διέλευση αυτή από Broughton, κοντά στο Μάντσεστερ. Ο
Κέπλερ είχε προβλέψει επίσης διελεύσεις το 1631 και 1761 και παρ 'ολίγον το
1639. Ο Horrocks εστίασε την εικόνα του Ήλιου μέσα από ένα απλό τηλεσκόπιο
πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί, όπου η εικόνα θα μπορούσε να παρατηρηθεί με
ασφάλεια. Μετά την παρατήρηση μόλις μισή ώρα πριν το ηλιοβασίλεμα, ο
Horrocks μπόρεσε να κάνει μια καλή εκτίμηση ως προς το μέγεθος της Αφροδίτης,
καθώς και να κάνει μια εκτίμηση της απόστασης μεταξύ της Γης και του Ήλιου.
11. Πυθαγόρας
Οι Αρχαίοι ινδοί, οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Βαβυλώνιοι, οι Μάγιας και οι Κινεζοι
παρατηρητές γνώριζαν την Αφροδίτης και κατέγραφαν τις κινήσεις του πλανήτη. Οι
αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι οι εμφανίσεις βράδυ και το πρωί της Αφροδίτης
εκπροσωπούνται από δύο διαφορετικά ουράνια σώματα - άστρα τον Έσπερο το
βράδυ και τον Εωσφόρο το πρωί. Ο Πυθαγόρας διαπιστώνει ότι πρόκειται για τον ίδιο
πλανήτη. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οποιοσδήποτε από αυτούς τους πολιτισμούς
γνώριζε τις διελεύσεις της Αφροδίτης η οποία ήταν σημαντική για τους αρχαίους
πολιτισμούς, ιδίως των Μάγια.
12. Η διέλευση της Αφροδίτης είναι ένα εκ των
σπανιότερων αστρονομικών γεγονότων, ακόμα και
από αυτό του κομήτη του Χάλεϋ που συμβαίνει ανά
76 χρόνια. Μόνο έξι διελεύσεις έχουν παρατηρηθεί
πρωτύτερα και αυτές ήταν το 1639, 1761, 1769, 1874,
1882 και η πιο πρόσφατη το 2004.
Στις 6 Ιουνίου 2012 περιμένουμε την επόμενη
διέλευση
Η αρχή θα είναι ορατή από όλη τη Βόρεια Αμερική, τη
Γροιλανδία, τα πιο ακραία σημεία της Βορείου και
Δυτικής Αμερικής, Χαβάη, βόρεια και ανατολικά
τμήματα της Ασίας και της Ιαπωνίας , Νέα Γουινέα,
βόρεια και ανατολικά τμήματα της Αυστραλίας και
Νέας Ζηλανδίας. Το τέλος θα είναι ορατό πάνω από
την Αλάσκα, όλη της Ασία και την Ινδονησία, την
Αυστραλία, την Ανατολική Ευρώπη, το ανατολικό 1/3
της Αφρικής και το νησί της Μαδαγασκάρης