2. Διάρκεια
Από τον Νοέμβριο
1917 μέχρι τον
Οκτώβριο 1922
Ηταν ένας
πολύπλευρος
πόλεμος στην
πρώην Ρωσική
Αυτοκρατορία
αμέσως μετά τις
Ρωσικές
Επαναστάσεις του
1917
3. ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ
Οι δύο μεγαλύτερες μαχόμενες ομάδες ήταν:
• ο Κόκκινος Στρατός, που αγωνιζόταν για την
Μπολσεβίκικη μορφή του σοσιαλισμού
• οι σύμμαχες δυνάμεις γνωστές ως Λευκός
Στρατός, οι οποίες δούλευαν για την
εθνικιστική κυβέρνηση Κολτσάκ.
• Επιπλέον, αντίπαλοι μαχητές σοσιαλιστές και
μη ιδεολόγοι Πράσινοι πολεμούσαν τόσο κατά
των Μπολσεβίκων, όσο και των Λευκών.
• Οκτώ ξένα έθνη επενέβησαν κατά του
Κόκκινου Στρατού, ιδίως οι Συμμαχικές
Δυνάμεις και οι φιλο-Γερμανικοί στρατοί.
4. ΑΙΤΙΕΣ
Σαν συνέπεια της Οκτωβριανής Επανάστασης, ο παλιός Ρωσικός
Αυτοκρατορικός Στρατός αποστρατεύτηκε·
η βασισμένη σε εθελοντές Ερυθροφρουρά που ήταν η κύρια στρατιωτική δύναμη
των Μπολσεβίκων, αυξήθηκε από την ένοπλη στρατιωτική συνιστώσα της
Τσεκά, το όργανο της Μπολσεβίκικης κρατικής ασφάλειας.
Τον Ιανουάριο, μετά από σημαντικές στρατιωτικές αποτυχίες, ο Επίτροπος
Πολέμου Λέον Τρότσκι ηγήθηκε της αναδιοργάνωσης της Ερυθροφρουράς σε
Ερυθρό Στρατό Εργατών και Αγροτών, για να δημιουργήσει μια περισσότερο
επαγγελματική μάχιμη δύναμη.
Σε κάθε μονάδα του στρατού τοποθετήθηκαν πολιτικοί κομισάριοι για να
ανυψώσουν το ηθικό και να διασφαλίσουν την αφοσίωση.
5. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ
Ο Ερυθρός Στρατός νίκησε τις Λευκές Ένοπλες
Δυνάμεις της Νότιας Ρωσίας στην Ουκρανία και τον
στρατό με ηγέτη τον Ναύαρχο Αλεξάντρ Κολτσάκ
στη Σιβηρία το 1919.
Για τα επόμενα δύο χρόνια οι μάχες συνεχίστηκαν
στην περιφέρεια, ενώ οι αψιμαχίες με τα
απομεινάρια των Λευκών εξακολουθούσαν να
συμβαίνουν και κατά το 1923.
Η ένοπλη εθνική αντίσταση στην Κεντρική Ασία δεν
κατεστάλη εντελώς πριν το 1934.
6. ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Υπήρξαν κατ’ εκτίμηση 7.000.000 –
12.000.000 απώλειες κατά την
διάρκεια του πολέμου, κυρίως
άμαχοι.
Ο Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος έχει
περιγραφεί από κάποιους ως η
μεγαλύτερη εθνική καταστροφή που
είχε ως τότε δει η Ευρώπη.
7. ΕΞΕΛΙΞΗ
Ο Πολεμικός Κομμουνισμός έσωσε την
Σοβιετική κυβέρνηση στην διάρκεια του
Εμφυλίου Πολέμου, αλλά μεγάλο μέρος της
Ρωσικής οικονομίας είχε περιέλθει σε
στασιμότητα. Οι αγρότες αντέδρασαν στις
επιτάξεις αρνούμενοι να καλλιεργήσουν την γη.
Με το τέλος του πολέμου το Κομμουνιστικό
Κόμμα αντιμετώπισε μια οξεία στρατιωτική
απειλή για την ύπαρξη και την εξουσία του.
Ωστόσο, η διαβλεπόμενη απειλή και άλλης
επέμβασης, συνδυασμένης με την αποτυχία
των σοσιαλιστικών επαναστάσεων σε άλλες
χώρες – πιο ειδικά η Γερμανική Επανάσταση –
συνέβαλε στη συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση
της Σοβιετικής κοινωνίας