Yönetim ve organizasyon teknikleri, örgütleme ile ilgili akademik sunudur. Örgütleme teknikleri ve süreçleri ile ilgili detaylı bir power point sunusudur. Bölümlendirme süreçlerini içermektedir. By: Alper ESKİKILIÇ
3. Örgütleme (Organizasyon) Kavramı;
ORGANON (Yunanca) =
ORGANUM (Latince)=
Uzuv - Organ – Örgen
“Bu anlamda organizasyon bölümlerden/organlardan
oluşmuş bir sistemdir”
4. Kim Ne demiş?
“İki veya daha fazla bireyin ortak bir gaye için
çalışmaları halinde aralarındaki ilişkilerde
yaratılmış olan bağlardır.” (C.Barnard)
“İşletmeyi işlemesi için gerekli olan malzeme,
tesisat, sermaye ve personel gibi maddi ve sosyal
unsurlarla donatmak.” (H.Fayol)
“Bir işletmenin faaliyetlerinde gerekli araçların
tümünün, en az maliyetle, en iyi verim ve en
fazla tatmini sağlayacak şekilde, ahenkli olarak
düzenlenmesidir.” (R.Caude)
5. Peki Örgüt Ve Örgütleme Nedir?
Örgüt: Ortak çaba sarf ederek bir işi
başarmak için bir araya gelen ve her birinin
belli bir faaliyet bütünü içinde belirli görev,
sorumluluk ve yetkileri bulunan bireyler
veya gruplar arasındaki ilişkileri temsil eden
yapıdır.
Örgütleme: Beşeri, fiziksel ve teknik
olanakları ve araçları, işletmenin
amacını gerçekleştirecek şekilde
düzenlemek ve hizmete koymak
demektir
6. Örgütleme;
• Planlanmış amaçlara ulaşmak için gerekli
olan özel faaliyetlerin saptanması,
• Bu faaliyetlerin mantıklı bir yapı ve çerçeve
içinde gruplanması,
• Faaliyetlerin özel pozisyon ve kişilere
tayinidir.
7. Örgütleme Kaça Ayrılır?
• Formal örgüt; amaçların önceden planlanmış ve
bilinçli olarak oluşturulan ilkeler doğrultusunda
gerçekleştirildiği davranış ve ilişkiler bütünüdür.
• Informal (gayri resmi) örgüt; formal ilişkilerin
geçerli olmadığı ve örgüt yapısının herhangi bir
planlama yapılmadan oluşturulduğu ve bireyler
arası ilişkiler sonucu ortaya çıkan sistemdir.
9. Görecek İşlerin Belirlenmesi;
• Hangi işlerin işletme birimi tarafından yapılacağı,
kimler tarafından ne zaman ve nasıl uygulamaya
konulacağının tespit edilmesidir.
• Örneğin, bir üretim işletmesinde, üretim,
pazarlama, muhasebe, tedarik, lojistik, vb. gibi
işletme unsurlarının görevlerinin tayin edilmesi
örgütleme sürecinde işlerin belirlenmesi adımları
arasında sayılabilir.
11. İş Görenlerin Belirlenmesi;
• Yapılacak işler ve bu işlerle ilgili faaliyet konuları
tamamlandıktan sonra, bu işlerin kimler
tarafından yürütüleceğinin belirlenmesi gerekir.
• Bu süreçte, işin niteliklerine uygun personel
seçilmeli, yetki ve sorumluluklar dağıtılmalı, ne iş
yapacakları, kime karşı sorumlu olduklarını
belirlenmelidir.
12. Yer, Araç ve Yöntemlerin Belirlenmesi;
• Örgütleme faaliyetinin bir diğer adımı da yer, araç
ve yöntemin belirlenmesi, işgücünün yanında
gerekli olan her türlü fiziksel araç, ekipman ve
donanımların örgütlenmesidir.
• Yapılacak işler ilgili olan her türlü malzeme, bina
araç, büro aleti, haberleşme cihazı, ısıtma,
aydınlatma, vb. gibi bireyin yaptığı iş neyi
gerektiriyorsa onların sağlanması gerekmektedir.
13. Amaç Birliği İlkesi
İş Bölümü ve Uzmanlaşma İlkesi
Ayrılık / Yetki Devri İlkesi:
Yetki ve Sorumluluk Denkliği İlkesi
Emir Komuta Birliği İlkesi
Yönetim (Denetim) Alanı İlkesi
Denge İlkesi
Yeterlilik İlkesi
Görevlerin Tanımı İlkesi
Basamaklar İlkesi
Süreklilik İlkesi
ÖRGÜTLEME İLKELERİ;
14. Amaç Birliği İlkesi: Bir işletmede iskeleti oluşturan tüm
birimler, aynı amacı ya da amaçlar topluluğunu
gerçekleştirmek üzere etkili olarak katılmayı sağlayacak
biçimde düzenlenmelidir.
Ayrılık / Yetki Devri İlkesi : İşler bölündüğünde, iş bölümü
ortaya çıkar. Astların kendilerinden beklenen faaliyetleri
gerçekleştirebilmeli için işi yapan görevlinin yaptıkları işlerle
ilgili görev ve sorumluluklar yanında kendiişlerine ilişkin
karar alma yetkilerinin de bulunması gerekir. Buna ayrılık
ilkesi denir.
İşbölümü ve Uzmanlaşma İlkesi: İşbölümü, işlerin küçük
parçalara bölünerek, bir kişinin işin bütününü yapması
yerine, uzmanlaştığı tek bir parçasını yapmasıdır.
Uzmanlaşma ise, hem iş bölümünü kolaylaştırır, hem işe
egemen olmayı ve dolayısıyla etkinliği sağlar.
ÖRGÜTLEME İLKELERİ;
15. Emir Komuta Birliği İlkesi : Örgüt içinde her astın bir üste rapor
vermesi ve sadece bağlı olduğu üstle iletişim kurmasını ifade
etmektedir. Bir astın birden fazla amire rapor vermemesi olarak
da ifade edilir.
Yönetim (Denetim) Alanı İlkesi: Bu ilke, yöneticinin
Denetleyeceği ast sayısının sınırlandırılması ile ilgilidir. Çünkü
her yöneticinin uzmanlık alanı, enerji ve zamanı bellidir. Her şeyi
bilemeyeceği gibi, herkesi etkin bir şekilde yönetmez ve kontrol
edemez. Örgüt amacına hizmet eden faaliyetlerin planlı ve
programlı şekilde yönetici tarafından yürütülmesidir. Her bölüm
ve grubun yönetimi ile bir sorumlu görevli mevcuttur. Bir üstün
kontrol alanı, kendi denetimi altında bulunan astların sayısı ile
belirlenmektedir. Ast sayısının gereğinde az veya fazla olması
yönetim görevinin tam anlamıyla yerine getirilemeyeceğini
göstermektedir
ÖRGÜTLEME İLKELERİ;
16. Yetki ve Sorumluluk Denkliği İlkesi: Örgüt içinde yer alan bütün
personelin sahip olduğu yetki ve sorumluluklar net olarak belirtilmelidir.
Örgütün her kademesinde kişilere verilen sorumluluğa denk olarak yetki
de verilmelidir. Bu yetki ile birlikte kişilerin sorumlu oldukları alanlarla
ilgili olarak karar alabilmeleri de sağlanmakta ve yöneticinin sahip
olduğu yetkinin bir kısmının kullanılması sağlanmaktadır. Yöneticinin
yetkisinin bir kısmını alt kademeye vermesi, sahip olduğu sorumluluğu
ortadan kaldırmamaktadır. Yetkinin üst kademeden alt kademeye doğru
hareket halindedir. Bunun sonucu olarak de her ast her görevi yapıp
yapmama konusunda üstüne karşı sorumludur.
Denge İlkesi: Bir örgüt düzenlenirken, temel iş bölümüne bağlı olarak
oluşturulan organlar arasındaki karşılıklı iş ilişkileri ile bu ilişkilerin hangi
organların sorumluluğunda olduğu ve kimler tarafından yürütüleceği
belirtilmelidir. Bu da alt sistemin etkin çalışmasını sağlar ve bilgi akışını
kolaylaştırır.
ÖRGÜTLEME İLKELERİ;
17. Yeterlilik İlkesi: İşletmede bölümler kendi üzerine düşecek büyüklükte
ve sorumlulukta iş yapmalıdır. Daha fazla iş yükü, en az maliyet ve en az
emek hedefini zafiyete uğratır.
Görevlerin Tanımı İlkesi: Örgütte amaçların gerçekleştirebilmesi için
faaliyetler bölümlendirilir ve böylece görevler belirlenmiş olur. Bu
görevlerin açık, seçik, anlaşılır bir şekilde tanımlanması ve görevi yerine
getirme şartlarının tespit edilmesi gerekir.
Basamaklar İlkesi: Örgütte işlerin yapılması, birbirleri ile ilgili görevlerin
belirli sıralarda yapılmasıyla mümkündür. Belirli sıralar nedeniyle
görevliler birbirlerine hiyerarşik olarak ast ve üst şekilde bağlanmalıdır.
Süreklilik İlkesi: Organizasyonlardaki temel amaçlardan biri de
sürekliktir. Değişen koşullara ve ortaya çıkabilecek sorunlarda esnek
yapıya sahip olmalı ve uyum sağlamalıdır.
ÖRGÜTLEME İLKELERİ;
18. • İşletmede amaçlar saptandıktan sonra, örgütlemede
ilk aşama olarak örgüt içinde başarılacak işler ve
fonksiyonlar belirlenir .
• Sonra birbirleri ile ilişkiler veya temel iş faaliyetleri,
yönetilebilecek büyüklükteki bölümler içinde
gruplandırılarak bölümlere ayırma işlemi
gerçekleştirilir.
Örgütlenmede Bölümlere Ayırma;
20. Fonksiyona Dayalı Bölümleme;
• En temel ve mantıki olması bakımından az sayıda mal üreten
işletmelerde kullanılır. Bu sistemde üretim, satış, finans,
mühendislik ve insan kaynakları şeklinde bir ayrım vardır.
İşletmelerin hayatiyetini ve faaliyetlerini yürütmesi açısından
temel öneme sahip olan “organik fonksiyonlar, üretim finans ve
pazarlama olarak kabul edilmektedir.
• Organizasyon şemalarında işletmenin yaptığı işe göre değişik
özelliği olan fonksiyonlar yer alabilir. İkincil bölümler
oluşturulurken işletmenin gereksinmeleri ön plana geçer, kendi
özel koşulları ikincil birimlerin önemini ortaya koyar. Küçük bir
işletmede üretim bölümü ikincil bir bölüme gereksinme
duyulmadan yürütülebilirken, büyük işletmelerde yönetim
alanının daralması nedeniyle ikincil bölümlerin kurulması
kaçınılmaz olur.
22. Fonksiyona Dayalı Bölümlendirme:
Yararları
• Bu sistemde işbölümü ve uzmanlaşmadan
yararlanmak kolaylaşır.
• Her bölümün elde ettiği sonuçların
değerlendirilmesi kolaylaşır.
• Her bölümde uzmanlaşması gereken
elemanların eğitimi sağlanmış olur.
• Karar verme ve koordinasyon kolaylaşır.
• Ekonomiklik sağlar.
• Mantıklıdır.
• Fonksiyon alanlarına güç ve statü sağlar.
• Ayrıca gücün üst yönetimde toplanmasına
yardımcı olur.
Sakıncaları
• İşletmenin faaliyet ve kar sorumluluğu
tamamen üst yönetimin sırtına
yüklenmiştir.
• Genel yönetici niteliğinde elemanların
yetişmesi, yöneticilerin fonksiyonel
alanda çalışmaları nedeniyle zordur.
• Bölümler arası koordinasyonu
zayıflatır ve bölümler arasında sınırlar
yaratır.
• Fonksiyonel organizasyonda etkili bir
denetimin sağlanması zordur.
• İnsanların işletmeyi genel açıdan, bir
bütün olarak görme alışkanlığını
engeller.
23. Ürün (Mamul) Temeline göre Bölümlendirme;
• Ürün temeline dayanan organizasyon yapısında işletme, ürün,
proje ve program temeline dayanarak bölümlenir. Bu çeşit
bölümlemeye gitme işletmenin ihtiyaç ve özelliğinden ileri gelir.
• Bu bölümlemede bölüm yöneticileri, ürün veya ürün grubunun
üretiminden ve pazarlamasından sorumludur. Bu ürün veya
ürün grubunun üretiminden ve pazarlamasından sorumludur.
Bu sistem büyük bir işletmeyi, küçük ve esnek yönetim
birimlerine böler.
• Bu bölümler fonksiyonel organizasyon büyüğünde, küçük
fonksiyonel organizasyonun üstünlüklerini tekrar elde eder. Bu
sistemde her ürün bir organizasyon birimi altında toplanır.
25. Coğrafi Temele Göre Bölümlendirme;
• Organizasyonun faaliyetleri geniş bir coğrafik alana yayıldığı zaman
bölge temeline dayanan organizasyon yapısı daha uygun olabilir.
• Büyük işletmelerde ulusal ve uluslar arası düzeyde müşterilerine iyi
hizmet vermek istediği zaman kullanılabilir. Bu sistemde bölgesel
gruplandırmanın sınırları uzaklık, doğal yapı, hukuki sistem ve politik
yapıya göre belirlenir.
• Bölgesel yönetimin temel yararı değişik çevrelerde faaliyet gösteren
işletmelerin bölgesel özelliklere uymasını sağlamaktır. Bu açıdan
bölgesel organizasyon yalnız coğrafik açıdan yayılan işletmelerde
değil, aynı zamanda değişik özellikleri olan çevrelerde faaliyet
gösteren işletmelerde de yararlı sonuçlar gösterir.
• İşletmenin içindeki işleri bölgeler olarak ayırırsak, her bölge bir
yönetim birimi olur. Bu sistemde faaliyetler, görevlerin faaliyetlerin
yürütüleceği yerlere göre düzenlenir.
27. Müşteri Temeline Göre Bölümlendirme;
• İşletmelerde müşteri temeline göre bölümlendirme ulaşılmak
istenen müşteri grubuna göre ve sınırlı alanlarda
gerçekleştirilmektedir.
• Özellikle üretim faaliyetlerini sipariş üzerine yapan işletmeler
bu örgütleme biçimini uygulamaktadırlar. Bu yöntem özellikle
satış faaliyetlerinde etkinlik sağlamak amacıyla
yürütülmektedir.
• Örneğin, kadın, erkek ve çocuklara yönelik üretilen ürünlerin
hedef kitleye ulaştırılmasında kullanılmaktadır.
29. Sayı Temeline Göre Bölümlendirme;
• İşletme faaliyetleri aynı fonksiyon içinde birbirine benzer
pek çok faaliyeti kapsayabilir.
• Bu durumda faaliyetler belirli sayılar dikkate alınarak
bölümlendirilir.
• Örneğin, 1. Kısım, 2. Kısım, 3. Kısım gibi orduda ise 1.
Bölük, 2. Bölük gibi Günümüzde yaygın olarak
kullanılmayan bir bölümlendirme türüdür.
• İşletmelerde daha çok işgücünün ön planda olduğu tarım
ve ordu işletmelerinde yaygın olarak kullanılmaktadır.
30. Zaman Temeline Dayalı Bölümlendirme;
• İşletmelerin çeşitli nedenlerle bazı zaman dilimlerinde
sürekli çalışmalarını gerektiren ve çalışanların normal
çalışma süresini önemli ölçüde aşan durumlarda vardiya
sistemi kullanılarak faaliyetler zaman temeline göre
bölünür.
• Örneğin, Kamu kuruluşları, hastaneler ve ağır sanayi
işletmeleri gibi zamana göre çalışan işletmeler
faaliyetlerini zaman esasına göre bölümlendirilir. Bazı
fabrikalarda 1. Vardiya, 2. Vardiya şeklinde işçilerin
gruplandırılarak belirli zaman diliminde çalışmalarının
sağlanması da örnek olarak verilebilir.
31. Süreç veya Araç Temeline Dayalı Bölümlendirme;
• Bölümlere ayırma, üretimdeki süreçlere veya kullanılan
donanıma göre olabilir. Bu ölçüte göre bölümlendirme
daha çok alt organizasyonda ve üretim bölümlerinin
kısımlara ayrılmasında kullanılır.
• Bu sistem üretim işletmelerinde daha çok kullanılır ve
büyük tasarruf sağlayabilir.
• Örneğin, kumaş üretiminde iplik, dokuma, boya-apre
bölümleri bulunmaktadır. Bu şekilde pamuktan kumaş
üretimine kadar devam eden faaliyetlerin sürece göre
bölümlendirilmesi yapılmış olur.
32. Karma (Matriks) Örgüt Yapısı;
• İşletmelerin büyümeleri ve çeşitlilik söz konusu olduğu zaman,
tek bir bölümleme sistemi ile amaçlara ulaşmak güçleşir.
• Karma örgüt yapısı ile diğer bölümlere ayırma biçimlerinin en
iyi yanları ele alınarak dengeli bir örgüt yapısı oluşturmak
amaçlanmaktadır.
• Karma bölümlendirmede genellikle üst düzeyde işlevsel
bölümlendirme, orta kademede ürünlere ve coğrafi temele
dayalı bölümlendirme, alt kademede ise üretim işlevi ile sürece
kullanılan araca göre bölümlendirme yapılır. Sanayide ve
ticarette faaliyet gösteren işletmelerin birçoğu, karma örgüt
yapısını seçmektedirler. Çünkü işletmelerin büyümesi ve
üretimde çeşitlilik söz konusudur. Buda tek bir bölümlendirme
biçimini yetersiz hale getirmektedir.
33. GENEL
MÜDÜR
Gn. Md. Y
Finansman
Gn. Md. Y
Üretim
Gn. Md. Y
Dış İlişkiler
Kadın Türk
Cumhuriyeti
AlmanyaItalyaÇocukErkek
Fonksiyonlara Dayalı
Bölümlendirme
Ürüne Dayalı
Bölümlendirme
Müşteriye Dayalı
Bölümlendirme
Fonksiyonlara Dayalı
Bölümlendirme
Coğrafik Temele
Dayalı Bölümlendirme
Gn. Md. Y
Pazarlama
Gn. Md. Y
Dağıtım
Hazır
Giyim
Kumaş
Batı
Avrupa
Doğu
Avrupa
Kafkasya
Kuzey
Afrika
Ev Tekstil
Ürünleri
Karma (Matriks) Örgüt Yapısı;