1. ΈΝΤΥΠΟ ER ΗΝΩΜΈΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΊΕΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΉΣ ΠΡΌΕΔΡΟΣ ΑΒΡΑΆΜ ΛΊΝΚΟΛΝ: Αυτή η χώρα, με τα θεσμικά
της όργανα, ανήκει στους ανθρώπους που το κατοικούν. Όποτε πρέπει να κουράζεται από την
υπάρχουσα κυβέρνηση, θα μπορούν να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα για την τροποποίηση
της, ή να ασκούν ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ το δικαίωμά τους να την ανατρέψει. "
«Η Αμερική ποτέ δεν θα καταστραφεί από το εξωτερικό. Αν υποχωρήσει και να χάσουν τις
ελευθερίες μας, θα είναι επειδή εμείς οι ίδιοι καταστραφεί! "
ΚΌΨΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΛΛΗΘΕΊ ΑΠΌ: http://en.wikipedia.org/wiki/Right_of_revolution
Σύμφωνα με τους ομοσπονδιακούς νόμους, η πληροφορία αυτή παρέχεται για εκπαιδευτικούς και
ενημερωτικούς σκοπούς - δηλ. του Δημοσίου Συμφέροντος
Δικαίωμα της
επανάστασης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση , αναζήτηση

2. Η storming της Βαστίλης στις 14 Ιουλίου 1789 έχει έρθει για να συμβολίσει τη Γαλλική Επανάσταση , όταν
ένας λαός ξεσηκώθηκε για να ασκήσουν το δικαίωμά τους της επανάστασης.
Μέρος μιας σειράς σε
Επανάσταση
Στην πολιτική φιλοσοφία , το δικαίωμα της επανάστασης (ή το δικαίωμα της εξέγερσης) είναι το δικαίωμα
ή υποχρέωση , ποικιλοτρόπως δήλωσε στη διάρκεια της ιστορίας, των ανθρώπων ενός έθνους να ανατρέψουν
μια κυβέρνηση που δρα ενάντια των κοινών συμφερόντων τους. Η πίστη στο δικαίωμα αυτό εκτείνεται πίσω
στην αρχαία Κίνα, και έχει χρησιμοποιηθεί σε όλη την ιστορία για να δικαιολογήσει διάφορες εξεγέρσεις,
συμπεριλαμβανομένης και της Αμερικανικής Επανάστασης και της Γαλλικής Επανάστασης .
Περιεχόμενα
[ απόκρυψη ]
• 1 Προέλευση
o 1,1 Κίνα
o 1,2 ισλαμική παράδοση
o 1,3 Μεσαιωνική Ευρώπη
o 1,4 Πρώϊμη Νεώτερη Ευρώπη

3. • 2 Χρήση στην ιστορία
• 3 Το Δικαίωμα της Επανάστασης ως ατομικό ή συλλογικό δικαίωμα
• 4 Υποχρέωση έναντι δικαίωμα
• 5 Προϋποθέσεις για το δικαίωμα της επανάστασης
• 6 Φυσικό δίκαιο ή θετικό δίκαιο
o 6,1 Παραδείγματα του δικαιώματος της επανάστασης ως θετικού δικαίου
o 6,2 Ένα τέλος στο δικαίωμα της επανάστασης στο θετικό δίκαιο
• 7 Δείτε επίσης
• 8 Αναφορές
• 9 Εξωτερικές συνδέσεις
[ Επεξεργασία ] Προέλευση
[ επεξεργασία ] Κίνα
Το δικαίωμα της επανάστασης ήταν ίσως το πρώτο αρθρωτό ως μέρος του επίσημου κράτους φιλοσοφίας από
το δυναστείας Zhou (1122 - 256 π.Χ.) της Κίνας . Για να δικαιολογήσουν την ανατροπή τους από την
[1]
προηγούμενη δυναστείας Σανγκ , ο Zhou βασιλείς δημοσίευσε την έννοια που είναι γνωστή ως η Εντολή του
Ουρανού , ότι Ουρανό θα νομιμοποιούσε την αρχή μιας δίκαιης ηγεμόνα, αλλά θα δυσαρεστηθούν και να
αποσύρει την εντολή του από ένα δεσποτικό ηγεμόνα. Η Εντολή του Ουρανού θα μεταφέρουν στη συνέχεια σε
αυτούς που θα κυβερνούσε καλύτερα. Κινέζοι ιστορικοί ερμηνεύεται μια επιτυχημένη εξέγερση ως απόδειξη
ότι η εντολή του Παραδείσου είχε περάσει. Καθ 'όλη ιστορία της Κίνας, οι επαναστάτες που αντιτάχθηκαν στην
απόφαση της δυναστείας έκανε τον ισχυρισμό ότι η εντολή του Ουρανού είχαν περάσει, δίνοντάς τους το
δικαίωμα να επαναστατήσουν. Απόφαση δυναστείες ήταν συχνά νιώθουν άβολα με αυτό, και τα γραπτά του
Κομφούκιου φιλόσοφος Mencius (372 - 289 π.Χ.) ήταν συχνά καταπατούνται δηλώνοντας ότι οι άνθρωποι
έχουν το δικαίωμα να ανατρέψει ένα χάρακα που δεν προβλέπουν τις ανάγκες τους.
Δείτε επίσης: Εντολή του Ουρανού
[ επεξεργασία ] ισλαμική παράδοση
Σύμφωνα με τον μελετητή Bernard Lewis , το Κοράνι και Sunnah έχει αρκετά σημεία για να κάνουν τη
διακυβέρνηση σχετικά με το δικαίωμα της επανάστασης στο Ισλάμ Το Κοράνιο, για παράδειγμα, καθιστά
σαφές ότι υπάρχει το καθήκον της υπακοής.:
"Υπακούν στον Θεό, υπακούει τον προφήτη, να τηρείτε όσους κατέχουν εξουσία πάνω σου."
Και αυτό έχει αναπτυχθεί σε μια σειρά από λόγια που αποδίδονται στον Μωάμεθ. Αλλά υπάρχουν επίσης
ρήσεις που τίθενται αυστηρά όρια για το καθήκον της υπακοής. Δύο λύσεις που έδωσε αποδίδεται στον
προφήτη και καθολικά αποδεκτό ως αυθεντικό είναι ενδεικτικές. Το ένα λέει, «δεν υπάρχει υπακοή στην
αμαρτία"? Με άλλα λόγια, αν ο κυβερνήτης παραγγελίες κάτι αντίθετο προς το θεϊκό νόμο, όχι μόνο δεν είναι
καθήκον της υπακοής, αλλά εκεί υπάρχει το καθήκον της ανυπακοής. Η άλλη δήλωση, "δεν υπακούουν σε ένα
πλάσμα εναντίον του δημιουργού του,« και πάλι σαφώς περιορίζει την εξουσία του ηγεμόνα, όποια μορφή
χάρακα που μπορεί να είναι.[2]
[ επεξεργασία ] Μεσαιωνική Ευρώπη

4. Η Magna Carta σηματοδοτεί μία από τις πρώτες απόπειρες να περιορίσει την αρχή ενός κυρίαρχου και αυτό
θεωρείται ως ένα σύμβολο του κράτους δικαίου. [3]
Στην Ευρώπη, το δικαίωμα της επανάστασης μπορούν να αναχθούν σε Magna Carta , μια αγγλική τσάρτερ που
εκδίδεται το 1215, που απαιτούνται από τον Βασιλιά να παραιτηθούν από ορισμένα δικαιώματα και να
αποδεχθεί ότι το θέλημά του θα μπορούσε να δεσμεύεται από το νόμο. Περιλάμβανε μια «ρήτρα ασφαλείας»
που έδωσε το δικαίωμα σε μια επιτροπή των βαρόνων να αγνοήσει τη βούληση του βασιλιά με τη βία αν
χρειαστεί. Magna Carta επηρέασε άμεσα την ανάπτυξη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και πολλά
συνταγματικά έγγραφα, όπως το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών .
Το χρυσόβουλο του 1222 ήταν ένα χρυσόβουλο , ή διάταγμα , που εκδίδεται από το βασιλιά Andrew ΙΙ της
Ουγγαρίας . Ο νόμος καθιερώσει τα δικαιώματα των Ουγγαρίας ευγενείς, συμπεριλαμβανομένου του
δικαιώματος να παρακούσει τον βασιλιά όταν αυτός ενεργεί αντίθετα προς δικαίου (jus resistendi). Το Golden
Δελτίο συχνά σε σύγκριση με την Magna Carta? Ο Ταύρος ήταν το πρώτο συνταγματικό έγγραφο του έθνους
της Ουγγαρίας, ενώ η Magna Carta ήταν το πρώτο συνταγματικό χάρτη της χώρας της Αγγλίας.
Θωμάς Ακινάτης έγραψε επίσης το δικαίωμα να αντισταθούν τυραννικό κανόνα στο Summa Theologica .
Ιωάννη του Salisbury υποστήριξε την άμεση επαναστατική δολοφονία της ανήθικης τυραννικών καθεστώτων
στην Policraticus του.
[ επεξεργασία ] Πρώιμη Νεότερη Ευρώπη
Κύριο άρθρο: θεωρία Αντίσταση στην πρώιμη μοντέρνα περίοδο
Κατά την πρώιμη μοντέρνα περίοδο, οι Ιησουίτες , ειδικά Ρόμπερτ Μπελαμίνε και Juan de Μαριάνα , ήταν
ευρέως γνωστή και συχνά ο φόβος για το κήρυγμα αντίσταση στην τυραννία και συχνά τυραννοκτόνος-μία από
τις συνέπειες του φυσικού νόμου επίκεντρο της Σχολής της Σαλαμάνκα .
Ιωάννης Καλβίνος πίστευε κάτι παρόμοιο. Σε ένα σχόλιο για το βιβλίο του Δανιήλ , παρατήρησε ότι η
σύγχρονη μονάρχες προσποιούνται να βασιλεύει "με τη χάρη του Θεού», αλλά η προσποίηση ήταν «μια απλή
εξαπατήσει", έτσι ώστε να μπορούν να "βασιλεύουν χωρίς έλεγχο». Πίστευε ότι "γήινος πρίγκιπες καθαιρέσουν
οι ίδιοι ενώ εξεγείρονται εναντίον του Θεού, "έτσι" επιβάλλεται σε μας να φτύνουν επάνω στα κεφάλια τους
από το να υπακούσει τους. "Όταν οι απλοί πολίτες που αντιμετωπίζουν με την τυραννία, έγραψε, οι απλοί
πολίτες πρέπει να το υποστούν. Αλλά δικαστές έχουν το καθήκον να «περιορίσει την τυραννία των βασιλέων»,
όπως είχε τις Κερκίδες στην αρχαία Ρώμη , την Ephori στη Σπάρτη , και δημάρχους στην αρχαία Αθήνα . Αυτό
θα μπορούσε να υποστηρίξει Calvin δικαίωμα της αντίστασης στη θεωρία δεν σημαίνει ότι σκέφτηκε μια τέτοια
συνετή αντίσταση σε όλες τις περιστάσεις. Τουλάχιστον, δημοσίως, διαφώνησε με την Scottish καλβινιστές
Τζον Νοξ "έκκληση για την επανάσταση εναντίον της Καθολικής Βασίλισσας Μαρίας Τυδώρ της Αγγλίας. [4]
Προληπτικής εποπτείας της Καθολικής Εκκλησίας κοινές ανησυχίες του Καλβίνου-μαζί με τη μέριμνα για την
εξοικονόμηση ακόμη και τις ψυχές των τυράννων, μια ανησυχία που δεν ασκούσε επιρροή στο διπλό
predestinarian Καλβινισμού. Έτσι, ο Πάπας καταδίκασε Guy Fawkes » Συνωμοσία της Πυρίτιδας , και
Regnans σε Excelsis ήταν ευρέως θεωρείται ότι είναι λάθος. Άγιος Θωμάς ο Ακινάτης είχε υποστηρίξει ότι ο
φόβος της τυραννοκτόνος οδήγησε τυράννων στο χειρότερο συμπεριφορά, και ότι η εξέγερση τυραννοκτόνος
και τείνει να καταλήξει στην τοποθέτηση ενός ακόμα χειρότερα τύραννος στην τυραννία θρόνο, έτσι ώστε η
ασφαλέστερη πορεία δράσης για τους ανθρώπους ήταν να υπομείνουν για όσο χρονικό διάστημα θα μπορούσε
να φέρει, αντί να τρέξει τις μεγαλύτερους κινδύνους της ένοπλης επανάστασης.
Το τεκμήριο υπέρ της ειρήνης, σε μόλις θεωρία του πολέμου , ήρθε να είναι η πιο κοινή πεποίθηση και είναι η
επίσημα πραγματοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία ως τον 19ο, 20ο, και 21ο αιώνα.
[ επεξεργασία ] Χρήση στην ιστορία
Μεταξύ των επαναστατικών κινημάτων ισχυρίστηκαν να αναζητήσει αιτιολόγηση ως άσκηση του δικαιώματος
της επανάστασης περιλαμβάνουν:

5. • Γαλλικά θρησκευτικό πόλεμο: Το δικαίωμα της επανάστασης τονίζεται από τους Monarchomachs
στο πλαίσιο των Γαλλικών Θρησκευτικών Πολέμων , καθώς και από Ουγενότους στοχαστές που
νομιμοποιείται Τυραννοκτόνων .
• Ένδοξη Επανάσταση: Το δικαίωμα της επανάστασης αποτέλεσαν τη βάση της φιλοσοφικής
υπεράσπιση της Ένδοξης Επανάστασης , όταν το Κοινοβούλιο καθαίρεσε τον James ΙΙ της Αγγλίας το
1688 και τον αντικατέστησε με Γουλιέλμος Γ 'της Οράγγης-Νασάου .
• Αμερικανική Επανάσταση: Το δικαίωμα στην επανάσταση, θα παίξει μεγάλο ρόλο στα γραπτά των
Αμερικανοί επαναστάτες . Το πολιτικό σύστημα Common Sense χρησιμοποίησε την έννοια ως
επιχείρημα για την απόρριψη της βρετανικής μοναρχίας και ο διαχωρισμός από την αυτοκρατορία, σε
αντίθεση με την απλή αυτοδιοίκησης μέσα σε αυτό. Επίσης αναφέρεται στην Διακήρυξη της
Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων Πολιτειών , όταν μια ομάδα από εκπροσώπους των διαφόρων κρατών
υπέγραψαν διακήρυξη της ανεξαρτησίας αναφέροντας κατηγορίες εναντίον King George III. Καθώς η
αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας το 1776 εξέφρασε, φυσικό δίκαιο δίδαξε ότι οι άνθρωποι
«προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα αναφαίρετα δικαιώματα» και θα μπορούσαν να
τροποποιήσουν ή να καταργήσει κυβέρνηση "καταστροφική" αυτών των δικαιωμάτων.
• Γαλλική Επανάσταση: Το δικαίωμα της επανάστασης επίσης περιλαμβάνεται στο 1789 Διακήρυξη
των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης .
[ επεξεργασία ] Το δικαίωμα της Επανάστασης ως ατομικό ή
συλλογικό δικαίωμα
Αν και μερικές εξηγήσεις του δικαιώματος της επανάστασης αφήσει ανοιχτή τη δυνατότητα άσκησης του ως
ατομικό δικαίωμα, ήταν αυτονόητο να είναι συλλογικό δικαίωμα σύμφωνα με το αγγλικό συνταγματική και
πολιτική θεωρία. Όπως Παύλου Maier, έχει σημειωθεί στη μελέτη της από την αντίσταση στην Επανάσταση ,
[5]
«[π] ΔΙΩΤΙΚΟΥ άτομα αυτά απαγορεύεται να βίας εναντίον των κυβερνώντων τους, είτε για κακοβουλία, είτε
λόγω τραυματισμών ιδιωτικό ....» Αντ 'αυτού, "δεν είναι λίγα τα άτομα, αλλά το" Body of Λαϊκής
[6]
Δημοκρατίας της Κίνας έπρεπε να ανησυχούν "πριν από το δικαίωμα της επανάστασης ήταν δικαιολογημένη
και με τους περισσότερους συγγραφείς μιλάει για" "ολόκληρου λαού που είναι η Publick,« ή το σώμα του οι
άνθρωποι που ενεργούν στο έδαφός τους «δημόσια αρχή», υποδεικνύοντας μια ευρεία συναίνεση με τη
συμμετοχή όλων τάξεις της κοινωνίας ». [7]
Η έννοια του δικαιώματος της επανάστασης ελήφθη επίσης από τον John Locke στο Δύο Πραγματείες της
κυβέρνησης ως μέρος του συμβολαίου κοινωνικής θεωρίας . Λοκ δήλωσε ότι σύμφωνα με το φυσικό δίκαιο ,
όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να ζωή , ελευθερία και περιουσία ? πλαίσιο του κοινωνικού συμβολαίου,
οι άνθρωποι θα μπορούσαν να κινήσουν επανάσταση ενάντια στην κυβέρνηση, όταν ενήργησε κατά των
συμφερόντων των πολιτών , να αντικαταστήσει την κυβέρνηση ότι με ένα εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των
πολιτών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, θεωρείται ότι ο Λοκ επανάσταση υποχρέωση. Το δικαίωμα της
επανάστασης, κατ 'ουσίαν λειτούργησε ως εξασφάλιση έναντι της τυραννίας .
[ επεξεργασία ] Καθήκον έναντι δικαίωμα
Ορισμένοι φιλόσοφοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι μόνο το δικαίωμα των ανθρώπων να ανατρέψουν μια
καταπιεστική κυβέρνηση, αλλά και καθήκον τους να το πράξουν. Χάουαρντ Evans Kiefer γνωμοδοτεί, "Μου
φαίνεται ότι η υποχρέωση ανταρτών είναι πολύ πιο κατανοητή από το εν λόγω δικαίωμα να επαναστατήσουν ,
διότι το δικαίωμα ερείπια εξέγερση η σειρά της δύναμης, ενώ το καθήκον να επαναστατήσουν υπερβαίνει και
σπάζει ».[8]
Morton White γράφει για την αμερικανική επαναστάτες, «Η ιδέα ότι είχαν καθήκον να επαναστατήσουν είναι
εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί, γιατί δείχνει ότι νόμιζαν ότι είχαν συμμορφωθεί με τις εντολές του φυσικού
δικαίου και του Θεού, της φύσης, όταν έριξε απόλυτο δεσποτισμό. » Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των
[9]
ΗΠΑ αναφέρει ότι "όταν μια μακρά τρένο των καταχρήσεων και σφετερισμών, συνεχώς με το ίδιο αντικείμενο
εκδηλώνει ένα σχέδιο για τη μείωσή τους κάτω από τον απόλυτο δεσποτισμός, είναι δικαίωμά τους, είναι
καθήκον τους, να αποτινάξει τέτοια Κυβέρνηση" (η υπογράμμιση προστεθεί). Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κρίνει
επίσης ότι είναι καθήκον του λαού να αντισταθεί άδικους νόμους.

6. [ επεξεργασία ] Προϋποθέσεις για το δικαίωμα της επανάστασης
Η παρουσίαση του σχεδίου της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας σε Trumbull Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας
απεικονίζει ένα άλλο εξιδανίκευση της άσκησης του δικαιώματος της επανάστασης.
Μερικές θεωρίες του δικαιώματος της επανάστασης που επιβάλλονται σημαντικές προϋποθέσεις για την
άσκηση της, περιορίζοντας επίκληση του με τις πιο τρομερές συνθήκες. Στο αμερικανικό επαναστατικό
πλαίσιο, βρίσκει κανείς τις εκφράσεις του δικαιώματος της επανάστασης τόσο ως αντικείμενο όσο και ως
προϋπόθεση συγκρατηθεί από τις συνθήκες.
Την παραμονή της Αμερικανικής Επανάστασης, για παράδειγμα, οι Αμερικανοί θεωρείται δεινά τους για να
δικαιολογήσουν την άσκηση του δικαιώματος της επανάστασης. Alexander Hamilton δικαιολογημένες
αμερικανική αντίσταση ως έκφραση της «νόμος της φύσης» επανόρθωση των παραβιάσεων των "τις πρώτες
αρχές της κοινωνίας των πολιτών» και επιδρομές "τα δικαιώματα ενός ολόκληρου λαού». Για Τόμας
[10]
Τζέφερσον τη Διακήρυξη ήταν η τελευταία- απέλπιδα προσπάθεια ενός καταπιεσμένου λαού, η θέση που
πολλοί Αμερικανοί είδαν τους το 1776. Λιτανεία Τζέφερσον της αποικιακής παράπονα ήταν μια προσπάθεια να
αποδείξει ότι πληρούνται οι Αμερικανοί βάρος τους να ασκούν το δικαίωμα φυσικό νόμο της επανάστασης.
Ορισμένοι μελετητές, όπως ο Christian Φριτς, έχουν γράψει ότι με το τέλος της Επανάστασης, οι Αμερικανοί
δεν παραιτούνται από το δικαίωμα της επανάστασης. Στην πραγματικότητα αυτό κωδικοποιηθεί στο νέο
σύνταγμά τους. Για παράδειγμα, τα συντάγματα θεωρείται "συντηρητικός", όπως αυτές της μετα-
[11]
επαναστατικής Μασαχουσέτης το 1780, διατηρείται το δικαίωμα του λαού »για τη μεταρρύθμιση, να
τροποποιήσει, ή τελείως αλλάξει» κυβέρνηση όχι μόνο για την προστασία ή την ασφάλειά τους, αλλά και όταν
«την ευημερία και την ευτυχία reduire [δ] αυτό». τους Η έκφραση αυτή δεν ήταν ασυνήθιστη στην πρώιμη
[12]
αμερικανική συντάγματα. 1818 στο Κονέκτικατ σύνταγμα διαρθρώνεται το δικαίωμα του λαού "ανά πάσα
στιγμή" για να αλλάξει κυβέρνηση »με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να σκεφτεί σκόπιμο». [13]
Νομική ιστορικός χριστιανική Fritz στην αμερικανική Αρχοντες: Οι άνθρωποι και συνταγματική παράδοση της
Αμερικής πριν τον Εμφύλιο, περιγράφει μια δυαδικότητα στην αμερικανική απόψεις σχετικά με προϋποθέσεις
στο δικαίωμα της επανάστασης: «Μερικά από τα πρώτα συντάγματα κατάσταση που περιλαμβάνονται«
τροποποιήσει ή να καταργήσει «διατάξεις που αντανακλούσε το παραδοσιακό δικαίωμα της επανάστασης », με
την έννοια ότι απαιτείται απόλυτη προϋπόθεση για την άσκησή του. 1776 Μέρυλαντ σύνταγμα και 1784 του
[14]
Νέου Χαμπσάιρ συντάγματα απαιτείται η διαστροφή των άκρων της κυβέρνησης και το θέτει σε κίνδυνο της
δημόσιας ελευθερίας και ότι όλα τα άλλα μέσα έννομης προστασίας που έπρεπε να υπάρχει ματαίως. Αλλά
[15]
σε αντίθεση με άλλα κράτη διανέμονται με όλες τις σοβαρές προϋποθέσεις για την άσκηση του δικαιώματος.
Στο 1776 Βιρτζίνια σύνταγμα το δικαίωμα θα προκύψει απλά αν η κυβέρνηση ήταν "ανεπαρκής" και 1776
σύνταγμα της Πενσυλβανίας απαιτείται μόνο ότι τα άτομα που θεωρείται ότι μια αλλαγή για να είναι "πιο
ευνοϊκό" για τη δημόσια ευημερία.[16]
[ επεξεργασία ] Ο φυσικός νόμος ή θετικό δίκαιο

7. Περιγραφές του δικαιώματος της Επανάστασης διαφέρουν επίσης ως προς το κατά πόσον το δικαίωμα αυτό
θεωρείται ως φυσικός νόμος (ένας νόμος του οποίου το περιεχόμενο καθορίζεται από τη φύση και το οποίο έχει
ως εκ τούτου κύρος παντού) ή θετικό δίκαιο (νόμος θεσπίστηκαν ή υιοθετήθηκαν από την κατάλληλη αρχή για
τη ρύθμιση του κατάσταση).
Ένα παράδειγμα της διττής φύσης του δικαιώματος της επανάστασης τόσο ως φυσικό νόμο και ως θετικό
δίκαιο βρίσκεται στο αμερικανικό επαναστατικό πλαίσιο. Αν και η Αμερικανική Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας
που επικαλείται το φυσικό δικαίωμα του νόμου της επανάστασης, φυσικό δίκαιο δεν ήταν η μοναδική
δικαιολογία για την αμερικανική ανεξαρτησία. Αγγλικά συνταγματική θεωρία υποστηρίζει επίσης τις ενέργειες
των αποίκων, τουλάχιστον μέχρι ενός σημείου. Με την δεκαετία του 1760, το αγγλικό δίκαιο αναγνωρίζεται τι
Σχόλια William Blackstone σχετικά με τους νόμους της Αγγλίας που ονομάζεται «ο νόμος της προσφυγής κατά
της δημόσιας καταπίεσης». Όπως και το δικαίωμα του φυσικού νόμου της επανάστασης, αυτό το
[17]
συνταγματικό δίκαιο της προσφυγής δικαιολογείται τους ανθρώπους που αντιστέκονται στην κυρίαρχη. Αυτός
ο νόμος της προσφυγής προέκυψε από σύμβαση μεταξύ του λαού και του βασιλιά για τη διατήρηση της
ευημερίας των πολιτών. Αυτή η αρχική σύμβαση ήταν «ένα κεντρικό δόγμα στην αγγλική γλώσσα και British
συνταγματικό δίκαιο», αφού «αμνημονεύτων χρόνων». μακρύ κατάλογο της Διακήρυξης των παραπόνων
[18]
δήλωσε ότι αυτή η συμφωνία δεν τηρήθηκε. [19]
Αυτό το ευρέως αποδεκτό δίκαιο της προσφυγής δικαιολογείται ένας λαός αντιστέκεται αντισυνταγματικές
πράξεις της κυβέρνησης. Liberty εξαρτιόταν των ανθρώπων "απόλυτο" δικαίωμα να αντισταθούν.
Αντισυνταγματική η παραβίαση εντολές "εθελοντική συμπαγή μεταξύ των κυβερνώντων και την έκρινε" θα
μπορούσε να «αγνοείται» και τις αυθαίρετες εντολές σε αντίθεση με τη δύναμη. Αυτό συνεπάγεται δικαίωμα
[20]
υποχρέωση εκ μέρους του λαού να αντισταθεί αντισυνταγματικές πράξεις. Όπως σημείωσε ο Αλέξανδρος
Χάμιλτον το 1775, η κυβέρνηση ασκεί αρμοδιότητες για την προστασία "των απόλυτων δικαιωμάτων" του
λαού και της κυβέρνησης καταπίπτει αυτές τις εξουσίες και οι άνθρωποι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν αν η
κυβέρνηση παραβίασε τη συνταγματική σύμβαση. [21]
Ο νόμος της προσφυγής είχε όρια, όπως το δικαίωμα της επανάστασης κάτω από φυσικό νόμο. Ο νόμος της
αποκατάστασης, όπως το δικαίωμα της επανάστασης, δεν ήταν ένα ατομικό δικαίωμα. Ανήκε στην κοινότητα
στο σύνολό της, ως ένα από τα μέρη στην αρχική συνταγματική σύμβαση. Δεν ήταν ένα μέσο για την πρώτη
[22]
λύση, ή απάντηση σε ασήμαντες ή περιστασιακά σφάλματα της κυβέρνησης. της Blackstone Σχόλια
[23]
υποδηλώνουν ότι η χρησιμοποίηση ο νόμος της αποζημίωσης θα ήταν «εξαιρετική», για παράδειγμα, την
εφαρμογή, αν ο βασιλιάς έσπασε την αρχική σύμβαση, παραβίασε "τις θεμελιώδεις νόμους», ή εγκατέλειψαν το
βασίλειο. Κατά τη διάρκεια της κρίσης πράξη Σφραγίδα των 1760s της Μασαχουσέτης Επαρχιακό
[24]
Κονγκρέσσο θεωρείται αντίσταση στο βασιλιά δικαιολογείται αν η ελευθερία δέχθηκε επίθεση από «το χέρι της
καταπίεσης" και "οι ανελέητες πόδια της τυραννίας». Μια δεκαετία αργότερα, το "κατηγορητήριο" του
[25]
Γιώργου ΙΙΙ στη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας προσπάθησε να τελειώσει κυρίαρχο βασιλείας του πάνω οι
αποικίες επειδή παραβίασε την αρχική συνταγματική σύμβαση. [26]
Όπως εξηγείται στην περιγραφή νομική ιστορικός χριστιανική Fritz του ρόλου του δικαιώματος επανάσταση
στην Αμερικανική Επανάσταση, αμερικανικής ανεξαρτησίας δικαιολογείται από συμβατικές θεωρίες υπό
αγγλο-αμερικανικό σύνταγμα σκέψης κατά τη στιγμή περίπου συλλογικό δικαίωμα των ανθρώπων να
αποτινάξουν μια αυθαίρετη βασιλιά. "Τόσο το φυσικό δίκαιο και τα αγγλικά συνταγματική θεωρία έδωσε στους
αποίκους το δικαίωμα να επαναστατήσουν ενάντια στην καταπίεση του ηγεμόνα». Αλλά αυτές οι αντιλήψεις
[27]
σχετικά με το δικαίωμα της επανάστασης στις παραμονές της αμερικανικής επανάστασης βασιζόταν σε ένα
παραδοσιακό μοντέλο της κυβέρνησης. Αυτό το μοντέλο έθεσε ευθέως την ύπαρξη ενός υποθετικού συμφωνία
χτύπησε στα βάθη της αρχαιότητας μεταξύ ενός βασιλιά και ενός λαού. "Σε αυτό το αλισβερίσι, οι άνθρωποι
προστατεύονται από το μονάρχη σε αντάλλαγμα για τα άτομα, δίνοντας την υποταγή βασιλιά. Αυτή ήταν μια
συμβατική σχέση. Αμερικανοί επαναστάτες κατηγόρησε Γεώργιος ΙΙΙ της παραβίασης σιωπηρής καθήκον της
προστασίας βάσει της συμβάσεως αυτής, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται οι άνθρωποι στις αποικίες από την
υποταγή τους. Παραβίαση του ηγεμόνα της υποθετικής συμβάσεως, να προκάλεσε το δικαίωμα των
υποκειμένων της επανάστασης », θεμελιωμένη τόσο φυσικό δίκαιο και τα αγγλικά συνταγματική θεωρία." [28]
[ Επεξεργασία ] Παραδείγματα του δικαιώματος της επανάστασης ως θετικού δικαίου

8. Παρά το γεγονός ότι πολλές διακηρύξεις ανεξαρτησίας αναζητούν τη νομιμότητα με την επίκληση του
δικαιώματος της επανάστασης, ήταν πολύ λιγότερα τα συντάγματα αναφέρω αυτό το δικαίωμα ή εγγυάται αυτό
το δικαίωμα στους πολίτες λόγω της αποσταθεροποιητική επίδραση, μια τέτοια εγγύηση θα ήταν πιθανόν να
παράγει. Μεταξύ των παραδειγμάτων της άρθρωσης του δικαιώματος της επανάστασης ως θετικού δικαίου
περιλαμβάνουν:
• Η szlachta , ευγενείς της Πολωνίας-λιθουανική Κοινοπολιτεία , διατήρησε επίσης το δικαίωμα της
εξέγερσης, που είναι γνωστή ως rokosz .
• Νιου Χάμσαϊρ του Συντάγματος εγγυάται στους πολίτες της το δικαίωμα για τη μεταρρύθμιση της
[29]
κυβέρνησης, στο άρθρο 10 του New Hampshire συντάγματος Διακήρυξη των Δικαιωμάτων :
Κάθε φορά που οι άκρες της κυβέρνησης είναι διεστραμμένη και δημόσιας ελευθερίας προδήλως σε
κίνδυνο, και όλα τα άλλα μέσα έννομης προστασίας είναι αναποτελεσματική, οι άνθρωποι μπορούν,
και του δικαιώματος θα πρέπει να μεταρρυθμίσει το παλιό, ή να δημιουργήσει μια νέα κυβέρνηση. Το
δόγμα της έλλειψη αντιστάσεως κατά της αυθαίρετης εξουσίας, και καταπίεση, είναι παράλογη, δουλική
και καταστρεπτική του καλού και την ευτυχία της ανθρωπότητας.
• Το Κεντάκι συντάγματος επίσης εγγυάται το δικαίωμα να τροποποιήσει, να μεταρρυθμίσουν ή να
[30]
καταργήσουν την κυβέρνησή τους στο νομοσχέδιο Κεντάκι των Δικαιωμάτων:
Όλη η δύναμη είναι έμφυτη στους ανθρώπους, και όλοι οι ελεύθερες κυβερνήσεις βασίζεται στην αρχή
τους και που έχει συσταθεί για την ειρήνη, την ασφάλεια τους, την ευτυχία και την προστασία της
ιδιοκτησίας. Για την προώθηση αυτών των στόχων, έχουν ανά πάσα στιγμή αναφαίρετο και
αναφαίρετο δικαίωμα να τροποποιήσει, να μεταρρυθμίσουν ή να καταργήσουν την κυβέρνησή τους
με τέτοιο τρόπο που θεωρούν κατάλληλο.
• Παρόμοια διατύπωση χρησιμοποιείται στη Πενσυλβάνια του συντάγματος , [31]
βάσει του άρθρου 1,
σημείο 2 της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων:
Όλη η δύναμη είναι έμφυτη στους ανθρώπους, και όλοι οι ελεύθερες κυβερνήσεις βασίζεται στην αρχή
τους και που έχει συσταθεί για την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευτυχία τους. Για την προώθηση αυτών
των σκοπών που έχουν ανά πάσα στιγμή αναφαίρετο και αναφαίρετο δικαίωμα να τροποποιήσει, να
μεταρρυθμίσουν ή να καταργήσουν την κυβέρνησή τους με τέτοιο τρόπο όπως μπορεί να πιστεύουν
σωστή.
• Άρθρο Ι, § 2 του Τενεσί συντάγματος [32]
αναφέρει:
Η κυβέρνηση που έχει συσταθεί για το κοινό όφελος, το δόγμα της μη-αντίστασης κατά της αυθαίρετης
εξουσίας και της καταπίεσης είναι παράλογη, δουλική και καταστρεπτική του καλού και την ευτυχία
της ανθρωπότητας.
• Βόρεια Καρολίνα του συντάγματος της 21 Νοεμβρίου 1789 περιέχει επίσης στη Διακήρυξη των
Δικαιωμάτων του: [ παραπομπή που απαιτείται ]
3δ. Αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να κινηθούν προς το κοινό συμφέρον, την προστασία και την ασφάλεια των
ανθρώπων? Και ότι το δόγμα της μη-αντίστασης κατά της αυθαίρετης εξουσίας και της καταπίεσης
είναι παράλογη, δουλική, και καταστροφικό για το καλό και την ευτυχία της ανθρωπότητας.
• Το Σύνταγμα του Τέξας [33]
περιλαμβάνει επίσης παρόμοια διατύπωση στο άρθρο 1, Τμήμα 2:
Όλα πολιτική εξουσία είναι έμφυτη στους ανθρώπους, και όλοι οι ελεύθερες κυβερνήσεις βασίζεται
στην αρχή τους, και να κινηθεί προς όφελός τους. Η πίστη των ανθρώπων του Τέξας στέκεται
δεσμεύτηκε για τη διατήρηση της δημοκρατικής μορφής διακυβέρνησης, και, σύμφωνα με αυτόν τον
περιορισμό μόνο, έχουν ανά πάσα στιγμή το αναφαίρετο δικαίωμα να τροποποιήσει, να
μεταρρυθμίσουν ή να καταργήσουν την κυβέρνησή τους με τέτοιο τρόπο όπως μπορεί να πιστεύουν
σκόπιμο.
• Η μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο Grundgesetz , ο θεμελιώδης νόμος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας
της Γερμανίας περιλαμβάνει τόσο περιχαρακωμένη, un-τροποποιήσιμα ρήτρες προστασίας των
ανθρωπίνων και των φυσικών δικαιωμάτων, καθώς και μια ρήτρα στο άρθρο 20, αναγνωρίζοντας το
δικαίωμα των ανθρώπων να αντισταθούν στην τυραννία , αν όλα τα άλλα μέτρα έχουν αποτύχει.

9. • Το Ελληνικό Σύνταγμα , στο άρθρο 120, ορίζει ότι «[...] δεν είναι τόσο το δικαίωμα και το καθήκον των
ανθρώπων να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί τη βίαιη κατάργηση του
Συντάγματος."
[ edit ] Ένα τέλος στο δικαίωμα της επανάστασης στο θετικό δίκαιο
Στη σύγχρονη εποχή, μεταξύ άλλων επιχειρημάτων, μπορεί να υποστηριχθεί ότι οι δημοκρατικές κυβερνήσεις
μπορούν να ανατραπούν με τη λαϊκή ψήφο , το δικαίωμα των ανθρώπων να αφαιρέσει από την κυβέρνηση έχει
γίνει ενσωματωθεί στο πολιτικό σύστημα . Ωστόσο, σε αντικατάσταση των εκπροσώπων της υπολείπεται η
αλλαγή της μορφής της κυβέρνησης με την τροποποίηση ή επανεγγραφή του συντάγματος. Η ευκολία των
λαών να εφαρμόζει δημοκρατικά τέτοιες θεμελιώδεις αλλαγές ποικίλλει ευρέως μεταξύ των εθνών και γενικά
είναι αρκετά δαπανηρή, αν όχι αδύνατο, στο πλαίσιο των υφιστάμενων νομικών πλαισίων και των μέσων
ενημέρωσης.
Σε μια μελέτη από την ιδέα της κυριαρχίας των ανθρώπων στην Αμερικανική Επανάσταση και στις αρχές του
μετα-επαναστατικής Αμερική, ιστορικός νομική χριστιανική σημειώνει ο Fritz ότι η λογική μιας επανάστασης
που θα στήσει μια κυβέρνηση του λαού, επίσης, να εξυπηρετούνται "κατοχυ [y] η ασχετοσύνη του δικαιώματος
της επανάστασης »στην μετα-επαναστατική Αμερική:
«Η συνταγματική λογική της αναγνώρισης των ανθρώπων, δεν είναι βασιλιάς, ως κυρίαρχο συνεπάγεται την
ασχετοσύνη του δικαιώματος της επανάστασης στην Αμερική. Αυτό δεν αναπτύσσουν άμεσα ή ομοιόμορφα
μετά την εγκατάσταση των αμερικανικών κυβερνήσεων. Μερικά από τα πρώτα συντάγματα κατάσταση που
περιλαμβάνονται «τροποποιήσει ή να καταργήσει« διατάξεις που αντανακλούσε το παραδοσιακό δικαίωμα της
επανάστασης .... Άλλες συντάγματα κράτος υιοθέτησε διαφορετικές εκδοχές αυτού του δικαιώματος να
«τροποποιήσει ή να καταργήσει« κυβέρνηση που δεν ακούγεται σαν το παραδοσιακό δικαίωμα της
επανάστασης. Σε αυτές τις διατάξεις, η ικανότητα των ανθρώπων να αναθεωρήσουν τα συντάγματά υπήρχε
ανεξάρτητα από τις παραδοσιακές προϋποθέσεις για το δικαίωμα της επανάστασης .... Όλο και περισσότερο,
καθώς οι Αμερικανοί δεν περιλαμβάνεται στο σύνταγμά τους, το δικαίωμα της επανάστασης ήρθε για να φανεί
ως συνταγματική αρχή που επιτρέπει τους ανθρώπους ως το κυρίαρχο για τον έλεγχο της κυβέρνησης και να
αναθεωρήσει το Σύνταγμά τους, χωρίς όριο. Με αυτόν τον τρόπο, το δικαίωμα ξέσπασε από τις παραδοσιακές
αγκυροβολίων της αντίστασης στην καταπίεση. Η τροποποιήσει ή να καταργήσει διατάξεις θα μπορούσαν
τώρα να ερμηνεύεται σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή ότι στην Αμερική, το κυρίαρχο ήταν οι άνθρωποι. " [34]
Η τρίτη παράγραφος του προοιμίου της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναφέρει
ότι δεν είναι τόσο οι άνθρωποι αναγκάζονται να εξέγερση κατά της τυραννίας, τα ανθρώπινα δικαιώματα
πρέπει να προστατεύονται από το κράτος δικαίου.
[ επεξεργασία ] Δείτε επίσης
• Κοστούμι του Πολίτη
• Συνομοσπονδία (Πολωνία)
Φιλοσοφία
πύλη
• Ίχνος χρημάτων
• Καταλαμβάνουν κίνημα
• Πολιτική διαφθορά
• Qui TAM
• Ρυθμιστική αιχμαλώτιση
[ Επεξεργασία ] Αναφορές
1. ^ Perry, Ελίζαμπεθ. [2002] (2002). Αμφισβητώντας την Εντολή του Ουρανού: κοινωνικής
διαμαρτυρίας και της κρατικής εξουσίας στην Κίνα. Sharpe. ISBN 0-7656-0444-2
2. ^ Ελευθερία και Δικαιοσύνη στη Μέση Ανατολή

10. 3. ^ Ralph V. Turner. Magna Carta. Pearson Education. (2003). ISBN 0-582-43826-8 σ.1
4. ^ Ο Dave Kopel: Η καλβινιστική σύνδεσης, το περιοδικό Ελευθερία, Οκτώβριος 2008, σελ.
27 - 31
5. ^ Δείτε χριστιανική Γ. Φριτς, Αμερικανός Αρχοντες: Οι άνθρωποι και συνταγματική παράδοση
της Αμερικής πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο (Cambridge Univ Press, 2008.), 14 (να σημειωθεί ότι
σύμφωνα με το αγγλικό συνταγματικό δίκαιο, το δικαίωμα της επανάστασης », ανήκε στην κοινότητα
ως σύνολο, ως . ένα από τα μέρη στην αρχική συνταγματική σύμβαση ") Δείτε επίσης John Reid
Φιλίππου, Συνταγματική Ιστορία της Αμερικανικής Επανάστασης (4 τόμοι,. Πανεπιστήμιο του
Ουισκόνσιν Τύπου , 1986-1993), Ι: 111 (αναγνώριση του συλλογικού δικαιώματος του λαού "για να
διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους με τη βία, ακόμη και εξέγερση κατά της κατεστημένης εξουσίας»),
ΙΙΙ: 427n31 (παραθέτοντας υποκόμης Bolingbroke ότι το "συλλογικό όργανο του Λαού» είχε το
δικαίωμα να «σπάσει το παζάρι μεταξύ του Βασιλιά και του Έθνους").
6. ^ Pauline Maier, από την αντίσταση στην επανάσταση: Colonial Ριζοσπάστες και η ανάπτυξη
της αμερικανικής αντιπολίτευσης στη Βρετανία, 1765-1776 (Alfred A. Knopf, 1972), 33.
7. ^ Maier, από την αντίσταση στην Επανάσταση, 35-36.
8. ^
9. ^
10. ^ Αλέξανδρος Χάμιλτον, ο γεωργός αντικρούονται, [Φεβρουάριος 23], 1775, Τα έγγραφα του
Αλεξάνδρου Χάμιλτον, Ι: 136
11. ^ Δείτε χριστιανική Γ. Fritz, <a class = "εξωτερική κείμενο" rel = "nofollow"> Αμερικανικής
Αρχοντες: Οι άνθρωποι και συνταγματική παράδοση της Αμερικής πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο (Στο
κεφάλαιο 2, με τίτλο «Επαναστατική Συνταγματισμός», ο καθηγητής Fritz σημειώνει ότι μετά την
επανάσταση, «[θ] ncreasingly, οι Αμερικανοί θα περιλαμβάνεται στο σύνταγμά τους, το δικαίωμα της
επανάστασης ήρθε για να φανεί ως συνταγματική αρχή που επιτρέπει τους ανθρώπους ως το κυρίαρχο
για τον έλεγχο της κυβέρνησης και να αναθεωρήσει το Σύνταγμά τους, χωρίς όριο. ") (Cambridge
University Press, 2008) σ. 25 [ ISBN 978-0-521-88188-3 </ a>
12. ^ Μασαχουσέτη 1780 Συντάγματος, Bill of Rights, Τέχνης. 7.
13. ^ Κονέκτικατ 1818 Συντάγματος, Bill of Rights, Sec. 2.
14. ^ Ο Christian G. Φριτς, Αμερικανός Αρχοντες: Οι άνθρωποι και συνταγματική παράδοση της
Αμερικής πριν από τον Εμφύλιο Πόλεμο (Cambridge Univ Press, 2008.), 24.
15. ^ Δείτε Μέριλαντ 1776 Συντάγματος, Bill of Rights, Sec. 4? Νιού Χάμσαιρ 1784
Συντάγματος, Bill of Rights, Τέχνης. 10.
16. ^ Βιρτζίνια 1776 Συντάγματος, Bill of Rights, Sec. 3? Πενσυλβάνια 1776 Συντάγματος, Bill
of Rights, Sec. 5.
17. ^ William Blackstone, σχόλια σχετικά με τους νόμους της Αγγλίας (... 4 τόμοι, Οξφόρδης,
1765-1769, εκδ. Facsimile, repr, 1979), Ι: 238.
18. ^ John Reid Φίλιππος, «Η άσχετον της Διακήρυξης», στην Hendrik Hartog, ed., ο νόμος στην
Αμερικανική Επανάσταση και η Επανάσταση του Νόμου (1981), 72.
19. ^ New Jersey 1776 Σύνταγμα, στο προοίμιο Francis Newton Thorpe, ed., ο Τ ομοσπονδιακό
κράτος και συντάγματα αποικιακούς χάρτες, και άλλα οργανικά Νόμων του ... Ηνωμένες Πολιτείες της
Αμερικής, V: 2594 (να σημειωθεί ότι ο βασιλιάς παραβίασε το συμβόλαιό του με τους ανθρώπους).
20. ^ John Phillip Reid, Συνταγματική Ιστορία της Αμερικανικής Επανάστασης (4 τόμοι,
1986-1993.), ΙΙΙ: 140.
21. ^ Αλέξανδρος Χάμιλτον, "Ο Αγρότης αντικρούονται," [Φεβρουάριος 23], 1775, Τα έγγραφα
του Αλεξάνδρου Χάμιλτον, Ι: 88.

11. 22. ^ Δείτε Reid, Συνταγματική Ιστορία, Ι: 111 (αναγνώριση του συλλογικού δικαιώματος του
λαού "για να διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους με τη βία, ακόμη και εξέγερση κατά της κατεστημένης
εξουσίας»), ΙΙΙ: 427n31 (παραθέτοντας υποκόμης Bolingbroke ότι το «συλλογικό όργανο του Λαού"
είχε το δικαίωμα να «σπάσει το παζάρι μεταξύ του Βασιλιά και του Έθνους")? Παύλου Maier, από την
αντίσταση στην επανάσταση: Colonial Ριζοσπάστες και η ανάπτυξη της αμερικανικής αντιπολίτευσης στη
Βρετανία, 1765-1776, 33-34 («οι ιδιώτες ήταν απαγορευμένη να βίας εναντίον των κυβερνώντων τους,
είτε για κακοβουλία ή λόγω της ιδιωτικής τραυματισμούς, ακόμη και αν δεν αποζημιώνονται για τα
παράπονά τους είχαν προσφέρει η τακτική αποτελείται κυβέρνηση ").
23. ^ Κάποιοι σχολιαστές ενέκρινε το δικαίωμα της αντίστασης, εάν το Κοινοβούλιο «σε κίνδυνο
το σύνταγμα,« αλλά οι περισσότεροι προσδιόρισε την ανάγκη για την καταπίεση και την τυραννία του
πριν από την άσκηση. Δείτε Reid, Συνταγματική Ιστορία, ΙΙΙ: 121, 427n31? Maier, Αντίσταση, 33-35.
24. ^ Blackstone, Σχόλια, Ι: 243 και 238.
25. ^ Reid, Συνταγματική Ιστορία, Ι: 112
26. ^ Reid, "άσχετον της Διακήρυξης," 84.
27. ^ Fritz, Αμερικανός Αρχοντες, 14.
28. ^ Fritz, Αμερικανός Αρχοντες, 13.
29. ^ Σύνταγμα του κράτους του New Hampshire
30. ^ Σύνταγμα της Κοινοπολιτείας του Κεντάκυ
31. ^ Σύνταγμα της Κοινοπολιτείας της Πενσυλβανίας
32. ^ Σύνταγμα του κράτους του Τενεσί
33. ^ Το Τέξας Σύνταγμα
34. ^ Fritz, Αμερικανός Αρχοντες, 24-25.
[ Επεξεργασία ] Εξωτερικές συνδέσεις
• Locke και της κοινωνικής τάξης
• Η Ιδρυτές Σύνταγμα, Vol. 1 Κεφάλαιο 3, Δικαίωμα της Επανάστασης
• Βόρεια Καρολίνα Σύνταγμα του 1789

12. ΚΌΨΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΛΛΗΘΕΊ ΑΠΌ: http://en.wikipedia.org/wiki/Political_corruption
Σύμφωνα με τους ομοσπονδιακούς νόμους, η πληροφορία αυτή παρέχεται για εκπαιδευτικούς και
ενημερωτικούς σκοπούς - δηλ. του Δημοσίου Συμφέροντος
Πολιτική διαφθορά
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση , αναζήτηση
Παγκόσμιος χάρτης του 2010 Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς με τη Διεθνή Διαφάνεια , η οποία μετρά "το
βαθμό στον οποίο η διαφθορά θεωρείται ότι υπάρχει μεταξύ των δημοσίων υπαλλήλων και των πολιτικών».
Υψηλή αριθμούς (μπλε) δείχνουν λιγότερη αίσθηση της διαφθοράς, ενώ χαμηλότερα νούμερα (κόκκινο)
δείχνουν μία μεγαλύτερη αίσθηση της διαφθοράς.
Πολιτική διαφθορά είναι η χρήση της εξουσίας από κυβερνητικούς αξιωματούχους για την επίτευξη
παράνομου ιδιωτικού οφέλους. Κατάχρηση της κυβέρνησης δύναμη για άλλους σκοπούς, όπως η καταστολή
των πολιτικών αντιπάλων και γενικά βιαιότητα της αστυνομίας , δεν θεωρείται πολιτική διαφθορά. Ούτε οι
παράνομες πράξεις από ιδιώτες ή εταιρείες που δεν εμπλέκονται άμεσα με την κυβέρνηση. Μια παράνομη
πράξη από officeholder αποτελεί πολιτική διαφθορά μόνο εάν η πράξη συνδέεται άμεσα με τα επίσημα
καθήκοντά τους, γίνεται σύμφωνα με το χρώμα του νόμου ή αφορά σε εμπορική επιρροή .
Μορφές της διαφθοράς ποικίλλουν, αλλά περιλαμβάνουν δωροδοκία , εκβίαση , ευνοιοκρατία , νεποτισμός ,
πατρωνία , μοσχεύματος , και υπεξαίρεση . Η διαφθορά μπορεί να διευκολύνει την εγκληματική επιχείρηση ,
όπως η διακίνηση ναρκωτικών , ξέπλυμα χρήματος και η εμπορία ανθρώπων , αν και δεν περιορίζεται σε αυτές
τις δραστηριότητες.
Οι δραστηριότητες που συνιστούν παράνομη διαφθορά διαφέρουν ανάλογα με τη χώρα ή δικαιοδοσία. Για
παράδειγμα, ορισμένες πολιτικές πρακτικές χρηματοδότησης που είναι νόμιμο σε ένα μέρος μπορεί να είναι
παράνομο σε ένα άλλο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κυβερνητικοί αξιωματούχοι έχουν ευρείς ή αόριστα
καθορισμένους δυνάμεις, οι οποίες καθιστούν δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ νόμιμων και παράνομων
ενεργειών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, της δωροδοκίας και μόνο εκτιμάται ότι περιλαμβάνει πάνω από 1
τρισεκατομμύρια δολαρίων ετησίως. Η κατάσταση ανεξέλεγκτη πολιτική διαφθορά είναι γνωστή ως
[1]
kleptocracy , κυριολεκτικά σημαίνει «κανόνα από τους κλέφτες".
Περιεχόμενα
[ απόκρυψη ]
• 1 Αποτελέσματα

13. o 1,1 Επιδράσεις στην πολιτική, τη διοίκηση και τους θεσμούς
o 1,2 Οικονομικές επιπτώσεις
o 1,3 περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις
o 1,4 Επιπτώσεις για την ανθρωπιστική βοήθεια
o 1,5 Άλλοι τομείς: υγεία, τη δημόσια ασφάλεια, την εκπαίδευση, συνδικάτα, κλπ.
• 2 Τύποι
o 2,1 Δωροδοκία
o Η διαπραγμάτευση των 2,2 επιρροή
o 2,3 αιγίδα
o 2,4 και η αναξιοκρατία
o 2,5 εκλογική απάτη
o 2,6 Κατάχρηση
o 2,7 παράνομες προμήθειες
o 2,8 ανίερη συμμαχία
o 2,9 Η συμμετοχή στο οργανωμένο έγκλημα
• 3 ευνοϊκές συνθήκες για τη διαφθορά
o 3,1 Μέγεθος του δημόσιου τομέα
• 4 Κυβερνητικές διαφθορά
• 5 Δικαστικού διαφθορά
• 6 Καταπολέμηση της διαφθοράς
• 7 πληροφοριοδότες
• 8 συνεισφορές εκστρατείας
• 9 μέτρησης της διαφθοράς
• 10 φορείς που ασχολούνται με την πολιτική διαφθορά
• 11 Στο μυθιστόρημα
• 12 Βλέπε επίσης
• 13 Αναφορές
• 14 Περαιτέρω ανάγνωση
• 15 Εξωτερικές συνδέσεις
[ επεξεργασία ] Επιδράσεις
[ edit ] Επιδράσεις στην πολιτική, τη διοίκηση και τους θεσμούς

14. Λεπτομέρεια από το διεφθαρμένο Νομοθεσία (1896) από Ελιου Vedder . Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου Κτίριο
Thomas Jefferson , Washington, DC
Η διαφθορά αποτελεί σοβαρή πρόκληση για την ανάπτυξη. Στον πολιτικό χώρο, υπονομεύει τη δημοκρατία και
τη χρηστή διακυβέρνηση από την περιφρόνηση ή ακόμα και ανατροπή των επίσημων διαδικασιών. Η διαφθορά
στις εκλογές και στα νομοθετικά σώματα υποβαθμίζει την απόδοση ευθυνών και διαστρεβλώνει εκπροσώπηση
στη χάραξη πολιτικής? Διαφθορά στο δικαστικό σώμα θέτει σε κίνδυνο την κράτους δικαίου ? και της
διαφθοράς στην δημόσια διοίκηση ως αποτέλεσμα την αναποτελεσματική παροχή υπηρεσιών. Παραβιάζει τη
βασική αρχή του ρεπουμπλικανισμού σχετικά με την κεντρικότητα της πολιτικής αρετής. Γενικότερα, η
διαφθορά διαβρώνει τη θεσμική ικανότητα της κυβέρνησης όσον αφορά τις διαδικασίες που λαμβάνονται
υπόψη, οι πόροι συλλέγεται, και οι δημόσιες υπηρεσίες αγοράζονται και πωλούνται. Παράλληλα, η διαφθορά
υπονομεύει τη νομιμότητα της κυβέρνησης και τις δημοκρατικές αξίες, όπως η εμπιστοσύνη και η ανοχή.
[ επεξεργασία ] Οικονομικές επιπτώσεις
Δείτε επίσης: Εταιρική έγκλημα
Στον ιδιωτικό τομέα , η διαφθορά αυξάνει το κόστος της επιχείρησης μέσω της τιμής των παράνομων
πληρωμών τους, το κόστος διαχείρισης των διαπραγματεύσεων με αξιωματούχους, και ο κίνδυνος παραβιάσει
τις συμφωνίες ή ανίχνευσης. Αν και κάποια αξίωση διαφθορά μειώνει το κόστος από τη μείωση της
γραφειοκρατίας , η διαθεσιμότητα των δωροδοκιών μπορούν επίσης να προκαλέσουν στους υπαλλήλους να
επινοήσει νέους κανόνες και τις καθυστερήσεις. Ανοιχτά αφαίρεση δαπανηρές και χρονοβόρες ρυθμίσεις είναι
καλύτερα από ό, τι μυστικά που τους επιτρέπει να παρακαμφθεί με τη χρήση δωροδοκίες. Όταν η διαφθορά
διογκώνει το κόστος των επιχειρήσεων, νοθεύει επίσης στον αγωνιστικό χώρο, θωράκιση των επιχειρήσεων με
τις συνδέσεις από τον ανταγωνισμό και, συνεπώς, τη διατήρηση αναποτελεσματικών επιχειρήσεων. [2]
Η διαφθορά παράγει επίσης οικονομικές στρεβλώσεις στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατόπισης των
δημοσίων επενδύσεων σε έργα υποδομής, όπου δωροδοκίες και μίζες είναι πιο άφθονοι. Ο υπάλληλος μπορεί
να αυξήσει την τεχνική πολυπλοκότητα των έργων δημόσιου τομέα να αποκρύψουν ή να ανοίξει το δρόμο για
τέτοιες συναλλαγές, αυξάνοντας έτσι περαιτέρω στρέβλωση των επενδύσεων. Η διαφθορά μειώνει επίσης τη
[3]
συμμόρφωση με την κατασκευή, περιβαλλοντικές ή άλλες κανονιστικές διατάξεις, μειώνει την ποιότητα των
δημόσιων υπηρεσιών και υποδομών, και ενισχύει τις δημοσιονομικές πιέσεις στην κυβέρνηση.
Οι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι ένας από τους παράγοντες πίσω από τη διαφορετική οικονομική ανάπτυξη
στην Αφρική και την Ασία είναι ότι στην Αφρική, η διαφθορά έχει λάβει κυρίως τη μορφή της εξόρυξης
ενοίκιο με το αντίστοιχο οικονομικό κεφάλαιο μετακινείται στο εξωτερικό αντί να επενδύονται στο σπίτι (εξ ου
και η στερεότυπη, αλλά συχνά ακριβής , η εικόνα της Αφρικής δικτάτορες έχουν ελβετικούς τραπεζικούς
λογαριασμούς ). Στη Νιγηρία , για παράδειγμα, πάνω από 400 δισεκατομμύρια δολάρια είχε κλαπεί από το
ταμείο από τους ηγέτες της Νιγηρίας μεταξύ 1960 και 1999. Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης Amherst
[4]
Amherst ερευνητές υπολόγισαν ότι από το 1970 έως το 1996, πρωτεύουσα της πτήσης από τις 30 νοτίως της
Σαχάρας χώρες ανήλθαν σε $ 187bn, που υπερβαίνει τα εξωτερικά χρέη αυτών των εθνών ». (Τα[5]
αποτελέσματα, που εκφράζονται με καθυστερημένη ανάπτυξη ή να καταργηθεί, έχουν διαμορφωθεί σε θεωρία
από τον οικονομολόγο Mancur Όλσον .) Στην περίπτωση της Αφρικής, ένας από τους παράγοντες για την
συμπεριφορά αυτή ήταν η πολιτική αστάθεια, και το γεγονός ότι οι νέες κυβερνήσεις συχνά κατάσχονται
διεφθαρμένα-λαμβάνονται περιουσιακά στοιχεία προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτό ενθάρρυνε τους

15. υπαλλήλους να κρύψει τον πλούτο τους στο εξωτερικό, μακριά από κάθε μελλοντική απαλλοτρίωση . Σε
αντίθεση, της Ασίας, όπως η διοίκηση του Σουχάρτο της Νέας Τάξης πήρε συχνά μια περικοπή στις
επιχειρηματικές συναλλαγές ή προβλεπόμενες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη, μέσω επενδύσεων σε υποδομές,
του νόμου και της τάξης, κλπ.
[ επεξεργασία ] Περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις
Η διαφθορά διευκολύνει την περιβαλλοντική καταστροφή. Οι διεφθαρμένες χώρες μπορεί να έχουν επίσημα
νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν μπορεί να επιβληθεί αν τα όργανα μπορούν εύκολα να
δωροδοκηθούν. Το ίδιο ισχύει και για την κοινωνική προστασία των εργαζομένων δικαιώματα, συνδικαλισμό
της πρόληψης και της παιδικής εργασίας . Παραβίαση των δικαιωμάτων αυτών νόμων επιτρέπει διεφθαρμένες
χώρες να αποκτήσουν παράνομη οικονομικό πλεονέκτημα στη διεθνή αγορά.
Το βραβείο Νόμπελ οικονομολόγος βραβευμένος με Amartya Sen έχει παρατηρηθεί ότι «δεν υπάρχει τέτοιο
πράγμα όπως μια απολιτική επισιτιστικό πρόβλημα." Ενώ η ξηρασία και άλλα φυσικά γεγονότα μπορεί να
προκαλέσει πείνα συνθήκες, είναι η κυβερνητική δράση ή αδράνεια που καθορίζει τη σοβαρότητα του, και
συχνά ακόμα και εάν ή όχι ένας λιμός θα συμβεί. Οι κυβερνήσεις με ισχυρή τάση προς kleptocracy μπορεί να
υπονομεύσει την ασφάλεια των τροφίμων , ακόμη και όταν είναι καλή συγκομιδή. Οι υπάλληλοι συχνά
κλέβουν κρατική περιουσία. Στο Μπιχάρ , Ινδία , πάνω από το 80% της επιδότησης στα τρόφιμα στις φτωχές
κλαπεί από διεφθαρμένους αξιωματούχους. Αντίστοιχα, η επισιτιστική βοήθεια είναι συχνά υπό την απειλή
[6]
όπλου έκλεψαν από τις κυβερνήσεις, εγκληματίες, και οι πολέμαρχοι όσο και πωλούνται με σκοπό το κέρδος. Ο
20ος αιώνας θα είναι γεμάτος από τα πολλά παραδείγματα από τις κυβερνήσεις υπονομεύουν την ασφάλεια των
τροφίμων των δικών τους λαών. - Ορισμένες φορές ηθελημένα [7]
[ edit ] Επιπτώσεις για την ανθρωπιστική βοήθεια
Η κλίμακα της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τις φτωχές και ασταθείς περιοχές του κόσμου αυξάνεται, αλλά
είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι στη διαφθορά, με την επισιτιστική βοήθεια, την κατασκευή και άλλων μεγάλης αξίας
βοήθεια διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Η επισιτιστική βοήθεια μπορεί να είναι άμεσα και φυσικά
[8]
εκτρέπονται από την προβλεπόμενη προορισμό του, είτε έμμεσα, μέσω της χειραγώγησης των εκτιμήσεων, με
στόχο, την εγγραφή και οι διανομές μπορούν να ευνοούν ορισμένες ομάδες ή άτομα. Αλλού, στον τομέα των
[8]
κατασκευών και της στέγης, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για την εκτροπή και το κέρδος μέσω της κατώτερης
κατασκευής, για μίζες συμβάσεις και ευνοιοκρατία στην παροχή πολύτιμου υλικού καταφύγιο. Έτσι, ενώ οι
[8]
ανθρωπιστικές οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας είναι συνήθως ανησυχούν για την βοήθεια που
εκτρέπονται από πάρα πολλούς, συμπεριλαμβανομένων, τους ίδιους τους δικαιούχους είναι πιο οικείο για τον
αποκλεισμό. την πρόσβαση στις ενισχύσεις μπορεί να περιοριστεί σε εκείνοι με τις συνδέσεις, σε αυτούς που
[8],
δωροδοκούν ή αναγκάζονται να δώσουν σεξουαλικές χάρες. Παράλληλα, όσοι μπορούν να το πράξουν
[8]
μπορούν να χειριστούν τις στατιστικές για να φουσκώνουν τους δικαιούχους και τον αριθμό σιφόνι της
πρόσθετης βοήθειας. [8]
[ επεξεργασία ] Άλλοι τομείς: υγεία, τη δημόσια ασφάλεια, την εκπαίδευση, συνδικάτα, κλπ.
Δείτε επίσης: Η διαφθορά της αστυνομίας
Η διαφθορά δεν είναι ειδικά για φτωχές, αναπτυσσόμενες ή υπό μετάβαση χώρες Στις δυτικές χώρες, υπάρχουν
περιπτώσεις δωροδοκίας και άλλες μορφές διαφθοράς σε όλους τους πιθανούς τομείς:. Κάτω από το τραπέζι οι
πληρωμές στους χειρουργούς φημισμένα από τους ασθενείς που προσπαθούν να είναι στην κορυφή της
καταλόγου των μελλοντικών χειρουργικών επεμβάσεων, δωροδοκίες που καταβάλλονται από προμηθευτές
[9]
για την αυτοκινητοβιομηχανία, προκειμένου να πωλούν χαμηλής ποιότητας συνδέσεις που χρησιμοποιούνται
για παράδειγμα σε εξοπλισμό ασφαλείας όπως οι αερόσακοι, δωροδοκίες που καταβάλλονται από προμηθευτές
για τους κατασκευαστές των απινιδωτών (για την πώληση χαμηλής ποιότητας πυκνωτές) , οι εισφορές που
καταβάλλονται από εύπορους γονείς στο "κοινωνικό ταμείο και τον πολιτισμό" του κύρους πανεπιστήμιο σε
αντάλλαγμα να δεχτεί τα παιδιά τους, δωροδοκίες που καταβάλλονται για την απόκτηση διπλωμάτων,
οικονομικά και άλλα πλεονεκτήματα που παρέχονται σε συνδικαλιστές από τα μέλη του εκτελεστικού
συμβουλίου του κατασκευαστή αυτοκινήτων σε αντάλλαγμα για τον εργοδότη φιλικό θέσεις και ψήφους, κλπ.
Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα. Αυτές οι διάφορες εκφάνσεις της διαφθοράς μπορεί να παρουσιάσει τελικά

16. ένα κίνδυνος για τη δημόσια υγεία? Μπορούν να δυσφημίσουν ιδιάζουσες και ουσιώδεις ιδρύματα ή τις
κοινωνικές σχέσεις.
Η διαφθορά μπορεί επίσης να επηρεάσει τις διάφορες συνιστώσες των αθλητικών δραστηριοτήτων (διαιτητές,
παίκτες, ιατρικό και εργαστηριακό προσωπικό που συμμετέχει σε αντι-ντόπινγκ έλεγχοι, τα μέλη των εθνικών
αθλητικών ομοσπονδιών και διεθνείς επιτροπές αποφασίζουν για την κατανομή των συμβάσεων και των
θέσεων του ανταγωνισμού).
Περιπτώσεις υπάρχουν κατά (μέλη της) διαφόρων τύπων μη-κερδοσκοπικών και μη κυβερνητικών
οργανώσεων, καθώς και τις θρησκευτικές οργανώσεις.
Τελικά, η διάκριση μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, η διαφθορά εμφανίζεται μερικές φορές μάλλον
τεχνητό και των εθνικών υπηρεσιών καταπολέμησης της διαφθοράς πρωτοβουλίες μπορεί να χρειαστεί να
αποφευχθεί η νομική και άλλα κενά στην κάλυψη των μέσων.
[ Επεξεργασία ] Τύποι
[ επεξεργασία ] Δωροδοκία
Κύριο άρθρο: Δωροδοκία
Η δωροδοκία είναι μια πληρωμή που προσωπικά με έναν κυβερνητικό αξιωματούχο, σε αντάλλαγμα για τη
χρήση του η άσκηση δημόσιας εξουσίας. Δωροδοκία απαιτεί δύο συμμετέχοντες: το ένα για να δώσει τη
δωροδοκία, και ένα για να το πάρετε. Είτε μπορεί να κινήσει τη διεφθαρμένη προσφορά? Για παράδειγμα, ένας
τελωνειακός υπάλληλος μπορεί να ζητήσει να αφήσει δωροδοκίες μέσω επιτρέπεται (ή απαγορεύεται) τα
εμπορεύματα, ή ένας λαθρέμπορος να δωροδοκούν να αποκτήσουν πέρασμα. Σε ορισμένες χώρες η κουλτούρα
της διαφθοράς επεκτείνεται σε κάθε πτυχή της δημόσιας ζωής, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη για τα άτομα
να παραμείνουν στην επιχείρηση χωρίς να καταφεύγει σε δωροδοκίες. Οι δωροδοκίες μπορεί να ζητήσει,
προκειμένου για υπάλληλο να κάνει κάτι που έχει ήδη καταβληθεί να κάνει. Μπορούν επίσης να απαιτηθεί,
προκειμένου να παρακάμψουν τους νόμους και κανονισμούς. Εκτός από τη χρήση δωροδοκίας για
ιδιωτική οικονομικό κέρδος, που χρησιμοποιούνται επίσης για τη σκόπιμη και κακόβουλη πρόθεση να
βλάψει το άλλο (δηλαδή, δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο). Σε ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες, μέχρι το
ήμισυ του πληθυσμού έχει πληρώσει δωροδοκίες κατά τη διάρκεια των τελευταίων 12 μηνών. [10]
Τα τελευταία χρόνια, έχουν γίνει προσπάθειες από τη διεθνή κοινότητα να ενθαρρύνει τις χώρες να
διαχωριστεί και ενοχοποίηση ως ξεχωριστά αδικήματα, ενεργητική και παθητική δωροδοκία. Ενεργός
δωροδοκία μπορεί να οριστεί, για παράδειγμα, ως πολλά υποσχόμενη, προσφορά ή παροχή από οποιοδήποτε
πρόσωπο, άμεσα ή έμμεσα, από οποιοδήποτε αδικαιολόγητο πλεονέκτημα [σε οποιαδήποτε δημόσια επίσημη],
για τον εαυτό του ή για οποιονδήποτε άλλο, για αυτόν ή αυτήν να ενεργήσει ή να μην τελέσει κατά την άσκηση
των καθηκόντων του. (Άρθρο 2 του Ποινικού Δικαίου για τη Διαφθορά (ETS 173) του Συμβουλίου της
Ευρώπης ). Παθητική δωροδοκία μπορεί να οριστεί ως η αίτηση ή λήψη [από οποιονδήποτε δημόσιο
υπάλληλο], άμεσα ή έμμεσα, από οποιοδήποτε αδικαιολόγητο πλεονέκτημα, για τον εαυτό του ή για
οποιονδήποτε άλλον, ή την αποδοχή μιας προσφοράς ή υπόσχεσης τέτοιου πλεονεκτήματος, για να ενεργήσει ή
απέχουν από το να ενεργεί κατά την άσκηση του άσκηση των καθηκόντων του (άρθρο 3 της Σύμβασης
Ποινικού Δικαίου για τη Διαφθορά (ETS 173) ). Ο λόγος για αυτόν τον διαχωρισμό είναι να κάνει τα πρώτα
της βήματα (που προσφέρει, υπόσχεται, ζητώντας ένα πλεονέκτημα) ενός διεφθαρμένου αντιμετωπίσει ήδη
αδίκημα και, ως εκ τούτου, να δώσει ένα σαφές μήνυμα (από ποινική άποψη της πολιτικής), ότι η δωροδοκία
δεν είναι αποδεκτή. Επιπλέον, μια τέτοια αποσύνδεση κάνει την ποινική δίωξη των αδικημάτων δωροδοκίας
ευκολότερη δεδομένου ότι μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να αποδειχθεί ότι τα δύο μέρη (η δωροδοκία-δότης
και ο λήπτης δωροδοκία-) έχουν επισήμως συμφωνηθεί ένα διεφθαρμένο συμφωνία. Επιπλέον, συχνά δεν
υπάρχει τέτοια επίσημη συμφωνία αλλά μόνο μία αμοιβαία κατανόηση, για παράδειγμα όταν είναι κοινή γνώση
σε ένα δήμο που να λάβει οικοδομική άδεια κάποιος πρέπει να πληρώσει ένα "τέλος" στην λήψη αποφάσεων
για να τύχουν ευνοϊκής απόφασης. Ένας ορισμός εργασίας της διαφθοράς παρέχεται επίσης ως εξής στο άρθρο
3 στ o τη σύμβαση αστικού δικαίου για τη διαφθορά (ETS 174) : Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης,
«διαφθορά» σημαίνει την απαίτηση, προσφορά, παροχή ή αποδοχή, άμεσα ή έμμεσα, δωροδοκία ή
οποιοδήποτε άλλο πλεονέκτημα ή αδικαιολόγητη τους προοπτική, που στρεβλώνει την ομαλή εκτέλεση

17. οποιουδήποτε καθήκοντος ή συμπεριφοράς που απαιτείται από τον αποδέκτη της δωροδοκίας, το
αδικαιολόγητο πλεονέκτημα ή την προοπτική της.
[ επεξεργασία ] Η διαπραγμάτευση επιρροή
Η διαπραγμάτευση επιρροή, ή την επιρροή που πλασάρουν σε ορισμένες χώρες, αναφέρεται στην κατάσταση
όπου ένα άτομο είναι η πώληση του / της επιρροή πάνω στη διαδικασία λήψης αποφάσεων που αφορούν ένα
τρίτο (πρόσωπο ή φορέα). Η διαφορά με τη δωροδοκία είναι ότι πρόκειται για μια τριμερή σχέση. Από νομική
άποψη, ο ρόλος του τρίτου μέρους (που είναι ο στόχος της επιρροής) δεν έχει σημασία αν αυτός / αυτή μπορεί
να είναι ένα εξάρτημα σε ορισμένες περιπτώσεις. Μπορεί να είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ αυτής της
μορφής διαφθοράς και ορισμένες μορφές του ακραίου και ατελώς ρυθμιζόμενες λόμπι , όπου, για παράδειγμα,
του νόμου ή των φορέων λήψης αποφάσεων μπορούν ελεύθερα να «πουλήσουν» την ψήφο τους, η ισχύς λήψης
αποφάσεων ή επιρροή σε αυτές τις ομάδες συμφερόντων που προσφέρουν τα υψηλότερα αποζημίωση, ακόμη
και όταν, για παράδειγμα, η τελευταία πράξη για λογαριασμό των ισχυρών πελατών όπως είναι οι βιομηχανικές
ομάδες που θέλουν να αποφύγουν το πέρασμα των ειδικών περιβαλλοντικών, κοινωνικών, ή άλλους
κανονισμούς θεωρούνται υπερβολικά αυστηρές, κλπ. Σε περίπτωση άσκησης πιέσεων είναι (επαρκώς)
ρυθμίζεται, γίνεται δυνατόν να προβλεφθεί ένα διακριτικό κριτήρια και να θεωρούν ότι η διαπραγμάτευση
επιρροής περιλαμβάνει τη χρήση του "ανάρμοστη επιρροή", όπως στο άρθρο 12 της Σύμβασης Ποινικού
Δικαίου για τη Διαφθορά (ETS 173) του Συμβουλίου της Ευρώπης .
[ επεξεργασία ] αιγίδα
Κύριο άρθρο: Πελατειακό
Υποστηρικτής αναφέρεται ευνοούν υποστηρικτές, όπως για παράδειγμα με την απασχόληση κυβέρνηση. Αυτό
μπορεί να είναι νόμιμη, όπως όταν μια νεοεκλεγείσα κυβέρνηση αλλάζει τα κορυφαία στελέχη της διοίκησης
προκειμένου να εφαρμόσει αποτελεσματικά την πολιτική της. Μπορεί να θεωρηθεί ως η διαφθορά, αν αυτό
σημαίνει ότι είναι αναρμόδια πρόσωπα, ως πληρωμή για την υποστήριξη του καθεστώτος, πριν επιλεγεί πιο
ικανούς. Σε nondemocracies πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι συχνά επιλέγονται για την πίστη και όχι η
ικανότητα. Μπορούν να επιλεγούν σχεδόν αποκλειστικά από μια συγκεκριμένη ομάδα (για παράδειγμα,
σουνίτες Άραβες στο Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ, η νομενκλατούρα στη Σοβιετική Ένωση , ή η Junkers στην
αυτοκρατορική Γερμανία ) που υποστηρίζουν το καθεστώς σε αντάλλαγμα για τις εν λόγω χάρες. Ένα
παρόμοιο πρόβλημα μπορεί επίσης να δει στην Ανατολική Ευρώπη, για παράδειγμα στη Ρουμανία, όπου η
κυβέρνηση κατηγορείται συχνά για την προστασία (όταν μια νέα κυβέρνηση έρχεται στην εξουσία αλλάζει
γρήγορα τους περισσότερους από τους υπαλλήλους στο δημόσιο τομέα).
[ edit ] και η αναξιοκρατία
Κύρια άρθρα: Νεποτισμός και αναξιοκρατία
Εύνοια συγγενείς ( νεποτισμός ) ή προσωπικούς φίλους ( ευνοιοκρατία ) ενός υπαλλήλου είναι μια μορφή του
παράνομου ιδιωτικού κέρδους. Αυτό μπορεί να συνδυαστεί με τη δωροδοκία , για παράδειγμα, απαιτεί ότι μια
επιχείρηση πρέπει να απασχολεί έναν συγγενή ενός υπαλλήλου τον έλεγχο των κανονισμών που επηρεάζουν
την επιχείρηση. Το πιο ακραίο παράδειγμα είναι όταν ολόκληρη η κατάσταση είναι κληρονομική, όπως η
Βόρεια Κορέα ή η Συρία . Μια ηπιότερη μορφή της ευνοιοκρατίας είναι ένα " καλό ol 'αγόρι δίκτυο ", στο
οποίο οι διορισθέντες σε επίσημες θέσεις επιλέγονται μόνο από ένα κλειστό και αποκλειστική κοινωνικό δίκτυο
- όπως οι απόφοιτοι των πανεπιστημίων ειδικότερα - αντί του διορισμού του πιο ικανό υποψήφιο.
Προσπαθώντας να βλάψουν τους εχθρούς γίνεται η διαφθορά, όταν οι επίσημες εξουσίες που παράνομα
χρησιμοποιείται ως μέσο για το σκοπό αυτό. Για παράδειγμα, οι χαλκευμένες κατηγορίες συχνά ανατραφεί σε
βάρος δημοσιογράφων και συγγραφέων, που φέρει επάνω πολιτικά ευαίσθητα θέματα, όπως η αποδοχή του
πολιτικού της δωροδοκίας.
[ Επεξεργασία ] Εκλογική απάτη
Κύριο άρθρο: Εκλογική απάτη
Εκλογικά απάτης είναι παράνομη παρεμβολή με τη διαδικασία της εκλογής . Πράξεις απάτης επηρεάζουν
ψήφος μετράει να επιφέρει το εκλογικό αποτέλεσμα, είτε αυξάνοντας το μερίδιο ψήφου του ευνοούμενου
υποψηφίου, πιέζοντας το μερίδιο ψηφοφορία των αντίπαλων υποψηφίων, ή και τα δύο. Επίσης κάλεσε την