6. -- у назоўніках, дзе су-
вылучаецца толькі
гістарычна, і ў вытворных
Сусед, сувой, сувязь, сутаргі, сумёт,
сустаў
-- у новых утварэннях, калі
ёсць слова без су-, і ў
вытворных
7. -- у назоўніках, дзе су-
вылучаецца толькі
гістарычна, і ў вытворных
Сусед, сувой, сувязь, сутаргі, сумёт,
сустаў
-- у новых утварэннях, калі
ёсць слова без су-, і ў
вытворных
8. -- у словах, якія без су- не
ўжываюцца
суквецце, сузор'е, суладдзе, сугучча,
суглінак, сукравіца, сумежжа
9. -- у словах, якія без су- не
ўжываюцца
суквецце, сузор'е, суладдзе, сугучча,
суглінак, сукравіца, сумежжа
-- у дзеясловах
-суадносіць, супадпарадкоўваць,
сумяшчаць, сустракаць, сутыкацца,
супярэчыць
10. -- у прыметніках
сумежны, сукупны, сугучны, сучасны,
сувымяральны, супольны, сумесны,
суцэльны;
-- у прыслоўях
супраць / супроць
11. -- у некаторых назоўніках,
дзе прыстаўка вылучаецца
толькі гістарычна
сасуд, савет, сабор, саюз, саслоўе
-- у запазычаннях і кальках,
пераважна з рускай мовы
сачыненне, састаў, саслужывец
12. -- у лексемах,
словаўтваральна звязаных са
словамі з
прыстаўкай са-
саслоўны (саслоўе), састыкоўванне
(састыкаваць), састаўляць (састаў),
сашчэпка (сашчапіць), сапраўды
(сапраўдны) і інш.