ТЭОРЫЯ І ПРАКТЫКА МОВЫ Скура-Шкура, Скварка-Шкварка, Жбан-Збан

1. Тэорыя і практыка мовы
Скура – шкура
Скварка – шкварка
Збан – жбан

2. 1. Верхняе покрыва цела
чалавека (радзей – жывёлы).
2. Вырабленая шкура
жывёлы.

3. 1. Скура з поўсцю.
2. Пра жыццё, існаванне
чалавека.
3. Пра подлага, нізкага
чалавека.

4. Гусіная …
Мароз па …
Дрыжаць за сваю …
Спусціць …
Быць у чыёй-небудзь …
Дзяліць … незабітага мядзведзя

5. Гусіная скура
Мароз па скуры прабег
Дрыжаць за сваю шкуру
Спусціць скуру
Быць у чыёй-небудзь шкуры
Дзяліць шкуру незабітага
мядзведзя

6. На ім … гарыць
Воўк у авечай …
З аднаго вала дзвюх … не
дзяруць
Са … лезці / вылузвацца
Рэбры ды ...
Драць сем …

7. На ім скура гарыць
Воўк у авечай шкуры
З аднаго вала дзвюх шкур не
дзяруць Са скуры лезці /
вылузвацца
Рэбры ды скура
Драць сем шкур

8. Мурашкі па … бегаюць
Ратаваць сваю …
Быць у чыёй-небуць …
На жывым мядзведзі … не
купляй

9. Мурашкі па скуры бегаюць
Ратаваць сваю шкуру
Быць у чыёй-небуць шкуры
На жывым мядзведзі шкуры
не купляй

10. Гэта тое, што застаецца
пасля вытаплівання з
тканіны жывёлы тлушчу,
галоўным чынам з сала.

11. • Дзе чарка, …
• Дурны, дурны, …
• Вып’ем па
чарачцы, ...
• Не маеш скваркі, …

12. • Дзе чарка, там і скварка.
• Дурны, дурны, а скваркі
любіць.
• Вып’ем па чарачцы, з'ямо
па скварачцы.
• Не маеш скваркі, не
шукай чаркі.

13. • Абы скварка й чарка,
…
• Пільнуй гаспадаркі –
…
• Людзям чарка, …
• Гіблы не скваркі, …

14. • Абы скварка й чарка, дык
будзе там і наш Марка.
• Пільнуй гаспадаркі –
будуць у гаршку скваркі.
• Людзям чарка, зямлі
скварка.
• Гіблы не скваркі, а чаркі
чакае.

15. Ганчарны выраб; гліняная
пасудзіна для захоўвання
малака і іншых вадкіх
прадуктаў

16. Да пары збан ваду
носіць:
вушка адарвецца, і збан
паб'ецца.