Historia e estudo das características e utilidades do dromedario e algunhas imaxes curiosas.

1. o dromedario

2. Os dromedarios están
domesticados desde hai uns
4.000 anos e foron sempre
apreciados pola súa múltiple
utilidade.
Representación de un dromedario nun
petroglifo do Sahara.
Representación dun dromedario na capela
mozárabe (S.XI) de San Baudelio de
Berlanga en Soria.

3. O dromedario ou
camelo de Arabia
(Camelus
dromedarius). Mide de
2,5 a 3 m de longo,
cunha altura na cruz
entre 1,60 e 2 m, e
pode pesar de 600 a
case 1.000 kg. Está
perfectamente adaptado
á vida no deserto. Un
dromedario aguanta de
5 a 7 días con pouca
comida e auga, e pode
perder un cuarto do seu
peso sin alterar el
funcionamiento normal
do seu corpo.

4. O dromedario ten as patas
longas e delgadas para
manter o corpo lonxe da
calor que reflicte a area.
E ten a chepa, na que pode
almacenar ata 36 kg de
graxa, unha reserva da que
nutrirse. Coas resevas da
chepa pode camiñar ata
catro días sen beber.
Cando un animal usa a
graxa da chepa para obter
enerxía esta merma e
perde consistencia. Si o
dromedario consume
demasiada graxa, a chepa
inclínase, pero unha boa
comida e uns días de
descanso fanna recuperar a
consistencia e volver á súa
posición normal.
Para aforrar auga mexa
pouco e non súa

5. Ten todas as partes
que entran en
contacto co chan,
cando camiña ou
cando descansa,
pezuños, xeonllos,
nocellos e peito;
protexidos por zonas
de pel morta moi
gorda, talos que
aparecen aos cinco
meses de vida, para
evitar que lle pase a
calor da area; os
pezuños ademais
son grandes e
blandos para
poderen camiñar
tanto polas pedras
como pola area
solta.

6. Ten ademais as
orellas
pequenas e
rodeadas de
pelos longos
para que non
llas danen as
areas que
arrastra o vento,
as cellas longas
e espesas para
protexer os ollos
do sol e as
pestanas longas
e finas, para
impedir que a
area lle entre
nos ollos, e
tamén pode
pechar as
ventás do nariz

7. A cor dos
dromedarios está
entre calquera
tono de marrón
desde a crema á
case negra e
raramente branca.
Moito máis raros
son os de cores
combinadas.

8. Os dromedarios son
herbívoros. Aliméntanse de
herba, follas de árbores e
gran, pero se viaxan por
lugares onde a comida sexa
escasa poden sobrevivir
comendo calquera outra
planta, incluídas as secas ou
espiñentas, que poden
arrancar gracias aos seus
labios longos, duros e moi
móbiles. Tragan a comida
case sen mastigala e logo
remoena.

9. Os dromedarios
necesitan moi
pouca auga se na
súa dieta se
incluen herbas
que a conteñan, e
poden soportar
unha forte
deshidratación.
Un dromedario
adulto pode beber
100 litros de auga
en 10 minutos. Tal
cantidade de
líquido mataría a
calquer outro
animal, pero o
metabolismo único
desta especie
permítelle
almacenar auga
no sangue.

10. Os
dromedarios
ven e oen ben
e teñen o
olfacto moi
desenvolvido.
Tamén teñen
unha boa
memoria

11. Os dromedarios
desplázanse
camiñando pero
tamén poden
correr. Cando
camiñan ou cando
corren fan un
movemento de
vaivén porque
moven ao tempo
as dúas patas do
mesmo lado. A
velocidade dun
dromedario
andando é de 5
km/h e ao galope,
un dromedario de
carreiras, pode
acadar 20 km/h.

12. Os
dromedarios
viven en
grupos de ata
30 animais
guiados por
un macho e
grupos de
machos.
No celo
pelexan polo
control dos
grupos de
femias. A
golpes de
pescozo e
dentadas.
Grupo de dromedarios silvestres australianos. Os dromedarios foron levados
a Australia como animais de carga e transporte, pero coa chegada dos
vehículos de motor foron abandonados. Perfectamente adaptados ao
ambiente reprodúcense de tal maneira que neste momento son unha das
preocupacións da xente da rexión. O seu número está preto de un millón de
exemplares.

13. O período de
xestación do
dromedario é de 15
meses e nace,
case sempre, unha
soa cría. A cría
nace ben
desenvolvida e ás
poucas horas de
nacer xa está lista
para acompañar á
súa nai. Os
dromedarios teñen
unha cría cada 2
anos.

14. Os
dromedarios
maman ata
cumpliren un
ano e
acompañan á
nai ata os 5
anos.

15. Os
dromedarios
poden chegar
aos 40 anos.

16. Os dromedarios críanse en
réxime de pastoreo

17. Os dromedarios
téñense como
animais de uso
múltiple.
Aprovéitaselle a
carne e o leite
para a
alimentación, a
pel como coiro,
o pelo para
tecer e os
excrementos
como
combustible;
ademais é
animal de
traballo,
montura, carga
e competición.

18. A carne máis
apreciada é a
dos machos
novos.

19. O leite ten menos graxa
que o da vaca pero ten
máis minerais e
vitaminas. Consúmese
fresco pero tamén se fan
iogures, manteiga, queixo
fresco, xelados,
chocolate e cosméticos.
Leite de
dromedario en pó

20. Xabón de leite de dromedario
Xel de leite de dromedario
Queixo de leite de dromedario
Chocolates con leite de dromedario

21. Os dromedarios
mudan o pelo na
primavera e teñen
recuperada a súa
cobertura no outono.
Co pelo do dromedario
fanse tecidos para
confeccionar prendas
de vestir, mantas e
felpa, brochas, cordas
e tendas. Un
dromedario produce
uns 2,5 kg de pelo en
cada muda.

22. Obxectos de pel de dromedario

23. Aínda que viven
máis úsanse
para traballar
ata os 25 anos
de idade.

25. As patas longas
e ben
musculadas
permítenlle
soportar
grandes cargas
o habitual é que
transporten 150
kg.
normalmente
traballan
durante 6 ou 8
meses ao ano e
pasan o resto
do tempo
descansando e
recuperándose.

27. Paseo de turistas en dromedario.

28. Carreira de dromedarios nun hipódromo dos Emiratos Árabes.

29. Nalgúns países árabes celébranse, como espectáculo, pelexas de dromedarios nas que se
realizan fortes apostas.

30. Un dromedario averiado

31. dous dromedarios averiados

32. Dous dromedarios a remolque

33. Dous dromedarios felices, un neno e unha cabra.

34. Tres dromedarios cantores

35. Dromedario soportando un xinete pouco experto

36. Outro dromedario con xinete desorientado

37. Un dromedario rañándose

38. Un dromedario canso

39. Un dromedario estirado,

40. catro carantoñas

44. e un trago de despedida.

45. fin
As imaxes foron collidas da internet.
Agradezolle aos autores a súa dispoñibilidade e agardo que saiban disculpar
o uso que fixen delas.
Mon Daporta
COUSIÑAS FEITAS NA CASA