Ang buhay ay sadyang mahiwaga, hindi natin matarok ang plano ng Diyos para sa hiniram nating buhay.

1. BUHAY NGA NAMAN!
Ni: Jenita D. Guinoo
Hindi ko alam kung bakit ako nabubuhay? Ano kaya ang papel ko
sa mundo? Ito ang mga katanungang kahit ako ay hindi makasasagot.
Ano nga ba ang buhay? At paano mo magagawang magkaroon ng
kabuluhan ang iyong buhay?
Sa palagay ko’y iba-ibaangpananaw ng taoukolsa kaniyangbuhay.
Marahil ang ilan ay magsasabing ang kanilang buhay ay isang paraiso o
kahalintuladito sa isang impyerno ng iilan. Bakitkaya?Siguro’y maiisip
mong tiyak na nakararanas ang mga ito ng pangyayaring nagiging
basehan nila kung bakit nila nasabi ang kanilang pagpapakahulugan
ukol sa buhay. Tiyak na maganda ang naging buhay ng unang
nagpahayag ngkaniyang pakahuluganatnagingtaliwasnaman ito sa mga
taong masama ang naging takbo ng kanilang buhay na itinuturing na
impyerno ang kanilang pamumuhay. Ito ang nag-uudyok sa isang tao
upang hihilinging huwag na lamang mabuhay. Kasi ba naman itong
letseng buhay, kung kailan ka naghihirap at sobrang kinakapos ay saka
pa darating iyong mga problemang pagkabigat-bigat, para bang

2. binagsakan na tayo ng mundo na magtutulak sa atin upang maisip na
wawakasan na lamang itong walang silbing buhay. Mga masasakit na
dagok na nagpapawala sa atin sa tamang direksyon, kawalang halaga at
pagpapahalaga sa sariling buhay.
Ganito ba talaga ang mabuhay? Puro na lamang paghihirap ang
ating nararanasan. Kailan ba natin mararamdaman ang isang
maginhawang buhay? Kung ganito na lamang lagi, nanaisin na lamang
natin ang mamatay!
Ngunit, hintay! Nasaan na ang sagot sa tanong ko kanina? Ano nga
ba ang buhay? At paano natin magagawang makabuluhan ang ating
buhay?
Wala talagang tunay na makapagbibigay kahulugan ng salitang
buhay kundiito ay puno ng misteryo. Napakahiwagana walang maaring
makaaalam kungano ang magigingtakbo nito. Ang iba nga, nakahiga na
ay hindi pa rin namamatay habang ang ilang may malulusog pang
pangangatawan ay bigla na lamang nating mababalitaang namatay.
Kakakausap pa lamang natin at agad nang nawalan ng buhay dahil sa
isang aksidente.

3. Kaya, napakahirap man ng ating naging buhay sa kasalukuyan,
habang nabubuhay pa ay may pag-asa pa rin. Upang maging
makabuluhan ito, sikaping maging daan sa pagkakaroon ng maayos na
buhay ng iba. Tulungan natin sila ayon sa abotng ating makakaya. Kung
hindi man naging paraiso ang ating buhay at least hindi naman tayo ang
naging dahilan kung bakit naging impyerno ang buhay ng iba.
Wakas!