Proceso polo que España perde as súas colonias en América. Antecedentes internacionais, causas e conflictos bélicos que conlevou.

1. A INDEPENDENCIA DAS COLONIAS AMERICANAS
A finais do século XVIII España seguía sendo unha gran potencia mundial. O
comercio coas colonias representaba cerca da metade do comercio exterior.
Todos os países que quixesen comerciar coas colonias hispanoamericanas
deberían facelo a través dos portos españois.
Manter tan basto imperio non resultaba doado, e máis aínda cando a alianza
entre España e Francia supuxo manter un conflito permanente con Gran Bretaña.

2. ANTECEDENTES INTERNACIONAIS
A causa independentista nas colonias foi influenciada por tres precededentes:
- A independencia das trece colonias inglesas nos Estados Unidos en 1783.
- A revolución Francesa en 1789.
- A revolución Haitiana dos escravos en 1791.
CAUSAS
Foron moitas e inumerables as causas pola que se comezou a independización
das colonias, pero as principais serían:
1. Influencia das ideas ilustradas. As ideas ilustradas chegaron as colonias xa
que os fillos das persoas máis ricas mandaban a estudar aos seus fillos a
Europa.
2. Influencia do proceso da independencia norteamericana.
3. Apoio de Gran Bretaña e os Estados Unidos. Os estadounidenses apoiaron
a sublevación dos territorios españois na Florida e Texas, a través de
expedicións de voluntarios liderados por xenerais estadounidenses. E a
intervención Británica consistiu en medidas políticas, diplomáticas e de
axuda militar, realizada tanto por particulares, amparados polo estado
británico como polo seu goberno directamente.
4. Descontento dos criollos. Os criollos tiñan beneficios limitados dentro da
sociedade colonial xa que non podían chegar a ocupar altos rangos
gubernamentais.
5. Vacío de poder tras a abdicación de Baiona. En 1808 na cidade de
Baiona (Francia) Carlos IV e o seu fillo Fernando VII foron obrigados a
abdicar os seus dereitos ao trono a favor de Napoleón Bonaparte.

3. CONFLITO BÉLICO
Na década dos 10 do século XIX moitos criollos comezan a virar os seus
posicionamentos hacia un fervente independentismo. Movidos pola codicia do
poder, as clases dominantes americanas, que durante séculos axeonlláronse ante
o monarca español comezaron a decantarse pola independencia.
Xurden dous bandos:
·Realistas: partidarios de seguir unidos á coroa española por exemplo:
Francisco Javier Venegas, Torcuato Trujillo, Domingo de Monteverde...
·Independentistas: partidarios da independencia das colonias como:
José María Morelos, libertador de México.
Simón Bolivar, libertador de Nova Granada, Venezuela, Perú e Quito.
José de San Martín, libertador de Río da Plata, Bolivia, Chile, Uruguay, Paraguay
e Perú.
Poderiamos dividir en dúas etapas o periodo da independencia:
1ª etapa: de 1808 a 1814. Etapa de emancipación, durante a Guerra de
Independencia española contra Napoleón as colonias néganse a recoñecer a José
I Bonaparte e nas cidades americanas créanse xuntas populares. En 1808 a de
Cidade de México nomeou a primeira xunta autónoma americana, sen embargo o
movemento dos españois peninsulares asustados da independencia do virreinato
organizou un golpe de estado encarceando a todos os rebeldes. Entre 1810 e
1812 moitas destas xuntas declaráronse independentes da metrópoli. En 1814
unha vez terminada a Guerra de Independencia, Fernando VII responde co envío
dun exército de 10.000 homes que reestablecen a situación.
2ª etapa: de 1814 a 1824. O movemento independentista non tardou en rebrotar
agora co apoio de EE.UU e Gran Bretaña. A Guerra de Independencia das
colonias americanas foi moi dura e mantívose durante 7 anos. Iniciouse dende o
sur (Arxentina e Paraguai en 1816). Pouco a pouco outros territorios foron
proclamando a súa indepedencia:
Chile 1818 Colombia 1819 Venezuela 1821 Ecuador 1822
Perú e Bolivia 1824 México 1821

4. CONCLUSIÓN FINAL
En 1825 o imperio colonial español quedou reducido a: Cuba, Porto Rico, Filipinas
e as Illas Marianas e as Illas Carolinas.
Bibliografía consultada:
www.wikipedia.com www.academiaplay.es www.l´historia.com