1. Παραδοσιακή διατροφή Ρόδου
Σύμφωνα με έναν αρχαίο μύθο, το νησί
της Ρόδου αναδύθηκε από τα γαλανά
νερά κι ο θεός Ήλιος ζήτησε από τον Δία
να του το δώσει ως μερίδιό του στη
μοιρασιά του κόσμου. Κι έτσι ο ‘Ηλιος
έγινε προστάτης θεός του νησιού και του
‘δωσε το όνομα της αγαπημένης του:
Ρόδος. Δύσκολο να βρεις πιο εύστοχο
τρόπο να περιγράψεις τη φυσική
ομορφιά του «σμαραγδένιου νησιού»
Το γεμάτο αντιθέσεις κοσμοπολίτικο
νησί, όποια εποχή του χρόνου και να το
επισκεφτείς θα σε εντυπωσιάσει με τη
γοητεία των φυσικών του τοπίων, τα
επιβλητικά αξιοθέατα, τα λαβυρινθώδη
σοκάκια αλλά και τη μαγειρική του
κληρονομιά. Ας ρίξουμε μια ματιά σε
αυτή την υπέροχη κληρονομιά
2. Κάποιες απο τις παραδοσιακές συνταγές της Ρόδου ειναι:Ο σούμας (τοπικό απόσταγμα σαν
το τσίπουρο) κρασί δικής τους παραγωγής, μελεκούνια (είδος παστελιού). Όσον αφορά τον
τοπικό αμπελώνα του νησιού, το λευκό Αθήρι και η Μανδηλαριά με το τοπικό όνομα
Αμοργιανό είναι οι ποικιλίες που κυριαρχούν στο νησί.
Παρασκευή σουμά: Για τη σούμα τα σταφύλια αλέθονται αμέσως για να γίνει η ζύμωση. Τα σταφύλια που είναι για κρασί τα
απλώνουμε στον ήλιο, ανάλογα με το πόσο γλυκό θέλουμε να κάνουμε το κρασί. Όσο πιο πολύ μείνουν στον ήλιο αφαιρείται το
νερό και μένουν τα ζάχαρα. Για τη σούμα αλέθομε τα σταφύλια, παίρνουμε το πρώτο κρασί και βάζουμε τα τσίπουρα στο βαρέλι
με νερό και τ΄ ανακατεύουμε μέχρι να ρθει η ώρα τους να μπουν στο καζάνι. Τα ανακατεύουμε σε βαρέλια 10 με 12 μέρες για να
γίνει η ζύμωση σωστά... Μετά μπαίνουνε στο καζάνι. Σεπτέμβρη με Οκτώβρη γίνονται τα καζανέματα.
Παρασκευή μελεκούνι: Πλένουμε καλά το σουσάμι και το αφήνουμε να στραγγίσει σε σίτα.Σε βαθύ μεγάλο μπολ
ανακατεύουμε το σουσάμι με την κανέλλα και το γαρύφαλλο.Εν τω μεταξύ βάζουμε το μέλι σε βαθιά, απλωτή
κατσαρόλα και το τοποθετούμε σε μέτρια φωτιά. Μέσα στο μέλι ρίχνουμε 1 κουταλάκι του γλυκού χυμό λεμονιού για να
δέσει καλύτερα και να πάρει επιπλέον άρωμα. Το αφήνουμε να βράσει και ανακατεύουμε με μεγάλη ξύλινη κουτάλα.Για
να καταλάβουμε αν είναι έτοιμο το μέλι, ρίχνουμε λίγο μέσα σε μπολάκι με νερό( σε θερμοκρασία δωματίου). Μόνο αν
το μέλι μαζεύεται σαν μαλακιά καραμέλα σε μπαλίτσα είναι έτοιμο.Το κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά και το
ρίχνουμε μέσα στο μπολ με το μείγμα σουσαμιού. Ανακατεύουμε καλά με μία ξύλινη κουτάλα μέχρι να ενωθούν όλα τα
υλικά.Απλώνουμε το μείγμα όπως είναι χλιαρό, σε μια παχιά στρώση (3 εκ. περίπου) πάνω σε ένα μεγάλο ορθογώνιο
παραλληλόγραμμο κομμάτι λαδόκολλας.Περιμένουμε να κρυώσει λίγοΜε το ίδιο ξύλο που μοιάζει με χάρακα, κόβουμε
λωρίδες κατά μήκος και κόβουμε κομμάτια σε σχήμα ρόμβου, τοποθετώντας το μαχαίρι διαγώνια καθώς χωρίζουμε τα
κομμάτια (διαστάσεις περίπου 5Χ5 cm). Τυλίγουμε ένα-ένα τα μελεκούνια σε κομμάτια διάφανης ζελατίνας
3. Η σούμα του Έμπωνα
Η γεύση της θυμίζει τη ρακή της Κρήτης, όμως το άρωμα της, λόγω της ποικιλίας των σταφυλιών από την
οποία προέρχεται είναι τελείως διαφορετική. Στο χωριό Έμπωνας, στο όρος Αττάβυρος, εκεί όπου βρίσκονται
οι δύο σημαντικότεροι αμπελώνες του νησιού, της EMERY και της C.A.I.R., στα τέλη Σεπτεμβρίου αρχίζει η
διαδικασία για την παραγωγή της σούμας. Οι ρώγες των σταφυλιών καθαρίζονται από τα τσάμπουρα και στη
συνέχεια πολτοποιούνται με τη βοήθεια ενός αναδευτήρα. Ο χυμός των σταφυλιών βράζεται σε μεγάλα
καζάνια και μεταφέρεται σε βαρέλια, σε δροσερό μέρος. Η σούμα σερβίρεται παγωμένη.
Λόπια: Στη Ρόδο είναι πολύ συνηθισμένο, κυρίως στα ορεινά χωριό, το «πάντρεμα» του κατσικίσιου κρέατος
με τα λόπια, δηλαδή τα ξερά φασόλια, ή τα ρεβίθια. Σιγοψήνονται όλα μαζί για πολλές ώρες μέσα σε
χωριάτικο ξυλόφουρνο και γίνονται πολύ νόστιμα.
Ντολμάδες και γλυκό με κυκλάμινα: Τα κυκλάμινα στη Ρόδο τα ονομάζουν και «καμηλάκια», το παράξενο
όμως δεν είναι τόσο η ονομασία τους όσο η χρήση τους στην τοπική κουζίνα του νησιού, η οποία ίσως και να
είναι μοναδική. Τα τρυφερά φύλλα από τα κυκλάμινα αφού ζεματιστούν, όπως ακριβώς και τα αμπελόφυλλα,
γεμίζονται με ρύζι και αφού μαγειρευτούν στην κατσαρόλα περιχύνονται με αβγολέμονο. Οι βολβοί των
κυκλάμινων καθαρίζονται από την εξωτερική φλούδα και ξύνονται όπως το κυδώνι. Ξεπικρίζονται με
επαναλαμβανόμενα βρασίματα. Τελικά σιγοβράζουν με άφθονη ζάχαρη και τριμμένο μοσχοκάρυδο.
Ταχινόπιτα: Το ταχίνι στην κουζίνα της Ρόδου χρησιμοποιείται σε διάφορες παρασκευές ακόμα και ως σάλτσα
σε ψάρι ή σε διάφορα γλυκίσματα και ψωμιά. Οι ταχινόπιτες είναι μικρές πίτες οι οποίες, αφού ψηθούν,
αλείφονται μ’ένα μείγμα από ταχίνι, ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο και τυλίγονται σε ρολό.