Εργασία του μαθητή του 3ου Γυμνασίου Περιστερίου Μάριου Κολτούκη

2. Η φύση είναι ιδιοκτησία μας
Ο άνθρωπος από τα παλιά χρόνια είχε ανάγκη τη
φύση για να ζήσει. Έγινε ιδιοκτήτης της και την
εκμεταλλεύτηκε. Ο Θεός την παρέδωσε στον
άνθρωπο σαν το τελειότερο δώρο και είναι
ευθύνη όλων μας να την προστατεύουμε και να τη
διατηρούμε όπως την πήραμε. Για να πετύχει
αυτό πρέπει η θεολογία και η οικολογία να
προσπαθήσουν να εστιάσουν στην αλλαγή της
ηθικής των ανθρώπων, εάν αυτοί επιθυμούν να
φέρουν ορισμένες αλλαγές.
Όμως είναι αρκετά δύσκολο για τους ανθρώπους
να αναδιαμορφώσουν τις αξίες που έχουν
υιοθετήσει από τους προγόνους τους, με
αποτέλεσμα κάθε προσπάθεια που γίνεται για την
ανάπτυξη της οικολογικής ηθικής τους αλλά και
την αλλαγή των ήδη υπαρχόντων ηθικών αξιών
να είναι άκαρπη.

3. Σύμφωνα με την ορθόδοξη θεολογία, η αλλαγή
της αντίληψης των ανθρώπων θα επέλθει μόνο
όταν καταφέρουν να κατανοήσουν πως παρόλο
που ο άνθρωπος αποτελεί την κορωνίδα της
δημιουργίας δεν έχει το δικαίωμα να είναι το
αφεντικό της φύσης, γιατί ο Θεός τον έχει ορίσει
ως κοινωνό και συνεχιστή της.
Αυτό είναι ο μοναδικός τρόπος για να κατανοήσει
ο άνθρωπος πως δεν πρέπει να βρίσκεται σε
αντιπαλότητα με την φύση, αλλά σε συνεργασία,
με σκοπό να καταφέρουν ο ένας με την βοήθεια
του άλλου να εξελιχθούν και να συνεχίσουν την
πορεία τους στο χρόνο διατηρώντας ακλόνητες
τις ισορροπίες μεταξύ τους.
Η φύση είναι ιδιοκτησία μας

4. Η πίστη σε ένα Θεό κοινωνίας
και αγάπης
 Οι Χριστιανοί μιλώντας για πίστη δείχνουν την αγάπη τους
στο Θεό. Δείχνουν εμπιστοσύνη σε Εκείνον και βαδίζουν την
ζωή τους εφαρμόζοντας και ακούγοντας την διδασκαλία Του.
Ο άνθρωπος εμπιστεύτηκε την ζωή του στον Θεό γιατί ο ίδιος
ο Κύριος του έδειξε την αγάπη του σε εκείνον.
 Σταυρώθηκε για τον άνθρωπο για να τον σώσει από την
αμαρτία, για να ζήσει αιώνια. Έδειξε την απέραντη αγάπη
του στον άνθρωπο, ανοίγοντας τις πύλες του Παραδείσου,
για να γευτεί την χαρά και την λύτρωση. Έτσι και ο
άνθρωπος με την θέληση του Τον ακολουθεί γιατί ο Κύριος
του απέδειξε την αγάπη του προς αυτόν.

5. Η πίστη ως συνεχής ευλογία του Θεού
 <<Ευλόγησε τον Κύριο ψυχή μου>>
Ευλόγησε τον Κύριο ψυχή μου,
Και όλο μου το είναι
Το όνομα Του το άγιο!
Ευλόγησε τον Κύριο ψυχή μου,
Και μην ξεχνάς καμιά
Από τις καλοσύνες Του! ...
Ο πιστός νιώθει απέραντη ευγνωμοσύνη στο δημιουργό Του και θέλει να την
εκδηλώσει με τις ευχαριστίες και δοξολογίες απέναντι σε Αυτόν. Προστάζει την
ψυχή του να ευλογήσει και να υμνήσει τον Κύριο για όλα τα καλά που του έδωσε,
που τον σκέφτεται και μεριμνά για αυτόν.
Η ψυχή του είναι πλημμυρισμένη από απέραντη χαρά και ευτυχία που τη γεμίζει
εκείνος, όταν βρίσκεται ο άνθρωπος κοντά του. Γι' αυτό νιώθει υπόχρεος να τον
ευλογεί, να τον δοξάζει και να μην τον λησμονεί για όλα τα καλά που του έδωσε.

6. Ζώντας με νόημα στον κόσμο-
Μίμηση του Χριστού
 Αναρωτιόμαστε αλήθεια ποιες πρέπει να είναι οι σχέσεις μας με τους
άλλους;
Τα λόγια του Ιησού μιλάνε για την αγάπη του καθώς και για τη
συμπεριφορά που πρέπει κάθε άνθρωπος να εφαρμόσει στη ζωή
του. Σε κανέναν άνθρωπο να μη βγαίνει από το στόμα του κακός
λόγος για τον άλλον ούτε θυμός, ούτε οργή, ούτε κακία αλλά
μόνο καλοσύνη και ευσπλαχνία. Να συγχωρούμε ο ένας τον
άλλον, να προσφέρουμε βοήθεια και ελεημοσύνη.
Ο Μέγας Βασίλειος μιλώντας για τον πλούτο, τον θίγει με
καυστικά λόγια. Πόσο άδειος και κενός είναι ο πλούσιος όταν
έχει τόσα καλά αλλά του λείπει η αγάπη και συμπόνια για τον
πλησίον του!
Η προσφορά είναι ότι καλύτερο στον κόσμο καθώς τα αγαθά που
έχουμε πρέπει να τα διαχειριζόμαστε με σωστό τρόπο. Ο
άνθρωπος όταν απέκτησε πολλά σκλήρανε η καρδιά του και
έδειξε αδιαφορία για τον συνάνθρωπο του.
<<Γρηγόριος ο Θεολόγος περί φιλοπτωχίας λόγου>>

7. Ιεραποστολή – Κιβωτός του Κόσμου
Η Αποστολή ιδρύθηκε το 2010 από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών με τη μορφή αστικής μη κερδοσκοπικής
εταιρείας με εθνική και διεθνή εμβέλεια στο πλαίσιο της δραστηριοποίησής της στον ανθρωπιστικό, αναπτυξιακό
και εκπαιδευτικό χώρο.
Στόχος της Αποστολής είναι πέρα από τη δυναμική δραστηριοποίηση στον τομέα της κοινωνικής φροντίδας και
της υγείας αλλά και του πολιτισμού να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στους τομείς του περιβάλλοντος και των
νέων τεχνολογιών τόσο στην Ελλάδα όσο και στο Εξωτερικό.
Κιβωτός του Κόσμου-Πάτερ Αντώνιος
Μια φωλιά στοργής και φροντίδας για το παιδί και τον νέο, είναι η Κιβωτός του Κόσμου. Την ίδρυσε το 1998 στην
Αθήνα ο Πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου όπου με όπλο την αγάπη του για τα παιδιά αναλαμβάνει και φροντίζει
σε περιβάλλον στοργής και ειρήνης μακριά από την πείνα και την φτώχεια.
Πολλές ερωτήσεις θα θέλαμε να του κάνουμε όπως:
 - Πώς σκέφτηκε να το κάνει και ποιο ήταν το ερέθισμα για να το πραγματοποιήσει;
 - Ποιοι τον βοήθησαν και αν όχι πώς τα κατάφερε;

8. Ζωή με ευθύνη για την κτίση
Όταν ο άνθρωπος με την βοήθεια των Χριστιανικών φορέων
καταφέρει να κατανοήσει τη θέση του στη φύση και έχει
ανακτήσει την επικοινωνία του με τον Θεό, θα έχει επιτύχει την
ορθή σχέση ανάμεσά τους όπως ακριβώς αναφέρεται στην
Αποκάλυψη του Ιωάννη. Για να επιτευχθεί η διάσωση της φύσης
δε χρειάζεται μόνο να υπάρχει καλή σχέση με το συνάνθρωπο,
αλλά ισορροπία ανάμεσα σε όλες τις σχέσεις.
Η Γη δεν πρέπει να πωλείται οριστικά γιατί ανήκει σε εμένα κι εσείς είστε σαν ξένοι
που τους δόθηκε η άδεια να την κατοικούν. (Λευ 25,23)
Μέσα από το έργο του Μεγάλου Βασιλείου την Εξαήμερο,
αναλύεται το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης, στο οποίο
φανερώνεται η σχέση ανθρώπου και κτίσης, γεγονός που
μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν οι άνθρωποι
τη φύση. Επίσης γίνεται αναφορά πως ο Θεός έπλασε τον κόσμο
<<καλόν λίαν>> προσπαθώντας να ανατρέψει τις ενέργειες του
Διαβόλου.

9. Ζωή με ευθύνη για την κτίση
Ο Μέγας Βασίλειος, μετά από μελέτη κειμένων της Εκκλησίας,
κατέληξε σε μία επαναστατική, για τα δεδομένα της εποχής,
διάκριση η οποία ήταν <<άλλο ποιος έφτιαξε τον κόσμο και άλλο
πως έγινε ο κόσμος>>. Επομένως μέσω της διάκρισής του το
<<ποιος έφτιαξε τον κόσμο>> ανήκει στο Θεό ενώ το <<πώς έγινε ο
κόσμος>> αφορά την επιστημονική έρευνα. Έτσι ο Μέγας Βασίλειος
δείχνει απόλυτο σεβασμό στο Θεό και ενθαρρύνει την επιστήμη να
ανακαλύψει τα μυστικά του κόσμου χωρίς να ξεπερνά τα όρια και
να μην υπάρχουν ρήξεις ανάμεσα στην Εκκλησία και στην
επιστήμη.
Για ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, για πλούσια καρποφορία της Γης
και χρόνια ειρηνικά ας παρακαλέσουμε τον Κύριο, Κύριε Ελέησον.
Μέσα στην Εξαήμερο αναλύεται η βασική διδασκαλία του
Χριστιανισμού πως ο κόσμος συνδέεται με τον Δημιουργό του γιατί
ο Θείος λόγος γίνεται η φύση των κτιστών πραγμάτων γεγονός το
οποίο όταν καταφέρουν να το κατανοήσουν οι άνθρωποι θα
καταλάβουν το χρέος που έχουν για τη διαφύλαξη της κτίσης.
Τέλος στην Εξαήμερο γίνεται φανερό πως παρόλο την εντολή του
Θεού προς τους ανθρώπους <<κατακυριεύσατε της Γης>> ο
άνθρωπος δεν έχει κανένα δικαίωμα να καταπατά τους κανόνες της
φύσης και να ξεπερνά τα όρια προσπαθώντας να γίνει βασιλιάς
της- αφού ο μοναδικός της Βασιλιάς είναι ο Θεός.
Το μόνο αποτέλεσμα που επιφέρει η προσπάθεια των ανθρώπων να
γίνουν κυρίαρχοι είναι αρχικά να δείχνουν ασέβεια προς τον Κύριο
και στη συνέχεια, να προκαλούν σοβαρές καταστροφές στην κτίση
με αντίκτυπο τον ίδιο του τον εαυτό.

10. Θέσεις Αγίων για τη φύση
Παρόμοιες θέσεις για το σεβασμό στη φύση
δίνουν και οι άγιοι. Ο Όσιος Πορφύριος ο
Καυσοκαλυβίτης όταν βρισκόταν μόνος του
μια μέρα σε ένα δάσος ένιωσε το Μεγαλείο
του Θεού. Ακόμα και τα Δημιουργήματά
Του, ζώα, πουλιά δείχνουν ευγνωμοσύνη
απέναντι στο Θεό και Τον δοξολογούν.
Ο δε Άγιος Μόδεστος, προστάτης των
ζώων, δίνει ικεσίες στον Κύριο να
προστατεύει και να ελεεί τα ζώα που
πάσχουν και εύχεται αυτή η Δημιουργία
Του να είναι γεμάτη ευλογία.
Τέλος και ο Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης
που φρόντιζε για τα φυτά, δεν ήθελε να
μην κόβουν ούτε ένα φύλο από το δέντρο
χωρίς ανάγκη!
Πόσος σεβασμός και άπειρη αγάπη για
την κτίση!

11. Επίλογος
Ας κατανοήσουμε, λοιπόν, με πολλή σύνεση
όλα αυτά και ας προσπαθήσουμε να
σεβαστούμε όλη μας την κτίση και να την
αγαπήσουμε για να μας αγαπήσει κι εκείνη
και να δοξάζεται το όνομα του Δημιουργού
της.
Μάριος Κολτούκης
Γ2
2020-21