1. Η εμφάνιση του Ισλάμ
Α. Ο Ισλαμισμός είναι συγκερασμός των:
Ø Μονοφυσιτικός Χριστιανισμός
Ø Ιουδαϊσμός
Ø Λατρευτικές αραβικές παραδόσεις
στη Μέκκα
Ø Απλή ηθική των Αράβων νομάδων.
Πώς μπορείτε να το διαπιστωσετε αυτό από τα
κείμενα και τις εικόνες που ακολουθούν;
Τα θεμέλια της πίστης
1. Απόλυτη μοναδικότητα, υπερβατικότητα και απρόσωπο του Αλλάχ. Στην Ισλαμική θεολογία χρησιμοποιούνται
για τον Θεό 99 ονόματα, τα οποία εκφράζουν διάφορες όψεις του μεγαλείου της υπάρξεώς του. Για παράδειγμα,
αποκαλείται ο Άγιος, ο Πρώτος, ο Έσχατος, ο Δημιουργός, ο Ακούων, ο Βλέπων, ο Ισχυρός, ο Πλούσιος, ο Σοφός, ο
Ελεήμων, ο Συγχωρών, ο Αγαπητός, η Δικαιοσύνη, η Αλήθεια κ.λ.π
Η γνώση για τον Θεό δεν μπορεί να είναι ποτέ πλήρης και έτσι το εκατοστό θείο όνομα του Θεού το αγνοούμε.
Το Κοράνιο επιμένει με πάθος στη μοναδικότητα του Αλλάχ, την παντοδυναμία του και την παντοκρατορία
του. «Είς εστίν ο Θεός ημών και ουδείς έτερος υπάρχει. Είναι οικτίρμων και ελεήμων» (2:158). Αυτός δημιούργησε τον
κόσμο (2:27, 41:9-12) και προνοεί συνεχώς για το σύμπαν. Έπλασε τον άνθρωπο, εμφύσησε στον Αδάμ το πνεύμα του
(32:9) και τον δίδαξε με τα ονόματα των ζώων και των πραγμάτων (32:13,29).
2. Η πίστη στη ύπαρξη των αγγέλων.
3. Η πίστη στα βιβλία που αποκάλυψε ο Θεός στην ανθρωπότητα, ορισμένα από τα οποία είναι ο Νόμος, ή
αλλιώς Τορά, οι Ψαλμοί και τα Ευαγγέλια. Τελευταίο βιβλίο που αποκαλύφθηκε είναι το Ιερό Κοράνιο.
Γενικά οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι τα αρχικά βιβλία που αποκάλυψε ο Θεός αλλοιώθηκαν με την
πάροδο των χρόνων. Μόνο το Κοράνιο έμεινε αναλλοίωτο.
4. Η πίστη στους προφήτες. - ο Μωάμεθ, «απόστολος του Θεού και η σφραγίς πάντων των προφητών»
(33:40).
5. Τα βιβλία των προφητών
6. Η πίστη στην ανάσταση των νεκρών. Είναι η τελική, η έσχατη κρίση, όπου οι δίκαιοι θα κριθούν και θα
ανταμειφθούν με τον αιώνιο παράδεισο και οι άδικοι θα σταλούν στην κόλαση.
7. Η πίστη στο πεπρωμένο (qadar), το οποίο μόνο ο Θεός γνωρίζει.
Οι Πέντε Στύλοι της Τήρησης
Κάθε μουσουλμάνος έχει 5 υποχρεώσεις στην ζωή του, τους Πέντε Στύλους της Τήρησης. Αυτοί είναι οι εξής,
όπως περιγράφονται στο Κοράνιο:
1. Η ομολογία της πίστης, σαχάντα, ότι δηλαδή «Δεν υπάρχει άλλος θεός εκτός από τον Θεό (αραβικά
Αλλάχ)· ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης (ή αγγελιοφόρος) του Θεού». (Σούρα 33:40)
2. Η προσευχή, σαλάτ (ή σαλάχ), η οποία πρέπει να γίνεται πέντε φορές την ημέρα κατά προτίμηση στο
τζαμί κοιτάζοντας προς τη Μέκκα (κίμπλα) (η δεύτερη προσευχή της Παρασκευής πρέπει να γίνεται στο τζαμί)
.(Σούρα 2:144). Επαναλαμβάνεται πέντε φορές την ημέρα με τρόπο τελετουργικό. Το πρωί μεταξύ χαραυγής και
ανατολής του ήλιου, το μεσημέρι, γύρω στις 3 το απόγευμα, μετά την δύση του ήλιου, και το βράδυ όταν είναι
σκοτάδι.

2. 3. Η ελεημοσύνη, ζακάτ, υποχρέωση δηλαδή να δίνει κανείς ένα ποσοστό του εισοδήματός του και της αξίας
κάποιας ιδιοκτησίας στους φτωχούς. Δίνοντάς το, συμβάλλει στον εξαγνισμό της υπόλοιπης περιουσίας
του. (Σούρα 24:56)
4. Η νηστεία, σάουμ. Kατά τη διάρκεια του Ραμαντάν (Ραμαζανιού), του 9ου μήνα του ισλαμικού
ημερολογίου, απαγορεύεται το φαγητό, το ποτό και το κάπνισμα καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. (Σούρα
2:180-182)
5. Η ιερή αποδημία ή προσκύνημα, χατζ, στη Μέκκα, Κάθε πιστός τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του θα
πρέπει να επισκεφθεί τους ιερούς τόπους του Ισλάμ «αν μπορεί να αντεπεξέλθει στα έξοδα», τον 12ο
μήνα του ισλαμικού ημερολογίου και αν μπορεί να εξασφαλίσει την διαβίωση της οικογένειάς του κατά
την απουσία του. (Σούρα 3:87)
Β. Με βάση το παράθεμα στο σχολικό εγχειρίδιο
«Το Κοράνι για τον πόλεμο κατά των απίστων» (σ.
17), τον χάρτη στη σελ. 18, τα παρακάτω
αποσπάσματα και τις εικόνες, σχολιάστε τη
φράση: «ο ιερός πόλεμος υπήρξε σημαντικός
παράγοντας της ραγδαίας εξάπλωσης του Ισλάμ».
Ø Ο διεθνής σήμερα όρος Τζιχάντ ή Ντζιχάντ (αραβικά:‫ ,ﺟﮭﺎد‬IPA: /ʤɪhæːd/) είναι αραβική λέξη που σημαίνει
γενικά αγώνας, προσπάθεια, το να μοχθεί κανείς με όλες του τις δυνάμεις ή να αντιμάχεται οποιoδήποτε
αντικείμενο αποδοκιμασίας. Όταν συνοδεύεται από τη φράση "φι σαμπίλ Αλλά[χ]", ( LjɯƧƴNJɯɯ
ɯ ɯɯɯ
ɯ ɯɯɯ
ɯ ɯɯƃ
ɯ ɯɯ
),
η οποία αποδίδεται "για το δρόμο του Θεού", αποκτά ιδιαίτερο νόημα και σημαίνει τον αγώνα για το Θεό.
Αποτελεί ένα από τα κεντρικά δόγματα του Ισλάμ και αναφέρεται ορισμένες φορές ως ο έκτος πυλώνας
του, χωρίς όμως να κατέχει πραγματικά μία τέτοια θέση.
Ο μουσουλμανικός παράδεισος Αλ Τζανάτ
Επιμέλεια: Στ. Καλιώρα