O Larouco é unha serra, con orientación NE-SO, de cumes suaves que van gañando altura cara ao sur. Fai de límite entre as comarcas da Limia e Verín e prolóngase cara ao sur adentrándose en Portugal.
O extremo norte da serra tamén se coñece co nome de Montes de Cualedro e Alto das Estivadas, zona de paso das vías de comunicación de Ourense a Verín.
2. O Larouco é unha serra, con orientación NE-SO, de cumes suaves que
van gañando altura cara ao sur. Fai de límite entre as comarcas da
Limia e Verín e prolóngase cara ao sur adentrándose en Portugal.
O extremo norte da serra tamén se coñece co nome de Montes de
Cualedro e Alto das Estivadas, zona de paso das vías de comunicación
de Ourense a Verín.
Serra de Larouco, vista oeste, desde Calvos de Randín
7. Está formada maioritariamente por materiais graníticos rotos por fracturas NNE-SSO
e NNO-SSE, e algunhas rochas metamórficas (especialmente xistos).
8. O punto máis alto é o Larouco (1.538 m) en Portugal. En Galiza é o Coto Farelo
(1.398 m) onde conflúen os concellos de Baltar e Cualedro con Portugal.
Vista dos cumes máis altos do Larouco en Portugal
9. Os cumes do Larouco en Portugal (1.538 e 1.527 m)
39. As Estivadas, unhas prolongación do Larouco cara ao Norte por onde pasan as principais vías de comunicación.
40. Accedese desde Gudín e Baltar (concello de Baltar); Vilela ou Lucenza (Cualedro); e
Padornelo (Montalegre). Pódese subir aos cumes polas pistas do parque eólico.
41. Desde diferentes puntos hai unha vistas panorámicas excepcionais das comarcas da
Limia e Verín e de Montalegre.
Vista desde os cumes do Larouco ao Norte
48. Vista cara ao oeste (val e encoro do Salas e serra do Xurés á esquerda)
49. RÍOS
Na vertente sur nace o río Cávado, na leste as cabeceiras do Búbal ou Vilaza
(Asureira, San Cristovo, Alvarellos) e na oeste o Faramontaos e Trasmiras
(afluentes do Limia)
Fontes do Faramontaos ao pé do Coto Farelo
50. RÍO CÁVADO
Nace na Fonte da Pipa a unha altitude de 1.520 m e, despois de 135 km de percorrido, desemboca en
Esposende, no océano Atlántico. Recolle as augas do sur das serras da Pena e Gêres.
O Cávado en Montalegre
52. RÍO BÚBAL OU VILAZA
Fórmase con numerosos regos que baixan da aba leste do Larouco, percorre terreos de Cualedro e o sur
de Monterrei e xúntase co Támega en Verín.
Río Asureira
53. RÍO FARAMONTAOS
Nace na aba norte da serra do Larouco, percorre terreos de Baltar e Trasmiras e xúntase ao Limia un
pouco antes de Xinzo de Limia. No primeiro tramo chámase río da Rousía.
54. Rego do Carballo, unha das nacentes do Faramontaos (na fraga da Rousía)
56. FLORA
A vexetación das serras está dominada por matogueiras e pasteiros nas partes altas e algúns
bosques naturais (carballeiras, bidueirais) nas abas máis sombrizas e afastadas, entre os que
destaca o da Rousía en Baltar. Unha grande parte do terreo forestal está repoboado con
piñeiros
81. O Larouco e os seus arredores foron poboados desde tempos moi antigos como
amosan os restos arqueolóxicos atopados (castros, petróglifos, aras...). Na serra
consérvanse interesantes restos etnográficos: abrigos de pastores, neveiros...
PATRIMONIO CULTURAL
“Cortiñas da Casa da Neve”
ou “Pozo dos Mouros”, un
neveiro datado no século
XV. Nestas construcións
conservábase a neve
convertida en xeo para
empregala durante o ano
ou comercializala.
84. Formacións rochosas na Pena Muller.
A imaxinación popular púxolle nomes a moitas das rochas deste lugar: A Muller, O Can, O Galo, O Dromedario, ET...
85. A Pena Muller
Na Pena Muller
celebrouse durante
varios anos a festa
do Larouco,
conmemorando o
carácter sagrado que
a montaña tivo na
antigüedade.
86. O monte Larouco é un territorio mítico, un lugar
máxico, era a morada dun Deus prerromano
porque tanto na banda galega como portuguesa do
monte localizáronse aras romanas dedicadas a
Larouco, e case sempre dándolle os máximos
atributos, equiparándoo co mesmo Xupiter
romano.
http://www.manuelgago.org/blog/index.php/2012/01/25/mirarlle-a-cara-a-un-antigo-deus/
Na igrexa de San
Miguel de Vilar de
Perdizes
(Montalegre)
consérvase un
relevo que
representa ao
deus Larouco.
Esta imaxe
empregouse como
patrón dos
urólogos galegos.
