3. Kata Tugas ialah golongan kata yang berbeza
daripada kata nama, kata kerja dan kata
adjektif kerana kata ini tidak berfungsi
sebagai unsur inti dalam binaan frasa.
Semua perkataan yang bukan kata nama,
kata kerja dan kata adjektif digolongkan
sebagai kata tugas, iaitu perkataan yang hadir
dalam binaan frasa atau klausa untuk
mendukung sesuatu tugas sintaksis.
4. a) Kata Penyambung Ayat
Kata penyambung ayat ialah perkataan
yang bertugas menghubungkan dua atau
lebih daripada dua binaan ayat.
Terbahagi kepada dua jenis:
Kata hubung gabungan
Kata hubung pancangan
5. Kata Hubung Gabungan ialah sejumlah
perkataan yang digunakan untuk
menghasilkan ayat majmuk gabungan, iaitu
perkataan yang menghubungkan dua atau
lebih klausa yang sama taraf seperti lalu, dan,
serta, tetapi, atau dan sambil. Contohnya:
- Kami akan pulang ke kampung pada hari ini
atau esok.
- Kakak memandu kereta sambil mendengar
radio
6. Kata Hubung Pancangan ialah sejumlah
perkataan yang digunakan bagi
menghubungkan klausa yang tidak setara
pada klausa utama dalam ayat majmuk
pancangan.
Terbahagi kepada tiga, iaitu:
- Kata Hubung Pancangan Relatif,
- Kata Hubung Pancangan Komplemen,
- Kata Hubung Pancangan Keterangan.
7. Terdiri daripada perkataan yang, iaitu kata
yang berfungsi untuk menghubungkan klausa
utama dengan satu klausa kecil, contoh:
- Kakak memujuk adik yang sedang menangis
itu.
- Mereka suka menikmati permandangan yang
cantik.
8. Terdiri daripada perkataan bahawa, dan
untuk, iaitu perkataan yang berfungsi untuk
menghubungkan klausa pelengkap kepada
satu klausa utama. Contoh:
- Kami percaya bahawa dia tidak bersalah.
- Fairuz datang untuk menziarahi kawan
baiknya.
9. Terdiri daripada perkataan yang
menghubungkan klausa utama dengan klausa
yang menjadi keterangan. Contohnya,
semoga, ketika, sekiranya, sungguhpun,
takala, agar, kalau, setelah, walaupun,
meskipun, kerana, dan supaya. Contoh:
- Saya berdoa semoga para pelajar saya
berjaya.
- Dia dirawat di hospital kerana kemalangan
jalan raya.
10. Ialah perkataan yang berada di bahagian
hadapan klausa dan bertugas untuk
menimbulkan seruan, pertanyaan atau
penerang pangkal klausa.
Berdasarkan tugas tersebut kata ini dapat di
bahagikan kepada jenis yang berikut:
11. Perkataan yang digunakan untuk melahirkan
berbagai-bagai perasaan.
Kata ini menggunakan penanda seru pada
akhir ayat. Contoh kata seru:
Oh Eh Wah Amboi
Aduh Syabas Nah Cis
12. Perkataan yang digunakan untuk
menanyakan sesuatu perkara atau
seseorang.
Kata tanya ialah sebahagian daripada
predikat ayat dan jika diletakkan pada
pangkal ayat, kata ini hendaklah disertai oleh
partikel “-kah”.
Contoh kata tanya:
13. Contoh kata tanya:
Apa Siapa Bagaimana
mengapa bila berapa
14. Perkataan yang digunakan untuk
membenarkan sesuatu pertanyaan.
Contoh kata pembenar:
jemput Jangan Sila
tolong harap minta
15. Perkataan yang digunakan sebagai penanda
kesinambungan ayat dalam wacana dan
kedudukannya adalah pada hadapan ayat.
Kata ini banyak teks klasik. Contoh:
Alkisah Adapun Sebermula
Hatta Syahadan Maka
16. Kata prafrasa ialah perkataan yang terletak di
bahagian hadapan frasa. Seperti frasa nama,
frasa kerja dan frasa adjektif.
Kata ini dapat di bahagikan kepada lapan
jenis yang berikut:
17. Perkataan yang digunakan bagi menimbulkan
makna-makna tambahan dalam frasa kerja.
Kata ini terbahagi kepada dua, iaitu:
i. kata Bantu Aspek – bertugas menimbulkan
suasana perbezaan masa, sama ada masa
ini, masa akan datang, atau masa lampau.
Contoh: Pernah, sudah, telah, belum, sedang,
masih dan akan.
18. ii. Kata Bantu Ragam – bertugas untuk menyatakan
atau menerangkan raga perasaan berkaitan
perbuatan yang dilakukan. Contohnya: Harus, mahu,
hendak, mesti, boleh dan dapat.
19. Perkataan yang digunakan bagi menguatkan
maksud yang terkandung dalam kata adjektif.
Kata ini terbahagi kepada tiga jenis:
i. Kata Penguat Hadapan – kedudukannya
adalah di hadapan kata adjektif. Contoh: Paling,
terlalu dan agak.
ii. Kata Penguat Belakang – kedudukannya
adalah di belakang kata adjektif. Contoh: sekali,
benar dan nian.
iii. Kata Penguat Bebas – kedudukannya sama
ada di hadapan atau di belakang kata adjektif.
Contoh: sungguh, amat dan sangat.
20. Juga disebut sebagai partikel, iaitu perkataan
yang digunakan bagi memberikan penekanan
pada bahagian tertentu dalam ayat.
Kata ini terbahagi kepada dua. Iaitu:
i. Kata yang menegaskan kata adjektif, iaitu
apabila frasa predikat atau bahagian yang
ditegaskan itu mengalami proses
pendepanan. Contoh: -kah, -tah dan –lah.
21. ii. Kata yang bersifat bebas iaitu perkataan yang
boleh digunakan untuk menegaskan kedua-dua
bahagian ayat, sama ada subjek atau predikat.
Contoh: hanya, lagi, memang, juga, pun dan jua.
22. Perkataan yang digunakan bagi menafikan
atau menidakkan seseorang atau sesuatu
perkara. Contoh: bukan dan tidak.
23. Perkataan yang digunakan untuk memerikan
sesuatu hal atau sebagai perangkai antara
subjek ayat dengan frasa utama dalam
predikat ayat. Contoh: ialah, (digunakan
secara persamaan atau ekuatif dan hadir di
hadapan frasa nama) dan adalah (digunakan
secara huraian atau kualitatif dan hadir di
dalam frasa adjektif dan frasa sendi mana)
24. Perkataan yang digunakan bagi menunjukkan
hala atau jurusan sesuatu perkara.
Kata ini digunakan sebelum frasa nama dan
lazimnya disertai oleh kata sendi nama.
Contoh: atas, bawa, tepi, tengah, hadapan,
belakang, selatan, sisi, dalam, luar, dan
antara.
25. Perkataan yang digunakan bagi menunjukkan
jumlah atau bilangan sesuatu perkara, orang atau
benda.
Kata ini terbahagi kepada lima. Iaitu
i. Bilangan Tentu – contoh: dua, tiga, sepuluh
lima ratus.
ii. Bilangan Tak Tentu – contoh: beberapa,
seluruh, sekalian, semua.
iii. Bilangan Himpunan – contoh: bertin-tin,
berhari-hari, kedua-dua.
iv. Bilangan Pisahan – contoh: masing-masing,
tiap-tiap, setiap.
v. Bilangan Pecahan – contoh: separuh,
setengah, sepertiga, dua per tiga.
26. Perkataan yang biasanya terdapat di bahagian
hadapan frasa nama. Setiap kata sendi nama
mempunyai tugas serta fungsi yang tersendiri dan
haruslah digunakan dengan betul.
Terdapat sebilangan kata sendi nama yang juga
menjadi golongan kata yang lain seperti
antara(juga sebagai kata arah), sampai(juga
sebagai kata kerja), dalam(juga sebagai kata
adjektif) dan akan(juga sebagai kata bantu).
Contoh lain ialah: di, ke, pada, kepada, daripada,
dari, untuk, dengan, oleh, tentang, terhadap,
demi, sejak, seperti, bagai, umpama, laksana,
hingga dan sampai.
27. Dalam bahasa melayu terdapat satu bentuk
kata yang hadir selepas perkataan.
Bentuk itu ialah –nya yang berfungsi sebagai
penekan dan pembenda. Contoh:
sesungguhnya, nampaknya, lajunya, dan
datangnya.
28. Terbahagi kepada dua:
i) Kata penekan – bentuk yang memberikan
penegasan kepada kata yang bergabung
dengannya. Contoh dalam ayat:
- Lapisan ozon sesungguhnya semakin
menipis.
- Pokok durian itu nampaknya akan berbuah
lebat.
ii) Kata pembenda – bentuk yang menjadikan
sesuatu perkataan yang bukan daripada
kata nama sebagai kata nama. Contoh
dalam ayat:
- Lajunya ialah 100 km sejam.
- Bukan kepalang sakitnya
