2. Kod vazduhom hlađenih motora toplota se
prenosi na površinu rebara cilindra i glave.
Sa ovih površina toplota se prenosi na vazduh
koji je u neposrednoj vezi sa rebrastim
površinama
Ovakav način prenošenja
toplote, odnosno hlađenja
nameće obavezu da se motor
izrađuje od materijala koji
svojim osobinama omogućava
dobro sprovođenje toplote.
3. Kod vazduhom hlađenih motora može se
smatrati da je orebrena površina oko 15 puta
veća od površine cilindra.
Zbog potrebe hlađenja motora na nekim
konstrukcijama su međusobno razdvojeni
cilindri i na taj način stvoren je veći prostor
između njih, odnosno povećana je površina
hlađenja.
Kod ovih motora postiže se zagrejanost motora
do 60°C za oko jedan minut, dok kod motora
hlađenih tečnošću, ista se temperatura postiže
za oko 3-4 minuta, što zavisi od toga da li imaju
termostat ili ne.
4. Kod motora čiji su zahtevi hlađenja strožiji,
konstruktivno rešenje je složenije, jer kod ovog
sistema postoje određeni usmerivači (ulazno –
izlazni) preko kojih se obezbeđuje kružno
kretanje vazduha koji potiskuje turbina.
Kod vazduhom hlađenih motora korozija je
znatno manja nego kod motora hlađenih
tečnošću.
Kod ovih motora mogućnost oštećenja klipa i
cilindra, kada je motor hladan, znatno je manja
nego kod motora hlađenih tečnošću, jer motor
brže stiže radnu temperaturu.
5. Kretanjem vozila, vazduh struji po površinama i
preuzima deo toplote na sebe.
Stajanje ili sporo strujanje vazduha uzrokuje
slabije hlađenje, baš kao i nečistoće na rasipnim
površinama.
U zavisnosti od temperature okoline zavisi i
hlađenje, što znači da u uslovima ekstremnijih
hladnoća motor tesko postiže optimalnu radnu
temperaturu, a u toplijim uslovima hlađenje
motora je otežano.
6. Ugradnjom ventilatora može se ostvariti prisilna
cirkulacija vazduha i na taj način poboljšati
hlađenje.
Ipak može da se smatra da je odvođenje toplote
kod hlađenja vazduha u proseku za 10 – 18%
manje, nego kod hlađenja tečnošću, te su zbog
toga ovi delovi motora termički više opterećeni.
7.
8. U zavisnosti od konstrukcije, vazduhom hlađene
motore možemo podeliti na:
Hlađenje prirodnom cirkulacijom vazduha i
Hlađenje prinudnom cirkulacijom vazduha.
9. Hlađenje sa prirodnom cirkulacijom vazduha
najviše se primenjuje na motorciklima.
Sa izvedenom površinom u vidu orebrenja
postižu se dva efekta:
Povećana je površina preko koje struji vazduh i
Definisan je njegov smer strujanja.
Ovakvo hlađenje primenjeno je i na manjim
stabilnim motorima.
10.
11. Hlađenje pri prinudnoj cirkulaciji vazduha je
najrasprostranjeniji način hlađenja vazduhom, a
najvažniji i osnovni deo je turbina koja dobija
pogon od radilice.
12. Da bi se Vazduh pravilno usmerio služe limeni
skretači (deflektori).
Na slici prikazaj je šematski sistem vazdušnog
hlađenja četvorocilindričkog rednog motora.
Vazduh koji iz atmosfere uvlači ventilator
transportuje se u limeni okop motora, odakle
ulazi u deflektore postavljene oko cilindara i sa
suprotne strane izlazi pravolimeni omotač
odakle se odvodi u atmosferu.
13.
14. Dobre strane vazduhom hlađenih motora su
sledeći:
Motor je pouzdaniji u radu
Dobro podnose veće temperaturne razlike
(120-160° C)
Motor ima duži vek trajanja (nema korozije motora)
Teže se pregrevaju
Brže dostižu radnu temperaturu.
15. Nedostaci ovih motora su sledeći:
Motor je bučniji, zato što je veći zazor između klipa
i cilindra
U zimskom periodu je slabije zagrevanje kabinskog
prostora
Turbina oduzima dosta snage motoru od 8 do 12%
Hlađenje motora je neravnomerno.
