Ποιήματα που έγραψαν οι μαθητές τη σχολική χρονιά 2015-16. Ορισμένα διακρίθηκαν σε Διαγωνισμούς.

1. Α. Διαμαντοπούλου

2. Κανένας
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του
εκτός αν αυτή τον κυνηγά.
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του
εκτός αν ο πόλεμος σφυροκοπά.
Τότε θα τρέξει γρήγορα
Θα παλέψει με αδίστακτους ανθρώπους,
με τα κύματα.
Θα εκλιπαρήσει
Θα πνιγεί
ψάχνοντας μια αγκαλιά….
Κανένας δεν αφήνει την πατρίδα του
εκτός αν βρει μια ζεστή αγκαλιά
Ας γίνουμε εμείς, η αγκαλιά που επιζητά
Τσαλή Γεωργία Γ5
Β Βραβείο στο Φεστιβάλ Παιδείας του Δήμου
Κορδελιού-Ευόσμου

3. Γ Βραβείο στο Φεστιβάλ Παιδείας του Δήμου
Κορδελιού-Ευόσμου
Όχι άλλη βία
Μικρό παιδί σαν ήμουνα,
έβλεπα μια ταινία
με τέρατα και μάγισσες
που προκαλούσαν βία.
Και λίγο σαν μεγάλωσα,
και πήγα πρώτη τάξη,
τη βία ξαν΄ αντίκρισα
να γίνεται στην πράξη.
Μα και στην τηλεόραση,
όταν θα δεις ειδήσεις,
μέσα απ΄τις εικόνες τους
τη βία θ΄αντικρίσεις.
Εμείς παιδιά ν΄ αλλάξουμε
αυτή την κοινωνία
και να βροντοφωνάξουμε,
όχι άλλη βία!!!!!
Σισμανίδου Ευθυμία Β4

4. Έπαινος στο Φεστιβάλ Παιδείας του Δήμου
Κορδελιού-Ευόσμου
Ρατσισμός
Γιατί δε συμφωνείς μαζί μου;
Κακό πράγμα ο ρατσισμός…
Τι σημασία έχει χρώμα, όνομα, θεός;
Ο πόνος ίδιος και βουβός.
Κάποτε ήμασταν εμείς
Τώρα ο Σύριος κι ο Ιρανός
Πιάσε το χέρι μου, μπορείς
Να φέρουμε στον κόσμο φως
Έλα ν’ αλλάξουμε τον κόσμο
Μη φανταστείς, είναι μικρός
Και μη διστάζεις , πάμε!
Όσο είναι καιρός
Κουμουσίδου Βικτώρια Γ2

5. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Παιδείας
Μην φοβάσαι
Μην φοβάσαι, μην φοβάσαι
Όλα θα πάν΄ καλά
Εγώ θα είμαι εδώ κοντά σου
Στα δύσκολα και στα μικρά
Θα σε κρατάω αγκαλιά
Θα δίνω φως στα όνειρά σου
Θα σου χαϊδεύω τα μαλλιά.
Μαζί θα πορευτούμε
Τα βάσανα είναι πολλά
Κι όμως οι ψυχές αν ενωθούνε
Μια σπίθα φέρνει τη χαρά
Ελπίδα ο κόσμος θα γεμίσει
ΜΑΖΙ θα κάνουμε τη διαφορά!
Αναστασία Κακάμη Β2

6. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Παιδείας
Εμείς
Γύρω φόβος, απελπισία
Κι εμείς ανήμποροι να αντιδράσουμε
Παθητικοί θεατές της παρακμής
Περιμένουμε να μας κινήσουν τα νήματα
Μαριονέτες σε θέατρο παραλόγου
Εμείς, εμείς, εμείς
Που θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο
Να βγούμε στους δρόμους
Να αγωνιστούμε για τη φτώχεια, τον πόλεμο,
την προσφυγιά, το άδικο..
Έχουμε καθήκον να το κάνουμε
Τα παιδιά ανησυχούν
Το μέλλον μας προστάζει.
Ρούλα Καράνταλη Γ5

7. To ποίημα είναι εμπνευσμένο κι αφιερωμένο στο μικρό προσφυγόπουλο που χάθηκε στα νερά του
Αιγαίου
Η απώλειά σου
Έφυγες άγγελέ μου
Έφυγες μακριά
Έφυγες δίχως να ζήσεις
Έκλεισες τα μάτια στα κρύα τα νερά
κρατώντας στο μυαλό σου μονάχα τα φρικτά.
Που να ξερες πως η ελπίδα πονάει βαθιά!!!
Που να ξερες πως είναι μια άδεια αγκαλιά!!!
Είπανε πολλά για σένα κανάλια, περιοδικά
για το μικρό πνιγμένο στην ακρογιαλιά.
Σβήστηκαν τα όνειρα τα φωτεινά
Μονάχα δάκρυα και θλίψη γεμίζουν την καρδιά
Πού είναι του κόσμου τα ιδανικά;
Τα πήρε η ψυχούλα σου στου Άδη τα άχαρα νερά…
Αναστασία Κακάμη Β2

8. Αγάπη είναι
Αγάπη είναι ελπίδα, ελευθερία, ξεγνοιασιά
Είναι ένα φως στο σκοτεινό σου δρόμο.
Αγάπη είναι μια τρέλα με πόνο αλλά και χαρά
Δεν ορίζεται από κανένα νόμο.
Αγάπη είναι πόλεμος αλλά μαζί και ειρήνη
Είναι ένα αίσθημα που κανείς δεν είναι αρμόδιος να κρίνει
Αγάπη τέλος είναι τ’ όνειρο και η αποθυμιά
Είναι μια ξεχωριστή στην άχρωμη ζωή σου πινελιά
Γεροντίδου Ελένη Γ1

9. Ένα χαμόγελο
Ένα χαμόγελο μου είχες χαρίσει
Και τα λουλούδια γύρω μου είχανε ανθίσει
Όλες οι μέρες δίχως λύπη, δίχως πόνο
Κι αυτό από το χαμόγελό σου μόνο
Δεν αντέχω πια μακριά
Από το γλυκό το πρόσωπό σου
Τη λαμπερή σου τη ματιά
Το φωτεινό μυαλό σου.
Φυλακισμένη αισθάνομαι
Κι όμως δεν δραπετεύω
Γιατί με την αγάπη χάνομαι
Κι εγώ…..αυτό γυρεύω
Μεϊμάρογλου Ευαγγελία Γ3

10. Απωθημένο
Μια ματιά σου με νόημα μεγάλο
γιατρεύει κάθε μου πληγή-Τίποτ’άλλο
Ένα χάδι την καρδιά μου οδηγεί στον σάλο,
στον Παράδεισο την στέλνει-Τίποτ’άλλο
Στη μνήμη, της καρδιάς σου το σινιάλο
που μ΄εκανε να ερωτευθώ-Τίποτ’άλλο
Και μένει το απωθημένο το μεγάλο
να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου-Τίποτ’άλλο
Γκουζιώνη Μαρία Γ1

11. Ο φίλος
Αν καταλάβεις φίλος τι θα πει,
όσα λάθος άτομα και αν γνωρίσεις
μένουν αυτοί που αξίζουν πιο πολύ
και τη ζωή μ΄ αυτούς θα συνεχίσεις
Ο φίλος είναι πάντα εκεί
Όσο αντίξοη κι αν είναι η ζωή
Όταν του πεις έχω ανάγκη, μείνε
Θα μείνει ως την έσχατη στιγμή
Μαζί του μοιράζεσαι στιγμές
Τις λύπες σου και τις χαρές
Κι αλήθειες όχι αρεστές
Φίλος λοιπόν σημαίνει επικοινωνία
συγκίνηση, διασκέδαση, χημεία
πολύτιμη, μοναδική περιουσία.
Γατίδου Αθανασία Γ1
Γιοβανέρη Ειρήνη

12. …και θα φύγω
Μια στάλα από τον ήλιο των ματιών σου
ν’ αντικρύσω ……και θα φύγω
Ένα γάργαρο γέλιο από το στόμα
να ακούσω …..και θα φύγω
Λίγο νερό που τρέχει από τις χούφτες σου
να γευτώ…… και θα φύγω
Λίγη από την άνοιξη που κρύβεις μέσα σου
να μυρίσω …..και θα φύγω
Γούβα Μαριτίνα Γ1

13. Όνειρο ήταν
Ένα βράδυ στο όνειρό μου σε είδα
Κι από τότε λάμπει μέσα μου η ελπίδα
Ήθελα να σου μιλήσω
Όμως πάντα κάνω πίσω
Δεν θα υποχωρήσω
Την καρδιά σου θα αγγίξω
Τουλάχιστον αυτό ελπίζω
Κάθε που στ΄ όνειρο σε αντικρίζω
Κάθε μέρα όταν ξυπνάω,
σκέφτομαι εσένα και παραμιλάω!!!!
Γκινίδης Γιάννης Γ1