амьддаа би биеэ хайрла

1. Амьддаа бие биеэ хайрла Аз жаргалын хаалгыг бусдадаа нээж өг.

2. О.Дашбалбар 1957 оны 2-р сарын 10-нд Сүхбаатар аймгийн Наран сум Дарьганга нутагт мэндэлсэн.1972 онд Дарьганга суманд наймдугаар ангиа төгссөн.1974 онд ЗХУ-ын Омск хотод ХАА-н ТМС-д суралцсан.1975 онд Сүхбаатар аймгийн төвд 10-р ангиа дүүргэсэн.1980 онд (23 нас) Амьддаа бие биеэ хайрла, хүмүүсээ шүлгээ бичсэн1984 онд (27 нас) М.Горькийн нэрэмжит Москвагийн утга зохиолын дээд сургуулийг дүүргэсэн.1984-1987 он хүртэл МЗЭ-ийн хорооны гадаад харилцааны хэлтэст орчуулагч-редактор.1987-1990 онд “Утга зохиол, урлаг” сонины утга зохиолын ажилтан.1990-1991 онд ХААЯ-нд мэргэжлийн зохиолч.1991-1996 онд Соёлын яамны харъяа Монголын Буддын соёлын төвийн захирал.1996 онд (39 нас) Монголын Уламжлалын нэгдсэн намаас УИХ гишүүн болж эх орон, газар шорооныхоо төлөө цогтой тэмцсэн1999 онд (42 нас) цэл залуугаараа нас барсан.

3. Салхиарганхахцагаанөвсөнд ч амьнасминьбуйСайханэхоронминь…Сэтгэлээариусгаж, маханбодиоөвсногоонычиньширхэгбүхэндөгье!Санаагаараажаргаж, голусныариунтунгалагтуусъя!Мөнхнасттэнгэрчиньнамайгширтэнэ, эхоронминь!Цалбууралүүлсээрчиньбинулимсааарчина.МонголнаралтлагөнгөөрнүдгялбуулжМинийГангабаатархүүшигинээнэ.Нартуссаншаргалхануулсынчиньхормойдэрхэлье, эхоронминьНасбуянаахайрла, уулс минь…Ярууэгшигзүрхэндшингээжүдшийнагаартболжморжиргэнэ.Янжинлхамтайханьсажсэтгэлийндоторалтанятгаэгшиглэнэ.ХотайлыняндангаарсуунаглахутааХолынуулсынбэлдцэнхэрхөшигтатаж,Хоньямаамайлалдан, үхэрмөөрөхөдтунгалагагаарцалгина.ҮнэхээрсэргэлэнбагачуудынцовоодуунголынурсгалыгхөгжөөжҮлмэдэгхэнсэвэлзэхсэвшээнднарсныоройсортолзоно.ӨвсногооныүнэртэйминийсалхинсэтгэлҮдшийнторгомсог агаартууснам … үлгэрийгбимэднэ!

4. ЁС СУРТАХУУНЫ ДЭЭД ҮНЭТ ЗҮЙЛС БУЮУ“АМЬДДАА БИЕ БИЕНЭЭ ХАЙРЛА” Үнэтзүйлсийнтогтолцоогяруунайргаартайлбарлахнь: ЯруунайрагчО.Дашбалбарын /1955-1999/ “Амьддаабиебиенээхайрла,хүмүүсээ” хэмээхсургаалыншүлгийгёссуртахууныүнэтзүйлсийнэерэгбасөрөгхандлагынүүднээстайлбарлаж бүрэн болно. . Энэшүлэгяруунайрагчийн “Оддынаялгуу” /1984 он/ хэмээханхнышүлгийнтүүвэртхэвлэгдсэнхарин 1980 ондМосквахотодМ.ГорькийннэрэмжитУтгазохиолындээдсургуульдсуралцажбайхүедээзохиосонгэдэг. Яруунайрагчийнамьдахуйдаадурсанярьснаар ”Москвадоюутанбайхүедээбурханышашин, христосийншашинхоёрыгзэрэгцүүлжихуншдагбайлаа. Нэгэнудаа “Библи” уншижсуухдааэнэшүлгийгбичихсанааоржирсэнтухайгаа” хуучилжбайжээ.

5. Амьддаа бие биеэ хайрла Амьддаа бие биеэ хайрла хүмүүс ээ Алив сайхнаа бусдаас битгий харамла Хэрэггүй үгийн зэвээр зүрхийг нь бүү шархлуул Хэн нэгийгээ харанхуй нүх рүү бүү түлх

6. Д.НямсүрэнРеквием/О.Дашбалбарт/ Ар цармын хайлаасанд Алаг шаазгай шагширлаа Аймаг явсан хойгуур Дүү минь ирээгүй байгаа “Алтан Богдын шилд Алтан гургалдай жиргэнэ” Алтан гургалдайн хоолойд Нуугдсийм биш байгаа Шамбалын орны үүдээр Шаргал туяа татлаа Шандат цайдмаа орхисон Шавь минь биш байгаа “Шар хадны дээгүүр Шар солонго татлаа” Зэв үгэнд намнуулсан Зээрэн дүү минь биш байгаа Шархтай шархгүй гөрөөс ба хүн Дүү чи бидэн хоёроо гэж ...

7. 4 мөрт Бөөрөнхий энэ орчлонгийн бөөрөн дээр нь амьдарнаБөөн цагаан үүл шиг нүүж л яваад дууснаМанантай энэ орчлонгийн магнай дээр нь амьдарнаМартахын аргагүй түүнийгээ хайрлаж яваад л дуусна

8. Агсам тавимаар хорвоо Сэтгэлийн минь цог унтраагүй сэрүүн ахуй үедээСэргэлэн болжмор шиг эмсэж, дур зоргоороо явлааТэмцэлдэж явсан хүмүүсийн тэн хагас нь алга дааТэрсэлдэж үлдсэний гавьяа, ертөнцөд шунахаас хагацлааУйтгар гунигтай хорвоод уруудаж доройтож явсан чУгийн хатуу тавилан минь өгсөж өөдөлж үзлээДэлхийн бөмбөрцгийг өшиглөж агсам тавимаар санагданаДээр нь байгаа амьтдын нэг нь би өөрөө юм шүү дээ

9. Би огт гунихгүй Зорилгогүй тоглоомонд өртөж, золгүй амьдралаа мартажЗол жаргалыг үзэн ядавч зоргоороо амьдрах би дуртайЕртөнц даяараа намайг мартсан ч би огт гунихгүйЕртөнц даяараа намайг магтсан ч би огт мишээхгүйЭнэ ертөнцөд ердийн энгийн адуу шиг, шувуу шиг амьдарчЭргэж ирэхээр нисэн одож, буцан ирэхдээ хүн шиг л амьдарнаАмьдралын зорилго инээдийг минь хүргэнэ, юу юм бэ…Амьд яваа минь бурханы тоглоом, үйлийн сүлжээс!Далдуу модтой, номтой, хүүхэнтэй, дарстай тогложДашбалбартайгаа ч тоглож явсаар би дөч гарлааНамайг Дашбалбар гэж нэрлэсэн юм, энэ миний өмсгөлНадаас нэр-хувцсыг минь хуу татвал би хэн юм бэ?

10. Залуус дүү нартаа хүргэх үг Vзээд енгерех амьдралыг мєнхийн юм шиг бодожVдлээд буцах хорвоог vvрдийн юм шиг сэтгэжЗалуу, идэр насаа хєгшрєхгvй юм шиг санажЗамба тивийн элгэн дзэр туйлж яваа дvv минь!Єнгє энэ алаг хорвоо дээрЄєрийн сайндаа чи тєрєєгvй!Єдєр єдрийн нарыг vзэж, тэнгэрийг харахЄндєр их тавилан хайрласан аав, ээждээ баярла!Vдшийн цэнгээний газар согтуу юм шиг дарвижVеийн хонгор бvсгvйтэй мансууран цэнгэж явахадНасан буурал ээж чинь vнээний дэлэн шувтарчНамрын хvйтэн шєнє, зэлэн дээр жихvvцэж суугаа!Амтат бяслаг, хуруу зузаан ермий ньАмьхандаа чамд л хадгалж, замын унаа хvлээнэ.Єр авлага нэхэхгvй эхийн сэтгэлийг хvvхнvvд орлохгvй ээ!Євєл болохоос урьтаж, ээждээ нэг очоорой!

14. • Харийн олон эрдэмтнийг номтой гэж үл айнам. Хажуу айлын чавганцаас үг сонсоогүйдээ л айнам. • Ирэх цаг гэгч Одоо цагт багтаж, Өнгөрсөн цагтай сүлэлдэнэ. • Итгэл, сэтгэл, хайр, уур аль аль нь хилтэй. Илүү дутуу алхах эрх чамд бас хориотой. • Гараараа тэвэрье гэхэд цөм хов хоосон, хаашаа ч юм арилдагсан. • Монгол дэлхийн хүчирхэг гүрнүүдийг өөрөө буй болгосон. • Уншигчдийн түвшинд тохируулж, тэдэнд таалагдахын тулд бичнэ гэдэг яруу найрагчийн хувьд гэмт хэрэг мөн. • Авгай хүүхнээс уйдаж болно. Алдар хүндээс уйдаж болно. Амьдралдаа нэг л юмнаас үл уйдна. Монгол минь, Танаасаа. • Хэлэхийн өмнө тунгаах нь монгол ёс. Хэлсэн хойноо хэзээ ч буцахгүй нь монгол ёс. • Жинхэнэ авьяасыг ид цэцэглэхээс нь өмнө дарж авах нь авьяасгүй хүмүүсийн гол ажил байдаг юм. • Орон зай, цаг хугацааны эрхшээлд бус, харин түүнийг өөртөө багтааж амьдар. • Оюут мэргэд хилэгнэвч бүү ай. Гай лав тарихгүй. Огоот мунхаг инээвч бүү итгэ. Лай удах нь үнэн. • Үлэмж мэргэн судрыг үл ойшоох нь Үнэр анхилуун цэцгийг үхэр зулгаахтай адил. • Эрдэмгүй толгой бол эзэнгүй гэртэй адил. • Хүнээс аваагүй миний нутаг, Хүнд өгөхгүй ганцхан нутаг- Миний Монгол.