Στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας η μαθήτρια της Γ΄ 1 τάξης, Κούντογλου Θεανώ, παρουσιάζει έθιμα του γάμου και το προξενιό.

1. ΤΤΑΑ ΕΕΘΘΙΙΜΜΑΑ ΚΚΑΑΙΙ ΤΤΑΑ ΠΠΡΡΟΟΞΞΕΕΝΝΙΙΑΑ ΤΤΟΟΥΥ ΓΓΑΑΜΜΟΟΥΥ
Προξενιό:
Ο γάμος, ειδικά την παλιά
εποχή και κυρίως στο
χωριό, ήταν ένα σημαντικό
γεγονός, ένα ορόσημο στη
ζωή δύο ανθρώπων, που
ενδεχόμενο ήταν και να μη
γνωρίζονταν και ακόμη να
μην είχαν ιδωθεί.

2. Αυτούς όμως που ενδιέφερε άμεσα ο γάμος, τους
μελλόνυμφους, τις πιο πολλές φορές δεν τους ρώταγαν. Οι
πατεράδες ήταν οι γενικοί κουμανταδόροι κι αυτοί
έπαιρναν τις αποφάσεις, επιβάλλοντας συχνά στο κορίτσι
τους να αποδεχτεί για σύζυγο κάποιο πρόσωπο που δεν
ήθελε.

3. Έθιμα ττοουυ γγάάμμοουυ
 Την Πέμπτη (πριν το γάμο) μοιράζονταν τα «καλέσματα» από
τρία κορίτσια που είχαν και τους δυο γονείς τους εν ζωή. Τα
καλέσματα ήταν «τρία κουφέτα, δυο γαρίφαλα» τυλιγμένα σε
άσπρο διαφανές χαρτί .


4.  Την Παρασκευή το βράδυ είχαν τα «προικιά» και πρωί οι
κοπέλες έστηναν τα προικιά σε γιούκο.Τα χοντρά μάλλινα, οι
κουρελούδες και τα παπλώματα από κάτω και όλα τ`άλλα
πάνω πάνω και ο γιούκος τέλειωνε σε δυο ζεύγη μαξιλάρια,
άσπρα κεντημένα και την εικόνα κάποιου αγίου ανάμεσά τους.
Τον γιούκο τον έστηναν πάνω στη «σκάμνα». Την ώρα που
έστηναν τα προικιά έπρεπε ένα αγόρι που ζούσαν οι γονείς
του να τα ρίξει κάτω τρεις φορές. Όταν τέλειωνε το στήσιμο τα
χόρευαν με τραγούδια ριζικά.


5.  Το βράδυ της Παρασκευής μαζεύονταν στο σπίτι της νύφης
για τα προικιά οι συμπέθεροι, το σόι του γαμπρού φέρνοντας
φιλιάτικα το νυφικό, τα παπούτσια, το νυχτικό και το δεύτερο
φουστάνι που θα φορούσε η νύφη στο γλέντι μετά τη στέψη.
Ακόμα ανταλλάσσονταν με τους γονείς της νύφης μπουκάλια
κρασί και τσουρέκι.


6.  Αφού λοιπόν θαύμαζαν τα προικιά, τα κεντήματα και τα
χαλκώματα (ταψιά, καζάνια, τετζερέδες) της νύφης κάθονταν
στο τραπέζι για φαγητό. Πρώτα σέρβιραν τους λουκουμάδες
για να γλυκάνουν το σόι του γαμπρού και μετά το καθιερωμένο
φαγητό, ρεβύθια με το ρύζι. Κρέας απαγορευόταν, γιατί ήταν
Παρασκευή . Τα κρέατα τα έσφαζαν οι άντρες το Σάββατο το
πρωί, αφού προηγουμένως έριχναν λίγες κουμπουριές
(τουφεκιές) για να το ακούσουν όλοι οι χωριανοί ότι στην αυλή
του τάδε γίνεται χαρά.


7.  Επίσης μόλις τέλειωνε το φαγοπότι της Παρασκευής, ένας
από τους γεροντότερους άρχιζε το καθιερωμένο
τραγούδι,που μιλάει για τον αποχωρισμό της νύφης από
το σπίτι της, ενώ οι άλλοι εν χορώ επαναλάμβαναν τα
λόγια του τραγουδιού:
 “Μια Παρασκευή κι ένα Σάββατο βράδυ
Η μάνα μ`έδιωχνε από το σπιτικό μας
Κι ο πατέρας μου κι`αυτός μου λέει φεύγα..
Φεύγω κλαίγοντας φεύγω παραπονιώντας”.

8.  Εκείνα τα χρόνια υποχρεωτικά ο νέος που θα παντρευόταν
έπρεπε να είχε σπίτι δικό του. Ήταν μεγάλη ντροπή να είχε
η νύφη σπίτι δικό της και ο γαμπρός να πήγαινε σώγαμπρος
 Θεανώ Κούντογλου

9. Ευχαριστώ πολύ.....
Θεανώ Κούντογλου
Μαθήτρια της Γ΄1 τάξης