2. De winkel was nog maar enkele minuten open, of er kwam een oude bekende binnen.
‘Daar is onze nieuwe celebrity! Heb je het artikel gelezen?’
‘Met jou heb ik nog een eitje te pellen,’ zeg ik lachend.
‘Vond je het niet goed? Je had helemaal niets door hé?’
‘Of ik het goed vond valt nog af te wachten. Ik zie nog geen klanten voor de deur staan. En je had me
gisteren wel mooi voor schut gezet!’
3. ‘Voor schut gezet? Ik vond je juist fantastisch! Je bent een van de weinigen die een indruk bij me heeft
nagelaten.’
‘Ja, dat merkte ik. Maar ik ben nog niet helemaal overtuigd of je indruk door de winkel komt of gewoon
omdat je mij wel ziet zitten.’
‘Een belangrijk deel van m’n job is om objectief te blijven. Dat ik knappe dames ontmoet tijdens de
werkuren is gewoon een leuk extraatje.’ Mason knipoogde naar me.
4. ‘Maar zal ik je eens een geheim verklappen?’
Mason boog zich naar me toe en bracht z’n mond naar m’n oor.
‘Je bracht me gisteren toch even van m’n stuk. Het is moeilijk om objectief te blijven als je zo’n
verschijning tegenkomt.’
Hij deed het weer. Ik stond weer met m’n mond vol tanden. Ik wilde hem zo graag op zijn plaats zetten,
maar er kwamen geen woorden in me op.
‘Euh… Dankje?’, wist ik uiteindelijk uit te brengen.
5. Plots kwam er een hoopje mensen aan. Ik had hen nog nooit eerder gezien. Ik staarde hen verbaasd
aan toen ze mijn winkel binnenstapten.
‘Wauw, wat een leuke winkel!’, ‘Zo’n originele producten!’, ‘Ik wou dat ik dit eerder had ontdekt.’,
hoorde ik hen fluisteren. De mensen verspreidden zich door de winkel en ik zag hoe ze hun
winkelmandjes gretig vulden. Dit was ongelofelijk.
‘Dank je, dank je, dank je!!!!’, riep ik uit, en ik omhelsde Mason enthousiast. De klanten keken even op
en gingen daarna weer verder met winkelen.
6. ‘Het werkt echt! Hoe kan ik je ooit bedanken?!’
‘Wel… Eigenlijk heb je dit volledig aan jezelf te danken. Ze komen hier voor jouw winkel. Dus een
bedankje is niet nodig. Tenzij je van gedacht bent veranderd en toch eens een keertje iets wil gaan
drinken? Gewoon als vrienden?’
‘Ik zal er nog eens over nadenken,’ zei ik mysterieus. Er verscheen spontaan een lachje op Masons
gezicht. ‘Goed. Ik moet er maar eens vandoor. Je hebt m’n nummer, dus bel me maar als je je bedenkt.
Of als m’n bestelling is aangekomen natuurlijk!’ Hij knipoogde weer en verliet de zaak.
7. Zodra Mason weg was klampte een vrouw me aan. ‘Bent u de eigenaar van deze zaak?’
‘Ja, waarmee kan ik u helpen?’
‘Oh ik wilde u enkel complimenteren met dit leuke winkeltje. Het is zo gezellig! Ik las er vandaag over
in de krant en ik wilde meteen langskomen! De grote dierenwinkels in de buurt zijn zo onpersoonlijk,
en je ziet zo dat ze met een massaproductie werken. Dit is de eerste winkel waar ik echt kwaliteitsvolle
producten vind voor mijn huisdier. Jullie hebben zelfs de speciale voeding voor allergieën!’
Ik begon meteen te blozen. En dit was zeker niet het laatste complimentje dat ik die dag ontving…
8. ‘s Middags bereidde ik vlug een slaatje. Tijdens mijn pauze begon ik te dromen van een grotere
dierenzaak. Mijn eigen winkel, met voldoende plaats voor goede producten en de juiste voeding. Ik zou
extra personeel kunnen aannemen, samenwerken met dierenartsen, asielen en trainingsscholen.
Misschien zouden de mensen zelfs interesse hebben in infosessies voor hun huisdieren. Dan kon ik
mijn uitgebreide dierenkennis delen met de buurt.
Plots keek ik op de klok en zag ik dat ik de tijd uit het oog verloren was. Ik at snel verder en ging terug
naar de winkel.
9. Toen ik de winkel binnenkwam zag ik dat Loren aan de kassa stond af te rekenen. ‘Heb je het
gelezen?!’, vroeg ik enthousiast.
‘Natuurlijk! Het is hier nog nooit zo druk geweest! Wat fantastisch! Ik wist helemaal niet dat ze je
geïnterviewd hadden?’
‘Ze hebben me ook niet echt geïnterviewd. Ik kwam er zelf pas achter dat ik werd beoordeeld toen ik
het artikel las. Ik ben zo blij met het resultaat! Ik zal je straks vertellen hoe het gelopen is, want het is
best een indrukwekkend verhaal. Het heeft te maken met die man waarover ik gisteren vertelde.’
10. ‘Is hij degene die…?’ Ik knikte. ‘Ik kan niet wachten om te horen wat er gebeurd is! Hoe laat spreken we
af?’
‘De winkel sluit vandaag om vijf uur. Daarna moet er nog opgeruimd worden en dan moet ik me nog
klaarmaken om uit te gaan.’
‘Half 8 bij mijn thuis? Ik zal ervoor zorgen dat er eten op tafel staat als je aankomt.’
‘Prima!’
‘Goed, dan ga ik er nu vandoor want het is superdruk! Ik heb nog snel wat kattengrind en eten gekocht
voor Nala.’ Loren gaf me snel een knuffel, nam haar boodschappentas mee en ging naar buiten.
11. De rest van de namiddag bleef het druk in de winkel. Ik moest Leslie enkele keren bijstaan aan de kassa, en
de bestellingen waren niet bij te houden. Uiteindelijk konden we pas sluiten om half zes, en daarna moesten
we de winkel nog opruimen. Gelukkig had ik morgen een sluitingsdag gepland. Ik ging eventjes liggen op de
zetel en dommelde in. ‘Zware dag gehad?’, vroeg David. Ik schrok wakker. ‘Hoe laat is het? Ik moest om half 8
bij Loren zijn. ‘
‘Het is nu half 7, je hebt nog wel even tijd.’ Ik vertelde hem kort over de toestroom van nieuwe klanten.
‘Nu ga ik snel een bad nemen en dan vertrek ik naar Loren. Er staat nog wat van jouw spaghetti in de
koelkast.’ Ik gaf David een zoen en liep naar de badkamer.
12. Voor het eerst was ik echt uitgeput na een werkdag. Ik besloot om een halfuurtje te relaxen in een
warm bad met extra badschuim, een muziekje en gezellige kaarsjes.
Ik kwam helemaal tot rust en toen ik uit bad kwam voelde ik dat ik weer wat energie had.
Ik droogde me snel af, trok een ander setje ondergoed aan en zocht naar een leuk kleedje.
De rimpels in m’n vingers trokken stilaan weg. Tenslotte droogde ik m’n haren, deed wat make-up op
en ik was klaar om te vertrekken.
13. Enkele minuten na half 8 stond ik bij Loren aan de deur. Loren deed meteen open. Ik gaf haar een zoen
op de wang en ging naar binnen.
‘Het eten is juist klaar, dus we kunnen meteen aan tafel en dan kan je eindelijk vertellen wat er de
voorbije dagen allemaal is gebeurd,’ zei Loren enthousiast.
14. Loren had spaghetti bolognese gemaakt. Ik had de dag ervoor al pasta gegeten, maar dat stoorde me
niet. ‘Dus… Vertel eens wat er is gebeurd!’
Ik deed m’n best om het verhaal in geuren en kleuren te vertellen, precies zoals het was gebeurd en
inclusief alle details. De dingen die ik had weggelaten bij David, zoals Masons uiterlijk en details van
zijn overdreven geflirt, kon ik nu eindelijk aan iemand vertellen. Loren was een en al oor en wist
precies hoe ze moest reageren. ‘En toen bleef hij dus maar vragen stellen over dieren!’
‘Dat meen je niet! En toen?’
15. ‘Toen vroeg hij of we samen iets konden gaan drinken. Ik zei natuurlijk dat ik al een relatie had en ter
compensatie vroeg hij korting! Toen hij m’n reactie zag zei hij natuurlijk dat het maar een grap was.’
‘Wauw… Die heeft wel lef seg! En een raar gevoel voor humor.’
…
‘Ik was zo verrast toen ik vanmorgen de krant opendeed en de naam van mijn winkel in koeienletters
zag staan! En plots stond hij weer in de winkel. Ik vroeg of zijn beoordeling werkelijk op mijn winkel
was gebaseerd en hij zei dat hij altijd zo objectief mogelijk moest blijven.’
16. ‘Maar toen begon hij weer te flirten en zei hij dat ik hem van zijn stuk had gebracht! Kan je dat
geloven?!’ Loren lachte. ‘Interessante vent.’
‘En daarna heb ik volgens mij iets héél erg dom gedaan,’ zei ik met een blos op m’n wangen.
Loren keek me met grote ogen aan. ‘Wel?!’
‘Er kwamen plots superveel klanten binnen. Je zag zelf hoe druk het vandaag was. En toen heb ik hem
dus in al m’n enthousiasme omhelsd.’
‘Je hebt wat gedaan?!’
‘En dat is nog niet alles… Hij vroeg me weer uit en…’
17. ‘EN?!’ Loren zat op het puntje van haar stoel.
‘En ik heb geen ja maar ook geen nee gezegd. Hij stelde voor om als vrienden iets te gaan drinken en
ik stond weer met m’n mond vol tanden en voelde me zo dom dus toen heb ik gezegd dat ik erover zou
nadenken. Z’n nummer staat op de bestelbon en hij zei dat ik maar moest bellen als ik had beslist.’
‘Morgan, jij beest!’
‘Wat moet ik nu doen?!’
‘Je mag z’n nummer altijd aan mij doorgeven, ik ben nog single!’ We moesten allebei lachen. Dit was
typisch Loren.
18. ‘Waarom ga je eigenlijk niet uit met een van je collega’s? Daar zitten toch ook knappe mannen bij?’
‘Je weet toch dat relaties met collega’s verboden zijn! Hoewel Jim en Aurore daar volgens mij hun
laars aan lappen. Gisteren hoorde ik vreemde geluiden uit Aurores spreekkamer komen en even later
kwam Jim naar buiten! Ik ben er bijna zeker van dat ze een geheime relatie hebben.’
‘Dan kan jij dat toch ook doen? Als iedereen zo begint dan moet de regel maar verbroken worden.’
‘Ja maar m’n collega’s zijn m’n vrienden. Eric is m’n maatje, met hem zou ik nooit zomaar iets
beginnen. En Mario… We flirten nog altijd constant maar daar blijft het ook bij.’
19. Loren ruimde de borden af en ondertussen speelde ik wat met Nala.
‘Ik vraag me af wat Mario nu precies wilt. We flirten nu al een halfjaar en er is nog altijd niets gebeurd.
Ondertussen heeft hij al drie vriendinnetjes versleten en hij flirt nog steeds.’
‘Vergeet Mario toch. Een getrouwde man die met andere vrouwen blijft flirten is geen goede gast,
Loren.’
‘Ik weet het. Maar hij heeft zo’n mooi lijf,’ zei Loren dromerig. ‘En hij zegt dat hij wilt scheiden’
Ik rolde met mijn ogen. We gingen allebei nog een keertje naar het toilet en vertrokken.
20. Na een kwartiertje stappen kwamen we aan bij de uitgaansbuurt. Verschillende gebouwen met
dancings, cafeetjes, snackbars en speelhallen werden van elkaar gescheiden door kleine steegjes.
Onderweg naar de bowlinghal kwamen we al enkele straatartiesten tegen, en we stopten even om hun
act te bekijken.
Het heeft iets speciaals om door de smalle, donkere steegjes te wandelen. Maar als vrouw kan je best
nooit alleen op deze plek zijn. Je weet nooit of er iemand zich stiekem in een duister hoekje verschuilt.
21. Loren en ik stortten ons meteen op een bowlingbaan en begonnen tegen elkaar te spelen. Het
verbaasde me niet toen Loren na enkele minuten al haar eerste strike gooide. Door haar beroep had ze
veel meer spierkracht, waardoor ze harder kon gooien. Bovendien zat haar gevoel voor richting altijd
juist. Ze wist precies welke kant de bal zou uitgaan. Ik gooide uiteindelijk één strike en één spare, en
was best trots op deze prestatie.
‘Nog een spelletje?’, vroeg Loren.
‘Nee dank je, m’n vingers beginnen pijn te doen. Zullen we anders even gaan poolen?’
22. ‘De verliezer mag beginnen!’ zei Loren plagend.
Ik wilde net met m’n keu tegen de bal stoten toen een stem achter me riep: ‘Da’s ook toevallig dat ik
jou hier tref!’
Ik schrok, en de witte bal schoot recht in een pocket. Loren begon te lachen. ‘Die telt niet!’, riep ik naar
haar. Dan pas besefte ik van wie de stem was. Ik draaide me met een ruk om en wees met m’n keu naar
Mason. ‘Wat doe jij hier?’, vroeg ik met een dreigende ondertoon.
23. ‘Rustig maar, je krijgt wel een herkansing hoor. Ik kom hier gewoon een beetje poolen.’
‘Alleen?!’ Ik vertrouwde hem plots voor geen haar. Dit kon toch geen toeval zijn.
‘Ik was eigenlijk op een vriend aan het wachten aan de bar, maar toen zag ik jullie ineens langskomen.
Ik wilde gewoon even hallo zeggen. Ik geloof trouwens niet dat wij elkaar al ontmoet hebben?’ Hij
richtte zich tot Loren. ‘Ik ben Loren.’ ‘Mason, aangenaam.’
‘Aah.. Mason. Ik heb al veel over jou gehoord!’
Ik rolde met m’n ogen, Loren vond hem duidelijk leuk. Daar ging onze gezellige avond.
24. Loren was aan de beurt. ‘En, heb je al nagedacht over onze date?’, vroeg Mason.
‘Date? Jij wilde gewoon samen uitgaan als vrienden. Wel, we zijn hier samen, en aangezien jij toch al
hebt besloten om mee te poolen, telt dit ook. Trouwens, je kan beter Loren mee uitvragen. Zij is
tenminste nog single.’
‘Is zij ook zo’n dierenexperte als jij?’
‘Nee, zij is agente. Dus ik zou je maar koest houden als ik jou was.’
Mason schrok, maar probeerde z’n gezicht in de plooi te houden.
25. Na het spelletje poolen – dat gewonnen werd door Mason – wilden Loren en ik naar de gamehal. Net op
dat moment kwam Masons vriend aan. Ze besloten om nog wat te poolen.
‘Misschien tot straks,’ zei Mason. Ik knikte en Loren zwaaide verleidelijk.
‘Hij is echt wel knap hoor! Spijtig dat je al bezet bent.’
‘Je mag hem hebben. Ik vind hem vreselijk.’
‘Het spijt me Morgan. Hij lijkt enkel oog te hebben voor jou. Tijdens het poolen was hij je volgens mij in
zijn gedachten aan het uitkleden!’
‘Ieuw! Wat een vetzak.’
26. Toen onze muntjes om te spelen op waren was het al laat.
‘Ik heb terug honger,’ zei Loren. ‘Zullen we een cheeseburger gaan eten?’ Ik stemde meteen in.
Hoe vaak ik ook probeerde van onderwerp te veranderen, Loren bleef maar over Mason praten.
‘Ik ben al zolang op zoek naar iemand. Jij hebt al 4 jaar een vaste relatie én krijgt er nog een aanbidder
bij. Hij valt echt wel mee hoor Morgan. Ik zou echt alles over hebben voor zo’n man. Iemand die me wil
veroveren, die z’n ogen niet van me af kan houden. Iemand die zich niet bedreigd voelt door mijn job.’
Ik probeerde Loren wat op te peppen. ‘Komaan, vergeet die mannen toch. Laten we gaan dansen!’
27. Op de dansvloer vergat Loren haar zorgen weer. We lieten ons helemaal gaan op de muziek en trokken
ons niets aan van de rest. Tussendoor dronken we af en toe een biertje.
‘Ik ga hier morgen echt spijt van hebben als ik om 7 uur moet opstaan,’ schreeuwde Loren door de
muziek heen.
‘Niet aan denken! Geniet er nog maar eventjes van!’, riep ik terug.
‘Jij hebt makkelijk praten, jij kan je roes uitslapen in mijn bed!’
Ik liet m’n meest schattige en onschuldige blik zien en Loren schoot in de lach.
Net op dat moment verscheen Mason achter haar. Zijn vriend was blijkbaar weg.
28. ‘Je blijft me verbazen Morgan. Je wéét niet enkel veel over dieren, maar je kan ze blijkbaar ook erg
goed imiteren. Die puppy-ogen doen me meteen smelten.’ Loren schoot in de lach. ‘Ik denk dat ik eens
ga kennismaken met de DJ, tortelduifjes.’ Ze knipoogde naar me en gaf een klets op m’n kont, wat
zoveel betekende als ‘ga ervoor, tijger!’. Ze had duidelijk te veel gedronken. Ik danste verder, en Mason
deed gewoon mee. Hoe langer we dansten en hoe meer er gedronken werd, des te minder ik me aan
Mason stoorde. Ik begon zelfs te lachen wanneer hij iets grappig vertelde of wanneer hij me plaagde.
Het was moeilijk om toe te geven, maar ik amuseerde me met hem.
29. Loren was Mason alweer vergeten en had haar hart gestort op de DJ. Ze probeerde een conversatie
met hem op te bouwen, maar dat leek moeilijker dan verwacht. De teleurstelling was van haar gezicht
af te lezen. Uiteindelijk gaf ze het op en sloeg ze een andere man aan de haak die aan de toog zat. Ze
sleurde hem mee naar de dansvloer en liet zich helemaal gaan.
30. Ik vergat de wereld even om me heen tot Loren plots aan m’n arm trok. ‘Plastijd!’, riep ze in m’n oor. Ik
gebaarde naar de toiletten en riep: ‘Ben zo terug’. Mason knikte.
‘En hoe loopt het tussen jullie?’, vroeg Loren.
‘Eerlijk? Ik amuseer me rot. Maar daar blijft het ook bij. Ik wil m’n relatie niet op het spel zetten en ik zie
in hem ook niets meer dan gewoon een vriend… of kennis.’ Loren trok haar wenkbrauwen op. Ze
geloofde me duidelijk niet.
‘En hoe is het met jouw vangst van de avond? Waar is hij naartoe eigenlijk?’
31. ‘Hij moest er al vandoor. Maaar… We hebben wel telefoonnummers uitgewisseld.’
‘En? Zit er potentieel in?’
‘Wie weet… Wie weet…’, zei Loren met een glimlach. ‘Hij was eerst wat bescheiden, maar ik vond hem
erg grappig en hij lijkt lief. Misschien bel ik hem morgen wel op.’
32. Toen we van de toiletten kwamen liep Mason al naar ons toe.
‘Wisten jullie dat hier een karaokebar is?’
‘Wat?! Daar moeten we naartoe!’, riep Loren enthousiast. Ik probeerde nog tegen te spartelen, maar er
was geen houden aan. Loren moest en zou karaoke zingen.
Voor ik het wist brulden we ‘Wannabe’ van de Spice Girls door de microfoon en zag ik Mason aan de
zijkant toekijken. Hij kon z’n glimlach duidelijk niet verbergen.
33. Na de karaoke trakteerde Mason ons nog op een kopje koffie. Loren panikeerde plots toen ze zag hoe
laat het was. ‘Het is al half 2! Ik kan nog maar vijf uur slapen! Morgan, we moeten naar huis!’
Ze zwaaide naar Mason en liep al naar buiten. Loren had duidelijk te veel gedronken.
‘Wel euhm… Bedankt voor de leuke avond,’ zei ik blozend tegen Mason. Hij gaf me een zoen op m’n
wang. ‘Bedankt voor de date.’ Mason knipoogde. Ik schudde m’n hoofd en wandelde naar buiten. Daar
stond Loren te giechelen. ‘Mason and Morgan sitting in the tree! K-I-S-S-I-N-G!’, riep ze uit.
‘Jij moet dringend je bed in!’ De rest van de weg naar huis bleef ze maar ‘Wannabe’ zingen.
