Πασχαλινό κουκλοθεατρικό έργο, που συνοδεύουν παιγνιώδεις δραστηριότητες. Επίσης εμπεριέχονται χρήσιμες πληροφορίες για το Πάσχα, με απλό και κατανοητό τρόπο, για παιδιά νηπιακής ηλικίας.

1. Τα κόκκινα αβγά.
Πασχαλινό Κουκλοθεατρικό έργο της
Σάσας Καραγιαννίδου – Πέννα.
Ακολουθούν παιγνιώδεις
δραστηριότητες που βασίζονται στο έργο
καθώς και χρήσιμες πληροφορίες για το
Πάσχα.

2. Σκηνή Πρώτη.
Σκηνικό αγροκτήματος.

3. Κότα. ΄΄ κο, κο, κο, κο, κο, κο, κο, κο, τι κοτούλα
είμαι εγώ.
Γεια σας, γεια σας, γεια σας και χαρά σας.
Η Μπιρμπίλω είμαι εγώ,
κότα όμορφη θαρρώ.
Περπατώ και κακαρίζω
και όπου να’ναι λέω εγώ,
να σας κάνω και ένα αβγό.

4. Κο, κο , κο, κο, κο, κο, κο,
νάτο κιόλας το αβγό.
Όμορφο ζεστό, ζεστό,
πω, πω, πω να το χαρώ!

5. Γιαγιά. Μπιρμπίλω, Μπιρμπίλω μου, για να δω. Πω,
πω, πω, καλή κοτούλα που έχω εγώ! Θα σου πάρω
Μπιρμπίλω το αβγό, γιατί τι να κάνω; Φτωχή
γιαγιούλα είμαι. Πρέπει να το πουλήσω στο παζάρι.
Πρέπει να κερδίσω λίγα χρήματα. Πάσχα έρχεται, να
αγοράσω και κανένα δωράκι στο εγγονάκι μου.

6. Η γιαγιά, βάζει το αβγό στο καλαθάκι της.
Άντε Μπιρμπίλω μου, πήγαινε και εσύ να συναντήσεις
τις κοτοφιλενάδες σου.
Η Μπιρμπίλω φεύγει.

7. Γιαγιά. Ας πάω και εγώ να ετοιμασθώ για το παζάρι.

8. Αβγό.
Όχου, τι έπαθα το καημένο!!! Με πήραν από τη μανούλα
μου και θα με πάνε στο παζάρι. Τι είναι αυτό το
παζάρι; Φοβάμαι, φοβάμαι πολύ. Όχου, όχου, αχού,
αχού, Παναγίτσα μου. Ζαλίζομαι, με έπιασε τρεμούλα.
Αχ και να’ξερα τι είναι το παζάρι.
Έρχεται η γιαγιά.

9. Γιαγιά. Έτοιμη και εγώ. Ας πάρω το καλαθάκι μου και
ας ξεκινήσω. Έχω δρόμο πολύ να κάνω. Πρέπει να
βιαστώ.

10. Σκηνή Δεύτερη.
Στο παζάρι.

11. Γιαγιά. Αβγά, αβγά, έχω φρέσκα αβγά. ... Πάρτε αβγά
για το Πάσχα, αβγά...

12. Αγοράκι. Καλημέρα γιαγιά.
Γιαγιά. Καλημέρα και σε σένα.
Αγοράκι. Η μαμά μου θέλει φρέσκα αβγουλάκια.

13. Γιαγιά. Πάρε από τα δικά μου και δε θα μετανιώσεις.
Φρέσκα, ολόφρεσκα, πριν μια ώρα τα γέννησε η
Μπιρμπίλω μου. Πάρε και δεν θα μετανιώσεις. Κοίτα
και αυτό εδώ. Είναι το πιο μεγάλο από όλα. Πάρε,
αυτό σου το κάνω δώρο, να το χρωματίσεις, όπως
θέλεις εσύ, για το Πάσχα.

14. Αγοράκι. Εντάξει γιαγιά. Παίρνω όλο το καλάθι. Ορίστε
και τα χρήματα. Γεια σου, γεια σου γιαγιά και καλό
Πάσχα. Και σε ευχαριστώ για το αβγό που μου
χάρισες.
Γιαγιά. Γεια σου αγόρι μου και να είσαι καλά να σε
χαίρεται η μανούλα σου και ο μπαμπάς σου. Γεια σου ,
καλό Πάσχα και σε σένα.
{η γιαγιά φεύγει, ξεκινάει και το αγοράκι για το σπίτι του,
κρατώντας το καλάθι και τραγουδώντας.}

15. Αγοράκι.
Το Πάσχα έρχεται παιδιά
και είναι γιορτή μεγάλη,
μικροί μεγάλοι χαίρονται
και όλη η φύση λάμπει.

16. Σκηνή Τρίτη.
Εσωτερικό σπιτιού.

17. Αγοράκι. Μαμά, μαμά, έφθασα. Μανούλα που είσαι;
Αγόρασα αβγουλάκια φρέσκα και η καλή γιαγιά που τα
πουλούσε, μου έδωσε και ένα αβγό.
{Αφήνει το καλάθι και ψάχνει για τη μαμά του. Φεύγει.
Το αβγό μένει μόνο. Βγαίνει από το καλάθι, δειλά,
δειλά, κοιτάζει γύρω και λέει.}

18. Αβγό. Αχού, αχού, τι έπαθα το καημένο. Που βρίσκομαι;
Τι πονοκέφαλος και αυτός. Αχ κάτι μου’ρχεται .
Ζαλίζομαι. Και αυτό το αγοράκι τι τραγουδούσε, τι
έλεγε για Πάσχα και για αβγά; Τι να σημαίνουν άραγε
όλα αυτά;
Εσείς παιδιά ξέρετε; Πως; Τι είπατε; Αχ σας παρακαλώ,
σταματήστε, σταματήστε. Ζαλίζομαι ακόμα πιο πολύ.

19. Μαμά. Ωραία, ωραία. Νάτα και τα αβγουλάκια μας.
Στάθη, Στάθη, έλα αγόρι μου να με βοηθήσεις, πρέπει
να τα βάψουμε . Αχ αυτό το παιδί, πάλι έφυγε. Όλα
μόνη μου πρέπει να τα κάνω. Ας βράσω πρώτα το νερό
και στη συνέχεια ρίχνω την κόκκινη μπογιά, ρίχνω και
τα αβγά και τα αφήνω να βαφτούν. Μα που είναι η
κατσαρόλα ; Α, νάτη. Μα που έβαλα την μπογιά;
{ Ψάχνει να τη βρει, φεύγει.}

20. Αβγό. Κατσαρόλα, νερό βραστό, μπογιά κόκκινη.
Μανούλα μου, ως εδώ ήταν. Έχε γεια καημένε κόσμε.
Αχ τι θα πάθω τώρα Παναγιά μου; Και δεν μπορώ να
κάνω τίποτα, τίποτα, τίποτα. Βοήθεια, σώστε με,
σώστε με καλέ σας λέω, βοήθεια.
{Μπαίνει το αγοράκι, ο Στάθης}

21. Στάθης. Ας πάρω το αβγό που μου έδωσε η γιαγιά. Ε,
δεν είναι ανάγκη να τα βράσει όλα η μαμά. Ένα θέλω,
για να το βάψω όπως μας μάθανε στο σχολείο. Με
τις δαχτυλομπογιές. Μήπως πειράζει που δεν θα είναι
βρασμένο; Σιγά μην πειράζει.
{Παίρνει το αβγό με προσοχή και το βάζει στην τσέπη
του.}

22. Μαμά. Βρε καλώς το Στάθη. Άντε παιδάκι μου, έλα να
βοηθήσεις, έχουμε και δουλειές.
Στάθης. Μαμά, μαμά, πότε θα φάμε τα κόκκινα αβγά;

23. Μαμά. Το βράδυ της Ανάστασης. Όμως άσε τις
κουβέντες και φέρε μου τα αβγά, να τα βάλω στην
κατσαρόλα.
Έτσι μπράβο. Τώρα μπορείς να πας στο δωμάτιό σου
και εγώ θα τα τακτοποιήσω, μόλις βαφτούν, στην
πιατέλα.

24. Η μαμά σιγοτραγουδά, ήρθε πάλι Πασχαλιά, λα, λα, λα,
τρα, λα, λα!!!
Ωραία, έτοιμα τα αβγά, τώρα ας περιμένω να κρυώσουν
για να τα βάλω στην πιατέλα.
{Η μαμά φεύγει, έρχεται ο Στάθης, κρατώντας το αβγό,
που το έχει ήδη χρωματίσει με
δαχτυλομπογιές,απευθύνεται στα παιδιά}

25. Στάθης. Σας αρέσει το αβγό μου; Ωραίο δεν είναι;
Ωραίο, ωραίο. Θα το πάρω το βράδυ της Ανάστασης
και τσακ – τσακ.
Χριστός Ανέστη, Χριστός Ανέστη.

26. Μαμά. Τι κάνεις παιδί μου; Μόνο σου μιλάς; Κοίτα τα
αβγά στην πιατέλα μου.
{ και δείχνει την πιατέλα με τα αβγά} Όμορφα δεν
είναι; Σαν ζωγραφιά .
Στάθης. Πόσο ανυπομονώ για την Ανάσταση!
Μαμά. Εμπρός, τώρα, ώρα για ύπνο.
{ Φεύγοντας ο Στάθης βάζει και το δικό του αβγό στην
πιατέλα}

27. Αβγό. Μανούλα μου πως είμαι έτσι; Κόκκινο – κόκκινο
λες και έχω βγάλει την ιλαρά. Φθάνει και η ώρα της
Ανάστασης. Η ώρα για το τσούγκρισμα. Αχ
κατακαημένο που είμαι εγώ!
Σε τίνος την κοιλίτσα θα βρεθώ;

28. Σκηνή Τέταρτη.
Ακούγεται απαλή μουσική που συνοδεύει τα λόγια
μας.

29. Και οι μέρες περνούν ήσυχα στο σπίτι του Στάθη.
Έφθασε το Μεγάλο Σάββατο. Όλη η οικογένεια
ντυμένη με τα καλά της ξεκίνησε από νωρίς για την
εκκλησία, κρατώντας στο χέρι τις λαμπάδες και τα
κόκκινα αβγά.
Όμως κάντε ησυχία, ακούω χαρμόσυνες καμπάνες και
φωνές. Ακούω το Στάθη που επιστρέφει με τους
γονείς του από την εκκλησία. Για κάντε ησυχία και
ακούστε, ψέλνουν το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.΄΄

30. Εμφανίζονται, ο Στάθης με τη μαμά και τον μπαμπά
του. Παίρνουν όλοι από ένα κόκκινο αβγό. Ο Στάθης
παίρνει το δικό του. Αυτό που μόνος του είχε βάψει.

31. Στάθης. Μαμά, μπαμπά, κοιτάξτε το αβγό μου. Μόνος
μου το έβαψα. Ελάτε να τσουγκρίσουμε Χριστός
Ανέστη.
{καθώς όμως ο Στάθης τσουγκρίζει το αβγό του,
βγαίνει από μέσα ένα κοτοπουλάκι.}

32. Στάθης. Αληθώς Ανέστη.
ουπς , τι είναι αυτό; Πουλάκια βλέπουν τα μάτια μου;
Πουλάκι, πουλάκι, κοτοπουλάκι. Μαμά, ένα
κοτοπουλάκι.

33. Κοτοπουλάκι. Ουφ, επιτέλους. Θα έσκαγα εκεί μέσα
από τη ζέστη. Αχ τι καλά. Είμαι ζωντανό, είμαι
ζωντανό. Γιούπι, γιούπι, γιούπι!
Σε ευχαριστώ Στάθη, που με έκρυψες και γλίτωσα από το
βραστό νερό.
Καλό Πάσχα Στάθη. Καλό Πάσχα και σε σας παιδιά.
Καλό Πάσχα, σε όλους.

34. Γεια σας, γεια σας, γεια σας και χαρά σας.

35. Και τώρα ας παίξουμε, ας τραγουδήσουμε, ας μάθουμε
καινούρια πράγματα, ας πούμε ποιηματάκια.

36. Παρατηρήστε τις κοτούλες. Πάνω από ποιόν αριθμό
είναι η κοτούλα της ιστορίας μας και ποιο το όνομά
της;

37. Μπράβο παιδιά. Η κοτούλα της ιστορίας μας είναι αυτή
πάνω από τον αριθμό 2 . Όσο για το όνομά της; Ναι
την λέγανε, Μπιρμπίλω.

38. Ποια από τις παρακάτω είναι η γιαγιά της ιστορίας μας;
Η γιαγιά πάνω από τον αριθμό 1, 2, ή 3;

39. Μπράβο παιδιά!
Η γιαγιά της ιστορίας μας είναι αυτή πάνω από τον
αριθμό 3.Τι λέτε;
θέλετε να της δώσουμε ένα όνομα;

40. Να την πούμε ,
Βούλα
Σούλα
Τούλα

41. Ανάλογα με το τι θα αποφασίσουν τα παιδιά, ρωτάμε σε
ποιόν αριθμό δίπλα είναι το όνομα της γιαγιάς που
επιλέχτηκε.

42. Ποιο από τα παρακάτω αγοράκια, είναι αυτό της
ιστορίας μας;

43. Πολύ ωραία. Είναι το αγοράκι, πάνω από τον αριθμό 2.
Μήπως θυμόσαστε και το όνομά του;

44. Πολύ σωστά. Το όνομά του, είναι Στάθης. Μήπως
βλέπετε το γράμμα –Σ –; Ποια άλλα
γράμματα βλέπετε ;

45. Μπράβο παιδιά!!!

46. Πόσα χρώματα βλέπετε; Ποιο σας αρέσει περισσότερο;
Τι χρώμα έβαψε ο Στάθης το αβγό του;

47. Και βέβαια το έβαψε κόκκινο. Κάτω από ποιόν αριθμό
είναι ένα κόκκινο αβγό ;

48. Μπράβο παιδιά!!!
Κάτω από τον αριθμό 4 είναι το κόκκινο
αβγό του Στάθη.

49. Τι βγήκε από το αβγό του Στάθη; Κοτοπουλάκι, παπάκι
ή πουλάκι;

50. Πολύ σωστά. Βγήκε ένα κοτοπουλάκι.

51. Μπράβο παιδιά.
Και τώρα θα σας δώσω κάποιες χρήσιμες πληροφορίες
για την γιορτή του Πάσχα.

52. Ξέρετε τι σημαίνει Πάσχα;
Πάσχα είναι το πέρασμα του Χριστού από την γήινη
ζωή, τον μαρτυρικό θάνατο στην ένδοξη Ανάσταση.

53. Με την λέξη Πάσχα, εννοούμε κυρίως τις δύο
εβδομάδες, από την ανάσταση του Λαζάρου ως την
Κυριακή του Θωμά.
Την εβδομάδα των Παθών ή Μεγάλη Εβδομάδα και
την εβδομάδα της Λαμπρής ή Λαμπροβδομάδα

54. Η εβδομάδα των Παθών είναι η Μεγάλη Εβδομάδα,
και λέγεται μεγάλη, όχι γιατί έχει περισσότερες
ημέρες ή ώρες, αλλά γιατί αυτά που θα συμβούν είναι
μεγάλα και σπουδαία γεγονότα για όλους μας.
Μεγάλη Δευτέρα, μεγάλη μέρα.
Μεγάλη Τρίτη, μεγάλη κρίση.
Μεγάλη Τετάρτη, μεγάλο σκοτάδι.
Μεγάλη Πέφτη, δάκρυο πέφτει.
Μεγάλη Παρασκευή, θλίψη πολλή.
Μεγάλο Σάββατο, χαρά γιομάτο.
Μεγάλη Λαμπρή, αβγό και αρνί.

55. Ο Χριστός μας παιδιά, πέρασε πολύ δύσκολες στιγμές.
Τον κορόιδεψαν, τον χτύπησαν, τον έκαναν να
υποφέρει πολύ. Και στο τέλος τον Σταύρωσαν.
Ποιοι; Άνθρωποι που είχανε την εξουσία και που
φοβήθηκαν πως θα τους την πάρει ο Χριστός.

56. Ο Χριστός μας ήταν ένας μεγάλος και σπουδαίος
δάσκαλος. Και σαν δάσκαλος που ήταν είχε και
μαθητές. Οι αγαπημένοι του μαθητές που δεν τον
άφηναν λεπτό από κοντά τους ήταν Δώδεκα.
Ο Χριστός, μιλούσε όμορφα, ήταν δίκαιος και όλοι τον
αγαπούσαν, γιατί όλους τους βοηθούσε και έκανε
πολλά θαύματα. Όπως και το θαύμα με την
Ανάσταση του Λαζάρου, μία εβδομάδα ακριβώς, πριν
την δική του Ανάσταση.

57. Για αυτό ο λαός μας, βαθιά συγκινημένος από την
ημέρα αυτή, έχει συνθέσει κάλαντα και άλλα
στιχουργήματα. Τα κάλαντα του Λαζάρου τα
τραγουδούσαν οι λεγόμενες ‟Λαζαρίνες”, δηλαδή
κοπέλες διαφόρων ηλικιών, που μάζευαν λουλούδια
από τους αγρούς και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι.
Θέλετε να τα μάθουμε και εμείς;

58. Ήρθε ο Λάζαρος και ήρθαν τα Βάγια.
Ήρθε η Κυριακή που τρώνε τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην φοβάσαι.
Ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
σου φερε χαρτί και κομπολόι
Οι κοτούλες σας αβγά γεννούνε,
τα καλάθιά σας δεν τα χωρούνε,
δώστε μας και μας να σας χαρούμε.

59. Μετά λοιπόν από το Σάββατο που θα αναστηθεί ο
Λάζαρος και την Κυριακή που λέγεται Κυριακή των
Βαΐων ,και ο Χριστός μας πηγαίνει με τους μαθητές
του στην Ιερουσαλήμ, ακολουθεί η Εβδομάδα των
Παθών.
Η εβδομάδα, όπου ο Χριστός, θα περάσει πολύ άσχημες
στιγμές και θα υποφέρει επάνω στον σταυρό. Όμως
στο τέλος ο Χριστός με την καλοσύνη του, την αγάπη
του, την προσευχή του, θα νικήσει το κακό και θα
χαρίσει σε όλους το φως και την χαρά της ζωής.

60. Ξέρετε γιατί βάφουμε κόκκινα τα αβγά;
Γιατί κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς και εμείς
χαιρόμαστε παιδιά, όταν έχουμε γιορτή. Και ναι,
έχουμε γιορτή, γιατί το Πάσχα, ο Χριστός μας
αναστήθηκε.
Νίκησε το κακό και έφερε την χαρά της ζωής σε όλους
μας.

61. Ξέρετε γιατί τσουγκρίζουμε τα αβγά, μόλις
αναστηθεί ο Χριστός;
Γιατί χαιρόμαστε και τσουγκρίζοντας το αβγό μας, που
είναι σύμβολο γονιμότητας και δημιουργίας, με αυτό
των φίλων ή γονιών μας, παίζουμε και βλέπουμε,
ποιο αβγό θα είναι αυτό που δεν θα σπάσει και θα
νικήσει αυτά των υπολοίπων.

62. Μήπως ξέρετε, γιατί ανάβουμε την λαμπάδα το
βράδυ της Ανάστασης στην εκκλησία;
Γιατί η λαμπάδα, συμβολίζει τον ήλιο της Άνοιξης. Το
Άγιο Φως που μας δίνει ο παπάς το βράδυ της
Ανάστασης, συμβολίζει το φως της γνώσης και της
αγάπης.

63. Ανάβουμε λοιπόν την λαμπάδα μας με το άγιο φως και
μόλις ο παπάς ψάλει το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, τότε
ανταλλάσσουμε φιλιά με τους αγαπημένους μας.
Αυτό το φιλί δεν είναι άλλο από το φιλί της αγάπης που
δίνεται σε εχθρούς και φίλους, αφού συμβολίζει τη
συγχώρεση.

64. Ελάτε τώρα να μάθουμε το Χριστός Ανέστη.
Είναι ο ψαλμός που λέμε, μαζί με τον παπά, το βράδυ
της Ανάστασης.
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών.
Θανάτω θάνατον πατήσας
και τοις εν τοις μνήμασι,
ζωήν χαρισάμενος.

65. Γιατί λέμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ
ΑΝΕΣΤΗ;
Γιατί πρόκειται για έναν χαιρετισμό, έναν διάλογο
επικοινωνίας μεταξύ των πιστών. Ο ένας λέει
Χριστός Ανέστη και ομολογεί το μεγάλο θαύμα της
Ανάστασης του Χριστού μας και ο άλλος απαντά,
Αληθώς Ανέστη, παραδεχόμενος την αλήθεια του
θαύματος.

66. Μετά την Ανάσταση τι κάνουμε;
Μετά την Ανάσταση πηγαίνουμε στο σπίτι μας, έχοντας
την λαμπάδα μας αναμμένη με το Άγιο Φως.
Κάνουμε το σχήμα του σταυρού με τον καπνό της
λαμπάδας στην είσοδο του σπιτιού, η μαμά ανάβει το
καντήλι και ακολουθεί το πασχαλινό Δείπνο, που
είναι συνήθως η μαγειρίτσα. Και βέβαια
τσουγκρίζουμε τα αυγά.

67. Όμως τρώμε και τσουρέκι και ψωμί που το λέμε
λαμπρόψωμο και κουλούρια που τα λέμε επίσης
λαμπροκούλουρα και τα φτιάχνει η μαμά ή η γιαγιά
μας, γιατί ακριβώς όπως είπαμε, έχουμε γιορτή. Και
μάλιστα λαμπρή γιορτή. Το Πάσχα.

68. Και τώρα τι θα λέγατε να μάθουμε ένα ποίημα για την
Μεγάλη Εβδομάδα.
Πόσες ημέρες έχει η εβδομάδα; Πολύ σωστά εφτά.
Πάμε λοιπόν όλοι μαζί να απαγγείλουμε, για κάθε
μέρα και κάτι :
Μεγάλη Δευτέρα – ο Χριστός στην μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη – ο Χριστός εκρύφτη
Μεγάλη Τετάρτη – ο Χριστός επιάστη
Μεγάλη Πέμπτη – ο Χριστός παιδεύτη
Μεγάλη Παρασκευή – ο Χριστός στο καρφί
Μεγάλο Σαββάτο – ο Χριστός στον τάφο
Μεγάλη Κυριακή – ο Χριστός θ’ αναστηθεί

69. Και τώρα άλλο ένα ποίημα χαρούμενο. Να λέει για την
Πασχαλιά, για το Πάσχα.
Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ.
Ποίημα της Σάσας Καραγιαννίδου - Πέννα
Είναι η Πασχαλιά,
όμορφη κοπελιά.
Με κόκκινα φιογκάκια
στα κατάμαυρα μαλλιά.

70. Κρατάει καλαθάκι
με κόκκινα αβγά,
θέλει να τα μοιράσει
σε όλα τα παιδιά.

71. Με αυτά στην εκκλησία,
να πάνε χαρωπά,
με τους φίλους
να τσουγκρίσουν,
στο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
του παπά.

72. Ναι.
Ήρθε η Πασχαλιά.
Όλοι χαίρονται ξανά.
Και στο γλέντι την καλούνε,
με αρνί, τσουρέκι και γλυκά.

73. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ