από τον Ντα βίντσι στο Χίτλερ και από τον Αλέξανδρο στον Γκάντι, σπουδαία πρόσωπα, που με τη συμβολή τους συνέβαλαν στην ανέλιξη της ανθρωπότητας.

1. Χρήστος Γουγής
Αξιοσημείωτα
πρόσωπα της
ιστορίας
ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

2. Αλέξανδρος ο Μέγας
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών,
κοινώς γνωστός ως Αλέξανδρος
ο Μέγας ή Μέγας Αλέξανδρος,
ήταν βασιλεύς του αρχαίου ελληνικού
βασιλείου της Μακεδονίας και μέλος της
δυναστείας των Αργεαδών. Ήταν ο
ηγεμόνας της Πανελλήνιας Συμμαχίας κατά
της Περσικής αυτοκρατορίας, Φαραώ της
Αιγύπτου, βασιλιάς της Ασίας και
βορειοδυτικής Ινδίας, του οποίου οι
κατακτήσεις αποτέλεσαν τον θεμέλιο λίθο
της Ελληνιστικής εποχής των βασιλείων των
Διαδόχων και Επιγόνων του.
Γεννήθηκε στην Πέλλα της Μακεδονίας
τον Ιούλιο του έτους 356 π.Χ.. Γονείς του
ήταν ο βασιλιάς Φίλιππος Β' της
Μακεδονίας και η πριγκίπισσα Ολυμπιάδα
Ο

3. της Ηπείρου. Ως βασιλιάς της Μακεδονίας,
συνέχισε το έργο του πατέρα του,
Φιλίππου Β', και του παππού του, Αμύντα
Γ', ικανών στρατηγών, πολιτικών και
διπλωματών, οι οποίοι διαδοχικά
αναμόρφωσαν το Μακεδονικό βασίλειο και
το εξέλιξαν σε σημαντική δύναμη του
ελληνικού κόσμου, και με τη σειρά του ο
Αλέξανδρος το διαμόρφωσε σε παγκόσμια
υπερδύναμη. Υπήρξε ένας από τους
σπουδαιότερους στρατηγούς στην ιστορία,
και κατά την περίοδο των 13 ετών της
βασιλείας του (336 - 323 π.Χ.) κατέκτησε το
μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού
κόσμου (Μικρά Ασία, Περσία, Αίγυπτο κλπ),
φτάνοντας στις παρυφές της Ινδίας, και
χωρίς να έχει ηττηθεί σε μάχη που ο ίδιος
συμμετείχε.

4. Οι Αλεξανδρινοί χρόνοι αποτελούν το τέλος
της κλασικής αρχαιότητας και την απαρχή
της περιόδου της παγκόσμιας ιστορίας
γνωστής ως Ελληνιστικής.
Η συνολική επικράτεια της αυτοκρατορίας
του, στη μεγαλύτερή της έκταση κατά το
323 π.Χ., υπολογίζεται σε 5.200.000
τετραγωνικά χιλιόμετρα, και εκτός από το
μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου του
Αίμου περιελάμβανε τις περιοχές της
Αιγύπτου, μεγάλα τμήματα της Μέσης
Ανατολής και κεντρικής Ασίας, και τμήμα
της βορειοδυτικής ινδικής υποηπείρου.
Την πρώτη ημέρα, 31 Μαΐου (15 Δαισίου)
323 π.X., ύστερα από βαρύ φαγητό και
οινοποσία, αισθάνθηκε έντονο πόνο στην
κοιλιά και στον θώρακα, που τον
ακολούθησε εμετός, ρίγος και πυρετός.

5. Τη δεύτερη ημέρα αισθάνθηκε εξάντληση,
που δεν τον δυσκόλεψε το βράδυ να φάει
και να πιει ώσπου να μεθύσει. Ο πόνος
στην κοιλιά συνεχίστηκε με αντανάκλαση
στον ώμο. Ο πυρετός και το ρίγος
εξακολούθησαν.
Την τρίτη ημέρα ο πυρετός παρέμεινε
υψηλός και συνοδεύτηκε από ιδρώτα,
ρίγος και σωματική κατάπτωση.
Την όγδοη έφτασε σε προκωματώδη
κατάσταση που κράτησε ως τη δωδεκάτη
ημέρα. Παρ' όλα αυτά όρισε διάδοχός του
να είναι ο «κράτιστος».
Τη δέκατη τρίτη ημέρα η αναπνοή του
δυσχεραίνεται και η όψη του παίρνει το
χαρακτηριστικό περιτονιδικό προσωπείο,
το «ιπποκράτειο προσωπείο»,

6. όπως χαρακτηριστικά λέγεται στην Ιατρική,
γιατί πρώτος το περιέγραψε ο πατέρας της
Ιατρικής.
Τη δέκατη τέταρτη ημέρα, 13 Ιουνίου,
πέθανε.

7.  Σωκράτης
Σωκράτης (470 π.Χ./469[1] –
399 π.Χ.) ήταν Έλληνας
Αθηναίος φιλόσοφος και μία
από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του
ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και
πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της
Δυτικής φιλοσοφίας.
Ενδεικτικό της σημασίας του για την
Αρχαία ελληνική φιλοσοφία είναι ότι όλοι
οι Έλληνες φιλόσοφοι πριν από αυτόν
ονομάστηκαν Προσωκρατικοί. Αναρίθμητοι
είναι οι μελετητές που έχουν ασχοληθεί με
τον Σωκράτη, στους αιώνες που
ακολούθησαν το θάνατό του, πολλοί από
τους οποίους είναι ιδιαίτερα φημισμένοι,
έτσι ώστε ο W.K.C. Guthrie να γράψει πως
«στο τέλος ο καθένας έχει το δικό του,
O

8. ως ένα βαθμό Σωκράτη, που δεν είναι ίδιος
ακριβώς με τον Σωκράτη κανενός
άλλου».[2] Είχε έναν πολυάριθμο κύκλο
πιστών φίλων, κυρίως νέων από
αριστοκρατικές οικογένειες, απ' όλη την
Ελλάδα. Ορισμένοι από αυτούς έγιναν
γνωστοί ως ιδρυτές φιλοσοφικών σχολών
διαφόρων κατευθύνσεων. Οι γνωστότεροι
ήταν ο Πλάτων και ο Αντισθένης στην
Αθήνα, ο Ευκλείδης στα Μέγαρα, ο Φαίδων
στην Ηλεία και ο Αρίστιππος στην
Κυρήνη.[3] Οι κυριότερες πηγές για τη ζωή
του είναι κατ' αρχάς ο μαθητής του
Πλάτων, ο ιστορικός Ξενοφών, ο
φιλόσοφος Αριστοτέλης και ο συγγραφέας
κωμωδιών Αριστοφάνης.

9. To σύνολο της επιρροής του, συχνά τον
κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων
παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των
εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με
τον μαθητή του, τον Πλάτωνα.

10.  Ελευθέριος Βενιζέλος
Ελευθέριος K. Βενιζέλος
(Μουρνιές Χανίων, 23 Αυγούστου
1864 – Παρίσι, 18 Μαρτίου 1936)
ήταν Έλληνας πολιτικός που διετέλεσε
πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και
επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Ως πολιτικός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο
στο Κρητικό Ζήτημα καθώς και στα
πολιτικά δρώμενα της Ελλάδας από το
1910 έως τον θάνατό του το 1936. Τα αίτια
θανάτου του προκλήθηκαν από εξελιγμένη
μορφή γρίπης η οποία κατέληξε σε
εγκεφαλική συμφόρηση.[1]
Οργάνωσε την Επανάσταση στο Θέρισο και
το 1910 ανέλαβε την πρωθυπουργία της
Κρητικής Πολιτείας, την οποία εγκατέλειψε
Ο

11. λίγους μήνες αργότερα για να αναλάβει την
πρωθυπουργία στην Ελλάδα κατόπιν
προσκλήσεως του Στρατιωτικού
Συνδέσμου. Από την έναρξη του Α΄
Παγκοσμίου Πολέμου, τάχθηκε υπέρ της
Αντάντ διαφωνώντας ανοιχτά με την στάση
του Βασιλιά. Λόγω αυτής της διαφωνίας, αν
και είχε εκλεγεί πρωθυπουργός
παραιτήθηκε δημιουργώντας τα γεγονότα
του Εθνικού Διχασμού.[2] Επέστρεψε στην
πρωθυπουργία την περίοδο 1917 - 1920
αλλά εγκατέλειψε την Ελλάδα μετά την
ήττα του στις Εκλογές του Νοεμβρίου του
1920. Επέστρεψε το 1924 για λίγους μήνες
και το 1928 εξελέγη πάλι πρωθυπουργός.
Τον Ιανουάριο του 1933 έγινε για τελευταία
φορά πρωθυπουργός και τον Μάρτιο του
1935 μετά από απόπειρα πραξικοπήματος
κατέφυγε στο Παρίσι, όπου και απεβίωσε.

12. Θάφτηκε σε ύψωμα στο Ακρωτήρι της
Κρήτης, κοντά στο μέρος όπου γεννήθηκε.

13.  Ιπποκράτης
Ιπποκράτης (Κως 460 π.Χ. - Λάρισα
377 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας
ιατρός και θεωρείται μία από τις
πιο εξέχουσες προσωπικότητες στην
ιστορία της ιατρικής. Αναφέρεται ως ο
πατέρας της σύγχρονης ιατρικής σε
αναγνώριση της συνεισφοράς του στο
πεδίο της ιατρικής επιστήμης ως ο ιδρυτής
της Ιπποκρατικής Ιατρικής Σχολής. Ο
Ιπποκράτης είναι ο θεμελιωτής της
ορθολογικής ιατρικής που κατόρθωσε να
την απαλλάξει από τα μεταφυσικά
στοιχεία, τις προλήψεις, τις
προκαταλήψεις, τις δαιμονολογίες και τις
δεισιδαιμονίες της εποχής.
Πέτυχε το αρμονικό συνταίριασμα της
ανθρωποκεντρικής επιστήμης με την
ιατρική τέχνη και τον φιλοσοφικό
στοχασμό, ταυτίζοντας την επαγγελματική
της άσκηση με τις ηθικοδεοντολογικές
Ο

14. αρχές και τις ουμανιστικές αξίες. Το
πρωτοποριακό και σε σημαντικό βαθμό
προβλεπτικό του έργο επηρέασε τις
περισσότερες σύγχρονες ιατροβιολογικές
ειδικότητες του δυτικού κόσμου που
επάξια τον ονόμασε θεμελιωτή και
στυλοβάτη της Ιατρικής Επιστήμης.
Ειδικότερα, πιστώνεται με την προώθηση
σε μεγάλο βαθμό της συστηματικής
μελέτης και της κλινικής ιατρικής,
συνοψίζοντας την ιατρική γνώση και
συνταγογραφώντας πρακτικές συμβουλές
για ιατρούς μέσω της Ιπποκρατικής
Συλλογής (Corpus Hippocraticum) και
άλλων έργων.

15.  Αδόλφος Χίτλερ
ερμανός πολιτικός, αυστριακής
καταγωγής, που κυβέρνησε
δικτατορικά τη Γερμανία από το
1934 έως το 1945. Αρχηγός του Εργατικού
Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της
Γερμανίας (NSDAP) από το 1921,
καγκελάριος της Γερμανίας από το 1933
έως το 1945 και ηγέτης (Führer) του
Ναζιστικού Τρίτου Ράιχ από το 1934 έως το
1945. Προκάλεσε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
και το Εβραϊκό Ολοκαύτωμα.
Ο Αδόλφος Χίτλερ (Adolf Hitler) γεννήθηκε
στις 20 Απριλίου 1889 στο Μπράουναου Αμ
Ιν της Αυστρο-Ουγγαρίας, ένα χωριό κοντά
στα σύνορα με τη Γερμανία.
Με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου
Πολέμου κατατάσσεται εθελοντής σ’ ένα
εφεδρικό βαυαρικό σύνταγμα πεζικού.
Πολέμησε, έζησε την εμπειρία
Γ

16. των χαρακωμάτων, τραυματίστηκε στη
μάχη του Σομ (1916) και προσβλήθηκε από
χημικά αέρια το 1918. Προήχθη σε δεκανέα
και τιμήθηκε με το μετάλλιο του Σιδηρού
Σταυρού, διάκριση για την οποία ήταν
περήφανος σε όλη του τη ζωή.Το 1933,
προχωρά στην κατάργηση θεμελιωδών
ελευθεριών και εγκαθιδρύει
τη δικτατορία του
Ναζιστικού Κόμματος.
Το τέλος του Χίτλερ και του
καθεστώτος του φαίνεται να
πλησιάζει, όταν οι Σύμμαχοι
αρχίζουν να προελαύνουν
προς το Βερολίνο στις αρχές του 1945. Ο
γερμανός δικτάτορας, γεμάτος απόγνωση,
αποσύρεται στο καταφύγιό του στο
Μέγαρο της Καγκελαρίας. Στις 30 Απριλίου
1945 θα αυτοκτονήσει, μαζί με την
ερωμένη του Εύα Μπράουν, την οποία είχε
νυμφευτεί την προηγούμενη ημέρα.

17.  Μαχάτμα Γκάντι
Μοχάντας Καραμτσάντ
Γκάντι (2Οκτωβρίου 1869 - 30
Ιανουαρίου 1948) ήταν Ινδός
πολιτικός, στοχαστής και
επαναστάτης ακτιβιστής. Υπήρξε η κεντρική
μορφή του εθνικού κινήματος για την
ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της
μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη
χρήση βίας έναντι των καταπιεστών. Η
διδασκαλία του επηρέασε το διεθνές
κίνημα για την ειρήνη και μαζί με τον
ασκητικό βίο του συνέτειναν στο να
καταστεί παγκόσμιο σύμβολο και ορόσημο
της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής
διανόησης του 20ού αιώνα. Έγινε ευρύτερα
γνωστός με την προσωνυμία Μαχάτμα, που
φέρεται να του απέδωσε στα 1915 ο Ινδός
νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ και στα σανσκριτικά
Ο

18. σημαίνει Μεγάλη Ψυχή.
Ο Μαχάτμα Γκάντι δολοφονήθηκε στο
Νέο Δελχί στις 30 Ιανουαρίου 1948 από
έναν εθνικιστή Ινδό ονόματι Γκόντσε

19.  Ερνέστο Τσε Γκεβάρα
Ερνέστο Γκεβάρα ντε λα Σέρνα
( Αργεντινή, 14 Ιουνίου 1928 –
Βολιβία, 9 Οκτωβρίου 1967),
γνωστός ως Τσε Γκεβάρα ή απλά Τσε,
ήταν Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής
Μαρξιστής-Λενινιστής επαναστάτης, ένας
από τους αρχηγούς των ανταρτών στην
Κούβα και πολιτικός. Συμμετείχε στο
κίνημα της 26ης Ιουλίου που πέτυχε την
ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος
του Φουλχένσιο Μπατίστα στην Κούβα,
αρχικά προσφέροντας τις ιατρικές γνώσεις
του και αργότερα ως διοικητής των
ανταρτών, ενώ υπήρξε μέλος της
επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης
προωθώντας ριζικές μεταρρυθμίσεις.
Ο

20. Το 1965, πιστός στη νίκη της επανάστασης
στην Κούβα, έφυγε με στόχο την οργάνωση
νέων επαναστατικών κινημάτων στο
Κονγκό και αργότερα στη Βολιβία, όπου
τραυματίστηκε, συνελήφθη και
δολοφονήθηκε.
Όπως και ο Μάο Τσε Τουνγκ, ο Ερνέστο
Γκεβάρα ανέπτυξε θεωρίες πάνω στη
στρατηγική και την τακτική του μοντέρνου
ανταρτοπολέμου και προσπάθησε να
εφαρμόσει τις θεωρίες στην πράξη.

21.  Φιλική Εταιρεία
Φιλική Εταιρεία ήταν η
σημαντικότερη από τις
μυστικές οργανώσεις που
σχηματίστηκαν. Σκοπός της
Φιλικής Εταιρείας ήταν η γενική
επανάσταση των Ελλήνων για την
«ανέγερσιν και απελευθέρωσιν του
Ελληνικού Έθνους και της Πατρίδoς μας»,
όπως μας πληροφορεί ο ίδιος ο Ξάνθος. Και
σημειώνει στα «Aπομνημονεύματά» του:
..δια να ενεργήσωσι μόνοι των ό,τι ματαίως
από πολλού χρόνου ήλπιζον από την
φιλανθρωπίαν των χριστιανών βασιλέων
Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό, και
σύμφωνα με τους παλαιότερους
ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το
Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ.
Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος
Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.
Η

22. Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν
ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος
(και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές
συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε
αργότερα). Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην
Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και
επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα
και συνθηματικές λέξεις. «Ο μυστικός
χαρακτήρας της εξηγεί εν μέρει τον
περιορισμένο και αμφίσημο χαρακτήρα
των τεκμηρίων που άφησε πίσω της.»

23.  Φρίντριχ Νίτσε
Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε ήταν
σημαντικός Γερμανός φιλόσοφος,
ποιητής, συνθέτης και φιλόλογος. Έγραψε
κριτικά δοκίμια πάνω στη θρησκεία, την
ηθική, τον πολιτισμό, τη φιλοσοφία και τις
επιστήμες, δείχνοντας ιδιαίτερη κλίση στη
χρήση μεταφορών, ειρωνείας και
αφορισμών.
Οι κεντρικές ιδέες της φιλοσοφίας του
Νίτσε περιλαμβάνουν τον «θάνατο του
Θεού», την ύπαρξη του υπερανθρώπου,
την ατέρμονη επιστροφή, τον προοπτικισμό
καθώς και τη θεωρία της ηθικής κυρίων -
δούλων. Αναφέρεται συχνά ως ένας από
τους πρώτους «υπαρξιστές» φιλοσόφους.
Ο

24. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως κλασικός
φιλόσοφος, κάνοντας κριτικές αναλύσεις σε
αρχαιοελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα,
προτού εντρυφήσει στη φιλοσοφία. Το
1869, σε ηλικία 24 ετών, διορίστηκε
καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της
Βασιλείας, στην έδρα της Κλασικής
Φιλολογίας, όντας ο νεότερος που έχει
πετύχει κάτι ανάλογο. Παραιτήθηκε το
καλοκαίρι του 1879 εξαιτίας των
προβλημάτων υγείας που τον ταλάνιζαν
σχεδόν όλη του τη ζωή. Σε ηλικία 44 ετών,
το 1889, υπέστη νευρική κατάρρευση, η
οποία αργότερα διεγνώσθη ως συφιλιδική
«παραλυτική ψυχική διαταραχή»,
διάγνωση η οποία αμφισβητείται. Η
επανεξέταση των ιατρικών φακέλων του
Φρειδερίκου Νίτσε δείχνει ότι κατά πάσα
πιθανότητα πέθανε από όγκο στον
εγκέφαλο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής
του ανέλαβε τη φροντίδα του η μητέρα
του, μέχρι τον θάνατό της το 1897,

25. και έπειτα η αδελφή του, Ελίζαμπεθ
Φούρστερ-Νίτσε, μέχρι τον θάνατό του, το
1900.
Εξ αιτίας των εκδόσεων της Φούρστερ-
Νίτσε, ο Νίτσε έγινε συνώνυμο του
γερμανικού μιλιταρισμού και του
Ναζισμού.Αρκετοί μελετητές του, στο
δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έχουν
καταφέρει να αναστρέψουν την
παρερμηνεία των ιδεών του. Παρ' όλα
αυτά, οι πολιτικές του απόψεις και
πεποιθήσεις παραμένουν αμφιλεγόμενες.

26.  Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da
Vinci, 15 Απριλίου 1452 — 2 Μαΐου
1519) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας,
ζωγράφος, γλύπτης, μουσικός, εφευρέτης,
μηχανικός, ανατόμος, γεωμέτρης,
παλαιοντολόγος και γιατρός, που έζησε την
περίοδο της Αναγέννησης.
Θεωρείται αρχετυπική μορφή του
αναγεννησιακού ουμανιστή και
επιστήμονα, του αναγεννησιακού
καλλιτέχνη, Homo Universalis και μια
ιδιοφυής προσωπικότητα. Μεταξύ των πιο
διάσημων έργων του συγκαταλέγονται η
Μόνα Λίζα και ο Μυστικός Δείπνος. Εκτός
από τα παραπάνω, ο ντα Βίντσι
ενδιαφερόταν για την αστρονομία, τη
βοτανική, τη συγγραφή, την ιστορία και τη
χαρτογραφία.
Ο

27. Στις 23 Απριλίου του 1519 συντάσσει τη
διαθήκη του, αφήνοντας στους
ετεροθαλείς αδελφούς του 400 χρυσά
σκούδα και τη μικρή περιουσία του που
κάποτε ανήκε στο θείο Φραντσέσκο.
Σύμφωνα με προσωπική του επιθυμία,
τάφηκε στην εκκλησία Sainte Florentine,
στο Αμπουάζ. Ο τάφος του συλήθηκε την
περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, ενώ
υπό τις οδηγιες του Ναπολέοντα
κατεδαφίστηκε και τα θαμμένα εκεί οστά
του διασκορπίσθηκαν.
Στη δεκεταία του 1860, ένας ποιητής
ονόματι Arsene Houssaye πραγματοποίησε
ανασκαφές και βρήκε ένα τάφο με σκελετό,
δίπλα στον οποίο υπήρχε η επιγραφή EO
DUC VINC[--],που μπορεί να σημαίνει
LEONARDUS VINCIUS.

28. Την άνοιξη του 2016 οι Ιταλοί ιστορικοί
Αλεσάντρο Βετσόζι και την Ανίζε Σαμπάτι
υποστήριξαν βάσει εγγράφων και όχι
γενετικού υλικού, αφού παιδιά ο
Λεονάρντο δεν απέκτησε
ποτέ,
πως δεκάδες σύγχρονοι
Ιταλοί είναι μακρινοί
συγγενείς του.

29.  Τζοβάνι Σκιαπαρέλι
Τζοβάνι Βιρτζίνιο Σκιαπαρέλι ήταν
Ιταλός αστρονόμος, γνωστός
κυρίως για τις μελέτες του σχετικά
με τον πλανήτη Άρη. Υπήρξε γερουσιαστής
του Βασιλείου της Ιταλίας, μέλος της
Ακαδημίας των Λύγκων, της παλαιότερης
ιταλικής ακαδημίας, της Ακαδημίας
Επιστημών του Τορίνου και του Βασιλικού
Ινστιτούτου Lombardo. Από το 1862 έως το
1900 διετέλεσε διευθυντής του
Αστεροσκοπείου Brera του Μιλάνου.
Από το 1877 ο Σκιαπαρέλι αφοσιώθηκε
στην παρατήρηση του Άρη και, ύστερα από
χρόνια παρατηρήσεων, δημοσίευσε τον
πρώτο λεπτομερή χάρτη του πλανήτη. Το
όνομά του ταυτίστηκε με τον πλανήτη
αυτό, ώστε θεωρείται ιδρυτής της
Ο

30. αρεογραφίας, του κλάδου της αστρονομίας
που μελετά τη γεωγραφία του Άρη. Ήταν ο
πρώτος που παρατήρησε με τηλεσκόπιο
αυτό που νόμισε πως ήταν ένα πυκνό
δίκτυο διωρύγων στον Κόκκινο Πλανήτη,
των διάσημων διωρύγων του Άρη, την
εποχή της μεγάλης αντίθεσης του 1877,
γεγονός που έγινε αιτία για κύμα
υποθέσεων και εικασιών όσον αφορά την
πιθανότητα ύπαρξης ευφυούς ζωής στον
Άρη.

31.  Ιούλιος Καίσαρ
Γάιος Ιούλιος Καίσαρ ήταν
Ρωμαίος πολιτικός, στρατηγός και
αξιόλογος συγγραφέας της
λατινικής ιστοριογραφίας. Έπαιξε
πρωτεύοντα ρόλο στον μετασχηματισμό
της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας στην Ρωμαϊκή
αυτοκρατορία.
Το 60 π.Χ., ο Καίσαρ, ο Μάρκος Λικίνιος
Κράσσος και ο Πομπήιος σχημάτισαν
πολιτική συμμαχία που κυριάρχησε στη
ρωμαϊκή πολιτική για αρκετά χρόνια.
Οι νίκες του Καίσαρα στους Γαλατικούς
Πολέμους, που ολοκληρώθηκαν το 51 π.Χ.,
επεξέτειναν το έδαφος της Ρωμαϊκής
Δημοκρατίας μέχρι τη Μάγχη και τον Ρήνο.
Ο

32. Ο Ιούλιος Καίσαρ έγινε ο πρώτος Ρωμαίος
στρατηγός που έχτισε γέφυρα στο Ρήνο και
πραγματοποίησε την πρώτη εισβολή στη
Μεγάλη Βρετανία.
Με τους Γαλατικούς πολέμους να έχουν
ολοκληρωθεί, η Σύγκλητος διέταξε τον
Καίσαρα να παραιτηθεί από τη στρατιωτική
διοίκηση και να επιστρέψει στη Ρώμη. Ο
Καίσαρ αρνήθηκε να υπακούσει στην
εντολή και, αντιθέτως, επέδειξε την
περιφρόνησή του το 49 π.Χ. όταν διέσχισε
το Ρουβίκωνα με τη 13η λεγεώνα,
αφήνοντας την επαρχία του και
εισερχόμενος παράνομα στη ρωμαϊκή
Ιταλία με στρατό. Το γεγονός οδήγησε σε
εμφύλιο πόλεμο και η νίκη του Καίσαρα
στον πόλεμο τον έβαλε σε μία
ασυναγώνιστη θέση ισχύος και επιρροής.

33. Μέγας στρατηγός και χαρισματικός
πολιτικός, ο Ιούλιος Καίσαρ άλλαξε τη
μορφή του πολιτεύματος της Ρώμης ενώ με
τις κατακτήσεις του έβαλε τις βάσεις της
εξέλιξης του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Αν
και αριστοκρατικής καταγωγής, τάχθηκε με
το μέρος της φιλολαϊκής παράταξης στη
διαμάχη της με τη συγκλητική, κατέκτησε
τη Γαλατία, ολοκλήρωσε την κατάκτηση της
Ιβηρικής χερσονήσου, εισέβαλε στη
Βρετανία και ανέκοψε τις γερμανικές
εισβολές. Δολοφονήθηκε
από τους οπαδούς της
παλαιάς τάξης
πραγμάτων αλλά οι
αλλαγές που επέφερε και
οι κατακτήσεις που έκανε
διατηρήθηκαν για
αιώνες.

34.  Πηγές
 Wikipedia.org
 sansimera.gr
 tovima.gr
τέλος