Η μεγάλη και σοκαριστική αποχώρηση του Έκτορα από την γυναίκα και το παιδί του.

1. Ιλιάδα: ραψωδία Ζ 369-529 Ο Έκτορας στην Τροία
Ανδρομάχη
Είναιτρυφερή, ευαίσθητη καιαφοσιωμένησύζυγοςκαιμητέρα.Ηψυχολογία τηςείναι
ταραγμένη, αγωνιάκαιανησυχείγια τομέλλον,έχονταςβιώσειπολλές συμφορέςμε την οικογένειά
της στοπαρελθόν.Δεμπορεί να διανοηθείτηζωή της χωρίς τον Έκτορα. Λειτουργείμετο συναίσθημα,
τα επιχειρήματά τηςέχουν ως στόχο να συγκινήσουν τον Έκτορα καινα προστατέψουντην οικογένειά
της. Η αμοιβαιότητατων αισθημάτωντης με του Έκτορα είναιεμφανής.Ητραγικήτης μοίρα την
τοποθετείως σύμβολοόλων των γυναικών,πουυφίστανταιόλεςτιςοδυνηρέςσυνέπειεςενός
πολέμου.
Έκτορας
Είναιη κυρίαρχημορφήστηραψωδία Ζ.Η προσωπικότητά τουεδώδεν είναιμόνο του πολεμιστή,
αλλά καιτου συζύγουκαιπατέρα.Ωςπολεμιστήςδε νιώθειάνετα μακριά απότοπεδίοτης μάχης,
στέκεταιστοκατώφλιτουσπιτιούτου, ωστόσοείναιμεγάλη η επιθυμία του να δει τη γυναίκα καιτο
παιδίτου. Αγαπά ειλικρινά τηνΑνδρομάχη,συμμερίζεταιτουςφόβουςτης,αλλά οι ευθύνεςπου έχει
απέναντιστηνπατρίδα καιτολαότουβαραίνουν περισσότερο.Είναι συναισθηματικάφορτισμένος,
περισσότεροεκδηλωτικόςμετοπαιδίτου, πιο συγκρατημένος,αλλά γεμάτοςαγάπησύζυγος.Το
ζευγάριείναιστενά δεμένοκαιμέσωτου παιδιούτου.Είναι τραγικόπρόσωπο,γιατίγνωρίζειτοτέλος
του καιπαρόλα αυτά μένειπιστόςστοκαθήκον του.Με τον αδερφότουτον Πάρηδεν είναιεδώ τόσο
αυστηρός,αλλά αναγνωρίζειτηγενναιότητά τουκαιτουυπενθυμίζειτις ευθύνεςτου.
I. Στ.440 - 465 : Στολόγοτου Έκτορα γίνεταιαναφορά στιςηθικέςαξίεςπουρύθμιζαν τηζωή και
τη συμπεριφορά τωνηρώωντης ομηρικήςεποχής. Βασικήαξία ήταν ηαιδώς (ντροπή),
απέναντιστονεαυτότουςκαιτην κοινωνία γενικότερα.Οήρωας - πολεμιστήςέχει ευθύνηνα
φανείγενναίος,έστωκαιανοαγώναςτουδεν θα είναινικηφόρος,αλλά θα τον οδηγήσειστο
θάνατο.Καθήκοντουγιουήταννα διαφυλάξειτην πατρικήδόξα,να την αυξήσεικαινα την
κληροδοτήσειστουςδικούςτουγιους.
II. Στ.418 : η καύσητωννεκρώνήταν ταφικήσυνήθεια τηςεποχήςτου Ομήρουκαιόχι του
τρωικούπολέμου,που αντανακλάτα μυκηναϊκά χρόνια.Οινεκροίτότεθάβονταν σετάφους.
Εδώ έχουμε αναχρονισμό.
III. Στ.454- 458 : ο Έκτοραςπεριγράφειτησκληρήζωήπου περίμενετις γυναίκεςαιχμάλωτεςτου
πολέμου:σκλαβιά,άσχημημεταχείριση,εκμετάλλευση.

2. Ιλιάδα: ραψωδία Ζ 369-529 Ο Έκτορας στην Τροία
IV. Στ.489 κ.εξ.: η μοιρολατρία τηςσκέψηςτουΈκτορα,ότιόλα είναιγραμμένα απότημοίρα,
είναιανάλογηκαιμεσημερινέςαντιλήψεις(π.χ.«ό,τιγράφειδεν ξεγράφεικτλ.»)
Παρομοιώσεις
Παρομοιώσεις: Το ανθρώπινοδυναμώνει,πλαταίνεικαθώς παραβάλλεταιμετο φυσικό,τομόνιμο,το
καθολικό.Ηαφήγησηαποκτά ποικιλία,ζωντάνια, παραστατικότητα.
V. στ. 401. Ο Αστυάνακταςόμορφος,ξεχωριστός,πολύτιμοςσαν αστέρι.
VI. στ. 506-513. Ο Πάρηςετοιμοπόλεμος,απελευθερωμένοςαπόθυμόκαιπόνο,όμορφος,
περήφανος,ορμητικόςσανάλογοπουσπάειτα δεσμά καικαλπάζεικαμαρωτόγια τις γνωστές
του βοσκές.
Περίληψη
ΚεντρικόεπεισόδιοτηςραψωδίαςΖ,369-529 είναιη συνάντησητουΈκτορα μετη γυναίκα του,
Ανδρομάχη,καιτονγιοτου,Αστυάνακτα.Τοπρωτοπαλίκαροτων Τρώων,σεένα διάλειμμα της μάχης,
μπαίνειμέσα στο κάστρογια να βρειτον Πάρηκαιμε την ευκαιρία αναζητάτημητέρα του,τηγυναίκα
του καιτονγιο του,για να τουςδει – ίσως για τελευταία φορά.
ΌτανσυναντιέταιμετηνΑνδρομάχη, πραγματοποιείταιηπιο ανθρώπινηίσως στιγμήτης Ιλιάδας.Η
Ανδρομάχηπροσπαθείνα τονπείσεινα μείνειμέσα στο κάστρο,γιατίφοβάταιπωςαπότο πεδίο της
μάχης δενθα επιστρέψειποτέ,καιτότεεκείνηθα μείνειχήρα,καιεπιπλέον θα χάσειτην ελευθερία της
καιθα καταντήσειδούλα τωνΑχαιών.
Ο Έκτοραςπροσπαθείνα τηνπαρηγορήσει.Γνωρίζειτημοίρα της Τροίας,αλλά οφείλεινα εκπληρώσει
το χρέοςτου καινα συνεχίσει τονολέθριοπόλεμο.Κι εκείνον τον πονάειοσίγουροςθάνατόςτου,η
καταστροφήτηςπόληςτου καιη διαγεγραμμένημοίρα τηςγυναίκαςτου,αλλά δεν είναιδυνατόννα
κάνειαλλιώς.Ύστερα παίρνεικαιχορεύειστα χέρια τουτο παιδίτου, εκείνοόμως κλαίει,γιατίφοβάται
τηνπανοπλία τουπατέρα του,πράγμα πουφέρνειχαμόγελα στοαντρόγυνο.ΟΈκτορας βγάζειτην
περικεφαλαία,καιεύχεταιστομέλλοννα γίνειογιος του δυνατόςβασιλιάς,πιοξακουστόςαπότον
πατέρα του.

3. Ιλιάδα: ραψωδία Ζ 369-529 Ο Έκτορας στην Τροία