Πως ανακοινώνουμε μια προβληματική συμπεριφορά παιδιού και πως αναπτύσσουμε συνεργατικές πρακτικές με την οικογένεια
-Θεωρίες και μοντέλα επικοινωνίας σχολείου - οικογένειας
-Πλεονεκτήματα συνεργασίας σχολείου - οικογένειας
- Παραδείγματα συζήτησης με ένα γονέα
2. Το σταδιακό μοντέλο
Το οικοσυστημικό μοντέλο
Το σφαιρικό μοντέλο
Το μοντέλο των σχέσεων οικογένειας-σχολείου των Ryan & Adams
3. Βάση: στάδια ανάπτυξης του
παιδιού
Ευθύνη για την ανάπτυξη του
παιδιού:
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
ΣΧΟΛΕΙΟ
ΑΤΟΜΟ
Έλλειψη αλληλεπίδρασης σχολείου
- οικογένειας
Επιρροές από:
Erikson και Piaget
4. Το άτομο ανήκει σε διάφορα
υποσυστήματα
Οικογένεια και Σχολείο: οργανικά
μέρη του ίδιου συστήματος
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΟ
Επιθυμητή και αυτονόητη
αλληλεπίδραση
Μικροσυστήματα: μεγαλύτερη
επίδραση
Ευρύτερο
επιστημολογικό πεδίο της
Συστημικής Προσέγγισης
Εκφραστής ο U.
Bronfenbrenner (1986)
6. Σχολείο – οικογένεια – κοινότητα:
δυναμική αλληλεπίδραση
Επίδραση παραγόντων:
ηλικία παιδιού
στάσεις δασκάλων
χαρακτηριστικά γονέων
Σημείο τομής το παιδί
Αλληλεπίδραση σχολείου-
οικογένειας
Κίνητρα για μάθηση
Στάση ως προς το σχολείο
Κοινωνική ανάπτυξη
Επικαλυπτόμενες
σφαίρες
J. Epstein
Περίπτωση
οικοσυστημικού
μοντέλου
8. Χαρακτηριστικά παιδιού
Μέλη άμεσου οικογενειακού
περιβάλλοντος
Διαπροσωπικές σχέσεις
Επίδραση σχέσεων στη σχολική
επιτυχία και στη συνολικότερη
λειτουργία του
Επιρροή: έρευνες
σχετικά με τις
επιπτώσεις της
συνεργασίας σχολείου
– οικογένειας στην
σχολική επίδοση των
παιδιών και στην
ομαλή προσαρμογή
τους (1995)
9. ΕΠΙΠΕΔΟ 6
Κοινωνικό πολιτισμικό
περιβάλλον
οικογένειας
ΕΠΙΠΕΔΟ 5
Χαρακτηριστικά
προσωπικότητας γονιών
ΕΠΙΠΕΔΟ 4
Αλληλεπιδράσεις σε όλα τα
μέλη της οικογένειας
ΕΠΙΠΕΔΟ 3
Αλληλεπίδραση γονιών –
παιδιών (εξωσχολικές
υποχρεώσεις)
ΕΠΙΠΕΔΟ 2
Αλληλεπίδραση γονιών –
παιδιών (σχολικές
υποχρεώσεις) ΕΠΙΠΕΔΟ 1
Χαρακτηριστικά
προσωπικότητας
παιδιού
ΕΠΙΠΕΔΟ 0
Συμπεριφορά
στο σχολείο
Επιρροή: έρευνες
σχετικά με τις
επιπτώσεις της
συνεργασίας σχολείου
– οικογένειας στην
σχολική επίδοση των
παιδιών και στην
ομαλή προσαρμογή
τους (1995)
10.
11. Επίδοση του παιδιού
Συμπεριφορά του παιδιού στο
σχολείο
Αλλαγή άποψης του παιδιού
σχετικά με το σχολικό κλίμα
Αύξηση κινήτρων για μάθηση
Καλλιέργεια υγειών
διαπροσωπικών σχέσεων
Βελτίωση σχέσης γονιού – παιδιού
Βελτίωση σχέσης εκπαιδευτικού –
παιδιού
12. Περισσότερη συναναστροφή με τα
παιδιά τους
Γνωριμία σε βάθος
Κατανόηση αδυναμιών και
ικανοτήτων του παιδιού
Εκμάθηση χρήσιμων τεχνικών
αντιμετώπισης προβλημάτων
Βελτίωση επικοινωνίας με το παιδί
τους
Ισχυροποίηση και ενθάρρυνση των
προσπαθειών του παιδιού
Θετική αξιολόγηση των
εκπαιδευτικών
Προβλέπεται και από
τον Οδηγό
Νηπιαγωγού
Έγκαιρη παρέμβαση
σε προβλήματα
18. Σχόλιο εκπαιδευτικού Ερμηνεία γονέα
Δε δέχεται βοήθεια όταν τη
χρειάζεται
Την έχω κάνει πολύ ανεξάρτητη
Είναι αγενής Δεν του έχω μάθει να είναι
ευγενικός
Δεν μαζεύει τα παιχνίδια της
Δεν της έχω μάθει να είναι
τακτική.
19. Αντί Πες Διότι
Έχετε άδικο να ανησυχείτε αφού
σίγουρα θα τα καταφέρει.
Μπορείτε να μου πείτε
γιατί ανησυχείτε;
Αποφεύγεται η
ακύρωση της άποψης
του γονέα.
Έχει την τάση να τεμπελιάζει.
Την ενθαρρύνω αρκετά
στην τάξη. Εξηγήστε μου
τι την ενδιαφέρει
περισσότερο στο σπίτι;
Αποφεύγεται η ετικέτα
και αναζητούνται λύσεις
σε συνεργασία με το
γονέα.
Δεν είναι υπερκινητικός. Θα δούμε.
Για να δούμε τις
δυσκολίες και τις
δυνατότητές του. Τι έχετε
παρατηρήσει εσείς;
Επικεντρωνόμαστε στις
πραγματικές ανάγκες
του παιδιού.
Είναι αδιάφορος.
Θα ήθελα να δούμε τι
μπορεί να τον
κινητοποιήσει.
Είναι μια άλλη εκδοχή
του «είναι τεμπέλης».
20. ΕΜΠΟΔΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Εντολή «Πρέπει να του μάθετε ότι αυτά δεν
είναι σωστά πράγματα.» «Πρέπει να του
μάθετε τρόπους»
Προειδοποίηση/ απειλή «Αν δεν συμφωνείτε με τις αποφάσεις,
δεν θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε»
Κριτική/ κατηγορία «Μου φαίνεται ότι δεν ξέρετε πως
πρέπει να μεγαλώσετε σωστά το παιδί
σας»
Χαρακτηρισμός/ ταπείνωση «Δεν κάνετε για γονιός, το ξέρετε;»
Υποτίμηση «Σιγά το πρόβλημα. Πώς κάνετε έτσι;
Είστε υπερβολική!»
Ερμηνεία/ διάγνωση «Το παιδί σας είναι πολύ θυμωμένο.
Πρέπει να το δει κάποιος ειδικός!»
21.
22. Κατανόηση αναγκών και επιθυμιών του γονέα
Ειλικρινής και «ανοιχτή» στάση
Συζήτηση δυσκολιών
Αποφυγή ετικετών
Υπογράμμιση των θετικών χαρακτηριστικών του παιδιού
Ενθάρρυνση των γονέων για διάλογο και μοίρασμα σκέψεων και
εμπειριών