2
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Τοβιβλιαράκι αυτό δημιουργήθηκε για να βοηθήσει εσάς, τους μαθητές και τις μαθήτριες της Α΄ γυμνασίου, να
κάνετε μία καλή επανάληψη σε όσα έχετε διδαχθεί μέχρι στιγμής από τη Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής
Γλώσσας.
Κι αν, καθώς προχωράτε στις σελίδες του, το «τοπίο» σας φαίνεται γνωστό, θα νιώσετε χαρά και
αυτοπεποίθηση (θέλω να πιστεύω).
Αν, από την άλλη, ανακαλύψετε ότι τίποτα δε σας φαίνεται γνωστό, θα αναφωνήσετε μαζί με τον αρχαίο
φιλόσοφο Σωκράτη:
(*ένα ξέρω ότι τίποτα δεν ξέρω)
Κι αυτό είναι αρχή μεγάλης σοφίας, σας διαβεβαιώ. Και σημείο εκκίνησης για να προσπαθήσετε να κατακτήσετε
ό,τι δεν γνωρίζετε.
Όποιο κι αν είναι το δικό σας σημείο εκκίνησης, ένα βήμα κάθε φορά θα σας φέρνει πιο κοντά στο στόχο.
Καλή μελέτη!
Ἓν οἶδα ὅτι
οὐδὲν οἶδα*
3.
3
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Αςξεκινήσουμε με το άρθρο. Κλίνε το άρθρο σε όλα τα γένη και στους δύο αριθμούς.
Ενικός αριθμός*
αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική
γενική
δοτική
αιτιατική
κλητική
Πληθυντικός αριθμός
ονομαστική
γενική
δοτική
αιτιατική
κλητική
Πρόσεχε τους τόνους και τα πνεύματα:
Στην ονομαστική (ενικού και πληθυντικού) βάζουμε μόνο πνεύμα και μάλιστα ........................
Στη γενική και δοτική (ενικού και πληθυντικού) βάζουμε ..............................................
Στη δοτική δεν ξεχνάμε και την ........................................................ κάτω από το γράμμα.
Στην κλητική βάζουμε και πνεύμα και τόνο.
* βλέπε τις λύσεις όλων των ασκήσεων στις σελίδες 21-31
4.
4
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Πάμεστα ουσιαστικά της β΄ κλίσης.
Στη δεύτερη κλίση των ουσιαστικών ανήκουν τα αρσενικά και θηλυκά ουσιαστικά σε -....... (π.χ. ὁ κῆπος, ἡ νῆσος)
και τα ουδέτερα ουσιαστικά σε -....... (π.χ. τό μῆλον)
Κλίνε τα ουσιαστικά ὁ λόγος, τό δένδρον:
Ενικός αριθμός
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
Πληθυντικός αριθμός
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
- Οι καταλήξεις της β΄ κλίσης μοιάζουν πολύ με
τα νέα ελληνικά. Πρόσεξε τις πτώσεις που είναι
διαφορετικές.
- Στη β΄κλίση αρσενικά και θηλυκά ουσιαστικά
έχουν τις ίδιες καταλήξεις.
- Τα ουδέτερα ουσιαστικά έχουν τρεις πτώσεις
όμοιες (ονομαστική, αιτιατική, κλητική).
- Για να τονίσεις σωστά στα αρχαία πρέπει να
ξέρεις το χωρισμό των φωνηέντων και τους
κανόνες τονισμού (βλ. επόμενη σελίδα).
5.
5
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Συμπλήρωσετους πίνακες:
Τα ΦΩΝΗΕΝΤΑ διακρίνονται ανάλογα με το χρόνο με τον οποίο προφέρονταν σε:
ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΑ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΑ ΔΙΧΡΟΝΑ
............ ............ ............
Προφέρονταν σε
σύντομο χρόνο.
Προφέρονταν σε
διπλάσιο χρόνο.
Προφέρονταν άλλοτε ως
βραχέα & άλλοτε ως μακρά.
ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ
ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΕΣ
.......................................................
.......................................................
.........................................................
Τι ποσότητας είναι οι δίφθογγοι;
______________________________________________________
6.
6
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Συμπλήρωσετους ακόλουθους κανόνες τονισμού:
α. Κάθε βραχύχρονη συλλαβή, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε __________. π.χ. ὁ θρόνος, λέγω.
β. Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε _____________. π.χ. ὁ διδάσκαλος, γράφομεν.
γ. Η μακρόχρονη παραλήγουσα πριν από βραχύχρονη λήγουσα παίρνει _____________. π.χ. ὁ κῆπος, γενναῖος.
δ. Η μακρόχρονη παραλήγουσα πριν από μακρόχρονη λήγουσα παίρνει _____________. π.χ. τοῦ κήπου, γενναίων.
ε. Η γενική και η δοτική ενικού και πληθυντικού, όταν τονίζονται στη λήγουσα, παίρνουν _____________. π.χ. τοῦ θεοῦ, τῷ θεῷ.
στ. Όταν η λήγουσα είναι μακρόχρονη, _____________________________ η προπαραλήγουσα
και ο τόνος κατεβαίνει μία συλλαβή. π.χ. ἡ βασίλισσα > τῆς βασιλίσσης.
7.
7
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Τώρακλίνε τα ακόλουθα ουσιαστικά της β΄ κλίσης.
Αυτά θα είναι τα πρότυπά σου. Αν ξέρεις να κλίνεις αυτά, μπορείς να κλίνεις τα πάντα!!!
Ενικός αριθμός
Ον. ὁ νόμος ὁ κῆπος ὁ θεός ὁ ἄνθρωπος
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
Πληθυντικός αριθμός
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
όπως το νόμος κλίνονται (ως προς
τον τονισμό) όλα τα ουσιαστικά
β΄κλίσης που στην ονομαστική
ενικού τονίζονται σε βραχύχρονη
παραλήγουσα (π.χ. ὁ θρόνος, ἡ
νόσος, τό ἔργον)
όπως το κῆπος κλίνονται (ως προς
τον τονισμό) όλα τα ουσιαστικά
β΄κλίσης που στην ονομαστική
ενικού τονίζονται σε μακρόχρονη
παραλήγουσα (π.χ. ὁ ταῦρος, ἡ
ψῆφος, τό βραβεῖον)
όπως το θεός κλίνονται (ως προς
τον τονισμό) όλα τα ουσιαστικά
β΄κλίσης που στην ονομαστική
ενικού τονίζονται στη λήγουσα
(π.χ. ὁ γεωργός, ἡ οδός)
όπως το ἄνθρωπος κλίνονται (ως
προς τον τονισμό) όλα τα
ουσιαστικά β΄κλίσης που στην
ονομαστική ενικού τονίζονται στην
προπαραλήγουσα (π.χ. ὁ κάτοικος,
ἡ εἴσοδος, τό στάδιον)
8.
8
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Προχωράμεστην α΄κλίση των ουσιαστικών.
Σε αυτή την κλίση ανήκουν αρσενικά ουσιαστικά σε -........... και σε -.......... (π.χ. ὁ νεανίας, ὁ μαθητής) και
θηλυκά ουσιαστικά σε -.......... και σε -........... (π.χ. ἡ θάλασσα, ἡ τιμή)
Δεν υπάρχουν ουδέτερα ουσιαστικά.
.
Γενικές παρατηρήσεις για τα πρωτόκλιτα:
- Οι καταλήξεις του πληθυντικού των αρσενικών και των θηλυκών είναι οι ίδιες.
- Το α στην κατάληξη -ας είναι πάντοτε μακρόχρονο.
- Η γενική πληθυντικού τονίζεται στη λήγουσα και παίρνει περισπωμένη.
- Δεν ξεχνάμε όταν κλίνουμε ένα πρωτόκλιτο ουσιαστικό τους γενικούς κανόνες
τονισμού. Δηλαδή:
α) Δεν τονίζουμε στην προπαραλήγουσα όταν η λήγουσα είναι μακρόχρονη
π.χ. ἡ θάλασσα - τῆς θαλάσσης.
β) Η γενική και η δοτική ενικού και πληθυντικού, όταν τονίζεται στη λήγουσα, παίρνει
περισπωμένη.
π.χ. ὁ μαθητής, τοῦ μαθητοῦ, τῷ μαθητῇ, τῶν μαθητῶν, τοῖς μαθηταῖς.
γ) Μακρό προ μακρού οξύνεται. Μακρό προ βραχέος περισπάται.
π.χ. ὁ στρατιώτης, οἱ στρατιῶται.
Ειδικότερα για τα αρσενικά:
- Στην κλητική του ενικού τα πρωτόκλιτα λήγουν σε -α ή -η ανάλογα με την ονομαστική
(π.χ. ὁ ταμίας - ὦ ταμία, ὁ Ἀτρείδης - ὦ Ἀτρείδη).
*Δεν σχηματίζουν την κλητική του ενικού σε -η αλλά σε -α τα εθνικά ουσιαστικά (π.χ. ὦ
Πέρσα) και τα λήγοντα σε -της (π.χ. ὦ ποιητά).
Ειδικότερα για τα θηλυκά:
- Αν πριν το α της κατάληξης έχουν φωνήεν ή ρ τότε αυτό το α είναι μακρόχρονο, το
ονομάζουμε καθαρό και διατηρείται σε όλες τις πτώσεις (βλ. σημαία, χώρα).
- Αν πριν το α της κατάληξης έχουν οποιοδήποτε σύμφωνο εκτός ρ τότε αυτό το α είναι
βραχύχρονο, το ονομάζουμε μη καθαρό και στη γενική και δοτική ενικού τρέπεται σε –
η (βλ. γλῶσσα).
- Το α της κατάληξης στην αιτιατική και κλητική ενικού είναι μακρόχρονο ή βραχύχρονο
ανάλογα με το τι είναι στην ονομαστική.
9.
9
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Καιτώρα κλίνε τα πρότυπα ουσιαστικά της α΄ κλίσης.
Αν ξέρεις να κλίνεις αυτά, μπορείς να κλίνεις τα πάντα!!!
Ενικός αριθμός
Ον. ὁ λοχίας ὁ στρατιώτης ὁ μαθητής ἡ σημαία ἡ ἀλήθεια ἡ θάλασσα ἡ γλῶσσα ἡ δίκη ἡ τιμή
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
Πληθυντικός αριθμός
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
όπως το
λοχίας:
τραυματίας,
νεανίας,
ταμίας
όπως το
στρατιώτης
(τονίζεται σε
μακρόχρονη
παραλήγουσα):
πατριώτης,
πλανήτης,
πολίτης
όπως το
μαθητής
(τονίζεται στη
λήγουσα):
ἀθλητής,
ποιητής,
κριτής
όπως το
σημαία (θηλ.
σε –α μακρό,
τονίζεται στην
παραλήγου-
σα):
κεραία,
σαύρα, ἐλαία
όπως το
ἀλήθεια (θηλ.
σε –α μακρό,
τονίζεται στην
προπαραλή-
γουσα):
ἐνέργεια,
ὠφέλεια,
ὁμόνοια
όπως το
θάλασσα
(θηλ. σε –α
βραχύ,
τονίζεται στην
προπαραλή-
γουσα):
θύελλα,
βασίλισσα,
μέλισσα
όπως το
γλῶσσα (θηλ.
σε –α βραχύ,
τονίζεται στην
παραλήγου-
σα):
μᾶζα, πεῖνα
όπως το δίκη
(θηλ. σε –η,
τονίζεται στην
παραλήγου-
σα):
δάφνη,
βλάβη,
λίμνη,
πύλη
όπως το τιμή
(θηλ. σε –η,
τονίζεται στην
λήγουσα):
ψυχή,
ἀρετή,
πηγή
10.
10
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Ήρθεη ώρα να μιλήσουμε για Ρήματα!
Συμπλήρωσε τον Ενεστώτα και τον Μέλλοντα του ρήματος λύω.
Ενεστώτας Μέλλοντας
-Ο Μέλλοντας έχει τις ίδιες καταλήξεις με τον Ενεστώτα
αλλά προσθέτουμε ένα -σ- πριν τις καταλήξεις.
- Αν πριν το –ω της κατάληξης, το θέμα του ρήματος
τελειώνει σε σύμφωνο, προσέχω να κάνω τις μετατροπές
του σ. Δηλαδή:
π, β, φ, πτ + σ > ψ π.χ. γράφω > γράψω
κ, γ, χ, ττ + σ > ξ π.χ. πράττω > πράξω
τ, δ, θ, ζ + σ > σ π.χ. πείθω > πείσω
11.
11
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Συμπλήρωσετον Παρατατικό και τον Αόριστο του ρήματος λύω.
Παρατατικός Αόριστος
Στους χρόνους του παρελθόντος, δηλαδή
στον Παρατατικό, τον Αόριστο και τον
Υπερσυντέλικο, βάζουμε στην αρχή του
θέματος Αύξηση. Η αύξηση είναι δύο ειδών:
α) συλλαβική και β) χρονική.
12.
12
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Γιατην Αύξηση:
Συλλαβική αύξηση παίρνουν τα ρήματα που αρχίζουν από
σύμφωνο και είναι η προσθήκη ενός ε πριν από το θέμα του
ρήματος.
π.χ. λύω, ἔλυον, ἔλυσα
παιδεύω, ἐπαίδευον, ἐπαίδευσα
Προσοχή: Τα ρήματα που αρχίζουν από ρ-, όταν παίρνουν
αύξηση, γράφονται με δύο ρ. π.χ. ῥίπτω > ἔρριπτον
Χρονική αύξηση παίρνουν τα ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν
ή δίφθογγο και είναι η μετατροπή (έκταση) του αρχικού
βραχύχρονου φωνήεντος του θέματος σε μακρόχρονο.
π.χ. ἐλπίζω, ἤλπιζον, ἤλπισα
ὀνομάζω, ὠνόμαζον, ὠνόμασα
Στη χρονική αύξηση γίνονται οι παρακάτω μετατροπές
(εκτάσεις) φωνηέντων:
α>η ἀγοράζω – ἠγόραζον
αι>ῃ αἰχμαλωτίζω – ᾐχμαλώτιζον
αυ>ηυ αὐξάνω – ηὔξανον
ε>η ἐσθίω – ἤσθιον
ει> ῃ εἰκάζω – ᾔκαζον
ευ>ηυ εὑρίσκω – ηὕρισκον
ο>ω ὀνομάζω – ὠνόμαζον
οι>ῳ οἰκτίρω – ᾤκτιρον
ῐ>ῑ ἰσχύω – ἴσχυον
ῠ>ῡ ὑγιαίνω – ὑγίαινον
Στα σύνθετα ρήματα που το α΄ συνθετικό τους είναι πρόθεση, η αύξηση – συλλαβική ή χρονική - μπαίνει μετά την πρόθεση. Η
αύξηση στην περίπτωση αυτή λέγεται εσωτερική.
Για να σχηματίσουμε το χρόνο ακολουθούμε την εξής
διαδικασία:
α. Αφαιρούμε την πρόθεση π.χ. εἰσφέρω : εἰς + φέρω
β. Αυξάνουμε το ρήμα π.χ. φέρω: ἔφερον
γ. Βάζουμε την πρόθεση στην αρχή του ρήματος π.χ. εἰσέφερον
Προσοχή: - Το ληκτικό φωνήεν της πρόθεσης εκθλίβεται πριν
την αύξηση (εκτός από τις προθέσεις περί και πρό)
π.χ. ἀναφέρω: ἀνὰ + φέρω > ἀνὰ + ἔφερον > ἀνέφερον
αλλὰ περιφέρω: περὶ + φέρω > περὶ + ἔφερον > περιέφερον
- Το κ της πρόθεσης ἐκ πριν την αύξηση γίνεται ξ
π.χ. ἐκλέγω: ἐκ + λέγω > ἐκ + ἔλεγον > ἐξέλεγον
14
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Συμπλήρωσετον Παρακείμενο και τον Υπερσυντέλικο του ρήματος λύω.
Παρακείμενος Υπερσυντέλικος
- Αν πριν το –ω της κατάληξης, το θέμα του ρήματος
τελειώνει σε σύμφωνο, προσέχω να κάνω τις μετατροπές
του κ. Δηλαδή:
π, β, φ, πτ + κ > φ π.χ. γράφω > γέγραφα
κ, γ, χ, ττ + κ > χ π.χ. πράττω > πέπραχα
τ, δ, θ, ζ + κ > σ π.χ. πείθω > πέπεικα
15.
15
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Γιατον Αναδιπλασιασμό
Στους συντελικούς χρόνους, δηλαδή στον Παρακείμενο, τον Υπερσυντέλικο και τον Συντελεσμένο Μέλλοντα,
βάζουμε στην αρχή του θέματος Αναδιπλασιασμό. Ο αναδιπλασιασμός είναι τριών ειδών:
α) Επανάληψη του αρχικού συμφώνου της λέξης μαζί με ένα ε:
Τέτοιο αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει:
- από ένα σύμφωνο εκτός από το ρ. π.χ. λύω – λέλυκα
- από δύο σύμφωνα από τα οποία το πρώτο είναι άφωνο (π,β,φ,κ,γ,χ,τ,δ,θ) και το δεύτερο υγρό (λ,ρ) ή ένρινο (μ,ν).
π.χ. γράφω – γέγραφα
ΠΡΟΣΟΧΗ: Όταν το αρχικό σύμφωνο είναι δασύ (χ, φ, θ) τρέπεται στη συλλαβή του αναδιπλασιασμού σε ψιλό (κ, π, τ):
π.χ. χορεύω – κεχόρευκα, φυτεύω – πεφύτευκα, θύω – τέθυκα.
β) Συλλαβική αύξηση, δηλαδή ένα ε στην αρχή του θέματος.
Τέτοιο αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που το θέμα τους αρχίζει:
- από ένα διπλό σύμφωνο (ζ, ξ, ψ) ή ρ.
π.χ. ψεύδομαι – ἔψευσμαι, ῥίπτω – ἔρριφα. Το αρχικό ρ μετά τη συλλαβική αύξηση διπλασιάζεται.
- από δυο σύμφωνα, χωρίς όμως να είναι το πρώτο άφωνο και το δεύτερο υγρό ή ένρινο:
π.χ. φθείρω – ἔφθαρκα, σπουδάζω – ἐσπούδακα.
- από τρία σύμφωνα, π.χ. στρατεύω - ἐστράτευκα
γ) Χρονική αύξηση, έκταση, τροπή δηλαδή, του αρχικού βραχύχρονου φωνήεντος σε μακρόχρονο.
Τέτοιο αναδιπλασιασμό παίρνουν τα ρήματα που αρχίζουν από φωνήεν ή δίφθογγο. π.χ. ἀθροίζω – ἤθροικα, οἰκῶ – ᾤκηκα.
ΠΡΟΣΟΧΗ:
Τα σύνθετα με πρόθεση ρήματα παίρνουν τον αναδιπλασιασμό όπως και την αύξηση, μεταξύ δηλαδή προθέσεως και ρήματος
π.χ. ἀπό – λύω → ἀπό – λέλυκα.
17
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Κλίνετα ρήματα ἱδρύω, γράφω, πράττω, πείθω σε όλους τους χρόνους.
Ενεστώτας Παρατατικός Μέλλοντας Αόριστος Παρακείμενος Υπερσυντέλικος
ἱδρύω όπως το ἱδρύω
κλίνονται όλα
τα φωνηεντό-
ληκτα ρήματα
γράφω όπως το
γράφω
κλίνονται όλα
τα χειλικόλη-
κτα ρήματα
(π,β,φ,πτ)
πράττω όπως το
πράττω
κλίνονται όλα
τα ουρανικό-
ληκτα ρήματα
(κ,γ,χ,ττ)
πείθω όπως το πείθω
κλίνονται όλα
τα οδοντικό-
ληκτα ρήματα
(τ,δ,θ,ζ)
19
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Κλίνετα ακόλουθα επίθετα της β΄ κλίσης
(το αρσενικό και το ουδέτερο κλίνονται όπως τα ουσιαστικά της β΄κλίσης και το θηλυκό όπως τα ουσιαστικά της α΄κλίσης).
Ενικός αριθμός
Ον. ὁ καλός ἡ καλή τὸ καλόν ὁ δίκαιος ἡ δικαία τὸ δίκαιον
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
Πληθυντικός αριθμός
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
Τελειώσαμε;;;
Σχεδόν τελειώσαμε! Κάνε ένα διάλειμμα και
ολοκλήρωσε την επανάληψή σου με τα επίθετα
και τις αντωνυμίες.
20.
20
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Κλίνετην προσωπική αντωνυμία στο α΄ και β΄πρόσωπο Κλίνε την δεικτική αντωνυμία οὗτος, αὕτη, τοῦτο
ΕΝΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
α΄ πρόσωπο β΄ πρόσωπο αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ
Ον.
Γεν.
Δοτ.
Αιτ.
Κλ.
22
Επιμέλεια: Αγγελική Σκαφίδα
Δίφθογγοι
ΚΥΡΙΕΣΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΕΣ
αι, ει, οι, αυ, ευ, ου,
ηυ, υι
ᾳ, ῃ, ῳ
Τι ποσότητας είναι οι δίφθογγοι;
Όλοι οι δίφθογγοι είναι μακρόχρονοι εκτός από το αι και το οι όταν βρίσκονται στο τέλος των λέξεων.
Κανόνες τονισμού
α. Κάθε βραχύχρονη συλλαβή, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία. π.χ. ὁ θρόνος, λέγω.
β. Η προπαραλήγουσα, όταν τονίζεται, παίρνει πάντοτε οξεία. π.χ. ὁ διδάσκαλος, γράφομεν.
γ. Η μακρόχρονη παραλήγουσα πριν από βραχύχρονη λήγουσα παίρνει περισπωμένη. π.χ. ὁ κῆπος, γενναῖος.
δ. Η μακρόχρονη παραλήγουσα πριν από μακρόχρονη λήγουσα παίρνει οξεία. π.χ. τοῦ κήπου, γενναίων.
ε. Η γενική και η δοτική ενικού και πληθυντικού, όταν τονίζονται στη λήγουσα, παίρνουν περισπωμένη. π.χ. τοῦ θεοῦ, τῷ θεῷ.
στ. Όταν η λήγουσα είναι μακρόχρονη, δεν τονίζεται η προπαραλήγουσα
και ο τόνος κατεβαίνει μία συλλαβή. π.χ. ἡ βασίλισσα > τῆς βασιλίσσης.