3. Όμηρος: Ο ποιητής
Ζει κατά τον 8ο-αρχές 7ου π.Χ. αι., κατά τη
γεωμετρική εποχή, πιθανόν στην Ιωνία.
Η εποχή των ομηρικών επών είναι η Μυκηναϊκή
(ο τρωικός πόλεμος έγινε στα τέλη της, δηλ. στις αρχές
του 12ου αι. π.Χ.)
Ο Όμηρος, λοιπόν, απέχει περίπου 400 χρόνια από την
εποχή που περιγράφει.
6. Θέμα Οδύσσειας:
Κεντρικό θέμα:
Ο αγώνας του βασιλιά της Ιθάκης να
επιστρέψει(=νόστος) με τους συντρόφους του από την
Τροία(= Ίλιον) στο νησί του και να ξαναπάρει τη θέση
που είχε στο σπίτι του και στο λαό του, εξοντώνοντας
τους μνηστήρες(μνηστηροφονία).
Επιμέρους θέμα:
Η αναζήτησή του από τη γυναίκα του, Πηνελόπη και
από το γιο του, τον Τηλέμαχο(Τηλεμάχεια).
7. Διαίρεση Οδύσσειας σε τρία μέρη:
α. Η Ιθάκη χωρίς τον Οδυσσέα(πρωταγωνιστής ο
Τηλέμαχος):
Τηλεμάχεια(ραψ. α-δ)
β. Ο Οδυσσέας στον αγώνα του να νοστήσει(να
επιστρέψει στην Ιθάκη):
Νόστος(ραψ. ε-ν209)
γ. Ο Οδυσσέας στην Ιθάκη, όπου βοηθούμενος από
την Αθηνά και το γιο του Τηλέμαχο, εξοντώνει τους
μνηστήρες:
μνηστηροφονία(ν210-ω)
10. Αοιδοί, οι παλαιοί επικοί ποιητές της
προομηρικής εποχής:
Τραγουδούσαν τα έπη, που συνέθεταν οι ίδιοι, με
συνοδεία φόρμιγγας/κιθάρας, αυτοσχεδιάζοντας(με
καποιες τεχνικές που είχαν μάθει από τους
παλαιότερους)
Ήταν επαγγελματίες τραγουδιστές, σεβαστά πρόσωπα
και τραγουδούσαν σε συμπόσια, κυρίως στα παλάτια
ή σε γιορτές της κοινότητας.
11. Ραψωδοί
Διαδέχτηκαν τους αοιδούς στα τέλη του 8ου αι. π.Χ.
Ο Όμηρος πιθανολογείται να είναι ο πρώτος ραψωδός.
Δεν τραγουδούσαν αλλά απάγγελναν ρυθμικά επικά
ποιήματα από μνήμης(άλλων ή δικά τους), κρατώντας
ραβδί, σύμβολο εξουσίας δοσμένης από τους θεούς.
Ήταν επαγγελματίες, ταξίδευαν από τόπο σε τόπο και
απάγγελναν τα έπη σε μεγάλες γιορτές όπου γίνονταν
και ραψωδικοί αγώνες
12. Καταγραφή ομηρικών επών και
διαίρεσή τους σε ραψωδίες
Τα ομηρικά έπη επίσημα καταγράφηκαν στην Αθήνα,
τον 6ο αι. π.Χ., όταν κυβερνούσε ο Πεισίστρατος ή ο
γιος του Ίππαρχος.
Οδύσσεια: 12.110στ.
Ιλιάδα:15.693στ.
Διαίρεση σε 24 ραψωδίες:
Οδύσσεια: α-ω
Ιλιάδα: Α-Ω
13. Αξία ομηρικών επών
Αξίζουν γιατί:
α. νίκησαν το χρόνο(σώζονται μέχρι σήμερα)
β. ψυχαγωγούν και διδάσκουν(από τα αρχαία χρόνια αποτελούσαν
μάθημα στα σχολεία)
γ. άσκησαν επίδραση στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή
λογοτεχνία και τέχνη(αγγειογραφία, ζωγραφική, γλυπτική,
μικροτεχνία)
δ. εμπνέουν μέχρι σήμερα λογοτέχνες, καλλιτέχνες σκηνοθέτες,
καρτουνίστες Έλληνες και ξένους.