1. การวิจัยในชั้นเรียน
เรื่อง การพัฒนาพฤติกรรมนักเรียนตามหลักการเศรษฐกิจพอเพียง
โดยวิธีการย้าเตือนกับนักเรียนโรงเรียนคลองเจริญราษฎร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
ประจาปีการศึกษา 2555
ผู้วิจัย นายวชิระ ฟักอ่อน
สภาพปัญหา
ปัจจุบันโลกกำลังอยู่ในภำวะวิกฤต เศรษฐกิจกำลังีปปัหาำ นำำีันพงงึ้ำนอย่ำงมี่รู้
ายุด ทำใา้ึ้ำวึองเครื่องใช้ีปรำคำพงง กำรก้ำวย้ำงอย่ำงรวดเร็วึองประเทศตำีกระพสทุน
นิยีทำใา้คนมทยีปควำีโน้ีเอปยงทป่จะใช้สิ่งึองเกินตัว พละอย่ำงมี่ระีัดระวังอำจก่อใา้เกิด
ปัหาำกับระบบกำรเงินในครอบครัวมด้ องค์งระบำทสีเด็จงระเจ้ำอยู่ึองเรำมด้ทรง
นำเสนอพนวคิดเรื่องปรัชหำเศรษฐกิจงอเงปยงใา้คนมทยมด้รู้จักประายัด รู้จักใช้ รู้จักอดออี
ดำเนินชปวิตอย่ำงงออยู่งอกิจ รวีทัำงรู้จักใช้ทรังยำกรทัำงนำำ มฟ พละเชืำอเงลิงอย่ำงระีัดระวัง
มี่ก่อใา้เกิดเป็นปัหาำึองครอบครัวพละประเทศในทป่สุด โรงเรปยนพลีป์ -เทค โดยท่ำน
ประธำนกรรีกำรอำนวยกำรโรงเรปยน ผู้อำนวยกำร ทปีงำนบริาำรโรงเรปยนพละคณะครูทุก
คนมด้กำานดนโยบำยร่วีกันในกำรงัฒนำระบบกำรจัดกำรสิ่งพวดล้อีึ้ำนในโรงเรปยนทป่
เกป่ยวึ้องกับกำรประายัดนำำ ประายัดมฟ รู้จัดใช้อย่ำงประายัด งอเงปยง
ผู้วิจัยในฐำนะครูทป่ปร้กษำจ้งมด้ดำเนินกำรวิจัยเรื่องกำรงัฒนำงฤติกรรีผู้เรปยนตำี
าลักกำรเศรษฐกิจงอเงปยงโดยวิธปกำรยำำเตือนพละงยำยำีปลูกฝังใา้กับนักเรปยนในา้องมด้
ปฏิบัติตำีพละย้ดาลักเศรษฐกิจงอเงปยงในชปวิตประจำวันเกป่ยวกับกำรรู้จักปิดมฟาลังใช้ มี่
เปิดนำำทิำงมว้โดยเสปยประโยชน์ นำสิ่งึองเาลือใช้กลับีำใช้ใาี่ ประายัดมฟฟ้ ำทป่ใช้มี่ว่ำจะ
เป็นโทรทัศน์ารือาลอดมฟ รวีถ้งกำรรับประทำนอำาำรงอประีำณใา้าีดจำน ารือพี้พต่
ซืำอึองเท่ำทป่จำเป็นมี่ฟุ่ีเฟือย

2. หลักการ และแนวคิดในการพัฒนา
1. ทัศนคติต่อปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
งระบำทสีเด็จงระเจ้ำอยู่าัวภูีิงลอดุลยเดช มด้ทรงทุ่ีเทงระสติปัหหำงระวรกำย
ทัำงงระองค์นับตัำงพต่ทรงึ้ำนครองรำชย์เงื่อประโยชน์สุึพา่งีาำชนชำวสยำีด้วยควำี
า่วงใยอำณำประชำรำษฎร์ พละประเทศชำติในทุกๆ เรื่อง งระองค์ทรงงระรำชทำน
งระรำชดำริเศรษฐกิจงอเงปยงใา้ปวงชนชำวมทยน้อีนำมปปฏิบัติ ดำรงชปวิตอยู่บนงืำนฐำน
ึองควำีงอีป งอกิน งอใช้ ดังกระพสงระรำชดำรัสเีื่อวันทป่ 4 ธันวำคี ง.ศ.2517 ควำี
ตอนาน้่งว่ำ “คนอื่นจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา จะว่าเมืองไทยล้าสมัย ว่าเมืองไทยเชย ว่าเมืองไทย
ไม่มีสิ่งที่สมัยใหม่ แต่เรา อยู่พอมีพอกิน และขอให้ทุกคนมีความปรารถนาที่จะให้เมืองไทย
พออยู่พอกิน มีความสงบและทางานตั้งอธิษฐาน ตั้งปณิธานในทางที่จะให้เมืองไทยอยู่แบบ
พอมีพอกินไม่ใช่ว่าจะรุ่งเรืองอย่างยอด แต่ว่ามีความสงบเปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ถ้าเรา
รักษาความพออยู่พอกินนี้ได้เราก็จะยอดยิ่งยวดได้” (สำนักงำนคณะกรรีกำรงัฒนำกำร
เศรษฐกิจพละสังคีพา่งชำติ, 2546)
เีื่อเกิดวิกฤตเศรษฐกิจในปป ง.ศ. 2540 มด้ทรงีปงระรำชดำรัสเกป่ยวกับเศรษฐกิจ
งอเงปยงพก่งสกนิกรชำวมทย ควำีตอนาน้่งว่ำ “…เรื่องการค้า การบริโภค การผลิตและการ
ขายนี้ ก็นึกว่าท่านทั้งหลายกาลังกลุ้มใจในวิกฤตการณ์ ตั้งแต่คนมีเงินน้อยจนกระทั่งคนที่มี
เงินมากล้วนเดือดร้อน แต่ถ้าสามารถที่จะเปลี่ยนให้กลับเป็นเศรษฐกิจแบบพอเพียง ไม่ต้อง
ทั้งหมด แม้จะไม่ถึงครึ่ง อาจจะเศษหนึ่งส่วนสี่ก็สามารถที่จะอยู่ได้…” พละในวันเฉลิีงระ
ชนีงรรษำปปต่อีำมด้ทรงีปงระีาำกรุณำธิคุณอธิบำยเงิ่ีเติี ควำีว่ำ “...ความหมายของ
เศรษฐกิจพอเพียงและทาได้เศษหนึ่งส่วนสี่เท่านั้น ไม่ได้แปลว่าเศษหนึ่งส่วนสี่ของพื้นที่ พต่
เป็นเศษหนึ่งส่วนสี่ของการกระทา…” พละ “เศรษฐกิจแบบพอเพียงเป็นเศรษฐกิจแบบพอมี
พอกิน โดยแบบพอมี พอกิน หมายความว่า อุ้มชูตนเองได้ให้มีพอเพียงกับตนเอง” (สำนักงำน
ทรังย์สินส่วนงระองค์, 2541) พละทรงอธิบำยเงิ่ีเติีว่ำ “พอมี พอกิน ก็แปลว่า เศรษฐกิจ
พอเพียงนั่นเอง แต่ถ้าแต่ละคนมีพอกินก็ใช้ได้ ยิ่งประเทศมีพอกินก็ยิ่งดี… Self – Sufficiency
นั้น หมายความว่า ผลิตอะไร มีพอใช้ไม่ต้องไปขอยืมคนอื่น อยู่ได้ด้วยตนเอง เป็นไปตามที่
เรียกว่ายืนบนขาของตัวเอง แต่ว่า พอเพียงนั้นมีความหมายกว้างยิ่งกว่านั้นอีก คือ คาว่าพอ ก็
พอแค่นั้นเอง คนเราถ้าพอใจในความต้องการมันก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็
เบียดเบียนผู้อื่นน้อย…พอเพียงนี้อาจจะมีมาก อาจจะมีของหรูหราก็ได้ แต่ว่าต้องไม่เบียดเบียน
คนอื่น ต้องให้พอประมาณ พูดจาก็พอเพียง ทาอะไรก็พอเพียง ปฏิบัติงานก็พอเพียง…”

3. ควำีงอเงปยง (Self-sufficiency) เป็นทัำงวิธปกำร (Means) ทป่คำน้งถ้งควำีสีดุล
งอประีำณอย่ำงีป เาตุผล พละกำรสร้ำงภูีิคุ้ีกันทป่เาีำะสี ในึณะเดปยวกันก็นำมปสู่ผล
ึองกำรกระทำ (Ends) ทป่ก่อใา้เกิดควำีสีดุลพละงร้อีรับต่อกำรเปลป่ยนพปลงพละนำมปสู่
ควำียั่งยืนึองกำรงัฒนำ โดยีป “ทำงสำยกลำง” เป็นาัวใจสำคัหึองปรัชหำ เศรษฐกิจ
งอเงปยงมี่ใช่กำรอยู่อย่ำงโดดเดป่ยว (Independence) ารือง้่งงิงภำยนอการือ คนอื่นทัำงาีด
(Dependence) พต่เน้นควำีคิดพละกำรกระทำทป่จะง้่งตนเอง(self-reliance)เป็นาลักก่อนทป่จะมป
ง้่งคนอื่น ควำีงอเงปยงจะต้องประกอบด้วย 3 คุณลักษณะงร้อีๆ กัน คือควำีงอประีำณ
(Moderation) ควำีีปเาตุผล (Reasonableness) พละกำรีปภูีิคุ้ีกันในตัวทป่ดป (Self-
immunity) ถ้ำึำดคุณลักษณะใดคุณลักษณะาน้่งมปก็จะมี่สำีำรถเรปยกมด้ว่ำเป็นควำี
งอเงปยง
กำรตัดสินใจในกำรประกอบกิจกรรีทำงเศรษฐกิจทป่อยู่ในระดับงอเงปยงต้องคำน้งถ้ง
เงื่อนมึสำคัห 2 ประกำร คือ ควำีรู้คู่คุณธรรี มด้พก่ (1) ควำีรู้ ซ้่งประกอบด้วย ควำี
รอบรู้ ควำีรอบคอบ พละควำีระีัดระวัง มด้พก่ควำีรอบรู้เกป่ยวกับวิชำกำรต่ำงๆ อย่ำง
รอบด้ำน โดยครอบคลุีเนืำอาำึองเรื่องต่ำงๆ ทป่เกป่ยวึ้อง เงื่อใช้เป็นงืำนฐำนสำารับกำร
นำมปใช้ในโอกำสพละเวลำต่ำงๆ ควำีรอบคอบทป่จะนำควำีรู้เาล่ำนัำนีำงิจำรณำใา้เชื่อีโยง
กันเงื่อประกอบกำรวำงพผนก่อนทป่จะนำมปประยุกต์ใช้ในกำรปฏิบัติทุกึัำนตอน พละควำี
ระีัดระวังในกำรนำพผนมปใช้ใา้เกิดผลในทำงปฏิบัติอย่ำงีปสติ (2) คุณธรรีทป่จะต้อง
เสริีสร้ำงประกอบด้วยด้ำนจิตใจทป่ตระานักในคุณธรรี พละควำีซื่อสัตย์สุจริต พละ ีปควำี
รอบรู้ทป่เาีำะสี ด้ำนกำรกระทำ ารือพนวทำงกำรดำเนินชปวิตซ้่งเน้นควำีอดทน ควำีเงปยร
สติ ปัหหำ พละควำีรอบคอบ ดังนัำนองค์ควำีรู้ปรัชหำเศรษฐกิจงอเงปยง จ้งประกอบด้วย
(1) ความพอประมาณ (Moderation) าีำยถ้ง ควำีงอดป (dynamic optimum) ทป่มี่
สุดโต่ง ยืนมด้บนึำึองตนเอง (self-reliant) เป็นกำรดำเนินชปวิตอย่ำงทำงสำยกลำงในีิติ
ต่ำงๆึองกำรกระทำทป่มี่เบปยดเบปยนตนเองารือผู้อื่น ควำีงอดป ควำีงอประีำณ นปำีปทัำงาีด
5 ประกำร คือ (1) ด้ำนจิตใจคือเริ่ีต้นจำกตนเองทป่ต้องตัำงสติ ีปปัหหำีปจิตสำน้กทป่ดป ีปควำี
เีตตำ เอืำออำทร ีปควำีเึ้ำใจ ประนปประนอี น้กถ้งผลประโยชน์ส่วนรวี เึ้ีพึ็งสำีำรถ
ง้่งตนเองมด้ (2) ด้ำนสังคี คือ กำรสร้ำงควำีงอดปในทุกระดับึองสังคี โดยเริ่ีจำก
ครอบครัว ชุีชนพละสังคี ซ้่งต้องช่วยเาลือเกืำอกูลกัน สร้ำงควำี เึ้ีพึ็งใา้พก่ชุีชน รู้จัก
ผน้กกำลัง พละทป่สำคัหีปกระบวนกำรเรปยนรู้ทป่เกิดจำกฐำนรำกทป่ีั่นคงพละพึ็งพรง (3) ด้ำน
เศรษฐกิจ คือ ต้องอยู่อย่ำงงอดป งอีป งอกิน มี่ารูารำ ฟุ่ีเฟือย (4) ด้ำนเทคโนโลยป ควร

4. เาีำะสีสอดคล้องกับสภำวะพละควำีต้องกำรึองประเทศพละควรงัฒนำเทคโนโลยปจำกภูีิ
ปัหหำท้องถิ่นใา้สอดคล้องเป็นประโยชน์ต่อสภำงพวดล้อีึองเรำพละ (5) ด้ำน
ทรังยำกรธรรีชำติพละสิ่งพวดล้อีคือใช้อย่ำงประายัด พละีปประสิทธิภำงตลอดจนรณรงค์
รักษำทรังยำกรธรรีชำติใา้เกิดควำียั่งยืนสูงสุด
พละจำกรำยงำนกำรงัฒนำคนึองประเทศมทย มด้กล่ำวถ้งควำีงอประีำณ ว่ำเป็นคำ
ทป่ีปควำีาีำยใกล้เคปยงกับคำว่ำงอเงปยง ทัำงในภำษำมทยพละภำษำอังกฤษ โดยสื่อควำีาีำย
มปในทำงสำยกลำงระาว่ำงควำีต้องกำรพละควำีารูารำฟุ่ีเฟือย ระาว่ำงควำียำกลำบำก
กับควำีฝันทป่มี่อำจจะเป็นจริง ดังนัำนคำดังกล่ำวจ้งีปควำีาีำยถ้งกำรง้่งตนเองพละกำรีป
ชปวิตอย่ำงเรปยบง่ำย
(2) ความมีเหตุผล (Reasonableness) าีำยถ้ง กำรตัดสินใจเกป่ยวกับระดับึองควำี
งอประีำณในีิติต่ำงๆ นัำนจะต้องเป็นมปอย่ำงีปเาตุผลโดยงิจำรณำจำกเาตุปัจจัยพละึ้อีูล
ทป่เกป่ยวึ้อง ตลอดจนผลทป่คำดว่ำจะเกิดึ้ำนจำกกำรกระทำนัำนๆ อย่ำงรอบคอบ ซื่อตรงพละมี่
โลภ ต้องเป็นกำรีองระยะยำวทัำงในปัจจุบันพละอนำคต ซ้่งพตกต่ำงจำกควำีีปเาตุผล
(Rationality) ทำงเศรษฐศำสตร์ ทป่เป็นีโนทัศน์เงื่อกำรวิเครำะา์ควำีงอใจพละงฤติกรรี
ึอง
(3) การมีภูมิคุ้มกันในตัวที่ดี (Self-immunity) เป็นกำรเตรปยีตัวงร้อีรับผลกระทบทป่
คำดว่ำจะเกิดึ้ำนจำกกำรเปลป่ยนพปลงด้ำนต่ำง ๆ เนื่องจำก เศรษฐกิจงอเงปยงเป็นปรัชหำทป่
ีองโลกเชิงระบบทป่ีปลักษณะงลวัตร กำรกระทำทป่จะสำีำรถเรปยกมด้ว่ำงอเงปยงจ้งีิใช่พต่จะ
คำน้งถ้งเาตุกำรณ์พละผลในปัจจุบันเท่ำนัำน พต่จำเป็นทป่จะต้องคำน้งถ้งควำีเป็นมปมด้ึอง
สถำนกำรณ์ต่ำงๆ ทป่คำดว่ำจะเกิดึ้ำนในอนำคตทัำงใกล้พละมกลภำยใต้ึ้อจำกัดึองควำีรู้ทป่ีป
อยู่ พละสร้ำงภูีิคุ้ีกันในตัวใา้งอเงปยงทป่จะสำีำรถงร้อีรับต่อกำรเปลป่ยนพปลงต่ำงๆ มด้
พละจำกรำยงำนกำรงัฒนำคนึองประเทศมทย มด้กล่ำวถ้งกำรีปภูีิคุ้ีกันในตัวทป่ดป ว่ำ
เป็นกำรสร้ำงควำีสำีำรถภำยในทป่จะช่วยใา้ฟืำนตัวมด้ง่ำย ารือควำีสำีำรถทป่จะอยู่มด้ใน
ภำวะทป่เกิดกำรเปลป่ยนพปลงอย่ำงรุนพรง ารือควำีสำีำรถในกำรปรับตัว อันเกิดจำกกำร
เปลป่ยนพปลงจำกภำยนอก รวีทัำง ควำีสำีำรถในกำรรับีือกับสถำนกำรณ์ทป่อยู่นอกเานือ
กำรควบคุีพละมี่สำีำรถคำดเดำมด้ล่วงาน้ำซ้่งทัำงาีดนปำีปงืำนฐำนจำกควำีสำีำรถในกำร
ง้่งตนเองพละควำีีปวินัยในตนเอง
นอกจำกจะย้ดาลักสำีคุณลักษณะพละสองเงื่อนมึพล้ว กำรปฏิบัติตำีาลักปรัชหำ
เศรษฐกิจงอเงปยงจะต้องรู้ตัวว่ำทำอะมร (Know what you are doing) ซื่อสัตย์พละงำกเงปยร

5. (Be honest and persevere) ปฏิบัติตำีทำงสำยกลำงมี่สุดโต่ง (Take a middle path, avoid
extremes) ตัดสินใจอย่ำงมตร่ตรองรอบคอบ ีปเาตุีปผล (Be sensible and insightful in taking
decision) ีปกำรป้ องกันจำกกำรเปลป่ยนพปลงทป่รุนพรง (Build protection against shocks) ารือ
ในทำงงุทธศำสนำ ก็อำจจะปฏิบัติตนตำีาลัก สัปปุริสธรรี 7 ารือธรรีึองสัตตบุรุษ คือ
ธัีีัหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้จักเาตุ อัตถัหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้จักผล อัตตตัหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้จัก
คน ีัตตุหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้ประีำณ กำลัหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้จักกำล ปริสัหญุตำ ควำีเป็น
ผู้รู้จักชุีชนพละกิริยำทป่ต้องประงฤติต่อประชุีชน พละปุคคลปโรปรัหญุตำ ควำีเป็นผู้รู้จัก
เลือกคบคน รวีทัำง ีรรค 8 ซ้่งประกอบด้วย สัีีำทิฏฐิ ปัหหำอันเา็นชอบ สัีีำสังกัปปะ
ดำริชอบ สัีีำวำจำ เจรจำชอบ สัีีำกัีีันตะ ทำกำรงำนชอบ สัีีำอำชปวะ เลปำยงชปงชอบ
สัีีำวำยำีำ เงปยรชอบ สัีีำสติ ระล้กชอบ พละสัีีำสีำธิ ตัำงใจชอบ ก็จะีปส่วนในกำร
สร้ำงควำีงอเงปยงเช่นกัน
ดังนัำน เศรษฐกิจงอเงปยงจะีปควำีสีบูรณ์มด้ต้องประกอบมปด้วยควำีงอประีำณ
ควำีีปเาตุผล ภูีิคุ้ีกันในตัวทป่ดป พละควำีรอบรู้คู่คุณธรรี องค์ประกอบทัำงาีดต้องีป
ควำีสัีงันธ์กันอย่ำงเป็นระบบ กล่ำวคือ ควำีีปเาตุผล ถือมด้ว่ำเป็นกระบวนกำรเสริีสร้ำง
ใา้ควำีงอใจเป็นมปอย่ำงงอประีำณ ระดับควำีงอประีำณจำเป็นต้องงอเงปยง ในเชิงกำร
สร้ำงภูีิคุ้ีกันในตัว ซ้่งต้องีปควำีรู้คู่คุณธรรีเป็นองค์ประกอบสำคัหทป่ต้องอยู่คู่กันอย่ำง
สีดุล พละกำรีปภูีิคุ้ีกันในตัวจะเป็นปัจจัยเสริีสร้ำงใา้กำรดำเนินกิจกรรีต่ำง ๆ ทำง
เศรษฐกิจีปลักษณะเป็นงลวัตรอย่ำงีปเาตุผลในระยะยำว ซ้่งระบบควำีสัีงันธ์นปำเป็นงืำนฐำน
ึองวิถปชปวิตทป่จะนำมปกำรงัฒนำทป่สีดุล ยั่งยืน พละก่อใา้เกิดสังคีพา่งควำีงอเงปยงมด้ใน
ทป่สุด
2. การย้าเตือน เป็นเครื่องีือสู่ควำีสำเร็จคนทป่ีปภำระกิจรอบตัวตลอดเวลำเงื่อสร้ำง
เสริีภำงลักษณ์ึองตนเองมด้บ่อยครัำงทุกวันถ้งพี้ว่ำจะยุ่งพค่มานก็ตำีาำกคุณยำำเตือน
ตัวเองตลอดเวลำีันจะทำใา้คุณประสบผบสำเร็จมด้อย่ำงสีบูรณ์ นั่นาีำยควำีว่ำ กำรยำำ
เตือนสำีำรถประยุกต์ใช้กับกำรกำานดเป้ำาีำยึองกลุ่ีนักเรปยนมด้เงื่อใา้กำรดำเนินกำร
เป็นมปตำีเป้ำาีำย ครูทป่ปร้กษำพละผู้เรปยนควรยำำเตือนซ้่งกันพละกันต่อเป้ำาีำยทป่มด้
กำานดมว้อันจะนำมปสู่ควำีสำเร็จมด้อย่ำงพน่นอน

6. วัตถุประสงค์การวิจัย
ผู้วิจัยต้องกำรงัฒนำงฤติกรรีนักเรปยนตำีาลักกำรเศรษฐกิจงอเงปยงโดยวิธปกำรยำำ
เตือนึองนักเรปยนโรงเรปยนคลองเจริหรำษฎร์ ชัำนประถีศ้กษำปปทป่ 4
วิธีดาเนินการ
ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง
กลุ่ีประชำกรเป้ำาีำยคือ นักเรปยนโรงเรปยนคลองเจริหรำษฎร์ชัำนประถีศ้กษำปปทป่ ๔
จำนวน 78 คน
กลุ่ีตัวอย่ำงคือ ใช้วิธปกำรสุ่ีอย่ำงง่ำยกับนักเรปยนโรงเรปยนคลองเจริหรำษฎร์
ชัำนประถีศ้กษำปปทป่ 4 จำนวน 17 คน
พฤติกรรมที่ต้องการพัฒนา
กำรปฏิบัติตนเองตำีาลักเศรษฐกิจงอเงปยงโดยงิจำรณำจำก กำรปิดมฟทุกครัำงเีื่อ
เลิกใช้ มี่เปิดนำำทิำงึณะพปรงฟัน นำกระดำษสีุดทป่เาลือใช้ีำเป็นสีุดเล่ีใาี่ ล้ำงจำน
าลำย ๆใบงร้อีกัน รปดผ้ำครัำงละาลำย ๆ ตัว มี่เปิดโทรทัศน์ทิำงมว้ รับประทำนอำาำราีด
จำน มี่เปิดนำำทิำงมว้ึณะอำบนำำ นำวัสดุเาลือใช้ีำใช้ประโยชน์อย่ำงอื่น ซืำอึองพต่เฉงำะทป่
จำเป็นจริง ๆ เท่ำนัำน
วิธีการพัฒนาพฤติกรรมนักเรียนตามหลักการเศรษฐกิจพอเพียง
1. ศ้กษำาลักกำรปรัชหำเศรษฐกิจงอเงปยงพละนโยบำยโรงเรปยนเกป่ยวกับกำร
จัดกำรสิ่งพวดล้อี
2. ศ้กษำเรื่องเทคนิคกำรสอนโดยวิธปกำรยำำเตือน
3. ศ้กษำงฤติกรรีในชปวิตประจำวันทป่นักเรปยนควรพสดงออกพละต่อาลักกำร
เศรษฐกิจงอเงปยงเกป่ยวกับทรังยำกรนำำ มฟฟ้ำ พละกำรใช้สิ่งึองเครื่องใช้
4. ทำกำรยำำเตือนาลังเคำรงธงชำติตอนเช้ำึองทุกวันในงฤติกรรีทป่ควร
พสดงออกตำีาลักเศรษฐกิจงอเงปยงเงื่อใา้นักเรปยนเึ้ำใจ พละปฎิบัติมด้ถูกต้อง
5. ใา้นักเรปยนีำเล่ำงฤติกรรีทป่สอดคล้องกับาลักกำรเศรษฐกิจงอเงปยงพละ
ประสบควำีสำเร็จในพต่ละวันพี้พต่เล็กน้อยก็ตำี

7. การเก็บรวบรวมข้อมูล
กำรเก็บรวบรวีึ้อีูลใช้พบบสำรวจ 3 ระดับ าำกพสดงงฤติกรรีโดยกำรกระทำเป็น
ประจำ 3 คะพนน ทำบำงครัำง 2 คะพนน มี่ค่อยทำ 1 คะพนน ตำีลำดับ โดยเป็นพบบ
สำรวจทป่ผู้วิจัยสร้ำงึ้ำนในสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ึองกำรวิจัย พละทำกำรเก็บึ้อีูลใน
สัปดำา์ทป่ 17 ึองเทอี 1/2555 เดือน กันยำยน ง.ศ.2555
การวิเคราะห์ข้อมูล
าำค่ำเฉลป่ย พละค่ำเบป่ยงเบนีำตรฐำนจำกกำรปิดมฟทุกครัำงเีื่อเลิกใช้ มี่เปิดนำำทิำง
ึณะพปรงฟัน นำกระดำษสีุดทป่ใช้พล้วีำทำสีุดเล่ีใาี่ ล้ำงจำนาลำย ๆ ครัำงงร้อี ๆ กัน
รปดผ้ำครัำงละาลำย ๆ ตัว มี่เปิดโทรศังท์ทิำงมว้ รับประทำนอำาำรจนาีดจำน มี่เปิดนำำทิำง
มว้ึณะอำบนำำ นำำวัสดุเาลือใช้ีำประยุกต์ใช้ทำอย่ำงอื่น พละซืำอึองเงปยงพต่เฉงำะเท่ำทป่
จำเป็นจริง ๆ โดยกำานดควำีาีำยึองค่ำเฉลป่ย ดังนปำ
1.00 – 1.49 าีำยถ้ง พสดงงฤติกรรีน้อยครัำงีำก
1.50 – 1.99 าีำยถ้ง พสดงงฤติกรรีน้อยครัำง
2.00 – 2.49 าีำยถ้ง พสดงงฤติกรรีบ่อยครัำง
2.50 – 3.00 าีำยถ้ง พสดงงฤติกรรีสี่ำเสีอ

8. ผลการวิเคราะห์ข้อมูล
ค่ำเฉลป่ย x พละค่ำเบป่ยงเบนีำตรฐำน (S.D.) ึองงฤติกรรีทป่พสดงออกตำีาลักกำร
เศรษฐกิจงอเงปยง
ข้อ พฤติกรรมที่แสดงออก x S.D.
1 ปิดมฟทุกครัำงเีื่อเลิกใช้ 2.65 0.49
2 มี่เปิดนำำทิำงึณะพปรงฟัน 2.18 0.81
3 นำกระดำษสีุดทป่เาลือใช้ีำเป็นสีุดเล่ีใาี่ 2.00 0.71
4 ล้ำงจำนาลำย ๆ ใบงร้อีกัน 2.59 0.62
5 รปดผ้ำครัำงละาลำย ๆ ตัว 2.29 0.47
6 มี่เปิดโทรทัศน์ทิำงมว้ 2.06 0.66
7 รับประทำนอำาำราีดจำน 1.88 0.06
8 มี่เปิดนำำทิำงมว้ึณะอำบนำำ 2.24 0.75
9 นำวัสดุเาลือใช้ีำใช้ประโยชน์อย่ำงอื่น 2.06 0.56
10 ซืำอึองพต่เฉงำะทป่จำเป็นจริง ๆ เท่ำนัำน 2.00 0.71
เฉลป่ยรวี 2.19 0.67
ผลกำรวิเครำะา์ึ้อีูลงบว่ำ โดยรวีนักเรปยนส่วนใาห่ (S.D.=0.67) สำีำรถ
งฤติกรรีตำีาลักเศรษฐกิจงอเงปยงมด้ในระดับบ่อยครัำงทป่ค่ำเฉลป่ย 2.19 เีื่องิจำรณำเป็นรำย
ึ้องบว่ำงฤติกรรีทป่เกิดึ้ำนอย่ำงสี่ำเสีอคือกำรปิดมฟทุกครัำงเีื่อเลิกใช้พละล้ำงจำนาลำย
ๆ ใบงร้อีกันทป่ค่ำเฉลป่ย 2.65 พละ 2.59 ตำีลำดับ ส่วนงฤติกรรีกำรพสดงออกน้อยครัำงคือ
กำรรับประทำนอำาำราีดจำนีปค่ำเฉลป่ย 1.88
สรุป และอภิปรายผล
โดยรวีนักเรปยนโรงเรปยนคลองเจริหรำษฎร์ชัำนประถีศ้กษำปปทป่ ๔ ส่วนใาห่
สำีำรถปรับงฤติกรรีตำีาลักเศรษฐกิจงอเงปยงมด้ในระดับบ่อยครัำง งฤติกรรีทป่เกิดึ้ำน
อย่ำงสี่ำเสีอคือกำรปิดมฟทุกครัำงเีื่อเลิกใช้พละล้ำงจำนาลำย ๆ ใบงร้อีกัน ส่วน
งฤติกรรีกำรพสดงออกน้อยครัำงคือกำรรับประทำนอำาราีดจำน นั่นาีำยควำีว่ำกำร
สอนนักเรปยนด้วยวิธปกำรยำำเตือนีปผลต่อกำรงัฒนำงฤติกรรีนักเรปยนตำีาลักเศรษฐกิจ
งอเงปยงมด้อย่ำงเป็นทป่น่ำงอใจ

9. ข้อเสนอแนะ
ผู้วิจัยอำจใช้วิธปกำรงัฒนำโดยใา้ผู้เรปยนกับครูผู้วิจัยวำงพผนกิจกรรีร่วีกันซ้่ง
อำจส่งผลต่องฤติกรรีึองผู้เรปยนมด้ดปึ้ำน

10. ภาคผนวก
แบบสารวจพฤติกรรมตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง
คาแนะนา ให้นักเรียนขีดเครื่องหมาย  ตามความเป็นจริง
ข้อ การแสดงออกของพฤติกรรม
ทาเป็น
ประจา
(3)
ทา
บางครั้ง
(2)
ไม่
ค่อยทา
(1)
1 ปิดมฟทุกครัำงเีื่อเลิกใช้
2 มี่เปิดนำำทิำงึณะพปรงฟัน
3 นำกระดำษสีุดทป่เาลือใช้ีำเป็นสีุดเล่ีใาี่
4 ล้ำงจำนาลำย ๆ ใบงร้อีกัน
5 รปดผ้ำครัำงละาลำย ๆ ตัว
6 มี่เปิดโทรทัศน์ทิำงมว้
7 รับประทำนอำาำราีดจำน
8 มี่เปิดนำำทิำงมว้ึณะอำบนำำ
9 นำวัสดุเาลือใช้ีำใช้ประโยชน์อย่ำงอื่น
10 ซืำอึองพต่เฉงำะทป่จำเป็นจริง ๆ เท่ำนัำน
ข้อเสนอแนะ ..................................................................................................................
ตารางการกรอกข้อมูลเพื่อการวิเคราะห์
ลำดับทป่ ึ้อ.1 ึ้อ.2 ึ้อ.3 ึ้อ.4 ึ้อ.5 ึ้อ.6 ึ้อ.7 ึ้อ.8 ึ้อ.9 ึ้อ.10
1 3 1 2 3 2 2 2 1 1 2
2 2 2 3 3 2 3 2 3 2 3
3 3 2 1 3 2 1 2 2 2 1
4 3 3 3 3 3 3 3 3 3 3
5 2 3 3 3 2 2 2 3 2 1
6 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2
7 3 3 2 2 2 1 2 3 3 3
8 3 2 2 2 3 2 2 2 2 1
9 3 2 2 3 2 2 2 2 2 2
10 3 3 2 3 2 2 2 3 2 2
11 3 1 1 2 2 2 1 2 2 2
12 2 2 1 2 2 2 1 2 2 2
13 2 3 1 3 2 2 2 2 1 2
14 2 1 2 3 2 2 1 1 2 2
15 3 1 2 1 3 3 3 1 2 2
16 3 3 2 3 3 1 2 3 2 1
17 3 3 3 3 3 3 1 3 3 3
X 2.65 2.18 2.00 2.59 2.29 2.06 1.88 2.24 2.06 2.00
S.D. 0.49 0.81 0.71 0.62 0.47 0.66 0.60 0.75 0.56 0.71

11. นางจารุวรรณ มหามาตย์
การวิจัยในชั้นเรียน
เรื่อง การพัฒนาพฤติกรรมนักเรียน
ตามหลักการปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง
โดยวิธีการย้้าเตือนกับนักเรียนโรงเรียนคลองเจริญราษฎร์
ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔
ประจ้าปีการศึกษา ๒๕๕๕
ผู้วิจัย นายวชิระ ฟักอ่อน
โรงเรียนคลองเจริญราษฎร์
ส้านักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรปราการ เขต ๒
ส้านักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
กระทรวงศึกษาธิการ