2. Թեև հսկայական է երկրագնդի ջրային զանգվածը (1.4մլ
րդ կմ), սակայն դրա մեծ մասը
աղի է պիտանելի չէ մարդու կողմից օգտագործման հա
մար: Քաղցրահամ ջրի պաշարներըկազմում են ողջ ջրա
յին զանգվածի 2.5%-
ը, ընդ որում դրա միայն մի մասն է պիտանի խմելու
համար:

3.  Քաղցրահամ ջուրն աշխարհում աստիճանաբար ձեռք է
բերում կարևոր ռազմավարական նշանակություն:Թեպ
ետ այդ ռեսուրսը համարվում է վերականգնվող, բայց ն
ր
ապաշարներն արդեն դասվում են սպառվող ռեսուրսնե
րիշարքին, որովհետև գնալով ավելի շատ են աղտոտվո
ւմ ևկորցնում իրենց պիտանելիությունը, մեծանում են ն
րաօգտագործման ծավալները, թուլանում է վերարտադ
րությունը:Քաղցրահամ ջուրը սահմանափակ և խոցելի
ռեսուրս է:

4.  Երկրագնդի ցամաքում ջրային պաշարները չափազանցանհավաս
ար են բաշխված: Համաձայն որոշուսումնասիրությունների, զարգ
ացող երկրներում մեկ մլրդ մարդզրկված է մաքուր ջուր օգտագործ
ելու հնարավորությունից, իսկաշխարհի բնակչության 20 տոկոսը զ
գում է նրաանբավարարությունը: Ներկայումս Պարսից ծոցի արաբ
ականերկրներում մեկ լիտր հում նավթի փոխանակումը մեկ լիտր
ջրիհետ համարվում է շահավետ գործարք: Ջրիանբավարարությա
մբ են տառապում Հյուսիսային Աֆրիկայի, Մերձավոր արևելքի, Աս
իայիերկրները: Ջուրը վճռորոշ սահմանափակող գործոն է դարձել
Հարավային Աֆրիկայիզարգացման համար: Հսկայական քանակի
ջուր է օգտագործում Եվրոպան:

5. Ըստ
որոշ կանխատեսումների, 2050 թվականին 50 երկրներում ջրի անբ
ավարարությունիցկտառապի 3 մլրդ մարդ: Ենթադրվում է, որ արդ
են 2050թ. հասարակածային գոտումկբնակվի երկրագնդի բնակչու
թյան 1/3-
ը, որը զգալիորեն կբարձրացնի էկոլոգիականլարվածությունն աշխ
արհում: Աֆրիկայում եւ Մերձավոր արեւելքում ջրի հարցն արդենս
րված է և պատճառ է հանդիսանում ոչ միայն հետամնացության եւ
աղքատության, այլևքաղաքական անկայունության, էթնիկական եւ
միջպետական կոնֆլիկտների: Եգիպտոսը,Սուդանը եւ Եթովպիան
մշտապես թշնամանքի մեջ են Նեղոսի ջրերի համար: Այդպիսիխն
դիր կա պաղեստինցիների եւ հրեաների միջեւ Հորդանանի ջրերի,
Թուրքիայի եւ Իրաքիմիջեւ՝ Տիգրիս գետի ջրերի, Թուրքիայի եւ Սիր
իայի միջեւ՝ Եփրատի ջրերի, Հնդկաստանի եւԲանգլադեշի միջեւ՝
Գանգես գետի հոսքի համար: