3. Peter Von Hess
Ο Πέτερ φον Ες (γερμ. Peter von
Hess) (29 Ιουλίου 1792 - 4
Απριλίου 1871) ήταν Γερμανός
ζωγράφος που διακρίθηκε κυρίως
στις αναπαραστάσεις μαχών και
ειδικότερα ως ζωγράφος που
απαθανάτισε τις ιστορικές στιγμές
της Ελληνική επανάστασης του
1821 καθώς και στιγμιότυπα από
την εισβολή του Ναπολέοντα στη
Ρωσία.
4. Ευγένιος Ντελακρουά
Μεγάλος Γάλλος ρομαντικός
ζωγράφος του 19ου αιώνα, που
επηρέασε την ζωγραφική
συμβάλλοντας στην ανάπτυξη
του ιμπρεσιονισμού.
Εμπνεύστηκε από ιστορικά
γεγονότα όπως η Ελληνική και η
Γαλλική Επανάσταση, καθώς και
από ένα ταξίδι του στο Μαρόκο.
5. Νικηφόρος Λύτρας
Ο Νικηφόρος
Λύτρας (Πύργος Τήνου 1832 –
Αθήνα 13 Ιουνίου 1904) ήταν
ένας από τους μεγαλύτερους
Έλληνες
ζωγράφους και
δασκάλους της ζωγραφικής
κατά τον 19ο αιώνα.
Θεωρείται από τους
σημαντικότερους εκπροσώπους
της Σχολής του Μονάχου και
πρωτοπόρος στην διαμόρφωση
της διδασκαλίας των Καλών
Τεχνών στην Ελλάδα.
Η πολυσήμαντη τέχνη του
καλύπτει τα τρία τέταρτα του
πρώτου αιώνα της ελληνικής
αναγέννησης.
6. Louis Dupre
O Λουί Ντυπρέ
Βερσαλλίες Παρίσι,
(9 Ιανουαρίου 1789 -
12 Οκτωβρίου1837)
Γάλλος ζωγράφoς
φιλέλληνας και
αρχαιολάτρης.
11. Παναγιώτης Ζωγράφος
Ο Παναγιώτης Ζωγράφος (κατά άλλους Δημήτρης
Ζωγράφος ) ήταν αγωνιστής του 1821, τον οποίο
εξέλεξε ο Μακρυγιάννης αναθέτοντάς του την
αναπαράσταση σημαντικών ιστορικών σκηνών.
Ο Μακρυγιάννης έμαθε γράμματα στα γεράματά του για
να γράψει τα απομνημονεύματά του. Πίστευε όμως, ότι
εκτός από τον γραπτό λόγο, χρειάζονταν και εικόνες,
αφού το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων ήταν
αγράμματοι.
12. Διονύσιος Τσόκος
Ο Διονύσιος Τσόκος (Ζάκυνθος,
1814 ή 1820 –Αθήνα, 1862) ήταν
ένας από τους πρώτους
εθνικούς ζωγράφους
της μεταοθωμανικής Ελλάδας.
Γνωστοί πίνακές του είναι:
Φυγή από την Πάργα (1849),
Ο όρκος των Φιλικών (1849),
Η δολοφονία του
Καποδίστρια (1850)
Το έργο του — κυρίως θέματα από
την Επανάσταση του 1821,
προσωπογραφίες και αγιογραφίες
— συνδυάζει στοιχεία του ιταλικού
ακαδημαϊσμού με στοιχεία
της Επτανησιακής Σχολής.
14. Γεώργιος Σαχτούρης
• Γεννήθηκε στην Ύδρα
• Ήταν γιος ενός εξαιρετικού
καραβομαραγκού
• Το πλοίο του ονομαζόταν
<<Αθηνά>>
• Έλαβε μέρος στην ναυμαχία
των Πατρών
• Συμμετείχε στην εκστρατεία
της Κάσου
• Συνέβαλε στη ναυμαχία
της Μυκάλης
15. Ιάκωβος Τομπάζης
• Ήταν έμπορος και
•
•
•
ναύαρχος του ελληνικού
στόλου.
Ορίστηκε πρώτος
ναύαρχος του Υδραϊκού
στόλου.
Αφιέρωσε όλη την
περιουσία του
Διηύθυνε την ναυμαχία
της Ερεσσού.
16. Κωνσταντίνος Κανάρης
Ήταν
ναύαρχος
και πολιτικός
Συμπλήρωσε 4
πρωθυπουργίες
Γεννήθηκε το 1793
στα Ψαρά
Ανέλαβε να βάλει
μπουρλότο στη
ναυαρχίδα του Καρά
20. Το πολίτευμα του ρήγα
• Αυτή πρότεινε ο Ρήγας
Φεραίος Βελεστινλής
(1757-1798) ως σημαία
της «Ελληνικής
Δημοκρατίας». Έχει στο
κέντρο το ρόπαλο του
Ηρακλή και τρεις
σταυρούς, όπως εξήγησε
ο ίδιος στο έργο του
«Πολίτευμα του Ρήγα».
21. Παραλαγή της πρότασης του ρήγα
Παραλλαγή της πρότασης
του Ρήγα Φεραίου. Το
άσπρο χρώμα συμβολίζει
την αθωότητα του αγώνα
κατά των τυράννων. Το
μαύρο υπέρ της πατρίδας
και της ελευθερίας μέχρι
θανάτου. Το κόκκινο, το
αυτεξούσιο του ελληνικού
λαού.
22. Σημαία Αρείου πάγου
Του Αρείου Πάγου,
υψώθηκε στην ανατολική
Χέρσο Ελλάδα, στις
19/1/1821.0 σταυρός
συμβολίζει την πίστη στη
δίκαιη υπόθεση του
Γένους, η φλεγόμενη
καρδιά, την αγνότητα της
επανάστασης, η άγκυρα,
τη σταθερότητα στο
σκοπό.
23. Σημαία πλοίων
Κυμάτιζε στα
εμπορικά πλοία μετά
το 1822 και για έξι
χρόνιο. Καθορίστηκε
με το διάταγμα 540
(15 Μαρτίου 1822),
για να καταργηθεί στις
30 Ιουλίου 1828.
24. Ναυτική σημαία ελλάδας
• Σημαία των πολεμικών
πλοίων - καθορίστηκε με
το διάταγμα 540 στις 15
Μαρτίου 1822. Μετά την
κατάργηση της εμπορικής
ναυτικής σημαίας, το
1828, καθιερώθηκε ως
ναυτική σημαία της
Ελλάδας
25. Σημαία Περαχώρας
• Μία από τις σημαίες των
Συνταγματικών της
Περαχώρας, μετά το
1822. Από τις ιδιαίτερες
σημαίες που συνέχισαν
να κυματίζουν
περιστασιακά, παρά το
νόμο που θεσπίστηκε για
τη χρήση συγκεκριμένης
σημαίας
26. Σημαία επτανήσου
Της Επτανήσου
Πολιτείας, έγινε π πρώτη
επίσημη της Ελληνικής
Πολιτείας μετά την πτώση
της Κωνσταντινούπολης.
Υψώθηκε για πρώτη
φορά στην ακρόπολη της
Κέρκυρας [13/1/1801] και
απεικονίζει το φτερωτό
λιοντάρι του Αγίου
Μάρκου.
28. Σημαία Α. Μιαούλη
Σημαία που
χρησιμοποιούσε
μεταγενέστερα ο
Ανδρέας Μιαούλης.
Οι σημαίες των
Σπετσών και των
Φαρών έφεραν την
επιγραφή
«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή
ΘΑΝΑΤΟΣ».
30. Το Βρίκιον Αθηνά ήταν πλοίο του αγώνα ανεξαρτησίας, ιδιοκτησίας Α.
Τσαμαδού. Ναυπηγήθηκε στη Βενετία το 1807 και έφερε το όνομα «Άρης».
Δοξάστηκε με τη διάσπαση του αποκλεισμού Ναβαρίνου στις 26 Απριλίου 1825,
όπου πέρασε με επιτυχία ανάμεσα σε 32 Αιγυπτιακά πλοία του Ιμπραήμ.
Αγοράστηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση και μετονομάστηκε σε «Αθηνά». Το
1879 μετονομάστηκε εκ νέου σε «Άρης». Χρησιμοποιήθηκε από Σχολή Ναυτικών
Δοκίμων το διάστημα 1863–1865 και 1882-1885. Διατηρήθηκε μέχρι το 1921 οπότε
και βυθίστηκε «τιμητικά» κοντά στη «νησίδα Κυρά» του Ναυστάθμου λόγω
οικονομικής αδυναμίας συντήρησης και επισκευής του.
31.
32.
Ναυπηγήθηκε το 1825, σto αγγλικό ναυπηγείο Brent Shipyard
Deptford-on–Thames, για λογαριασμό του ναυτικού των
Ελλήνων επαναστατών, κατά την Επανάσταση του 1821.
Κατασκευάστηκε από το ναυπηγείο του Greenland Dock
(South), στο Rotherhithe του Λονδίνου.
Ήταν το πρώτο, παγκοσμίως, ατμοκίνητο πλοίο με πολεμική
δράση.
Υπό τις εντολές του Χέιστινγκς, η Καρτερία γρήγορα κέρδισε
τη φήμη επίφοβου πολεμικού πλοίου. Μεταξύ των άλλων
επιτυχημένων πολεμικών ενεργειών της, περιλαμβάνεται η
επιδρομή στο λιμάνι της Ιτέας, στον Κορινθιακό Κόλπο, στις
17 ή 18 Σεπτεμβρίου 1827 (παλιό ημερολόγιο), κατά την οποία
ανατίναξε ή βύθισε 4 οθωμανικά πλοία.
33. Η πρώτη πετυχημένη πυρπόληση, της τουρκικής ναυαρχίδας από τον
Παπανικολή, στις 27 Μαΐου του 1821 στην Ερεσό. Πίνακας του
Κωνσταντίνου Βολανάκη.
34.
Το τσαμπέκο ήταν παλαιότερα ιδιαίτερος
τύπος πολεμικού πλοίου, ξύλινου ιστιοφόρου
που σήμερα έχει εκλείψει.
Το τσαμπέκο ήταν εξοπλισμένο με 6 ή και
μέχρι 22 πυροβόλα που έφερε συνηθέστερα στο
κατάστρωμα τα οποία χειρίζονταν διαμέσου
θυρίδων του δίφρακτου. Ήταν σκάφος για
πολεμικές αλλά περισσότερο για πειρατικές
καταδρομές. Είχε χαμηλή πλώρη
(χαμηλόπλωρο), και αντίθετα υψηλή πρύμνη
(υψίπρυμνο), έμοιαζε πολύ με το "Μύστικο"
36. Μαντώ Μαυρογένους
Η Μαντώ Μαυρογένους ήταν μια ηρωική
ελληνίδα. Καταγόταν από ελληνική οικογένεια της
Ρουμανίας, η οποία έφυγε κρυφά για την Ιταλία.
Εγκαταστάθηκαν στην Τεργέστη και εκεί ο
πατέρας της Nικόλαος Μαυρογένης ασχολήθηκε
με το εμπόριο.
Με την έναρξη της Επανάστασης πήγε στην
Μύκονο και ξεσήκωσε τους κατοίκους εναντίον
των Τούρκων. Με πλοία εξοπλισμένα με δικά της
έξοδα, καταδίωξε τους πειρατές που λυμαίνονταν
τις Κυκλάδες και αργότερα πολέμησε στο Πήλιο,
στη Φθιώτιδα και στη Λιβαδειά.
Κάτοχος της γαλλικής γλώσσας, συνέταξε
συγκινητική έκκληση προς τις γυναίκες της
Γαλλίας, ζητώντας τη συμπαράστασή τους στον
πληθυσμό της Ελλάδας. Για τον Αγώνα διέθεσε
όλη της την περιουσία.
Για τη δραστηριότητά της, συνολικά, ο Ιωάννης
Καποδίστριας της απένειμε -τιμή μοναδική σε
γυναίκα- το αξίωμα του επίτιμου αντιστράτηγου
και της παραχώρησε κεντρικό σπίτι στο Ναύπλιο.
Επίσης, αξίζει να σημειωθεί πώς, εκτός από τη
Γαλλική, μιλούσε άπταιστα την Ιταλική αλλά και
την Τουρκική.
37. Δόμνα Βισβίζη
Η Δόμνα Βισβίζη (Αίνος 1784- Πειραιάς 1850)
ήταν σπουδαία αγωνίστρια και θαλασσομάχος του
1821. ΄Ήταν σύζυγος του καπετάνιου και
καραβοκύρη Αντώνιου Χατζή Βισβίζη.
Ακολούθησε τον σύζυγό της στις πολεμικές
επιχειρήσεις και, μετά τον θάνατό του, τον
διαδέχθηκε ως καπετάνισσα στη διοίκηση του
πλοίου τους «Καλομοίρα » συνεχίζοντας
επιχειρήσεις και διαθέτοντας τα απαραίτητα ποσά
για τη συντήρηση του πληρώματος.
Στη διάρκεια του Αγώνα έδρασε κυρίως στην
Ανατολική Στερεά, στο Άγιο Όρος, στη Λέσβο και
στη Σάμο. Το 1823 παραχώρησε το πλοίο της στην
ελληνική διοίκηση για να το μετατρέψει σε
πυρπολικό, αποχωρώντας η ίδια από την ενεργό
δράση.
Μετά την απελευθέρωση γνώρισε δύσκολες στιγμές
οικονομικής ανέχειας. Ζούσε αρχικά στο Ναύπλιο,
στην Ύδρα, μετά στη Μύκονο μέχρι το 1832, αλλά
λίγα χρόνια αργότερα ακολούθησε τον γιο της
Δημήτριο-Θεμιστοκλή στη Σύρο έως το το 1845 απ΄
όπου κατέληξε στον Πειραιά, όπου και πέθανε
πάμπτωχη το 1850.
38. Σταυριάνα Σάββαινα
Η Σταυριάνα Σάββαινα γεννήθηκε
στο Παρόρι της Σπάρτης το 1772 .
Παντρεύτηκε τον Γιωργάκη Σάββα που
τον απαγχόνισαν οι Τούρκοι στον
Μυστρά κατά τις πρώτες μέρες της
Επανάστασης. Η Σταυριάνα οπλίστηκε
και κατατάχθηκε στο σώμα του
Κυριακούλη Μαυρομιχάλη και τον
ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Ελαβε
μέρος στην πολιορκία της
Τριπολιτσάς , στις μάχες του
Βαλτετσίου και των Τρικόρφων . Στις
12-13 Μαΐου 1821 δόθηκε η μάχη
στο Βαλτέτσι που έληξε με τη νίκη
των ελληνικών όπλων. Εκεί πολέμησε ο
Κολοκοτρώνης , οι Μαυρομιχαλαίοι
Κυριακούλης και Ηλίας με τους
Μανιάτες κ.ά. Τότε διακρίθηκε και μια
γυναίκα, η Σταυριάνα.
39. Περιστέρα Κράκα
Αρχηγός επαναστατικού
σώματος, την περίοδο της
Επαναστάσεως των
Ελλήνων στη Μακεδονία,
το 1878.
Αδελφή του καπετάν
Γούλια Κράκα, γεννημένη
στη Σιάτιστα Κοζάνης το
1860.
Ανέλαβε η ίδια σε ηλικία
17 ετών την αρχηγία του
αντάρτικου σώματος και
έγινε ο φόβος και ο
τρόμος των Τούρκων.,
40. Περιστέρα Κράκα
Σχημάτισε αντάρτικο σώμα 40 ανδρών και έδρασε στην
Επανάσταση του 1878 ως “Καπετάν Σπανοβαγγέλης”,
ξεκινώντας κλεφτοπόλεμο με τους Τούρκους στις
περιοχές Κοζάνης και Καστοριάς.
Έπιασε με γρηγοράδα τους φονιάδες του αδερφού της
καί τους τιμώρησε κατά πώς τούς έπρεπε με τα ίδια της
τα χέρια. Στην ανδροποίησή της θυσίασε και τα ωραία
της μακριά μαλλιά, τα οποία όπως διηγείται η ίδια “έκοψε
κι σκόρπισε στους βάτους και στους θάμνους του
βουνού”. Οι εφημερίδες μιλούσαν με θαυμαστό τρόπο για
ένα κορίτσι, το οποίο, ντυμένο σαν παλικάρι, πολεμούσε
σ’ ένα αντάρτικο σώμα δείχνοντας την ανδρεία και την
ευτολμία της.
41. Σουλιώτισσες
Το γεγονός αυτό ανάγεται στις μάχες που έδωσαν τα
εκστρατευτικά σώματα του Αλή Πασά όταν αποφάσισε να
καταστείλει τουςΣουλιώτες που λυμαίνονταν περιοχές του
Πασαληκίου των Ιωαννίνων
Κατά τις τελευταίες εκείνες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις,
τέταρτες κατά σειρά, όταν περικυκλώθηκαν κάποια
εναπομείναντα εκεί γυναικόπαιδα των Σουλιωτών, που
είχαν καταφύγει στο υφιστάμενο ομώνυμο μοναστήρι,
Μονή του Ζαλόγγου, που προκειμένου να μην υποστούν
την αιχμαλωσία και άλλους εξευτελισμούς, αποφάσισαν
να ριφθούν σε παρακείμενο γκρεμό, (φαράγγι), όπως και
έπραξαν ρίχνοντας προηγουμένως τα βρέφη που
κρατούσαν στην αγκαλιά τους.
42. Σουλιώτισσες
Κατά τα ίδια γεγονότα η κόρη του
Νώτη Μπότσαρη, ενώ μετέφερε
στους ώμους της την τραυματισμένη
μητέρα της, βλέποντας ότι κινδύνευαν
να συλληφθούν, έριξε τη μητέρα από
έναν βράχο στον ποταμό Αχελώο και
έπεσε και η ίδια
Σημειώνεται ότι εκείνη την εποχή ο
εξευτελισμός των γυναικών
εχρησιμοποιείτο από τον Αλή Πασά
ως μέσο αντιμετώπισης των
ΣουλιωτώνΈνας από τους τρόπους
εξευτελισμού ήταν και η πώληση των
γυναικών ως σκλάβων, σε εποχή που
το εμπόριο λευκών σκλάβων μέσα
στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν
νόμιμο και καταργήθηκε με φιρμάνι
μόλις το 1830.
44.
Ο Εμμανουήλ Παπάς γεννήθηκε το
1773 στο χωριό Δοβίστα. Οι γονείς του,
Δημήτριος και Βασιλική, κατάγονταν
από αριστοκρατικές οικογένειες.
Ο πατέρας του χειροτονήθηκε ιερέας
και έλαβε το εκκλησιαστικό αξίωμα του
οικονόμου. Έτσι προέκυψε το
οικογενειακό όνομα Παπάς.
Ο Εμμανουήλ σε νεαρή ηλικία εισήχθη
στη Σχολή των Σερρών, σπουδαίο
εκπαιδευτήριο που λειτουργούσε από το
1735.
Αργότερα νυμφεύθηκε μια συντοπίτισσά
του, τη Φαίδρα , με την οποία
απέκτησε έντεκα παιδιά, οκτώ γιους και
τρεις κόρες. Ο Παπάς
δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στον
τομέα του εμπορίου.
45.
Ο Παπάς , χάρη στο εμπορικό του
δαιμόνιο, κατόρθωσε να γίνει ο πιο
πετυχημένος επιχειρηματίας στην
ακμάζουσα πόλη. Μάλιστα ίδρυσε
καταστήματα στην Κωνσταντινούπολη
και στη Βιέννη. Τα κέρδη από τις
επιχειρήσεις του χάρισαν μια μυθική
περιουσία.
Έτσι εξελίχθηκε στον δανειστή των
τοπικών Ελλήνων αρχόντων και
Τούρκων μπέηδων, μεταξύ αυτών και του
ίδιου του διοικητή των Σερρών, Ισμαήλ
μπέη.
O Παπάς ενδιαφερόταν πολύ για το καλό
των συμπατριωτών του. Εξελέγη πολλές
φορές στο συμβούλιο της δημογεροντίας
των Σερρών. Κατόρθωσε, χάρη στον
πλούτο και στην επιρροή του στους
Τούρκους, να εκδικάζονται οι διαφορές
μεταξύ χριστιανών από τον μητροπολίτη
των Σερρών και όχι από τον Τούρκο
καδή.
Επίσης πολλές ήταν οι περιπτώσεις κατά
τις οποίες ο Παπάς επενέβη και έσωσε
συντοπίτες του από τη θανατική
καταδίκη.
Μετά τη δίωξη και το θάνατο του Ε.
Παπά η Φαίδρα φυλακίστηκε με τα 4
μικρότερα παιδιά της από το Γιουσούφ
μπέη, επειδή δεν ήθελε να ξεπληρώσει
το μεγάλο χρέος του πατέρα του στον
Παπά και τους απείλησε με θάνατο.
Πρόσφερε τα 8 από τα 12 παιδιά της
σε διάφορες μάχες της ελληνικής
Επανάστασης.
46. Φιλέλληνες
Φιλελληνισμός είναι ένας όρος που μαρτυρείται από το 1761.Ο
φιλελληνισμός δηλώνει την ιδεολογική και πολιτική κίνηση που
αναπτύχθηκε κυρίως από τις ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική και
αποσκοπούσε τόσο στην ηθική όσο και στην υλική ενίσχυση του
ελληνισμού κατά την τουρκοκρατία και κατά την διάρκεια της
επανάστασης του 1821.
47. Φρανσουά-Ρενέ ντε Σατωμπριάν
• Ο Φρανσουά-Ωγκύστ-Ρενέ,
υποκόμης ντε
Σατωμπριάν εξελληνισμένη
μορφή Σατωβριάνδος, 1768-1848,
ήταν Γάλλος συγγραφέας,
πολιτικός και φιλέλληνας.
Θεωρείται ιδρυτής του γαλλικού
ρομαντισμού, ένα από τα μεγάλα
ονόματα της γαλλικής
λογοτεχνίας, αυτός που
ενέπνευσε στον άλλο μεγάλο
ρομαντικό, τον Βίκτωρα Ουγκώ,
την αποστροφή «Θέλω να είμαι ή
Σατωβριάνδος ή τίποτα».
50. Lord Byron (1788-1824)
•
•
•
•
•
Lor d Geor ge Gor don Noel Byron (1788-1824) [Samuel
Gridley Howe]. Άγγλος λυρικός ποιητής και φιλέλληνας.
Εθεωρείτο ως ένας από τους μεγαλύτερους ποιητές τής
εποχής του. Αποδέχθηκε την πρόταση της «Ελληνικής
Επιτροπής» (σύλλογος από Άγγλους φιλελεύθερους και
φιλέλληνες) τού Λονδίνου να γίνει εκπρόσωπός του στην
Ελλάδα, φόρτωσε το μπρίκι (τύπος ιστιοφόρου με δύο
ιστούς) «Ηρακλής» με όπλα, τρόφιμα και φαρμακευτικό υ
και έφθασε στο Αργοστόλι τον Αύγουστο του 1823.
Παρέμεινε για πέντε μήνες στο χωριό Μεταξάτα και τον
Ιανουάριο του 1824 πήγε στο Μεσολόγγι όπου έγινε δεκτ
με ενθουσιασμό από όλους τούς Έλληνες. Η παρουσία του
εκεί ετροφοδότησε ευεργετικώς το φιλελληνικό κίνημα.
Επεχείρησε να οχυρώσει το Μεσολόγγι και να δημιουργήσει
πυρήνα πυροβολικού. Συγκρότησε σώμα 500 Σουλιωτών
οποίους συντηρούσε με δικά του έξοδα και με τους οποίο
σχεδίαζε την κατάληψη της Ναυπάκτου.
Η απειθαρχία όμως η οποία εκδηλώθηκε, οδήγησε στην
ματαίωση τής επιχειρήσεως. Άλλωστε ο Byr on πολύ συχν
ετόνιζε ότι «Οι Έλληνες έχουν ανάγκη από πολλά πράγμα
αλλά περισσότερον από ομόνοιαν και πειθαρχίαν»
Διορίσθηκε Συνταγματάρχης Πυροβολικού, του απονεμήθ
η ιδιότητα του Έλληνα Πολίτη, οι Μεσολογγίτες τον
ανακήρυξαν πολίτη και ευεργέτη τής πόλεώς τους και η
Ελληνική Επιτροπή τον εξέλεξε μέλος τής επιτροπής για τ
διαχείριση του πρώτου δανείου. Επιπλέον, ο Byr on έστειλ
στον Μαυροκορδάτο 4.000 λίρες για την συντήρηση του
στόλου.
Τα ποικίλα καθημερινά προβλήματα του προξενούσαν
απογοήτευση η οποία σε συνδυασμό με το ελώδες κλίμα
Μεσολογγίου επιδείνωσε την ήδη κλονισμένη υγεία του. Σ
μέσα Φεβρουαρίου τού 1824 αρρώστησε από ελονοσία κα
51. ύμβουλος τοπικών αρχόντων. Το 1810
έστρεψε στη Γενεύη, όπου έχτισε
γαλοπρεπές μέγαρο (το σημερινό
ημαρχείο της πόλης). Το 1814 συμμετείχε
ο συνέδριο της Βιέννης, όπου γνώρισε και
ετίστηκε με τον Καποδίστρια.
μπνεόμενος από αυτόν, προσχώρησε στο
νημα του φιλελληνισμού. Κατά την
ανάσταση του '21 διέθεσε τεράστια ποσά
πέρ των Ελλήνων και παρενέβη
ανειλημμένα στην ευρωπαϊκή διπλωματία
πέρ τών ελληνικών δικαίων. Μετά την
λοφονία του Καποδίστρια επέδειξε
ροσωπικό ενδιαφέρον για την συγκρότηση
ς ελληνικής εθνικής οικονομίας και συνέβαλε
ταλυτικά στην ίδρυση της Εθνικής
ρηματιστικής Τράπεζας, της οποίας
ατέλεσε και επίτιμος διοικητής.
1847 αντιμετώπισε με σθένος τις
περβολικές απαιτήσεις των Άγγλων
απεζιτών για το δάνειό τους του 1832 προς
ν Ελλάδα και πλήρωσε ο ίδιος μισό
ατομμύριο χρυσά φράγκα για να τους
ανοποιήσει.
52. H παρουσίαση
δημιουργήθηκε από
μαθητές της Γ΄τάξης του
ου
1 Γυμνασίου Κορίνθου
ως μέρος εκπαιδευτικού σεναρίου
στο μάθημα της Ιστορίας
το φθινόπωρο του 2013