1. Έλληνες Λογοτέχνες:
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Τμήμα: Ε΄2
Νίκος Μ.
Ντόρα Ξ.

2. Βιογραφία
• Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (Σκιάθος
4 Μαρτίου 1851 - Σκιάθος 3 Ιανουαρίου 1911),
«η κορυφή των κορυφών» κατά τον
Κ. Π. Καβάφη, είναι ένας από τους
σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες, γνωστός
και ως «ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων».
• Έγραψε κυρίως διηγήματα, τα οποία κατέχουν
περίοπτη θέση στη νεοελληνική λογοτεχνία.

3. Ο βίος του
• Ο Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το
1851 και γονείς του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος
Εμμανουήλ και η Αγγελική (Γκιουλώ) το γένος
Μωραϊτίδη.
• Μεγάλωσε ανάμεσα σε εννιά παιδιά (τα δύο
πέθαναν μικρά) και εξοικειώθηκε νωρίς με τα
εκκλησιαστικά πράγματα, τη θρησκευτική
ατμόσφαιρα, τις λειτουργίες, τα εξωκκλήσια και
την ήσυχη ζωή του νησιώτικου περίγυρου.
• Όλα αυτά διαμόρφωσαν μια χριστιανοπρεπή
ιδιοσυγκρασία, που διατήρησε με πείσμα ως το
τέλος της ζωής του.

4. Η συγγραφική του πορεία
• Από τη στιγμή που γράφτηκε στο
Πανεπιστήμιο άρχισε να δημοσιογραφεί
και να κάνει μεταφράσεις από τα Γαλλικά
και Αγγλικά, γλώσσες που είχε μάθει σε
βάθος και που λίγοι τις γνώριζαν τόσο
καλά στην εποχή του.
• Οι απολαβές του όμως ήταν πενιχρές και
αναγκαζόταν να ζει σε φτωχικά δωμάτια,
όντας πάντα ολιγαρκής και λιτοδίαιτος.

5. Τα τελευταία χρόνια
•
•
•
•
Η φτώχεια, το ποτό και η ασυλλόγιστη απλοχεριά του έγιναν αιτία να
φτάσει σε απελπιστική κατάσταση, ενώ παράλληλα χειροτέρευε και
η υγεία του.
Κάποιοι φίλοι του (μεταξύ των οποίων οι Μιλτιάδης Μαλακάσης,
Επαμεινώνδας Δεληγιώργης, Παύλος Νιρβάνας, Δημήτριος
Κακλαμάνος, Αριστομένης Προβελέγγιος) διοργάνωσαν μια γιορτή
στο Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός" το 1908 για τα λογοτεχνικά
εικοσιπεντάχρονά του και κατάφεραν να συγκεντρώσουν ένα
χρηματικό ποσό, με σκοπό να τον βοηθήσουν να βγει από το
οικονομικό αδιέξοδο.
Πράγματι, ο Παπαδιαμάντης κατόρθωσε να πληρώσει τα χρέη του
και να αγοράσει για πρώτη φορά καινούρια ρούχα κι ετοιμάστηκε να
επιστρέψει στη Σκιάθο. Μάταια ο Νιρβάνας (γιατρός ο ίδιος)
προσπάθησε να τον πείσει να εισαχθεί στο νοσοκομείο.
Στα τέλη του Μαρτίου του 1908 έφυγε για το νησί του, με σκοπό να
μην ξαναγυρίσει στην πόλη «της δουλοπαροικίας και των
πλουτοκρατών», όπως ο ίδιος έγραψε

6. Το έργο του (1 από2)
• Μέσα στα περισσότερα διηγήματα του
Παπαδιαμάντη, του συγγραφέα και υμνητή «του
ρόδινου νησιού του», γίνεται συχνή αναφορά
στο φυσικό περιβάλλον της Σκιάθου, στις
ρεματιές, τις χαράδρες, τα υψώματα, με
διαφορετική το καθένα βλάστηση.
• Επίσης αναφέρεται συχνά και η θαλασσινή της
διαμόρφωση, με τα αμέτρητα λιμανάκια, τους
κόρφους και τους κάβους, τους γκρεμούς, τις
σπηλιές, τα νησάκια, τις αμμουδιές, τα
ακρογιάλια.

7. Το έργο του (2 από2)
• Αυτές οι αλησμόνητες παιδικές μνήμες
κυριαρχούν στη σκέψη του Παπαδιαμάντη και τις
κάνει διηγήματα, εμπλουτισμένα με τα
θρησκευτικά βιώματά του και με τα βάσανα, τους
καημούς και τις μικροχαρές της σκιαθίτικης
φτωχολογιάς.
• Οι ήρωές του είναι ψαράδες, αγρότες, ιερωμένοι,
μετανάστες, πολυφαμελίτες, εργένηδες,
αναξιοπαθούσες χήρες, όμορφες ορφανές, αλλά
και κακάσχημες μάγισσες και διάφορες
αγύρτισσες.

8. Φωτογραφίες