Νίκος Εγγονόπουλος, ” ο Ποιητής και η Μούσα του” 1938
Έφτασε η
έμπνευση!!!
Σε παρακαλώ,
Μούσα,
Δώσε μου έμπνευση
να διηγηθώ τις
περιπέτειες του
Οδυσσέα…
Να δω τον καπνό από τα
σπίτια της Ιθάκης κι ας
πεθάνω…
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΟΥΣ
Τρέξτε να
φύγουμε!
Βοήθεια!!!
Μανούλα μου!
Πίσω και σ’
έφαγα!
Πάρε
και
τούτη!
Εμπρός, πάμε να φύγουμε!
Δεν θυμάμαι
τίποτα…
Πού μας πάει;
Καλέ ποιος είναι
αυτός;
Που θέλεις να ξέρω, αφού
δεν θυμάμαι ούτε το όνομά
μου…
Τελικά, όλοι οι άντρες
είναι γουρούνια…
Όινκ!!
Όινκ!
Όινκ!
Σκύλλα και Χάρυβδη
Θα πνίξω τον
Οδυσσέα!
Κι εγώ θα τον φάω!
Να ξέρεις πως σε
τύφλωσε ο Οδυσσέας
από την Ιθάκη!
Θα το βρείς από το πατέρα
μου! Καταραμένε!
Οδυσσεουούληηη!!!
Λα, λα, λα, λααα!!
Λύστε με! Αφήστε με
να πάω μαζί τους!
Έλαα!
Γιούχου!
Δε σε λύνω, δε σε
λύνω, μα τον ‘Αγιο
Κωνσταντίνο!
Κατέβηκα στον Άδη για
να βρω τον μάντη
Τειρεσία.
Οδυσσέα, με αναγνωρίζεις;
Ο Αχιλλέας είμαι!
Πωπω!Ένας ζωντανός
ανάμεσα στους νεκρούς!
Το παιδάκι μου!
Ο Οδυσσέας!!
Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ
Αμάν πια! Έλεος!Πότε πια
θα σταματήσεις!
Τώρα θα δεις τι θα πάθεις!
Πότε θα διαλέξεις
ποιον από εμάς
θα παντρευτείς;
Μόλις τελειώσω
το υφαντό μου.
Κορόιδα!
Χαραμοφάηδες
!
Με αυτό το
πλευρό να
κοιμάστε!
Εμένα πάρε!
Ο Άργος! Ζει ακόμα! Δεν το
πιστεύω…, με αναγνώρισε!!
Τώρα μπορώ
να πεθάνω
ήσυχος..
Μη μιλήσεις καλή
μου, θα με
καταλάβουν!!
Θεοί!!
Γύρισε ο
Οδυσσέας!
Η ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΟΔΥΣΣΕΑ
Πες της να
σωπάσει..!!!
Πατέρα!
Παιδί μου!!!
Τι συγκινητικό!
Επιτέλους
συναντιούνται!
Τώρα θα δείτε τι θα
πάθετε!
Έλεος! Λυπήσου με!
Εκδίκηση!!
Οδυσσέα!!!
Επιτέλους, σε
περίμενα!
Γυναίκα!
Γύρισα!

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ