.

2.  Idea ratingu powstała w XIX w. w USA przy
okazji budowy kolei żelaznych łączących
wschód z zachodem
 Przedsięwzięcie było finansowane
obligacjami zabezpieczonymi
 Wysokie ryzyko tej inwestycji wywołało
potrzebę oceny emitenta przez podmiot
zewnętrzny

3. Algorytm celowej oceny sytuacji
ekonomicznej przedsiębiorstwa na
podstawie standaryzowanych, możliwie
obiektywnych, aktualnych i pełnych badań
jakościowych i ilościowych oraz
przyporządkowanie jego wyniku
określonym standardom
międzynarodowym

4.  Opinia agencji ratingowej lub banku o zdolności dłużnika do
spłaty zobowiązania w określonym terminie wraz z odsetkami i
innymi kosztami
 Ocena wiarygodności kredytowej
 Umożliwia porównanie różnych inwestycji i ocenę ich
atrakcyjności
 Ułatwia konstrukcję portfela inwestycyjnego
 Pomaga w zarządzaniu polityką kredytową przez określenie
metod pomiaru i ograniczania ryzyka kredytowego

5.  To rate – zaliczać kogoś/coś do ...
 Firma lub projekt są oceniane ze względu na
określony cel, według określonej skali
 Wynikiem ratingu jest oznaczenie ratingowe w
postaci symbolu będącego syntezą wielu ocen
(badań)
 Najczęściej stosuje się zasadę CAMEL (Capital,
Assets, Management, Earnings, Liquidity)

6.  Właściciele
 Zarząd firmy
 Pracownicy
 Klienci
 Dostawcy
 Odbiorcy
 Partnerzy
 Banki
 Inni kapitałodawcy
 Wierzyciele
 Analitycy
 Inwestorzy

7.  Skuteczne narzędzie nadzoru właścicielskiego
 Informacja o racjonalnym wykorzystaniu środków
finansowych i infrastruktury technicznej
 Wybór lokalizacji przedsiębiorstwa (rating państwa, regionu)
 Informacja o konkurentach (rating branży)
 Akwizycja nowych udziałowców (Private Equity)
 Informacja dla obecnych i potencjalnych udziałowców

8.  Informacja o mocnych i słabych stronach
 Zarządzanie ryzykiem w przedsiębiorstwie
 Podstawa do opracowania skutecznej strategii,
programu naprawczego itp. i oceny efektów
wdrażanych programów
 Instrument zdobycia przewagi konkurencyjnej
 Argument w negocjacjach z płatnikami, klientami
itp.

9. Instrument motywacji pracowników
Pozyskanie nowych pracowników

10. Zdobycie lojalności klientów
Pozyskanie nowych klientów

11. Budowanie trwałych stosunków z
dostawcami
Zapewnienie korzystnych warunków
dostawy

12. Element przewagi konkurencyjnej w
stosunku do dostawców nieposiadających
ratingu
Zapewnienie zbytu produktów

13. Instrument budowania zaufania
publicznego
Zdobycie nowych partnerów
gospodarczych, nowe kooperacje,
joint-ventures, fuzje
Element przewagi konkurencyjnej

14. Profesjonalne rozmowy z bankiem,
uzupełnienie ratingu bankowego
Gwarancja korzystnych warunków
kredytowania
Ogólne wzmocnienie pozycji w
negocjacjach z kredytodawcami

15. Pozyskanie kapitału obcego
Instrument budowania zaufania
publicznego
Argument w negocjacjach z wierzycielami

16.  Dostarczanie rzetelnej i istotnej informacji o firmie
 Poprawa przejrzystości i czytelności rynku
 Ocena ryzyka inwestycji (Risk-Adjusted Pricing)
 Instrument budowania zaufania publicznego
 Narzędzie komunikacji i PR
 Zapewnienie porównywalności informacji o firmach

17. Łatwiejszy dostęp do rynku kapitałowego
Udane wejście na giełdę, wpływ na cenę
rynkową

18.  Rynek ratingowy opanowany jest przez trzy
amerykańskie agencje:
- Standard&Poor’s
- Moody’s
- Fitch Ratings
 Te Towarzystwa kontrolują 95% rynku
ratingowego
 Stosowana jest amerykańska symbolika
ocen: A, AA, AAA, A+ itd..

19. Rating
Przedmiot
badań
Rating umowy
kredytowe
Rating podmiotu
Zleceniodawca
badań
Solicited rating
Unsolicited
rating
Adresat
Debt rating Equity rating
Podmiot
dokonujący
oceny
Rating
zewnętrzny
Rating
wewnętrzny

20.  Symbol ratingowy informuje o aktualnej ocenie
zdolności kredytowej, określonej klasy
zobowiązań finansowych, określonego programu
finansowego
 Zależy od wiarygodności kredytobiorcy, emitenta
 Procedura obejmuje także ocenę instytucji
udzielającej gwarancji, ubezpieczającej itp.
 Ten sam podmiot może mieć więc różny rating dla
różnych zobowiązań

21. Informuje o aktualnej ocenie instytucji
ratingowej o ogólnej zdolności ocenianego
podmiotu do wywiązywania się ze swoich
zobowiązań finansowych

22. Solicit – ubiegać się, starać
Inicjatorem jest podmiot stanowiące obiekt
oceny

23.  Inspiratorem ratingu są inne podmioty
(potencjalny inwestor, agencja informacyjna
sprzedająca informacje, agencja ratingowa
non profit)
 Ocena dokonywana jest tylko na podstawie
źródeł wtórnych
 Niższa wartość poznawcza

24. Debt – ocena przeznaczona dla wierzycieli
Equity – ocena przeznaczona dla
właścicieli

25.  Uzależnia wagę ryzyka od ratingu nadanego przez
agencję ratingową
 Agencja ratingowa jest niezależna od banku, więc
może być wykorzystana przez oceniane
przedsiębiorstwo do realizacji różnych
 Rating przewiduje stały monitoring ocenianego
podmiotu
 Ocena może ulegać ewolucji ze względu na
zmiany zachodzące w obiekcie

26.  Przejrzysta informacja dla wszystkich uczestników
rynku
 Umożliwia oszacowanie ryzyka
 Łatwy dostęp do informacji dla uczestników rynku
 Ocena nie stanowi rekomendacji zakupu, sprzedaży
lub zatrzymania instrumentów przez inwestora
 Ocena może być tylko wsparciem i nie powinna
zastępować własnej analizy inwestycyjnej

27. Poziom Moody’ s S&P Fitch
Bardzo wysoki Aaa AAA AAA
Wysoki Aa1, Aa2, Aa3 AA+, AA, AA– AA+, AA, AA–
Średni A1, A2, A3 A+, A, A– A+, A, A–
Zadawalający Baa1, Baa2,
Baaa3
BBB+, BBB,
BBB–
BBB+, BBB,
BBB–

28. Poziom Ocena
Bardzo wysoki bardzo wysoka zdolność do spłacania rat
kapitałowych i odsetek, zerowe ryzyko niespłacenia
zobowiązań
Wysoki wysoka zdolność do spłacania rat
kapitałowych i odsetek
Średni możliwość obniżenia zdolności płatniczej
w przypadku pogorszenia sytuacji politycznej lub
makroekonomicznej
Zadowalający odpowiednia zdolność do spłaty rat i odsetek przy
wysokiej wrażliwości na pogorszenia sytuacji
politycznej lub makroekonomicznej

30.  System ocen stosowany w sektorze bankowym indywidualny dla
danego banku
 Może obejmować szerszy zakres kredytobiorców
 Ocena dotyczy zdolności kredytowej osób prawnych – małych i
średnich przedsiębiorstw oraz dużych nie mających ratingu
zewnętrznego
 Stanowi wyraz pomiaru ryzyka banku
 Może być wykorzystany w celu określenia poziomu adekwatności
kapitałowej
 Bierze pod uwagę dodatkowe informacje o kliencie często
niedostępne dla agencji zewnętrznej

31.  Instytucja kredytowa sama ocenia swojego klienta
według własnych procedur
 Różni się od tradycyjnego sposobu oceny
wiarygodności kredytowej
 Większe znaczenie przypisuje się czynnikom
jakościowym (tzw. kryteria miękkie), np. jakości
zarządzania, organizacji, instrumentom zarządzania
 Sporządzany jedynie dla potrzeb instytucji oceniającej

32. Skala indywidualna dla danego banku
Składa się najczęściej z cyfr
Zawiera minimum 6 do 9 klas ryzyka dla
kredytów stabilnych
I minimum 2 klasy dla kredytów wątpliwych

33. ZALETY WADY
 Poprawa rzetelności prowadzenia
sprawozdawczości i szczegółowej
dokumentacji pracy
przedsiębiorstwa
 Dbałość o poprawę komunikacji z
bankiem
 Dbałość o poprawę struktury
majątkowo-kapitałowej i lepsze
zarządzanie
 Małe i średnie przedsiębiorstwa
niechętnie udzielają
szczegółowych informacji o swej
działalności
 Trudność oceny wynikająca z
formy prawnej, która nie wymaga
pełnej dokumentami (np.
wynikającej z prowadzenia pełnej
księgowości)
 Brak dokumentów powoduje
obniżenie noty, a skutkiem tego
mogą trudności w dostępie do
kapitału, wyższe koszty kredytu lub
jego odmowa

34.  Organizacja działalności przedsiębiorstwa
 Polityka zarządzania ryzykiem
 Sposoby zabezpieczenia majątku przedsiębiorstwa
 Ocena kompetencji zarządu
 Pełnomocnik przedsiębiorstwa odpowiadający za
kontakty z bankiem
 Budowanie wzajemnego zaufania z bankiem

35. Bilans, rachunek zysków i strat, cash flow,
biznesplan
W ujęciu historycznym dla kilku lat i
prognoza na przyszłość

36. W celu poprawienia ratingu
przedsiębiorstwa należy wprowadzić
skuteczne metody zarządzania ryzykiem.
Może ona przyjąć strategię:
- pełnej asekuracji
- całkowitej rezygnacji z zabezpieczenia
- pośrednią

37.  Zależą od wiedzy zarządu, jego skłonności do
ryzyka, dostępnych instrumentów
zabezpieczających
 Polegają na porównaniu kosztu
zabezpieczenia do ewentualnych strat
 Najlepszym zabezpieczeniem ryzyka jest
kapitał własny, dlatego poziom kapitału
własnego podmiotu decyduje o przyznanym
ratingu

38. Dla ekspozycji detalicznych –
75%
Dla ekspozycji korporacyjnych
nie mających ratingu –
100%

39.  Ekspozycja dotyczy osoby fizycznej, małego lub średniego
przedsiębiorstwa
 Ekspozycja musi być jedną z wielu ekspozycji o podobnej
charakterystyce, aby ryzyko z nią związane było
zdywersyfikowane
 Łączna zidentyfikowana kwota ekspozycji instytucji kredytowej
(obejmująca również składowe przeterminowane), jej
podmiotu dominującego oraz podmiotów zależnych wobec
zobowiązanego podmiotu lub grupy podmiotów powiązanych
nie może przekraczać 1 mln euro; instytucja kredytowa musi
podjąć odpowiednie kroki w celu zweryfikowania łącznej kwoty
ekspozycji

40. Kryterium Rating zewnętrzny Rating wewnętrzny
Inicjator Przedsiębiorstwo Bank
Koszty Opłaca firma Wliczone w koszty kredytu
Wysokość opłat 20 000 – 200 000 zł. 1 000 – 30 000 zł.
Wykonanie Niezależni eksperci Analityk kredytowy
Udostępnianie informacji Podawana do wiadomości publicznej Rzadko udostępniana
Udostępnianie systemu ocen Standardowa skala ocen,
Ogólnie dostępna
Wewnętrzny, nieudostępniany
Powiązania z klientem Brak – opinia niezależna Stosunek kredytowy między stronami – układ
zależności
Czas wykonania do 90 dni 3 – 7 dni
Okres obowiązywania Monitoring co roku odnawiany i
aktualizowany
Ogranicza się najczęściej do 1 roku (Basel
II)
Obszar monitoringu Standing firmy Stan konta
Sposób wyceny Indywidualny dostosowany do branży i
profilu działalności
Standardowy
Cel wyceny Ocena ryzyka i szansy sukcesu Ocena zdolności kredytowej