Plantas curiosas. As plantas xerofitas. Xeralidades e adaptacións. Xerofitas galegas e algunhas plantas xerofitas do mundo.

1. Plantas
curiosas
Plantas xerofitas

2. As xerófitas son plantas perennes capaces de soportar
grandes secas, polo menos durante un tempo bastante
longo. Son as plantas que viven nos desertos, nas
estepas, nos rochedos e outros terreos áridos. Hai plantas
das zonas frías que se comportan como xerófitas, e tamén
teñen caracteres semellantes moitas plantas epifitas.

3. Teñen diferentes
adaptacións
para aproveitar e
reter a auga e
para reducir a
transpiración:

4. parte aérea pouco desenvolvida e un extenso sistema radicular.
Raices e parte aérea do feo da praia (Ammophila arenaria)

5. raíces longas e profundas para poder aproveitar a
auga das capas máis fondas do terreo.
Prosopis cineraria planta do deserto
con raices longas e fondas

6. Follas pequenas sempre verdes, de cores craras
ou coirentas, cerosas ou veludas, e, nalgúns
casos, revolutas ou escamiformes para reduciren
o quecemento e a transpiración.
Follas de cor crara e enroladas
do Polygonum maritimum que
reflicten a calor , reducen a
superficie exposta ao sol e
reteñen a auga que se perde
polos estomas.
Follas pendulas e en posición vertical para reducir a
exposición ao sol, e cerudas e coirentas para reducir a
transpiración, do eucalipto

7. Follas sustituídas por órganos aplanados verdes para facer a fotosíntese. filodios,
pecíolos laminais; ou filóclados, ponlas curtas e planas, que semellan follas e
realizan a mesma función, pero non perden auga.
Filodios dunha acacia
Filóclados dunha xilbarbeira

8. follas, estípulas ou pequenas ponlas
transformadas en espiñas, formacións
agudas ríxidas, con tecido vascular.
Espiñas de orixe foliar de
Robinia pseudoacacia e
de toxo
Espiñas de orixe caulinar,
pequenas ponlas, de estripo
e abruñeiro

9. Desenvolvemento de suculencia.
Para almacenar auga na raíz, no talo
ou nas follas.
As plantas suculentas, máis de 7.000
especies, recollen auga durante os
períodos de chuvia e almacénana
para os tempos de seca. Reducen ao
mínimo a transpiración e limitan a
influencia da radiación solar con
cubertas céreas pruinosas.
Dous típicos exemplos de plantas suculentas:
Os cactus almacenan a auga no talo e os
ágaves nas follas.

10. Ágave e outras plantas de suculencia foliar.

12. Nalgunhas
plantas
suculentas a
reducción das
follas é total,
converténdose
en plantas
áfilas (sen
follas), e o talo
asume todas
as funcións.
As máis
coñecidas son
os cactus

13. Cactus e euforbias áfilos e con
suculencia nos talos

14. Os talos máis evolucionados son os talos
globosos que poden extenderse ou contraerse,
según a cantidade de auga que teñan
almacenada, gracias aos pregues e costelas
que teñen seguindo as liñas de distribución das
follas (ortósticos).

15. Euforbias de talo globoso

16. A evolución da suculencia
nas plantas superiores está
estreitamente asociada con
un tipo especial de
fotosíntesis o CAM
[metabolismo do ácido
málico das Crasuláceas].

17. XEROFITAS GALEGAS
En Galicia non temos cactus, pero si moitas plantas adaptadas
á seca: as plantas do monte (toxos, xestas, breixos…), dos
valos, os tellados e as rochas (sedum, couselos,…), e as das
praias (feos, eringium, othantus,…) teñen modificacións
estructurais que lle permiten sobrevivir ás secas longas e a
prolongada exposición á calor do Sol.

18. Algunhas plantas dos montes
galegos con adaptacións á seca
Xesta. Ten follas reducidas e raices longas e fondas
Carqueixa. Non
ten follas e os
talos presentan
prolongacións
laterais para
poderen asumir
as funcións de
transformación.
Toxo. Ten raices fondas e as
follas transformadas en espiñas.

19. Breixos. Os breixos teñen as follas
pequenas, reviradas e coirentas.
Carpazas. Follas craras, rugosas e veludas.

20. Plantas dos valos e as rochas
Uvas de lagarto Sedum. Follas
carnosas nas que almacenan auga.
Couselo. Ten follas carnosas
nas que almacena auga

21. Prixel da praia. Ten follas carnosas
para almacenar auga, e de cor crara e
cubertas de cera para reflectir a calor.
Herba de namorar. Ten follas
lineares e craras e forma de
mouta para reducir a exposición
ao sol.

22. Plantas das praias e as dunas litorais
Feo da praia. Ten raices longas e fondas, e follas enroladas para non perder auga.

23. Cebola das gaivotas. Ten cores craras e
está cuberta de cera, para reflectir a calor,
e o bulbo moi enterrado. Crucianella maritima. Ten as follas
reducidas e apretadas, de cor crara e
cubertas de cera, e as raices longas e
fondas.

24. Carrasca de S. Xoan. Ten follas pequenas moi
veludas para evitar a calor do sol e reter a
humidade do aire.
Alelí da praia. Ten as follas
cubertas de pelos craros que as
protexen da calor e axudan a reter
a humidade do aire.

25. Algunhas xerófitas do mundo

27. Exemplar xa desaparecido de
(Euphorbia canariensis).
Ocupaba unha superficie de
case 150 metros cadrados.

47. Cousiñas feitas na casa
As imaxes foron collidas da internet.
Agradezolle aos autores a súa dispoñibilidade e agardo que
saiban disculpar o uso que fixen delas.
Mon Daporta
fin