Sumbangan Tokoh (Filipina & Thailand)

2.  Lahir di Lubao, Pampanga pada 28 September 1910.
 Berkelulusan dari Universiti Filipina dan Universiti Santo Thomas.
 Merupakan Presiden Filipina Ke-9 (1961-1965) bagi menggantikan
Presiden Carlos P. Garcia.
 Dipilih dari gabungan Parti Liberal dan Parti Progresif kerana
keupayaan beliau membasmi amalan rasuah.
 Diberi gelaran ‘Orang Terjujur’ sejajar dengan usaha membasmi
kegiatan rasuah dalam pemerintahan beliau.
 Tempoh sebagai Presiden tamat apabila beliau kalah kepada calon
Parti Nasionalis iaitu Ferdinand Marcos (1965).
 Beliau meninggal dunia di Makati City, Metro Manila pada 21 April
1997 (68 tahun).

3. Menerima nasihat dari penyokong-penyokongnya yang kaya supaya
membiarkan mata wang peso bergerak mengikut pasaran
pertukaran wang asing. Hasilnya, berjuta-juta peso dapat dipungut
setiap tahun.
1962, beliau mengubah tarikh perayaan rasmi Hari Kemerdekaan
Filipina dari 4 Julai (hari Amerika Syarikat memberikan
kemerdekaan kepada Filipina pada tahun 1946) kepada 12 Jun (hari
semasa Emilio Aquinaldo mengumumkan kemerdekaan dari
penjajah Sepanyol pada tahun 1898).
Tindakannya menyebabkan AS enggan membayar ganti rugi ke atas
kemusnahan yang dilaksanakan oleh pasukan tenteranya di Filipina
semasa Perang Dunia Kedua. Oleh itu, beliau memberi alasan
bahawa tindakannya merupakan keputusan hukum tentang waktu
yang telah ditetapkan sebelum itu.

4. Semasa penubuhan gagasan Persekutuan Malaysia, beliau
membuat pengumuman rasmi menuntut hak terhadap Sabah pada
bulan Jun 1962.
Kerajaan Macapagal dengan tegasnya membuat tuntutan dan
mendakwa Sabah masih sebahagian daripada milik Kesultanan
Sulu.
Tuntutan ini dibuat berdasarkan perjanjian antara Sultan Jamalul
Alam dengan Baron Von Overbeck pada 22 Januari 1878.
Baron Von Overbeck telah menjual haknya kepada Alfred Dent yang
telah menubuhkan syarikat perdagangan. Syarikat perdagangan ini
kemudian berjaya mendapat Piagam Diraja daripada kerajaan
British. Pada tahun 1881, syarikat tersebut dinamakan Syarikat
Borneo Utara British (SBUB).
SBUB diberi kuasa mentadbir Sabah sehingga Perang Dunia
Kedua. Pada tahun 1946, SBUB menyerahkan pemerintahan Sabah
kepada kerajaan British.

5. Sejak itu, Sabah menjadi milik British sebagai negeri Jajahan Mahkota
British dan bukan lagi milik Sultan Sulu.
Presiden Marcos yang mentadbir selepasnya telah menggugurkan
tuntutan tersebut bagi memulihkan hubungan dengan Malaysia.
Melaksanakan dasar laissez-faire dalam ekonomi.
Berusaha meningkatkan pengeluaran makanan serta
memperbanyakkan peluang pekerjaan untuk penduduk tempatan.
Di bawah pentadbirannya, beliau telah melaksanakan reformasi tanah
melalui Kod Reformasi Tanah Pertanian 1963. pertumbuhan ekonomi
Filipina meningkat sebanyak 5.15% di bawah pentadbirannya.
Menerapkan nilai-nilai kemasyarakatan dalam masyarakat tempatan
serta sikap jujur.

6. Menjawat jawatan Perdana Menteri Thailand sebanyak 2 kali iaitu
semasa era pendudukan Jepun dan semasa berlaku rampasan
kuasa pada bulan November 1947.
Merupakan Perdana Menteri Thailand (1938 – 1944) dan menjadi
diktator ketenteraan (1948 – 1957).
Lahir pada 14 Julai 1897 di sebuah kampung pertanian.
Dinamakan Plaek Khitasangkha. Plaek bermaksud aneh kerana
beliau mempunyai personaliti yang luar biasa , tidak seperti kanak-
kanak lain.
Beliau dilihat sebagai pemimpin yang dapat menangani
ketidakstabilan politik dan kebangkitan komunis di negara-negara
jiran.
Beliau melaksanakan pembaharuan dari segi politik, ekonomi dan
sosial khasnya semasa beliau menjadi PM Thailand yang ketiga.

7. Beliau telah membawa Thailand menyertai SEATO dan memberi
sokongan kepada Amerika Syarikat dalam Perang Korea untuk
menentang kegiatan komunis dunia. Ini menyebabkan Thailand
mendapat bantuan yang banyak daripada Amerika Syarikat.
Politik dalam negeri telah dihidupkan semula setelah beliau melawat
Amerika Syarikat dan Britain pada tahun 1957. Kegiatan berpolitik
telah bermula semula yang membawa kepada kemunculan pelbagai
parti politik.
Selain itu, beliau juga telah membawa gerakan nasionalisme
Thailand ke peringkat yang lebih radikal.
Pada tahun 1930-an, beliau mula mengamalkan dasar pro-Jepun
iaitu semasa Jepun bangkit sebagai kuasa tentera dan kuasa
imperialis yang kuat di Asia dan Barat.

8. Dasar beliau ini bertujuan untuk mengekalkan kemerdekaan
Thailand kerana pada anggapan beliau Jepun pasti akan
menguasai seluruh Asia Tenggara.
Hal ini menyebabkan beliau sanggup mewujudkan Pakatan Thai-
Jepun pada awal tahun 1940-an. Jepun juga merupakan rakan
perdagangan dengan Thailand. Sebelum Perang Dunia Kedua,
Jepun merupakan negara pelabur yang kedua terbesar di Thailand.
Sebenarnya, Phibun Songkhram pernah meminta bantuan Amerika
Syarikat dan Britain untuk mempertahankan kemerdekaan Thailand
apabila melihat keganasan Jepun menduduki Kemboja. Beliau
bimbang kemaraan Jepun ini di Thailand. Pada ketika itu, Amerika
Syarikat dan Britain terpaksa mempertahankan negara mereka
masing-masing.
Di samping itu, beliau mengatur strategi menentang Jepun di
Filipina, Myanmar dan Tanah Melayu.

9. Melihatkan keadaan ini, beliau terpaksa mengamalkan dasar luar
menggunakan sebarang kesempatan atau pergolakan politik yang
membolehkan Thailand berada di pihak yang
menguntungkan.Justeru itu,Phibun telah memihak kepada Jepun.
Kesan daripada dasar pro-Jepun ini, Thailand tetap merdeka,
berbanding dengan negara-negara lain di Asia Tenggara, Thailand
tidak dibawah penguasaan Jepun. Selain itu, sebagai membalas
jasa Thailand memberi laluan kepada Jepun untuk mara ke Tanah
Melayu,Jepun telah mengembalikan semula negeri naungan
Thailand iaitu Negeri-negeriMelayu Utara, Laos, dan Kemboja
kepada
Thailand melalui Perjanjian Thai-Jepun pada 20 Januari 1943.
Phibun mengambil langkah menghapuskan komunis dengan tidak
mengiktiraf Rupublik Rakyat Chaina dan menghapuskan aktiviti-
aktiviti orang Cina di Thailand. Selepas itu,di bawah Un-Thai-
Activitites Act ramai orang Cina telah ditangkap.

10. Demi membangunkan ekonomi,Phibun melancarkan satu
rancangan ekonomi yang nasionalistik bertujuan untuk
menghapuskan penguasaan orang Eropah dan Cina dalam kegiatan
ekonomi.
Pada bulan Mac 1939, Kanun Hasil Negara diperkenalkan bertujuan
untuk:
 Membebaskan kaum tani daripada cengkaman golongan
peminjam wang.
 Mengurangkan cukai ke atas petani.
 Mengenakan cukai tinggi ke atas syarikat dan pelabur-pelabur
asing.
Subsidi diberikan kepada syarikat swasta Thai.

11. Kawasan pembalakan yang lebih baik diberikan kepada orang Siam
sahaja.
Undang-undang yang diluluskan menetapkan syarikat perkapalan
mengupah sekurang-kurangnya 75% orang Thai. Setiap pelaburan
modal mesti meliputi 70% modal Thai.
Demi menggalakkan perkembangan industri moden, kilang dibina di
bawah kawalan dan tajaan kerajaan. Kerajaan mula mengambil
bahagian yang aktif dalam ekonomi moden.
Bagi menggerakkan bidang perindustrian seterusnya,kerajaan
membina sebuah kilang kapas di Bangkok, sebuah kilang gula di
Lampang, sebuah kilang mengetin di Pak Chang dan sebuah kilang
kertas di Kanburi.
Program ekonomi Phibun Songkhram agak berjaya kerana pada
tahun 1941, orang Thai telah mengambil alih industri tembakau
rokok melalui penubuhan Syarikat Monopoli Tembakau Negara.

12. Selaras dengan nasionalisme kebudayaan, Phibun Songkhram
melaksanakan langkah untuk memperkukuh semangat dan cinta
akan negara dalam kalangan penduduk.
Agama Buddha dijadikan satu syarat kenaikan pangkat.Penganutan
agama Buddha disamakan dengan semangat patriotik.
Nama Siam ditukarkan kepada Thai yang bermakna “Tanah Bebas”
untuk menaikkan semangat dan kebanggaan orang thai terhadap
negara meraka yang bebas daripada sebarang bentuk penjajahan.
Mengamalkan dasar anti-Cina dengan menutup akhbar dan sekolah
Cina. Orang cina yang ingin masuk ke Thailand dikehendaki
membayar 100 baht sebagai bayaran masuk.Penggunaan bahasa
cina sebagai bahasa penghantar dibatalkan sama sekali. Orang
cina dilarang menjawat 26 jenis pekerjaan.