นางสาวคณพร โพธิจิตสกุล นายฉัตรชัย ไตรภูธร นายสราวุธ แสงนรินทร์ นายจำรัส สะอาดเมือง นางสาวสุกัญญา สีทา

1. รายงาน
บทที่ 1
เรื่อง ติราตละ (พระรัตนตรัย)
คณะผู้จัดทารายงาน
นางสาวคณพร โพธิจิตสกุล
นายฉัตรชัย ไตรภูธร
นายสราวุธ แสงนรินทร์
นายจารัส สะอาดเมือง
นางสาวสุกัญญา สีทา
รายงานฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของวิชา ธรรมะภาคภาษาอังกฤษ
สาขาจิตวิทยาชีวิตและความตาย
คณะมนุษย์ศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

2. Chapter 1
Tiratana (The Triple Gem)
PhramahaKhwuanchai Kittipalo
Dr. Sudarat Bantaokul
Objectives of the Study วัตถุประสงค์ของการศึกษา
After studying this chapter, students will be expected to be able
หลังจากศึกษาบทนี้แล้ว นักศึกษาจะต้องสามารถ
1. to explain the meaning and the virtues of the Triple Gem.
อธิบายความหมายและคุณธรรมของพระรัตนตรัย
2. to apply the teaching on the Triple Gem to the Buddhists effectively.
เพื่อนาคาสอนเรื่องพระรัตนตรัยมาประยุกต์ใช้กับชาวพุทธอย่างมีประสิทธิภาพ
Topics หัวข้อ
• What is the Triple Gem?
ไตรรัตน์/พระรัตนตรัย คืออะไร
• Virtues of the Triple Gem?
อานิสงส์ของพระรัตนตรัย
• Taking refuge in the Triple Gem
ถือเป็นที่พึ่งที่ระลึกในไตรรัตน์/พระรัตนตรัย
Introduction ความนา
This chapter is an introduction of Buddhism in English to the students about the Triple Gem.
Students will be expectedto be able to useEnglish to explainthe meaning,thevirtues oftheTriple Gem,
and the right way for Buddhists to take refuge in the Triple Gem.
บทนี้เป็นการแนะนาพระพุทธศาสนาเป็นภาษาอังกฤษแก่นักเรียนเกี่ยวกับพระรัตนตรัย
นักศึกษาจะต้องสามารถใช้ภาษาอังกฤษเพื่ออธิบายความหมายคุณธรรมของพระรัตนตรัยและวิธีที่ถูกต้องสาหรับ
ชาวพุทธที่จะถือเป็นที่พึ่งในพระรัตนตรัย

3. What is the Triple Gem? อะไรคือแก้ว 3 ประการ
A Pali word “Tiratala ติราตละ” (PhraRatanatra พระรัตนตรัย in Thai) is a Buddhist term which is
generally rendered as “the Triple Gem”, “the Three Jewels”, or “the Three Treasures” in English. The
Triple Gem or the Three Jewels are the three things in wich the Buddhists take refuge, and look toward
for guidance, in the process known as ‘taking refuge’. The Triple Gem generally implies the formula of
Buddha, the Dhamma and the Sangha. Collectively, the Buddha พระพุทธ, the Dhamma , and the
Sangha(สงฆ์) are also Tisarana ติสรณะ in Pali, or the “Three Refuges” in English.
คาภาษาบาลี “ติสรณะ” (พระรัตนตรัยเรื่องในภาษาไทย) เป็นคาทางพุทธศาสนาซึ่งโดยทั่วไปจะแปลว่า
“รัตนะ”,“รัตนากร” หรือ”สามสมบัติ”
ภาษาอังกฤษพระรัตนตรัยหรือแก้วสามประการที่ชาวพุทธตั้งไว้เป็นที่พึ่งและมุ่งแสวงหาคาแนะนาในกระบวนการ
ที่เรียกว่า “การเป็นที่พึ่ง” พระรัตนตรัยโดยทั่วไปหมายถึงพระสูตรของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์
พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ รวมกันเป็นพระทิสรานาในภาษาบาลี หรือ “ที่พึ่งทั้งสาม” ในภาษาอังกฤษ
1.1.1 Buddha พระพุทธ / พระพุทธเจ้า
The Buddha means the Enlightened One ผู้ตรัสรู้ or the Awakened One ผู้ตื่น having realized the
Noble Truths. He is the founder of the unexcelled Buddhism, being perfect in the threefold virtue. The
Buddha is the Compassionate One ความเมตตา, the Wise Guide ผู้มีปัญญา, the Torch Bearer, the
Teacher who clearly shows the way to those who are willing to follow the advice. He is a Noble Sage, a
Noble Saint, an Arahant. He is a perfectly Enlightened One. He had perfection both in wisdom (vijja)
and in conduct (carana). He has been successful in achieving a good destiny. He knows the whole
world. He is the teacher of all beings. Because of all these qualities, the Buddha is a very Fortunate
Being.

4. พระพุทธเจ้า หมายถึง พระผู้มีพระภาคหรือพระอุปัชฌาย์ ได้ตรัสรู้ความจริงอันประเสริฐ
พระองค์ทรงเป็นผู้ก่อตั้งพระพุทธศาสนาอันเลิศล้า สมบูรณ์ในคุณธรรม 3 ประการ พระพุทธองค์เป็นพระเมตตา
ผู้มีปัญญา พระศาสดาทรงชี้ทางให้ผู้ยินดีปฏิบัติตามคาแนะนาอย่างชัดแจ้ง เป็นพระอริยสงฆ์ พระอริยสงฆ์
พระอรหันต์ พระองค์เป็ นพระอรหันต์อย่างสมบูรณ์
เป็นผู้มีบริบูรณ์ทั้งในด้านปัญญา (วิชชา) และความประพฤติ
(คาราณ) เขาประสบความสาเร็จในการบรรลุชะตากรรมที่ดี
และรับรู้ทั้งโลก ทรงเป็ นครูของสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ด้วยคุณสมบัติทั้งหมดเหล่านี้ พระพุทธเจ้าจึงเป็นผู้มีโชคอย่างยิ่ง
1.1.2 Dhamma พระธรรม/พระธรรมคุณ
The word Dhamma (in Sanskrit, Dharma) is often
used to refer to the Buddha’s teaching, but it also means
the eternal truth ความจริงนิรันดร์ which the Buddha’s
teachings convey การถ่ายทอด to us. Dhamma is threefold: - the Dhamma that we study, the dhamma
that we practice, and the Dhamma of Realization. Having been enlightened the so-called 84,000
Dhamma-Khandhas (Aggregates or items of Dhamma), the Buddha shouldered the task of
disseminating parts of the Dhamma of His discovery that would be conducive to the beings' happiness,
progress, peace and security. As His teachings are based on the listeners' tendency นิสัย/คุณลักษณะ
and maturity วุฒิภาวะ, He knew how to teach them the part of the Dhammas that are suitable fortheir for
capacity to practice them. By this way, they could be blessed with peace, progress, and prosperity for
their lives.
The Dhamma contains the truth or the solution which the Buddha discovered for the problems faced by
somebody It is out of compassion for the people in the world that the Buddha preached this Dhamma.
This well preached Dhamma is pleasant in the beginning, pleasant in the middle and pleasant in the
end. This Dhamma brings about immediate results for those who pracitse it diligently. This Dhamma is
open to all and invites you to 'come and see'. It certainly protects those who diligently follow it. It leads
one to the noblest goal, to Nibbana. To reach this goal, the wise people have to realize this Dhamma by
themselves.
The Dhamma taught by the Buddha has been organized into three groups called Pitakas or baskets.
This work had been completed by the Arahats who lived in the ancient time. The three divisions are
Vinaya, Suttanta, and Abhidhamma

5. The Vinaya Pitaka contains the rules and regulations of disciplines for the monks and the nuns to follow.
TheSuttantaPitaka consistsmostlyofdiscoursesonDhammadeliveredby theBuddha atvarioustimes.
The Abhidhamma is the highest exposition of Dhamma in the final analysis.
คาว่าธรรมะ(ในภาษาสันสกฤตคือธรรมะ)มักใช้เพื่ออ้างถึงคาสอนของพระพุทธเจ้าแต่ก็หมายถึงความจริง
นิรันดร์ที่คาสอนของพระพุทธเจ้าตรัสกับเราด้วยธรรมมี ๓ ประการคือ ธรรมที่เราศึกษา ธรรมที่เราปฏิบัติ
และธรรมแห่งการรู้แจ้ง ได้ตรัสรู้ธรรมที่เรียกกันว่า ๘๔,๐๐๐ ธรรมขันธ (มวลสารหรือสิ่งของแห่งธรรมะ) แล้ว
พระพุทธองค์ทรงแบกรับหน้าที่ในการเผยแผ่ส่วนธรรมแห่งการค้นพบของพระองค์ที่จะเอื้ออานวยต่อความสุข
ความเจริญสันติสุขและความมั่นคงของสัตว์ทั้เนื่องจากคาสอนของพระองค์อยู่บนพื้นฐานของคุณลักษณะและวุฒิ
ภาวะของผู้ฟัง
พระองค์จึงทรงทราบวิธีการสอนส่วนธรรมะที่เหมาะสมแก่พวกเขาสาหรับความสามารถในการปฏิบัติแก่
พวกเขา ด้วยวิธีนี้ พวกเขาจะได้รับพรด้วยสันติสุข ความก้าวหน้า และความเจริญรุ่งเรืองสาหรับชีวิตของพวกเขา
ธรรมะประกอบด้วยความจริงหรือวิธีแก้ปัญหาที่พระพุทธเจ้าทรงค้นพบสาหรับปัญหาที่ใครเผชิญอยู่
พระพุทธเจ้าทรงแสดงธรรมนี้ด้วยความเมตตากรุณาต่อชาวโลก พระธรรมเทศนานี้ งามในเบื้องต้น
งามในท่ามกลาง และงามในที่สุด. ธรรมนี้ย่อมบังเกิดผลแก่ผู้ปฏิบัติอย่างขยันขันแข็ง ธรรมะนี้เปิดให้ทุกคน 'มาดู'
แน่นอนมันปกป้องผู้ที่ปฏิบัติตามอย่างขยันขันแข็ง ย่อมนาพาไปสู่นิพพานอันประเสริฐ การจะบรรลุเป้าหมายนี้

6. นักปราชญ์ต้องตระหนักถึงธรรมะนี้ด้วยตนเองธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอนจัดเป็นสามกลุ่มเรียกว่าปิฎกหรือ
ตะกร้า งานนี้เสร็จโดยพระอรหันต์ซึ่งมีชีวิตอยู่ในสมัยโบราณ ๓ ฝ่าย คือ พระวินัย พระสุตตันต และพระอภิธรรม
พระวินัยปิฎกมีระเบียบวินัยของพระภิกษุและภิกษุณีให้ปฏิบัติตาม
พระสุตตันตปิฎกประกอบด้วยส่วนใหญ่พระธรรมเทศนาที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้หลายครั้ง
พระอภิธรรมเป็นการแสดงธรรมขั้นสูงสุดในการวิเคราะห์ขั้นสุดท้าย
1.1.3 Sangha พระสงฆ์
Sangha literally means "community หมู่คณะ" or "assembly. ส่วนประกอบ" This word is two meanings in
proper Buddhist usage namely: - the community ofd1sctples who have gained the realization of any of
the stages of awakening; and the community of the ordained disciples, bhikkhus (monks) and
bhikkhunfs (nuns). The former implies those disciples who have, through their earnest practice,
realized any of the Four Grades of Path and Fruition called Sotlipanna (Stream-enterer), Sakadagami
(Once-returner), Anagami (Non- returner), and Arahanta (Fully Liberated One). These are called Ariya
Sanghas (Noble Disciples). The latter implies the community of the ordained disciples who have not
yet attained any of the Four Grades of Path and Fruition. They are called Sammatisangha. In Thailand,
the Sangha implies only the community of the ordained disciples-bhikkhus (monks).
The members of the Sangha are the heirs to the Dhamma. They are the treasurers, the teachers, and
the propagators of Dhamma. The monks are the best examples of those who closely and truly follow
the Dhamma. They are well established in the correct path. They deserve honor, respect and
veneration.
Regarding the Sangha, there is a popular misconception in the West that the term refers to any
congregation or other community of the Buddhists. On the other hand, a true Sangha functions as an
inspiring example, worthy of reverence, in order to offer us a true spiritual guidance. An ordinary group
of Buddhists may include individuals whose beliefs and behavior barely conform to the Dhamma.
Should we take refuge in those who may mislead us? No.
Furthermore, the Sangha who is our refuge is not merely a group of monksand nuns, but it is a
community of those who are following or have followedthe Path and have realized any of the stages of
Awakening along the way.
To quote from the well-known description of the Sangha, found in numerous Suttas, chanted daily in
temples and at homes throughout the world, it is found as follows:
"The Disciples of the Blessed One have practised well and are of upright conduct, have practised
diligently and have practised properly; that is, the four pairs of persons, the eight kinds of individuals;

7. these are the Blessed One's Disciples worthy of offerings, worthy of hospitality, worthy of gifts, and
worthy of respect-the incomparable fields of merit for the world.
สังฆะหมายถึง "ชุมชน" หรือ "การชุมนุม" อย่างแท้จริง
คานี้มีความหมายสองความหมายตามการใช้พระพุทธศาสนาอย่างเหมาะสม คือ -
ชุมชนแห่งท1สคเปิลที่บรรลุถึงขั้นใดของการตื่นรู้; และหมู่คณะภิกษุสงฆ์และภิกษุภิกษุณี อุปัฏฐากอุปัฏฐาก
ภิกษุผู้บรรลุอริยสัจ ๔ ประการ เรียกว่า โสดาปัตติผล สกทาคามิ (ผู้ล่วงลับไปแล้ว) อานาคามิ (ผู้ไม่กลับคืน)
และพระอรหันต์ ). เหล่านี้เรียกว่าอริยสงฆ์ (สาวกผู้สูงศักดิ์)
อย่างหลังหมายถึงชุมชนของสาวกที่บวชซึ่งยังไม่บรรลุเส้นทางและผลสี่ระดับใด ๆ เรียกว่าสัมมาทิสังฆะ
ในประเทศไทย คณะสงฆ์หมายถึงชุมชนของภิกษุสาวกที่บวชเท่านั้น
สมาชิกของคณะสงฆ์เป็นทายาทของธรรม คือ เหรัญญิก ครู และผู้เผยพระธรรม
พระภิกษุเป็นตัวอย่างที่ดีของผู้ปฏิบัติตามธรรมอย่างเคร่งครัด
พวกเขาได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างดีในเส้นทางที่ถูกต้อง พวกเขาสมควรได้รับเกียรติ ความเคารพ และความเคารพ
เกี่ยวกับคณะสงฆ์ มีความเข้าใจผิดที่เป็นที่นิยมในตะวันตกว่าคานี้หมายถึงการชุมนุมหรือชุมชนอื่น ๆ
ของชาวพุทธ ในทางกลับกัน คณะสงฆ์ที่แท้จริงทาหน้าที่เป็นตัวอย่างที่สร้างแรงบันดาลใจ สมควรแก่การเคารพ
เพื่อให้คาแนะนาทางจิตวิญญาณที่แท้จริงแก่เรา
กลุ่มชาวพุทธทั่วไปอาจรวมถึงบุคคลที่ความเชื่อและพฤติกรรมแทบไม่สอดคล้องกับธรรมะ เราควรลี้ภัยในผู้ที่
หลอกลวงเราไหม? ไม่.
ยิ่งกว่านั้น พระสงฆ์ที่เป็นที่พึ่งของเรามิได้เป็นเพียงคณะสงฆ์และภิกษุภิกษุภิกษุณีเท่านั้น
แต่เป็นชุมชนของบรรดาผู้ที่ติดตามหรือปฏิบัติตามมรรคและได้บรรลุถึงขั้นใดของการตื่นขึ้นตลอดทางแล้ว.
อ้างจากคาอธิบายที่รู้จักกันดีของคณะสงฆ์ที่พบในพระสูตรมากมาย สวดมนต์ทุกวันในวัดและที่บ้านทั่วโลก
จะพบดังนี้:

8. ภิกษุของพระผู้มีพระภาคปฏิบัติดีแล้ว ประพฤติตรง เพียรเพียรปฏิบัติถูกต้องแล้ว คือ บุคคลสี่คู่ บุคคล ๘ ประเภท
เหล่านี้เป็นสาวกของพระผู้มีพระภาคควรแก่ของถวาย สมควร มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ควรแก่ของกานัล
และควรแก่การเคารพ - ทุ่งบุญที่หาที่เปรียบมิได้สาหรับโลก.
The Virtues of the Triple Gem อานิสงส์ของพระรัตนตรัย
The virtues of the Triple Gem comprises the virtue of the Buddha, the Dhamma, and the Sangha. The
detail is as follows: -อานิสงฆ์ของพระรัตนตรัยประกอบด้วย คุณของพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์
โดยมีรายละเอียดดังนี้:
The Buddha’ virtue
When the Buddha attained the state of enlightenment, three qualities which are called 'actualized
virtues' arose in His heart, that is Visuddhiguna, Pannadhiguna) and Karunadhiguna. These qualities
enabled the Buddha to teach the Dhamma in a beneficial way. His conduct in this area is of three
sorts: Having achieved his own purposes (attattha-cariya), he acted for the benefit of living beings
throughout the world (lokattha- cariya) and taught the Dhamma to His own relatives (natattha-cariya).
Pannadhiguna or The Virtue of Wisdom: This implies the Buddha's Enlightenment through His own
efforts, which means the supreme knowledge of all things as they really are. Such knowledge
possessed by the Buddha is unchangeable and timeless.
Visuddhiguna or The Virtue of Purity: The Buddha's mind is absolutely purified, free from all passions
or pollutions. For him, there was neither desire nor aversion to anything or anybody, neither attachment
nor hatred towards all sentient beings.
Karunadhiguna or The Virtue of Compassion: The Buddha's compassion is of the purest nature,
thereby being unilateral i.e. for the sake of the benefit and the happiness of sentient beings
themselves. Convinced of how beings are helplessly caught in the ocean of sufferings, He undertook
the mission of helping them out of their plights.
เมื่อพระพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว ธรรม ๓ ประการที่เรียกว่า 'คุณธรรมที่พึงกระทา' ได้ผุดขึ้นในพระทัยของพระองค์ คือ
วิสุทธิคุณ ปัณณธิคุณ) และกรรณฑิกุล
คุณสมบัติเหล่านี้ทาให้พระพุทธเจ้าสามารถสอนธรรมในทางที่เป็นประโยชน์ได้ ความประพฤติของตนในด้านนี้
มีอยู่ ๓ ประการ คือ บรรลุพระประสงค์ (อัตตัตถะจริยา) ได้ประพฤติเพื่อประโยชน์แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย
(โลกัตถะจริยา) และสั่งสอนพระธรรมแก่ญาติของพระองค์เอง (นาตัตถะจริยา) .
ปัณณฑิกุณหรือคุณธรรมแห่งปัญญา หมายถึง การตรัสรู้ของพระพุทธเจ้าผ่านความพยายามของพระองค์เอง
ซึ่งหมายถึงความรู้อันสูงสุดในสิ่งทั้งปวงตามความเป็นจริง

9. ความรู้ดังกล่าวที่พระพุทธเจ้าทรงครอบครองนั้นไม่เปลี่ยนแปลงและเป็นอมตะ
วิสุทธิคุณหรือคุณธรรมอันบริสุทธิ์ : จิตของพระพุทธเจ้าจะบริสุทธิ์หมดจด ปราศจากกิเลสตัณหาหรือมลพิษ
สาหรับเขาแล้ว ไม่มีความปรารถนาหรือความเกลียดชังต่อสิ่งใดหรือใคร
ไม่มีความผูกพันหรือความเกลียดชังต่อสิ่งมีชีวิตทั้งปวง
การุณฑิกุณะหรือคุณธรรมแห่งความเมตตา : ความเมตตาของพระพุทธเจ้ามีธรรมชาติที่บริสุทธิ์ที่สุด
จึงเป็นฝ่ายเดียว คือ เพื่อประโยชน์และความสุขของสรรพสัตว์เอง
ด้วยความเชื่อมั่นว่าสิ่งมีชีวิตถูกจับอย่างช่วยไม่ได้ในมหาสมุทรแห่งความทุกข์ทรมาน
พระองค์ทรงรับภารกิจในการช่วยเหลือพวกเขาให้พ้นจากชะตากรรมของพวกเขา
The Virtue of the Dhamma
There are three levels of the Dhamma, the Buddha's teaching. They are Pariyatti: studying the
Buddha's words as recorded in the Canon – the Disciplines, the Discourses, and the Abhudhamma;
Patipatti: following the practice of moral virtue, concentration, and discernment as derived from one’s
study of the Canon; Pativedh, Liberation.
The practice of the Dhamma means to conduct oneself in line with the Buddha’s words as gathered
under three headings. That is sila or virtue: - proper behavior, freedom from vice and harm, in terms of
one’s words and deeds; samadhi or concentration’ intentness of mind centered in one of the themes of
meditation, such as the breath; and panna or wisdom: insight and circumspection with regards to all
fashioned things, i.e., physical properties, aggregates, and sense media.
When our virtue, concentration, and wisdom in discernment are all in the middle way, we're safe. Just
as a boat which goes down the middle of a channel, or a car that doesn't run off the side of the road, it
can reach its destination without beaching or running into a tree; so too, the people who practics in
this way are bound to reach the qualities they aspire to, culminating in the paths and fruitions leading
to Nibbana, which is the main point of the Buddha's teachings. In short, putting the Dhamma first
means to search solely for purity of the heart. The attainment of the Dhamma refers to the attainment of
the highest quality, Nibbana.
ธรรมะมี ๓ ระดับ คือ คาสอนของพระพุทธเจ้า คือ ปริยัติ ศึกษาพระพุทธวจนะตามที่บันทึกไว้ในพระไตรปิฎก คือ
พระวินัย พระปริตร และพระอภิธรรม ปฏิปักษ์ : ปฏิบัติตามหลักคุณธรรม สมาธิ
และวิปัสสนาที่มาจากการศึกษาพระไตรปิฎก ปะทิธ, การปลดปล่อย.
การปฏิบัติธรรม หมายถึง ประพฤติตนตามพระพุทธดารัสที่รวบรวมไว้เป็น ๓ ประการ นั่นคือศิลาหรือคุณธรรม -
ประพฤติชอบ ปราศจากอบายมุข ทั้งในแง่ของวาจาและการกระทา
สมาธิหรือสมาธิของจิตใจที่มีศูนย์กลางอยู่ในรูปแบบหนึ่งของการทาสมาธิเช่นลมหายใจ และปัญญาหรือปัญญา :

10. ความหยั่งรู้และความรอบคอบในทุกสิ่งที่เป็นแฟชั่น ได้แก่ คุณสมบัติทางกายภาพ มวลสาร และสื่อประสาทสัมผัส
เมื่อศีล สมาธิ และปัญญาของเราอยู่ในทางสายกลาง เราก็ปลอดภัย
เฉกเช่นเรือที่แล่นลงกลางช่องแคบหรือรถที่ไม่วิ่งออกจากถนน
ก็สามารถไปถึงจุดหมายได้โดยไม่ต้องลงทะเลหรือวิ่งชนต้นไม้
ภิกษุผู้ปฏิบัติอย่างนี้ย่อมต้องบรรลุถึงคุณลักษณะที่ปรารถนา
บรรลุในมรรคผลนิพพานอันเป็นแก่นของหลักคาสอนของพระพุทธเจ้าเช่นเดียวกัน กล่าวโดยย่อ
การวางธรรมไว้ก่อน หมายถึง การแสวงหาความบริสุทธิ์ของใจแต่ผู้เดียว
การบรรลุธรรมหมายถึงการบรรลุถึงคุณภาพสูงสุด พระนิพพาน.
The virtue of the Sangha
The word Sangha, if translated as a substantive, refers to those who are ordained and are wearing the
yellow robes. Translated as a quality, it refers to all people in general who have practised correctly in
line with the Buddha's teachings. Members of the monastic order, however, are of all sorts, and so we
have two groups: Sammuti-Sangha: the conventional Sangha; and Ariya- Sangha: the Noble Sangha.
The membership in the conventional Sangha is attained through the consent of the Order in a formal
ceremony with witnesses, following the procedures set out in. the Vinaya. The membership in the
Noble Sangha is attained when the quality of transcendence (lokuttaradhamma) appears in one'sheart
as aresult of one's own behavior and practice, with no formalities of any sort. All the Buddhists -
whether formally ordained or not, no matter what their sexes, colors, or social positions - can become
members of this Sangha. This is termed as being ordained by the Dhamma or being self-ordained in a
way that cannot be faulted.
To speak in abstract terms, the qualities of transcendence, stable and sure, that appear in the hearts
of those who practise - leading them solely to the higher realms and closing off the four states of
destitution (apaya)- are, taken together, called the Noble Sangha.
It is believed that the noble Sangha is like a good rice field which is some of the characteristics of
those who form the field of merit for the world both at the mundane and the transcendent levels. They
are those who conduct themselves in keeping with the phrase in the chant of the virtues of the Sangha
:Punnakkhettam or ‘the field of merit for the world.’
The virtues of the Sangha are the path to practice because the virtues of the Sangha are open to all
Buddhists in general, without excluding any individual, race, or social class at all. Whoever puts these
principles into practice is capable of becoming a member of the Noble Sangha without having to go

11. through the formalities of the Vinaya. In other words, this is a community and a state of worthiness
open to all who put into practice the following principles which are concerned with Sangha:-
1. Su-patipanno: being a person whose conduct is good.
2. Uju-patipanno: being a person whose conduct is straightforward, firmly established in the threefold
training-virtue, concentration, and discernment- which lead straight to Nibbana; being fair just and
unswayed by any of the four forms of personal bias. This is what is meant by
straightforward conduct.
Naya-patipanno: being a person whose conduct leads to higher knowledge.
Samici-patipanno: being a person whose conduct is masterful.
Whoever possesses the qualities mentioned here is qualified rightly as a member of the Sangha in line
with the Doctrine and the Discipline taught be the Buddha, and may be called, samici-patipanno, one
whose conduct in masterful, reaching the apex of the mundane level and becoming transcendent.
The virtues of the Sangha are subtle, deep, and hard to perceive. If we don’t have knowledge of
ourselves, we won’t be able to see them, just as a mute person who doesn’t know how to speak with
his own native tongue.
คาว่า สังฆะ ถ้าแปลเป็นสาระสาคัญ หมายถึง ผู้ที่อุปสมบทและสวมจีวรสีเหลือง แปลเป็นลักษณะ หมายถึง
บุคคลทั่วไปที่ปฏิบัติถูกต้องตามหลักคาสอนของพระพุทธเจ้า อย่างไรก็ตาม
สมาชิกของคณะสงฆ์มีความแตกต่างกัน ดังนั้นเราจึงมีสองกลุ่ม: สังฆะสังฆะ: คณะสงฆ์ตามแบบแผน;
และอริยสงฆ์: คณะสงฆ์ผู้สูงศักดิ์.
สมาชิกภาพในคณะสงฆ์ตามแบบแผนจะบรรลุได้โดยได้รับความยินยอมจากคณะในพิธีอย่างเป็นทางการโดยมีพ
ยานตามขั้นตอนที่กาหนดไว้ในวินัย การเป็นสมาชิกในพระอริยสงฆ์จะบรรลุได้ก็ต่อเมื่อคุณภาพแห่งวิชชา
(โลกุตตรธรรม) ปรากฏอยู่ในใจตนอันเป็นผลจากความประพฤติและการปฏิบัติของตน โดยไม่มีพิธีการใดๆ
ชาวพุทธทุกคน ไม่ว่าจะบวชอย่างเป็นทางการหรือไม่ก็ตาม ไม่ว่าเพศ สีผิว หรือตาแหน่งทางสังคมใดก็ตาม
ก็สามารถเข้าเป็นสมาชิกของคณะสงฆ์นี้ได้ นี้เรียกว่าเป็นผู้อุปสมบทด้วยธรรมะ
หรือเป็นการสั่งสมมาโดยตนในลักษณะที่มิอาจถือผิดได้
พูดเป็นนามธรรม คือ คุณสมบัติของความมีวิชชา มั่นคง แน่วแน่ ปรากฏอยู่ในใจผู้ปฏิบัติ-
นาตนไปสู่เบื้องบนเท่านั้น ปิดอบายภูมิ ๔ อย่าง (อภัยทาน) ได้รวมเรียกว่า พระสังฆะ.
เชื่อกันว่าพระสงฆ์ผู้สูงศักดิ์เปรียบได้กับทุ่งนาชั้นดีซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะบางประการของผู้ก่อเกิดทุ่งบุญเพื่อโลกทั้
งทางโลกและทางโลก คือพวกที่ประพฤติตนตามถ้อยคาในบทสวดคุณธรรมของคณะสงฆ์ ปุณนักเขตธรรม หรือ
'ทุ่งบุญเพื่อโลก'
คุณธรรมของคณะสงฆ์เป็นหนทางไปสู่การปฏิบัติ

12. เพราะคุณธรรมของคณะสงฆ์เปิดกว้างสาหรับชาวพุทธทุกคนโดยทั่วไป โดยไม่ยกเว้นบุคคล เชื้อชาติ
หรือชนชั้นทางสังคมแต่อย่างใด
ใครก็ตามที่นาหลักการเหล่านี้ไปปฏิบัติก็สามารถเป็นสมาชิกของพระอริยสงฆ์ได้โดยไม่ต้องผ่านพิธีการของวินัย
กล่าวอีกนัยหนึ่งนี่คือชุมชนและสภาพความมีค่าควรที่เปิดกว้างสาหรับทุกคนที่ปฏิบัติตามหลักการต่อไปนี้ซึ่ง
เกี่ยวข้องกับคณะสงฆ์: -
๑. สุปฏิปันโน เป็นผู้ประพฤติดี
๒. อุชุปฏิปันโน เป็นผู้มีธรรมอันเที่ยงตรง ตั้งมั่นในธรรม ๓ ประการ คือ สมาธิ สัมปชัญญะ
อันเป็นไปเพื่อพระนิพพาน มีความยุติธรรมและปราศจากอคติใดๆ จากอคติส่วนตัวทั้งสี่รูปแบบ นี่คือสิ่งที่หมายถึง
การปฏิบัติที่ตรงไปตรงมา
๓. นายะปฏิปันโน เป็นผู้ประพฤติตนให้มีความรู้สูง
๔. สมิจิปาฏิปันโน เป็นผู้มีจรรยาบรรณ
ผู้ใดมีคุณสมบัติที่กล่าวถึงในที่นี้
เป็นผู้มีคุณสมบัติเป็นสมณะของคณะสงฆ์ตามหลักคาสอนและพระวินัยที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ เรียกว่า
สมจิตปาฏิปันโน ผู้ประพฤติเป็นเลิศถึงขั้นสุดโลกีย์ และกลายเป็นผู้เหนือกว่า
คุณธรรมของคณะสงฆ์นั้นละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง และยากจะเข้าใจ หากเราไม่มีความรู้ในตัวเอง เราก็จะมองไม่เห็น
เช่นเดียวกับคนใบ้ที่ไม่รู้ว่าจะพูดภาษาแม่ของตนเองอย่างไร
Taking Refuge in the Triple Gem
In the world of Buddhism, we speak of ‘talking refuge’ or ‘going for refuge’ in the Triple Gem. What
does this mean? Do the Buddhists look up to the Triple Gemto protect them from harm in the same
way as the followers of other paths look up to a deity to protect them? In a word: No.
‘Taking refuge’ may be understood as ‘accepting guidance.’ If we look up to the Triple Gem for
guidance - with the Buddha and the Sangha as examples to follow and Dhamma as a Path to follow-,
then our lives will be in the ways that create less suffering for ourselves and those around us. There in
is our protection: in the conforming of our lives to the Triple Gem. To quote the Blessed One: as
“Protecting oneself, one protects others; protecting others, one protects oneself”.
When we take refuge in the Buddha, it isn't simply the personage of the historical founder of Buddhism
that we consider. The principle of Enlightenment (or awakening) is itself our refuge. Similarly, the
Dhamma isn't simply a book of the Buddha's teachings - it is the Path leading to the Enlightenment
which is our refuge.

13. All Buddhas have confidence in the wisdom of the Buddhas in the truth of this teaching and in the
worthiness of the Sangha. This is why all the Buddhists go to the Buddha, the Dhamma and the
Sangha for refuge. This is why the Buddha, the Dhamma and the Sangha are called the Triple Gem for
the Budhists. Taking refuge in the Three Jewels is generally considered to make one officially be a
Buddhist. Thus, in many Theravada Buddhist communities, the following Palichant, the Vandana Ti-
sarana is often recited by both monks and lay people as :-
Buddham saranam gacchami, Dhammam saragham gacchami, Sangham saranam gacchami.
When a Buddhist declares as :- I take refuge in the Buddha, I take refuge in the Dhamma,I take refuge
in the Sangha, he makes known his confidence, respect, honour and veneration to these Three
Refuges. He declares his intention, to take these Triple Gems as the ideals to be followed. With this
declaration, he undertakes to conduct himself in accordance with these Three Refuges as long as his
life lasts.
This has been an extended discussion about the Triple Gem. If we were to put it briefly, there wouldn't
be a great deal to say. We've kept the discussion drawn-out in this way so as to show the general
usefulness of the Triple Gem for those who revere it. If you want to go for refuge in the Buddha, the
Dhamma, and the Sangha in a way that will reach their genuine benefits, then you should gather their
main points into yourself, in training yourself so as to give rise to the virtues of the Buddha, the
Dhamma, and the Sangha in your heart. This is where the value of the Triple Gem lies.
ในโลกของพระพุทธศาสนา เราพูดถึง 'การพูดถึงการเป็นที่พึ่ง' หรือ 'การหลบภัย' ในพระรัตนตรัย
สิ่งนี้หมายความว่า? ชาวพุทธมองดูพระรัตนตรัยเพื่อปกป้องพวกเขาจากอันตรายเช่นเดียวกับผู้ติดตามเส้นทางอื่น
ๆ มองหาเทพเพื่อปกป้องพวกเขาหรือไม่? ในคา: ไม่
'การรับที่พึ่ง' อาจเข้าใจได้ว่าเป็น 'การรับคาแนะนา' หากเรามองดูพระรัตนตรัยเพื่อนาทาง -
โดยมีพระพุทธเจ้าและพระสงฆ์เป็นแบบอย่างให้ปฏิบัติตาม และธรรมะเป็นแนวทางในการติดตาม
ชีวิตเราจะอยู่ใน ที่สร้างความเดือดร้อนให้ตัวเราและคนรอบข้างน้อยลง มีการป้องกันของเรา:
ในการดาเนินชีวิตของเราให้สอดคล้องกับพระรัตนตรัย พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “รักษาตน คุ้มครองผู้อื่น
ปกป้องผู้อื่น คนหนึ่งปกป้องตนเอง”
เมื่อเราเข้าไปพึ่งในพระพุทธเจ้า เราไม่ได้พิจารณาถึงตัวตนของผู้ก่อตั้งพระพุทธศาสนาในประวัติศาสตร์เท่านั้น
หลักการแห่งการตรัสรู้(หรือการตื่น) คือที่พึ่งของเรา ในทานองเดียวกัน
พระธรรมไม่ได้เป็นเพียงหนังสือคาสอนของพระพุทธเจ้า แต่เป็นหนทางไปสู่การตรัสรู้ซึ่งเป็นที่พึ่งของเรา
พระพุทธเจ้าทุกพระองค์มีความเชื่อมั่นในปัญญาของพระพุทธเจ้าในความจริงของคาสอนนี้และในความคุ้มค่าขอ
งพระสงฆ์ จึงเป็นเหตุให้ชาวพุทธทุกคนถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง ด้วยเหตุนี้พระพุทธ พระธรรม

14. พระสงฆ์ จึงได้ชื่อว่าเป็นพระรัตนตรัย
โดยทั่วไปแล้วการหลบภัยในอัญมณีทั้งสามถือเป็นการทาให้เป็นชาวพุทธอย่างเป็นทางการ
ดังนั้นในชุมชนพุทธนิกายเถรวาทหลายแห่ง ปาลิจันท์ต่อไปนี้วันทนา ติสรณะ
มักถูกทั้งพระภิกษุและฆราวาสสวดดังนี้ :-
พุทธัม สะระณัง คัจฉามิ, ธัมมัง สะระงัง คัจมิ, สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ.
เมื่อชาวพุทธประกาศว่า :- ข้าพเจ้าถึงพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง ข้าพเจ้าถึงพระธรรมเป็นที่พึ่ง
ข้าพเจ้าถึงพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง พระองค์ทรงแสดงความมั่นใจ เคารพ ให้เกียรติ และคารวะต่อที่ลี้ภัย ๓ ประการนี้
เขาประกาศเจตนารมณ์ที่จะยึดเอาสามอัญมณีเหล่านี้เป็นอุดมคติที่จะปฏิบัติตาม ด้วยคาประกาศนี้
เขาสัญญาว่าจะประพฤติตนตามทั้งสามที่ลี้ภัยตราบเท่าที่ชีวิตของเขายังคงอยู่
นี่เป็นการอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Triple Gem ถ้าจะให้พูดสั้นๆ ก็คงไม่มีอะไรมาก
เราได้เก็บการอภิปรายในลักษณะนี้เพื่อแสดงประโยชน์ทั่วไปของอัญมณีสามประการสาหรับผู้ที่เคารพนับถือ
ถ้าต้องการไปพึ่งพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ในลักษณะที่จะบรรลุผลอย่างแท้จริง
ก็ควรรวบรวมเอาประเด็นสาคัญๆ ไว้ในตน ฝึกตนให้บังเกิดคุณธรรม พระพุทธ พระธรรม
พระสงฆ์ในดวงใจของท่าน นี่คือคุณค่าของอัญมณีสามประการ
Conclusion บทสรุป
Realization of the Triple Gem (literally from the vernacular to approach or go to the Triple Gem
as Refuge) is what is expected by the Buddhists and can be done in the following manners:
การบรรลุพระรัตนตรัย (ตามตัวอักษรจากภาษาถิ่นถึงหรือไปสู่พระรัตนตรัยเป็นที่ลี้ภัย)
เป็นสิ่งที่ชาวพุทธคาดหวังและสามารถทาได้ในลักษณะดังต่อไปนี้:
Physical Approach ทางกาย
This implies the acts of, for instance, paying
obeisance to the Buddha's image, a bhikkhu or a
monastery, whenever the Buddhists see one whether on
the way or while passing a monastery. These reflect the
docile or the managenle condition of their minds.
หมายความถึงการไหว้ เช่น การไหว้พระ ภิกษุ หรือวัด
เมื่อใดที่พุทธศาสนิกชนเห็น ไม่ว่าระหว่างทางหรือขณะผ่านวัด
สิ่งเหล่านี้สะท้อนถึงสภาพที่เชื่องหรือการจัดการของจิตใจ

15. Verbal Approach ทางวาจา
While it isn't necessary to go through a formal conversional process in order to be a de facto
Buddhist-i.e., one who follows the Path, it is traditional-for those who so desire-to undergo a ceremony,
there called ‘Going for Refuge .’ At the heart of the ceremony, there is the recitation of the following
canonical verses:
แม้ว่าจะไม่จาเป็นต้องผ่านกระบวนการเปลี่ยนศาสนาอย่างเป็นทางการเพื่อที่จะเป็นพุทธะโดยพฤตินัย
ผู้ที่ปฏิบัติตามเส้นทางนั้น มันเป็นประเพณีดั้งเดิมสาหรับผู้ที่ปรารถนาจะเข้าพิธีที่เรียกว่า 'ที่พี่งที่ระลึก' '
ที่หัวใจของพิธี มีการสวดบทบัญญัติต่อไปนี้:
(บทสวดไตรสรณคมน์)
Buddham saranam gacchami,
Dhammam saranam gacchami,
Sannham saranam gacchami,
Dutiyampi Buddham saranam gacchami,
Dutiyampi Dhammam saranam gacchami,
Dutiyampi Sannham saranam gacchami,
Tatiyampi Buddham saranam gacchami,
Tatiyampi Dhammam saranam gacchami,
Tatiyampi Sannham saranam gacchami.
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งที่ระลึก
ข้าพเจ้าขอถือเอาพระธรรมเป็นที่พึ่งที่ระลึก
ข้าพเจ้าขอถือเอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึก
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งที่ระลึก
แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถือเอาพระธรรมเป็นที่พึ่งที่ระลึก
แม้ครั้งที่สอง ข้าพเจ้าขอถือเอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึก
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ

16. ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถือเอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งที่ระลึก
แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถือเอาพระธรรมเป็นที่พึ่งที่ระลึก
แม้ครั้งที่สาม ข้าพเจ้าขอถือเอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่งที่ระลึก
To the Buddha, I go for refuge. To the Dhamma, I go for refuge. To the Sangha, I go for refuge.
For a second time, to the Buddha, I go for refuge. For a second time, to the Dhamma, I go for refuge.
For a second time, to the Sangha, I go for refuge.
For a third time, to the Buddha, I go for refuge. For a third time, to the Dhamma, I go for refuge. For a
third time, to the Sangha, I go for refuge.
Following the affirmation of taking the refuge, the 'refugee' then recites the Five Precepts ศิล 5-
what one might call the minimum requirement or basic moral code for Buddhist laymen and laywomen.
The Precepts aren't the commandments but are the principles by which to live. One voluntarily
accepts the guidance of the Five Precepts with the understanding that the violation of them has
consequences, and that each individual is responsible for his or her own conduct as well as the
consequences. This is the process of taking refuge as ceremonial act. Mental Approach is the
willingness to accept the Buddha's Teachings that a Buddhist is rightfully said to be following the
Buddha's Path. This application of the Buddha's and His disciples' practices are both a refinement of
the mind and the development of its intellectual aspect. The result therefrom is the ability to see things
as they really are, with the consequent reduction and the removal of defilements (kilesa). Such
practices are, for instance, dispensing the charity, observing the Five Precepts, or Eight Precepts (or
more) and clothing the mind with the Four Brahmavihara (divine ats) viz. loving-kindness, compassion,
sympathetic joy, and equanimity. These will enable the aspirants to have faith in the Buddha, the
Dhamma and the Sangha in order to have the conditions of their minds more refined and their wisdom
more intensified.
หลังจากยืนยันการรับที่ลี้ภัยแล้ว 'ที่พี่งที่ละลึก' ก็ท่องศีลห้า
ซึ่งเรียกว่าข้อกาหนดขั้นต่าหรือหลักศีลธรรมเบื้องต้นสาหรับฆราวาสและฆราวาส ศีลไม่ใช่พระบัญญัติ
แต่เป็นหลักการในการดาเนินชีวิต
บุคคลหนึ่งยอมรับคาแนะนาของศีลห้าด้วยความสมัครใจด้วยความเข้าใจว่าการละเมิดนั้นมีผลตามมา

17. และแต่ละคนต้องรับผิดชอบต่อความประพฤติของตนเองและผลที่ตามมา นี้เป็นกระบวนการเข้าสู่ที่พึ่ง
จิตคือความเต็มใจที่จะยอมรับคาสอนของพระพุทธเจ้าที่กล่าวว่าชาวพุทธถูกต้องตามเส้นทางของพระพุทธเจ้า
การประยุกต์ใช้การปฏิบัติของพระพุทธเจ้าและสาวกนี้เป็นทั้งการขัดเกลาจิตใจและการพัฒนาด้านปัญญา
ผลที่ตามมาคือความสามารถในการมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ตามที่เป็นจริงด้วยการลดลงและการกาจัดกิเลส (กิเลส)
ที่ตามมา การปฏิบัติดังกล่าว เช่น ทาบุญ การรักษาศีล ๕ หรือศีล ๘ (หรือมากกว่า) และแต่งจิตด้วยพรหมวิหาร ๔
ได้แก่ ความรักความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจ ความเห็นอกเห็นใจ และความใจเย็น
สิ่งเหล่านี้จะทาให้ผู้ปรารถนามีศรัทธาในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์
เพื่อจะได้มีสภาพจิตใจที่ละเอียดถี่ถ้วนและปัญญาที่เข้มข้นขึ้น
บทสรุปสาหรับรายงาน
Triple Gem
The Triple Gem is an important element of Buddhism. regarded as a noble the most auspicious
and is the source of all goodness
The goal of respecting the Triple Gem is to study how the Triple Gem has value. How can I
access the Triple Gem? And how is the Triple Gem useful for living?
The true goal of the Triple Gem is the knowledge of the cessation of suffering. The cessation of
suffering is the Buddha, the cessation of suffering is the Dharma, and the person who attains peace
through the cessation of suffering is the Sangha.
Meaning of the Triple Gem
The Triple Gem means the noble glass or 3 valuable things:
1) Buddha is the Lord Buddha who discovered the truth. by enlightenment and taught all beings to be
free from suffering
2) The Dharma is the truth that exists naturally that the Buddha discovered and spread it to all beings
3) The Sangha is a group of people who believe in the teachings of the Lord Buddha. then renounce
secular sex ordained in buddhism and put into practice the doctrine and propagate to Buddhists

18. พระรัตนตรัย
พระรัตนตรัยเป็นองค์ประกอบสาคัญของพระพุทธศาสนา ถือว่าเป็นสิ่งประเสริฐ เป็นมงคลสูงสุด
และเป็นแหล่งรวมความดีงามทั้งปวง
เป้าหมายของการนับถือพระรัตนตรัย คือ การศึกษาให้รู้ว่าพระรัตนตรัยมีคุณอย่างไร
สามารถเข้าถึงพระรัตนตรัยได้อย่างไร และพระรัตนตรัยมีประโยชน์ต่อการดาเนินชีวิตอย่างไร
พระรัตนตรัยโดยเป้าหมายที่แท้จริง คือ ความรู้เรื่องการดับทุกข์ การดับทุกข์ได้ คือ พระพุทธ
ตัวการดับทุกข์ คือ พระธรรมและผู้ที่ได้รับความสงบร่มเย็นเพราะการดับทุกข์ได้ คือ พระสงฆ์
ความหมายของพระรัตนตรัย
พระรัตนตรัย หมายถึง แก้วอันประเสริฐ หรือ สิ่งมีค่า ๓ ประการ ได้แก่
๑) พระพุทธ คือ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งทรงค้นพบสัจธรรม โดยการตรัสรู้
แล้วทรงประกาศสั่งสอนสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากความทุกข์
๒) พระธรรม คือ ความจริงที่มีอยู่โดยธรรมชาติซึ่งพระพุทธองค์ทรงค้นพบแล้วทรงนามาเผยแผ่แก่สรรพสัตว์
๓) พระสงฆ์ คือ กลุ่มชนที่ศรัทธาเลื่อมใสในคาสอนของพระพุทธเจ้า แล้วสละเพศฆราวาส
ออกบวชในพระพุทธศาสนา และนาหลักธรรมคาสอนไปปฏิบัติ และเผยแผ่แก่พุทธศาสนิกชน
Virtues of the Triple Gem
1. Virtues of the Buddha
Wisdom (self-enlightenment) Holy You (Without defilements) Gratitude (Have mercy on the world)
2. Virtues of the Dharma
The Dharma prevents the practitioner from falling into evil. The Dharma is the truth that gives results
to those who practice as they practice it.
3. Virtues of the monks
is a person who follows the teachings of the Buddha
คุณของพระรัตนตรัย

19. 1. คุณของพระพุทธเจ้า/พุทธคุณ
พระปัญญาคุณ (ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง) พระบริสุทธิคุณ (ปราศจากกิเลส) พระกรุณาคุณ
(มีพระมหากรุณาต่อสัตว์โลก)
2. คุณของพระธรรม/ธรรมคุณ
พระธรรมย่อมรัษาผู้ปฎิบัติไม่ให้ตกไปสู่ความชั่ว พระธรรมเป็นสัจธรรมให้ผลแก่ผู้ปฎิบัตตามที่ปฎิบัติ
3. คุณของพระสงฆ์ /สังฆคุณ
เป็นผู้ปฎิบัติตามคาสั่งสอนของพระพุทธ
Physical Approach ทางกาย
This implies the acts of, for instance, paying obeisance to the Buddha's image, a bhikkhu or a
monastery, whenever the Buddhists see one whether on the way or while passing a monastery. These
reflect the docile or the managenle condition of their minds.
หมายความถึงการไหว้ เช่น การไหว้พระ ภิกษุ หรือวัด เมื่อใดที่พุทธศาสนิกชนเห็น
ไม่ว่าระหว่างทางหรือขณะผ่านวัด สิ่งเหล่านี้สะท้อนถึงสภาพที่เชื่องหรือการจัดการของจิตใจ
Verbal Approach ทางวาจา
While it isn't necessary to go through a formal conversional process in order to be a de facto Buddhist-
i.e., one who follows the Path, it is traditional-for those who so desire-to undergo a ceremony, there
called ‘Going for Refuge.’ At the heart of the ceremony, there is the recitation of the following
canonical verses:
แม้ว่าจะไม่จาเป็นต้องผ่านกระบวนการเปลี่ยนศาสนาอย่างเป็นทางการเพื่อที่จะเป็นพุทธะโดยพฤตินัย
ผู้ที่ปฏิบัติตามเส้นทางนั้น มันเป็นประเพณีดั้งเดิมสาหรับผู้ที่ปรารถนาจะเข้าพิธีที่เรียกว่า 'ที่พี่งที่ระลึก' '
ที่หัวใจของพิธี มีการสวดบทบัญญัติ
********************************************************************************************************
บรรณานุกรม
คณาจารย์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2563). ธรรมะภาคภาษาอังกฤษ (Dhamma in
English). พิมพ์ครั้งที่ 4 พระนครศรีอยุธยา: สานักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.