1. Antwerpen, 5 januari 2013
Aan de deelnemers van de N-VA nieuwjaarsreceptie
REDEN TOT FEESTEN?!
De traditie om de aanvang van een nieuw jaar te vieren verdient het om in eer gehouden
te worden. Een overwinning bij de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober vorig jaar
kan een partijpolitieke reden tot interne vreugde zijn. Toch rijst de vraag of er anno 2013
veel te vieren valt voor de gewone werknemer.
De sociaaleconomische toestand en de politieke antwoorden op Europees, federaal en
Vlaams niveau leiden zeker niet tot veel werknemersvreugde. Noch de beleidsantwoorden
van de N-VA op Vlaams niveau, noch de beleidsvoorstellen van de N-VA als oppositiepartij
op federaal niveau zijn van aard om 2013 als zeer hoopvol tegemoet te zien. Zeker niet
voor de meest kwetsbare mensen.
ARMOEDE NEEMT TOE
De Vlaamse armoedecijfers, gepubliceerd door o.a. het Antwerpse Centrum voor
Sociaal Beleid, tonen een algemene toename van de armoederisico’s én van
de daadwerkelijke armoede aan. Recent merkte het Vlaams Netwerk tegen armoede op
dat er een schrijnende toename van armoede is bij jonge en vooral alleenstaande ouders.
De degressiviteit van de werkloosheidsuitkeringen die op 1 november van kracht werd zal
deze trend niet keren, integendeel. Vast staat nu al dat een volgend armoedejaarrapport
geen daling in de armoedestatistieken zal tonen.
In de 113 pagina’s van het Groeipact N-VA komt het woord ‘armoede’ welgeteld 1 maal voor,
met name in het kader van de activering van werklozen. Veel interesse betoont de partij
dus niet voor dit probleem.
VERDER BESPAREN BIJ DE WERKLOZEN EN LEEFLONERS?
De werkloosheidscijfers, zowel bij jongeren als bij ouderen, nemen ook in Vlaanderen toe.
Snoeien in de uitkeringen biedt geen oplossing voor de werkloosheid. Lagere werkloos-
heidsuitkeringen openen geen deuren tot werk, ze wijzen wel de onverbiddelijke weg
naar het leefloon. En ook het uitsluiten van die uitkeringen levert geen bijkomende
kansen op werk.
Met deze vernietigende besparingslogica dreigt Vlaanderen een budgettair
begrotingsevenwicht te realiseren op kap van de allerzwaksten. Is dat de keuze voor
meer Vlaamse autonomie die beoogd wordt? Of is het de budgettaire kadaverdiscipline
die Vlaanderen gedwee wil volgen zoals opgelegd in het Europese competitiviteitbeleid?
DE COMPETITIVITEIT VOOR ALLES, ONDANKS ALLES
Dat fanatieke competitiviteitdiscours richt zich blind op bijkomende en nieuwe
lastenverlagingen. Enkel dan zouden bedrijven bereid zijn om werknemers – jong en oud –
aan te werven. De praktijk bewijst al jaren dat het niet zo werkt. Opel in Antwerpen en
Ford in Genk zijn twee trieste getuigen dat alle loonlastverlagingen en specifieke
maatregelen zoals goedkoper ploegenwerk, betaald door de sociale zekerheid en dus

2. door de werknemers, niets opleveren. Hoelang wil ook N-VA deze vernietigende logica
blijven volgen? Loonkost is hét probleem voor de N-VA, het haalt 37 hits in de Groeipact-
nota van de partij.
Niet de werknemers - arbeiders, bedienden, kaderleden, ambtenaren - zijn de schuld
van de crisis. Waarom dan steeds met nieuwe maatregelen komen die juist deze
inkomenstrekkers treffen? Waar blijft de politieke moed om eindelijk een faire bijdrage
te vragen van de kapitaalbezitters en de grote vermogens?
DE N-VA VOORSTELLEN ZIJN NIET WERKNEMERSVRIENDELIJK
• De N-VA wil een algemeen, verhoogd BTW-tarief van 22 % zonder dat deze
verhoging in de index wordt verrekend. Dit is een pure inlevering van 1 % die
vooral de werknemers treft.
• De vennootschapsbelasting, die nu 33,99 % bedraagt, wil de N-VA terugbrengen
naar 21 %. Deze verschuiving maakt heel duidelijk voor welke inkomenscategorieën
de N-VA kiest. De ondernemingen in België brengen via de vennootschaps-
belasting 3,3 % binnen van alle overheidsinkomsten, dat is dus amper 1/30 van
de inkomsten voor de staat, zo staat in het N-VA-rapport. Kan men dan nog
gewagen van ’te hoge vennootschapsbelastingen’ ?
• De notionele intrest wordt afgeschaft, maar er komt een fiscaal gunstiger
regime voor winst die in het bedrijf blijft. Dat is iets afschaffen en vervangen
door een kopie. De huidige maatregel is niet competitief genoeg om nieuwe
investeringen aan te trekken stelt de N-VA. In de N-VA voorstellen staat dat
bijna 1 op 3 ondernemingen minder dan 10% belastingen betaalt. Gaan die in
de toekomst meer betalen? Dat zal niet zijn want de competitiviteit inzake
belastingdruk moet absoluut verbeterd worden, zo luidt het in de N-VA-voorstellen.
• De bijdrage aan de Sociale Zekerheid, zoals de N-VA die voorstelt, moet werknemers
een hoger nettoloon opleveren, maar het betekent wel dat er minder SZ-inkomsten
zijn. Dat zal onherroepelijk leiden tot lagere uitkeringen bij werkloosheid, pensioen
en ziekte.
• Wat de lonen betreft kunnen er nog enkel all-in akkoorden worden gesloten.
Dat betekent dat noch de index noch enige loonsverhoging gegarandeerd zijn.
Dit is nog slechter dan wat de federale regering momenteel in petto heeft voor
de werknemers. Bovendien moeten bedrijven ‘uit de cao’s kunnen stappen’, Verantw. Uitg. : Ferre Wyckmans – Sudermanstraat 5 – 2000 Antwerpen
indien hen dat beter uitkomt. Benieuwd wie daar beter van wordt.
• Door de overheid besliste prijsverhogingen en de energieprijzen mogen geen
invloed hebben op de index. Dat heet een eco-index! Een misleidende benaming
voor nog maar eens een koopkrachtinlevering voor de werknemers.
LBC-NVK wil dat politieke partijen eindelijk uit
een ander vaatje tappen.
Wij willen een rechtvaardige fiscaliteit waarbij
vermogenden, kapitaalbezitters en bedrijven eindelijk
hun deel betalen. Alleen zo kunnen werknemers
de toekomst en hun inkomen gevrijwaard zien.
Zolang dat niet gebeurt zien we geen reden tot vieren.