3. Sa kanyang kamusmosan ay
kinakitaan ng likas na hilig
Pagmamalasakit sa kahit kaliit-
liitang bagay na narating ng kanyang
paningin.
Nadarama ng kanyang puso at
matatarok ng kanyang imahinasyon
ang katotohanang hindi matatawara.
6. “ Ang makata’y ipinanganak,
hindi ginawa. Ang kanyang
kabaliwa’y kasabay na niyang
ipinaglihi at sumilang:
kakambal ang damdamin,
kakawil ng kanyang hininga at
bahagi ng kanyang buhay”
7. Ayon kay Dudevant,
“Siya na nakasumpong ng matimyas na
kaluwalhatian sa pagdama ng tula ay isang taal
na makata, bagamat sa tanang buhay niya ay
hindi pa siya nakasulat minsan man ng kahit
isang taludtod ng tula. Lamang . . . Sa kanyang
pagkamakata ay siya lang sa kanyang sarili ang
nakaaalam at nakadarama! Sa katotohanang ito,
masasabi ngang ang makata ay pintor ng
kalikasan at artista ng mga bathala, sa
damdamin at pangungusap! Maaari siyang
humiram ng buhay sa wala at ang wala ay
maaari niyang madama at makatalik”
8. Ayon naman kay Lamartine,
“Kulang-palad ang
kinapal na minsan man sa
kanyang buhay ay hindi
naging makata”
10. “Ang tula ay likha at ang
sinumang limikha nito ay
matatawag na makata”
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26. Nagawang ipamalas ng makata ang
kanyang sarili sa pamamagitan ng
taludtod. Nagawa niyang ipakilala
kung paano naglaro ang kanyang
guniguni.
27.
28.
29.
30. Hindi mabanaagan ng awtor ang
silahis g liwanag na lumalambong sa
karimlan ngunit dahil sa kanyang
taglay na pakiramdam alam niya
ang kanyang tutugpain, ang
kanyang patutunguhan, gayun din
ang sakaling kanyang maraarting.
31. Ito marahil ang sagimsim ng makata
na siyang nangingibabaw sa alin
mang akdang tula. Sa pagiging totoo
ng makata , nararamtan niya ang
magagarang kasuotan ang mga
pangungusap sa paggamit ng mga
piling salita, naisasataludtod ang
mga kaisipan at dinadamitan ng
kapa upang mapalitaw ang
pambihirang kahiwagaan at
katotohanan.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45. Ang guniguni ng isang makata ay mapaglaro
at mapanlinlang.
Aalon baga’y may kapangyarihang
damdaming hindi basta madadalumat ng
karaniwang hindi nilikha lamang.
Ang simbolo sa tula ay hindi makakayang
iwasan ng makata dahil ito’y kasangkapan ng
paniik sa paglikha.
47. Ayon kay Landicho,
“Ang simbolo ay isang
makasining na sangkap na ang
layunin ay kumakatawan sa
isang uri ng damdamin,
bagay, paniniwala o kaisipan.”
48. Nagdudulot ng kaisahang-kintal o
diwa ng akda.
Nagpapatingkad ng isang
karaniwang kulay.
Siyang nagpapa-isip sa
mambabasa
