Παρουσίαση ppt για τους μάρτυρες της εκκλησίας μας.

4.  Ο Άγιος Ειρηναίος ήταν επίσκοπος Σιρμίου,
πρωτεύουσας της Παννονίας. Σαν ποιμενάρχης ήταν
αγνός, δραστήριος, γεμάτος ειλικρινή αγάπη για το
ποίμνιο του, το όποιο τόσο πολύ αγαπούσε, ώστε
ήταν αποφασισμένος να δώσει και τη ζωή του γι'
αυτό, σαν γνήσιος μιμητής του αρχιποιμένα
Χριστού, που είπε: «ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν
αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων» (Ιωάννου, ι΄11).
Δηλαδή, ο καλός ποιμένας παραδίδει τη ζωή του για
να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατα του
και για να υπερασπισθεί τη ζωή τους.

6.  Αργότερα, ο Ειρηναίος καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα
της πόλης ότι παρέσυρε στη θρησκεία του Ιησού
ειδωλολάτρες. Τότε συνελήφθη και, όταν ο
ηγεμόνας Πρόβος τον ρώτησε αν αληθεύει αυτό για
το όποιο τον κατηγορούν, αυτός αντί άλλης
απαντήσεως προσευχήθηκε μπροστά του. Ο
ηγεμόνας αμέσως τον φυλάκισε και έπειτα, αφού
τον μαστίγωσε, τον αποκεφάλισε και έριξε το
κεφάλι του στον ποταμό Σαύο (288 μ.Χ.).

7.  Η Αγία Μαρκέλλα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βολισσό, στο
ιστορικό αυτό κεφαλοχώρι της βορειοδυτικής Χίου. Για τον χρόνο
της γέννησης, της ζωής και του μαρτυρίου της Αγίας υπάρχει
σύγχυση και ασάφεια μεταξύ των βιογράφων. Σύμφωνα με τον
βιογράφο της, Όσιο Νικηφόρο τον Χίο (βλέπε 1 Μαΐου), η Αγία
Μαρκέλλα έζησε και ήκμασε περί το 1500 μ.Χ. Ο πατέρας της
ήταν ειδωλολάτρης και η χριστιανή μητέρα της απεβίωσε σε
νεαρά ηλικία. Η Μαρκέλλα διακρίθηκε από νωρίς για τη βαθιά
της πίστη και αγάπη στον Χριστό, την καλοσύνη και αγνότητά
της, τη σεμνότητα και την ευγένεια της ψυχής της. Προικισμένη
με θεϊκή σοφία και αμέτρητα ψυχικά χαρίσματα επικοινωνούσε
αδιάκοπα με τον Θεό. Αυτόν τον «επίγειο άγγελο» φθόνησε ο
εωσφόρος και θέλησε να την πολεμήσει με κάθε μέσο.

9.  Έτσι ο ειδωλολάτρης και σκληρόκαρδος πατέρας της άρχισε να επιθυμεί ερωτικά την ίδια του την
κόρη και να νιώθει προς αυτή μία αστείρευτη σαρκική επιθυμία. Όταν η Μαρκέλλα διαπίστωσε
τον αναίσχυντο χαρακτήρα του σαρκολάτρη πατέρα της, εγκατέλειψε το πατρικό σπίτι και
αναζήτησε καταφύγιο στα βουνά της περιοχής. Τότε ο πατέρας της κινούμενος από τις κτηνώδεις
ορέξεις του και με απερίγραπτη μανία άρχισε να ψάχνει να βρει τη νεαρή και όμορφη Μαρκέλλα.
Τότε η δύστυχη και έντρομη κόρη προσπάθησε να προστατευθεί και να σώσει την τιμιότητά της.
Μία μεγάλη βάτος αποτέλεσε το ασφαλές καταφύγιο της Αγίας. Ένας βοσκός όμως αντιλήφθηκε
τη Μαρκέλλα και υπέδειξε τη βάτο στον μανιακό πατέρα της. Τότε ο πατέρας έβαλε φωτιά στη
βάτο για να την αναγκάσει να βγει έξω από αυτή. Η Μαρκέλλα κατάφερε και βρήκε διέξοδο και
έτσι γλίτωσε από τα χέρια του σαρκολάτρη πατέρα της. Στη συνέχεια άρχισε να τρέχει πάνω στις
πέτρες και τα βράχια, αλλά ο πατέρας της βλέποντας τη δυσκολία να την φτάσει, αποφάσισε να
τη σημαδέψει με το τόξο του και έτσι εκτόξευσε προς αυτή ένα βέλος. Η Αγία πληγώθηκε και το
αγνό της αίμα πότισε τα βράχια. Παρόλα αυτά δεν έχασε την ψυχική της δύναμη και συνέχισε να
τρέχει. Οι σωματικές της δυνάμεις άρχισαν όμως να την εγκαταλείπουν και κάποια στιγμή έπεσε
κάτω ταλαιπωρημένη και πληγωμένη. Η βαθιά και ακλόνητη πίστη της την βοήθησε να βρει τη
σωτήρια λύση. Με τα μάτια στραμμένα στον Ουράνιο Νυμφίο προσευχήθηκε και Του ζήτησε να
σχίσει τον βράχο και να την κρύψει μέσα. Η παράκληση της Αγίας έγινε πραγματικότητα και έτσι
ο βράχος σχίστηκε και δέχτηκε το σώμα της ενάρετης Μαρκέλλας μέχρι το στήθος. Ο
σαρκολάτρης πατέρας φτάνοντας στον τόπο και βλέποντας το παράδοξο αυτό θαύμα, οργίστηκε
ακόμη περισσότερο και έκοψε με ένα μαχαίρι τους μαστούς της και τους πέταξε στο βουνό. Στη
συνέχεια αποκεφάλισε την κόρη του και πέταξε την κεφαλή της στη θάλασσα. Σύμφωνα με την
παράδοση μία ασυνήθιστη λάμψη άρχισε να εκπέμπεται από την κεφαλή της Αγίας, που
στέφθηκε με τον ουράνιο και άφθαρτο στέφανο της άθλησης και της θεϊκής δόξας.

11. ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

13. • Ο Άγιος Προκόπιος, έζησε και μεγάλωσε στην Ιερουσαλήμ τα χρόνια που αυτοκράτορας των
Ρωμαίων ήταν ο Διοκλητιανός. Ο πατέρας του, ο Χριστοφόρος, ήταν ευσεβής άνθρωπος, σε
αντίθεση με την μητέρα του που πίστευε στα είδωλα.
• Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον πήγε στον αυτοκράτορα, ο οποίος τον έκανε
ηγεμόνα της πόλης των Αλεξανδρέων και του έδωσε εντολή να καταδιώκει και να βασανίζει τους
χριστιανούς. Έτσι ο Προκόπιος ξεκίνησε για την Αλεξάνδρεια.
• Κατά την πορεία του όμως, ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν αστραπές και βροντές και ταυτόχρονα
άκουσε φωνή να τον καλεί με το όνομά του, που τον απειλούσε με θάνατο επειδή θα κατεδίωκε τους
χριστιανούς και ταυτόχρονα και τον Αληθινό Θεό.
• Μετά από αυτό το γεγονός ο Προκόπιος παρακάλεσε Εκείνον πού του μιλάει να του φανερωθεί
περισσότερο για να δει ποίος είναι. Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ένας Σταυρός από κρύσταλλο
και ακούστηκε μία φωνή να του λέει: «Εγώ είμαι ο Εσταυρωμένος Υιός του Θεού». Μετά από αυτό
το θαύμα πίστευσε και έγινε χριστιανός.
• Λίγο αργότερα επιστρέφοντας από νικηφόρα αποστολή, η μητέρα του προσπάθησε να τον πείσει
να θυσιάσει στα είδωλα. Κατάλαβε όμως ότι είχε γίνει χριστιανός και τον πρόδωσε στον
αυτοκράτορα. Εκείνος διέταξε τον ηγεμόνα της Καισάρειας Ουλκιο να τον ανακρίνει. Αυτός τον
χτύπησε πολύ μέχρι λιποθυμίας και μετά τον έκλεισε στην φυλακή. Με την χάρη του Κυρίου όμως οι
πληγές επουλώθηκαν και απελευθερώθηκε από τα δεσμά.
• Στη συνέχεια οδηγήθηκε στον ναό των ειδώλων όπου με την προσευχή του κατάφερε και συνέτριψε
τα είδωλα. Το θαύμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πιστεύσουν σ' αυτόν πολλοί ανάμεσα τους και η
μητέρα του. Αμέσως δόθηκε εντολή να αποκεφαλιστούν όλοι όσοι είχαν πιστεύσει. Μετά από αυτό,
δόθηκε εντολή να γίνουν φρικτά βασανιστήρια στον Προκόπιο. Ο Άγιος υπέμενε με πάρα πολύ
μεγάλη καρτερία όλα αυτό και μάλιστα κατάφερνε να τα ξεπερνά με την βοήθεια του Θεού. Τέλος
δόθηκε εντολή να τον αποκεφαλίσουν και έτσι παρέλαβε το στεφάνι της αιωνίου ζωής.

16. Η Αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα, καταγόταν από την
Τύρο της Συρίας και ήταν κόρη του στρατηγού
Ουρβανού (περί το 200 μ.Χ.). Ο πατέρας της, της έχτισε
έναν πύργο και την έβαλε μέσα σ' αυτόν. Μάλιστα
κατασκεύασε αγάλματα των ειδώλων και την διέταξε
να θυσιάσει σ' αυτά. Εκείνη όμως τα έκανε όλα
κομμάτια. Για αυτές της τις πράξεις, η αγία
υποβλήθηκε σε βασανιστήρια από τον ίδιο της τον
πατέρα και μετά φυλακίστηκε. Στην φυλακή την
άφησαν νηστική για να πεθάνει από την πείνα. Όμως,
άγγελος Κυρίου της πήγαινε τροφή και της
θεραπεύτηκαν όλες οι πληγές της.

18. Μετά την έριξαν στην θάλασσα, όπου έλαβε το Άγιο Βάπτισμα από
τον ίδιο τον Χριστό και άγγελος Κυρίου την έβγαλε στην στεριά.
Μόλις έγινε γνωστό ότι είχε διασωθεί, ο πατέρας της πρόσταξε και
την έκλεισαν πάλι στην φυλακή. Την νύχτα που ακολούθησε ο
πατέρας της πέθανε και την θέση του στο αξίωμα του στρατηγού την
πήρε κάποιος ονόματι Δίων. Αυτός οδήγησε την μάρτυρα στο
δικαστήριο. Και εκεί η αγία ομολόγησε την πίστη της. Αμέσως
οργίστηκε και διέταξε να αρχίσουν τα βασανιστήρια. Κατά την
διάρκεια των βασανιστηρίων πολλοί πίστευσαν στον Χριστό. Μετά το
Δίωνα ανέλαβε κάποιος Ιουλιανός. Αυτός έριξε την Χριστίνα μέσα σε
πυρακτωμένη κάμινο, σε ένα κλουβί με φίδια δηλητηριώδη, τα
οποία αντί να την δαγκώσουν της έγλυφαν τα πόδια με ευσπλαχνία,
μετά της έκοψαν τους μαστούς από όπου χύθηκε γάλα αντί για αίμα
και της έκοψαν και την γλώσσα. Όλα αυτά τα μαρτύρια τα υπέμεινε
με καρτερία και στο τέλος με κοντάρια που την χτύπησαν παρέδωσε
το πνεύμα, λαμβάνοντας τον στέφανο του μαρτυρίου, και
περνώντας στην αιώνια ζωή.

21. Η Αγία Ευφημία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του
αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από
οικογένεια θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και
Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει
κάθε χριστιανική αρετή. Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με
σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο
επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας
Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της
Χαλκηδόνας σε γιορτή, την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού
των ειδωλολατρών Άρη.
Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να
απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό
συνελήφθη και φυλακίσθηκε. Κατά τη διάρκεια της
αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού προσπαθούσαν με κάθε
τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να
ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν πως η ευφημία δεν
επρόκειτο να αλλάξει την πίστη της με τους λόγους, τη
βασάνισαν φριχτά. Όμως με τη θεία χάρη, η Αγία δεν έπαθε
τίποτα από τα βασανιστήρια. Τελικά οι δήμιοι, την έριξαν σε
άγρια θηρία και η Ευφημία βρήκε το θάνατο από μία αρκούδα.