Μια εναλλακτική θεώρηση της Ελένης του Ευριπίδη. Μια κωμωδία γραμμένη στο Αγιασώτικο ιδίωμα.

1. 1

2. 2
Τραγούδι : Για την Ελένη (όλο - πριν την έναρξη)
(Έναρξη - τραγούδι: Η κουτσομπόλα (0:51) είσοδος των δύο αφηγητριών)
Γεια τσι χαρά σας,θεατές! ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
Φανήκαμι μπρουστά σας!
Τα χάλια τουν άμα σας πω
Θα πέσειν τα μαλλιά σας!
Σ' παπέλ απόξου είμαστι ΘΕΤΙΔΑ
Σν' Αγιάσου, στου Σταυρί...
ούλοις τσ' δλειές τηλειώσαμι
πιάσαμι τν' αφλουγή!
στου σπίτ καμιά σας έ μας πιάν, ΑΜΦ.

3. 3
είμαστ΄ινκουτσαρές!
γη αντρις μας νυχθημερόν
μας πιάνιν σ΄καφκαλιές!
βρίστσιν του σπίτ μας γαζαρό ΘΕΤΙΔΑ
τσι τα μουρά ινσκά
μόλις αρχίσιν τσ΄βλαστημιές
ακγιότι σν΄αγουρά!
γη γναίκα είμι τ΄Πουσειδών ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
τσι Αμφιτρίτ μη λέγειν!
τσι μένα σν΄αρχαιότητα ΘΕΤΙΔΑ
σα Θέτιδα μη ξέρειν!
Σα παραμύθ γιου Όμηρους ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ

4. 4
Μας είπι τν’ ιστουρία...
Για ένα μήλου τόσου δα
Ξηκίνσι φασαρία!!
Γι’Αφρουδίτ είπει στου Πάρη ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
ένα μήλου φτος να εχ..
τσι τσ' θεές να βαλ αράδα
τ' πιο ωραία να διαλέξ...
Στου Φουστάνου τρέξαν ούλοις! ΘΕΤΙΔΑ
κάναν μπότοξ, πλαστικές,
τσι του Πάρη καλουπιάναν
πιάσα τουν σ' μαλαγανιές....
Τ' τάξαν πους θα εχ σουφία ΑΜΦΙΤ

5. 5
δύναμ, πλούτη τσι μουρφιά
φτος προυτίμσι ναχ απ ούλα
μια κουκλάρα σν' αγκαλιά!
Γιου Πάρης διάλιξι τν΄Αφρουδίτ ΘΕΤΙΔΑ
Για να καν φτος τ΄καταντιάτ...
Σ΄Λέν να καν αμέσους μάγια
Τσι να πεσ μες σν΄αγκαλιάτ!
Θα σας πούμι τώρα αμέσους ΑΜΦΙΤ
Τ΄ Ευριπίδ μας τν’ εκδουχή
Γ΄ ιστουρία είνι ωραία
Μη μας πείτι βαρητοί!
Υπαίτιους είνι γιου Πάρης ΘΕΤΙΔΑ

6. 6
π’ δώτσι του μήλου σν' Αφρουδίτ
τσι του φρόκαλου γη Ήρα
σφάλσι του του θκοτς του σπιτ!
Αντροχωρήστριγια γη Ήρα ΘΕΤΙΔΑ
Του Πάρη εκδικίστσι
Τουν έρουτα για να χαρούν
Γι γρούνα εν αφίτσι!
Τσι έρξει κουντά στουν Πάρη
Μια ψέφτσια Λεν μες τν αγκαλιά
Τσι φτη ξαπόστλει τν ανιψιά μας
εξορία σν΄αραπιά!
Τ’ ψέφτσα Λεν πήρι γιου Πάρης ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ

7. 7
Εν είδι τ’ κουρουιδία...
Γιατί του βραδ, σα σβης του φως,
Πάσα γυνή ομοία!!!
Σν’ Αίγυπτου ήνταν γι Λεν ΘΕΤΙΔΑ
Τς΄ οχ μη του Πάρη σ’ Τροία
Τν΄ αλήθεια λεγ γιου Ευριπίδς
Που ξέρ ουλ΄ τν’ ιστορία!!
Βασιλοπούλα ξακουστή ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
Απ’ ούλοις πιο ωραία!
Μα τώρα είνι ικέτιδα
Στου μνήμα του Πρωτέα!
Βασλιάς γιου Θεοκλύμενους ΘΕΤΙΔΑ

8. 8
Ψες έστλει προυξηνιά
Φόρισει γη Λέν τα μαύρα
αντί να βαλ τα νυφικά!
Την έχει κλειδουμέν στου πύργου
Α ξιφύγ φτη ε μπουρεί
Κάθε μερα απαντέχ ντουν
Για να τ δως ένα φιλί!
Διαρκώς τν παρινοχλούσι
Τσι την κάλει φτος στου σπιτ
Σκέβτουν πς φόργι του στρινγκάκιτς
τσι ‘ιβγινι καπνός πτι μυτ!
Είχει όρεξ γιου καημένους ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ

9. 9
του Λινκέλ α παντρηφτεί!
να’ν κορώνα στου τσιφάλιτ
τσι να ινκουτσηριφτεί!
Ήκσα πους είνι τεκνατζού ΘΕΤΙΔΑ
Τσι τνη κακουλουγούν
Απ’ τ’ καρδιάτς όμους τουν άντρατς
α τουν βγάλιν έ μπουρούν!
Ψέμματα λέγειν ουλ έδγιου! ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ
Γη Λεν έ σκών τα μάτιατς !
Τιμά ντου του στιφάν π’φουρεί
Τσ’είνι πιστή στουν άντρατς!

10. 10
Τν’απκάζου τ’Λέν τσι έρχητι..... ΘΕΤΙΔΑ
Ακούγου γω τ’τσιρίδα!
Του κλιάματς λεγς τσ’ ακούγητι
Στουν πόλιμου σειρήνα !!!!
(είσοδος Ελένης, ηχητικό, "Η πιο ωραία"(0:53) Πετρέλης)
Τα νέα μεις σας είπαμι ΑΜΦ.
Στου κλίμα για να μπείτι
Τν’ αφήγης μεις εν τηλιώσαμι
κι θα μας ξαναδείτι!
Γεια σας, μουρέλιαμ όμουρφα! ΕΛΕΝΗ
Είνι γη φήμημ ξακουστή!
Είμι σέξι τσι ωραία

11. 11
Τσι κουκλάρα στου κουρμί!
Τύνδαρος είνι μπαμπάσιμ ΕΛΕΝΗ
Τσι γι Λήδα γι μαμάμ
Λεν ιμκρή μι ουνουμάσαν
Σα μη βάφτσι γι νουνάμ
Μ’έχειν κλειδουμέν στου πύργου
Α ξιφύγω έ μπουρώ!
Θέλειν ά μη καταφέρειν
Του βασλιά ά παντρηφτώ!
Για να μη προυσέχ φτος έρξει
Απί δίπλα ένα φρουρό
Ότ’ τσ’ά κάνου τώρα, αμέσους

12. 12
Ρουφιανέβ μι στουν Τεό!
Πάρτου Λέν του κουπηλάρ ΘΕΤ-ΑΜΦΙΤΡ
Μη τ’ψήνς του ψαρ στα χείλια
Στου θρόνο ου Τέο θα σι βάλ
Τσι θα σι καν βασίλσα!
Δεν τον παίρνω γω για άντραμ ΕΛΕΝΗ
βάλτου στου μυαλός καλά
ε τουν βάζου στου κριβάτιμ
βρε τουν κόλουτ να χτυπά!
Μηνέλαους είνι τ’αγόριμ ΕΛΕΝΗ
Είμαστι τσι παντρημέν
Έκανιμ ούλα τα χατήρια

13. 13
Μ’είχει καν ευτυχισμέν!
Παλίκαρους Μινέλαους
Απ ουλ ξιχώρζι στου παλάτ!
Είχι πουλά χαρίσματα
Τσ΄ ήνταν ταύρους στου κριβάτ!!
Έ σας λέγου παραπάνου
Κρύβγου λόγια γω κουμάτ
Ξέρου τνα τ’γλουσσουφαγιά σας
Τσ’έφτου του κακό σας ματ!
Αλλιώς τα λεγ γη ιστουρία... ΘΕΤΙΔΑ
Δημέν δεν είσταν σα ζηβγάρ
Έρξεις τσέρατου στου Μένιου

14. 14
Μη του Πάρη του τρελιάρ!
Απ΄ γρουσουζιάτ γιου Όμηρους ΕΛΕΝΗ
ήβγαλι έγιουτ τ΄βρώμα
γιατί ε νι μπόργει να χαρεί
του γυναικείου σώμα!
Γι Μένιους, του τριλόπεδου
στα πούπουλα μι είχε!
ιγώ έκαμνα μανικιούρ
τσι τούτος εμαγείρβγει!
Ήταν ου άντρας ου σουστός
τσι κουβαρντάς πουλύ!
κρυγιός ιδρώτας δεν τουν έπιαν

15. 15
σα μ΄έδιν τ΄πιστουτική!
Γι Μένιους, του παλιόπαιδου,
σούζα μπρουστάμ καθόταν!
τσι τα χατήριαμ σα δεν έκαν,
σ΄μάνατ πήγινι κι τσμόταν!
Του βιβρ του σαβουάρ τό ξερε
τσι φέρηταν μι τρόπους!
τσι στου σαλόν διν πέρδουταν
μπροστά σ΄άλλους ανθρώπους!
Διάλιξι λοιπόν γιου Πάρης ΑΜΦ.
του φιδίσιουτς του κουρμί..
σν' Αφρουδίτ δώτσι του μήλου

16. 16
έκανι τν' επιλογή...
Μα πριν ξμηρώσ καλά γη μέρα, ΘΕΤΙΔΑ
βγει γιου ήλιους του προυί
ήρτι θιος μπρος του σπίτιτς
τσ’ έγινι γη αρπαγή!
Μες σι φως τότι κατέβτσι! ΕΛΕΝΗ
Σ΄πλάτητ είχι δυο φτηρά!
Γι καημέν σταυρουκουπήθκα
Τούτους μοιαζ μη του Ρουβά!
Γιου Ερμής ήνταν που φάντσι ΘΕΤ-ΑΜΦ.
Θιος μιγάλους τσι τριλός
Ούλοις γι μικρές τουν θέλαν

17. 17
Τσ είνι στου κριβατ καλός!
Στουν Ερμή είπει γη Ήρα ΕΛΕΝΗ
σν΄Αίγυπτου φτος να μη φερ
τσι να στειλ τουν κλώνουμ σ΄Τροία
χουρίς γιου Πάρης να του ξέρ!
ούντας τ’άξα, παλαβώθκα ΕΛΕΝΗ
τι θα πάθου γι καημέν;
Ούλ γι Έλλην θα μι βρίζιν
Θα μι λέγειν καταρζμέν!
σ’Τροία έφτασι γι χάρ σας ΘΕΤΙΔΑ
τσι σι μέρη ξακουστά!
γνώρσις ούλα τα αδέλφιατ

18. 18
πηθηρό τσι πηθηρά
Μόλις τν είδαν, απουρήσαν ΘΕΤΙΔΑ
που χε τέτοια ουμουρφιά!
ουλ μές σ’ Τροία αναρουτιόνταν:
πτάρια μαγειρέβ καλά;
Μ’ούλα έγιουτα που πίτσις ΑΜΦΙΤ.
Γίντσι κβάρα σαματάς
Δέκα χρόνια πουλημούσαν
Τσι συ είχις του χαβάς!
Γη Θεοί είνι γ’αιτία ΕΛΕΝΗ
Τσι δε φταίβγου γη καημέν!
Φτοί τα κανουνίζιν ούλα
Ειν’ γη μοίρα μας γραμμέν!

19. 19
(Είσοδος οπλισμένου άντρα στη σκηνή)
Ποιος είνι φτος που έρχητι; ΘΕΤΙΔΑ
Καθιόλ έ τουν γνουρίζου!
Βασλιάς έδωτσ εντουλή
Κανέν να μην αφήνου!
Τεύκρος είμι απ’ τν΄Ελλάδα
Τεύκρος
Τσ΄ήρτα έδγιου για καλό
Ψάχνου να ‘βρου τ’Θεονόη
Για να μ΄δώς ένα χρησμό
Φαίνητι μ πους σι γνουρίζου

20. 20
κάπ σι έχου ξαναδεί...
Στο "Ελλάδα εχς ταλέντου"
μπάτσι πήγεις σν΄εκπομπή;
Κάτσει! θμήθκα πού σι ξέρου!
Για σε τραβήξαμι πουλλά!
Τώρ΄αμέσους θα σι δώσου
μι του βέλους μεσ τ΄καρδιά!
Μάλλον, φίλε, παραγνώρσεις!
έλα, δες με πιο καλά,
μο στου Παραντάισ πάγου,
σ΄Μύκουνου για μια βουτιά!
Ήκσα πους είσι Έλληνας ΕΛΕΝΗ

21. 21
Κάτσει να σι γνουρίσου....
Μπατσ’είδις του Μενέλαου;
Θέλου να σι ρουτήσου..
Πριν να έρτου τώρα έδγιου, Τεύκρος
Ήμ σν΄Αγιάσου σ΄Παναγιά
Ήκσα γω που συζητούσαν
Τα καθίτσια σν΄ιγτουνιά
Σ΄Λέσβου προυσπάθγει να πηράς Τεύκρος
Μη τσ΄πρόσφυγις, μι βάρκα
Μα ένα κύμα έστλει τουν
Μες σ΄θάλασσα για πάντα
Τώρα αμέσους πρέπ α φύγς ΕΛΕΝΗ
γιατί θα σι προδώσιν

22. 22
τσι εντολή θα δως βασλιάς
να σι αφαλουκόψειν!
Γυναίκα, μίλησες σωστά! ΤΕΥΚΡΟΣ
Γι θιοι να στου πληρώσιν,
να έβρς τουν άντρα π΄αγαπάς,
καλή ζουγή να σ΄δώσιν!
(Έξοδος Τεύκρου)
Ωχ, θα στσήσου γω τα μάγλαμ! ΕΛΕΝΗ
Θα ξηρζώσου τα μαλλιάμ!
Χάσα τώρα γω του φώσιμ,
Θ΄απουμείνου μουναχιάμ!

23. 23
(Η Ελένη αποχωρεί από τη σκηνή κλαίγοντας)
Κρίμα είνι γι κοπέλα ΘΕΤΙΔΑ
που απόμνει χωρίς άντρα!
πέμπια, τώρα τι θα καν
π΄ε τη παγαίν τα μαύρα;
Μοιχαλίδα τνη φωνάζειν ΑΜΦΙΤ.
τσ΄άπιστ γναίκα τ΄θεωρούν,
λέγειν πσ΄είναι γι αιτία
δέκα χρόνια π΄πουλημούν!
Επίτηδες τα λέγειν ούλα ΘΕΤΙΔΑ
τσι δεν είνι γι αιτία
αφορμή γυρέβαν γ΄'Ελλην
για να κάνειν εκστρατεία!

24. 24
Ζκαμάδα μ΄έρχητι μεσ μυτ
θέλου α μπουλαντίσου...(ζαλίζεται) ΘΕΤΙΔΑ
Ποιος είνι έγιουτους γαζάρς;!
απ΄βρώμα θα γλουθμίσου!!(λιποθυμά) ΑΜΦΙΤ.
(Είσοδος Μενελάου - ηχητικό : Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής, 0:33)
Γι θεοί πού μ' οδηγήσαν; ΜΕΝΕΛΑΟΣ
πού μι φέραν τελικά;
πόλιμου ε θέλου άλλου!
έρχουμι ειρηνικά!
Γω κατάγουμι απ' Σπάρτ

25. 25
Μενέλαο μι λέγειν,
τσι σα βασλιά τσι αρχηγό
σν' Ελλάδα ουλ μι ξέρειν!
Μ΄όλα εγιούτα ξησκώθκα
Τσι μαζί τσι Κλειουμένς
Ν΄ασχουλείτι ουλ γ΄Ιλλάδα
Μι καμώματα πια τς΄Λένς!
Σκώτστσει τς΄έφγει μι τουν Πάρη
Σκάρτα φέρτσι μας γι Λεν!
είχει βαρεθεί να είνι
μι τουν άντρατς παντρημέν!
Προυσβουλή΄νταν για τουν Μένιου ΘΕΤΙΔΑ

26. 26
τσ΄ήθιλι να εκδικηθεί
τσι να τιμουρήσ τουν Πάρη
π΄έκανι την αρπαγή!
Μαζουχτήκαν ούλ γι Έλλην ΜΕΝΕΛΑΟΣ
σήμανε συναγερμός,
μόλις γίντσει γι θυσία
τα καράβια βάλαν μπρος!
Χίλια πλοία ξεκινήσαν ΑΜΦΙΤΡ.
τσι ανοίξαν τα πανιά,
τ΄Τροία για να κατακτήσειν
να ελέγχειν τα στενά!
Τσι μόλις φτάσαν γι Αχαιοί ΜΕΝΕΛΑΟΣ

27. 27
Πυτύχατνα μια μέρα
Μένα βουσκό την πήραν μάτ
Να την μαθαίν φλουγέρα!
Ρώτσι την μόλις τν΄ είδα:
«Τι γυρέβς εδιού μουρή;»
Τσι χουρίς ν ΄ανοίξ κουβέντα
Πιάσι την απ του μαλλί!
«Μενέλαε, γω συ ξουρκίζου
Ξέρς πως σαγαπώ πουλύ!
Απ΄του κουμουτήριου γω γύρσα
Είνι φρέσκια η βαφή!»
Καλά πούνταν Ουδυσσέας

28. 28
Πούχει πουνηριά πουλύ...
Μόνου τότι ρίξαν τ΄Τροία
Τσι νικήσαν γι Αχαιοί!
Αααααχ…Άχτι μι ειχαν γι θεοί... ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Ε ξέρω πού ν αρχίσω !
Τσι δε μαφήναν τ΄ καψερό
Στου σπίτιμ να γυρίσου..
Τελικά μι φέραν έδιου
Σ΄έναν τόπου μαγικό!
Στα Παρίσια λες να είμι;
Γι μι στείλαν στου Κουγκό;
οπ’ τσι να’μι, ένα θέλου:

29. 29
π’ Μακηδόνα φρατζουλέλ
τσ’απ΄του Γκέγκου ν΄αγουράσου
ένα κουμματέλ τυρέλ!
στου καράβ μη περιμένιν
μπάτσι βρω λίγου φαγί..
είνι ούλ τιλέφ απ΄πείνα
παιζ γη τσλιά τουν μουσική!
εν απήκασα κανέναν
μες΄απ΄του παλάτ να βγαίν...
τίπουτα έ βλέπου α κνιέτι
ποιος ξερ τι μη πηριμέν;
Σα να βλέπου ένα πράμα ΜΕΝΕΛΑΟΣ

30. 30
Να ΄ρχιτι πι μακριγιά...
Στραβαλή τσι ξηκατίνα
Είνι άστσημ τσι γριγιά!
του τσιφάλς τώρα θα σπάσου, ΓΡΙΑ
σα μι ξαναπείς γριγιά!
σήκου φύγι, θα φουνάξου
νάρτ αμέσους γι φρουρά!
φρουραααά, φρουραααά, φρουραααά!
μη μι διώχτς απέδιου θεια ΜΕΝ.
είμι έρμους τσι ινσκός!
δώσιμ να χουρτάσου τ’ πείναμ
τσι θα γίνου γω καπνός!

31. 31
έ μ΄αρές καθόλ γη φάτσας ΓΡΙΑ
τι ναχ μέσα του τσιφάλς;
Βλέπου τα θουλά τα μάτιας
Μπάτσι θελς α μη βιάς;
Αν τσι λεγ γη παροιμία ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Γριγιά γη κότα εχ του ζμί
Γω του μόνου που γυρέβγου
Είν΄α μ΄δως λίγου φαγί!
Γη ζουγήμ είνι τα πτάρια
Τα γιαπράτσια,γιου πατσάς
Άμα μ΄βαλς τσι φασουλάδα
Θα σι κάνου α παραμλάς!

32. 32
άμα σκώσου γω του χέριμ ΓΡΙΑ
τσι συ δώσου μια ζιρβί
τότι θα μιτράς τα άστρα
τσι γιου κόσμους θα χαθεί!
σν’ Αίγυπτου που είσι τώρα
γ´ εξυπνάδις ε χουρούν
οσ του παίζειν ιστουρία
απ’του ζόρζμα κατουρούν!
γω ε φεύγου πια απέδιου, ΜΕΝΕΛΑΟΣ
θέλου α δω του βασιλιά!
ε καταλαβαίνς τι λέγου; ΓΡΙΑ
α στου πω στ´ αραβικά;

33. 33
προυσπαθώ α σ’εξηγήσου
απί λόγια συ ε παίρνς...
λεγς του ένα λεγς του άλλου
κανς πους ε καταλαβαίνς!
Μινέλαους είμι απ' τ' Σπάρτ ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Τσι έχου εξουσία!
Στουν πόλιμου ειμ' αρχηγός
γυρίζου απι τ' Τροία!
Φύγι μάνι μάνι απέδιου ΓΡΙΑ
πριν να έρτ γιου βασιλιάς!
εντολή σι μένα δώτσει
να σας διώχνου μονομιάς!

34. 34
έ θελ Έλλην στου παλάτιτ
γιατί έχειν πουνηριά
τσι τν΄Ελέν θα ξημαβλίσιν
θα τσ΄γυρίσιν τα μυαλά
καψούρα εχ τσι φτος μη Λέν; ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Θα υπουφέρ, θα δεις...
Γη φύτρατς από πού βαστά;
Αμέσους θέλου αμ΄πεις!
Πν΄Ελλάδα είνι του Λινκέλ ΓΡΙΑ
Απ΄Σπάρτ βασιλοπούλα
Σν΄Αίγυπτου ήνταν τυχηρότς
Να γιν μια μέρα δούλα....

35. 35
Βάλτσις α μι παλαβώγς ΜΕΝΕΛΑΟΣ
τσι να μη πήγς τριλό;
απι τ' Σπάρτ γω μόνου ξέρου
μο τη γναίκαμ του Λινιό!
έ ξέρου αν είνι γναίκας, ΓΡΙΑ
τσέρατου άμα σ΄φουρεί,
γιου Βασλιάς του πήρ΄απόφας
μια μέρα να τνη παντρηφτεί!
Μαγαπά μένα γι Λένιμ ΜΕΝΕΛΑΟΣ
τσι του γάμουτς του τιμά
γω παραχουμέν τνη έχου
μη τς συντρόφοιμ μες σπηλιά!

36. 36
Έγιουτα γω ε τα ξέρου! ΓΡΙΑ
ένα μόνου θα στου πώ:
Τύνδαρους είνι μπαμπάσιτς
τσι ήρτι έδιου για προυξηνιό.
φύγι μάνι μάνι απέδιου
πριν να ερτ γιου Θιουκλής!
Θελ α κάν μιτ Λέν τριλίτσις
τσι α πιας κουμάτ του βζυτς!
Θα στείλει ου Βασλιάς
τσ΄φρουροί να τουν φουνάξειν
τσι σένα π΄εχς κακό σκοπό
στου γόνατο να σφάξειν!

37. 37
(Φεύγει η Γριά. Ο Μενέλαος μένει μόνος του στη σκηνή)
Ξεμωραμέν παλιόγρια ΜΕΝΕΛΑΟΣ
φαίνητι τα΄χς χαμένα!
ακούς να λεγ γι στσιάμ γι Λεν
πους ειν΄εδ γιου στα ξένα!
Μπα!! Βλέπου τσι έρχιτι μια μκρούδα
πουν' κουκλάρα τσι γλυκιά!
μοιάζ κουμάτ μι του Λινάκιμ....
Λες να χει δίτσιου η γριγιά;
Γειά σου, όμουρφημ κουπέλα!
εισ' απέδιου πτου παλάτ;
είμι ξένους στα λημέριας

38. 38
δως τ' βουήθειας κουμάτ!
Γ ι Λέν είμι γι ξακουστή ΕΛΕΝΗ
στου κόσμου είμι μία!
που δέκα χρόνια γ' Αχαιοί
πόλιμου κάναν σ' Τροία!
Χαίρου πουλύ!Μενέλαους! (ειρωνικά) ΜΕΝΕΛΑΟΣ
λέγειν πως είμι γι΄άντρας..
ζαλσμένους παγ είμι νουμίζς;
συ φαίνουμι για βλάκας;
Θέλου γω να συ ρουτήσου
τι γυρέβς έδγιου μουρή;
λέγει τώρα ουλ τν΄αλήθεια

39. 39
μη σι πιάσου απ΄του μαλλί!
Τώρα θα σνη πω τν' αλήθεια ΕΛΕΝΗ
γω είμι γ' αληθνή!
τν' αλλ τνη έφτιαξι γι Ήρα
για να μας εκδικηθεί!
Έφτα που μ' λέγς γω ε τα ψτέβου ΜΕΝΕΛΑΟΣ
φαίνισιμ για πουνηρή..
θέλου τώρα μια απόδειξ
του Λινκέλιμ πσ' είσι συ!
Θμάσι ένα σμάδ που είχα ΕΛΕΝΗ
έδουνα αψλά αψλά;

40. 40
Ε στσιπάζησι γω λέγου ΜΕΝΕΛΑΟΣ
τσι λουγιάζειν τσι μουρά;
Γω είμι γι γναίκας Μένιου! ΕΛΕΝΗ
πρέπ να μι εμπιστευτείς!
πως θα φύγουμι απέδιου
μάνι μάνι να σκηφτείς!
έγιουτα τα κάλπκα άστα ΜΕΝΕΛΑΟΣ
έχου τ΄γναίκαμ μες σπηλιά!
ήβαλις στου νους του ξέρω
να μη τλυξς για τα καλά!
(Είσοδος αγγελιαφόρου στη σκηνή)
έδγιου είσι πσι γυρέβγου! ΑΓΓΕΛΙΟΦ.

41. 41
άκσει τι θα σ΄πώ καλά :
γη Ελέν΄μας τνη κουπάνσει
παγ στουν ουρανό αψλά!
έφτου π΄τσμούτουν στου γιατάκ σας ΑΓΓ.
τσ΄ούλ μας φλάγαμι σκουπιά
ένα σύννηφου τνη πήρι
τσι τνη πήγει μακριγιά!
(ξαφνικά βλέπει την Ελένη)
Που τνη΄βρεις, ρε Μενέλαε;
Σι σένα πότι γύρσει;!
Ναζάκια φαίνητι πους καν,
γι΄αυτό εξαφανίστσει!

42. 42
Τώρα γω θ΄απουχουρήσου
τσι θα φύγου μακριγιάς,
άμα μπλέτσησει στ΄αντρόγνα,
βρίστσ στου τέλους του μπιλάς!
(Έξοδος Αγγελιαφόρου από τη σκηνή - ηχητικό - χορευτικό : Τόσα
καλοκαίρια, 0:25)
αλήθεια μ΄ήλιγις μουρέλιμ ΜΕΝΕΛΑΟΣ
πς΄είσι γη Ελένημ συ;!
άραγις τι θα σι κάνου
του γιαγνίς ναξηχαστεί;

43. 43
Πάρημ ένα σετ σκλαρίτσια ΕΛΕΝΗ
Μια αλσίδα στου λημό!
Μα έβρει τώρα ένα τρόπου
Να τη κάνουμι από δω!
(Είσοδος Θεονόης με συνοδεία - Alalala, 0:41)
Ποια είνι τουτ που έρχητι; ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Τ΄βλέπου μι συνουδεία
Σ΄πένα απόψε είνι ντμέν
Λεγς τσ΄είνι καλλιστεία!
Τ΄πατήσαμι Μενέλαε! ΕΛΕΝΗ
Γη αδιρφή είνι τ΄Βασλιά!
Χρησμοί στου κόσμου ούλου διν

44. 44
Του μέλλον ξερ καλά!
Εξπέρ λεγ είνι στου καφέ ΘΕΤ-ΑΜΦΙΤ
Καν τσι χειρουμαντεία
Τσι του προυϊ άμα σκουθεί
Καν ορνιθουμαντεία!
Μένα έ θα γηλάσιτι! ΘΕΟΝΟΗ
Γιατ΄ούλα τα κατέχου
Σ΄σφαίρα που έχου στου τραπέζ
Τα σχέδια σας βλέπου!
Στουν αδηρφόμ γω θα τα πω
Θα κάνου ρουφιανιά
Τσι του Μενέλαου σα πιας
Θα τ΄κόψ τα αχαμνά!

45. 45
Τζάνουμ σι λέου,μη του κανς! ΕΛΕΝΗ
Θ΄αρχίσου παρακάλια!
Τι να τουν κάνου,τώρα πεμ
Άμα δεν έχ κουλάγια;!
Βλέπου πους είστι ερωτευμέν ΘΕΟΝΟΗ
Πουλύ πως αγαπιόστι
Γη μοίρα σας είνι κατσιά
Σα τσ΄καταρζμέν πια λιόστι!
Θα σας αφήσου ά ζήσιτι
Ζουγή ευτυχισμέν!
Σ΄πατρίδα να γυρίσητι
Μαζί αγκαλιασμέν!

46. 46
Το δίκαιο και του σουστό
για πάντα θα στηρίζου
τσι τν΄εξουσία τ΄βασιλιά
ε τνη υπουλουγίζου!
Τσ΄άμα γιου Τεό νηβριάσ,
γω τ΄δίνου συμβουλή
μι ξύδ τα νεύρατ να γιατρέψ,
θα τουν πειράσ, θα δει!
(Alalala, 0:21 - 0:41 -Έξοδος Θεονόης με τη συνοδεία της από τη σκηνή)
Τι θα κάνουμι μουρέλιμ;! ΜΕΝΕΛΑΟΣ
γιου βασλιάς θα μη μνουχίσ!

47. 47
τσι ανέραστ, δίχους άντρα
σένα κούκλαμ θα αφήσ!
Λέγου να τ΄στήσουμι καρτέρ
τσι του λημότ να κόψου!
επανάστασ γω θα κάνου
απ΄του θρόνου να τουν διώξου!
Έχου σχέδιου μηγάλου ΕΛΕΝΗ
Π΄θα μας βγαλ απ΄ν΄αραπιά
Μέσα στου καράβ θα μπούμι
Τσι θ΄ανοίξουμι πανιά!
Του Βασιλιά θα τουν γηλάσω
θα τουν κάνου α συμφωνήσ

48. 48
γω θα τ΄πω πσ΄θα γίνου γναίκατ
του χατήριμ άμα πης...
(Είσοδος Θεοκλύμενου- ηχητικό : Μη του μιλάτε του παιδιού, 1:10)
Μενέλαε, πρεπ ά χουθείς ΕΛΕΝΗ
Στου κήπου, πις τα δέντρα
Βλέπου τσι έρχητι βασλιάς
Τσι είνι ούλου νεύρα!
Κανένας τώρα να μη μλήξ! ΘΕΟΚ.
Κουντέβγου γω να σκάσου!
Του ναι τσι τώρα σα δε πει
Γω τα μυαλάμ θα χάσου!

49. 49
Έλα μουρέλιμ, πεμ του ναι
Να σι μαλαματώσου!
Μέχρι τσι τ΄μάναμ π΄του παλάτ
Για σένα θα τνη διώξου!
Θεοκλύμενε, ειμ΄έτοιμ ΕΛΕΝΗ
Γω να πέσου σν΄αγκαλιάς!
Θα σι παντρηφτώ αμέσους
Πριν ασπρίσιν τα μαλιάς!
Του πήρα απόφας, βασιλιά
Να μη σ΄κάνου καπρίτσια!
Ανάπουδα Μενέλαους
βλεπ τώρα τα ραδίτσια!

50. 50
(Ο Θεοκλύμενος αντιλαμβάνεται τον κρυμμένο Μενέλαο)
Ποιος είνι έγιουτους λιντσπέρς; ΘΕΟΚΛ.
ε θέλου α σι κουντέβγειν!
γιατί σ΄βάζειν κακό στου νου,
λάθους σι συμβουλέβγειν!
Άστσμα μαντάτα μ΄ήφιρι ΕΛΕΝΗ
ναυάγιου πως γίντσει.
Μενέλαους, λέγ, έπισι
μες σ΄θάλασσα τσι πνίγτσει!
Τώρα που απόμνα χήρα
τσι θα τσμούμει μουναχιάμ,
θα σι παντρηφτώ αφέντημ,

51. 51
θα σι βάλου μες τ΄καρδιάμ!
τουν άντραμ για στερνή φορά
θέλου να τουν τιμήσου
μι πλοίο σ΄θάλασσα ν΄ανχτώ
τσ΄ένα στηφάν να τ΄ρίξου!
σφάξτει του μόσχου του καλό, ΘΕΟΚΛΥΜΕΝΟΣ
πρόβατα τσι κατσκάδια!
πάγου να βγάλου σν΄εκκλησιά
του γάμου μας την άδεια!
(Έξοδος Θεοκλύμενου – το νυφικό σου φόρεμα)
Αααααχχ!

52. 52
συμφώνσει γιου Βασλιάς αμέσους, ΘΕΤ-ΑΜΦ
ήθιλει σουστά να πράξ,
γιατί νόμζει γιου καημένους
πους γη Λέν μητά θα τ΄κάτς!(Γέλιο)
Για φτο τσι τσ΄δώτσει ένα πλοίο,
σ΄θάλασσα για να ανχτεί,
να μοιρουλουγήσ τουν άντρατς,
τσι να τ΄αποδώσ τιμή!
(Α' ΣΤΑΣΙΜΟ ΕΥΡΙΠΙΔΗ - μουσική Θεοδωράκη και ο Σεφέρης διαβάζει Ελένη :
Αγγελική, Ντίνα, Μαρριάνθη, Ελισσάβετ.)

53. 53
(Είσοδος στρατιώτη)
Νέα γω φέρνου στου Βασιλιά ΑΓΓΕΛΙΑΦ.
πους είνι γηλασμένους
τσι γναίτσις άμα πιστέβγισι,

54. 54
βγαίνς πάντα ζημιουμένους!
Σ΄πλωρ μι τουν άντρατς ταξιδέβ,
γι Λεν παγαίν σν΄Ελλάδα!
Μουνάχους τώρα θα τνη βγάζ,
αφήτσι τον μπουκάλα!
(Είσοδος Θεοκλύμενου)
Για ούλα φταίβ γι Θεονόη ΘΕΟΚΛ.
που δε μ΄είπει τι θα γιν!
κουμματέλια θα τνη κόψου
να τνη φαγ για βραδ γι στσηλ!
Ούτε μια τρίχατσ μη πειράξ ΘΕΤ-ΑΜΦ

55. 55
γιατί θα βρεις μπηλά!
Γι θεοί τα κανονίζουν ούλα!
βάλτου στου μυαλός καλά!
Γι Ελέν ήβρει τν΄αγάπητσ,
είνι θέλημα θεού!
Τσ΄άμα θελς να βρεις μια γναίκα,
πιο καλά να πας αλλού!
(έξοδος Θεοκλύμενου)
Απ΄όσα ακούγου ΘΕΤ-ΑΜΦ
τίπουτα ε πστέβγου τώρα γω!
τσ΄απ΄εφτά π΄βλέπου τα ημσά

56. 56
γιατί παρανουγώ!
Του φαίνεσθαι εινι απάτ
τσι ουλ σας σάς γηλά
τσ τ΄προυσουχή σας ρίξητι
στου είναι ρε παιδιά!
πόλεμος σα π΄φάντσει
γίντσει χουρίς λόγο τελικά!
γι Έλλην τνη γυρίβγαν σ΄Τροία
τσι φτη ήνταν σν΄αραπιά!
τσ΄έδγιατς μαζί αγκαλιασμέν
φύγαν γη δυό παρέα
τσι ζήσαν φτοί ευτυχισμέν

57. 57
τσι μεις έδγιου,ωραία!
(Ηχητικό - Μουφλουζέλης, Ο Πάρης)
ΤΕΛΟΣ

58. 58