huruf konsonan dan vokal

1. Fonologi bahasa Melayu
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Rencana ini membincangkan sistem fonologi bahasa Melayu, merangkumi konsonan, vokal dan gaya penyebutan yang terdapat
dalam bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi diMalaysia, Singapuradan Brunei.
Konsonan‫ﮐﻮﻧﺴﻮﻧﻦ‬
Vokal ‫ۏوﮐﻞ‬
Diftong dan deretan vokal‫ۏوﮐﻞ‬ ‫دﻳﺮﻳﺘﻦ‬ ‫دان‬ ‫دﻳﻔﺘﻮڠ‬
Bibliografi‫ﺮاﻓﻲ‬ ‫ﺑﻴﺒﻠﻴﻮ‬
Carta IPA konsonan Melayu Baku‫ﺑﺎﮐﻮ‬ ‫ﻣﻼﻳﻮ‬ ‫ﮐﻮﻧﺴﻮﻧﻦ‬ ‫ﭪي.أي‬ .‫اءي‬ ‫ﭼﺮﺗﺎ‬
Dwibibir Bibir-gigi Gusi
Lelangit-
gusi
Lelangit Velar Uvular Glotis
Sengauan m [m] n [n] ny [ɲ] ng [ŋ]
Letupan /
Hentian
p [p] [pʰ]
b [b]
t [t]
d [d]
k [k]
g [ɡ]
(q [q])
-
k [ʔ]
Letusan
c [tʃ]
j [dʒ]
Geseran
(f [f])
(v [v])
s [s]
(z [z])
(sy [ʃ])
-
(kh [x])
(gh [ɣ])
h [h]
-
Malaran
tak geser
y [j] w [w]
Sisian l [l]
Getaran r [r]
Fonem-fonem yang dibubuh tanda kurungan dalam jadual di atas merupakan konsonan pinjaman dari bahasa asing: [v] dari bahasa
Inggeris, selebihnya daribahasa Arab.
Selain yang di atas, wujudnya juga konsonan penegasdari bahasa Arab yang tidak diterima umum sebagai bunyi pinjaman yang sah
dalam bahasa Melayu, sebaliknyahanya disebut oleh sebilanganpenutur sahaja. Konsonanpenegas ini menumpukanpembunyiannya
pada farinks serentak dengan suatudaerah artikulasilain.
Isi kandungan
Konsonan ‫ﮐﻮﻧﺴﻮﻧﻦ‬

2. Konsonan (IPA) Huruf Arab Contoh kata pinjaman
Geseran farinks tak bersuara[ħ] ‫ﺡ‬ halal
Geseran gusi tak bersuara berfarinks[sˁ] ‫ﺹ‬ solat
Letupan gusi bersuara berfarinks[dˁ] ‫ﺽ‬ darurat
Letupan gusi tak bersuara berfarinks[tˁ] ‫ط‬ tayyiba
Geseran gusi bersuara berfarinks[ðˁ] ‫ﻅ‬ zohor
Geseran farinks bersuara[ʕ] ‫ﻉ‬ alam, ilmu
Bahasa Melayu Baku mempunyai sembilan vokal termasuk enam vokal asli dan tiga fonem pinjaman.
Carta IPA Vokal Melayu Baku
Depan Pusat Belakang
Sempit
-
i /i/
u /u
- 7
Separuh sempit
-
e~i /e/
o~u /o
-
Tengah e~a /ə/
Separuh luas
-
(e~a /ɛ/) 3,4
(o~u /ɔ/) 3,4
-
Luas
-
a /a/ 7
-
(a /ɑ/) 5,6
Catatan fonologi:
1. Ultima tertutup bagi perkataan asal akan menyebabkan[i] disebut sebagai[e] manakala bagi[u] ialah [o].
2. Ultima terbuka bagi perkataan asal pula menyebabkan[a] disebut sebagai[ə] dan ini juga terjadi kepada suku kata
sebelumnya sekiranya ultima tersebut mempunyaih sebagai konsonan awal.
3. Sesetengah perkataan mempunyai vokal[ɛ] dan [ɔ] untuk kata pinjaman kini dari bahasa Inggeris, misalnyapek
[pɛk], kos [kɔs] manakala perkataan yang lebih awal dipinjam sepertipesta disebut [pestə].
4. Sesetengahloghat daerahmembezakan vokal (depan dan belakang) separuh sempit dan separuh luas. Contohnya,
dalam loghat Kedah:
1. [modɛ] ("modal")
2. [bɔrak] ("bohong")
5. [ɑ] merupakanalofon bagi /a/ yang disebut sebelum atau selepaskonsonan penegasdalam kata pinjaman bahasa
Arab. Contohnya:qari [qɑri].
6. Sesetengahloghat daerahmembezakan vokal depan dan belakang luas. Contoh:[ɡulɑ] ("gulai", loghat Sungai
Perak).
7. Sebutan a lebih luas dalam nyanyian. Sebutanu biasa ditukar kepada[ɯ] dalam nyanyian tidak termasuk nyanyian
rasmi sepertiaku dinyanyikan sebagai[akɯ]. Pertukaran fonem dalam nyanyian juga berlaku dalambahasa Jepun.
Bahasa Melayu ada tiga fonem diftong (geluncuran dua vokal dalam satu suku kata) jati yang hanya terdapat dalam suku kata
terbuka, iaitu:
/ai̯/: kedai, pandai
/au̯/: kerbau, aura
/oi̯/: dodoi, amboi
Diftong /ei/ dari kata pinjaman, sepertiMei dan esei hanya disebut/e/. Ciri ini juga berlaku terhadap/ou/ yang menjadi/o/.
Vokal ‫ۏو‬
Diftong dan deretan vokal‫ۏوﮐﻞ‬ ‫دﻳﺮﻳﺘﻦ‬ ‫دان‬ ‫دﻳﻔﺘﻮڠ‬

3. L ·B ·S
Diftong dibezakan dari "vokal rangkap" iaitu geluncuran dua vokal yang bersebelahan dalam dua suku kata, contohnya:
/a-i/: kain
/a-u/: laut
Sungguhpun tidak dibezakan dalam ejaan rumi masa kini, namun diftong dan vokal rangkap ada perbezaan dalam ejaan Jawi, yang
mana huruf vokal dalam vokal rangkap dipisahkan oleh huruf hamzah (‫;)ء‬ contohnya:‫وت‬‫ء‬‫ﻻ‬ laut, huruf vokal diftong pula dibiarkan
bersambung.
Gabungan vokal berikut diterima sebagai geluncuran vokal antara dua suku kata, tetapi jika dilafazkan dengan cepat, bunyinya
seakan-akan diftong.
/ia/: meriah
/iu/: liur
/ua/: luar
/ui/: kelui
Berbeza pula dengan perkataan yang kata dasarnya berakhir dengan fonem vokal tetapi diimbuhkan dengan akhiran -i, yang mana
tiadanya geluncuran antara vokal-vokal berkenaan, sebaliknya terlafaznya kesan 'hentian'. Contohnya: /a.i/ dalam perkataan
mengenai. Begitu juga dengan gandingan vokal sama antara dua suku kata, sepertisaat /sa.at/.
Indirawati Haji Zahid, Mardian Shah Omar. Fonetik dan fonologi. PTS Professional.ISBN 9833585639. Dicapai pada
24 Disember2009.
Abdullah bin Hassan."6". Linguistik am. PTS Professional.ISBN 9833376185. Dicapai pada24 Disember2009.
Fonologi bahasa dunia
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Fonologi_bahasa_Melayu&oldid=3883239"
Laman ini diubah buat kali terakhir pada 21:50, 23 Oktober 2016.
Teks disediakan denganLesen Creative Commons Pengiktirafan/Perkongsian Serupa; terma-terma tambahan mungkin
digunakan. LihatTerma-Terma Penggunaanuntuk butiran lanjut.
Bibliografi ‫ﺮاﻓﻲ‬ ‫ﺑﻴﺒﻠﻴﻮ‬