Recommended
More Related Content
What's hot
What's hot (19)
Viewers also liked
Viewers also liked (12)
Similar to Eylulde baslar-isyan
Similar to Eylulde baslar-isyan (20)
Eylulde baslar-isyan
- 2. Eylül’de BAŞLAR İSYAN BÜYÜMÜŞ VE BÜYÜYECEK OLAN ÇOCUKLARIMIZA GÜRAY DOĞAN 1996-2016 Kızım Helin Şeyma Doğan a
- 3. SAVAŞ ÖLDÜ DİYORUM SUSUYORSUN HAKLISIN NEDEN KONUŞASINKİ OYSAKİ O BENDİM BİLİYORMUSUN HAYATI DEVRİMİ ADAM GİBİ ADAM OLMAYI ONDAN ÖĞRENDİM BEN ONDA SEVDİM SOLCU OLMAYI BEN ONDAN ÖĞRENDİM DEVRİMCİ OLMAYI ŞİMDİ HERKES SENİ SEVECEK VE HERKES YALANCI OLACAK ÖYLESİNE BİR KAÇ İNSAN VARKİ ONLAR SADECE GÜLÜMSEYECEK ÇÜNKİ SADECE SEN GİBİ BİLECEK BU SONU... Sevgili dayım Savaş Ekmekçioğlu anısına Ankara 5 Ekim 2016
- 4. SEVİMLİ ÇOCUK Sevimli Çocuk Dayımı sana gönderdim O orada yeni sayılır Sahiplenmek ruhunda var Burada biçare kaldık Hayli zaman oldu suskunuz Dostlar Acılar dışında hep aynı Herkesin selamı var Gökyüzü aynı gökyüzü Güneş aynı güneş Geçenlerde beni görmek istemişler Bir avuç kalan yoldaşlar Gidemedim... Yaşamdan kavgadan savaştan mütevellit Şehir hep aynı şehir Her geçen gün çekip gidenler Sebepsiz habersiz eksilenler Yaşlanmak artık koymuyor Senin zoraki öğrettiğin gerçeği saymazsak Herkes anımsıyor artık Özgür Vahapoğlu kardeşime Ankara 22.11.2016
- 5. ÇİLEĞiM Kör sokakların sonu kerpiçten ören yerlerin geniş avlularında yetiştik biz Sen kabul etme sende sera Çileği Çilek çölde yetişmez desende Ben yetiştirmiştim bahçemde ekilen sen eken ben rüyalarda biz Ekilen yer yürek suyu sevgi Hep aşıktık güzel hayallere çünkü aşk uzaktı. Bu kadar gerçeğe isyankar olmamız asi ligimizden gelmiyor çileğim Biz hep savaşıyorduk doğa dışında her şeyle. Sadece o anlıyordu bizi Sen bazen kabulleniyor belki nasırlı ellerden de büyür çilek diyordun Ben Güneşse kaynağı elin ne anlamı var diyordum Susuyordun Ama sen çilektin nihayetinde Yetiştirenin fakir yiyenin zengin olduğu meyve Nazlı’ydın yani ve hep muhtaçtın özene ilgiye Benim sınıfımın senden uzaklığını Güneşinde sevgi olduğunu biliyorum diyordun Yine de Yine de korkuyordun çünkü benim bahçemde Büyütmek zorunda kaldığım başka meyveler imde vardı Zaman aktı ve bir gün sen toprağından koparılmıştın Yeni bir çileğe tohum olmuş artık olgunlaşmıştın Artık Çileğin bir çileği daha vardı Benimse Çileğim gönülde divane Ve sen medcezirler yaşıyordun Sonu hastahanelerde biten Her günün başka bir başkalaşım Garip bir döngü gelip giden
- 6. Susuyordum Ama ben nasırlı elleri olan bir bahçevandım sadece Ve ben nefes yerine seni çekiyordum Ben sana su verirken gözyaşlarımı Sen kökünü değil yapraklarını açardın Yaşardım benliğimde o yaşları nasılda akıttığımı Ve dolaşırken damarlarında hayatımı Ruhumu Bana böyle bir düş yaratma ilhamını Çileğim sen vermiştin Sonsuza dek kalamayacaktın bende Ya sunulacak tın yemekte bir masaya Ya susuz güneşsiz kalıp çürüyüp gitmeye Ama her koşulda ya insan da olacaktın yada böcekte Bende bir insandım ve mahkumdum ölmeye Herkes yazar bir aşkı kimisi hikaye kimisi biçare Benim kisi yaşanmıştı bazen tatlı bazen acı İmkansız değildi mucize hiç olmadı elbette Bir Gün Bir Gün duyarsan ben öldüm Bilki sana bırakabileceğim tek hediye İşte buraya karaladığım dört hece Hayatı dolu dolu yaşa Çileğim Hiç bir umut kalmasın geriye Azerbaycan 31.05.2016
- 7. KIRŞEHİR Ve hüzün uzak Acem diyarlarından gözlerimi kapadığımda, ılık bir Ankara akşamından bakarken İzmir sefalarına Ankara özlemini yaşadım dipsiz İzmir sokaklarında Benim doğru dürüst hiç İstanbul um olmadı Sevemedim de Allah var doğrusu.Ben hep Kırşehirmişim aslında. Orada doğmuşum orada yeşermişim orada aşık olmuşum. Ben hep büyüdüğümü sanırlarken ruhumda hep çocuk kalmışım gittiğim yerlerde aslında.. Büyük bir İstanbul. Güzel Bir İzmir. Yada umut dolu Ankara olamamışsam, Bil ki Tarifi İmkansız Kırşehir-im sende... Ablam Serpil e Ankara 21.11.2015
- 8. HASRET DOLU SİNEM Acem diyarı gibi uzak ta sana bedenim Gündüzüm yok hep gecedeyim Tutmuyor sen diyen dillerim Köşede kenarda kıyıda değil Hasret dolu garip bir sinedeyim Ben sendemi bende miyim Gel desen gelecek gibi değilim Bu halimle tohum olsam Toprakta biter miyim ne bileyim Hasret dolu garip bir sinedeyim Bir bilebilsem ben neredeyim... Kızım Süheyla Şeyma Doğan a Ankara 31.12.2014
- 9. SEN SENİ BUL SENDE Sen seni bul sende Arama başka yerde Ne bulmak istiyorsan özünde Gör ne var kendi sözünde Aşık Arif olur kalemde Yeter ki söz dize gelsin yürekte Sen seni bul sende Arama başka yerde Mevla göz vermiş Bakmasını bilene Görmek isterse görene Aşkın yücesi emekte Sevmesini bilene Sen seni bul sende Arama başka yerde Ne bulmak istiyorsan özünde Gel sevda edelim güzele Şiir ile söz ile el ile Her daim malum olur dervişe Soluk almak hep el ele Gönülü derki Sen seni bul sende Arama başka yerde Ankara 19.11.2014 Hüseyin Efe Dostuma
- 10. ALDA GİT BENİ Yıllarımı akıttım zamana başı elzem sonu elem Bir garip insansı aç umutsuz yaşayarak Kabullenişler im oldu hem Allah’ımdan hem kulundan mütevellit Hep insanlar Uğruna yanıp kahredip canımı acıtarak Katıla katıla gülebilmek yada sorunsuz koyabilmek yastığa başımı Benim bir çift sözüm var adına kader denilen kahır a Alda git beni artık ne edersen et tanımam seni Eskide kalıp olmamışsa hiç yenim Hayatta mutluluğa dair yoksa değerim Alda git beni ne edersen et tanımam seni Uyku adına kabuslarımın saran sarmalayan yanı Yüzyıllara bedel sonsuzluklarında Şımarmadan şımaramadan bir kez olsun Öylesine kalış olduğun yerde öylece Anlamına yaşamak deniyorsa bütün bunların Alda git beni ne edersen et tanımam seni Burada şu dört satırla ifade ediyorsam bu ömrümü Bu koca dünyada bir kalem bir kağıt çekiyorsa nazımı Alda git beni ne edersen et tanımam seni Ankara 23.04.2014
- 11. HAYALLERİMİN GÖK KUŞAĞINDA Yaşamımın içinden turuncuyu çekip almak gibiydi Çocukluk yıllarım Benim hiç oyuncağım olmamıştı sen diye alınmış Mutluğu yalnız kalınan üzüm bağlarının arasından gökyüzüne bakarken arardım Ya da kerpiç ten üzerini naylonla kapattığımız İçin de saklanmaya çalıştığımız Bir metrekarelik oyun yerlerinde Gençlik yıllarımdan Beyazı çekip almışlardı benden Asiydim Çünkü ezelden sevgisizlik gibi bir nedenim vardı Serseri kavgalarımın içerisinde eşitliği aradım Kötü alışkanlıklarla bu yaşlarda tanıştım Memleketimin köhne virane köşelerinde Alışkanlıklarım arasında haberleri dahi olmadan âşık olduğum Sevgililerime şiir yazmak vardı Çünkü her şey siyahtı bir tek aşk beyazdı Turuncusu ve Beyazı olmayan orta yaşta biri olmuştum Umudumu bağladığım Mavimi aldılar bu defa da Uzak kalırmış yaşanışı zamanlar Mavi yoksa hayatta Kim yaptı diye sorgulamayı bıraktım ruhumda Çünkü bu zamana kadar örselenerek getirdiğim yalnızca bedenim değildi Turuncu yaptım Beyaz yaptım sınırsız Mavi yaptım umudum da Beni bu zamana getiren hayallerimin gök kuşağında… Azerbaycan 15.11.2014 Erkam Kaplan Kardeşime bir buruk gurbet akşamı
- 12. CAN I CANAN Yanlızca gözlerin gördüğü gerçek olsaydı tüm alemde Sevgi kin acı tatlı bedbaht mutlu ruh duygu olmazdı insanda Var olmanın esası verilen söz ise rabbimize Rahmetinin yansımasıysa ilahiyetimize O nasıl tasvir edilir ancak Canı Cananla Canan ise can Yaşamın yaradan dan gelir anlamı Yarattıklarım Yaşayası diye Ne ararsan Cananda can da ara Her sorunun bir cevabı vardır hayatta Yeterki sormasını bil Allahımın aşkı adına Cananın Muhammed Mustafa Canın kul olsun yoluna Kurban Olduğum yaradan anlatılımaz kul dilinde İfade edilir Ancak Onun tarifinde Sevgili kardeşim İbrahim Hakkı Filizfidan a Ankara 18.01.2013
- 13. AŞIKPAŞALI Bozkırın tam ortasında Orta Anadolu denilen yerin kalbidir Aşık paşa Hayat yaşanılan kesitlerden oluşuyorsa Adam olmaya atılan ilk imzada Çocukluk sevincimin hüznümün orta yeridir Aşık paşa Yaz sabahları bahçelerinden gelir çetene kokusu Devramel çiçekleriyle çevrili geniş avlularında Kerpiç duvarlara sığdırılmış emekçi yaşamlar Yıl 1978 Mevsim İlkbahar Babaların bağırtılarıyla başlar SABAHLAR Daha ortaokul, liseli oğullar kızlar Nede çok umutlu nede çok coşkulu ve toylar Her gün yaşanan siyasal olaylar Karışmayın der babalar! ‘’Talebe adamı karakollardan mı toplar analar babalar’’ Analarda alır onca fırçadan nasibini ‘’Yıldım gayrı avrat ne zaman adam olacak bu sıpalar’’ Yine de analar dayanamazlar Saf ve Temiz bir o kadarda emekçi olan analar Başında yazması yüzlerinde yılların acı ve yorgunluğunu taşıyan analar Siyasetleri yoktur anaların Onların yolu sevgidir Yanan ciğerleri yaktıkları ağıt dır Kısaca toparlar durumu analar ‘’Size mi kaldı ula memleketi kurtarmak gâvur enikleri’’ Gün yürür güneş hükmünü sürer Naylon toplar lastik ayakkabılar kısa donlar
- 14. Mahalle ortasında kurulan taştan kaleli sahalar Yufkadan pendirli dürüm yanında yeşil soğan Öğle yemeğidir çocukların ayaküstü yapılan Zerdali ağaçları çağlalar Yolunmayı bekler dallarında Üzüm bağlarında koruktur asmasında İkindiye terlemeyi bekler tuzla tasında Mahallenin orta yerindedir dut ağacı Dibindedir sokusu Vurdular mı tokmaklara babayiğitler Nede ses çıkarır alın terinden Çocukları pek yaramazlar Fati Bacının sesi hala kulaklarımda ‘’Sokuya işemeyin gâvur sıpaları’’ Akşamüstü güneş batmaya yakın Mahalle çeşmesinde sırada ellerinde güğüm kovalar Göçmen donu al basmadan al yazmalı genç yaşlı kadınlar Çeşmenin karşısı cami namazdan çıkar yaşlılar Akşam bir telâşe ile başlar Kavak ağaçlı tavanlar kireç badanalı odalar Zengini Fakiri sinisinde pilavı bulgur Aşık paşalı her ne şartta yaşarsa yaşasın gururludur Aşağı ya yer vermez onurludur Varsa radyosu arkası yarıncıdır Yoksa plaktan dinler farklı sesler Bildiğim tek şey acayip Neşetçidir Aşık paşalı
- 15. Birde açık hava sinemasında Yılmaz Güneydir Devrimcidir Atatürkçüdür kısacası ilericidir Deniz Gezmişin posterini taşımaz parkasını giyer Bundan daha iyisini ağabeylerim bilir Kısacası Anadolu’dur Âşık paşa Âşık paşa mahallesi adını Âşık paşa i veliden almıştır Oda bugün Anadolu da kullandığımız Türkçenin mimarıdır Aşıkpaşalı bölgeci olmaz Anadolulu dur Çünkü Anadolu onun doğduğu nefes aldığı harmanıyla yoğrulduğu yerdir. Çocukluğumun ve bugünlerimin mimarı Dayım Zafer Ekmekçioğluna Ankara 23.11.2012
- 16. EY ÇOCUK EY ÇOCUK BU SEFER KOYDU BİLİYORMUSUN GİDİŞİN ÖYLE MAHSUN ÖYLE SUSKUN NASILDA BELİRGİN SUSTUM OĞLUM BİR YANIM YARIM BİR YANIM TEDİRGİN ALIŞMIŞIM SANA FARKEDİLMEZMİŞİN BABALIK NERDE BAŞLIYORMUŞ BİLİYORMUSUN GÖZYAŞLARINI İÇİNE DÖKEBİLMEYİ BECEREBİLDİĞİNDE KAL DEMEK İSTEYİP SÖYLEYEMEDİĞİNDE ASLINDA YAPMAK İSTEYİP BİRÇOK ŞEYİ YAPAMADIĞINDA YENİR YUTULUR GİBİ DEGİLMİŞ BE OĞLUM DAHA ŞİMDİDEN BENİ BÖYLESİNE SARAN SARMAYALAYAN HASRETİN Oğlum Ahmet Mert Doğan ve Özgür Vahapoğluna İzmir 16.07.2012
- 17. YAPAMIYORUM Dördüncü… Uykumun Ortasında Kalkıyor Sana Uyanıyorum Ciğerimi yerinden söküp Yazıklar olsun diye sim geliyor Ölümden değil sensizlikten korkuyorum YAPAMIYORUM Ben ne ölmeyi nede seni sevmeyi beceremiyorum İçimde dolaşan sen Bir an ele geçirdiğinde ruhumu Sadece senin suretini koyuyor gözlerimin önüne Ve bir tek senin sesin geliyor kulaklarıma Ben ne seninle olmayı nede sensiz olmayı beceremiyorum Ankara 21.04.2012
- 18. SİNEMDEKİ YARA Sinemde beni terk etmeyen bir yaram var Kimseye zararı olmaz uyku tutmayan gecelerin Bir haykırıştır ya da günah çıkartma geçip giden eskilerin Uyuyamazsın konuşamazsın kendinsindir Bir tek saatin sesi doldurur odayı O yaralar ah o yaralar sarar sarmalar bedenini Esasında acı çeken ruh tur içten içe incinen Ve sonra kusarsın yalnızlığı kağıda Acı dile gelip haykırır kaleme Olmasaydı Yaşanmasaydı ne olurdu Değişmez gerçek nihayetinde Uyku yeniden sarar gözleri Gece bitmiştir karanlık dönmüştür hafif gün ağrılısına Ankara 29.03.2012 Muharrem Şeneser kardeşime
- 19. YOK Yine Vukuu eyledi serde dem Kül tablasında izmarit çok havada duman çok Lakin beklediğimiz ışık halen yok Bu geceyi de isyan eyledi biçare gönül Düşündü Eş yok dost yok dert çok derman yok Sabah olur mu bilinmez Cepte para en kötüsü ise yürekte umut yok Hevessiz kaldık geçecek olan yarından Şu koskoca ömürde bir vefa dahi yok Tesellisi sanırım yaban edilmez Şarap ı var da Beyaz peyniri yok Bu yaşantının sevdası çok vuslatı yok Kalemim yazar hazinem bedbahtsa çok Bu pusulanın ne bugününü ne yarını yok…. Abim Nuri Doğan a Ankara 16.03.2012
- 20. TERTEMİZ İmkansız Hayallerimiz olmadı bizim Ya da Hayal edilemiyecek isteklerimiz Umut yegane varlığımızdı Birde dostluğa olan sonsuz inancımız Biz hiç üç kuruşluk sevmedik Kuruşu bilmediğimiz gibi Sevdamızı var eden bir tek deger vardı Oda Yüreklerimiz Zamanla kirlendi örselendi bedenlerimiz Ama İnanki Ruhumuz halen ilk gün ki gibi TERTEMİZ.. Ramazan Tunçbilek kardeşime Ankara 16.03.2012
- 21. HAYATIMIZA Yastayım yastayım dostum Hem karada hem al da zordayım Oturup fermanımı yazdım Yardan oguldan kızdan bana yakın olandan Derdimi dökdüğüm ağaçlar kurudu El derken dostlarım amansız vurdu vurdular sustum sövdüler sustum Ağlayamazdım anlatamazdım Alem bana ben diyara keder oldum Savruldum savruldum gurbet ellere düştüm yoruldum Ama yinede göçüp gitmedim Dahası ÖLMEDİM ölmedimde geldim Bu nasıl vijdandır ey tanrım Siyahın içinde beyaz Karanlığın içerisinde aydınlık Yaşamaksa bu bambaşka bir başlık vazgeçiyorum vazgeçiyorum böyle yaşamaktan artık... Dostum Hasan Yüzügüldü ye İzmir 20.12.2011
- 22. BUNDAN GAYRI AYRIYIZ AYRI Şu virane gönlümü Nasıl da yakıp yıktığını Yüreğimdeki acınası kördüğümü Nihayetsiz attığını Gözümdeki ışığı Ruhumdaki canı cananı Benden söküp aldığını Ne çabuk unuttun Bundan gayrısı ayrıyız ayrı Düşlerimde yok senliğin Bir kuru hayale gitti benliğim Izdırap oldu seni sevdiğim Özrün elem ben istemem Unutmak zor zanaatmış öğrendim Bundan gayrı ayrıyız ayrı Sitem sanma bunlar gerçek Yarın oldumu hepsi geçecek Kim bilridiki üç kuruş için bitecek El alem herkes bilecek Bundan gayrı ayrıyız ayrı Ankara 06.06.2010
- 23. KASIRGALARIN ARDINDAN Bir beklentidir belkide Fırtınalar sonrası gökkuşağı Tıpkı her kötülüğün içinde bir parça iyiliğin olması gibi Bazen gökkuşağı beklerken Kasırgayla karşılaşır insan Oysaki Fırtınada gerçektir Kasırgada Gökkuşakları olduğu gerçeğiyle Esas Olan Kasırga sonrasıdır Geriye Kalandır Onca tahribata rağmen umut ayaktadır Nefes vardırYaşamak için Güneş çıkar Işıgı sarar Kasırgaların ardından Gözler başkacadır Malubuyetler İstenilmeden yaşanan ayrılıklar Kuşku ile bakılan yarınlar Açlıklar acılar Kasırgaların ardından Karanlıklar Yarım aydınlıklar Kasırgalar Olmasın Gökkuşağını beklerken Fırtınalar kabus gibi çökmesin İnsan olmanın dogasıyla
- 24. Sevgi tükenmesin bitmesin Kasırgaları yaratan ayrılıklarsa Gökkuşakları sevginin omuzunda Yaşamak denirse adına düşmanca Ölüm yeğlenebilir dostça... Kardeşim Özkan Çelik e İzmir 03.06.2010 ÇOCUK HUYSUZLUĞUNDA Yürümek umutsa sana atılan her adımda Varsın hayatım geçip gitsin yollarda Bil ki Senin olmadığın havada Serzeniştedir gök kuşağı bulutlar arasında Tıpkı Kundaktaki çocuk huysuzluğunda Hırçın zaman hep yanı başımda Ömrüm Varlığınla dolan kum saati Kaç dün bir bugün eder ki Yaşanmamış yokluğunda Yâda kaç bugün bir yarın Anlamı kalmamış boşluğunda Yangın yerinde kalır yüreğim
- 25. Nefesin bensizliği soluduğunda Uzun bir tecrit olur hevesim Ateş olur yanar bedenim Yine de taşırım seni ruhumda Uzun sürmez gelir sana küllerim Sevdanın SEN GİBİ bir anlamı oldukça… Halil Ergün Kardeşime Ankara 19.02.2011
- 26. GÖKYÜZÜM İçimde olmasan ne anlamı var yaşamın Umudumsun Umutsun Gökyüzü kararsada ne yazar Sen Gökyüzümsün İlelebete kadar.... İzmir 14.02.2009
- 27. SON HESAPLAŞMA Tarihte tekerrür etmeyecek alelade bir gündü Diz çökmüş taşı dahi olmayan mezar karşısında Ezgin basıyor ayakları toprağa Gözler de yaş takatsiz ağlamaklı Tek Kaçınılmaz belirsizliklerine Bir yenisini eklemekte Ekmek Hırpalanma Kavga Kavramları üzerine Yine edinimsiz geçen bugününü Bugünün tekrarı olan dününü Ve hep benzer geçmişini Düşünmekte İçsel diliyle saymakta tüm nedenlerini Evveliyatın sevgisizliklerini Sonuçsuz nihai ilişkilerini Görsel-İşitsel-tensel ihanetlerini Pazarlık payı olmadan bir parça iyiliği Ruhunu sardıkça saran çelişkiler Sorumsuz ve disiplinsizdi. Umutsuzluk daimi gerçek ise özlemdi Son bir iftirası karşı karşıya getirdi
- 28. İçi boşalmış ruhu ve onun örselenen bedenini Artık bitmeliydi…. Evvelce karar verilmemiş hedefi Zekice bir tepkiyle buldu felsefeyi O bu düzeni terk etmeliydi Varlığı kirletiyordu Tüm kapladığı alanı Ne zalim bir duruşma Ne kızgın bir intikam alma Hiç olmadığı kadar kararlıydı Ve ölüm silahını dayadı bileklerine Seri ve hedefte Önce sol Sonra sağ Ne Hızlı nede yavaştı Kati olan ılgıt ılgıt akan kandı Nefesi yavaşlamış bedeni cansızdı Artık hazırdı Varlığının en derin uykusuna Yumuldu gözler İki yana bir aynı ritimle düştü eller Ve yıkıldı yaşlı bir çınarın dokunsan düşecek haliyle… Işık hızıyla uzandı bulutların üstüne.. Hafifti Birden aşağıya bakmayı akıl etti Belki de acizane bir meraktı Şaşırdı Anası yüreğine basmış sımsıkı sarmıştı karısını
- 29. Bu ilkti ve son Artık baba diyemeyecek olan çocukları Ürkek yanı sıra korkak bakınmaktaydı Nedenlerle dolu son görevindeydi arkadaşları Ardından ağıtlar yakıyordu dostları Garipsedi meğerse ne de yiğit adammış Nede sevilirmiş Bir an geride bıraktığı değerleri düşündü Ayıp etmişti En azından haber vermeliydim dedi Kısa sürdü O pişman değildi Kırgındı Ama şimdi oda geçmişti Peki ya şimdi Yanıtını alamadan bu sorunun Bir boşlukta buldu kendini Beyazlar içinde… Kırşehir 12.02.2009 Babam Ünal Doğan a
- 30. ACILARIMIN KOYNUNDA Uyansa vijdanın ne olur bundan sonra Yüregim sende kalsın gidiyorum İstemeden dile düşen zorla olan Yaşanılmışlıklar atılırmı bir kenara Gözlerinle bitirdin sevdamı bunca Taş oldun duvar oldun sustun Neler çektim biliyormusun ben yıllarca Mapus yattım acılarımın koynunda İnsanlığımdan çıktım başkaca oldum Ben bana yandım beni anlayamayan sana Birde hakedilmemiş olan yanlızlığıma Küfür etsem şimdi yıllarıma Geri vermez bilirim o zamanı bana Ateşdim kül oldum Kör oldum Görememekten Duvarlar dostum sen sebebim oldun Öldüm Ölememekten Ölsem ne olur bundan sonra Gayrısı yok bunun Sus bir anlamı yok sonun Ben alıştım böyle YAŞAMAYA. Kırşehir 08.01.2009
- 31. SATILMAK Hani Aşk Treninin ilk çıkış peronu olan gözlerde bekleşmiştik. Saatlerce konuşup birlikte yolculuk etmeye karar vermiştik. Daha Trenimiz hareket eder etmez duygularda eşit hedeflerde beraberdik. Hiç bitmesin isteyip hislerimizi belirmiştik. Yani biz aslında çoktan varacağımız adı sevgi olan garımıza gelmiştik. Adına mücadele denen acılar sürecinden hırpalanarak ama onurluca çıkmıştık. Yoksunluk depremlerinde sığındığımız meskenimiz yüreklerimizdi. Yaşayarak acıyı soluyarak öğrenmiştik biz olmanın değerini Ne bile bilirdik ki varlık denen kavramların esiri olacağımızı Ve hat ta ihtiraslar uğruna satılacağımızı Yani senin beni satacağını Oy derdimin sebebi acım hüznüm Nasılda bitirdin bendeki seni Bak şimdi sevincim bitti Gençliğim heder oldu gitti eskidi yüzüm İhanet sana da hatırlatır bir gün değerini Artık sevdalara inanmaz gönlüm Ben seninle gömdüm yaşama sevincimi Kırşehir 30.12.2008
- 32. SEVDAMIN ANLATILMAZ MAPUSLUĞU Sevgilim gündüzü yok Sensizliğin Güneşi olmayan yerlerdeyim Karlarla çevrili her tarafım Avunmak için yıldızlara bakıyorum Nasıl anlatmaya başlasamki sana Gözlerinle geçen gecelerimi uzakta Yüreğim seni Kar beni sarar Sen içimde ateşsin yanar Hatırladıkça bir başka yakar Yokluğun büyür sıcaklığın kadar Varlığının hissi var oldukça var Özlemin susar Garip bir çoşku olur Sevgilim Yaşamak seni Seni sensiz yaşamak ne zor sevdamın anlatılmaz mapusluğu Gökyüzü gibisin Öylesine derin Sevgilim Her yerdesin Kırşehir 14.12.2008
- 33. YENİDEN DOĞAR BİR KEZ DAHA ÖLÜRÜM Hasretsimse seni yollara düşüren Özlemim dolu çaresizliğinse seni üşüten Sen üşüme gülüm ben sana sıcak olurum Fırtınalar kopsa da yüreğinde Doğmayacaksa sana güneş Amade isen kör karanlıklara Kara bulutlar arkadaşınsa ömür yolculuğunda Umudun taştan bir kale olsun Sen Üzülme gülüm ben sana dayanma gücü olurum Bilirim ben sevginin gözyaşı selini Düşerken yanağına acıtır pamuk tenini Acımasın hiçbir yanın buna dayanamam Kaldır at kahır mendilini Ağlama gülüm ben sana ölürüm Anlamsız sanıp sevdanı Başıboş bırakma duygularını Her aşk aynı olsaydı Üşümek ağlamak acı olmazdı Feryat edip tedirgin olma gülüm Ben senin yerine zaten ölmüşüm Yeniden doğar bir kez daha ölürüm... Kırşehir 01.11.2008
- 34. DÜŞLERİME AYNA TUTAN KUŞLAR Düşlerime ayna tutan kuşlar Parklarda yürüyen insanlar Başıboş alışkın bakire sabahlar Bir gün daha ömürden yaşananlar Tel örgümden görebildiğim Geriye kalanlar Birde Birde bu yazılanlar var Elimde olanlar Hangi gözyaşı yerine konabilirki Yada giden zamanı yerine Işıklar arkasında olan sevgiyi Kim geri getirebilirki Düşlerime ayna tutan kuşlar Sırlarımız var Yaşanmışlıklarımız aşikar Acılarımız Umutlarımız Bir parça kuru ekmeğimiz Paylaşmışlıklarımız var Sadece dost onlar Düşlerime ayna tutan kuşlar Kırşehir 22.09.2008
- 35. BU ŞEHİR Bu şehir diye başlayan kim bilir kaç şarkı dinledim. Bir bilsen Kaç gece misafiriydim ben o şehirlerin. Sevgiliye sunulan en büyük bedelin Sensiz ne anlamı var diye terk edilip gidilebildiğinin Şahidiyim ben… Benim terk edebilecek hiç yerim olmadı Aslında hiçbir yer bağrına basmadı Mesken tutabildiğim ilk yer senin yüreğin Belki de senin yüreğin diye başlayan bir şarkı dinlemelisin Şarkı bizi anlatmalı… Bu mümkün olabilir mi bilmiyorum Zaten karşıyım ben sevdamın söylenmesine Seni saklamayı seviyorum Bende kalmalısın sadece Ve ben senin kalbinde olmalıyım Şehirsiz Şarkısız öylece… Kırşehir 19.09.2008
- 36. KADER DEDİĞİMİZ Şuan ne cüzdanım var nede beş kuruş param Adam değilim anlayacağın Bil ki ben paradan puldan değil başka esaretlerin pejmürdesiyim Ah ulan birde içme diyorlar. Olsa nasılda içmem Yılgınlığım hayat dan değil yollardan Küskünlüğüm yıllardan değil yanlışlardan Nasılda yok olup gitmişim Umutlardan Zorlamanın manası yok biliyorsun Kader dediğimiz şey Arka sokaklarda hayallerle donatıp elini tutmaya kıyamadığımız Sonrasında kent merkezlerinin köşe başlarında karşılaştığımız bir fahişe değil mi.... Kırşehir 15.09.2008
- 37. ZORUMA GİDEN Kahırla değil sitemle Örtüyorum üstünü paylaşılmışlıkların Ve şimdi mağrur ama dik yiğitçe Koyuyorum tepkimi Varsın yaralasın sizi Umursamazlık değil anam zoruma giden Çardağa konulmuş eşya gibi Unutulup bir kenara atılmışım Unutulmak değil anam zoruma giden Çarmağa gerilmiş İsa misali Çaresizlikler içinde düpedüz terk edilmişim Bir karartı bekler sinem yarınımın içinden Bu işte beni benden eden Terk edilmek değil anam zoruma giden Mukatderatımdan Yaraladılar beni Tek bıraktılar kendi halime Küsmek dost işi değil sadakatimizde Yüzüne yüz sürsem bundan gayrı nafile Dostumun düşmanımın mecaline Uzaklaşmak değil anam zoruma giden Hasretin bağrında yüzünü gören Ölümde olsa korkmaz sözünden Ruhudur her an zaten acı çeken Güneşle doğan geceyle ölen Varlıklar içerisinde bir garibim İşte budur anam zoruma giden Kırşehir 29.07.2008 Annem Süheyla Kurukafaya
- 38. SİTEMİN İSLERİN İÇİNDEN YANLIZCA BİR IŞIK Bi yararı yok Uzağı göremiyorum Kısacası körüm Dün resimlere baktım Gülüşünü özlemişim Birde iç çekişini Hani kürdanlarla oynamana kızardım ya Degişirdi yüzün bir anda Bulutsuzluk kaplar Sinir olurdun bana Sonra yine o gece Fırtınalı hava Gün ışığı yitip gitmiş Sen Terketmiş Boşluğa bırakıvermiş Dur biraz Yine sıkıştırıyor hain İlaçlarımı almalıyım Her yerim vurgun da gözlerim gibiYüregimde Bir yararı yok asaletim Mektup yazmıyor Aramıyor diye Sitem ediyormuşsun dostlara Sen artık ellerdesin Ellerinsin Kırşehir 23.07.2008
- 39. SEN BENİM EKSİKLİGİMSİN Bir Adın Hüzün Bir Yanın Mutsuzluk senin Renklerinde haykırdığım resmimin Tuvaline düşen siyah rengisin Yüreğimle yarattığım şiirimin Anlaşılamayan Kelimelerindesin Sen benim eksikliğimsin Bir Adın Sürgün Bir Yanın Mahkumiyet senin Zararsız Yüreğimin Sen tarafından tek esiri benim Çaresizlik içindeki Esaretimin sebebisin Sen benim eksikliğimsin Bir Adın Sitem İstesem de terk edemem Bir Yanın Matem İncitir beni kimselere söyleyemem Bir Adın Yalan Bir Yanın hasret senin Bugün dünün içinde Söküp atılamayan geçmişimsin Yarın bu günün içinde Farklı olmayan geleceğindesin Varlığımın ana nedeninde Sen benim eksikliğimsim Kırşehir 19.07.2008
- 40. SENİ TANIDIM KÜÇÜCÜKTÜM... Yaramaz haylaz Masumumda herkes gibi biraz Dut ağaç ı gölgesinde kurulu salıncaklarımız minikliğimin vazgeçemediklerinden. Başaklar arasında ılık rüzgar esintileri gökyünüze ahenk katan uçurtmalarımız nede keyifli geçerdi günlerimiz. BÜYÜDÜM... Okullu olduk sonrasında Ses tonlarımızın değiştiği bunalım çağlarımız vede takip eden fakülte yıllarımız. ADAM OLDUM... Para ile tanıştım.Getirisi yalanlarla da Riya ile tanıştım gündelik aşklar koynunda Artık arkadaştım ihanetle aldatmayla Kadın kokusu Alkol olgusu Hırs dokusu Hepsi hepsi vardı ADAM MI? Sahte gülücükler dağıtıyor Mecburi selamlar alıyor Her gün ama her gün içiyor Sonrasında pişman oluyor Aynaya bakıyor
- 41. Kahredip ağlıyordum. Aslında ben şuursuzdum. Ne adam olabilmiştim ne de beklenildiği gibi bir insan. İnsanların neden kendi kaderlerini tayin etme hakları yok diye isyan ediyor Daha annemin karnındayken nasıl bir dünyaya geleceğim ve hat da nasıl bir kardeşim olacağı anlatılmadı diye protestolar ediyordum. Kan grubumun ne olmasını istediğimin sorulmamasına da ayrıca sitem ediyordum. Kavram kargaşası yaşıyor ruhsal çöküntüler içerinde boğuluyordum. İçimdeki Ateşlerden yanıyordum. Gündüz yaşıyor geceleri ölüyordum. Yaşamanın bir anlamı yok diye düşünüyordum. SENİ TANIDIM.... Ansızın minicik duyguların esiri Yaşamın gerekliliğini Paha biçilmez gözlerini Dokunamamanın acısını Kısacası Varolma nedenimi hissettim. Geçmişimi sildim seni her şeyden çok istedim. Çünkü ben annemin beni sevmediği kadar seni sevdim. Asıl şansın hayat değil sen olduğunu fark ettim. Şimdilerde sen mutsuzsun bunu BİLİYORUM. Oysaki ben senin umudun olmayı ne çok isterdim BİLİYORMUSUN. Kırşehir 14.07.2008
- 42. ÇARESİZ İSYAN Yine Sensizlik gelip çattı Üç öğünden biri hırçın bir açlık tıpkı Bu sonuncu öğün Ellerim uyuştu Gözlerim puslu Yüreğim sıkıştırıyor Yere yığmaz biliyorum fakat çılgın Bu bir isyan bedenimde yaşanan Sensin ateşi yakan sensin yaktığınla yanan Tek kelimeyle bu bendekinin tanımı Hasretin İnan ki yanımda olduğun zamanlardan Daha da azgın şu an tenimdeki Sevgin Ya ruhumdaki yerin Ben esirinim Bu bir isyan beynimdeki yaşanan Sensin saldıran sensin asi olan Birazdan geçer bilirim Bıraktığın izlerin Beni uyutmaz
- 43. Alıştım uyku tutmaz sensiz geçen gecelerin Bıktım mı sanıyorsun Hayır Yanılıyorsun Bu bendeki çaresiz bir isyan Sadece Sensizlik nedeni kabullenemeyişim artık gelmeyeceğini Hazmedemedim halen bulutlardan izleyişini Bu bir isyan ne tanrıya nede sana Sadece yanında olmaya cesaret edemeyen bana Dostum Aykut Şener e Sivas 11 Ocak 1996
- 44. KALDIR BAŞINI Dik tut omzunu Yüreğin ondan daha fazlasını hiçe saymadımı Sil gözlerini Sevdana sıkılan her kurşuna Korkusuzca göğüs germezmiydi Ve şimdi pişmanlığa Onursuzluğa Koparmak adına Yapılanlara Kaldır başını Yalanlara Tüm yaşanmış ve yaşanacak olan acılara Yarı yolda bırakanlara Üç beş kuruşa satanlara Kaldır başını Ben seni duruşunla sevdim Kaldır başını Bu sadece yorulmanın isyanı Bu yalnızca boşluğun yakınması Ben seni Hiç terk etmedim ki Kaldır başını Resimlerime dokun kokla gömleğimi Ben hep sendeyim seninleyim Ben ben ölmedim ki Kaldır başını
- 45. Sen yigit sevgilisin aşkım Kuşlar sensiz bırakmıyorlar mezarımı Derin derin Nefes alışını Sessiz bir çıtırtıdan Yataktan kalkışını Belki gelirim diye Yollara bakışını her şeyini fısıldıyorlar Her defasında gönderiyorum sana aşkımı Zaten sensiz Biçare Acıtma canımı Kaldır başını Servet Altay kardeşime Sivas 21 Aralık 1997
- 46. EY DEVRİM NE GÜZELSİN SEN HEP ÇOCUKTUN .ÇOCUKSU İÇSELLİK SEN HEP SUSKUN SEN HEP UMUTLU SEN HEP MUTLU SEN HEP BARIŞTIN KAVGADAN UZAK SEN HEP BERABERDİN KÜSLERE KIRGINLARA IRAK SEN HEP YAŞAM DOĞRUSUYDUN ÇÜNKİ HAYAT BİR TEK DOĞRUDAN İBARET DEGİLDİ OLDUĞUN GİBİ OL ÖYLECE KABUL ET GERÇEĞİ FELSEFENDİ VE BEN O BU ŞU TÜM SIFATLAR VE DİGERLERİ SENDE BULDUK KENDİMİZİ OLMAK İSTEDİĞİMİZ BİZİ ESASEN İSİM DEGİLDİ HAYATIMIZIN DEVRİMİ BİZ SENİ ANLATILAMAZ VE TARİFİ İMKANSIZ ÖYLE SEVDİK Kİ SENDE SEV BİZİ KİMİNE GÖRE BEY KİMİNE GÖRE ABİ AMA OLMAK İSTEDİĞİMiZ GiBi SEV BİZİ YAŞAMIMIZIN EN GÜZEL DEVRİMİ....... Hüseyin Devrim Doğan a Ankara 8 Eylül 2016
- 47. KESİTLERDEN GÖREBİLMEK HAYATI Ve yaşayabilmek böylece Okuyabilmek yaşamı insan manzaralarından şiir başlangıcı gibi oldu yazımın ilk nükteleri varsın olsun aslında hayatın kendisi de bir şiir değil mi?Bazen hıçkırıklarla başlayan kahkahalarla biten yada acılarla giriş yapılan bir ömrün mutluluk rüzgarlarıyla sonuçlanması şiirin ve yazının gücüne sonsuz inanan bir insan olarak fark ettim ki resimlerin albümlerin manzaraların dili daha da etkili dahada güçlüymüş çevremde.Ve sonra uzun uzadıya düşündüm yıllarca edebiyatın sözlerin arkasında duran ben şimdilerde nelerde yazabiliyorum böylesine...Neden?anladım ki hayatın insan manzaraları gerçekçi bakış açısıyla okunabildiğinde öylesine etkili ve cezbedici ki yeter ki yakala bak ve gör hisset işte sana hayat işte sana sanat işte sana sonuç...Aslında şiirin ve edebiyatın görsellik içerisinde nasıl da dönüşebildiğinin hikayesidir bu anlattıklarım.Okumak gerek gerçekçi anlamda gözlerin gördüğü tüm berraklık ve çıplaklıkla okuyabilmek yaşamı sonrası zaten kalır sende ve aktarmak istersin insana ifade etmek paylaşmak özünü göstermek istersin var olanın oysaki insan anlamaz çünkü yığındır düşünür ama anlayamaz yığındır çünkü ağır gelir yığın yakıştırması..ı peki nedir?Yığın senin bir adım önündedir çünkü hayat yada manzara onun görmek istediği şekilde cereyan etmiştir yada o öyle olduğuna inanmıştır.Sanata Şiire genel olarak edebi olan anlayışlara inananlara bir sözüm var aslında şu küçücük dünyada ne kadarda çok yığınla birlikteyiz değil mi... 20 Eylül 2011 Ankara
- 48. Güray Doğan 26 Eylül 2015 · Sevmek ve saygı duymak arasındaki fark nedir biliyormusun kuzen birini sevdin mi sahiplenirsin o senin olur ve sen senin olanları paylaşamazsın cunki serde yarin alyanagından gayrı herşey paylaşılabilir dir ama saygı duymak başkaca bir şeydir o onu fikirleriyle duygusuyla bakış açısıyla kucaklayabilirligin son noktasıdır.Öyleyse saygı duymadıgin hiç kimseyi aslında sevmiyorsundur mirim... Güray Doğan 24 Eylül 2015 · Açlıktan ölenlerin dünyasında sınırı geçip insanca yaşayabilme arzusunu taşıyan kardeslerimizin olduğu kıyı ya vuran insanlık ayıpı çocuk cesetlerinin teşhir edilerek insanlık utancınin ayluğa çıktığı bu dünya da Bayram gelmiş YUH OLSUN kutlama basiretsizligini gösterenlere benim inancimin bayramı insanlarin insan gibi yasayabilirliginin tesis edileceği gün ve zaman gercekleşeçektir. Güray Doğan 21 Eylül 2015 · Kör sokakların sonu kerpıçten ören yerlerin geniş avlularında yetiştik biz.Hep aşıktık güzel hayellere çünki aşk uzaktı.Bu kadar isyankar olmamız asiligimizden gelmiyor balam.Biz hep savaşıyorduk doga dışında herşeyle.Sadece o anlıyordu bizi... Güray Doğan 2 Eylül 2015 · Bir gün diyorum bir gün zaman dursa tüm insanlık oturup sadece geçirdiği bir gününü canlı olarak izlese acaba bugün su saat sadece izleyerek yaşadığı ni ve hiç birşey yapmadığını anlamıyla yüzleşirmiydi. Güray Doğan 4 Temmuz 2015 · Sizinle aramızdaki en buyuk fark biz soluduğumuz havanın hepimizi yaratan tek bir yaratıcıya ve var olan tum insanlara ait olduğuna inanırken siz zulmü ibadet sanan ilahlara tapıyorsunuz .Asil cehennemleri yerkürede YAŞATTIĞINIZI göremeyecek kadar kor olduğunuzun farkindamisiniz.
- 49. Güray Doğan 20 Eylül 2015 · BiR YANIMIZ CENNET BiR YANIMIZ CEHENNEM EKMEK PUŞTUN ELiNDE EMEK OYUNCAK NADANIN DiLiNDE SUSSAM YÜREK MAPHUS SUSMASAM SERDEN DEGİL ALEM BİLSİN İNANCIMIZ TAMDIR BU DÜZEN YIKILIR ELBET NİCELERİ GELDİ NİCELERİ GİTTİ PİR SULTAN PİR HACI BEKTAŞI VELİ BU YOL ZÜLM BU YOL ELİM BU YOL ÇİLELİ HAK ARANIR HALK İÇİN KENDİN BİLELİ HİÇ BİTMEZ HER DEVRİN YEZiDİ YOLUMUZ SEVGİ YÜREGİMİZ ÇİÇEK BAHÇESİ YAŞAMAKSA YARINA KALAN BİR NEFESİ SOLUK ALMAK GİBİDİR EZİLMİŞİN MÜCAADELESİ.. Güray Doğan 2 Temmuz 2015 · O Gün Sivas'la yanan 37 can Yaktigi ile yanan yandıkca yakan Yobazlık ve karanlıktı saldıran İnsanlık onuru bir kez daha harap bir kez daha perişan Unutma madımak ölmez pir sultan Güray Doğan 11 Nisan 2015 · Su katılmamış bir yanlızlığa hasretken ben farkında olmadan yureğimin tecritinde kaybolup gitmişim hey hayat tukettiğin yanlızca ben değil senin yaşama dair çizdiğin çizgin... Güray Doğan 15 Aralık 2014 · YOL AYRIMINA GELDİN GİRECEĞİN YOLA KARAR VEREMEMİŞSEN GİTTİĞİN YOLUN BİR ANLAMI YOK....H.E Birdost Güray Doğan 6 Ekim 2014 · İNSANLARI BİRLEŞTİREN DUYGULAR AYIRAN İSE FİKİRLERDİR....
- 50. Güray Doğan 24 Kasım 2012 Güray Doğan Kırşehir'de. 4 Aralık 2010 ·
- 51. Güray Doğan kendi fotoğrafını paylaştı. 27 Temmuz 2014 · Güray Doğan 21 Haziran 2014 · GERÇEKLER HÜR YAPAR ÖZGÜRLÜK SONRADAN KAZANILABİLECEK BİR KARAKTER DEĞİLDİR.YANLIZCA VAR OLMA NEDENİDİR ÖZGÜR TUTSAKLIK BÜGÜN ORTADOĞU VE TÜRKİYENİN EN ACIMASIZ GERÇEĞİDİR...
- 52. Güray Doğan kendi fotoğrafını paylaştı. 26 Ekim 2013 · Güray Doğan 22 Şubat 2013 · Düşündükçe yarını düne ne kadar haklı kızdığımı anlıyorum ey hayat benmiydim yoksa senmi ittin bizi bu belirsizliklere... Güray Doğan 1 Eylül 2012 · Uçsuz bucaksız seviyorum özgürlüğü ve seni ey varlığımın ana nedini ne savaşlar verdim senin uğruna ülkemi ve seni tarih yargılasın bizi ey sevgili... Güray Doğan 7 Temmuz 2012 · SEVİMCİMİ YİTİRDİM HÜKÜMSÜZDÜR
- 53. Güray Doğan 8 Ağustos 2013 ·
- 54. Güray Doğan 4 eylül 2009/İzmir Güray Doğan 12 eylül 2012 Ankara Güray Doğan 23 Şubat 2012 · "Yüzünü güneşe çeviren insan gölge görmez. Güray Doğan 16 Mayıs 2011 · SEVGİNDE DOĞMAK GÖZLERİNDE YAŞAMAK KALBİNDE YAŞLANMAK KOLLARINDA ÖLMEK İSTERDİM EY SEVGİLİ..... Güray Doğan 5 Mayıs 2011 · Yüregime bir zıpkın gibi saplanan senin hasretin sevgin kadar azgın tenimdeki yerin
- 55. Güray Doğan 6 Nisan 2011 · Güray Doğan 13 Eylül 2011 · ÜÇ KURUŞA DÖŞENEN MUTLULUK ŞİİRİ BİZ ACILARIMIZLA DEVRİM YAPTIK HABERİN OLSUN…. Güray Doğan 26 Nisan 2011 · ALAYINA İSYAN ALAYINA SİTEM NE GÖTÜRÜR ULAN RÜZGAR TAŞTAN...... Güray Doğan 19 Nisan 2011 · DÜŞÜNDÜKLERİNİ SÖYLEYEMEYEN SÖYLEDİKLERİNİ DÜŞÜNMEYENLE AYNIDIR...
- 56. Güray Doğan 21 Mart 2011 · VARLIĞIMI SANA ADIYORUM EY SEVGİLİ KİMLİĞİM HÜKÜMSÜZDÜR BUNDAN GAYRI... SERÇENİN ÇEVİKLİĞİ ATMACADAN GELİR... Halil Yaztahta 2004 Aksaray Güray Doğan 23 Temmuz 2010 · İNSANLARI VE O İNSANLARIN İNANDIKLARI DOĞRULARI İNSANCA YAŞAMALARINI YAŞATMALARINI DESTEKLİYORUM.ÇÜNKÜ İNSANLARI SEVİYORUM ÖYLEYSE ERMENİYİM KÜRDÜM TÜRKÜM ALEVİYİM SÜNNİYİM OLMADI EN AYKIRI İDEOLOJİYE İNANAN YADA HİÇ BİR ŞEYE İNANMAYAN BİR İNSANIM.AMA BİLİYORUMKİ BENİMDE EN AZ SENİN KADAR YAŞAMAYA HAKKIM VAR BU SENİ GERMESİN... Güray Doğan 8 Mart 2010 · BÜTÜN KADINLARIMIZIN YANLIZCA BİR GÜN LE HATIRLANMAMASI DİLEKLERİMLE DÜNYA KADINLAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN... Güray Doğan 19 Şubat 2010 · Bazen göz yaşların damlar. Bazen eğilirsin, bazen geriye düşer. Hatalar yapılmak içindir, Dersler öğrenmek için. Ama istiyorum ki hiç unutma.. İstiyorum ki hep bil.. Asla yalnız yürümeyeceksin. İnandığın sürece!.. Güray Doğan 8 Haziran 2009 · Karamsarlıkta ekilen umut duygusuz büyür yeşerdiğinde ise umutsuzluk olur…
- 57. 8 Şubat 2012 Çocukluk yıllarımızın örselenen bedenleri ve harabe olan beyinlerimizdi bizi buralara kadar getiren. Anamızın Babamızın dediği gibi hırsız, hain, erkek çocukları olduğumuz içinde birde puşt olmamıştık en azından. Onlara göre sorun adamda olamamıştık. Tabii adamlık kavramı göreceli yani cebinde paran üstün başın fiyakan hele birde araban varsa günümüz tanımlamasıyla on numara adamsın. Lakin biz isyankâr kirli sakallı asi uzun saçlı militan bol cepli yeşil parkalı Allah tanımaz dinsiz komünist bi garip duruşumuzla sürekli hor görüldük bu memlekette. Babamız imamdı anamızın tülbenti inmezdi başından biz yinede onların bakış açısında komünistdik. Cami ye gitmezdik amma ne cami bombaladık nede camide Propaganda yaptık ha birde numaradan çakma dualarımız olmadı ellerimizi açıp kimsenin Tanrı ile arasına girmedik ne Tanrının işine karıştık nede imanımızı 3 kuruşa sattık. Bize göre kutsallık ideolojik çıkara amaca alet edilemezdi. Ülke sevgisi uğruna yüz binlerce onurlu şehit verdiğimiz duruşumuzdu. Biz emperyalizm dedik onlar dış mihraklar biz kapitalizm dedik onlar sermaye bırakın fabrika kursunlar iş kapısı açılsın dediler. Fabrikaları devletimizle halkımızla biz kuralım eşit adil bir yaşam olsun dedik büyüklerin işine karışılmaz dediler. Vatan toprağı kutsaldır sattırmayız böldürmeyiz peşkeş çektirmeyiz dedik siz komünistsiniz ne bilirsiniz dediler. İnsanı sevmeyen insanın insana kulluğunu ön gerenler emperyalisttir faşisttir insan değildir dedik karılarınızın kızlarınızın başı açık siz soysuzsunuz dediler. Bizimle ilgili o kadar çok şey söylediler ki dostum aramızdan bazıları yenik düştü inandı ve düzene ayak uydurdu onlar gibi düzenist oldu. Evet, bizim altından muslukları olan saraylarımız olmadı ya da çocuklarımızın son model arabaları sadece emeğimizin karşılığı sinimizdeki ekmeğimizdi elimizde kalan bir de uğruna öldüğümüz memleket sevgimiz ve şerefli onurumuz. Şimdi ben çocuklarıma bunları bırakıyorum miras olarak ama en çok neye üzülüyorum biliyor musun keşke seninde çocuğun yâda çocukların olabilseydi ve görebilseydin onları bırakıp gidebilseydin bizim gibi…
- 58. SAVAŞTIN SEN