Democratie grenzen en speelveld democratie v20

Het bekomen van een gelukkig leven
is volgens enquetes het
belangrijkste in het leven

For the first time in
history
“Life, Liberty and the pursue of
happiness”
Thomas Jefferson

= Seed planted by Thomas Jefferson

"Life, Liberty and the pursuit of
Happiness" is a well-known phrase in
the United States Declaration of
Independence and considered by some as
part of one of the most well crafted,
influential sentences in the history of the
English language.
These three aspects are listed among the
"unalienable rights" or sovereign rights of
man.

Inalienable Rights
"Inalienable Rights" = Natural Rights
Natural and legal rights are two types of rights
theoretically distinct according
to philosophers and political scientists.
Natural rights are rights not contingent upon the
laws, customs, or beliefs of any particular culture
or government, and therefore universal and
inalienable.
In contrast, legal rights are those bestowed on to a
person by the law of a particular political and
legal system, and therefore relative to specific
cultures and governments.

Natural rights, in particular, are considered beyond
the authority of any government or international
body to dismiss.
While the existence of legal rights has always been
uncontroversial, the idea that certain rights are
natural or inalienable has a long history dating back
at least to theStoics of late Antiquity and Catholic
law of the early Middle Ages, and descending
through the Protestant Reformation and the Age of
Enlightenment to today.
The Universal Declaration of Human Rights is an
important legal instrument enshrining one
conception of natural rights into international soft
law.

Happiness

1) Own a house
2) Fill the house with all types of consumer
goods
3) Own a car
4) Many nice clothes
5) ….

Subjectief Welzijn
en
GDP per capita
hoogst in landen
-meeste erkenning van
natuurlijke rechten (USA)
- meer Directe Democratie
(Zwitzerland)
- kleine dimensies (Luxemburg)

Voordelen Directe Democratie
prof. Bruno Frey ontdekte volgende o.a. volgende verbanden (statistische correlatie) met directe
democratie:

- groter geluk

- groter GDP per capita (5%)

Het ontbreken van directe democratie is de moderne vorm van slavernij (= ontbreken van
zelfbeschikkingsrecht) (zelbeschikkingsrecht is onderdeel van de natuurlijke rechten van de
mens o.a. John Locke = basis van de klassiek liberale filosofie).

Bruno Frey ontving voor zijn werk recent o.a. een eredoctoraat van de Vrije Universiteit van Brussel

Invoering financieel referendum heeft nog een veel groter effect (werk prof. Feld van de Universiteit
Heidelberg)

- 20% lagere overheidsuitgaven

- lagere overheidsschulden

- Zwaartepunt overheidsuitgaven op lokaal niveau ipv op federaal niveau

Grenzen en Speelveld Democratie
en
voorstel Democratie 3.0 (*)

15 augustus 2010
Piet De Pauw
(*) Discussie document voorgelegd aan de leden van democratie.nu

De opinie uitgedrukt in dit document is een opinie van de auteur en over de inhoud heeft democratie.nu nog
geen standpunt ingenomen.

Democracy is Government
of the people
for the People
by the People

"Denken ist schwer, darum
urteilen die meisten."

Words and Ideas,
are mightier
than
Swords.

“Ideas are more powerful than guns.
We would not let our enemies have
guns;
Why should we let them have ideas?”

Jozef Stalin

Memes doing the Self-
organization
“The easiest and most peaceful way to change the
world order is to infect the political systems at all
levels with friendly digital direct democracy viruses.”
Pernor
The sentence above is a strong meme. For Richard
Dawkins the genetics is a role-model for the idea of
ideas. Dawkins thinks that ideas are a kind of virtual
genes that he called memes. Memes are like viruses – they
tend to self-replicate. This meme has already started to
self-organize the peaceful and purposive movement from
potential to actual. If you are already infected you will
become a part of this movement.
http://pernor.wordpress.com/2010/09/11/memes-
doing-the-self-organization/

Confused Language,
Confused Thinking
According to the teachings of the Greek
philosopher Parmenides, language illustrates
human thinking (and reasoning); confused
language is thus tantamount to confused
thinking; confused thinking, in turn, provokes
unintended acts and undesired outcomes.[1]
[1] The birth and death dates of Parmenides
are the subject of debate. He probably did
most of his writing before 500 BC.

"Doublespeak"
"Doublespeak" — a term that rose to prominence through the work of Eric Blair (1903–1950),
more famously known as George Orwell — is a conspicuous form of confused language and
thought. The term doublespeak was actually derived from the terms "newspeak" and
"doublethink," which Orwell used in his novelNineteen Eighty-Four, published in 1949.[2]
While under suppressive Party instruction, the mind of the protagonist, Winston Smith

“slid away into the labyrinthine world of doublethink. To know and not to know, to be
conscious of complete truthfulness while telling carefully constructed lies, to hold
simultaneously two opinions which cancelled out, knowing them to be contradictory and
believing in both of them, to use logic against logic, to repudiate morality while laying
claim to it, to believe that democracy was impossible and that the Party was the
guardian of democracy, to forget, whatever it was necessary to forget, then to draw it
back into memory again at the moment when it was needed, and then promptly to forget
it again: and above all, to apply the same process to the process itself. That was the
ultimate subtlety: consciously to induce unconsciousness, and then, once again, to become
unconscious of the act of hypnosis you had just performed. Even to understand the word
"doublethink" involved the use of doublethink.” [3]

[2] Note that this the term "doublespeak" does not appear anywhere within Orwell's Nineteen Eighty-Four.

[3] Orwell, G. (1989 [1949]), 1984, Penguin Books, pp. 37–38.

Euphemisms
A euphemism is a form of doublespeak: it is a
rhetorical device used sometimes intentionally and
sometimes unintentionally — a linguistic palliation,
amounting to a distortion of the truth — in many
cases applied to avoid offending people. In real life,
euphemisms can be used by some to try and
legitimize actions that run counter to the interests
of others. In that sense, euphemisms are a
"manipulation of language" and a "manipulation
through language."

3 soorten Democratieen
Democratie 1.0 : Grootschalige Natie staten, die top down zijn
georganizeerd, en waarvan de leiders via verkiezingen worden
gekozen.
Democratie 2.0: Grootschalige Natie staten, die top down zijn
georganizeerd, en waarvan de leiders via verkiezingen worden
gekozen. De bevolking mits het ophalen van een massief aantal
handtekingen, is in staat om sporadisch een referendum af te
smeken van de machthebbers.
Democratie 3.0: ECHTE DEMOCRATIE en STABIELE
DEMOCRATIE
Een samenleving gebazeerd op onafhankelijke gemeenten, die door de
inwoners van die gemeenten bestuurd worden via directe
democratie. De bevolking beslist en stelt voor elke beslissing
uitvoerders aan. Lid worden van een gemeente kan mits toelating
van de inwoners van een gemeente, en het aanvaarden van een
expliciet sociaal contract. Democratische beslissingen beperken
zich tot wat door het sociaal kontrakt is toegelaten.

Tekortkomingen
DEMOCRATIE 1 en 2
1. Problemen tussen twee gemeenschappen:

- Het probleem van kolonisatie van 1 gemeenschap door een andere gemeenschap

- Het uitbuiting van gemeenschap door een andere gemeenschap.

Beide problemen zijn de voornaamste bron van gewelddadige conflicten op grotere
schaal in de 21e eeuw.

-> Lager niveau van welvaart en welzijn van de uitgebuite gemeenschap

2. Problemen tussen een individu en zijn gemeenschap

- Het schenden van rechten van minderheden in een democratie is schering en inslag.

- Het noodzakelijkerwijze afglijden van representatieve democratieen naar lagere
morele standaarden, hogere misdaad cijfers, en naar dictaturen.

-> Lager niveau van welvaart en welzijn voor het gemiddelde individu van deze
gemeenschap.

-> Sommige individuen worden zwaar getroffen.

Democratie 3.0
1) DEMOCRATIE die de FUNDAMENTELE RECHTEN van de
MENS Respecteert

Meer in overeenstemming met de fundamentele (of natuurlijke)
rechten van de mens.

De keuzevrijheid impliceert ook gemeentevrijheid.

2) STABIELE DEMOCRATIE, gebazeerd op gemeentevrijheid.

met als gevolgen:

Meer welvaart en welzijn

Vrede

Democratie 3.0

Democratie moet binnen haar grenzen blijven.
Democratie 3.0 is bijgevolg beperkt door:
- de fundamentele rechten van de mens (in zover
niet overruled door het sociaal contract)
en
- het sociaal contract

Twee problemen met
Democratie 1.0 en Democratie 2.0
1. Democratie heeft belangrijke tekortkomingen.

Democratie kan onethisch zijn. Schendingen van rechten van minderheden in een democratie zijn schering en
inslag (*). Een democratie is in sommige gevallen “Twee wolven en een schaap die stemmen over wat ze
vandaag gaan eten”.

Of een andere beschrijving van het probleem:

Het “sociaal contract” tussen een individu en een staat is niet vrij, en brengt het individu eigenlijk in een
toestand van slavernij. Dit concept van Jean-Jacques Rousseau (1762) is nog steeds het basis concept is
van de huidige Westerse staten. Een “sociaal contract” is maar een echt sociaal contract als het uit vrije
wil is. Hieraan is niet voldaan, want een vrij contract betekent keuzemogelijkheden en recht op secessie.
(**)

2. Het meer en meer en noodzakelijkerwijze afglijden van alle top down georganizeerde democratieen naar
lagere morele standaarden, hogere misdaad cijfers (*), sociaal parasitisme (***) en leidt onafwendbaar
naar dictaturen (****)

(*) Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that failed”, 2001, Transaction Publishers, New Jersey,
ISBN 978-0-7658-0088-6

(**) Frank Van Dun, “Freedom, Liberty and Authonomy”, Seminar on Freedom and Autonomy, University of
Padua (Treviso), May 24th, 2010, p.13-14 http://users.ugent.be/~frvandun/Texts/Articles/FVD_FREEDOM.PDF

(***) Alexander V Osadci, http://state.110mb.com/income_redistribution_state.htm

(****) Adolf Gasser “Gemeindefreiheit als Rettung Europas. Grundlinien einer ethischen
Geschichtsauffassung.“, Verlag Bücherfreunde, Basel 1947

Instability of top down organized
States rules under Democracy 1.0
and Democracy 2.0
The modern welfare-state, based on
representative democracy and top
down organized, is not a "stable"
economic system.
It is bound to collapse under its own
parasitic weight, much like Russian-
style socialism imploded a decade ago.

(*) Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that failed”, 2001, Transaction Publishers, New Jersey, ISBN
978-0-7658-0088-6

(**) Adolf Gasser “Gemeindefreiheit als Rettung Europas. Grundlinien einer ethischen Geschichtsauffassung.“,
Verlag Bücherfreunde, Basel 1947

Accelerating resemblance between
Representative democracies and
former communist societies.
Today we see all the features, which people had back then under communism in any
modern economically developed country – more than that they are progressing at
apparently irreversible pace – all-embracing hypocrisy and mendacity, astonishing
inefficiency, corruption (mostly lawful corruption).

Not all countries are damaged equally, but people are the same everywhere and
modern socialist values, sweet social parasitism and State domination in society
are equally penetrating and embracing each and every country though some of
them at a slower pace.

Back under communism people also thought “well, may be there are certain
inefficiencies and corruption, but look how bright and nice is everything around us,
how good are interpersonal relations, what a great country we’ve got”.

Inefficiency, in-law corruption and social parasitism unfortunately are never stable –
they are only progressing and progressing at always accelerating pace – and there
is almost no way to reverse them. (*)
(*) Alexander V Osadci, http://state.110mb.com/income_redistribution_state.htm

Democracy 2.0 has serious flaws

Sid: I think democracy is the best possible political system!
Woo: You do?!
Shadow: That’s great!
Woo: Who supports the new law that all present squirrels should be eaten by a fox
and a raccoon?
Sid: VETO! VETO!
Woo: I’m sorry, but a majority is a majority.
Sid: I think democracy is the worst possible political system…

MAJORITY BECOMES
MONOPOLY CONTROL
References

Anonymous ‘Democracy with a small "d“ ‘ (1962)

http://www.panarchy.org/anonymous/democracy.1962.
html

Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that
failed”, 2001, Transaction Publishers, New Jersey,
ISBN 978-0-7658-0088-6

Mensen hebben niet het gevoel
dat politici doen wat het volk wil

Sociaal Parasitisme
Social Parasitism consists of two integral components:
Living on unearned redistributed income
and
Coercion.
As democracy is allowing for an immense part of national income
(40-60% in modern economically developed countries) to be
redistributed relying on instruments of coercion, it probably
makes a governance system, which incorporates social
parasitism to one of the highest levels in the history of
mankind.
Bron: Alexander V Osadci,
http://state.110mb.com/income_redistribution_state.htm

“Democracy is seen as promoting an increase in the social rate
of time preference (present-orientation) or the
"infantilization" of society. It results in continually increased
taxes, paper money and paper money inflation, an unending
flood of legislation, and a steadily growing "public" debt. By
the same token, democracy leads to lower savings, increased
legal uncertainty, moral relativism, lawlessness, and crime.
Further, democracy is a tool for wealth and income
confiscation and redistribution. ” (*)
The larger the scale of bad things, the more pervasive their
bad impact.
(*) Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that failed”,
2001, Transaction Publishers, New Jersey, ISBN 978-0-
7658-0088-6

Democratie 2.0 kan en wordt gebruikt
als een onethisch instrument
Een democratische beslissing meerderheid tegen minderheid, blijft een probleem voor die
minderheid.

Bijgevolg creert elke democratische beslissing meerderheid tegen minderheid een tekort tov die
minderheid.

Door de schaal te vergroten met dit instrument, creer je alleen maar een groter probleem voor
diegenen die in de minderheid worden gesteld.

Bijgevolg heeft “Democratie” negatieve schaaleffecten (schaalnadelen ipv schaalvoordelen).

Instrumenten met schaalnadelen ipv schaalvoordelen dienen teruggebracht te worden naar een zo
klein mogelijke schaal.

“Competition in the production of bads is not good; in fact, it is sheer evil.”

Anonymous ‘Democracy with a small "d“ ‘ (1962)

http://www.panarchy.org/anonymous/democracy.1962.html

Kant (1795)

Kant (1795) opposed direct democracy (Democracy 2.0) since it is

"necessarily despotism, as it establishes an executive power……;

all being able to decide against one whose opinion may differ,

the will of all is therefore not that of all: which is contradictory
and opposite to liberty."

Instead, Kant favors a constitutional republic where individual
liberty is protected from the will of the majority.

Verwar het ethisch zijn van Vrijhandel niet
met het ethisch zijn Democratie 2.0
Gevolgen:
Vrijhandel: ethisch, win-win voor beide partijen,
uitbreiding naar wereldniveau is gewenst.
Democratie met als gevolg (Gedelegeerde) macht
van een meerderheid tov een minderheid, of de
macht van een dictator over een mens: onethisch,
win-verlies situatie meerderheid tov minderheid,
uitbreiding naar wereldniveau ongewenst, eerder
het omgekeerde: het instrument dient alleen al
daarom te worden beperkt tot een zo klein
mogelijke groep.

Hogere Misdaad Cijfers door de onrechtstreekse
negatieve effecten van “Representatieve Democratie” op
de samenleving

In de USA, tussen 1960 en 1990, stegen de misdaad cijfers als
volgt:

Aantal Moorden: x 2

Aantal Verkrachtingen: x 4

Aantal Overvallen: x 5

Kans om het slachtoffer te worden van een ernstige
aanranding: x 7

Bron: Roger D. McGrath, “reat Them to a Good Dose of
Lead”, Chronicles, Jan 1994

Inspiratiebronnen voor oplossingen
John Locke (1632–1704) ideeen over Natural Rights

http://en.wikipedia.org/wiki/Inalienable_rights

Aki Orr ideeen over politiek zonder politici.

“Politics without Politicians”, e-book downloaded from http://www.akivaorrbooks.org/

Murray Rothbards (1926-1995) ideeen over “Contractual Society”,

Rothbard, Murray N. , “Man, Economy & State with Power and Market”, 1962, Ludwig von Mises Institute ISBN 0-945466-30-7

Adolf Gasser (1903-1985) ideeen over Gemeentevrijheid als basisbouwsteen voor de samenleving.

Adolf Gasser, “Gemeindefreiheit als Rettung Europas. Grundlinien einer ethischen Geschichtsauffassung.“, Zweite, stark erweiterte Auflage, Basel, oktober 1946, Verlag
Bücherfreunde, Basel 1947

Adolphe Gasser, “L’Autonomie Communale et la Reconstronctruction de l’Europe”, Bâle, janvier 1946, Traduction par William Perrenoud, éditions de la Baconnière – Neuchatel,
Lausanne, Février 1946.

Boekbespreking : http://berlijnsereflecties.blogspot.com/2010/01/gemeentevrijheid-als-redding-van-europa.html En
http://berlijnsereflecties.blogspot.com/2010/03/gemeentevrijheid-in-historisch.html

Hans-Hermann Hoppe, foresees secession as the likely future of the USA and Europe, resulting in a multitude of region and city-states.

Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that failed”, 2001, Transaction Publishers, New Jersey, ISBN 978-0-7658-0088-6

John F. Knutsen proposes: laws of smaller units have priority over the laws of larger units, and governmental competition.

John F. Knutsen, “As the people want it. Blueprint for a new Confederation”, 1992. FUI-Report no 7., ISBN 82-7500-007-6

http://www.basiclaw.net/

Bruno S. Frey and Reiner Eichenberger, “The new Democratic Federalism for Europe. Functional, Overlapping and Competing Jurisdictions”, 1999, Edward Elgar Publising
Ltd, UK, ISBN 1 84064 004 9

Frank Karsten en Karel Beckman, “De Democratie voorbij”, 2011, ISBN-13: 978 90 5911 4524
NUR: 730/740, Uitgeverij ASPEKT

In dit boek worden concurrende gemeenschappen als oplossing voorgesteld voor de tekortkomingen van democratie. Recht op secessie, en keuzevrijheid tussen verschillende
gemeenschappen zijn hierbij essentieel.

Democratie 3.0
houdt in:

Gemeente –of het equivalent van een gemeente- als basisbouwblok voor een
samenleving.

Vrijwillige inpassing in de communale gemeenschapsethiek via het sociaal
contract. Ondertekening van het sociaal contract is een basisvoorwaarde om
tot de gemeente toe te treden.

Keuzevrijheid voor een individu tussen verschillende gemeenten, die in
principe een verschillend sociaal contract kunnen hebben.

Gemeentevrijheid.

Beslissingen door directe democratie ivm met alle materies van
gemeenschappelijke gemeentelijke eigendom, en de diensten geleverd door
de gemeente, evenals die materies waarover de gemeentenaren kunnen
beslissen via directe democratie zoals vermeld in het sociaal contract.

Geen verplichte mandatering. D.wz. Elke inwoner heeft het recht zelf te
beslissen over materies waarin nu – bij verplichte materies- een politicus
stemt.

Onafhankelijke Gemeenten

Zijn de beste garantie
voor de hoogste welvaart en welzijn.
Voor een vredevolle samenleving.

Kleine gemeenschappen zijn welvarender. Kijk
maar naar de stadsstaten Hong-Kong,
Singapore, Monaco,….

"Gemeentevrijheid"
De belangrijkste kenmerken volgens Gasser van Gemeentevrijheid:

(1) het individuele weerstandsrecht tegen machtsmisbruik van bovenaf,
(2) een vrije en weerbare (dus het wapenrecht bezittende) leden van de gemeenschap,
(3) een volksmilitie (geen staand leger),
(4) het ontbreken van een streng hiërarchisch gestructureerde bureaucratie,
(5) discretionaire bevoegdheid en beschikkingsvrijheid voor lokale besturen (anders
uitgedrukt: de afwezigheid van dwingende ingrepen zoals directe orders van
hogerhand),
(6) financiële autonomie voor lokale besturen,
(7) een verbod op rechtspraak door vreemden.

Volgens Gasser is voor het behoud dan wel het verlies van de vrije rechtsorde de
administratieve vrijheid (de organisatie van het staatsbestuur, de bureaucratie) veel
belangrijker dan de grondwettelijke of de economische vrijheden. Politieke en sociale
vrijheid kunnen niet duurzaam zijn zolang ze niet met administratieve vrijheid, met
gemeentevrijheid gepaard gaan. Voor het behoud van de vrijheid op lange termijn is de
bestuursorganisatie van een land fundamenteler dan de staatsrechtelijke en de
economische structuren.

Evolutie van Europa en USA volgens
Hans-Hermann Hoppe

Informed with his analysis of the deficiencies os social
democracy, and armed with the social theory of
legitimation, he foresees secession as the likely
future of the USA and Europe, resulting in a
multitude of region and city-states.

(*) Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that
failed”, 2001, Transaction Publishers, New Jersey,
ISBN 978-0-7658-0088-6

“Vrijwillige inpassing in de communale
gemeenschapsethiek" (A.Gasser)
of "Expliciet sociaal contract
aangegaan op vrijwillige basis"
Van alle collectieve bindingen die gezamenlijk de publieke opinie vormen zijn de ethische
bindingen het fundamenteelst.
Volgens Gasser is dit van groot belang: "Terwijl in een hiërarchisch-bureaucratische
staat politiek en moraal op fundamenteel verschillende niveaus liggen, zijn ze in de
associatief-decentrale staat onafscheidelijk verbonden.
Dat is het fundamentele wezenskenmerk van een op gemeentevrijheid gebaseerde
gemeenschap. Gasser vat dit samen onder de noemer "communale gemeenschapsethiek".

Hoofdvoorwaarde voor zo'n "vrijwillige inpassing" is dat de leden van de gemeenschap
dezelfde fundamentele geestelijke en morele waarden bezitten.
Er moet een collectief geweten voorhanden zijn (Gasser: "ethisch collectivisme"), met
als noodzakelijk kenmerk een in hoge mate uniforme "publieke opinie", althans voor wat
fundamentele waarden en normen betreft.
Dàt zou Tocqueville met "tyrannie van de meerderheid" bedoelen: de vrije wil van de
betrokken individuen creëert een collectief gevoelde dwang tot conformering aan de
gemeenschappelijke wil.

Daar een centralistisch bestuurswezen ontbreekt is een vrije gemeente (of een gemenebest
van vrije gemeenten) aangewezen op een machtige publieke opinie om de
maatschappelijke cohesie te waarborgen.

Speelveld Democracy
Samenvatting
Is begrensd door wat in het “sociaal contract” (*) staat
met de samenleving waartoe men zich heeft aangesloten.
Elke “democratische” beslissing genomen buiten het
sociaal contract is in principe een schending van de
fundamentele rechten (vrijheden) van een of meerdere
individuen.

(*) Definitie sociaal contract verschilt van de 17e eeuwse
filosofen. Uitgangspunten:
- “Contractual Society” van Murray Rothbard
- “GemeindeFreiheit als Rettung Europas” van Adolf Gasser

Welke problemen lost
DEMOCRATIE 3.0 op?
1. Problemen tussen twee gemeenschappen:
- Het probleem van kolonisatie van 1 gemeenschap door een
andere gemeenschap
- Het uitbuiten van gemeenschap door een andere
gemeenschap.
Beide problemen zijn de voornaamste bron van gewelddadige
conflicten op grotere schaal in de 21e eeuw.
2. Problemen tussen een individu en zijn gemeenschap
- Het schenden van rechten van minderheden in een democratie is
schering en inslag.
- Het noodzakelijkerwijze afglijden van representatieve
democratieen naar lagere morele standaarden, hogere misdaad
cijfers, en naar dictaturen.

Voorgestelde Oplossing in
DEMOCRATIE 3.0

Samenleving gebazeerd op onafhankelijkheid van
gemeenten, en zelfbestuur van deze gemeenten
door de inwoners via directe democratie.
“sociaal contract” tussen een individu en een
kleine gemeente of gemeenschap.
Elke democratische beslissing dient het “sociaal
contract” te respecteren.

Gevolgen
Democratie is beperkt tot het voorwerp van de overeenkomst (aandelen,
sociaal contract, eigenaarsovereenkomst,…).

Sterker, het overschrijden van de bevoegdheden van wat in de
overeenkomst staat, dient zonder meer als diefstal van een meerderheid
tov een minderheid te worden bestempeld.

Een formeel sociaal contract is de basis van een samenleving.

Er is geen enkele aanwijzing dat 1 formulering van een sociaal contract
een Universeel karakter zou hebben.

Opdat er keuzemogelijkheid zou zijn voor een individu, dient deze te
kunnen kiezen uit verschillende sociale contracten, of er zelfs voor te
kiezen geen sociaal contract aan te gaan….

Er is slechts keuzevrijheid aan sociale contracten, indien de basis van de
samenleving de gemeente is.

Een samenleving is maar vrij indien deze gemeenten volledig vrij en
onafhankelijk zijn = Gemeentevrijheid (GemeindeFreiheit).

Verdere gevolgen
Elk referendum in een gemeente dient ten laatste na de stemming
te worden getoetst aan het “sociaal contract”. Uitslagen van
referenda die een contractbreuk vormen met het sociaal
contract, kunnen maar worden geimplementeerd op voorwaarde
dat elkeen die niet akkoord is met het besluit, op vrijwillige basis
wordt uitgekocht.
“Staatshervorming”, Ruimtelijke ordening, belastingen, sociale
zekerheid, defensie, justitie, … worden uitsluitend gemanaged
door de inwoners van gemeenten. Zij kunnen beslissen – op
vrijwillige basis-sommige materies samen te behandelen met de
inwoners van andere gemeenten.
De basis van gewesten, staten, groeperingen van staten (Europa,
USA,….) dient de gemeente te zijn. Het “Europa van de
Gemeenten” (zonder macht en gedomineerd door politici), de
structuur van de “Europese Economische Unie” vervangt.
Fusies van gemeenten: Alleen op vrijwillige basis. Gemeenten die
door politici gedwongen werden gefusioneerd dienen onmiddelijk
te worden gedefuseerd.

Verwar Vrijhandel niet
met (evt. Gedelegeerde)
Macht
Vrijhandel: ethisch, win-win voor beide
partijen, uitbreiding naar wereldniveau is
gewenst.
(evt. Gedelegeerde) macht bv van een
meerder heid tov een minderheid, of van
een dictator over een mens: onethisch, win-
verlies situatie, uitbreiding naar
wereldniveau ongewenst eerder het
omgekeerde: dient te worden beperkt tot
een zo klein mogelijke groep.

Samenvatting
“Grenzen en Speelveld Democratie”
en
“Democratie 3.0”

Fundamentele Rechten
Een mens heeft (of zou moeten hebben)
fundamentel Rechten, Deze worden ook
Fundamentele Vrijheden genoemd.
Deze zijn gebaseerd op het Fundamenteel
Rechtsbeginsel.
Deze rechten heeft men omdat men mens
is.
Er staan in principe geen plichten
tegenover.

Fundamentele Vrijheden (Rechten)

Fundamentele Vrijheden (Rechten) van de Mens

1) Respect (Zelfbeschikking) voor Leven

2) Respect (Zelfbeschikking) voor
Vrijheid

3) Respect (Zelfbeschikking) voor
Producten van vrijheid = Eigendom

Being Free
To be "Free" is to live by one's own decisions.

‘Freedom’ means living by self-made decisions.Those living by their own decisions
are free.

Those who live - knowingly or unknowingly - by other people’s decisions, are not
free.

Total freedom is impossible in any society. It is possible only when one lives -
voluntarily - isolated from all people. Living with others requires accepting,
occasionaly, their decisions, and limiting one’s own decisions so they do not harm
others. Even two people living together voluntarily have disagreements, and each
must, occasionally, accept decisions of the other.

If the same person always accepts others’ decisions, that person is oppressed.
But if people take turns in accepting others’ decisions they limit their freedom -
voluntarily - for the sake of living together. This occurs in most families,
communities, cities, and societies.

In society people agree to obey decisions of others if others in turn obey
decisions of theirs.

If the same person or group always has to bow to decisions of others, they are
oppressed.

From: Aki Orr, “Politics without Politicians”, p.15 , http://www.abolish-power.org/

Being Free
Total freedom for every member of a group is impossible in any group, even in the smallest
anarchist commune.

Most people prefer to live in groups such as family, tribe, society, with partial, rather than
total, freedom. However, there are different degrees of partial freedom. Living under
elected rulers gives people more freedom than living under unelected rulers, as the ruled can
at least decide who will decide for them. But those living under elected rulers have less
freedom than those living without rulers. A society where every citizen can propose, debate
and vote on every law and policy is self-ruled, and its majority lives by its own decisions. The
minority must obey majority decisions but if the minority has a fair chance to become a
majority it is not oppressed. These citizens enjoy far more freedom than those who live in a
society where representatives decide every law and policy.

Politics without politicians (Direct Democracy) allows the highest level of freedom possible in
any society. It is not total freedom, as majority decisions are binding and the minority must
accept them. So the minority is not totally free. However, those in a minority on one issue
can be in the majority on another decision. A minority that can promote its views and become
a majority is not oppressed. A minority prevented from becoming a majority by rules (laws)
forbidding it - or restricting its ability - to publicize its views, is oppressed - but if it can
publicize its views, gain votes and become a majority, it is not.

Direct Democracy enables every minority to promote its views, however disagreeable they
may be .This stimulates public debates on policy, increases people’s concern for their society,
and raises the quality of life in society as a whole and of each individual within it.

Indifference to society breeds boredom and depression. By encouraging people to participate
in deciding what their society should do Direct Democracy will dispel their indifference to
society and thus the boredom and depression most people suffer today.

From: Aki Orr, “Politics without Politicians”, p.15 , http://www.abolish-power.org/

Contracten en Overeenkomsten
afgesloten in vrijheid
Houden nieuwe rechten en nieuwe plichten in.

In een win-win overeenkomst zijn voor het individu de waarde van
de nieuwe rechten waardevoller dan de kost van het verlies door
het aangaan van nieuwe plichten.

Die nieuwe plichten kunnen en zullen meestal ingaan tegen
sommige fundamentele vrijheden, maar alleen deze die expliciet in
de overeenkomst zijn opgenomen (bv vrijheid van godsdienst,
vrijheid gebruik taal, geen respect voor Intellectuele Eigendom,
respect voor een bepaalde eigendom, ruimtelijke ordening,
huwelijksvorm, ….).

Belangrijk is ook dat het contract kan worden gestopt (secessie).

Belangrijk ook is dat er voldoende alternatieven voorhanden zijn
(geen keuze staat gelijk aan een verplichting).

Onderscheid Fundamentele Rechten
en nieuwe rechten en nieuwe plichten
als gevolg van een contractuele
overeenkomst tussen twee partijen

De Nieuwe Rechten die door het contract ontstaan zijn geen fudamentele
rechten. Zij vloeien alleen voort uit het afgesloten contract.

Vermits deze nieuwe rechten, niet universieel zijn, maar specifiek dienen te
verwijzen naar een contractuele overeenkomst, hebben deze geen
universeel karakter, en dienen zij dus uit “Universele verklaringen” en
“Grondwetten” te worden geweerd.

De contractuele overeenkomst wat betreft het contract met een
samenleving, kan “sociaal contract” worden genoemd. Het is best deze
afpraken formeel te maken, want “goed afspraken maken goede vrienden”.

Heel wat van de hedendaagse problemen worden veroorzaakt door het niet
voorhanden zijn van een formeel sociaal contract, en de tegenstrijdige
zogenaamde rechten in allerlei verklaringen en nep overeenkomsten.

The Contractual Society
"... a society based purely on voluntary action, entirely
unhampered by violence or threats of violence."– in which the
system relies on voluntary agreements (contracts) between
individuals as the legal framework.
It is difficult to predict precisely what the particulars of this
society will look like because of the details of contracts can be
largely different.
One particular ramification is that transfer of property and
services must be considered voluntary on the part of both
parties.
No external entities can force an individual to accept or deny a
particular transaction.
An employer might offer insurance and death benefits to same-
sex couples; another might refuse to recognize any union outside
his or her own faith. Individuals are free to enter into or reject
contractual agreements as they see fit.

Oplossing van de vrijheidsproblemen
met het klassieke “sociaal contract”
tussen individu en de staat.
Het probleem met in de theorie van Jean-Jacques Rousseau
(1762) ivm het “Sociaal Contract” tussen een individu en de
staat, is het totale verlies aan vrijheid voor het individu, want
er is helemaal geen keuzevrijheid, en er is ook geen formeel
contract en onafhankelijke rechtspraak waarop kan worden
teruggevallen ingeval van conflict.
Als oplossing wordt hier voorgesteld: volledige
onafhankelijkheid van kleine gemeenten en het maken van een
formeel “Sociaal Contract” met een kleine gemeente in plaats
van met de staat.
Op die manier is het lidmaatschap van een gemeente uit vrije
wil. Immers er is de keuzevrijheid voor het individu (vele kleine
gemeenten in de omgeving), en bestaat de mogelijkheid het
“sociaal contract” verbreken.

Gemeenten
Sociaal Contract (*)

1. Gemeenschappelijke eigendom (beheer, investeringen,...)

2. Beperkingen vrijheid taalgebruik, godsdienst, samenlevingsvormen,
ruimtelijke ordening, opvoeding kinderen, ....

3. Gemeenschappelijke diensten (huivuil ophaling, levering electriciteit,
water, telefoon, televisie, internet,...)

4. Gemeenschappelijke verzekeringen (brandweer, politie, rechtspraak,
sociale zekerheid: OCMW, pensioen, werkloosheidsvergoeding, ziekte-
en invaliditeit)

5. Beperking toegang tot de gemeente en de collectieve eigendommen van
de inwoners van de gemeente, beperking immigratie.

(*) In alle huidige gemeenten is dit “Sociaal Contract” niet gexpliciteerd.

Hier wordt gepleit dit sociaal contract formeel te maken, zoadt er sprake is
van een formeel contract en geen blanko cheque.

Besturen van gemeente (*)
Gemeente 1 Diensten

Dienst 1
Eigendom
B Eigendom Kost
Eigendom
A van B Controle op kost
van C Controle op wie dienst levert
van A
Gemeenschappelijke eigendom
van A, B, C, D, E, F,… Dienst 2

Eigendom Eigendom Eigendom
van E van F van D
Dienst 3
Inwoners A, B, C, D, E, beslissen gezamenlijk over diensten:
-welke diensten
- welk budget
- wie die dienst mag leveren

Mandatering is mogelijk en is vrij.

(*) Voor de eenvoud is hier aangenomen: alle inwoners zijn ook
eigenaars van hun woning.

Fundamentele Vrijheden en Vrije
Overeenkomsten (Andere Rechten en Plichten) en
Etische Democratie
Speelveld Fundamentele Vrijheden
Ethische Democratie (Rechten) van de Mens

(1) Kosten onderhoud
(1) Gebruik gemeen-
Gemeenschappe-
schappelijke delen
Lijke delen
Wegen
Wegen
Natuur
Natuur
Sportinfrastructuur
Sportinfrastructuur
Nieuwe Plichten (=
Nieuwe Rechten als beperking van een of Merk op dat de oppervlakte
gevolg van Vrije meerdere fundamentele “Nieuwe Rechten” groter is dan
Overeenkomsten vrijheden) als gevolg de beperking van de
tussen Vrije van Vrije
Individueen, die deze
Fundamentele Vrijheden
Overeenkomsten Reflecteert de winst voor het
overeenkomst zien als tussen Vrije
een win-win voor beide Individueen, die deze
individu.
partijen overeenkomst zien als OPM: verhouding nieuwe rechten
een win-win voor beide /nieuwe plichten = subjectief
partijen

Opmerking: Een
democratische beslissing
is geen must
Het domein van “democratie” hoeft niet
noodzakelijk “democratie” te zijn, maar kan
elk ander systeem van bestuur zijn:
theocratie (zoals in abdijen en kloosters,
maar ook in bepaalde islamitische
gemeenten) autocratie, monarchie,
particratie,…..
Voorwaarde is dat het onderdeel is van het
“sociaal contract” tussen het individu en de
lokale gemeenschap.

Waarom verdiend
democratie de voorkeur
voor gemeenten?

Betere beslissingen
Hogere welvaart en welzijn
Hoger sociaal kapitaal

Fundamentele Vrijheden en Vrije
Overeenkomsten (Andere Rechten en Plichten) en
echte Democratie en Valse Democratie
Speelveld Fundamentele Vrijheden
Echte Democratie (Rechten) van de Mens

(1) Kosten onderhoud
(1) Gebruik gemeen-
Gemeenschappe-
schappelijke delen
Lijke delen
Wegen
Wegen
Natuur
Natuur
Sportinfrastructuur
Sportinfrastructuur
Plichten (= beperking
Nieuwe Rechten als van een of meerdere Speelveld
gevolg van Vrije fundamentele vrijheden) Valse Democratie
Overeenkomsten
tussen Vrije
als gevolg van Vrije Bv: uitbreiding gemeen-
Overeenkomsten
Individueen, die deze Schappelijke eigendom
tussen Vrije
overeenkomst zien als Individueen, die deze met zware financiele impact
een win-win voor beide overeenkomst zien als Ondanks verbod in
partijen een win-win voor beide sociaal contract.
partijen

Democratie in een
Gemeente
Is beperkt tot het domein van de rechten en
plichten die in contractuele overeenkomsten
zijn opgenomen.
Contractuele overeenkomsten kunnen niet
eenzijdig worden gewijzigd.
Deze contractuele overeenkomsten bepalen
waarover men kan stemmen.

Democratie in een
Gemeente
- Beslissingen gebeuren door directe
democratie
- Uitvoering beslissing door speciaal hiertoe
aangestelde uitvoerders.
- Politieke partijen hebben geen toegevoegde
waarde in deze structuur.
- Belangengroepen informeren voor elke
beslissing.

Verdere gevolgen
Elk referendum in een gemeente dient ten laatste na de stemming
te worden getoetst aan het “sociaal contract”. Uitslagen van
referenda die een contractbreuk vormen met het sociaal
contract, kunnen maar worden geimplementeerd op voorwaarde
dat elkeen die niet akkoord is met het besluit, op vrijwillige basis
wordt uitgekocht.
“Staatshervorming”, Ruimtelijke ordening, belastingen, sociale
zekerheid, defensie, justitie, … worden uitsluitend gemanaged
door de inwoners van gemeenten. Zij kunnen beslissen – op
vrijwillige basis-sommige materies samen te behandelen (ook
delegeren) met de inwoners van andere gemeenten.
De basis van gewesten, staten, groeperingen van staten (Europa,
USA,….) dient de gemeente te zijn. Het “Europa van de
Gemeenten” (zonder macht en gedomineerd door politici), de
structuur van de “Europese Economische Unie” vervangt.
Fusies van gemeenten: Alleen op vrijwillige basis. Gemeenten die
door politici gedwongen werden gefusioneerd dienen onmiddelijk
te worden gedefuseerd.

Wat met “Universele
verklaringen van de
Rechten van de Mens”?

Dienen te worden beperkt tot die zaken die werkelijk
Universeel zijn, dwz geldig voor alle mensen,
onafhankelijk van een sociaal contract:

de fundamentele mensenrechten op gebied van
Leven, Vrijheid en eigendom,

De ervan afgeleide andere Universele Rechten

Wat met de
“Grondwet”?
Dient te worden beperkt tot die zaken die werkelijk
Universeel zijn, dwz geldig voor alle mensen,
onafhankelijk van een sociaal contract met een
gemeente:

de fundamentele mensenrechten op gebied van Leven,
Vrijheid en eigendom,

De ervan afgeleide andere Universele Rechten

Dient onderscheiden te worden van het “Sociaal Contract”
dat een individu afsluit met een gemeente.

Wat met de multiculturele samenleving?
(Hans-Hermann Hoppe)
Multiculturele samenleving is een uitvindsel van de
heersende politieke kaste, en het streven ernaar is
de vermoedelijke oorzaak van het afglijden van de
samenleving lagere morele standaarden, hogere
misdaad cijfers, sociaal parasitisme.
De oplossing is gemeentevrijheid, waarbij immigratie,
toegang tot de gemeente, beperking van toegang tot
sommige collectieve eigendommen van de inwoners,
beperkingen op gebied van taal, cultuur en religie
mogelijk zijn, indien gewenst door inwoners van de
gemeente (bv. als bescherming tegen kolonisatie).

Theorie van Hans-Hermann Hoppe toegepast
op de Europese Raad van Gemeenten en Regios.
De rol van de Europese Raad van Gemeenten en Regios, zoals Adolf Gasser en anderen was voorzien, is de basis
leggen van het Europa van de onafhankelijke gemeenten – naar Zwitzers model.

In de meeste gemeenten van de andere Europese landen, bestaat gemeentevrijheid niet omwille van de top
down organizatie van deze landen. In deze gemeenten is er voorschrijdende machtsgreep van politieke partijen
op de gemeenten, o.a. via gedwongen gemeentefusies (verwatering van de macht van de individuele inwoner),
opblazen van het gemeentebudget door ongewenste “diensten”, en het vernietigen van de identiteit van
gemeenten door gedwongen integratie als gevolg van een relatief vrije immigratie. De rol van de Europese Raad
van Gemeenten en Regios is verworden tot een zinloze organizatie zonder macht die gedomineerd wordt door
de afgevaardigden van gemeenten uit top down georganizeerde landen (niet-Zwitzerse gemeenten).

In dit opzicht is de raad verworden tot een spreekbuis van het particratische ideengoed, met een funeste
evolutie weg van het oorspronkelike doel dat Adolf Gasser voor ogen had, namelijk het realizeren
gemeentevrijheid, en het Europa van de onafhankelijke gemeenten.

Deze raad van Europese gemeenten en regios is blijkbaar geen voorstander van gemeentevrijheid, waarbij
immigratie, toegang tot de gemeente, beperking van toegang tot sommige collectieve eigendommen van de
inwoners, beperkingen op gebied van taal, cultuur en religie.

Integendeel gedwongen Multiculturalisme en veroordeling van gemeenten die – volledig in lijn met de
consequenties van gemeentevrijheid- zich proberen te beschermen tegen kolonisatie door een andere
taalgroep, religie of cultuur. Met veroordelingen van die gemeenten voor gevolg. (*)

Door deze werkwijze lijkt de Raad van Europese Gemeenten en Regios lokale conflicten aan te wakkeren, en is
het de verwachting dat de samenleving in de Europese gemeenten verder afglijdt naar lagere morele
standaarden, hogere misdaad cijfers, en sociaal parasitisme.

(*) Voorbeeld: Resolution 276 (2008) “Local democracy in Belgium: non-appointment by the Flemish authorities of
three mayors” door THE CONGRESS OF LOCAL AND REGIONALAUTHORITIES

Future
“Ultimately, the course of human history is determined by ideas,
whether they are true or false. Just as kings could not exercise
their rule unless public opinion accepted their rule as legitimate,
so democratic rulers (i.e. heads of large nation states, top down
organized, which are elected by a voting process) are equally
dependent on public opinion to sustain their political power. It is
pub;ic opinion, therefoe, that must change if we are to prevent
the process of decivilization from running its full course.

……it is not inconceivable that the idea of democratic rule (i.e. large
nation states, top down organized, which are ruled by a ruler,
which is elected by a voting process) might someday be regarded
as morally illegitimate and politically unthinkable.”
Hans-Hermann Hoppe, “Democracy, The God that failed”, 2001, Transaction
Publishers, New Jersey, ISBN 978-0-7658-0088-6, page 43.

Toekomst

Het steeds verder dalende vertrouwen in de
politieke kaste van de Westerse
particratieen is een teken aan de wand, dat
een ineenstorting van het systeem van
particratie mogelijk is.

Slechts
18% heeft
nog
vertrou-
wen in
Politici
Bron: De Standaard, 18
Mei 2009

Kan men met 18% vertrouwen nog beweren dat er
een echt mandaat is?

Vertrouwen in politici historisch laag
De Standaard 18-03-2010

De Belg wantrouwde politici nooit meer dan vandaag. Dat
blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van Gfk naar het
vertrouwen in verschillende beroepsgroepen. In 2005 had
nog 25 procent van onze landgenoten vertrouwen in de
dames en heren politici. Na twee jaar politieke crisis was
dat in 2009 gezakt tot een historisch lage score van 18
procent. De relatieve stabiliteit van de jongste maanden
lijkt het imago van de politiek nog niet echt te hebben
opgekrikt. Want dit jaar doen politici het met een
vertrouwensscore van 17 procent nog slechter. Het aantal
mensen met 'zeer veel' vertrouwen in de politiek was
vorig jaar al nauwelijks te meten. Dat is ook in 2010 -met
1,8 procent- het geval. (ste)

© 2010 Corelio

7% is Europees gemiddelde
23 september 2008. Een Europees opinieonderzoek laat zien
dat geen enkele beroepsgroep als onbetrouwbaarder wordt
gezien dan politici.
Brandweerlieden hebben het meest betrouwbare imago van alle
beroepen. Dat blijkt uit een opinieonderzoek onder 25.000
mensen in vijftien Europese landen, dat is uitgevoerd door het
tijdschrift Readers Digest. De resultaten van het onderzoek
werden vandaag gepubliceerd.
Van de ondervraagden ziet 95% brandweermannen als (zeer)
betrouwbaar. Voor piloten ligt het percentage iets lager (92%).
Apothekers staan op de derde plaats als het gaat om
betrouwbaarheid, gevolgd door ziekenhuisbroeders en artsen.
Autoverkopers en politici
De ranglijst wordt afgesloten door autoverkopers en politici.
Autoverkopers komen volgens 83% niet in aanmerking voor een
positieve kwalificatie. Slechts 7% vindt politici betrouwbaar of
zeer betrouwbaar

“The course of history is
determined by ideas, be
true or false, and by men
acting upon and being
inspired by true or false
ideas.”
Hans-Hermann Hoppe
“Democracy, The God that failed”,
2001

De “Wet van de Natuur”

In de wereld zijn vele goederen schaars (voedsel,
kandidaten voor paring,…).
Schaarste is de bron van conflicten.
In een wereld zonder morele codes, geldt automatisch
de “wet van de natuur”, d.w.z. het recht van de
sterkste.
Door het recht van de sterkste worden de conflicten
opgelost door gebruik van geweld.

Conflicten Vreedzaam
oplossen
Omdat de meeste mensen het systhematisch gebruik van
geweld niet aanzien als een goede methode voor het oplossen
van conflicten, is men opzoek gegaan naar andere methoden
om conflicten op een vreedzame wijze op te lossen, met een
minimum aan schade aan de samenleving van mensen.

Hiertoe werden morele codes gedefinieerd.

Deze morele codes zijn leidraden bij het handelen voor de
mensen van een bepaalde samenleving.

Zij dienen ervoor te zorgen dat schaarse goederen en diensten
op een vreedzame wijze worden verdeeld, en dat geweld en
schade in een samenleving tot een minimum wordt herleid.

Twee pijlers zijn nodig

Verklaring van Rechten of Vrijheden van de
individuen
Ook een systeem van recht spreken

Representatieve en Ethische
Democratie
Ethische democratie

representatieve democratie

Rechtsstaat
Volkssoevereiniteit is alleen verenigbaar met de rechtsidee als dat
volk niet uit mensen bestaat maar uit door de staat zelf gemaakte
“burgers”. De prijs van ons burgerschap en de daarbij horende
burgerzin is dus de verloochening van onze menselijke natuur. De
existentiële vooronderstelling van de volkssoevereine rechtsstaat
is de wil van mensen om burger te worden. Als we aannemen dat
die wil er is dan hebben we meteen ook een verklaring van
Rousseau’s paradox van de vrijheid: wie bij of krachtens de wet
gedwongen wordt tot gehoorzaamheid aan de algemene wil van de
staat, wordt gedwongen “vrij” te zijn. De wet maakt “vrij”. Dat
betekent echter: de wet onderdrukt de menselijke natuur en
“bevrijdt” aldus de burger. In elk individu dat formeel burger van
een staat is vechten twee impulsen, de wil om mens te zijn en de
wil om burger te zijn. Politieke vrijheid is alleen mogelijk als de
burgerlijke wil het haalt.
Men zou voor minder anarchist worden. Rousseau stelt ons immers
voor de keuze: ofwel burger worden en ons mens-zijn
verloochenen om ons te socialiseren in de politieke maatschappij
(de staat), ofwel onze menselijkheid cultiveren en ons dus afkeren
van de politieke maatschappij om onze onderlinge betrekkingen te
humaniseren.

Niet alle Morele Codes
zijn gelijkwaardig
Deze morele codes zijn niet in principe niet absoluut. Zij kunnen
verschillen van samenleving tot samenleving. Bv een dictatuur met
slaven, een democratie, verschillen inzake eigendomsrechten,…

Het leven in samenlevingen onder verschillende morele codes is
drastisch verschillend.

Verschillende morele codes tussen samenlevingen uiten zich in
verschillen in niveau van welvaart en welzijn.

Die morele codes zijn geen absoluut gegeven, maar dienen te worden
ontdekt.

De voorbije eeuwen kan men dan ook kenmerken als een zoektocht
naar die morele codes die resulteren in het hoogste niveau van
welvaart en welzijn voor een samanleving.

Morele codes die werden
gexperimenteerd in samenlevingen

Absolute Monarchie
Slavernij
Communisme
Representatieve Democratie
Directe democratie

Franse Revolutie
Omverwerping van de monarchie. O.a. Van de ideeen van het natuurecht.

Het begrip "natuurlijke rechten" is expliciet en prominent aanwezig in de Franse
verklaring van de rechten van de mens uit het einde van de 18 eeuw:

Déclaration des droits de l'homme et du citoyen
26 augustus 1789

En de twee verbeteringen van de verklaring van 1789, met als bedoeling nog
dichter bij natuurrecht aan te sluiten:

Déclaration des Droits de l’Homme et du Citoyen de 1793 (Montagnard
Constitutional Project, 24 juin 1793) o.a. Robespierre

http://fr.wikisource.org/wiki/D%C3%A9claration_des_Droits_de_l%E2%80
%99Homme_et_du_Citoyen_de_1793

Déclaration des droits naturels, civils et politiques des hommes de 1793
(Girondin Constitutional Project, 1793) o.a. Nicolas de Condorcet

http://mjp.univ-perp.fr/france/co1793pr.htm#d

Val van Het Communisme

Observatie van de verschillen in welvaart en
welzijn tussen de landen in Oost- en West
Europa.
“Wir sind das Volk”

Zoektocht naar de
Beste Universele Code

Niet a priori gekend
Dient te worden ontdekt
Worden “Natuurlijke Rechten”,
“Grondrechten”, “Fundamentele Rechten”,
“Fundamentele Vrijheden” genoemd.

Natuurlijke Rechten
(Natuurlijke Vrijheden)

Deze rechten krijg je omdat je mens bent
Voor alle mensen gelijk
Er staan geen plichten tegenover rechten

Natuurlijke Rechten
(Natuurlijke Vrijheden)

Zijn van morele aard, en dienen voor het ordenen
van een samenleving.
Zijn geen wetmatigheden die de natuur beschrijven
zoals deze door mensen wordt waargenomen.
Bv wet van Newton, wet van de zwaartekracht wetten
van de thermodynamica, wetten van Maxwell,
relativiteitstheorie van Einstein, vergelijking van
Schroedinger.

Natural Rights
Natural Rights (also called moral rights or unalienable rights) are
rights which are not contingent upon:

the laws,

customs,

or beliefs

of a particular society or polity.

Natural rights are thus necessarily universal, whereas legal rights
are culturally and politically relative.

Source: Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Inalienable_rights)

Doel rechtspositivisme is
natuurrecht zoveel mogelijk te
benaderen
“De kloof tussen rechtspositivisme en
natuurrechtsleer is in de westerse cultuur
verkleind doordat de huidige westerse
rechtsstelsels de vorm hebben aangenomen van de
democratische rechtsstaat en een aantal morele
waarden hebben gepositiveerd die voordien door
moraalfilosofen ontwikkeld waren.”
Bron: Wikipedia onder de term “Rechtsfilosofie”

Omwille van verwarring van
de “wet van de natuur” met
“natuurrecht”
is het beter ipv “Natuurlijke
Rechten” te spreken over
“Grondrechten” of
“Fundamentele Rechten” of
“Fundamentele Vrijheden”.

Voorstel Grondwet in lijn
met de fundamentele
rechten van de mens

United Human Society on
Fundamental Principles
Every human being has a world-wide fundamental right on self-determination.

Meaning: self-determination is determined by the person itself and is harmed when the
self-determination or the potential to it is diminished or is terminated against the
will of the human being, be it directly or indirectly.

The right on self-determination is to be granted to any other human being.

Meaning: the right on self-determination is not an absolute right. It is kept in balance by
the reciprocity to grant this right to any other human being. This reciprocity is the
root cause of social behavior and assures that the relative right of self-
determination is the greatest for human society as a whole.

The nucleus of the human social society is a person's family

Meaning: self-determination is a right that surpasses the border of one's life as life would
be futile without the survival of the human species. Hence, every human being has
the right to strive for tight social relationships as he sees fit. A human being
maximises his post-life self-determination by taking care of his biological followers
until these followers have achieved the moral awarenes and capability to exercise
their right on self-determination in line with the first two principles.

The nucleus of the human political society is the local community.

Meaning: in order to maintain and secure the rights on self determination, human beings
have no choice but to interact with their environment and other human beings
wherever they are. This creates a local sharing of resources and consequently of
interactions to share these resources in the best possible way.

Derived Principles (1/3)
At all times, a balance must be maintained between the
individual rights, the social rights and the political
rights
Meaning: given that the fundamental right on self-
determination is dependent on interactions with other
human beings, and are a result of how well other human
beings respect that right, none of the rights can have a
higher status at the expense of any of these rights.
None of these world-wide fundamental rights has a
higher status than any of them and hence cannot be
used as a pregorative to suppress any of these world-
wide fundamental rights.
Meaning: Else, unrightful power will be exercised and
human beings will be harmed in their right on self-
determination.

The only violation of these rights is the retribution for violating the world-
wide fundamental principles.

Meaning: to keep the balance, it might be necessary to use violence against
human beings or their social or political associations that willingly violate the
first principles. This is not a violation of these fundamental rights but a
necessity to guarantee these rights in the long term.

Every effort will be pursued to maintain the world-wide fundamental rights.

Meaning: as the right on self-determination of human society as a whole is
the fundamental goal, it acts of the moral guiding principle for all decisions
and actions taken by human beings. Hence, a moral human being must engage
himself to maintain these fundamental rights.

No distinction will be made between human beings as long as they adhere to
the world-wide fundamental principles.

Meaning: while human being are not equal when born, they have equal rights
on self-determination, notwithstanding any historical differences.

Every human being has the freedom of speech, association and
work as long as he adheres to the world-wide fundamental
principles.
Meaning: the underlying moral principle for the individual human
being is that of self fulfillment, in essence in the capability to
reach his maximum potential. He must therefore be able to make
use of his natural and acquired capabilities in the best possible
way.
Economic rights emerge from the interaction between humans that
is inherent to the social and political society.
Meaning: for maximizing the right of self-determination of all
human beings, human being need to acquire resources, by
exchanging them or by producing them. First principles dictate
this must happen with no hinderance if not at the expense of the
fundamental rights of other human beings. Economic interactions
focus on resources but are nothing more than specific cases of
social and political interactions.

Van koninkrijken geregeerd door een vorst (van
de middeleeuwen tot de 18e eeuw),

over natiestaten geregeerd door politieke
partijen (19e en 20e eeuw),

naar een vrije samenleving in de 21e eeuw.
pt de draad.

Hier stopt de draad.
Van koninkrijken geregeerd door een vorst (van de middeleeuwen tot de 18e
eeuw), over natiestaten geregeerd door politieke partijen (19e en 20e eeuw),
naar een vrije samenleving in de 21e eeuw.
De theorie werd gevormd in de 17e en 18e eeuw.
Er zijn een groot aantal intellectuelen die in die tijd in diezelfde richting
dachten, en publiceerden.
De meesten hebben toen anoniem gepubliceerd. Velen zijn erom gefolterd (zie
de folteringen die "The Levellers" meemaakten)
Eigenlijk was Hugo De Groot eerst, pas dan kwamen Fransiscus van den Enden,
Spinoza, "The Levellers" en John Locke, en daarna Jean-Jacques Rousseau.
Fransiscus van de Ende en John Locke zijn tijdgenoten.
Fransiscus van den Ende en John Locke hebben niet gepubliceerd onder eigen
naam, maar van John Locke was het bekend zodra hij stierf.
John Locke heeft een grotere bekendheid heeft verworven.
Maar alle drie hebben ze het over de natuurlijke rechten van de mens.
John Locke stond niet alleen, en men kan dus spreken van een belangrijk
aantal intellectuelen die deze ideeen deelden.
Jean-Jacques Rousseau, komt als laatste, geeft een excellente synthese voegt
van wat vooraf werd bedacht en voegt het idee van "Contract Social" toe.
Uiteindelijk komen we terecht bij Jean-Jacques Rousseau.

Hier stopt de draad.

Het is tijd dat de draad van de
verlichting terug wordt
opgenomen.
Deze ideeen hebben aanleiding gegeven tot the onafhankelijkheid van de
Verenigde Staten, de burgeroorlog in Engeland, en de Franse revolutie.
Maar werden weer in belangrijke mate kapot gemaakt door: Lincoln in de
Verenigde Staten en door Napoleon in Frankrijk.
Hierover een overzicht van een aantal mensen in De Nederlanden, Engeland en
Frankrijk die bijdroegen tot de vorming van deze ideeen.
Door het invoeren van de natiestaten in de 19e en 20e eeuw, werden de ideeen
van de 17e en 18e eeuw in belangrijke mate teruggeschroefd.
Nu de beperkingen van de natiestaten geregeerd door politieke partijen meer en
meer zichtbaar worden, is het tijd om de ideeen van de politieke filosofen terug
onder de loepe te nemen.
De fundamentele rechten van de mens zijn de grondvesten..
Vrije meningsuiting, sociaal contract, recht op secessie, contractuele vrijheid,
recht op zelfbeschikking, recht op vrije contrracten zijn de implicaties ervan.
Directe Democratie en gemeentevrijheid zijn o.a. de implicaties ervan. Het lijkt
uiteindelijk Jean-Jacques Rousseau te zijn die de juiste weg wijst.

Het is tijd dat de draad van de verlichting terug wordt opgenomen.

Historical background (1/5)
The modern meaning of sovereignty was introduced by
Jean Bodin in 1576.
According to the New Columbia Encyclopedia,
sovereignty is the supreme authority in a political
community" .
The origin of popular sovereignty, on the other hand,
goes most directly back to what is called the social
contract school of the mid 1600s to the mid 1700s.
Popular sovereignty is the notion that no law or rule is
legitimate unless it rests directly or indirectly on
the consent of the individuals concerned.

Thomas Hobbes (1588-1679), John Locke (1632-1704)
and Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) were the
most important members of the social contract
school .
They all postulated that the nature of society,
whatever its origins, was a contractual arrangement
between its members.
The reason men entered society was to protect
themselves against the dangers of the "state of
nature".
But, their theories differed markedly in other
respects.

Hobbes claimed that the first and only task of political
society was to name an individual or a group of
individuals as sovereign.
This sovereign would then have absolute power, and
each citizen would owe him absolute obedience.
Hobbes concept meant that popular sovereignty only
existed momentarily.
In modern terms we might say that it consisted of "one
man, one vote, once".

Locke as well, claimed that the social contract was permanent
and irrevocable, but the legislative was only empowered to
legislate for the public good.

If this trust was violated, the people retained the power to
replace the legislative with a new legislative.

It is unclear whether Locke deposited sovereignty in the people
or in the legislative.

Though he was less absolute than Hobbes, he clearly didn't
intend popular intervention to be commonplace.

If anything, Locke' s vision is probably closer to the British
view of Parliamentary sovereignty.

Rousseau claimed that laws enacted by the legislature could only
address the common good of the society 's members and they
could only extend the same rights or obligations to all
citizens.

Rousseau, however, didn't elaborate on what would happen if
these conditions were violated, but he did propose
mechanisms to find out what the "general will" was and he did
see the legislative powers as vested in the people itself.

Thus there was a development in political theory from the very
limited role played by the people in Hobbes' theories, to the
more significant popular sovereignty of Rousseau.

Rule by consent in other
fields of thought
Ideas and thoughts legitimizing the rule of consent also may be found in
many religious tracts. The Bible sums it up quite nicely and again not
coincidentally : "Love your neighbor as yourself." (Mark 12, 31), and "And
as you would like that men would do to you, do exactly so to them." (Luke
6,31). In other words; since you like to control your life, let others
control theirs. The implied promise is that the individual and society will
be happy and prosperous to the extent that this advice is followed and
the people is given the maximum amount of individual and group liberty
and sovereignty.
Contemporary psychologists as well, in their search for the sources of
happiness and depression, have found the same result. Happiness,
confidence and success are closely related to a belief in one's ability to
influence one's own fate. Depression and failure are related to a feeling
of inability to control one's own life; to a feeling of being controlled.
To most people these truths seem so evident that they need not be argued.
But in practical politics there is an enormous resistance to giving ordinary
people the final say.

“Of the Law of Nature and Nations”

SAMUEL VON PUFENDORF

1672
Written in Latin
Translated in English 1688
Also translated in German

Samuel von
Pufendorf
(January 8,
1632 –
October 13,
1694)

“Of the Law of
Nature and
Nations”

SAMUEL VON
PUFENDORF

Written in Latin 1672
Translated in English
1688
Also translated in
German

“Of the Law of Nature and Nations”
SAMUEL VON PUFENDORF
1672
Pufendorf, Samuel von [1632-1694]. [Kennet(t), Basil (1674-1715), Translator and Editor].
[Barbeyrac, Jean (1674-1744)].

Of the Law of Nature and Nations. Eight Books. Written in Latin by the Baron Puffendorf.
Done Into English by Basil Kennet.

Historical and Critical Account of the Science of Morality, and the Progress It has Made in
the World, From the Earliest Times Down to the Publication of This Work.

In 1662 Samuel Pufendorf was appointed to the first modern professorship in natural law
(at the University of Heidelberg). In 1670 he became professor of natural law at the
University of Lund in Sweden.

De Jure Naturae et Gentium is his principal work and a landmark in the history of natural
and international law. First published in 1672, it proposed a thorough system of private,
public, and international law based on natural law.

Beginning with a consideration of fundamental legal ideas and their various divisions,
Pufendorf proceeds to a discussion of the validity of customs, the doctrines of necessity
and innate human reason. It is significant in part because it develops principles introduced
by Grotius and Hobbes. Unlike Hobbes, Pufendorf argued that peace, not war, was the
state of nature, and he proposed that international law was not restricted to Christendom.

Source: Sweet & Maxwell, A Legal Bibliography of the British Commonwealth of Nations I:5

Samuel von Pufendorf
In the De jure naturae et gentium Pufendorf took up in great measure the
theories of Grotius and sought to complete them by means of the doctrines
of Hobbes and of his own ideas. His first important point was that natural law
does not extend beyond the limits of this life and that it confines itself to
regulating external acts. He disputed Hobbes's conception of the state of nature
and concluded that the state of nature is not one of war but of peace. But this
peace is feeble and insecure, and if something else does not come to its aid it can
do very little for the preservation of mankind.

As regards public law Pufendorf, while recognizing in the state (civitas) a moral
person (persona moralis), teaches that the will of the state is but the sum of the
individual wills that constitute it, and that this association explains the state.

In this a priori conception, in which he scarcely gives proof of historical insight,
he shows himself as one of the precursors of Rousseau and of the Contrat social.

Pufendorf powerfully defends the idea that international law is not restricted to
Christendom, but constitutes a common bond between all nations because all
nations form part of humanity.

Plakkaat van
Verlatinge
(26 juli 1581)

Afgekondigd in 's
Gravenhage op 26
juli 1581 door de
Staten-Generaal
van de Verenigde
Nederlanden

Plakkaat van Verlatinge
(26 juli 1581)
Afgekondigd in 's Gravenhage op 26 juli 1581 door de Staten-Generaal van de
Verenigde Nederlanden

"De Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden groeten allen die dit zullen zien
of horen lezen. Het is algemeen bekend dat een vorst van een land door God tot
hoofd van zijn onderdanen is aangesteld om dezen te beschermen en te bewaren
voor alle onrechtvaardigheid, schade en geweld, zoals een herder zijn schapen
moet beschermen, en dat de onderdanen niet door God geschapen zijn ten
behoeve van de vorst, om hem in alles wat hij beveelt - of dat nu godvruchtig is
of niet godvruchtig, rechtvaardig of niet rechtvaardig is - onderdanig te zijn om
hem als slaven te dienen. Integendeel, de vorst is er ter wille van de onderdanen,
zonder welke hij geen vorst is, om hen rechtvaardig en verstandig te regeren en
te verdedigen, en hen lief te hebben zoals een vader zijn kinderen en een herder
zijn schapen; hij zet zijn lichaam en leven op het spel om hen te beschermen.
Wanneer hij dit niet doet, maar in plaats van zijn onderdanen te beschermen
probeert hen te onderdrukken, overmatig te belasten, te beroven van hun oude
vrijheid, privileges en oude gewoonterechten, en hen als slaven te bevelen en te
gebruiken, moet hij dus niet als een vorst, maar als een tiran worden beschouwd.
Dan staat het zeker zijn onderdanen vrij hem niet meer als vorst te erkennen -
vooral nadat er in de Staten van het land overlegd is - , maar hem te verlaten en
in zijn plaats een ander tot soeverein te kiezen om hen te beschermen, zonder
dat dit verkeerd is"

Hugo de Groot - Hugo Grotius
(1583–1645)
In the
early 17th
century,
Grotius
introduced
the modern
idea of
natural
rights of
individuals.

Page written in Grotius' hand from the
manuscript of De Indis (circa 1604-05).

Hugo de Groot - Hugo Grotius
(1583–1645)
In the early 17th century, Grotius introduced the modern idea of
natural rights of individuals. Grotius says that we each have natural
rights which we have in order to preserve ourselves. He uses this idea
to try to establish a basis for moral consensus in the face of religious
diversity and the rise of natural science and to find a minimal basis for
a moral beginning for society, a kind of natural law that everyone could
potentially accept. He goes so far as to say even if we were to concede
what we cannot concede without the utmost wickedness, that there is
no God, these laws would still hold. The idea was considered incendiary,
since it suggests that power can ultimately go back to the individuals if
the political society that they have set up forfeits the purpose for
which it was originally established, which is to preserve themselves. In
other words, the people i.e. the individual people, are sovereign. Grotius
says that the people are sui juris - under their own jurisdiction. People
have rights as human beings but there is a delineation of those rights
because of what is possible for everyone to accept morally - everyone
has to accept that each person is entitled to try to preserve
themselves and therefore they shouldn't try to do harm to others or
to interfere with them and they should punish any breach of someone
else's rights that arises.

Fransiscus van den Enden
(1602-1674)

Leermeester van Spinoza

Website dedicated to Frans van den
Enden
http://users.telenet.be/fvde/index.htm?
Home1

Fransiscus van
den Enden
(1602-1674)
Leermeester van Spinoza
Een pionier van de democratische gedachte
In zijn ‘Kort Verhael van Nieuw Nederlants
Gelegenheit’ (1662) geeft van den Enden zijn visie op
het politieke begrip ‘gelijkheid’. De staat moet aan
iedereen in gelijke mate baat brengen. Het
welzijnsverhogend effect van de staat moet
optreden onafhankelijk van iemands talenten,
geslacht, bezit, en maatschappelijke status. Hij
verzet zich uitdrukkelijk dat gelijkheid neerkomt op
gelijkschakeling. De wetten moeten zich richten op
het algemeen nut terwijl zij aan iedereen op gelijke
manier ruimte geven voor eigenheid.
In zijn ‘Vrije Politieke Stellingen’ (1665) spreekt van
den Enden zich uit voor vrijheid van spreken en het
algemeen recht zich te ontwikkelen. Verder werkt
hij het idee van volkssoevereiniteit uit. Hij is ervan
overtuigd dat het volk, door de praktijk van de
democratie in volksvergaderingen en overleg, aan
Website dedicated to Frans van den Enden
ervaring en inzicht zal winnen.
http://users.telenet.be/fvde/index.htm?Home1

Een pionier van de
democratische gedachte
In zijn ‘Kort Verhael van Nieuw Nederlants Gelegenheit’ (1662) geeft van den
Enden zijn visie op het politieke begrip ‘gelijkheid’. De staat moet aan
iedereen in gelijke mate baat brengen. Het welzijnsverhogend effect van de
staat moet optreden onafhankelijk van iemands talenten, geslacht, bezit, en
maatschappelijke status. Hij verzet zich uitdrukkelijk dat gelijkheid
neerkomt op gelijkschakeling. De wetten moeten zich richten op het algemeen
nut terwijl zij aan iedereen op gelijke manier ruimte geven voor eigenheid.

In zijn ‘Vrije Politieke Stellingen’ (1665) spreekt van den Enden zich uit voor
vrijheid van spreken en het algemeen recht zich te ontwikkelen. Verder
werkt hij het idee van volkssoevereiniteit uit. Hij is ervan overtuigd dat het
volk, door de praktijk van de democratie in volksvergaderingen en overleg,
aan ervaring en inzicht zal winnen. Als voorbeeld voor een democratische
werking geeft hij de werkwijze in Holland tijdens de Tachtigjarige Oorlog
tegen Spanje. Maar hij waarschuwt ook dat alle functionarissen met een
wakend oog moeten gevolgd worden, vooral diegenen die uitmunten in
welsprekendheid en hebzucht.

In zekere zin kan Van den Enden beschouwd worden als een voorloper van de
Franse Revolutie waar de begrippen vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid
tot maatstaf werden van een nieuwe samenleving.

Democratische
samenleving volgens
Fransiscus van den Enden
Van den Enden ontwerpt een schets voor een
democratische samenleving, waarin ÒYders
particuliere en natuirlijcke evengelijke vryheit" niet
in het minst Òbesnoeit en gekrenkt" wordt. Waar
dat wel gebeurt miskent men de aard van de mens,
en verzwakt men de staat en de samenleving.
Onderdrukking en ongelijkheid leiden automatisch
tot verzet tegen de overheid en botsingen tussen de
burgers. De burger heeft geen reden tot
gehoorzaamheid aan een staat die zijn lichamelijke
en geestelijke behoeften niet bevredigt.

Betekenis

Een van de centrale vraagstukken rond Franciscus van
den Enden is of en in hoeverre hij invloed had op de
wijsbegeerte van Spinoza, een vraag die reeds door
Meinsma gesteld werd. In 1990 konden Marc Bedjai
en Wim Klever onafhankelijk van elkaar een tweetal
anonieme pamfletten aan Van den Enden
toeschrijven, het Kort Verhael van Nieuw Nederland
en de Vrye Politijke Stellingen. Vooral op basis van
dat laatste werk, werd vooral door Klever de stelling
verdedigd dat de hele Spinozistische filosofie reeds
door Van den Enden werd uitgewerkt.

Baruch Spinoza
Benedictus de Spinoza
Baruch Spinoza (Latijn: Benedictus de
Spinoza, Portugees: Bento de
Espinosa) (Amsterdam, 24
november 1632 – Den Haag, 21
februari 1677) was
een Nederlands filosoof en lenzensli
jper en zoon van Portugees-
Joodse immigranten. Hij was
naast René Descartes en Gottfried
Leibniz een van de rationalisten van
de vroege moderne filosofie. Zijn
bekendste werk, de Ethica, werd na
zijn dood uitgegeven.

1670 - Theologisch-politiek traktaat

Tractatus Theologico-Politicus
Met deze tekst toont Spinoza aan dat de
vrijheid van filosoferen een onmisbaar
onderdeel is voor de vrede in de staat.
Hij gaat in op profetie en wonderen; God
spreekt door de profeet en profetie
ontleent haar gezag aan het gegeven dat
zij door God is geïnspireerd. De profeet
bewijst dus niet, maar beweert: hij eist
de waarheid voor zich op, zonder deze te
ondersteunen met een bewijs. Hij gaat in
op de onmogelijkheid van een adequate
bijbelinterpretatie en de scheiding van
filosofie en theologie en sluit het
traktaat af met een betoog voor de
geleidelijke invoering van de democratie.

1677 - Politiek traktaat

Aan dit werk heeft Spinoza de laatste
twee jaren van zijn leven besteed. Sprak
hij in het Theologisch-politiek
traktaat nog over het maatschappelijk
contract, nu vervangt hij dat door
passies, belangen en instellingen. *)

1677 - Ethica (voluit: Ethica
ordine geometrico
demonstrata)
Ethica (vert. Dionijs
Burger) (html pagina)
Het werk waar Spinoza
rond 1665 al een groot deel
van voltooid had. Die
jonge Ethica, door Spinoza
eerder aangeduid als Mijn
Filosofie, bestond toen nog uit
drie delen. Op het moment van
publicatie waren dat er vijf
geworden. Spinoza bewijst
daarin vanuit enkele axioma's
een monistische metafysica,
verklaart de werking van de
geest en de aandoeningen en
toont de weg naar de ultieme
gelukzaligheid.

De uitgangspunten van
Spinoza
De uitgangspunten van Spinoza zijn tweeerlei.
Enerzijds vormt het vermogen tot vrije meningsvorming de
kern van het mensenwezen, in die zin dat dit vermogen
onoverdraagbaar is:
“Niemand kan immers zijn natuurlijk recht, dat wil zeggen
zijn vermogen om vrij te redeneren en te oordelen over
welk onderwerp dan ook, op een ander overdragen, noch
kan hij daartoe gedwongen worden” (TPT, 20,1; p.424).
Spinoza is geenszins blind voor de realiteit van beïnvloeding
en propaganda. Maar, besluit hij , “..het is toch nooit
zover gekomen dat de mensen niet te allen tijde de
ervaring hadden dat eenieder overtuigd is van zijn eigen
gelijk, dat er evenveel verschil van hoofden als van
smaken is” (TPT 20,2; p.425).

Spinoza
Anderzijds is de staat volgens Spinoza gebaseerd
op een bindend contract tussen vrije burgers.
Spinoza stelt dat “..de mensen zich, om veilig en
op de beste manier te leven, onvermijdelijk
hebben moeten verenigen tot één geheel en
dus hebben moeten bewerkstelligen dat ze het
recht dat krachtens de natuur iedereen op
alles had, collectief zouden hebben, en dat dit
recht niet langer door de kracht en de
begeerte van ieder afzondelrijk zou worden
gedetermineerd, maar door de kracht en de wil
van allen tezamen” (TPT, 16,5; p.350).

Spinoza
Spinoza besluit dan: “Uit de grondslagen van het staatkundige
leven (...) volgt met de grootste duidelijkheid dat het
uiteindelijke doel van de politiek niet is om te heersen of de
mensen met vrees in bedwang te houden en aan een ander
ondergeschikt te maken, maar integendeel om de enkeling van
vrees te bevrijden, zodat hij, voor zover dat mogelijk is, veilig
leeft, dat wil zeggen, dat hij zijn natuurlijke recht om te
bestaan en zich te doen gelden zonder schade voor zichzelf en
voor een ander optimaal behoudt. Het is niet, zo wil ik zeggen,
het doel van de politiek om de mensen van redelijke wezens
tot dieren of automaten te maken, maar integendeel om
ervoor te zorgen dat hun geest en lichaam veilig kunnen
functioneren en dat zijzelf de vrije rede gebruiken en niet
met haat, toorn of bedrog strijden, noch zich door bittere
gevoelens jegens elkander laten meeslepen. Het doel van de
politiek is dus in werkelijkheid de vrijheid” (TPT, 20,6;
p.426427; benadrukking door ons).

Spinoza

Elders schrijft hij nog:
“Hoe minder dus de mensen de vrijheid om te
oordelen wordt toegestaan, des te meer wijkt
men af van de staat die de meest natuurlijke is en
des te gewelddadiger is dientengevolge de
regering” (TPT, 20,14; p.434).

19 July 1674

The Court of Holland prohibits
Spinoza's Tractatus Theologico-Politicus (1670),
Hobbes's Leviathan (1651)
and
Meyer's Philosophia Sacra Scriptura interpres (1666).

The English Civil war in 1640
In the 1640s, when outright civil war came to England, with a royal army
headquartered in Oxford fighting a Parliamentary Army headquartered a
mere 50 or 60 miles away in London, it suddenly became possible to think all
sorts of things that had previously been considered unthinkable. The king
was "the divinely mandated representative of God on earth," after all, and
yet here he was being defied and warred against.

True, he was being warred against by Parliament, which liked to think of
itself as representing "the people," but this way of looking at things would
not withstand close scrutiny. The majority of the people couldn't even vote
in Parliamentary elections. Neither was it exactly true to say, as Harry
Elmer Barnes did in his 1947Survey of Western Civilization, that Parliament
represented the interests of the commercial or mercantile middle class --
the bourgeoisie. It would be closer to the truth to say, with H.G. Wells,
writing in 1920, that Parliament represented the interests of the "private
property owner," both the owners of the great hereditary estates who sat
in the House of Lords and the businessmen and professionals who sat in the
House of Commons. But however you defined your terms, whoever was
behind it, the private property owner or the bourgeoisie, this open defiance
of the king, employing force of arms, flew in the face of everything
everyone had always been taught.

The levellers

And the most radical thinkers of all in the 1640s were the Levellers.
Rothbard calls them "the world's first self-consciously libertarian mass
movement."

They worked out a remarkably consistent libertarian doctrine, upholding
the rights of 'self-ownership,' private property, religious freedom for the
individual, and minimal government interference in society. The rights of
each individual to his person and property, furthermore, were 'natural,'
that is, they were derived from the nature of man and the universe, and
therefore were not dependent on, nor could they be abrogated by,
government. And while the economy was scarcely a primary focus of the
Levellers, their adherence to a free-market economy was a simple
derivation from their stress on liberty and the rights of private property.

The economy was not "a primary focus of the Levellers" because they had
what today we would call civil-liberties issues of a particularly compelling
sort clamoring for their attention and not willingly taking a back seat to
what seemed far less urgent matters of commerce and trade.

William Prynne

There was William Prynne, for example. In his
book The Triumph of Liberty, Jim Powell describes
Prynne as "a Presbyterian lawyer who had published
many attacks on the Church of England, for which
he was fined." But the fines were the least of his
troubles. As Powell tells the tale, Prynne also "was
disbarred as a lawyer, condemned to life
imprisonment in the Tower of London, his ears were
hacked off, and his cheeks were branded with the
initials 'SL' (for seditious libeler)."

Dr. John Bastwick
There was also a physician, Dr. John
Bastwick, who had "had his ears cut off for
criticizing Church of England officials" and
who had introduced young John Lilburne to
Prynne. It can come as little surprise when
Powell tells us that "the government
considered Lilburne a potential
troublemaker for associating with these
people." He didn't remain a potential
troublemaker for long, however. He soon
realized his potential.

John Lilburne (1/3)
Consider the career of the man who was far and
away the best known of the Levellers, John Lilburne,
who was born in London sometime in the second
decade of the 17th century -- no record of the
exact date of his birth seems to have survived the
nearly four hundred years of history that have
elapsed since. Though his parents were minor
officials in the royal court of King James I, Lilburne
himself was never overly respectful toward "the
divinely mandated representative of God on earth."
He was barely out of his teens before he began
spending a lot of his time with people of what the
king and his courtiers would have regarded as a
distinctly unsavory type.

John Lilburne (1/3)
Over the course of the roughly 20 years of Lilburne's public career,
from the late 1630s to the late 1650s, he wrote and published a hundred
or so political pamphlets. Over and over and over, Powell tells us, Lilburne
set out his beliefs: that laws should be written in English so everybody
could read them and ... a trial would be proper only when formal charges
are filed, when they refer to known laws, and when the defendant can
confront the accuser and have an adequate opportunity to present a
defense. He denounced the government-granted monopoly on preaching,
attacked government-granted business monopolies, and spoke out for
free trade and a free press. He observed that the longer politicians
remained in Parliament, the more corrupt they became, so he called for
annual parliamentary elections and universal male suffrage.

For saying these things, for writing and publishing them, John Lilburne
was repeatedly imprisoned. He spent most of his adult life in jail, and at
one point at around the midpoint of his career, in 1645, Powell reports
that he had "one of [his] eyes ... poked out with a pike" for daring to
write and publish a pamphlet describing "the injustices he had suffered"
at the hands of King Charles I's government.

John Lilburne (1/3)
But when Parliament took over the national government at the end of the decade,
after capturing and beheading the king, John Lilburne didn't find his personal
situation much improved. In the 1650s, under Parliament and under the subsequent
military dictatorship of former Parliamentary Army officer Oliver Cromwell, Lilburne
was imprisoned for expressing his opinions at least as often as he ever had been
under King Charles.

Lilburne himself was a former officer of the Parliamentary Army, but he had been
disillusioned early. As early as 1646, when the king still lived and civil war still raged
all about them, Lilburne had appeared before the House of Lords and denounced its
membership in no uncertain terms. "All you intended when you set us a-fighting," he
told the assembled members of the upper house of Parliament, "was merely to
unhorse and dismount our old riders and tyrants, so that you might get up, and ride
us in their stead." It's astounding that Lilburne had any time left over at all from his
busy schedule of writing, publishing, and serving time to work as a brewer (which he
did) and to serve as a captain in the Parliamentary Army (which he also did), for his
life was very short. He died in 1657, a year before Cromwell and at a time when the
latter was still very much in power. Lilburne is thought to have been around 43 years
old at the time of his death. His health had been ruined by years of imprisonment
under harsh conditions. He had given his life -- what there was of it -- in order to
get out his libertarian message. And he had got it out, and it had been received and
would be carried forward by others.

Lilburne was an
advocate of a principle.
There would seem to be little room for doubt that John
Lilburne was a man of principle, not a mere spokesman for
an organized interest.
As Leonard Levy memorably put it in his book on
the Origins of the Fifth Amendment, "While others
supported civil liberties to gain their own freedom and
denied it to their enemies, Lilburne grew more and more
consistent in his devotion to the fundamentals of liberty."
Supporting civil liberty to gain your own freedom, while
denying it to your enemies -- this is the sign of the man
who is merely a spokesman for an organized interest, not
an advocate of a principle.
Lilburne was an advocate of a principle.

Anthony Ashley Cooper (1/2)
At least one of those others was, shall we say, a somewhat unlikely
candidate for the honor of carrying on John Lilburne's message.
He was an English aristocrat whose birth name was Anthony
Ashley Cooper. Cooper was about seven years younger than
Lilburne. He was born late in July of 1621, so he was a young man
only 21 years of age at the time the strife of interests between
the government and the private-property owners erupted into civil
war between king and Parliament in the early 1640s.

At first, young Cooper backed the king in the conflict, but after a
couple of years he switched his allegiance to Parliament. During
the 1650s, he served as an official in Oliver Cromwell's
government. After Cromwell's death, he became a member of the
12-man delegation sent by Parliament to invite Charles Stuart to
reestablish the Stuart line on the English throne. After Charles II
became king in 1660, Cooper served his government in a number of
official capacities, including Chancellor of the Exchequer and Lord
Chancellor. It was one weekend at Oxford, during his years as
Chancellor of the Exchequer, that Cooper met a young physician
and scholar, eleven years his junior, named John Locke.

Democratie grenzen en speelveld democratie v20

Democratie grenzen en speelveld democratie v20

Recommended

Recommended

More Related Content

Viewers also liked

Viewers also liked (11)

Similar to Democratie grenzen en speelveld democratie v20

Similar to Democratie grenzen en speelveld democratie v20 (20)

More from Piet De Pauw

More from Piet De Pauw (6)

Democratie grenzen en speelveld democratie v20