1. Overzicht
1. Representatieve Democratie ideaal versus werkelijkheid
2. Waarom representatieve democratie ALTIJD afglijdt
naar particratie
3. Benchmarking the Best in Class
4. Verklaring van de performantieverschillen
5. Grondoorzaak de vergeten basiswaarden
6. Aanbevolen ordening van de samenleving
7. Quantificatie van de winst
8. Een nieuwe en andere rol voor politici

3. Resultaten root cause analyse
Hoge staatsschuld ---> root cause: representatieve democratie
Zeer lage pensioenen ---> root cause: representatieve democratie
Hoge belastingen: ---> root cause: representatieve democratie
Weinig efficiente overheid: --> root cause: representatieve democratie
Bankencrisis: --> root cause representatieve democratie
Hoge werkloosheid: --> root cause representatieve democratie
weinig efficiente verkeersinfrastructuur en files: --> root cause:
representatieve democratie
Grote invloed lobbygroepen op de wetgeving: --> root cause representatieve
democratie
Hoge misdaad cijfers: root cause representatieve democratie
Voortdurend Communautaire conflicten: root cause: representatieve
democratie

5. Wat verklaard de
perfrmantie van het
Zwitserse model?

6. Gemeentevrijheid als
basisbouwsteen van
democratie
Prof. Gasser

7. Adolf Gasser
o25. November 1903 in Burgdorf, Kanton
Bern
† 15. Juni 1985 in Basel
war ein Schweizer Historiker.
Von 1949-1955 war er Mitbegründer des
Rates der Gemeinden Europas.

8. Boeken
Die territoriale Entwicklung der Schweizerischen
Eidgenossenschaft 1291-1797, Verlag Sauerländer, Aarau 1932
Aufbau von unten oder Zwang von oben. Ein Beitrag zur Frage des
Föderalismus, Dr. Riederer Verlag, Stuttgart 1947
Für Freiheit und Recht 1940-1945. Ausgewählte Leitartikel der
Basler "Nationalzeitung". Haupt Verlag, Bern 1945
Geschichte der Volksfreiheit und der Demokratie. Verlag
Sauerländer, Aarau 1939.
Gemeindefreiheit als Rettung Europas. Grundlinien einer
ethischen Geschichtsauffassung. Verlag Bücherfreunde, Basel
1947
Von den Grundlagen des Staates, Verlag für Wissenschaft und
Praxis, 1950

9. Probleemstelling
Waarom ontaardde de democratische
rechtsstaat tussen 1922 en 1940 in zowat alle
Europese landen in een autocratisch of zelfs
een totalitair systeem?
Waarom bleven de democratische vrijheden in
Zwitserland, Engeland, Scandinavië en
Nederland net wél overeind?
Hadden deze laatste landen iets met elkaar
gemeen dat de eerste groep ontbeerde?

10. Deze vragen vormden het uitgangspunt van
het in 1943 verschenen boek
Gemeindefreiheit als Rettung Europas
(ondertitel: Grundlinien einer ethischen
Geschichtsauffassung), waarin de Zwitserse
historicus Adolf Gasser op zoek ging naar
structurele verklaringen voor het verval (of
het behoud) van de vrijheid en de rechtsorde
in moderne staten. Een tweede, 'sterk
uitgebreide' editie verscheen in 1947 in
Basel.

11. Vaststellingen
Alle landen die tot 1940 (en als ze niet door de
Duitsers bezet werden, ook na 1940) vrije
rechtsstaten bleven hadden als gemeenschappelijk
kenmerk een gedecentraliseerde bureaucratie met
een sterke locale autonomie.
Daarentegen was de bureaucratie in de landen die al
voor de oorlog (of in het geval van Frankrijk,
meteen na de Duitse inval) autoritair werden,
hiërarchisch-centralistisch georganiseerd.

12. Conclusie van Gasser
Gasser zocht en vond de
oorzaken van het
democratische verval in de
administratieve structuur
van de betrokken landen.

13. Gassers stelling
Elke op een centraal machtsprincipe gebaseerde
(dus van bovenaf opgelegde) gezagsstructuur
onvermijdelijk tot de teloorgang van vrijheid en
recht leidt
en
Alleen een op vrijwillige associatie (dus een van
onderaf organisch gegroeide) gemeenschap, een
gemenebest, op duurzame wijze vrijheid en recht
kan verzoenen.
De basiseenheid van de waarlijk vrije gemeenschap,
aldus Gasser, is de vrije gemeente.

14. Twee soorten democratieën
Er bestaan twee soorten democratieën bestaan:
gezonde en broze democratieën.
In tegenstelling tot gezonde democratieën slagen
broze democratieën er niet in, vrijheid en recht
langdurig en stabiel met elkaar te verzoenen.
Broze democratieën eindigen onvermijdelijk in chaos.
Eén enkel kenmerk volstaat om gezonde van broze
democratieën te onderscheiden: de graad van
daadwerkelijk gemeentelijk en regionaal
zelfbestuur.

15. Hoe is politieke gemeenschapsvorming
überhaupt mogelijk?
Twee archetypen van gemeenschapsvorming:
De hiërarchisch-bureaucratische gemeenschap.
Gemeenschapsvorming is gebazeerd op heerschappij.
De associatief-federatieve gemeenschap.
Gemeenschapsvorming gebazeerd op vrijwillige
associatie

16. Beide gemeenschapsvormen
zijn fundamenteel
verschillend,
op veel vlakken zelfs
diametraal aan elkaar
tegengesteld.

17. De hiërarchische
gemeenschap

18. De hiërarchische gemeenschap
De hiërarchische gemeenschap is van bovenaf gegroeid en berust op de
principes van ondergeschiktheid en gehoorzaamheid aan de
staatsmacht.
Historische voorbeelden van hiërarchisch-bureaucratische
gemeenschappen zijn
het feodalisme,
het absolutisme,
de Duitse staat tot 1933 en
de Franse IIIe Republiek.
Sinds de tijd van het Absolutisme kennen de meeste staten op het
Europese vasteland een gecentraliseerde bureaucratie. Immers,
zodra een op heerschappij gebaseerde staat een relatief groot
geografisch gebied bestrijkt is een centralistisch georganiseerd
militair-bureaucratisch systeem onontbeerlijk.

19. De hiërarchische gemeenschap
Ordenend principe =
de gehoorzaamheid aan de staat.
Zowel de gemeente als het individu

20. De centralistische machtsstaat daarentegen is
gebaseerd op hiërarchische verhoudingen (Dt. Über-
und Unterordnung), dus op onderwerping van het
individu aan de staatsorde.

21. “Gemeenteraadsverkiezingen”
In landen zonder gemeentevrijheid hebben
gemeenteraadsverkiezingen nauwelijks zin (het
gemeentebestuur voert in zowat alle belangrijke zaken slechts
bevelen van niet verkozen ambtenaren uit).
De financiële afhankelijkheid van de gemeenten werkt er
frustratie en zelfs corruptie in de hand, de politieke oppositie
heeft de neiging om het regeringswerk (ook als dat
ontegensprekelijk goed is) systematisch te discrediteren.
Ook is de kwaliteit van de vrije pers er doorgaans lager dan in
landen met ware gemeenteautonomie.
De bureaucratie regeerde, gemeenteraden en verkiezingen
dienden enkel om dat feit te verhullen.
“Toen de totale staat uiteindelijk in de gemeenten het
Führerprinzip proclameerde en alle verkiezingen afschafte (in
Italië in 1926, in Duitsland in 1933, in Frankrijk in 1940), was
dat nog slechts een overwinning van het zijn over de schijn."

22. Problemen in een hiërarchisch-
gecentraliseerde samenleving
In de moderne hiërarchisch-gecentraliseerde samenleving worden de
klassen- en standentegenstellingen uit het feodalisme en het
absolutisme niet gemilderd,
maar net integendeel vaak nog versterkt, wat onder meer tot uiting komt
in de bitse vijandigheid tussen politieke partijen.
Politieke passies en sociale haatgevoelens worden met allerlei
propagandatechnieken kunstmatig opgeklopt.
Burgers zijn onderdanen.
Hoe kan men in zo'n gemeenschap mensen tot spontane wetsgetrouwheid
en collectieve verantwoordelijkheid opvoeden?
Hoe de opvatting tegengaan dat het de taak van de staat is de
onderdanen naar eigen goeddunken gelukkig te maken?
Hoe vermijden dat de onderdanen in crisistijden alle heil van een sterke
leider verwachten?

23. Waar mensen geen eigen verantwoordelijkheid in de
gemeenschap dragen, waar belangengroeperingen
leren om elkaar te bevechten of zelfs te haten, daar
moet uiteindelijk de mening zegevieren dat vrijheid
en democratie noodzakelijk tot een strijd van allen
tegen allen voeren.
Is het verwonderlijk dat in zo'n cultuur van
groepsegoïsme het nationalisme als op de spits
gedreven tegenreactie (gemeenschapsgevoel) hoogtij
vierde?
"Absolutisme, Bonapartisme, Activisme en
totalitarisme wortelen allemaal, zoveel is intussen
duidelijk, in een gemeenschappelijke ondergrond: in
de hiërarchisch-gecentraliseerde administratie."
In Pruisen werd dit principe op de spits gedreven.
Het zou uiteindelijk tot het militair totalitarisme van
de nazi-dictatuur leiden.

24. Besluit voor hierachische
samenlevingen
Hierachische samenlevingen zijn geen
samenlevingen, maar een
slavenmaqatschappij, met wederzijds
wantrouwen en opgeklopte spanningen
tussen de burgers.

25. Voerstreek 2007
Tijdens de nacht van zaterdag 4/8 op
zondag 5/8/2007 werd de gevel van
"Het Schuttershof" door onbekende
vandalen besmeurd met pro-Luikse
slogans. "Het Schuttershof" herbergt
de verenigingszaal van de schutterij
Sint-Martinus in Sint-Martens-Voeren.
De slogans "FW, Fourons Wallons, RPS"
werden met witte verf geschilderd op
de blauwe gevelmuur. Enkele jaren
geleden is "Het Schuttershof" nog
helemaal opgeknapt en geverfd door
vrijwilligers van de vereniging.
Verfsporen verwijzen naar de binnenkoer van
de overbuur, waarlangs de daders zijn
gevlucht. Rik Nijssen, voorzitter van de
VZW Werkgroep van de Koninklijke
Schutterij, heeft klacht ingediend bij
de politie van Voeren. Burgemeester
Broers liet ook weten dat de gemeente
zelf klacht zal indienen. De politie stelt
een onderzoek in om de mogelijke
daders op te sporen. De laatste maanden
zijn er weer vaker nachtelijke spuiters
aan het werk, en worden
telefooncabines, verkeersborden of
verkeersspiegels met "FW" (Fourons
Wallons) beklad. De Voerstreek....het
blijft er smeulen...ook zovele jaren
later....

26. BHV 1962
Maar de Waalsgezinden hadden besloten dat
deze Mars niet vreedzaam zou verlopen.
Aan de Beurs werden de manifestanten
opgewacht door franstalige
tegenbetogers van o.a. het MPW met
provocatieve slogans als "keer terug naar
uw dorp" en "geen frans, geen centen".
Zij gingen de Vlamingen op bijzonder
brutale wijze te lijf. Zo verloor Jef
Maton, lang actief in het Davidsfonds, in
de gevechten een oog, wat aantoont dat
het er bijzonder hard aan toeging.

27. Burgers zijn onderdanen

29. Lage wets-
getrouwheid
1 op 3 flitspalen
voorwerp van
aanslagen

30. Overbelasting

31. Oorzaak van Oorlogen

32. Conflict Democratie

33. Conflict Democratie
Verkozenen hebben een brede beslissingsmacht.
(vermits die beslissingsmacht niet vrijwillig door de burgers
wordt gegeven, kan deze worden beschouwd als gestolen
van de burgers)
Verkozenen hebben tegelijk ook uitvoeringsmacht
Belangrijke competitie tussen verschillende gegadigden
voor de beslissingsmacht en de uitvoeringsmacht.
Verkozenen delen zich in twee groepen: Meerderheid en
Oppositie
Meerderheid en oppositie werken meestal niet samen, en
de verhouding tussen meerderheid en oppositie is
conflictueus.

34. Gemeenschap gebazeerd op
vrijwillige Associatie

35. Gemeenschap gebazeerd op vrijwillige
Associatie
De op vrijwillige associatie gebaseerde gemeenschap (ook
gemenebest genoemd) daarentegen is van onderaf 'organisch'
gegroeid, vanuit een vrije en collectieve wil tot samenleven en
samenwerken.
Een van onderaf gegroeide gemeenschap wortelt altijd in de
locale ruimte, meer bepaald in de gemeente, omdat associatief
zelfbestuur zich alleen locaal kan ontwikkelen.
De geschiedenis leert ons dat ook zulke vanouds vrije
gemeenschappen zich tot een nationale staat kunnen
aaneensluiten (bvb. Engeland, Zwitserland, Nederland, de VS).
De centrale administratie in landen met ware gemeentevrijheid
is nooit meer dan een soort dakorganisatie. Ondanks een
zekere bestuurlijke centralisatie in federatieve
gemeenschappen doordrong de administratieve bevelstructuur
er nooit de hele staat van het nationale tot het locale niveau.

36. Gemenebest
Ordenend principe =
de "gemeenschapsgeest",
de collectieve wil tot samenleven.
Zowel tussen de individuen in een
gemeente, als tussen de gemeenten
in een staat.

37. Gemenebest:
Synthese van Vrijheid en Orde.
Een gemeenschap van vrije en weerbare (dus bewapende) burgers kan
historisch gezien slechts op één manier ontstaan: door vrijwillige
associatie van die burgers.
Wanneer elke burger traditioneel het recht heeft om wapens te
dragen, kan een gemeenschap alleen maar uit een collectieve wil
ontstaan.
Zo komt op organische wijze een synthese van vrijheid en orde tot
stand.
Een verzoening van deze twee tegengestelde begrippen wordt pas
mogelijk wanneer de wil tot vrije collectieve samenwerking
onafscheidelijk verbonden is met de wil tot vrije collectieve inpassing
(Dt. Einordnung) in de gemeenschap.
Voorwaarde voor het functioneren van een vrije gemeente of een
gemenebest van vrije gemeenten is de wil van het individu om mee
verantwoordelijkheid voor de gemeenschap op te nemen.

38. Vrijwillige Inpassing
Hoofdvoorwaarde voor zo'n "vrijwillige inpassing" is dat de leden
van de gemeenschap dezelfde fundamentele geestelijke en
morele waarden bezitten.
Er moet een collectief geweten voorhanden zijn (Gasser: "ethisch
collectivisme"), met als noodzakelijk kenmerk een in hoge mate
uniforme "publieke opinie", althans voor wat fundamentele
waarden en normen betreft.
Dàt zou Tocqueville met "tyrannie van de meerderheid" bedoelen:
de vrije wil van de betrokken individuen creëert een collectief
gevoelde dwang tot conformering aan de gemeenschappelijke wil.
Daar een centralistisch bestuurswezen ontbreekt is een vrije
gemeente (of een gemenebest van vrije gemeenten) aangewezen
op een machtige publieke opinie om de maatschappelijke cohesie
te waarborgen.
Voorbeeld:de indrukwekkende eendracht waarmee de Britten zich
bij het begin van de Tweede Wereldoorlog achter hun leiders
schaarden.

39. Belang van de ethische
bindingen
Van alle collectieve bindingen die gezamenlijk de
publieke opinie vormen zijn de ethische bindingen
het fundamenteelst.
Volgens Gasser is dit van groot belang: "Terwijl in
een hiërarchisch-bureaucratische staat politiek en
moraal op fundamenteel verschillende niveaus liggen,
zijn ze in de associatief-decentrale staat
onafscheidelijk verbonden.
Dat is het fundamentele wezenskenmerk van een op
gemeentevrijheid gebaseerde gemeenschap. Gasser
vat dit samen onder de noemer "communale
gemeenschapsethiek".

40. Essential Characteristics of
Stable Democracies
- Society has to be build-up from bottom to top.
As a consequence society is build up by people, which are free
and have the power to defend themselves with weapons
- These free people join or form local communities. These
local communities are independent, which includes
financial independency, and they are free to determine
their own rules.
- Local communities join together into a higher unit e.g. a
canton.
There is no hierarchical bureaucracy.
- There is competition between these local communities e.g.
on services delivered or on taxes

41. Kenmerken van een
Communale
Gemeenschapsethiek
1. Collectieve wetsgetrouwheid
2. Collectief vertrouwen
3. Collectieve verdraagzaamheid
4. Humaniteitsidee

42. 1.Collectieve wetsgetrouwheid
Een uit vrije associatie en communalisme gegroeide gemeenschap heeft zijn
wortels noodzakelijk in het volksrecht (in tegenstelling tot het "herenrecht",
het recht van de machthebbers).
Immers, vrije en bewapende burgers kunnen slechts vrijwillig een gemeenschap
vormen zolang ze gelijklopende rechtsopvattingen hebben.
De voor communale gemeenschappen typische wetsgetrouwheid van de burgers
vloeit voort uit een collectieve trots op het bestaande. Dit verklaart ook
waarom deze gemeenschappen zo sterk aan het bestaande recht vasthouden:
ze zijn niet bereid de bestaande rechtsorde door een andere te vervangen.
Hoogstens willen ze het geldende recht aanvullen met nieuwe rechtsregels.
Gemenebesten zijn dus in wezen conservatief, niet in de betekenis van
"reactionair" of "niet progressief", wel van "niet revolutionair". Vrijheid is pas
levenskrachtig wanneer ze een voedingsbodem vindt in zulk een
volksrechterlijk-conservatieve gemeenschapszin.
Deze gemeenschappen kennen dan ook geen hogere politieke autoriteit dan de
collectief gedragen rechtsorde.
Dit verklaart waarom ze voor altijd beschut lijken voor de tendens om zich van
binnenuit tot een totalitaire staat te ontwikkelen.

43. Laagste Zwarte Economie

44. 2. Collectief vertrouwen.
De verbinding van vrijheid en recht is de basis van een sterk collectief
vertrouwen onder de burgers.
Hoezeer de persoonlijke belangen en overtuigingen onderling ook mogen
verschillen, er blijft altijd een vertrouwen bestaan dat alle
partijtegenstellingen overstijgt: het vertrouwen in de wetsgetrouwheid van
de meerderheid der medeburgers.
Dit collectieve vertrouwen verbindt tegengestelde groepen met elkaar:
regerenden en geregeerden, armen en rijken, arbeiders en academici.
Het verklaart waarom men in een gemenebest maar weinig angst heeft voor
de "gewone man".
Doch zo'n vertrouwen kan alleen maar in een kleine gemeenschap bestaan.
Daarom moet elk gemenebest opgebouwd zijn uit vrije en autonome locale
gemeenschappen die zich vrijwillig associëren tot een groter geheel
("collectiviteitenstaat").
Zulke gemeenschappen zijn zelfs in staat, de moderne partij- en
klassentegenstellingen grotendeels op te vangen en te milderen.
De verhoudingen tussen politieke partijen in een gemenebest zijn veel minder
gekenmerkt door een onderlinge strijd om de macht: het algemeen
landsbelang staat altijd voorop.

45. 3. Collectieve verdraagzaamheid.
Uit dit collectieve vertrouwen op locaal niveau groeit een collectieve
verdraagzaamheid op regionaal en nationaal niveau.
Wie in de gemeente geleerd heeft om met zijn tegenstanders naar
compromissen te zoeken, zal dit ook op een hoger niveau nastreven.
Als de passies of de strijd in een gemeente te hoog oplopen, zullen
naburige gemeenten daar weinig begrip voor opbrengen en trachten te
bemiddelen, terwijl in centralistische landen locale rivaliteiten vaak
nog versterkt worden door de bestaande partijtegenstellingen.
Ook dit is een historisch feit: in de wereld van de gemeentevrijheid
waren de klassentegenstellingen nooit zo scherp als in centralistische
staten.
Ook zijn "conservatief", "liberaal" en "socialistisch" er geen
onverzoenlijke tegenstellingen, ze horen integendeel onafscheidelijk
bij elkaar.
In een gemenebest is de conservatief deels liberaal en socialist, de
liberaal deels conservatief en socialist, de socialist deels liberaal en
conservatief.

46. Samen
zoeken
naar
oplossin-
gen

47. Landsgemeinde Glarus

48. 4. Humaniteitsidee
Het uitgangspunt van een op "ethisch collectivisme" gestutte gemeenschap is, "niet de
individuele vrijheid, maar de gemeentevrijheid".
In de gemeentevrijheid zit immanent "een kiem van individuele vrijheid, in de vorm van een
'levenwekkend' en 'orde scheppend' element".
De gemeenschap moet er alles aan doen om de geldende collectieve waarden
(wetsgetrouwheid, vertrouwen en verdraagzaamheid) te behouden en te versterken.
De burgers moeten gemotiveerd blijven om zich in de gemeenschap in te passen en de regels
te volgen.
Dat kan alleen door een permanente zelfopvoeding van de mensen tot vrije, bewuste,
verantwoordelijke, verdraagzame burgers.
Elke van onderaf opgebouwde gemeenschap is erop aangewezen, "zijn burgers aan te manen
tot respect van bepaalde levenswaarden".
De belangrijkste van deze waarden zijn: respect voor vrijheid en recht, bereidheid tot
vertrouwen en trouw aan het gegeven woord, verdraagzaamheid en gematigdheid, respect
voor de rechten van de zwakkeren, het geloof in het goede van de mens en zijn capaciteit om
zichzelf te verbeteren.
Zo bekeken is de gemeentevrijheid ook de bron van de humanitaire idee zelf. Elk systeem
van zelfbestuur is tegelijk een burgerschool, een instelling voor humanitaire vorming. Alleen
op deze geestelijke en morele basis konden stabiele en inwendig gezonde democratieën
ontstaan.

49. Belangrijkste kenmerken
van gemeentevrijheid
(1) het individuele weerstandsrecht tegen machtsmisbruik van bovenaf,
(2) een vrije en weerbare (dus het wapenrecht bezittende) leden van de
gemeenschap,
(3) een volksmilitie (geen staand leger),
(4) het ontbreken van een streng hiërarchisch gestructureerde
bureaucratie,
(5) discretionaire bevoegdheid en beschikkingsvrijheid voor lokale
besturen (anders uitgedrukt: de afwezigheid van dwingende
ingrepen zoals directe orders van hogerhand),
(6) financiële autonomie voor lokale besturen,
(7) een verbod op rechtspraak door vreemden.

50. Wat is de eerste daad die
een dictator stelt zodra hij
aan de macht komt?

51. Wat is de eerste daad die
een dictator stelt zodra hij
aan de macht komt?
Hij laat beslag leggen op alle wapens in
privaat bezit en garandeert zo de
vereiste dictatoriale stabiliteit.

53. Hoe kan men dictaturen
voorkomen?
Niet door ons heil te gaan zoeken in socialistische antihaatwetten,
in marxistisch geïnspireerde internationale verdragen of in
neocommunistische solidariteitsmechanismen.
Maar door onze eigenste burgers - de enige bouwstenen van een
vrije samenleving - het recht te geven henzelf, hun eigendom en
hun rechten te beschermen tegen derden met een wapen.
Enkel potentaten en despoten geloven niet in de vrijheid van het
individu, of in het a priori dat elke vrije burger intrinsiek tot
moreel en rationeel handelen in staat is. Want enkel op basis van
bovenstaande argumenten kan men een verbod op vrij
wapenbezit rechtvaardigen.

54. In Zwitzerland zitten de
oorlogswapens bij de burgers
Het privaat bezit van "militaire wapens" in Zwitserland omvat de
Volksmilitie (400,000 leden, elk met een wapen in huis), de
Gezinswacht (365,000 gezinnen, elk met een wapen in huis) en de
Gedemobiliseerde Soldaten (300,000 man, elk met een wapen in huis).
Het aantal "oorlogswapens" (het leger, de politie en andere ordediensten)
en "sportwapens" (voor pure recreatiedoeleinden) zit hier nog niet eens
in vervat.
Kortom, Zwitserland is een tot op de tanden gewapende burgerdemocratie
waar de staat op wapenvlak minder sterk staat dan de burgers.
Een "balance of power" zoals het in een verlichte democratie altijd zou
horen te zijn.
Zelfs Machiavelli oordeelde in zijn magnum opus “Il Principe” dat “e
Svizzeri sono armatissimi e liberissimi”, oftewel dat alle Zwitsers
uitermate bewapend zijn en daardoor ook uitermate vrij.

55. Zwitserland is één van de
veiligste landen in Europa.
Tussen 1995 en 2005 kwamen er in Zwitserland welgeteld 812
mensen om ten gevolge van vuurwapens.
In diezelfde periode kende België - een vergelijkbaar land qua
bevolking en oppervlakte - een slachtoffertol door vuurwapens
van maar liefst 2.357 mensen of bijna drie keer zoveel.
Nochtans kent Zwitserland een nagenoeg absolute vrijheid van
wapendracht en wapenbezit, en België niet, tenzij dan voor
terreurgroepen die het pact met de Belgische overheid
honoreren, waarbij ze ongestoord op het Belgisch grondgebied
hun gang mogen gaan voor zolang ze in België zelf geen
aanslagen plegen.
Deze cijfers bewijzen de absurditeit van het koppelen van het
vrij wapenbezit aan het aantal doden door vuurwapens.

57. In iedere democratische staat
berusten de wapens bij het
soevereine gezag.
Geen enkel weldenkende verlichte geest zal dit ontkennen,
en ook de idee dat het volk het enige soevereine gezag
in een democratisch bestel is, kan door geen enkele
liberaal die naam waardig gerefuteerd worden.
Bijgevolg zouden de wapens niet zozeer bij de staat
dan wel bij de burgers - dat soevereine gezag - moeten
berusten. Dat dit in onze onvrije slavensamenleving niet
het geval is, is niet enkel een regelrechte aanfluiting
van onze intrinsieke vrijheid, maar ook van onze
menselijke waardigheid. Het miskennen van het recht
op vrij wapenbezit, behelst tevens de miskenning van
de volkssoevereiniteit en het primaat van de vrijheid
van de burgers op de almacht van de staat.

58. Vrije
gewa-
pende
burgers

59. Waarom ontsnapte
Zwitzerland aan WO II?
(1/2)
Volgens de wereldvermaarde historicus Stephen
Halbrook is het recht op vrij wapenbezit ook de
beste verdediging tegen een externe vijand.
Opnieuw geldt Zwitserland als het stichtende
voorbeeld. Het was immers het enige Europese land
met een geringe omvang dat de Nazi's nooit hebben
kunnen of willen innemen. Dat het te onherbergzaam
was, is fout daar de Nazi's wel de ontoegankelijke
Kaukasische republieken veroverd hebben. Dat het
neutraal was, is eveneens onjuist daar de Nazi's wel
de neutrale Lage Landen geannexeerd hebben.

60. Waarom ontsnapte
Zwitzerland aan WO II?
(2/2)
Volgens Halbrook beschikte Zwitserland over “een
uitzonderlijke defensie van een geweer in elk huis
die elke externe dreiging onmiddellijk kon pareren”.
Ook de decentralisatie speelde in het voordeel van
Zwitserland. Elk kanton afzonderlijk kon de strijd
immers voortzetten omdat oorlogs- en
vredesverdragen geen centrale bevoegdheden waren
en geen enkel kanton door andermans beslissing de
strijd dus moest staken. Volgens Halbrook is het dus
het Zwitserse systeem van waarachtige
volkssoevereiniteit, gedecentraliseerde democratie
en vrij burgerlijk wapenbezit, dat de Alpenstaat
buiten de Tweede Wereldoorlog heeft gehouden.

61. Besluit
1) Gemenebesten zijn de ideale vorm van een
vrije samenleving, waarin teglijk orde
heerst.
2) Gemeentevrijheid als redding van Europa

62. De ideen van Gasser zijn
een wervend
"communalistisch manifest"
een lofzang op de vrijheid
in de locale gemeenschap.

63. “Liberalisme”
in hierarchische staten
Weliswaar hadden de ideeën van het liberalisme
tot gevolg dat ook hiërarchische staten beperkte
vormen van locaal zelfbestuur invoerden en dat
anderzijds vrije gefedereerde staten hun
administratie ten dele centraliseerden.
Maar toch bleven de fundamentele verschillen
onaangeroerd.
In centralistisch-bureaucratische staten, kan
onmogelijk ware locale autonomie bestaan of tot
stand komen, aangezien de administratie er
zonder het ordenend principe van bevelen en
gehoorzamen niet naar behoren kan functioneren

64. Zelfbeschikking van kleine gemeenschappen
(=Gemeindefreiheit)
is veel belangrijker
“Politieke en sociale vrijheid kunnen niet duurzaam zijn
zolang ze niet met administratieve vrijheid, met
gemeentevrijheid gepaard gaan”.

65. Conflict Democratie
Verkozenen hebben een brede beslissingsmacht.
(vermits die beslissingsmacht niet vrijwillig door de burgers
wordt gegeven, kan deze worden beschouwd als gestolen
van de burgers)
Verkozenen hebben tegelijk ook uitvoeringsmacht
Belangrijke competitie tussen verschillende gegadigden
voor de beslissingsmacht en de uitvoeringsmacht.
Verkozenen delen zich in twee groepen: Meerderheid en
Oppositie
Meerderheid en oppositie werken meestal niet samen, en
de verhouding tussen meerderheid en oppositie is
conflictueus.

66. Konkordanz Demokratie
Alle verkozenen hebben ook een uitvoerende
functie
Alle verkozenen werken samen
Geen meerderheid – minderheid in het
bestuur

67. Partijprogrammas liggen dicht bij elkaar
“Spa, Open Vld en CD&V en Groen!
Zijn het over 90 procent van de
materies voor 90 procent eens.”
Caroline Gennez, de ex-voorzitster
van de sp.a (midden 2011)
“ Wij zullen desnoods voor Open Vld
stemmen.” Luc Cortebeeck, hoofd
ACV
Waar staan deze partijen nog voor?
Misschien toch allen samen in één partij?

68. 1992 Swiss Referendum on the
European Economic Area
In a referendum the Swiss
electorate decides not to join
group of associates to the
European Union.